| ~GiNKaeN~ Sayfaya git: 1, 2, 3, 4, Sonraki |
Yazar
Mesaj
~mana~
Anime Fan
Anime Fan
Konu: ~GiNKaeN~
Evet arkadaşlar gözüüz aydın mı desem bilemicem ama en sonunda hikayemi sizlerle paylaşmaya karar verdim 
Öncelikle birşeyi belirtmek istiyorum,
Bu hikayeyi Sun'ın "İsyankar Düşler" ini okudum an karar verdim.Bunun için ona çok teşekkür ediyorum.Yazmaya devam et Sun^^
Hikaye;kendi anılarım ve hayal gücümü kapsıyor.
Konusu, bir güneş efsanesi.Karakter tanıtımlarını hikaye bittiğinde yapacağım çünkü çok fazla spoiler içeriyor Ama ara ara belki yapabilrim^^
Özellikle 4. bölümün sonundaki yazdığım şarkı sözü benim için hayattaki en değerli kişiye yazdığım sözler.Onları kopyalamzsanız sevinirim.Size güvenim tam olduğundan güvenerek koyuyorum^^
Neyse fazla uzatmayayım.İşte GiNKæN.....
Öncelikle birşeyi belirtmek istiyorum,
Bu hikayeyi Sun'ın "İsyankar Düşler" ini okudum an karar verdim.Bunun için ona çok teşekkür ediyorum.Yazmaya devam et Sun^^
Hikaye;kendi anılarım ve hayal gücümü kapsıyor.
Konusu, bir güneş efsanesi.Karakter tanıtımlarını hikaye bittiğinde yapacağım çünkü çok fazla spoiler içeriyor
Ama ara ara belki yapabilrim^^
Özellikle 4. bölümün sonundaki yazdığım şarkı sözü benim için hayattaki en değerli kişiye yazdığım sözler.Onları kopyalamzsanız sevinirim.Size güvenim tam olduğundan güvenerek koyuyorum^^
Neyse fazla uzatmayayım.İşte GiNKæN.....
07 Ekm 2007 20:26, Değiştirme: 17 Ekm 2007 20:45 (Toplamda 1 kere)
~mana~
Anime Fan
Anime Fan
Konu: GiNKaeN Bölüm 1-5
~GiNKaeN~
1. Bölüm
----------------------------------------------------------------
2. Bölüm
----------------------------------------------------------------
4. Bölüm
Eve geldiğinde kimse yoktu.Annesi İmi, normalde onu eleştirmek üzere dakik olurdu.Oysa bugün, kimsecikler ortada yoktu.Şanslıydı.En azından dinlenebilirdi.Odasına çıktı.GüNEŞ IŞıĞI, GüNDoĞuMuNDaN GüNBaTıMıNa dek her zaman yatağına vururdu.GüNEŞ IŞıĞI'nı çok seviyordu.Ne zaman GüNeŞ doğsa içinde bir umut belirir.GüNıŞıĞI umudunu besler.Ve GüNBaTIMI...Her ne kadar o kızıllık hüzünlü de olsa gene de gülümserdi.Ama şimdi kendini daha fazla tutamadı.Üzerini bile değiştirmeden yatağa kendini bırakıverdi.
KaRANLIK....O BoŞLuK.... Adeta sarmalıyordu onu....Bir ses....Kendisine sesleniyordu....Ses tanıdık gibiydi ama kim olduğuu bilmiyordu.....Bir müzik...Küçük tatlı bir melodi sanki onu çağırıyordu....GüNBaTIMıYDI....Mavi, yerini kızıllığa bırakıyordu....IŞıĞA DöN...EViNE....
Derken birden her yer karardı.O kadar karanlıktı ki siyahlık, bir kadife gibiydi.Yumuşak ama soğuk....Sonra o KıZıL GöZ....O KıZıL GöZLeR....
Akame, birden yataktan fırladı.Güneş çoktan batmış hava kararmıştı.Evin kapısı açıldı.
İmi: Akameee! Evde misin? Yardımın gerekiyor. Abin Kaminari erken dönüyor ve yemek yapmalıyız.
Bunları söylerken Akame'nin odasına çıkıyordu.Kapıyı açtı.Akame odasına uyuyordu.İmi, onu uyandırmadan kapıyı kapattı.Yorulmuş diye düşündü.
Akame gözlerini açtı,
Kaminari! Kaminari! Tek düşündüğü oğlunun rahatı -__- .Bir kızı var mı yok mu belli değil.Eskisi gibi değil.Değişti...İletişimimiz gün geçtikçe azaldı...Ne zaman konuşsak, bu sadece kavga etmemize neden oluyordu.Neden? Neden anne? Neden benden soğuyorsun?Baba neden işin ailemizin önünde?Neden abi?Neden eskisi gibi olamıyoruz?Parçalar neden uzaklaşıyor?Onları yeniden biraraya getirmeliyim...
Odasındaki cama yaklaştı.Hava koyu maviliğe bürünmüştü ama üzerinde kızılımsı bir renk daha vardı.Bir an beyaz bir ışık kapladı gökyüzünü.Bu Akame'nin yıldızıydı...İçindeki sönmekte olan umudu eskisine göre daha da canlandı.Hava günlerdir kapalıydı ve yıldızlarını görmeyi özlemişti.Küçüklüğünden beri uzayla arasında garip bir bağ vardı.Her gece yatmadan önce aşklarının şarkısını, yıldızlarının altında haykırırdı.Birden bir bulut geçti...Görünümü ürpeticiydi.Sanki "kafatası"nı andırıyordu.Sonra gökyüzü gene kızıllaştı.
Ve sözler tatlı bir melodiyle akarken kalpler de bir kez daha heyecanla çarpıyordu,
AŞK BiRYeRLeRDE PaRLıYoR iÇiMDE
AŞK BiRYeRLeRDE PaRLıYoR iÇiMDE
GüNıŞıĞI KaLBiNLE BiRLiKTEEE....
AŞK BiR KıVıLCıM GöZLeRiNiN iÇiNDE
AŞK BiRYeRLeRDE PaRLıYoR iÇiMDE
O TaTLI GüLüŞ
SıCaK BiR DoKuNuŞ
KaLBiME AKıTTıĞıN GöZYaŞLaRıN GiBi Heeep HeR GüN
AĞLıYoR ACıYoR
KaLBiMDE BiRYeRLeRDE PaRLıYoR iÇiMDE
AŞK BiR-YeR-LeR-DE PaR-Lı-YoR i-ÇiM-DE
AŞK BiRYeRLeRDEEE.....
AŞK BiRYeRLeRDE PaRLıYoR iÇiMDE
GüNıŞıĞI KaLBiNLE BiRLiKTE
KaLBiME AKıTTıĞıN GöZYaŞLaRıN GiBi
GüLüMSüYoR KaLBiNiN SeSiYLE.....
----------------------------------------------------------------
5. Bölüm
Bu sözleri Akame, kendisi yazmıştı.Melodiyi ne zaman duysa zaman durur, tüm karanlıklar yok olur, heryeri sonsuz bir ışık kaplardı.
Seni özledim AŞKIM....Biliyorum hala benimlesin.Bunu hissetmek harika bir şey.Ama yine de birşeyler eksik.....
O sırada odanın kapısı aninden açıldı.
İmi: Demek uyandın.O camı hemen kapat.Bu soğukta aklını mı kaçırdın :arge: .Hasta olacaksın!!! Sonra hemen aşağıya in.Kaminari gelmek üzere.
Akame'nin cevabını beklemeden kapıyı hızla kapattı ve mutfağa girdi.
Seni değil annem, hiçbir güç seni benden ayıramaz, YıLDıZıM.Şimdi aşağıya inmeliyim ama Kaminari geldiğinde ne yapacağımı bilmiyorum.Aradan o kadar çok zaman geçti ki...Evet o benim kardeşim ama şöyle söyliyim; Abim beni ailede en çok koruyan ama en çok çekindiğim kişidir
Akame, biraz sonra aşağıda isteksizce masayı kuruyordu.Çok geçmeden zil çaldı.Ve gelen Utsuro'ydu.Ama ya Kaminari? Babası hayır anlamında başını salladı.Akame çok şaşırmıştı.Utsuro'nun arkasından çıkan Kaminari'yi görünce daha da şaşırdı ve boynuna atladı.
Sanırım herşeye rağmen onu özledim.Bana karışmasını bile....
Az sonra ailece yemeğe oturdular.
İmi: Tatlım yolculuğun nasıldı?.
Kaminari: Gök gürültülü, şimşek ışıltıları arasındaydı.Yaklaşık 100'e yakın şimşek gördüm. O bölgede yaptığım araştırmada, bu kadar şiddetli hava olaylarının olmasının nedenin "hava kirliliği ve sanayi atıkları" nın olduğunu kanıtladım.Ama henüz düzelmesi için birşey yapılmadı.Bunun için iki gün sonra tekrar gideceğim.
Utsuro: Seni tebrik ederim oğlum.Sanırım işyerimi ilerde sana teslim edebilirim.
İmi: Bu harika bir fikir.Bu arada şimşekler ve gökgürültüsünden bahsetmişken...Aklıma doğduğun gün geldi.Ahh...Ne gündü dimi hayatım?
Utsuro: Evet<gülümseyerek> Arabanın kontrolünü zor sağlamıştım.Ve o gün sana bu ismi verdik.
Kaminari: Sizinle daha fazla vakit geçirmek isterdim ama çok yorgunum.
İmi: Haklısın tatlım.Yatsan iyi olur.Odan hazır.
Kaminari: Odam mı? Bizim evde başka oda mı vardı?<alaycı gülümsemeyle>
İmi: Tabiki yok.<gülümseyerek> Yatağın seni özlemiş de ^.^
Kaminari: Pekala.Hepinize iyi geceler.
İmi'yle Utsuro konuşmaya daldılar.Akame'nin balkona çıktığını farketmediler.
