güzel olmuş dewam et ama biraz kısa daha da uzatıp daha heyecanlı hale getirebilirsin

saol.hani ilk bölüm fazla kasmayayım dedim.ya beenmezlerse die.ztn kimsenin uuradııda okuduuda yok ya.

güzelmiş devam etmeni öneririm

beğeni mesajları gelmeye başladı sen hikayeleri hazırda bulundur bence

tabiyki devam et yeni fikirler emekler devam ettirilmeyi hak eder.Hme üzülme benim başlıklara da uğrayan yok ....

devam et çok güzel

kimse beğenmese bile beğenenler için yazabilirsin

saolun arkadaşlar. biran kendimi çok umutsuz sanmıştım. saoln.

yeni bölüm bitmek üzre.

çok güzel devam et

2. Bölüm

Devasa şatosunun terasına çıkmış Xeva’yı bekleyen Danny aynı anda elinde tuttuğu asasının ucundaki bronz yıldızı parlatıyordu.

“Şu halime bak.Bu işi benim için hizmetkârların yapması gerekirken ben yapıyorum.Tanrım!Ne olur bu sefer ki düzgün bir şey olsun.Her seferinde kuru, cansız kızlar canımı sıkmaya başladı.İşime de yaramıyorlar, işime yaramadıkları gibi boşuna canlarından oluyorlar.Hepsi aptal Xeva’nın yüzünden.Hele bu sefer de öncekiler gibi olsun, ben sana yapacağımı gösteririm Xeva.”

O sırada ufuk çizgisinden kendine doğru gelen yeşil bir top gördü.

“Sonunda.Akşamı bulacağını düşünüyordum.”

Danny bunları söylerken yeşil top terasın kenarına oturmuş ve normal şeklini almıştı bile.

“Danny, anlatacaklarıma inanamayacaksın.Bugün ne buldum bil?Tam istediğin özelliklere sahip bir kız.”

“Geçen seferlerde de öyle demiştin.Ama sonuçlara ikimizde şahit olduk.”

“Yok bak valla bu sefer buldum diyorum sana yaa.Buldum!O kızı buldum!”

“İyi göster bakalım görüntüleri.Depolama yaptın değil mi?”

“Yapmaz mıyım?Yoksa senin bana yapacaklarını biliyorum.”

“Aferin sana.”

Xeva yeşil metal poposunu oturduğu yerden kaldırdı ve siyah tırtıklı boruya benzeyen bacaklarını aşağı salladı.Yere indiğinde her zaman çıkan “pof” sesine aldırış etmeksizin içeriye girdi.

~~~~~~~~~~~~~~~~~

Yürürken ki arkadan görünüşü çok komikti.Yeşil, metal, 1.40 m boylarında, paytak paytak yürüyen bir robot.Buraya nasıl geldiğini bilmiyordu.Geçmişini hatırlamıyordu.Ailesini hatırlamıyordu.Tabii bir ailesi varsa.Tüm bunları Danny biliyordu.Yani öyle söylemişti ona.Zaten sırf bu nedenle Danny için çalışmıyor muydu, onun pis işlerini yapmıyor muydu?Sonunda yolun sonuna gelinmişti işte.O, kızı Danny’ye ulaştıracaktı, Danny’de ona geçmişiyle ilgili her şeyi verecekti.En azından öyle umuyordu.Yapabileceği başka bir şey yoktu çünkü.Körü körüne güvenmekten başka..

~~~~~~~~~~~~~~~~~~

İçerinin tütsü kokan havası Xeva’yı hiç etkilemiyordu.Sonuç olarak o bir robottu, metalden yapılma biri.Koku duyusunun olacağı yoktu ya.Hiçbir duyusu olamazdı.Çünkü o bir robottu.Danny her zaman bunu söylerdi ona.”Sen bir robotsun.”

Yerlerin ahşap olmasından kaynaklı, Xeva ile Danny yürüdükçe bir gıcırtı yankılanıyordu tavan arasında.Danny hemen Xeva’yı bir duvarın önünde duran, yere sabitlenmiş koltuğa oturttu.Robotun başına algılayıcıları yerleştirdi ve makinenin açma kapama düğmesine bastı.Arkasındaki projektör cihazından çıkan ışık seli duvara yansıdı.

