Değişim ( yeni bir hikaye ^^ ilk bölümüyle) |
Yazar
Mesaj
İşte buda benim hikayem.. bir kızın hayatının 360 derece değişmesiyle ilgili (: shoujo desem yeridir
okuyup görün ^___^
Bölüm 1
Belirsizlik
Yatağa uzanmış tavanı inceliyor bir yandan müzik dinleyip ayağıyla ritim tutturuyor diğer yandan yapacaklarını düşünüyordu.Ne diyordu o eski şarkı ? “Güneş batıyor , Işığın bana ihanetini hissediyorum… “ diye mırıldandı sessizce… İçinden düşünüp sessizce kendine sorduktan sonra sesli cevap vermek gibi bir huyu vardı.Sanki başka biriyle konuşuyormuş gibi , sanki o tek değilmiş gibi…Ne kadar başka biri gibi olmak istesede o tekti.Düşünceleri tekti , davranışları tekti , tepkileri tekti en kötüsüde hayatında tekti.Ne bir arkadaşı vardı be bir ailesi.Konuşacağı kimse olmadığından kendiyle konuşuyordu.Artık gerçekten bir bağ kurup sohbet etmek istediğinde sokaktaki hayvanlarla sohbet etmeye başlıyordu.Genelde kedilere duygusal şeyleri konuşurdu.Çünkü onların yumuşak tüyleri , huzurlu mırlamaları vardı.Bunlar ona kendini iyi hissetiriyordu.Köpeklerlede arası çok iyiydi.Korunmaya ihtiyacı olduğunda köpekleri beslemeye giderdi.Sanki köpekler onun korunmaya ihtiyacı olduğunu hissetmiş gibi dönüş yolunda sağlı sollu ona eşlik ederlerdi.Kuşlar ise sanki onu güldürmek için vardı.Kafalarıyla yaptıkları o ileri geri hareketler oldukça eğlenceli görünüyordu.Bazen bu dünyada hiçbir insana ihtiyacı olmadığını düşünüyordu.Halbuki yanıldığını kendiside biliyordu.Kimsenin ona ihtiyaç duymamasından dolayı o da böyle bi savunma düşüncesi geliştirmişti.
Yarınların dünlerinden bir farkı yoktu.Okul sayesinde yapacak bir şeyleri oluyordu.Sanki görünmezdi , kimse onu merak etmiyordu.Okula gitmediğinde kimse onu arayıp neden gelmediğini sormuyordu.Hatta bazen sınıftayken yokluğu unutulup yoklamaya “gelmedi “olarak geçiyordu.Bunlar umrunda değilmiş gibi davransada her seferinde göğsünün derinliklerinde biryerde büyük bir acı duyuyordu.Nedendi bu acı ? Umurunda değildi hani…Gerçekten boşveriyordu hepsini…Aklı öyle emretsede kalbi bir türlü kabullenemiyordu.Belkide en iyisi intihar etmekti.İntiharı çok kez düşünmüştü.Arkasından ağlayacak kimsesi yoktu , ölüsüne saygı duyacak birileri varmıydı o bile meçhul.Toprağına çiçek dikecek bir iki tanıdığı olsa belki intihar edecekti.Ama intiharın ona zararı olmadığı kadar yararıda yoktu.O bu dünyada sadece zaman geçirmek için vardı.Belki o tanrının tek hatasıydı.Ayağını sallamayı bıraktı ve yatağından doğruldu.Saçlarını karıştırdıktan sonra kalkıp aynanın karşısına geçti.Kendini incelemeye başladı.Artık ergen bir genç kızdı dolayısıyla hiç tatmadığı bir takım duygular bedenini sarmaya başlamıştı.Suratında hiçbir gariplik yoktu , çok zayıftı , oldukça beyaz tenliydi ve açık kahverengi dalgalı uzun saçları vardı.Kendisi farkında olmasada aslında çok güzel bir kızdı.Birkaç kere çıkma teklifi aldığı olmuştu fakat o sanki karşısında yokmuş gibi teklifleri duymuyormuş gibi yürümeye devam etti.Onun bu davranışı karşındakinin sevgini bi anda nefrete dönüştürdüBu kibirli bir davranıştı onlara göre…Halbuki yürümesindeki tek amaç ne diyeceğini bilememesindendi.En iyisi duymamazlıktan gelmekti.Hiç olmamış gibi davranmak kolaydı.Aynadan gözünü alıp saatine baktı.Okul vakti gelmişti ve o genelde olduğu gibi hiç uyumamış , bütün gece müzik dinlemiş ve sabahın gelmesini beklemişti.