Gene aynı şeyler oluyor işte.Hep yalnızım.Doğduğumdan beri.Küçükken de hiç arkadaşım yoktu.İlki Riri'ydi.Sonrakiler sözde arkadaşlarımdı.Riri, her zaman yanımda olamazdı.Sonuçta gene yalnızdım.Ve hala yalnızım...Ve sanırım yalnızlık benim KaDeRiM...Yalnızlık bizim kaderimiz YıLDıZıM...[img][/img]
1. Bölüm
Spoiler:
Spoiler:
Spoiler:
----------------------------------------------------------------
2. Bölüm
Spoiler:
Spoiler:
----------------------------------------------------------------
4. Bölüm
Eve geldiğinde kimse yoktu.Annesi İmi, normalde onu eleştirmek üzere dakik olurdu.Oysa bugün, kimsecikler ortada yoktu.Şanslıydı.En azından dinlenebilirdi.Odasına çıktı.GüNEŞ IŞıĞI, GüNDoĞuMuNDaN GüNBaTıMıNa dek her zaman yatağına vururdu.GüNEŞ IŞıĞI'nı çok seviyordu.Ne zaman GüNeŞ doğsa içinde bir umut belirir.GüNıŞıĞI umudunu besler.Ve GüNBaTIMI...Her ne kadar o kızıllık hüzünlü de olsa gene de gülümserdi.Ama şimdi kendini daha fazla tutamadı.Üzerini bile değiştirmeden yatağa kendini bırakıverdi.
KaRANLIK....O BoŞLuK.... Adeta sarmalıyordu onu....Bir ses....Kendisine sesleniyordu....Ses tanıdık gibiydi ama kim olduğuu bilmiyordu.....Bir müzik...Küçük tatlı bir melodi sanki onu çağırıyordu....GüNBaTIMıYDI....Mavi, yerini kızıllığa bırakıyordu....IŞıĞA DöN...EViNE....
Derken birden her yer karardı.O kadar karanlıktı ki siyahlık, bir kadife gibiydi.Yumuşak ama soğuk....Sonra o KıZıL GöZ....O KıZıL GöZLeR....
Akame, birden yataktan fırladı.Güneş çoktan batmış hava kararmıştı.Evin kapısı açıldı.
İmi: Akameee! Evde misin? Yardımın gerekiyor. Abin Kaminari erken dönüyor ve yemek yapmalıyız.
Bunları söylerken Akame'nin odasına çıkıyordu.Kapıyı açtı.Akame odasına uyuyordu.İmi, onu uyandırmadan kapıyı kapattı.Yorulmuş diye düşündü.
Akame gözlerini açtı,
Kaminari! Kaminari! Tek düşündüğü oğlunun rahatı -__- .Bir kızı var mı yok mu belli değil.Eskisi gibi değil.Değişti...İletişimimiz gün geçtikçe azaldı...Ne zaman konuşsak, bu sadece kavga etmemize neden oluyordu.Neden? Neden anne? Neden benden soğuyorsun?Baba neden işin ailemizin önünde?Neden abi?Neden eskisi gibi olamıyoruz?Parçalar neden uzaklaşıyor?Onları yeniden biraraya getirmeliyim...
Odasındaki cama yaklaştı.Hava koyu maviliğe bürünmüştü ama üzerinde kızılımsı bir renk daha vardı.Bir an beyaz bir ışık kapladı gökyüzünü.Bu Akame'nin yıldızıydı...İçindeki sönmekte olan umudu eskisine göre daha da canlandı.Hava günlerdir kapalıydı ve yıldızlarını görmeyi özlemişti.Küçüklüğünden beri uzayla arasında garip bir bağ vardı.Her gece yatmadan önce aşklarının şarkısını, yıldızlarının altında haykırırdı.Birden bir bulut geçti...Görünümü ürpeticiydi.Sanki "kafatası"nı andırıyordu.Sonra gökyüzü gene kızıllaştı.
Ve sözler tatlı bir melodiyle akarken kalpler de bir kez daha heyecanla çarpıyordu,
AŞK BiRYeRLeRDE PaRLıYoR iÇiMDE
AŞK BiRYeRLeRDE PaRLıYoR iÇiMDE
GüNıŞıĞI KaLBiNLE BiRLiKTEEE....
AŞK BiR KıVıLCıM GöZLeRiNiN iÇiNDE
AŞK BiRYeRLeRDE PaRLıYoR iÇiMDE
O TaTLI GüLüŞ
SıCaK BiR DoKuNuŞ
KaLBiME AKıTTıĞıN GöZYaŞLaRıN GiBi Heeep HeR GüN
AĞLıYoR ACıYoR
KaLBiMDE BiRYeRLeRDE PaRLıYoR iÇiMDE
AŞK BiR-YeR-LeR-DE PaR-Lı-YoR i-ÇiM-DE
AŞK BiRYeRLeRDEEE.....
AŞK BiRYeRLeRDE PaRLıYoR iÇiMDE
GüNıŞıĞI KaLBiNLE BiRLiKTE
KaLBiME AKıTTıĞıN GöZYaŞLaRıN GiBi
GüLüMSüYoR KaLBiNiN SeSiYLE.....
----------------------------------------------------------------
5. Bölüm
Bu sözleri Akame, kendisi yazmıştı.Melodiyi ne zaman duysa zaman durur, tüm karanlıklar yok olur, heryeri sonsuz bir ışık kaplardı.
Seni özledim AŞKIM....Biliyorum hala benimlesin.Bunu hissetmek harika bir şey.Ama yine de birşeyler eksik.....
O sırada odanın kapısı aninden açıldı.
İmi: Demek uyandın.O camı hemen kapat.Bu soğukta aklını mı kaçırdın :arge: .Hasta olacaksın!!! Sonra hemen aşağıya in.Kaminari gelmek üzere.
Akame'nin cevabını beklemeden kapıyı hızla kapattı ve mutfağa girdi.
Seni değil annem, hiçbir güç seni benden ayıramaz, YıLDıZıM.Şimdi aşağıya inmeliyim ama Kaminari geldiğinde ne yapacağımı bilmiyorum.Aradan o kadar çok zaman geçti ki...Evet o benim kardeşim ama şöyle söyliyim; Abim beni ailede en çok koruyan ama en çok çekindiğim kişidir
Akame, biraz sonra aşağıda isteksizce masayı kuruyordu.Çok geçmeden zil çaldı.Ve gelen Utsuro'ydu.Ama ya Kaminari? Babası hayır anlamında başını salladı.Akame çok şaşırmıştı.Utsuro'nun arkasından çıkan Kaminari'yi görünce daha da şaşırdı ve boynuna atladı.
Sanırım herşeye rağmen onu özledim.Bana karışmasını bile....
Az sonra ailece yemeğe oturdular.
İmi: Tatlım yolculuğun nasıldı?.
Kaminari: Gök gürültülü, şimşek ışıltıları arasındaydı.Yaklaşık 100'e yakın şimşek gördüm. O bölgede yaptığım araştırmada, bu kadar şiddetli hava olaylarının olmasının nedenin "hava kirliliği ve sanayi atıkları" nın olduğunu kanıtladım.Ama henüz düzelmesi için birşey yapılmadı.Bunun için iki gün sonra tekrar gideceğim.
Utsuro: Seni tebrik ederim oğlum.Sanırım işyerimi ilerde sana teslim edebilirim.
İmi: Bu harika bir fikir.Bu arada şimşekler ve gökgürültüsünden bahsetmişken...Aklıma doğduğun gün geldi.Ahh...Ne gündü dimi hayatım?
Utsuro: Evet<gülümseyerek> Arabanın kontrolünü zor sağlamıştım.Ve o gün sana bu ismi verdik.
Kaminari: Sizinle daha fazla vakit geçirmek isterdim ama çok yorgunum.
İmi: Haklısın tatlım.Yatsan iyi olur.Odan hazır.
Kaminari: Odam mı? Bizim evde başka oda mı vardı?<alaycı gülümsemeyle>
İmi: Tabiki yok.<gülümseyerek> Yatağın seni özlemiş de ^.^
Kaminari: Pekala.Hepinize iyi geceler.
İmi'yle Utsuro konuşmaya daldılar.Akame'nin balkona çıktığını farketmediler.
Gene aynı şeyler oluyor işte.Hep yalnızım.Doğduğumdan beri.Küçükken de hiç arkadaşım yoktu.İlki Riri'ydi.Sonrakiler sözde arkadaşlarımdı.Riri, her zaman yanımda olamazdı.Sonuçta gene yalnızdım.Ve hala yalnızım...Ve sanırım yalnızlık benim KaDeRiM...Yalnızlık bizim kaderimiz YıLDıZıM...[img][/img]
07 Ekm 2007 20:27, Değiştirme: 11 May 2008 14:03 (Toplamda 6 kere)
~mana~
Anime Fan
Anime Fan
Konu: GiNKaeN Bölüm 6-7
6. Bölüm
O anda ani bir ışık belirdi.Akame'nin yıldızı daha da fazla parlamaya parıldamaya ve Akame'ye yaklaşmaya başladı.Bir ses;
????: Senin KaDeRiN YaLNıZLıK değil Akame.
Akame: Sen de kimsin? Yüzünü göster!
????: Beni görüp görmemen hiç bir şeyi ifade etmiyor.
Akame: Sana neden güveniyim?
????: Çünkü bana güvenmek zorundasın.
Akame: Hiçbirşeye zorunlu değilim.
????: Ama IŞıĞA tüm KaLBiNLE inanan sen değil misin?Gökyüzüne bak.
Akame gökyüzüne baktığında açık mavi bir ton ve bulutlar vardı.GüNBaTıMIYDI.Martılar uçuyordu.Bulutlar, sanki içine bir şey çekiyormuş gibi olduğunu fark etti....Bir RuH'un da.....Sonra bir GöZ.....Sonra kayan yıldıza benzer bir şey.....
, 
, yapraklarını dökmüş bir ağaç gövdesi, denizin dalgaları, bir kartla hayır bir ....AnKa KuŞuNuN BaŞI.....Ve hepsinin ortasında hiçbirşey olmamış gibi duran "Yeniay"....Bulutlar bir araya gelerek adeta bir alevi oluşturuyorlardı...
Akame: Tüm bunların anlamı ne? Ve anlamadığım neden GüNBaTıMI?
????: Bunu senin çözmen gerekiyor.
GöKYüZüNDE şekiller oluşmaya devam ediyordu....
, 
, sonra sanki yeryüzüne bir yıldız düşmüş ve havada pusları kalmış gibi görüntü oluştu.Ardından bir ses dalgası, sonra da GökYüZüNü bir kızıllık kapladı ve KıZıl bir Göz ortaya çıktı.Tıpkı rüyasındaki gibi...Sonra birden o melodiyi duymaya başladı....Ona ne zaman duysa umut veren....Ve KıZıL GöZ kayboldu...Şekiller yok olmaya başladı....Az sonra sadece Yeniay kalmıştı....
