Deniz:
Deniz'in Annesi:
Deniz.Bölüm 1
Deniz,küçük bir derenin yanındaki bir bahçede ve tek kişilik olan bir banka oturmuştu.Ardında,yanında,sağında,solunda kimin olup olmadığını bile umursamadı.O derede Deniz’in annesi boğulmuştu.Bir an hüzünlendi.Kim hüzünlenmez ki ? Sonuçta boğulan tanımadığınız biri olmazsa neden hüzünlenesin ki ?.Bir an kendisini annesinin yerine koymak istedi.Derenin tam kenarına gitti.Atmak istedi kendini.Yanına 20’den fazla insan geldi.Hepsi Deniz’i tanıyordu.Tutuyorlardı dereye düşmesin diye :
Cenk Bey:
-Dur kızım ne yapıyorsun ?
-Ya bırak !
-Tutun Kızı
-Anne ! Kurtar beni ! Anne ! (Bir çığlıkla.Ağlamaya başlar)
Herkes Deniz’i bırakır .Deniz,kendini suya bırakır.Derede annesini arar.Tabii ki bulamaz yine bir çığlıkla:
-Anne ! Anne bu insanlar-dan kurtar beni ! Seni sevmiyorlar! (uzun bir çığlıkla)
Deniz’in ses tonu öyle hüzünlüdür ki herkes ağlamaya başlar bir an.Ahmet Bey:
-Kızım annem manen yok öldü,geberdi o ! Çık çabuk o sudan !
-Hayır ! Annem burada ! Sadece saklanıyor ! O,o beni seviyor ! (Çığlıkla)
-Ne saklanması ya ? Bul hadi (gülerek) “Hadi gel annesi “ geldi mi ?
-Sevmediklerine görünmüyor ! Onunla ne yaşadığını biliyorum.Sen onu hiç sevmedin hatta onun saçını çektin ! Asıl sen öldürecektin annemi ! Bul onu hadi !
-Ş-şey eeee yok ö-öyle bir-bir şey kızım !!!
-Haa ! Bakın nasıl belli ses ton-tonu…
Kızın gözleri hâlâ yaşlarla doluydu.Tam sözünü bitirecekken sanki suyun altından biri onu çekmiş gibi suyun altına girdi.Ahmet Bey herkese :
-Öyle bir şey yok ! Bakın bana inanın !
-Kızın dediği doğru Ahmet Bey…
-Yanlış a olur mu öyle şey ?
-Senden beklenir …
Ahmet Bey ardına arada sırada bakarak evine doğru ilerler.Deniz,suyun altında rahatça nefes alıyordu.Birden ne görsün ?.Annesi Deniz’i yanına çağırıyor !Deniz bir an fenalaştı…
Gözlerini tekrardan açmaya başladığında kendini annesinin kucağında buldu.Sonra da:
-A-Anne b-bu se-sen misin ? (titrek bir sesle)
-Evet kızım…
-Ama anne sen…
-Bak,sana anlatacağım hikaye biraz uzun.İyi dinlemelisin
[i]Ben ölmeden önce..Yani Serhan Bey (Deniz’in babası) beni atmadan önce..bir peri belki inanmayacaksın ama yanıma geldi…Bana sordu ”Şimdi bana istediğin bir hayali söyle.İstediğini.” dedi.Bende kızımın sağlıklı,mutlu,neşeli ve huzurlu bir hayat yaşaması dedim.Peri de bana “Fakat bir şartla..Hep suyun altında kalacaksın…”dedi ve ben suya hapsoldum…[i]
-Anne ! Sen bunları gerçekten de yaşadın mı yani ?
-Evet kızım.E peki hayatın nasıl gidiyor ? İyi mi ?
-Çok iyi anne.Derslerim ve çoğu şeyim iyi hayatta ama…
-Ama ne ?
-Anne ! (Ağlamaya başlar)
-Kızım..Ben de seni çok özlüyorum fakat gelemem…
-Benim hayatım senin için önemli olsaydı bunları demezdin !
-Nasıl yani
-Kızımın hayatının iyi olması diye
-Peki neden ?
-Aa ! Anne ! (büyük bir çığlıkla)…
Devam Edecek…