ilk okuyan ben olduğum için lk yorum benden:D
Eline sağlıkkk çok güzell..devamını isterim rima'mm

Çook teşekkür ederim

Yaren'im..Dün gece fazla uzun yazamadım:eleştiremedim kusura bakmazsın umarım..Betimlemelerin çok kuvvetli:kendini o evde,o sahilde sanıyorsun..Benim biricik Yaren'im:nedir seni bu kadar yalnız kılan,derin kılan??
Abin olarak her zaman yanındayım:..
Öetnine gelince:güzel olmuş ancak arada bir harf hatan var:ondan bazı cümleleri baştan okumak zorunda kaldım
2.bölümü bekliyorum..Ellerine sağlık..

ole'm benim canim benim seni ben pek çok pek çok severim tamam saçmaladım
ne demek.. ehhehe sağol ole abi aslında böyle yazamam bu benim yaşadıklarımın bilinç altında anlatılış şekli belki bu yüzdendir.. biliyorum o yüzden çok mutluyum ehehe biliyorum hızlı yazmalıydım zamanım kısıtlıydı çünkü pekii teşekkürler

Rima-chan çok güzel yazıyorsun (iyi anlamda) değişik bir hikaye olmuş,bilinçaltında kalanları yazman beni hikayeni okumak için daha heveslendirdi Devamını bekleriz

Beğenmene çok sevindim ^^ ehehe evet aslında durmadan düşünüyorum bunları istemsizce gözümün önüne falan geldiği olur Bende yeter artık dedim yazdım peki o zaman 2 . bölüm bu gün hazır derim sanırsam edemessem eğer anlayın ki öldüm veyatta hafta içi giremiyorum bu günde yetiştiremedim yazmaya başlıyorum hemen ^^

muzik gercekten de hissettirdi.

begendim...

rima
ilgimi çekti ve okumaya başladım
iyikide okumuşum sanki gerçekten yazdıklarını yaşamış gibi hissettim
devamını çabuk yaz meraklandırma

Gerçekten çok güzel yaziyorsun insan sanki kendini oradaymis gibi hissediyor ...
Yaw bi temizlik yapsaydin ahahahah .... Herneyse devamini kisa bir sürede bekliyorum

rima-chan çok güzel ve etkileyici yazıyorsun...umarım biran önce yazarsında okuruz..

hp* star: teşekkür ederim yöntemim işe yaradı demek
chibi ami: teşekkür ederim beğendiğine sevindim sanırım evet öyle
Sailor V: di mi ev kipkirli şimdi üşendim bak
black rose: yazabildiğim kadar erken yazmaya çalıştım rose-chan umarım beğenirsin..

Vee 2 bölüm (biliyorum kısa demo zaman çok kısıtlı olunca )

BÖLÜM 2 DELİSİN SEN!

[img]http://www.youtube.com/watch?v=YiUXveEQwP8&feature=player_detailpage[/img]

[youtube]http://www.youtube.com/watch?feature=player_detailpage&v=YiUXveEQwP8[/youtube]

İşte yine fanficimi okurken eşlik etmesini istediğim müzik (merak etmeyin değiştirdim her bölümde farklı koyacağım )