Akame: En azından bana kim olduğunu söyle.Uzun süredir benimle olduğunu biliyorum.Benden hep en değer verdiğim nesneleri kopardın ama bazen de bana hep yardım ettin.Kimsin sen? Bunu bilmeye hakkım var. Sana yardım etmem gerektiğini hissediyorum.....
????: Bana yardım etmek istiyorsan bugün gördüklerini iyi düşün.O zaman beni anlayacaksın.Beni özgür bırakabileceksin. IŞıĞıN inancıyla, korkularını, umutsuzluklarını aştığında cevabı bulacaksın ve beni anlayacaksın......
Akame: Bekle! Sen!....SeN.....
Hava tekrar kararmıştı........
Kimdi o? Ve o GöZ.....Rüyamda gördüğüm o KıZıL GöZE çok benziyordu....
Utsuro: Akame?Bu soğukta ne yapıyorsun?Çabuk içeri gir.Hasta olacaksın!
İmi: Akame inanmıyorum
Hem de incecik çıkmışsın
Akame: Şey...Ben yıldızlara...YıLDıZıMA bakıyordum....Hem ben üşümüyorum ki
Utsuro: Bu bir bahane değil.Ama istersen haftasonu "GöZLeMeVi" ne gelip onları daha yakından görebilirsin
Akame: Sahi mi! <boynuna atladı>
Utsuro: Sadece üşütmeni istemiyorum diyelim .Şimdi doğru yatağa!
GüNeŞ, birden olduğundan daha da kızıllaşmaya ve herşeyi kendine çekmeye başladı.Bu sırada KıZıL bir GöZ , gözünü kızıllaşan güneşe dikmişti ve GüNeŞ' ten bir parça koptu.Bu parça, kızıla benzemiyordu.Tam net değilse de GüMüŞ'ü andırıyordu....GüMüŞ bir ALeVi.....Bu parça GöKYüZüNüN KıZıLLıĞI arasından sıyrılarak hızla ilerledi.Sonra büyük bir patlama sesi ve devasa bir ışık....
Akame, yatağından fırladı.Terler içindeydi.Yeniay'ın ışığı pencereden yatağına vuruyordu.Nefes nefeseydi.
Sakin ol Akame <kendi kendine>Bu sadece bir RüYA
Yoksa değil miydi???
Yarın okul olduğundan uyumaya karar verdi....
----------------------------------------------------------------
7. Bölüm
Ertesi gün okulda......
Ririku: Akame!Akame!Uyansana!Akame!
Tarih öğretmeni Bayan Anko, Akame'nin sırasının yanında durdu ve;
Bayan Anko: Şimdi Akame, bize "Yüzyıl Savaşları" nda , "Jean Dar'C" ın rolünü anlatacak.Evet Akame seni dinliyoruz.
Akame: Hı? Jean? Hmmm? Britney Jean Spears , olan Jean mı?Tüm öğrenciler gülme krizine girdi.
Akame:
Bayan Anko: Tebrikler Akame!Müdür odasına bedava bilet kazandın!
Akame, isteksizce müdür odasına gitti.Müdire Aki sert biri değildi.Ama yumuşak da değildi....
Bayan Aki: Anlat bakalım Akame.Sen de derslerde hiç uyumazdın.Eminim bunun için mantıklı bir nedenin vardır.
Akame: Şeyy...<biran duraksadı> Geçen akşam abim Kaminari geldi ve...
Bayan Aki: Ve sen de geç yattın.
Akame onaylarcasına başını eğdi.
Bayan Aki: Hmmm...Pekala....Seni bu seferlik affediyorum.Ama bir daha olursa neler olacağını tahmin ediyorsundur.
Akame: Evet Bayan Aki.
Bayan Aki: Amacım seni kırmak değildi Akame.Sadece derslerini ihmal etmeni istemiyorum.Ama unutma ki aile de herşeyden önemlidir....
Akame birşey demeden odadan çıktı.Kafası çok karışıktı.Öyle dalmıştı ki karşıdan geleni görmemişti.Ve GüMMMMM!!!!!
Akame: Önüne baksana!<<uff...Kafam çok acıdı
...Üühühühüühühü>>
Rafael: Özür dilerim.Müdür odasını arıyordum da.Okulunuzda bugün ilk günüm ve henüz heryeri bilmiyorum.
<İlk günüm mü? >
Akame: Rafael sen iyi misin?Hem bana hala şu dünkü notunun anlamını açıklamadın.
Rafael: Tanışıyor muyuz?Hem ben kimseye not göndermedim ve dediğim gibi.Bugün okulunuzda ilk günüm.
<<Bir çeşit şaka mı bu >>
Akame: Sağdan ilk kapı.
Rafael: Teşekkür ederim.
Akame şaşkın adımlarla sınıfa ilerledi.
Ririku: N'oldu?
Akame: Pek birşey olmadı.Yalnız...Rafael'in nesi var?Bilerek mi yaptı anlamadım?
Ririku: Sen iyi misin Akame?Rafael de kim?
<Yooo.Hayır kesinlikle bu bir şaka olmalı>
Akame: Dün bayıldığımda beni revire kadar taşıyan çocuk.
Ririku: Sanırım bir rüya görmüşsün Akame.Çünkü dün sen bayılmadın.
Akame: Peki ya fizik sınavı?
Ririku: Dün olduk ya.Hatta sen "B" aldın, bense "C".İlk defa beni geçtin
Akame, kafası karışsa da Ririku'ya bir şey belli etmemeye kararlıydı.
Akame: Sanırım haklısın.
O sırada sınıfa Rafael girdi.Akame onun gözlerine baktığı an kalbi terinden çıkacak gibi oldu.O gözler....
Sakura , son yaprağını düşürmüştü.Yaprak yere yavaşça süzülürken, Akame de yavaşça yere doğru düşerken bir sıcaklık hissetti.Sıcacık eller onu yakalamıştı.Akame, bilinci tam yerinde olmasa da
Ben....Bu sıcaklığı daha önce de tatmıştım....O GöZLeR...Yoksa o mu?......
Rafael, düşmek üzereyken Akame'yi yakalamıştı.Ririku'yla birlikte onu hemen revire götürmüş, bekleme salonunda Ririku ile tanışmışlardı.Aradan 1 saat geçmişti.Akame yavaşça kendine geldi.Başucunda Riri vardı.Uyuyordu.Başını diğer tarafa çeviridğinde Rafael'in olduğunu fark etti.
Akame: Neredeyim ben?
Rafael: Revirdesin.Sabah tanışamamıştık.Adım Rafael.
Akame: Ben de Akame.
Rafael: Tanıştığımıza sevindim....Akame....
Akame: Ben de.<<<....Rafael....>>>
Rafael: Biliyor musun.Bu mevsimi hiç sevmiyorum.Sakuraların yapraklarını dökmesini...
Akame: Ben, sevip sevmemek konusunda kararsızım.Çünkü bahçedeki Sakura sadece "doğum günüm"de çiçek açar.Çiçek açmadan birkaç hafta önce yapraklarını döker.O yüzden arada
yani doğum günlerimde herkes bana "Sakura" der.Sanki bir gelenek gibi alışkanlık haline getirdiler=)
Rafael: İlginç.Sakuraların belli bir açma tarihi yoktur, günügününe....Doğum günümde çiçek açar dedin.Doğum günün ne zaman?
Akame: Doğum günüm,...
Akame sözünü bitiremedi çünkü tam o anda Ririku uyandı.
Ririku: Hey! Uyanmışsın.Nasılsın?Nasıl hissediyorsun?
Akame: Ben iyiyim Riri.Sen de yeterince yoruldun.Hadi eve git.Ben de birazdan giderim.
Rafael: Sen gidebilrisin Ririku.Ben onu eve bırakırım.
Ririku: Ama....
Rafael: Akame haklı.Bugün çok yoruldun.Ben onunla ilgilenirim.
Ririku: Pekala ama haberdar edin. dedi ve dışarı çıktı.
<<Daha birkaç dakika önce tanıdığı biriyle kim bu kadar ilgilenebilir?>>
Akame: Artık eve gitsem iyi olacakHem sen de yeterince yoruldun.
Rafael: Yanılıyorsun.Ben hiç yorulmadım.Hem önemli olan senin dinlenmen.
Akame: Kimsin sen?
Rafael: Nasıl yani?
Akame: Yani...Nereden geldin?
Rafael: Ben....Hatırlamıyorum.....Sanırım bir kazda hafızamı kaybetmişim.Bana öyle demişlerdi.
Akame: Peki ya ailen?
Rafael: Hiçbirini hatırlamıyorum.Tek hatırladığım.....<Rüyalarımdaki o melodi....>
Akame, Rafael'in bilmeden bir yarasına dokunduğunu fark etti ve konuyu değiştirdi.
Akame: Şeyy....Kalkmama yardım eder misin?
Rafael: Tabiki=)
Rafael, Akame'yi evine bıraktı.
Akame: Sana nasıl teşşekkür edebilirim?
Rafael: İyi olman yeterli.Ve bir şey daha......GöZLeRiNiN PaRıLTıSıNI ASLA KAYBETME.....
ELVEDA DERKEN
TEk bir KaLP
TEk bir ATıŞ
TEk bir SöZ
TEk bir UmuT
PaRLıYoR İÇiMDE
PaRLıYoR İÇiMDE
BeNiM KaLBiM
BiR BuZ PaRÇaSI GiBi
SoĞuK ve KıRıLGaN SeVGiLiM
GöKYüZüNE BaK
BiR AŞK DAHA SöNüYoR İŞTE
BiR AŞK DAHA SöNüYoR İŞTE
Bu GeCE BeLKi SoNSuZLuĞA DoKuNaBiLiRiZ
TüM YıLDıZLaRDaN DAHA ÇoK PaRLaYaBiLiRiZ
YeTeRKi TuT ELiMDEN
BıRaKMA BeNi
YaLNıZLıĞA....
YaLNıZLıĞA....
YaLNıZLıĞA....
PaRÇaLar İÇiMDE KıRıLAN
ERiYeN ÇıĞLıKLaR BiLE
ISıTaMıYoR KaLBiMi
DüŞeN HeR DaMLa
KaYBoLaN YaRıSıNI ARaRKeN
DüŞeN HeR YaPRaK
ELVEDA DERKEN
TaM KaRaNLıKLA BüTüNLeŞMiŞKeN
MaSuM AMA ACI GöZYaŞLaRI
KıRıYoR ÇeMBeRiN MüHRüNü
GöKYüZüNDE TEk Bi BuLuT BiLE YoK
DeNiZ GiBİ BeRRaK
KaN GiBi SiYaH
GüNeŞ GiBi PaRLaK
UmuT GiBi SoLuK....