Üniformasını giydi , ayakkabılarını sildi , saçlarını taradı…Saçlarını tarayınca oluşan görüntüsünü sevmiyordu.Bu yüzden taranmış saçlarını elleriyle biraz karıştırdı.Kafasını eğip saçlarını kabartmaya çalıştı.Ve şimdi çok daha iyiydi.Okula doğru yürümeye başladı.Yoldaki tüm köpeklere ve kedilere tek tek selam vermeyi ihmal etmedi.Sesli bir selam değildi belki ama sadece gözgöze bakışmak bile yeterliydi onun için.Bu onun kendine has selamıydı.Göz kontağı kurmak onun için önemliydi.Çünkü insanlar genelde onun gözlerinin içine bakarak konuşmazdı.Bu gerçekten canını yakıyordu.Dolayısıyla insanlarla konuşmaktan kaçındı.Böyle konuşmaktansa konuşmamak en iyisiydi.Okula vardığında geç kalmıştı.Bu kadar erken yola çıkıp geç kalan tek kişi o olabilirdi.Okula erken gitmeyi sevmiyordu.Yolda biryerlerde oturup zamanın geçmesini bekliyordu.Sınıfına girdiğinde sessizce yerine geçti.Transfer öğrenci geleceği hakkında konuşulan bir şeyler duydu.Pek ilgisini çekmedi…Çevresinde onun ilgilenmeyen hareketli bi beden , bir et bütünü daha olacaktı. Ee? Neresi heycan vericiydi bunun.Kafasını sıraya koyup gözlerini kapadı.Ardından sınıfa hoca girdi.Transfer öğrenciyle ilgili bir şeyler söylemeye başladı.
-Bugün sınıfımıza bilgilerle doldurulacak genç bir beyin daha geldi.Umarım ona karşı nazik olursunuz.Ona çevreyi gezdirmeyi unutmayın.İyi anlaşmanızı dilerim.
-(*sınıfta konuşmalar başlar*) -vay çok tatlıymış!,- adı neymiş ?-sorsanıza – kyaa
Ardından öğretmen yeni gelen öğrenciden kendini tanıtmasını ister.Ve öğrenci tahtanın ortasına doğru yürür.Ellerini saçlarını doğru götürüp ne söyliyeceğini düşünür.Böyle durumlarda uzatmamak en iyisidir.
-Mm…ah herkese merhaba…ben Tanoshige Natsu…Natsu-kun diyebilirsiniz.Her iki taraf içinde daha kolay olur.Umarım iyi geçiniriz.
Bunları duyduktan sonra kafasını kaldırır yeni gelen et yığını muhtemelen onun yanına oturacaktır.Çünkü sınıftaki tek boş yer onun yanıdır.Natsu-kun neşeli adımlarla yürüyüp boş sıraya oturur.Ardından yeni sıra arkadaşına dönüp gülümseyen bir yüzle “Merhaba “der.Karşılık alamaz.Biraz kuşkulanır , acaba kız onu duymamışmıydı ? Yo hayır duymalıydı , sessiz söylemediki…Tekrar ve daha yüksek sesle “Merhaba” der.Fakat yine cevap yoktur.Görülmemezlikten gelemeye alışkın olmadığından elleriyle kızın yanaklarını kavrar ve kafasını kaldırır.
-Merhaba dedim ama duymadın sanırım … En azından ben öyle düşünmek istiyorum ! Lütfen arkadaş olalım sıra arkadaşımla dost olmak isterim .Eee söylesene adın ne ?