Kapıyı kapattım. Üşüyorum, montum var halbüki.. önüm asfalt yanımda da bir tarla var. Pamuk tarlası.. Afaltı takip etsem yine terminela varıyor, Tarlayı takip etsem yine terminal. Raskele seçiyorum tarladan gidiyorum... Hiç kimse yok, ne araba ne başka bişey.. hep tetikteyim.. korkuyorum.. yürürken rüzgar yüzüme vuruyor. uzaklaştıkça evden marıların sesi azalıyor... Bomboşum sanki.. Yürürken derin nefesler alıyorum.. yürürken karşıma değilde ayaklarıma bakıyorum martıların sesleri gittikçe azalıyor.. bir kaç dadika sonra sadece rüzgarin seslerini duyuyorum. konuşuyor benimle.. ben dinlemiyorum onu.. Bir kaç dakika sonra terminale geldiğimi anlıyorum.. Onları, insanları düyüyorum.. Huzursuzum kaldırıma çıkıyorum.. arabaların bana yol vermesini bekliyorum.. gözlerim yine ayaklarımda. arabaların seslerine aldırış etmiyorum. dalıyorum.. Sorular Soruyorum Kendi kendime.. Ne? Nasıl? Niçin? Neden? Ne zaman? hiç birine cevap alamıyorum.. arabaların durduğunu fark ediyorum. Kırmıızı ışık yanmış sanırsam..tam adımımı atacakken araçlar yine hareket ediyorlar. Lanetler okuyorum.. içimdeki bilinmeyen nefreti bastıramıyorum.. kaldırıma geçip biraz daha bekliyorum. ben yere bkarken süz uzun saçlarımda yere doğru sarkıyor. bakıyorum onlara. çok yıptranmışlar ve ince telliler.. azıcık onlarla oynadıktan sonra ışığa bakıyorum. tamda benim baktığım zaman kırmızı ışık yanıyor.. kaldırımda zakkum çiçekleri var çok severim zakkumu. o anda terminaldeki görevlilerin sesini duyuyorum Mersin merkez! Mersin merkez! otobüse doğru yol alırken topuklarımın çıkardığı sesten başka bişey duymuyorum.. sanki o anda sağırmışım gibi.. bunu fark edene kadar zaten otobüse varıyorum. Kotukların bir tanesine otruruyorum. 1 dakika sonra görevli geliyor bana biletiniz var mı? diye soruyor. Hayır diyorum. Yok.. adam bana bileti hazırlarken bende cüzdanımı bulmaya çalışıyorum. Cüzdanımı çıkarıp parayı veriyorum oda bana bileti. Adam otobüsün arkalarına doğru gidiyor. Camdan dışarıya bakıyorum.cama tırnaklarımla şekiller çiziyorum. Hava soğuk, otobüsün kliması açık böyle olunca cam buğulanıyor tabii. Montumu çıkarım kucağıma koyuyorum. Yanıma bir birisi oturuyor takmıyorum bile.. başımı arkama yaslıyorum.. bu gün neler yaptığım gözümün onünden geçiyor. Aklıma en çok takılan soru ben neden yalnızım? Bu normal mi? ben normal miyim? Derin bir nefes alıp gözlerimi kapatıyorum. Aklım başımdan gidiyor .. kulaklarımda aniden bir ses yankılanıyor: İnsan yalnız yaşayamaz. Gözlerimi açıyorum.. aynı yerdeyim. Tanrım lütfen canımı al! diye fısıldıyorum. adam ona söylediği sanıp efendim? anlamadım? dedi. yokmuş gibi davrandım. Surat asıp telefonuyla ilgilenmeye başladı. Çok zor dedim içimden. ney zormuş diye bir soruda geldi aklıma.. Bilmiyorum.. Kendi kendime konuşuyorum ben deli miyim?!
SON

güzel bir bölümdü,hoşuma gitti beğendim.ellerine sağlık...

Gine çok güzel yazmissin devam devam

oldukca basarili olmus bazi ufak yazim hatalari var ki onlar da o kadar muhim degiller yalnizca son kisma dikkatin cekeyim. hikayenin genelinde "yapiyorum,ediyorum" seklinde bi genis zaman anlatimi kullanmissin -ki bu anlatim zamani benimde kullandigimdir ve cok severim ;D- ama son kisimda bi iki cunmle karismis. bknz:
bu kisimlarda zamanlarda hafif bi karisma olmus onlar dikkatimi cekti daha cok.

ama muzik secimin cok iyiydi ve cok begendim. biraz daha uzun yazarsan daha keyifli olacagindan eminim -en azindan kendim adina soyluyorum -

devamini takip edecegim...