O anda ani bir ışık belirdi.Akame'nin yıldızı daha da fazla parlamaya parıldamaya ve Akame'ye yaklaşmaya başladı.Bir ses;
????: Senin KaDeRiN YaLNıZLıK değil Akame.
Akame: Sen de kimsin? Yüzünü göster!
????: Beni görüp görmemen hiç bir şeyi ifade etmiyor.
Akame: Sana neden güveniyim?
????: Çünkü bana güvenmek zorundasın.
Akame: Hiçbirşeye zorunlu değilim.
????: Ama IŞıĞA tüm KaLBiNLE inanan sen değil misin?Gökyüzüne bak.
Akame gökyüzüne baktığında açık mavi bir ton ve bulutlar vardı.GüNBaTıMIYDI.Martılar uçuyordu.Bulutlar, sanki içine bir şey çekiyormuş gibi olduğunu fark etti....Bir RuH'un da.....Sonra bir GöZ.....Sonra kayan yıldıza benzer bir şey.....
, , yapraklarını dökmüş bir ağaç gövdesi, denizin dalgaları, bir kartla hayır bir ....AnKa KuŞuNuN BaŞI.....Ve hepsinin ortasında hiçbirşey olmamış gibi duran "Yeniay"....Bulutlar bir araya gelerek adeta bir alevi oluşturuyorlardı...
Akame: Tüm bunların anlamı ne? Ve anlamadığım neden GüNBaTıMI?
????: Bunu senin çözmen gerekiyor.
GöKYüZüNDE şekiller oluşmaya devam ediyordu....
, , sonra sanki yeryüzüne bir yıldız düşmüş ve havada pusları kalmış gibi görüntü oluştu.Ardından bir ses dalgası, sonra da GökYüZüNü bir kızıllık kapladı ve KıZıl bir Göz ortaya çıktı.Tıpkı rüyasındaki gibi...Sonra birden o melodiyi duymaya başladı....Ona ne zaman duysa umut veren....Ve KıZıL GöZ kayboldu...Şekiller yok olmaya başladı....Az sonra sadece Yeniay kalmıştı....
Akame: En azından bana kim olduğunu söyle.Uzun süredir benimle olduğunu biliyorum.Benden hep en değer verdiğim nesneleri kopardın ama bazen de bana hep yardım ettin.Kimsin sen? Bunu bilmeye hakkım var. Sana yardım etmem gerektiğini hissediyorum.....
????: Bana yardım etmek istiyorsan bugün gördüklerini iyi düşün.O zaman beni anlayacaksın.Beni özgür bırakabileceksin. IŞıĞıN inancıyla, korkularını, umutsuzluklarını aştığında cevabı bulacaksın ve beni anlayacaksın......
Akame: Bekle! Sen!....SeN.....
Hava tekrar kararmıştı........
Kimdi o? Ve o GöZ.....Rüyamda gördüğüm o KıZıL GöZE çok benziyordu....
Utsuro: Akame?Bu soğukta ne yapıyorsun?Çabuk içeri gir.Hasta olacaksın!
İmi: Akame inanmıyorum
Hem de incecik çıkmışsın
Akame: Şey...Ben yıldızlara...YıLDıZıMA bakıyordum....Hem ben üşümüyorum ki
Utsuro: Bu bir bahane değil.Ama istersen haftasonu "GöZLeMeVi" ne gelip onları daha yakından görebilirsin
Akame: Sahi mi! <boynuna atladı>
Utsuro: Sadece üşütmeni istemiyorum diyelim
.Şimdi doğru yatağa!
GüNeŞ, birden olduğundan daha da kızıllaşmaya ve herşeyi kendine çekmeye başladı.Bu sırada KıZıL bir GöZ , gözünü kızıllaşan güneşe dikmişti ve GüNeŞ' ten bir parça koptu.Bu parça, kızıla benzemiyordu.Tam net değilse de GüMüŞ'ü andırıyordu....GüMüŞ bir ALeVi.....Bu parça GöKYüZüNüN KıZıLLıĞI arasından sıyrılarak hızla ilerledi.Sonra büyük bir patlama sesi ve devasa bir ışık....
Akame, yatağından fırladı.Terler içindeydi.Yeniay'ın ışığı pencereden yatağına vuruyordu.Nefes nefeseydi.
Sakin ol Akame <kendi kendine>Bu sadece bir RüYA
Yoksa değil miydi???
Yarın okul olduğundan uyumaya karar verdi....
----------------------------------------------------------------
7. Bölüm
Ertesi gün okulda......
Ririku: Akame!Akame!Uyansana!Akame!
Tarih öğretmeni Bayan Anko, Akame'nin sırasının yanında durdu ve;
Bayan Anko: Şimdi Akame, bize "Yüzyıl Savaşları" nda , "Jean Dar'C" ın rolünü anlatacak.Evet Akame seni dinliyoruz.
Akame: Hı? Jean? Hmmm? Britney Jean Spears , olan Jean mı?Tüm öğrenciler gülme krizine girdi.
Akame:
Bayan Anko: Tebrikler Akame!Müdür odasına bedava bilet kazandın!
Akame, isteksizce müdür odasına gitti.Müdire Aki sert biri değildi.Ama yumuşak da değildi....
Bayan Aki: Anlat bakalım Akame.Sen de derslerde hiç uyumazdın.Eminim bunun için mantıklı bir nedenin vardır.
Akame: Şeyy...<biran duraksadı> Geçen akşam abim Kaminari geldi ve...
Bayan Aki: Ve sen de geç yattın.
Akame onaylarcasına başını eğdi.
Bayan Aki: Hmmm...Pekala....Seni bu seferlik affediyorum.Ama bir daha olursa neler olacağını tahmin ediyorsundur.
Akame: Evet Bayan Aki.
Bayan Aki: Amacım seni kırmak değildi Akame.Sadece derslerini ihmal etmeni istemiyorum.Ama unutma ki aile de herşeyden önemlidir....
Akame birşey demeden odadan çıktı.Kafası çok karışıktı.Öyle dalmıştı ki karşıdan geleni görmemişti.Ve GüMMMMM!!!!!
Akame: Önüne baksana!<<uff...Kafam çok acıdı
...Üühühühüühühü>>
Rafael: Özür dilerim.Müdür odasını arıyordum da.Okulunuzda bugün ilk günüm ve henüz heryeri bilmiyorum.
<İlk günüm mü?
>
Akame: Rafael sen iyi misin?Hem bana hala şu dünkü notunun anlamını açıklamadın.
Rafael: Tanışıyor muyuz?Hem ben kimseye not göndermedim ve dediğim gibi.Bugün okulunuzda ilk günüm.
<<Bir çeşit şaka mı bu
>>
Akame: Sağdan ilk kapı.
Rafael: Teşekkür ederim.
Akame şaşkın adımlarla sınıfa ilerledi.
Ririku: N'oldu?
Akame: Pek birşey olmadı.Yalnız...Rafael'in nesi var?Bilerek mi yaptı anlamadım?
Ririku: Sen iyi misin Akame?Rafael de kim?
<Yooo.Hayır kesinlikle bu bir şaka olmalı>
Akame: Dün bayıldığımda beni revire kadar taşıyan çocuk.
Ririku: Sanırım bir rüya görmüşsün Akame.Çünkü dün sen bayılmadın.
Akame: Peki ya fizik sınavı?
Ririku: Dün olduk ya.Hatta sen "B" aldın, bense "C".İlk defa beni geçtin
Akame, kafası karışsa da Ririku'ya bir şey belli etmemeye kararlıydı.
Akame: Sanırım haklısın.
O sırada sınıfa Rafael girdi.Akame onun gözlerine baktığı an kalbi terinden çıkacak gibi oldu.O gözler....
Sakura , son yaprağını düşürmüştü.Yaprak yere yavaşça süzülürken, Akame de yavaşça yere doğru düşerken bir sıcaklık hissetti.Sıcacık eller onu yakalamıştı.Akame, bilinci tam yerinde olmasa da
Ben....Bu sıcaklığı daha önce de tatmıştım....O GöZLeR...Yoksa o mu?......
Rafael, düşmek üzereyken Akame'yi yakalamıştı.Ririku'yla birlikte onu hemen revire götürmüş, bekleme salonunda Ririku ile tanışmışlardı.Aradan 1 saat geçmişti.Akame yavaşça kendine geldi.Başucunda Riri vardı.Uyuyordu.Başını diğer tarafa çeviridğinde Rafael'in olduğunu fark etti.
Akame: Neredeyim ben?
Rafael: Revirdesin.Sabah tanışamamıştık.Adım Rafael.
Akame: Ben de Akame.
Rafael: Tanıştığımıza sevindim....Akame....
Akame: Ben de.<<<....Rafael....>>>
Rafael: Biliyor musun.Bu mevsimi hiç sevmiyorum.Sakuraların yapraklarını dökmesini...
Akame: Ben, sevip sevmemek konusunda kararsızım.Çünkü bahçedeki Sakura sadece "doğum günüm"de çiçek açar.Çiçek açmadan birkaç hafta önce yapraklarını döker.O yüzden arada
yani doğum günlerimde herkes bana "Sakura" der.Sanki bir gelenek gibi alışkanlık haline getirdiler=)
Rafael: İlginç.Sakuraların belli bir açma tarihi yoktur, günügününe....Doğum günümde çiçek açar dedin.Doğum günün ne zaman?
Akame: Doğum günüm,...
Akame sözünü bitiremedi çünkü tam o anda Ririku uyandı.
Ririku: Hey! Uyanmışsın.Nasılsın?Nasıl hissediyorsun?
Akame: Ben iyiyim Riri.Sen de yeterince yoruldun.Hadi eve git.Ben de birazdan giderim.
Rafael: Sen gidebilrisin Ririku.Ben onu eve bırakırım.
Ririku: Ama....
Rafael: Akame haklı.Bugün çok yoruldun.Ben onunla ilgilenirim.
Ririku: Pekala ama haberdar edin. dedi ve dışarı çıktı.
