Hindistan cevizleri '' pat '' diye yere düştü.Mmaoru onunla dövüşen adamın, Usagi'yi kaçırdığını düşündü. Usagi'ye uzun uzun seslendi. Ama bunun zaman kaybı olduğunu düşünerek seslnemeyi bıraktı. Çıldırmak üzereydi. ''Bugün ne kadar kötü bir gün!'' diye düşündü. Üstelik, Sevgililer Günü'ydü! Her an arkasından birisi gelicekmiş gibi hissediyordu.Ama bunun çıkacağını nerden bilebilirdi?
Usagi çığlık çığlığaydı. Aslında bu çığlıklar dışarıdan duyulmuyordu. Bir sihir veya bir büyü, sanki onun sesini almıştı. Bir sandelyede bağlıydı. Adanın bu tarafını hiç bilmiyordu. ''Acaba bu taraf adanın arka tarafı mı?'' diye düşündü.O an Mamoru'yu da getirdiler. Çırpınıyordu. Usagi'yi gördü ve az da olsa içi rahatladı. Usagi'ye seslendi ama cevap alamadı. Ve onun da sesi gittikçe azalıyordu... Ve bir sessizlik. Sadece bir sessizlik vardı. Nefesler ve rüzgarlar vardı. Sadece onlar ses çıkarıyordu. Ve ayak sesleri gelmeye başladı. Bu depo gibi yerde heryer karanlıktı. Usagi bu ayakkabının topuklu ayakkabı olduğunu anladı. Demek ki bir kadındı. Ve kadının yüzü ve vücudu da ortaya çıktı. Bu yerden hiç hoşlanmamıştı Usagi. Ne bağırabiliyordu, ne de çığlık atabiliyordu. Kadın gülmeye başlamıştı. Bu Usagi'nin sinirini daha da arttırdı. Ama bu haksızlıktı! Şimdi de kadın konuşacak, onlar mı dinleyecekti?!
Kadın (gülerek):
-Ah Usagi'cim. Ne kadar şanslısın! Şimdi de bu şans benim elime geçti! Ne hoş!
Usagi sinirler bir daha çırpındı. Sesi de çıkmıyordu! Üstelik kadının dediğinden birşey bile anlamamıştı.
Kadın:
-E sen iyilik için savaşıyor, yardım ediyor veya onun gibi şeyler yapıyordun. Hepsi İYİLİK için değil mi? Sen şimdi paylaşmayı da seversin. Hadi bakalım iyilik meraklısı. Benle de birşeyini paylaş. Meselaaa... Kocanı! Ya da kocan olacak Mamoru'yu! Dur ama! İstersen bana verebilirsin! Bana vericeksen sus.
Usagi şaşkına dönmüştü.
Kadın:
-Hı? Anlayamadım? Susuyor musun? Tamam! Peki. Çabuk pes ettin. İyiliği ve sihiri kendi çıkarına göre kullanınca çok güzel oluyor yaaa!
Usagi'nin gözünden bir damla yaş süzüldü. Bu kadın çıldırmıştı! Mamoru'ya ne yapacaktı? Korkuyordu. Bedeni titrmeye başladı ve bu iyice arttı. Mamoru Usagi'yi görünce çırpınıp durdu. Ne Usagi'ye yardım geliyordu, ne de kendisi yardım edebiliyordu. Kadının kahkahası da artıyordu. Usagi'nin titremesi gibi. Usagi titriyor, titriyordu. Usagi'nin sandalyesi artık sağa sola sallanmaya başlamıştı. Ve ''güm!'' diye bir ses çıktı. Usagi'nin bu sesden sonra gördüğü tek şey, karartıydı...