Der iç ısıtan bir ses tonuyla…Kızın gözlerinin içine bakarak konuşmuştur…Ve bu bütün hikayenin başlangıcıdır…
yorumlarınızı bekliyorum ^___^
okuyup görün ^___^
Bölüm 1
Belirsizlik
Yatağa uzanmış tavanı inceliyor bir yandan müzik dinleyip ayağıyla ritim tutturuyor diğer yandan yapacaklarını düşünüyordu.Ne diyordu o eski şarkı ? “Güneş batıyor , Işığın bana ihanetini hissediyorum… “ diye mırıldandı sessizce… İçinden düşünüp sessizce kendine sorduktan sonra sesli cevap vermek gibi bir huyu vardı.Sanki başka biriyle konuşuyormuş gibi , sanki o tek değilmiş gibi…Ne kadar başka biri gibi olmak istesede o tekti.Düşünceleri tekti , davranışları tekti , tepkileri tekti en kötüsüde hayatında tekti.Ne bir arkadaşı vardı be bir ailesi.Konuşacağı kimse olmadığından kendiyle konuşuyordu.Artık gerçekten bir bağ kurup sohbet etmek istediğinde sokaktaki hayvanlarla sohbet etmeye başlıyordu.Genelde kedilere duygusal şeyleri konuşurdu.Çünkü onların yumuşak tüyleri , huzurlu mırlamaları vardı.Bunlar ona kendini iyi hissetiriyordu.Köpeklerlede arası çok iyiydi.Korunmaya ihtiyacı olduğunda köpekleri beslemeye giderdi.Sanki köpekler onun korunmaya ihtiyacı olduğunu hissetmiş gibi dönüş yolunda sağlı sollu ona eşlik ederlerdi.Kuşlar ise sanki onu güldürmek için vardı.Kafalarıyla yaptıkları o ileri geri hareketler oldukça eğlenceli görünüyordu.Bazen bu dünyada hiçbir insana ihtiyacı olmadığını düşünüyordu.Halbuki yanıldığını kendiside biliyordu.Kimsenin ona ihtiyaç duymamasından dolayı o da böyle bi savunma düşüncesi geliştirmişti.
Yarınların dünlerinden bir farkı yoktu.Okul sayesinde yapacak bir şeyleri oluyordu.Sanki görünmezdi , kimse onu merak etmiyordu.Okula gitmediğinde kimse onu arayıp neden gelmediğini sormuyordu.Hatta bazen sınıftayken yokluğu unutulup yoklamaya “gelmedi “olarak geçiyordu.Bunlar umrunda değilmiş gibi davransada her seferinde göğsünün derinliklerinde biryerde büyük bir acı duyuyordu.Nedendi bu acı ? Umurunda değildi hani…Gerçekten boşveriyordu hepsini…Aklı öyle emretsede kalbi bir türlü kabullenemiyordu.Belkide en iyisi intihar etmekti.İntiharı çok kez düşünmüştü.Arkasından ağlayacak kimsesi yoktu , ölüsüne saygı duyacak birileri varmıydı o bile meçhul.Toprağına çiçek dikecek bir iki tanıdığı olsa belki intihar edecekti.Ama intiharın ona zararı olmadığı kadar yararıda yoktu.O bu dünyada sadece zaman geçirmek için vardı.Belki o tanrının tek hatasıydı.Ayağını sallamayı bıraktı ve yatağından doğruldu.Saçlarını karıştırdıktan sonra kalkıp aynanın karşısına geçti.Kendini incelemeye başladı.Artık ergen bir genç kızdı dolayısıyla hiç tatmadığı bir takım duygular bedenini sarmaya başlamıştı.Suratında hiçbir gariplik yoktu , çok zayıftı , oldukça beyaz tenliydi ve açık kahverengi dalgalı uzun saçları vardı.Kendisi farkında olmasada aslında çok güzel bir kızdı.Birkaç kere çıkma teklifi aldığı olmuştu fakat o sanki karşısında yokmuş gibi teklifleri duymuyormuş gibi yürümeye devam etti.Onun bu davranışı karşındakinin sevgini bi anda nefrete dönüştürdüBu kibirli bir davranıştı onlara göre…Halbuki yürümesindeki tek amaç ne diyeceğini bilememesindendi.En iyisi duymamazlıktan gelmekti.Hiç olmamış gibi davranmak kolaydı.Aynadan gözünü alıp saatine baktı.Okul vakti gelmişti ve o genelde olduğu gibi hiç uyumamış , bütün gece müzik dinlemiş ve sabahın gelmesini beklemişti.