<<Daha birkaç dakika önce tanıdığı biriyle kim bu kadar ilgilenebilir?>>
Akame: Artık eve gitsem iyi olacakHem sen de yeterince yoruldun.
Rafael: Yanılıyorsun.Ben hiç yorulmadım.Hem önemli olan senin dinlenmen.
Akame: Kimsin sen?
Rafael: Nasıl yani?
Akame: Yani...Nereden geldin?
Rafael: Ben....Hatırlamıyorum.....Sanırım bir kazda hafızamı kaybetmişim.Bana öyle demişlerdi.
Akame: Peki ya ailen?
Rafael: Hiçbirini hatırlamıyorum.Tek hatırladığım.....<Rüyalarımdaki o melodi....>
Akame, Rafael'in bilmeden bir yarasına dokunduğunu fark etti ve konuyu değiştirdi.
Akame: Şeyy....Kalkmama yardım eder misin?
Rafael: Tabiki=)
Rafael, Akame'yi evine bıraktı.
Akame: Sana nasıl teşşekkür edebilirim?
Rafael: İyi olman yeterli.Ve bir şey daha......GöZLeRiNiN PaRıLTıSıNI ASLA KAYBETME.....
ELVEDA DERKEN
TEk bir KaLP
TEk bir ATıŞ
TEk bir SöZ
TEk bir UmuT
PaRLıYoR İÇiMDE
PaRLıYoR İÇiMDE
BeNiM KaLBiM
BiR BuZ PaRÇaSI GiBi
SoĞuK ve KıRıLGaN SeVGiLiM
GöKYüZüNE BaK
BiR AŞK DAHA SöNüYoR İŞTE
BiR AŞK DAHA SöNüYoR İŞTE
Bu GeCE BeLKi SoNSuZLuĞA DoKuNaBiLiRiZ
TüM YıLDıZLaRDaN DAHA ÇoK PaRLaYaBiLiRiZ
YeTeRKi TuT ELiMDEN
BıRaKMA BeNi
YaLNıZLıĞA....
YaLNıZLıĞA....
YaLNıZLıĞA....
PaRÇaLar İÇiMDE KıRıLAN
ERiYeN ÇıĞLıKLaR BiLE
ISıTaMıYoR KaLBiMi
DüŞeN HeR DaMLa
KaYBoLaN YaRıSıNI ARaRKeN
DüŞeN HeR YaPRaK
ELVEDA DERKEN
TaM KaRaNLıKLA BüTüNLeŞMiŞKeN
MaSuM AMA ACI GöZYaŞLaRI
KıRıYoR ÇeMBeRiN MüHRüNü
GöKYüZüNDE TEk Bi BuLuT BiLE YoK
DeNiZ GiBİ BeRRaK
KaN GiBi SiYaH
GüNeŞ GiBi PaRLaK
UmuT GiBi SoLuK....
07 Ekm 2007 20:28, Değiştirme: 12 Şub 2008 20:25 (Toplamda 1 kere)
~mana~
Anime Fan
Anime Fan
Konu: GiNKaeN Bölüm 8-10
8. Bölüm
Saatler sonra.....
Ririku: Hadi hadi...Sırf onu etkileyebilmek için bayılmış gibi yaptın.Kabul et XD
Akame: Hayır Riri.Yok öyle birşey.Herneyse sen yorgun değil miydin?Nasıl bu kadar laf edebiliyorsun?
Ririku: Konu sen olunca yorgunluk bana vız gelir.
Akame: Belli oluyor.Herneyse.Kapatmalıyım.Sanırım annem geldi.
Ririku: Öyle olsun. Ama bu konu burda kapanmadı.
Akame: Kapatmalıyım.Tschüß....
İmi, eve gelmiştir.Ama Akame'nin evde olup olmadığını, olmadığını bakmadan mutfağa girmişti.Akame pek fazla umursamamıştı....
Hava iyice kararmıştı.Akame yıldızına bakarak melodiyi ve şarkıyı mırıldanıyordu...Tam yatacaktı ki bir ses:
????: Söylediklerimi düşündün mü?
Akame: Ama sen!?!
----------------------------------------------------------------
9. Bölüm
????: Söylediklerimi düşündün mü?
Akame: Ben...Bilmiyorum.Bugün yaşadıklarım....Çoğunu dün de yaşmıştım.Ama sanki dün hiç yaşanmamış gibiydi....Ve bana bana gösterdiklerin....Hepsinin birer anlamı olmalı....Ama ne?
????: Doğru.Hepsinin bir anlamı var .Ama onları keşfedecek olan sensin.
Akame: Ama....
????: .....eğer sana söylersem bir anlamı kalmaz.
Akame: Peki ama ne yapmam gerekiyor?
????: Kalbini aç ve zamanın farkına var...Gecenin içinden yolunu bulmak YıLDıZıNA doğru dokun....Uzayın ve zamanın içinden yoluna git...Senin verebilceğin gücün, cesaretin.....
Akame: Bu da ne demek şimdi?Zaten yeterince "soru işaretim" vardı.Bana en azından adını söyle.
????: İsmim hiç önemli değil.
Akame: Ama en azından bunu bilmeye hakkım olmalı.
????: İsim, aslında cansızdır.Gerçek isim, KaLPLeRDE saklıdır.
Akame: Yani aslında...Demek istediğin bizlere verilen isimlerin gerçek olmadığı, öyle mi?
????: Evet, sayılır ama şuan önemli olan bu değil, sensin.şimdi gitmelyim.Doğum Günü'ne kadar bu bilmeceyi çöz ve "ÇıKıŞı OLMaYaN LaBiReNT" ten çık.
Akame: Bir dakika bekle!.....
Aradan saatler geçmişti.GüN batıyordu.Ama bir dakika!?! Saatler önce hava kararmamış mıydı?!?Oysa şimdi yeni kararıyordu.Nasıl olurdu?!?
....YıLDıZıNA inan....Gecenin içinden yolunu bulmak için YıLDıZıNA doğru dokun....Uzayın ve Zamanın içinden yoluna git...Gerçek isim KaLPLeRDE saklı....YıLDıZıM.....Tabi ya! O gördüğüm "kayan yıldız" ! Bununla bir bağlantısı olmalı!
İmi: Tatlım ben geldim.Aşağıya in ve yardım et.Abin erken dönüyor.
Erken mi?Dün gece gelmemiş miydi?Kafam çok karışıtı -__- .Ama anlayamıyorum.Sanki zaman sürekli kendini tekrar ediyor.Ama nasıl?Bu mümkün olamaz!....Ya da olabilir mi?Saçmalama Akame bunların hepsi birer rüya.Olanlar da bir tesadüf...
Akame, annesine yardım ederken bir yandan da düşünüyordu.Sonra bir an gözlerini kapadı.
?????: Yuvana hoşgeldin.
Akame, sesin geldiği yöne doğru baktı ve dona kaldı. O KıZıL GöZLeR....
?????: Ne o?Yoksa beni tanımadın mı?Beni unutmuş olamazsın.En derin acını hahahahaha.....
Akame: Sen....sen.....
Akame çırpınıyordu.
İmi: Akame iyi misin?Akame uyan!
Akame: Hayıııırrrrrr!!!<<<<diyerek yatağından fırladı>>>
Kısa bir süre terler içinde nefes nefeseydi.Az sonra kendini az da olsa toparlamıştı.
İmi: Tatlım rüya gördün, kendine gel.
Akame: Kabus gördüm anne.Çok kötüydü.
İmi: Sakin ol BiTaNeM.Sadece kötü bir rüya =) .
Oysa gerçekti.Evet rüya değildi.Onları daha önce de gördüm.Daha önce de duydum.Yarın ilk işim şu gördüğüm "yılıdızı" araştırmak....Annem....çoğu zaman çok gıcık biri....İtiraf etmeliyim; ama onu çok seviyorum=)
----------------------------------------------------------------
10. Bölüm
Ertesi sabah....
Ririku: Selamm Akame!Erkencisin?
Akame: Gece pek uyuyamadım da...
Ririku: Bir şey mi oldu?
Akame: Hayır! Gerçekten...
Ririku: Beni kandırma Akame!Biz birbirimizden hiçbir şey saklamadık.Hiç birşeyi!
Akame: Bana bağırma!
Akame'nin gözleri doldu.Rirku da bağırdığına üzülmüştü.Aslında ona bağırmak istememişti...
Ririku: Özür dilerim Akame.Sadece sana yardım etmek istiyorum....Bilmediğim bir şey yüzünden üzülmene dayanamıyorum.....
Akame: Gerçekten bilmek istiyor musun?
Ririku: Evet.
Akame: O halde sana bir sır vereceğim.
<<<Akame, tüm olanları anlattı.>>>
Akame: Anlattıklarım delice biliyorum.Ama...bunu sadece yaşayan hissedebilir.
Ririku: Hayır, Akame.Ben sana inanıyorum.Seni hissedebiliyorum.Güven bana, sırrın güvende ^-^
O sırada Rafael kızların yanına geldi.
Rafael: Günaydın.
Ririku&Akame: Günaydın.
Tam o anda zil çaldı.
Akame: Hadi sınıfa gidelim.
Rafael: Tenefüste "Sakura"nın altına gel.Seninle konuşmamız gereken bir konu var. <<<fısıltıyla>>>
Akame, cevap veremeden sınıfa girdiler.Ama öğretmenleri yoktu.Söylenene göre raporluymuş.Bunu fırsat bilen Akame ve Ririku, Rafael'i daha yakından tanımaya kararlıydılar.
Ririku: Hadi Rafael, biraz kendinden bahset
Rafael: Ben...Aslında kaza geçirmişim ve hafızamı yitirdim.Geçmişimi ya da ailemi hatırlamıyorum.
Ririku: Özür dilerim, bilmiyordum.
Rafael: Özür dilemene gerek yok, sorun değil....
Ririku: Ben de ailemi kazada yitirdim.Şimdi tek başıma yaşıyorum.Özellikle bu konuda Akame ve ailesi bana çok yardım etti.
Akame: Abartma Ririi.
Ririku: Sıra sende , Akame.
Akame: Ben....
Sözünü bitirememiştir.Çünkü....Tam o anda zil çalmıştı.Koridorda bir çığlık sesi yankılandı.O kadar çoktu ki, okulun her tarafından rahatlıkla duyulabiliyordu.Herkes aynı anda kapıya akın etti.Akame de öyle.Ama herkesin aksine sesin geldiği sağ yöne değil sol yöne.Nedenini bilmiyordu.Birşey vardı sanki....Görmese bile hissediyordu...Bir an gözleri duraksadı.Saydam, şekli olmayan bir şey, sanki Haru'ya bir şey yapıyordu.Akame'yi fark ettiği an aniden yok oldu.Akame hızla Haru'nun yanına koştu.