Yemyeşil bir yer.Göl kenarı.Ve orda bir kız oturuyordu.Dalgalanan eteği ve uzun kumral saçlarıyla beyaz tenli bir kız.Danny gözlerini bir an alamadı görüntüden.Tıpkı büyük ressamların fırçasından çıkmış gibi bir şeydi.Göl, doğa ve onun ortasında duran muhteşem güzellikte bir kız.Yavaşça görüntüye doğru yaklaştı, gözlerini ondan alamayarak.Parmak uçlarıyla ona dokundu.Ve o an beyninde bir patlama yaşandı.Büyük bir hışımla Xeva’ya döndü.

“Xeva, bu kızı takip ediyorsun.Her anını, her hareketini bilmeliyim.Tamam mı?”

“Peki Danny.Fakat..Bana şunu söyler misin?Bulduk mu?”

“Evet Xeva.Sanırım bu sefer bulduk.”

~~~~~~~~~~~~~~~~~~

bir solukta okudum oldukça başarılı bir çalışma devamını merakla bekliyorum

3. Bölüm

Cherly sıkıcı sınıfının sıkıcı dersinde, pencere kenarındaki sırasına oturmuş, öğretmenin anlattığı ders bu havada ve sıkıcılıkta gitmez diyerek dışarıyı seyre dalmıştı.Hava masmavi, sadece doğudan esen rüzgarın yardımıyla sürüklenen bulutlar vardı.Onlar da epey yaklaşmışlardı hani.<<İnşallah çıkışa başlar yağmur.>> diye düşündüğü sırada, yanında meşe odunu gibi duran öğretmeninin sesiyle kendine geldi.

“Cherly!!!Hayrola ders çok mu sıkıcı?Dışarı çıkmak istiyorsan sadece müdürün odasına uğraman yeterli.Seve seve gönderirim seni.” diye yüksek perdeden konuşan öğretmeninin sesi tüm sınıfta yankılandı.

Oturduğu yerde bir anda büzülen Cherly özür diledi ve kendini derse vermeye çalıştı.Ama bu seferde gözüne o dut ağacı takıldı.O şey de neydi öyle?Yeşil, garip şekilli, ağacın yaprakları arasına saklanmış…

Tam da o an zil çaldı.<<Sonunda.>>

Sınıftaki herkes ayağa kalktı ve çantalarını toparlamaya başladı.Cherly çantasını yavaşça topluyor ve pencereden dışarı, gelen yağmur bulutlarına bakıyordu.Sınıfta herkes kalmayıncaya kadar bekledi ve çantasına elini daldırdı.

~~~~~~~~~~~~~~~~

Xeva havada tostoparlak olmuş ilerliyordu.Kızın her anını takip et demişti Danny.O da bunu yapacaktı.Son yakındı.

O an yanından hızla bir kuş geçti.Bembeyaz, pürüzsüz bir kuş.Xeva’yı neredeyse aşağı düşürüyordu.Xeva arkasından bağırdı.

“Seni kendini bilmez zevzek kuş!!Ehliyetini nerden aldın, karga heyetinden mi?”