Üniformasını giydi , ayakkabılarını sildi , saçlarını taradı…Saçlarını tarayınca oluşan görüntüsünü sevmiyordu.Bu yüzden taranmış saçlarını elleriyle biraz karıştırdı.Kafasını eğip saçlarını kabartmaya çalıştı.Ve şimdi çok daha iyiydi.Okula doğru yürümeye başladı.Yoldaki tüm köpeklere ve kedilere tek tek selam vermeyi ihmal etmedi.Sesli bir selam değildi belki ama sadece gözgöze bakışmak bile yeterliydi onun için.Bu onun kendine has selamıydı.Göz kontağı kurmak onun için önemliydi.Çünkü insanlar genelde onun gözlerinin içine bakarak konuşmazdı.Bu gerçekten canını yakıyordu.Dolayısıyla insanlarla konuşmaktan kaçındı.Böyle konuşmaktansa konuşmamak en iyisiydi.Okula vardığında geç kalmıştı.Bu kadar erken yola çıkıp geç kalan tek kişi o olabilirdi.Okula erken gitmeyi sevmiyordu.Yolda biryerlerde oturup zamanın geçmesini bekliyordu.Sınıfına girdiğinde sessizce yerine geçti.Transfer öğrenci geleceği hakkında konuşulan bir şeyler duydu.Pek ilgisini çekmedi…Çevresinde onun ilgilenmeyen hareketli bi beden , bir et bütünü daha olacaktı. Ee? Neresi heycan vericiydi bunun.Kafasını sıraya koyup gözlerini kapadı.Ardından sınıfa hoca girdi.Transfer öğrenciyle ilgili bir şeyler söylemeye başladı.
-Bugün sınıfımıza bilgilerle doldurulacak genç bir beyin daha geldi.Umarım ona karşı nazik olursunuz.Ona çevreyi gezdirmeyi unutmayın.İyi anlaşmanızı dilerim.
-(*sınıfta konuşmalar başlar*) -vay çok tatlıymış!,- adı neymiş ?-sorsanıza – kyaa
Ardından öğretmen yeni gelen öğrenciden kendini tanıtmasını ister.Ve öğrenci tahtanın ortasına doğru yürür.Ellerini saçlarını doğru götürüp ne söyliyeceğini düşünür.Böyle durumlarda uzatmamak en iyisidir.
-Mm…ah herkese merhaba…ben Tanoshige Natsu…Natsu-kun diyebilirsiniz.Her iki taraf içinde daha kolay olur.Umarım iyi geçiniriz.
Bunları duyduktan sonra kafasını kaldırır yeni gelen et yığını muhtemelen onun yanına oturacaktır.Çünkü sınıftaki tek boş yer onun yanıdır.Natsu-kun neşeli adımlarla yürüyüp boş sıraya oturur.Ardından yeni sıra arkadaşına dönüp gülümseyen bir yüzle “Merhaba “der.Karşılık alamaz.Biraz kuşkulanır , acaba kız onu duymamışmıydı ? Yo hayır duymalıydı , sessiz söylemediki…Tekrar ve daha yüksek sesle “Merhaba” der.Fakat yine cevap yoktur.Görülmemezlikten gelemeye alışkın olmadığından elleriyle kızın yanaklarını kavrar ve kafasını kaldırır.
-Merhaba dedim ama duymadın sanırım … En azından ben öyle düşünmek istiyorum ! Lütfen arkadaş olalım sıra arkadaşımla dost olmak isterim .Eee söylesene adın ne ?
Der iç ısıtan bir ses tonuyla…Kızın gözlerinin içine bakarak konuşmuştur…Ve bu bütün hikayenin başlangıcıdır…
yorumlarınızı bekliyorum ^___^
güzel yazmışsın tam beni anlatıyo(bazı kısmlar hariç)ah öyle biri benm de karşıma çıksada hayat bi anlamlaşsa
Şirin olmuş ama biraz daha fazla paragraf yaparsan okuması daha kolay olur^^ devamını bekliyoruz.( ya da arada bir satır boşluk bırak belki de paragraf başları belli olmyordur forum ayarı nedeniyle)
Sessizlik var olmamak değildir...Sessizliğim asaletimdendir... Buradayım...
Spoiler:
1. sayfa (Toplam 1 sayfa) [ 5 mesaj ] |
Bu forumda yeni başlıklar açamazsınız Bu forumdaki başlıklara cevap veremezsiniz Bu forumdaki mesajlarınızı değiştiremezsiniz Bu forumdaki mesajlarınızı silemezsiniz Bu forumdaki anketlerde oy kullanamazsınız |