Akame: Yardım edin!Çabuk!
Ardından herkes Haru'nun başına toplandı.Haru, baygındı.Sızlanıyordu...Bir sedye getirdiler.Akame de yardım ediyordu.Revire koşarken tek bir sözcük duyabilmişti.Tek bir söz.....
Saatler sonra.....
Ririku: Hadi hadi...Sırf onu etkileyebilmek için bayılmış gibi yaptın.Kabul et XD
Akame: Hayır Riri.Yok öyle birşey.Herneyse sen yorgun değil miydin?Nasıl bu kadar laf edebiliyorsun?
Ririku: Konu sen olunca yorgunluk bana vız gelir.
Akame: Belli oluyor.Herneyse.Kapatmalıyım.Sanırım annem geldi.
Ririku: Öyle olsun. Ama bu konu burda kapanmadı.
Akame: Kapatmalıyım.Tschüß....
İmi, eve gelmiştir.Ama Akame'nin evde olup olmadığını, olmadığını bakmadan mutfağa girmişti.Akame pek fazla umursamamıştı....
Hava iyice kararmıştı.Akame yıldızına bakarak melodiyi ve şarkıyı mırıldanıyordu...Tam yatacaktı ki bir ses:
????: Söylediklerimi düşündün mü?
Akame: Ama sen!?!
----------------------------------------------------------------
9. Bölüm
????: Söylediklerimi düşündün mü?
Akame: Ben...Bilmiyorum.Bugün yaşadıklarım....Çoğunu dün de yaşmıştım.Ama sanki dün hiç yaşanmamış gibiydi....Ve bana bana gösterdiklerin....Hepsinin birer anlamı olmalı....Ama ne?
????: Doğru.Hepsinin bir anlamı var .Ama onları keşfedecek olan sensin.
Akame: Ama....
????: .....eğer sana söylersem bir anlamı kalmaz.
Akame: Peki ama ne yapmam gerekiyor?
????: Kalbini aç ve zamanın farkına var...Gecenin içinden yolunu bulmak YıLDıZıNA doğru dokun....Uzayın ve zamanın içinden yoluna git...Senin verebilceğin gücün, cesaretin.....
Akame: Bu da ne demek şimdi?Zaten yeterince "soru işaretim" vardı.Bana en azından adını söyle.
????: İsmim hiç önemli değil.
Akame: Ama en azından bunu bilmeye hakkım olmalı.
????: İsim, aslında cansızdır.Gerçek isim, KaLPLeRDE saklıdır.
Akame: Yani aslında...Demek istediğin bizlere verilen isimlerin gerçek olmadığı, öyle mi?
????: Evet, sayılır ama şuan önemli olan bu değil, sensin.şimdi gitmelyim.Doğum Günü'ne kadar bu bilmeceyi çöz ve "ÇıKıŞı OLMaYaN LaBiReNT" ten çık.
Akame: Bir dakika bekle!.....
Aradan saatler geçmişti.GüN batıyordu.Ama bir dakika!?! Saatler önce hava kararmamış mıydı?!?Oysa şimdi yeni kararıyordu.Nasıl olurdu?!?
....YıLDıZıNA inan....Gecenin içinden yolunu bulmak için YıLDıZıNA doğru dokun....Uzayın ve Zamanın içinden yoluna git...Gerçek isim KaLPLeRDE saklı....YıLDıZıM.....Tabi ya! O gördüğüm "kayan yıldız" ! Bununla bir bağlantısı olmalı!
İmi: Tatlım ben geldim.Aşağıya in ve yardım et.Abin erken dönüyor.
Erken mi?Dün gece gelmemiş miydi?Kafam çok karışıtı -__- .Ama anlayamıyorum.Sanki zaman sürekli kendini tekrar ediyor.Ama nasıl?Bu mümkün olamaz!....Ya da olabilir mi?Saçmalama Akame bunların hepsi birer rüya.Olanlar da bir tesadüf...
Akame, annesine yardım ederken bir yandan da düşünüyordu.Sonra bir an gözlerini kapadı.
?????: Yuvana hoşgeldin.
Akame, sesin geldiği yöne doğru baktı ve dona kaldı. O KıZıL GöZLeR....
?????: Ne o?Yoksa beni tanımadın mı?Beni unutmuş olamazsın.En derin acını hahahahaha.....
Akame: Sen....sen.....
Akame çırpınıyordu.
İmi: Akame iyi misin?Akame uyan!
Akame: Hayıııırrrrrr!!!<<<<diyerek yatağından fırladı>>>
Kısa bir süre terler içinde nefes nefeseydi.Az sonra kendini az da olsa toparlamıştı.
İmi: Tatlım rüya gördün, kendine gel.
Akame: Kabus gördüm anne.Çok kötüydü.
İmi: Sakin ol BiTaNeM.Sadece kötü bir rüya =) .
Oysa gerçekti.Evet rüya değildi.Onları daha önce de gördüm.Daha önce de duydum.Yarın ilk işim şu gördüğüm "yılıdızı" araştırmak....Annem....çoğu zaman çok gıcık biri....İtiraf etmeliyim; ama onu çok seviyorum=)
----------------------------------------------------------------
10. Bölüm
Ertesi sabah....
Ririku: Selamm Akame!Erkencisin?
Akame: Gece pek uyuyamadım da...
Ririku: Bir şey mi oldu?
Akame: Hayır! Gerçekten...
Ririku: Beni kandırma Akame!Biz birbirimizden hiçbir şey saklamadık.Hiç birşeyi!
Akame: Bana bağırma!
Akame'nin gözleri doldu.Rirku da bağırdığına üzülmüştü.Aslında ona bağırmak istememişti...
Ririku: Özür dilerim Akame.Sadece sana yardım etmek istiyorum....Bilmediğim bir şey yüzünden üzülmene dayanamıyorum.....
Akame: Gerçekten bilmek istiyor musun?
Ririku: Evet.
Akame: O halde sana bir sır vereceğim.
<<<Akame, tüm olanları anlattı.>>>
Akame: Anlattıklarım delice biliyorum.Ama...bunu sadece yaşayan hissedebilir.
Ririku: Hayır, Akame.Ben sana inanıyorum.Seni hissedebiliyorum.Güven bana, sırrın güvende ^-^
O sırada Rafael kızların yanına geldi.
Rafael: Günaydın.
Ririku&Akame: Günaydın.
Tam o anda zil çaldı.
Akame: Hadi sınıfa gidelim.
Rafael: Tenefüste "Sakura"nın altına gel.Seninle konuşmamız gereken bir konu var. <<<fısıltıyla>>>
Akame, cevap veremeden sınıfa girdiler.Ama öğretmenleri yoktu.Söylenene göre raporluymuş.Bunu fırsat bilen Akame ve Ririku, Rafael'i daha yakından tanımaya kararlıydılar.
Ririku: Hadi Rafael, biraz kendinden bahset
Rafael: Ben...Aslında kaza geçirmişim ve hafızamı yitirdim.Geçmişimi ya da ailemi hatırlamıyorum.
Ririku: Özür dilerim, bilmiyordum.
Rafael: Özür dilemene gerek yok, sorun değil....
Ririku: Ben de ailemi kazada yitirdim.Şimdi tek başıma yaşıyorum.Özellikle bu konuda Akame ve ailesi bana çok yardım etti.
Akame: Abartma Ririi.
Ririku: Sıra sende , Akame.
Akame: Ben....
Sözünü bitirememiştir.Çünkü....Tam o anda zil çalmıştı.Koridorda bir çığlık sesi yankılandı.O kadar çoktu ki, okulun her tarafından rahatlıkla duyulabiliyordu.Herkes aynı anda kapıya akın etti.Akame de öyle.Ama herkesin aksine sesin geldiği sağ yöne değil sol yöne.Nedenini bilmiyordu.Birşey vardı sanki....Görmese bile hissediyordu...Bir an gözleri duraksadı.Saydam, şekli olmayan bir şey, sanki Haru'ya bir şey yapıyordu.Akame'yi fark ettiği an aniden yok oldu.Akame hızla Haru'nun yanına koştu.
Akame: Yardım edin!Çabuk!
Ardından herkes Haru'nun başına toplandı.Haru, baygındı.Sızlanıyordu...Bir sedye getirdiler.Akame de yardım ediyordu.Revire koşarken tek bir sözcük duyabilmişti.Tek bir söz.....
07 Ekm 2007 20:29, Değiştirme: 12 Şub 2008 20:26 (Toplamda 2 kere)
~mana~
Anime Fan
Anime Fan
Konu: GiNKaeN Bölüm 11-13
11. Bölüm
Bugün BaHaR'ın ilk günü...Ve ben çok mutlu olmam gerekirken, neden böyle mutsuzum ki...Dün akşam annem ve babam "manasız" bir kavga ettiler.Annem en sonunda evi bırakıp gideceğini söyledi.Bunu bize nasıl yaparlar ki...Kendi aptal sorunlarıma öyle dalmışım ki, asıl önemli olanı unutmuşum.Biri annem, öteki babam...Ve evim...Tüm anılarımız...Beni, seçim yapmaya zorlamalarını istemiyorum.Kendimi hiç bu kadar boş hissetmemiştim.Ama hayır!Ağlamanın sırası değil.Ailemi, sımsıkı tutmalıyım.GüNeŞ'iN ıŞıKLaRı yüzüme her değdiğinde, umut dolu olan KaLBiM, bugün herşeyi eskisi gibi yapmak zorunda...Çünkü bugün BaHaR..Ve ilk günü umut dolu geçmeli...Herkes için...HeR KaLP için...Bazen güleceğiz...Bazen ağlayacağız...Ama unutma...Yarın asla ölmez...ıŞıK...TeK BiR KaLP BiLe HaLa UMUT EDiYoRSA...ıŞıK DA SoNSuZa DeK PaRLaMaYa DeVaM EDeCeK...IŞıĞıN SoNSuZ KaLBiNE ULaŞTıĞıMıZDa...HeR KaLP, GöKYüZüNDe PaRLıYoR OLaCaK...