Ama kuş ona dönüp bakmadı bile.Çok acelesi varmış gibi hızını kesmeden yoluna devam etti.Xeva bir kuşun ne gibi acelesi olduğunu çok merak etmişti.Onu takip etmeyi düşündü bir an.Ama sonra vazgeçti.Danny’nin işini halletmek zorundaydı.Yolunda ilerlemeye devam etti.

~~~~~~~~~~~~~~~~

Etrafta kimse olmadığını bir kez daha kontrol ettikten sonra çantasının içinde sakladığı, siyah renkli ve üzerinde yakutlar bulunan makyaj aynasını çıkardı.Kapağını açıp büyüteçli kısmına doğru bir şeyler mırıldandı.

“Lily, gelir misin lütfen?Sana bir şey danışmam lazım.Bugün çok garip bir şey oldu ve…”

Daha cümlesini tamamlamadan pencereye bir şey çarptı.<<Tık tık..>> Cama vuran bir gaganın sesiydi bu.Cherly cama dönüp baktığında, orada duran bembeyaz yaratığı gördü.Pencereyi açtı ve kuşu içeri aldı.

İçeri bir kanat çırpışıyla giren kuş, havada hafif bir ışık saçmaya başladı.Ve bir saniye geçmeden yerinde biri beliriverdi.

Beyazlar içinde bir kızdı beliren.En fazla 1.80 m boyundaydı.Beyaz teni, giydiği beyaz tüle benzer giysisiyle uyum içindeydi.Giysinin etekleri, kol yenleri parçalıydı ve pencereden içeri dolan rüzgarla hareket etmekteydi.Gözleri bal rengi ve büyüktü.Kırmızı, ince dudakları yüzüne garip bir çekicilik katıyordu.İnce ve narin kolları, vücudunun yanından akan sulara benziyor, kalçalarının üzerindeki elleri ise sevimlilikleriyle insanı baştan çıkartıyordu resmen.Sarı saçları sırtından dizlerine doğru akan güneş nehirleriydi sanki.Normal bir insanın olamayacağı kadar güzel ve narin…

“Hemen geldiğin için çok teşekkür ederim Lily.” diyen Cherly kendini onun yanında çok çirkin ve cüce hissediyordu.

“Ben sana rehberlik etmek için buradayım Cherly.Teşekkür etmene gerek yok.” dedi o buğulu sesiyle.”Ee, anlat bakalım.Neymiş o bene danışman gereken şey?”

“Bugün şuradaki ağacın dalında bir şey gördüm.Ne olduğunu tam olarak bilemiyorum ama organik değildi galiba.Ne bir nefes alışı duydum, ne de kalp çarpıntısı.Tabii sadece ağaca takılmış bir torba filan da olabilir.Gidip bakacaktım ama öğretmen çağırınca, haliyle.Bilirsin.”

“Tamam dur bakalım.Gel yanıma.”

Ona doğru yaklaşan Cherly’nin yanağına dokundu avucunun içiyle.Cherly’nin beynindeki tüm o görüntüleri kendi gözleriyle gördü.Hepsini anladı.Ve gözlerini gerçeğe açtı.
“Ne oldu?” diye sordu Cherly.

“Bilemiyorum.Pek tekin bir şeye benzemiyor.Şimdi gideceğim ve araştıracağım.Seni burada yalnız bırakacağım ama dikkatli ol.Henüz gördüğünün ne olduğunu bilmiyoruz.Belki Saroka’nın bildiği bir şey vardır.”

“Tamam.Sen de dikkatli ol.”

Ve Lily geldiği gibi gitti.Beyaz kuşun göğe yükselip gözden kayboluşunu izledi Cherly.Sonra çantasını sırtına taktı ve sınıftan çıktı.

Kapıdan çıktığında yüzüne düşen birkaç damlayı fark etti.Zaten gri renkli bulutlar toplanmıştı.Hava karanlıktı.Yağmur başlıyordu.Sevdiği yağmur.Bir iki adım atmıştı ki yüzü iyice ıslandı.Saçları yanaklarına yapışmıştı.Başını göğe kaldırıp <<Seni seviyorum!!>> diye bağırdı.Ve o sırada da gri bulutların arasında yeşil bir nesne gördü.Geçen gün gördüğü şey.

~~~~~~~~~~

Ardından gelen gri bulutları gördü.Yağmur bulutlarıydı.Çabuk hareket etmesi gerektiğini anladı.Yağmura son tutulduğunda iki hafta kolunu kıpırdatamadan yerinde sabit durmuştu.Danny’de aklının başına gelmesi için uzun süre yağlamamıştı onu.Sonunda haline acımıştı da yağlamıştı.Pası geçtiğinde, iki haftasını da kaybetmişti.

Hızını biraz daha artırarak ilerlemeye devam etti.Kızı gördüğü okula yaklaşmıştı.Aksi gibi bulutlarda gelmeye devam ediyordu.Okula vardığında durup aşağı baktı.Kızı görmeye çabaladı.Sonra kızın kapıdan çıktığını gördü.<<Pıt.Pıt pıt.>>.Neler olduğunu anlamıştı.Yukarıya baktı ve hemen üstünde yükselen bulutları gördü.<<Pıt pıt pıt pıt pıt…>>. Yağmur damlaları metal gövdesinin üzerinde ses çıkarıyordu.İçinden birkaç küfür saydı.Danny onu parçalarına ayırıp dünyanın dört bir köşesine dağıtacaktı.Tabii ona ulaşabilirse…

çabuk bitirmişsin biraz uzun yaz yoksa heyecanlı bitiriyosun

evt birazdaha uzun olabilir