----------------------------------------------------------------
12. Bölüm
İki gündür kalbim, hep yerinden çıkacakmış gibi çarptı.Hep onun sesini duydum.Ne zaman o sesi [ismimi çağıran gizemli bir ses] duysam ya da kalbim aniden, hiçbirşey olmamışken, yerinden çıkacak gibi olsa hep birşey oluyor.Ama bu sefer şu son iki günde çok fazlaydı.Ve oldu...Annem ve babam arasındaki tartışma büyüdü.Bir çiçeği kanla beslersen solar...Annem de aynı o şekilde soldu...Ve rahatsızlandı...Babam ve abim onu hastahaneye götürdüler.Sabaha kadar ağladım, dua ettim.Düşünüyordum da, annem, babam, abim...Ailem...Ailem olmayınca hiçbirşey tat vermiyor.Hiçbirşeyin anlamı, değeri kalmıyor.Ama bunu anlamam için bunun olması gerekli miydi?Neden böyle oldu ki... Annemin ağlaması, haykırışları hala kulaklarımda...GöZYaŞLaRı ise KaLBiMDE....Sabah kalktığımda uyuyordu.Sadece biraz bakabildim ve Kaminari beni okula bıraktı...Okul...Canım hiç ders yapmak istemiyor.Ama bu seferki farklı.Riri'ye diyemedim.Çünkü onun da çok sıkıntılı olduğunun farkındayım.Her ne kadar fazla belli etmemeye çalışsam da biraz seziyor sanırım.Sanki bugün gözlerindeki o umut, bir an için kaybolmuş gibi...Ona neden hemen anlatmadığımı, ona anlattığımda beni anlayacaktır...Okuldan sonra eve geldiğimde havada hala gerginlik kokusu dolaşıyordu.O an bir şekilde evden uzaklaşmak istedim.Hiçbirşey düşünmek istemiyorum!!!
Akame, internete girerek kafa dağıtmakla meşguldü.Onu her türlü acı, sıkıntısından arındıran, onu dünyadan soyutlayan, en büyük tutkusu animelerdi...Herkes onun bu yüzden küçük bir çocuk olduğunu düşünürdü.Annesinin sözleri hiç aklından çıkmaz.O kadar çok aynı şeyleri tekrarlamıştı ki artık onları aklından silemiyordu.
<<<İmi: Bıkmadın mı bunları izlemekten!...Biraz eğitici birşey izlesene!...Ne anlıyorsun şunlardan!!!...Saçma sapan şeyler!!!...>>>
<<<Akame: Hayır!Saçma sapan değil!Onlar bana güç veren en önemli üç şeyden biri...>>>
Akame, animenin inmesini beklerken bir yandan olanları, en önemlisi gördüğü saydam şeyi düşünüyordu.Annesine anlatsa,
<<<İmi: Kafayı yedin zaten onlarla, fazla etkilenmişsin anlaşılan, artık izlemezsin herhalde!^^>>>
hayır.Babası?Iı, o da anlamazdı.Kaminari?Hayır o da anlamazdı.Ririku?Evet , ona anlatabilirdi.Ve bir ses"TıK".Akame, monitöre baktı.Download bitmişti.Ve animeyi izlemeye koyuldu.
Akame aynı zamanda bir sürü anime sitesine üyeydi.Oradan bir sürü "gerçek dost, kardeş" niteliğindeki insanlar tanımıştı...Riku ve Hi...Ona her zaman yardım etmişlerdi.Hatta hep kendilerini geometrideki "muhteşem üçlü" ye benzetirlerdi.Matematik dersinde ne zaman "muhteşem üçlü" yü duysa, aklına onlar gelirdi.Death Note diye başının etini yemişlerdi.Daha önce de Bleach...Death Note yüzünden Bleach'i yarıda bırakıp Death Note izliyordu.Daha 4.Bölümü inidirmişti.Akame, birden duraksadı.O saydam şey...Evet daha önce de pek çok saydam şey görmüştü...İnsanlara baktığında, daha da önemlisi aynada ne zaman kendine baksa...Ve Ririku...Ona baktığından göğsünde siyah bir "V" şeklinde bir şey görmüştü.O anı tekrar düşündü;
<<<Flashback>>>
Akame: Ririku!
Ririku: Evet?
Akame: İçinde bir şey var.İçine attığın...
Ririku: Yok birşeyim.Hem ne olabilir ki...
Akame: Bilmiyorum.Ama içinde bir sıkıntın var.Hissediyorum.Anlatmak ister misin?
Bir dakika, nasıl bu kadar emin konuşabildim ki?Nasıl bu kadar kendimden eminim?Sanki bunları söyleyen ben değildim.İçimde farklı biri vardı sanki...
Ririku: Aslında var ama...Nasıl bildin?
Akame: Altıncı his diyelim.Herneyse anlat.
Ama aslında altıncı his değildi.O gördüğüm siyah "V" şekliydi.
Ririku: Sana daha önce de anlattım ya.Nageki....Bana çıkma teklif etti...Ve ben..ne diyeceğimi bilmiyorum.
Akame: Senin yerinde olsam kabul ederdim.Ama benim fikrimi boşver.İçinden ne geliyorsa onu yap....
Riri, henüz yatışmamıştı, ama biraz rahatlamış gözüküyordu.
Akame: Ve ben buna çıkmak değil de daha yakından tanımak için harika bir fırsat olarak görüyorum.Gene de sen bilirsin.
Ve o andan sonra bir daha konuşma fırsatımız olmadı.Çünkü Cuma günüydü ve hafta sonuydu....
Bu geçen zaman içerisinde Rafael'i de düşünüyordu.Okula, bu geçen süreçte hiç gelmemişti.Ona ne olduğunu merak ediyordu.Sırasında (son zil çaldığında), toparlanırken, defterinin arasında bir not buldu:
"Pazartesi, okul çıkışı sakuranın altına gel..."
Sakura...Sanırım benim gibi o da, o sakuranın özel olduğunu hissediyor.Ama nasıl?Yani ben....benim bir nedenim var.Sadece doğum günümde çiçek açıyor.Ya onun nedeni ?...Neydi?....
----------------------------------------------------------------
13. Bölüm
Bugün 19 Mart...Tam 5 gün kaldı.Hoşçakal dediğimiz güne...Riri, Nageki'ye evet demişti ama o günden beri onu hiç görmemişti.Başka okullardaydılar...Bazen ona imreniyorum.O gerçek bir aşkı (bir insanla) yaşıyabiliyordu.Oysa ben...Seni çok özledim aşkım...Her gece yıldızımıza bakıp, şarkımızı GöKYüZüNe defalarca haykırıyorum..
Bu hafta sonu babamla, "Gözlem evi"ne gitmeyi umuyordum.Ama iş yüzünden haftaya ertelemek zorunda kaldık.El fenerim sayfaları biraz daha parlatırken, farkettim de " DüŞLeR DeNiZi "ne kadar gelmişim.
Akame'nin bahsettiği DüŞLeR DeNiZi, ona bazen rüyalarında kendisinin küçüklüğünü gördüğü ve annesi İmi değil , yüzünü bir türlü göremediği o tatlı sıcak sesli kişinin, demesiyle aklında kalmıştı.Sesi öyle tanıdıktı ki, ama ne var ki, bir türlü hatırlayamıyordu.Ses hafızası çok kuvvetli olmasına rağmen...
Gezegenler GüneŞ'in etrafında dönüyor.AŞK'ı arıyorduk biz...Çünkü güçlü olmak istiyorduk.GöKYüZü'ne bak!Bugün TüM KaLPLeR PaRLıYoR.Zamanın kumları akmaya devam ediyor...
Birgün.......aşkımızı her yağmur damlası bile öğrenecek BiRTaNeM!!
İçimdeki savaş her geçen dakika biraz daha şiddetleniyor.Riri de olmasa, kendimi nasıl hissederdim düşünmek bile istemiyorum.Bu arada Haru, klinikte günlerdir yatıyordu.Pazartesi öğleden sonra onu görmeye gideceğim.Ve o gördüğüm bir-
<<<<TIKIRT!!!>>>>
İmi: Akame hadi yemeğe!
Akame: Tamam geliyorum!
Utsuro, kızını sormaksızın sessizce yemeğini yiyordu.Biraz sonra Kaminari de geldi.
Kaminari: Yarın sabah dönüyorum.
İmi: Neden o kadar çabuk?
Kaminari: Projemi vakit kaybetmeden biran önce uygulamaya geçirmeliyim.
Utsuro: Sen annene bakma oğlum.Biz senin arkandayız.
İşte gene aynı şey...Tamam tabiki destekleyecekler ama, sanki ben hiç var olmadım.Sanki buraya ait değillim.Belki de değilimdir.....
Bugün BaHaR'ın ilk günü...Ve ben çok mutlu olmam gerekirken, neden böyle mutsuzum ki...Dün akşam annem ve babam "manasız" bir kavga ettiler.Annem en sonunda evi bırakıp gideceğini söyledi.Bunu bize nasıl yaparlar ki...Kendi aptal sorunlarıma öyle dalmışım ki, asıl önemli olanı unutmuşum.Biri annem, öteki babam...Ve evim...Tüm anılarımız...Beni, seçim yapmaya zorlamalarını istemiyorum.Kendimi hiç bu kadar boş hissetmemiştim.Ama hayır!Ağlamanın sırası değil.Ailemi, sımsıkı tutmalıyım.GüNeŞ'iN ıŞıKLaRı yüzüme her değdiğinde, umut dolu olan KaLBiM, bugün herşeyi eskisi gibi yapmak zorunda...Çünkü bugün BaHaR..Ve ilk günü umut dolu geçmeli...Herkes için...HeR KaLP için...Bazen güleceğiz...Bazen ağlayacağız...Ama unutma...Yarın asla ölmez...ıŞıK...TeK BiR KaLP BiLe HaLa UMUT EDiYoRSA...ıŞıK DA SoNSuZa DeK PaRLaMaYa DeVaM EDeCeK...IŞıĞıN SoNSuZ KaLBiNE ULaŞTıĞıMıZDa...HeR KaLP, GöKYüZüNDe PaRLıYoR OLaCaK...
----------------------------------------------------------------
12. Bölüm
İki gündür kalbim, hep yerinden çıkacakmış gibi çarptı.Hep onun sesini duydum.Ne zaman o sesi [ismimi çağıran gizemli bir ses] duysam ya da kalbim aniden, hiçbirşey olmamışken, yerinden çıkacak gibi olsa hep birşey oluyor.Ama bu sefer şu son iki günde çok fazlaydı.Ve oldu...Annem ve babam arasındaki tartışma büyüdü.Bir çiçeği kanla beslersen solar...Annem de aynı o şekilde soldu...Ve rahatsızlandı...Babam ve abim onu hastahaneye götürdüler.Sabaha kadar ağladım, dua ettim.Düşünüyordum da, annem, babam, abim...Ailem...Ailem olmayınca hiçbirşey tat vermiyor.Hiçbirşeyin anlamı, değeri kalmıyor.Ama bunu anlamam için bunun olması gerekli miydi?Neden böyle oldu ki...
Annemin ağlaması, haykırışları hala kulaklarımda...GöZYaŞLaRı ise KaLBiMDE....Sabah kalktığımda uyuyordu.Sadece biraz bakabildim ve Kaminari beni okula bıraktı...Okul...Canım hiç ders yapmak istemiyor.Ama bu seferki farklı.Riri'ye diyemedim.Çünkü onun da çok sıkıntılı olduğunun farkındayım.Her ne kadar fazla belli etmemeye çalışsam da biraz seziyor sanırım.Sanki bugün gözlerindeki o umut, bir an için kaybolmuş gibi...Ona neden hemen anlatmadığımı, ona anlattığımda beni anlayacaktır...Okuldan sonra eve geldiğimde havada hala gerginlik kokusu dolaşıyordu.O an bir şekilde evden uzaklaşmak istedim.Hiçbirşey düşünmek istemiyorum!!!
Akame, internete girerek kafa dağıtmakla meşguldü.Onu her türlü acı, sıkıntısından arındıran, onu dünyadan soyutlayan, en büyük tutkusu animelerdi...Herkes onun bu yüzden küçük bir çocuk olduğunu düşünürdü.Annesinin sözleri hiç aklından çıkmaz.O kadar çok aynı şeyleri tekrarlamıştı ki artık onları aklından silemiyordu.
<<<İmi: Bıkmadın mı bunları izlemekten!...Biraz eğitici birşey izlesene!...Ne anlıyorsun şunlardan!!!...Saçma sapan şeyler!!!...>>>
<<<Akame: Hayır!Saçma sapan değil!Onlar bana güç veren en önemli üç şeyden biri...>>>
Akame, animenin inmesini beklerken bir yandan olanları, en önemlisi gördüğü saydam şeyi düşünüyordu.Annesine anlatsa,
<<<İmi: Kafayı yedin zaten onlarla, fazla etkilenmişsin anlaşılan, artık izlemezsin herhalde!^^>>>
hayır.Babası?Iı, o da anlamazdı.Kaminari?Hayır o da anlamazdı.Ririku?Evet , ona anlatabilirdi.Ve bir ses"TıK".Akame, monitöre baktı.Download bitmişti.Ve animeyi izlemeye koyuldu.
Akame aynı zamanda bir sürü anime sitesine üyeydi.Oradan bir sürü "gerçek dost, kardeş" niteliğindeki insanlar tanımıştı...Riku ve Hi...Ona her zaman yardım etmişlerdi.Hatta hep kendilerini geometrideki "muhteşem üçlü" ye benzetirlerdi.Matematik dersinde ne zaman "muhteşem üçlü" yü duysa, aklına onlar gelirdi.Death Note diye başının etini yemişlerdi.Daha önce de Bleach...Death Note yüzünden Bleach'i yarıda bırakıp Death Note izliyordu.Daha 4.Bölümü inidirmişti.Akame, birden duraksadı.O saydam şey...Evet daha önce de pek çok saydam şey görmüştü...İnsanlara baktığında, daha da önemlisi aynada ne zaman kendine baksa...Ve Ririku...Ona baktığından göğsünde siyah bir "V" şeklinde bir şey görmüştü.O anı tekrar düşündü;
<<<Flashback>>>
Akame: Ririku!
Ririku: Evet?
Akame: İçinde bir şey var.İçine attığın...
Ririku: Yok birşeyim.Hem ne olabilir ki...
Akame: Bilmiyorum.Ama içinde bir sıkıntın var.Hissediyorum.Anlatmak ister misin?
Bir dakika, nasıl bu kadar emin konuşabildim ki?Nasıl bu kadar kendimden eminim?Sanki bunları söyleyen ben değildim.İçimde farklı biri vardı sanki...
Ririku: Aslında var ama...Nasıl bildin?
Akame: Altıncı his diyelim.Herneyse anlat.
Ama aslında altıncı his değildi.O gördüğüm siyah "V" şekliydi.
Ririku: Sana daha önce de anlattım ya.Nageki....Bana çıkma teklif etti...Ve ben..ne diyeceğimi bilmiyorum.
Akame: Senin yerinde olsam kabul ederdim.Ama benim fikrimi boşver.İçinden ne geliyorsa onu yap....
Riri, henüz yatışmamıştı, ama biraz rahatlamış gözüküyordu.
Akame: Ve ben buna çıkmak değil de daha yakından tanımak için harika bir fırsat olarak görüyorum.Gene de sen bilirsin.
Ve o andan sonra bir daha konuşma fırsatımız olmadı.Çünkü Cuma günüydü ve hafta sonuydu....
Bu geçen zaman içerisinde Rafael'i de düşünüyordu.Okula, bu geçen süreçte hiç gelmemişti.Ona ne olduğunu merak ediyordu.Sırasında (son zil çaldığında), toparlanırken, defterinin arasında bir not buldu:
"Pazartesi, okul çıkışı sakuranın altına gel..."
Sakura...Sanırım benim gibi o da, o sakuranın özel olduğunu hissediyor.Ama nasıl?Yani ben....benim bir nedenim var.Sadece doğum günümde çiçek açıyor.Ya onun nedeni ?...Neydi?....
----------------------------------------------------------------
13. Bölüm
Bugün 19 Mart...Tam 5 gün kaldı.Hoşçakal dediğimiz güne...Riri, Nageki'ye evet demişti ama o günden beri onu hiç görmemişti.Başka okullardaydılar...Bazen ona imreniyorum.O gerçek bir aşkı (bir insanla) yaşıyabiliyordu.Oysa ben...Seni çok özledim aşkım...Her gece yıldızımıza bakıp, şarkımızı GöKYüZüNe defalarca haykırıyorum..
Bu hafta sonu babamla, "Gözlem evi"ne gitmeyi umuyordum.Ama iş yüzünden haftaya ertelemek zorunda kaldık.El fenerim sayfaları biraz daha parlatırken, farkettim de " DüŞLeR DeNiZi "ne kadar gelmişim.
Akame'nin bahsettiği DüŞLeR DeNiZi, ona bazen rüyalarında kendisinin küçüklüğünü gördüğü ve annesi İmi değil , yüzünü bir türlü göremediği o tatlı sıcak sesli kişinin, demesiyle aklında kalmıştı.Sesi öyle tanıdıktı ki, ama ne var ki, bir türlü hatırlayamıyordu.Ses hafızası çok kuvvetli olmasına rağmen...
Gezegenler GüneŞ'in etrafında dönüyor.AŞK'ı arıyorduk biz...Çünkü güçlü olmak istiyorduk.GöKYüZü'ne bak!Bugün TüM KaLPLeR PaRLıYoR.Zamanın kumları akmaya devam ediyor...
Birgün.......aşkımızı her yağmur damlası bile öğrenecek BiRTaNeM!!
İçimdeki savaş her geçen dakika biraz daha şiddetleniyor.Riri de olmasa, kendimi nasıl hissederdim düşünmek bile istemiyorum.Bu arada Haru, klinikte günlerdir yatıyordu.Pazartesi öğleden sonra onu görmeye gideceğim.Ve o gördüğüm bir-
<<<<TIKIRT!!!>>>>
İmi: Akame hadi yemeğe!
Akame: Tamam geliyorum!
Utsuro, kızını sormaksızın sessizce yemeğini yiyordu.Biraz sonra Kaminari de geldi.
Kaminari: Yarın sabah dönüyorum.
İmi: Neden o kadar çabuk?
Kaminari: Projemi vakit kaybetmeden biran önce uygulamaya geçirmeliyim.
Utsuro: Sen annene bakma oğlum.Biz senin arkandayız.
İşte gene aynı şey...Tamam tabiki destekleyecekler ama, sanki ben hiç var olmadım.Sanki buraya ait değillim.Belki de değilimdir.....
07 Ekm 2007 20:30, Değiştirme: 12 Şub 2008 20:29 (Toplamda 1 kere)
~mana~
Anime Fan
Anime Fan
Konu: GiNKaeN Bölüm 14-16
14. Bölüm
Bugün 24 Mart
Birbirimize "HoŞÇaKaL" dediğimiz gün
SoN BaKıŞLaR...
SoN UMUT ÇıĞLıKLaRı...
Tam 1 yıl oldu....
Seni öyle özledim ki...
Hava bu sefer,içimdeki kararsızlık bulantısı gibiydi
GüNBaTıMı da öyle...
Kara bulutların arasından sızan bir mavilik ve de kara bulutları kaplayan esrarengiz bir kızıllık...
O günkü gibi değil..
Ama aydınlık da değil...
GöKYüZüNDe tek bir YıLDıZ bile yok
Karanlıkta yolunu kaybetmiş, umutsuzca sonunu bekleyen biri gibi...
Meşalenin bir alevini yüreklere ulaştırmak için,
Sana verdiğim ebedi sözüm için,
İçimdeki son UMUT PaRÇaSı olan ıŞıĞıMı,
Sana olan aşkımı,
GöKLeRe..
Sonsuzlukta parlaması için özgür bırakacağım...
Aşkım....
Sana ağlamamak için söz verdim
Ama bırak da, bugün bu GöZYaŞLaRı yanaklarımdan süzülsün
Onları hep biriktirdim
Belki bir gün dolar ve dolduğu gün bu "HoŞÇaKaL" sona erer diye...
Ama o, hiç dolmadı ki...
Yüzünü öyle özledim ki..
Nolur gece rüyama gel..
Söz veriyorum, kimseye söylemiyeceğim
SeSiNi duymak istiyorum...
Sesin..
Bazen hala onu duyuyorum
Aynaya her baktığımda benimle olduğunu görmek bana güç veriyor...
Kendimi yeniden bulmalıyım...
IŞıĞA yeniden dokunmalıyım...
Ama sen zaten benimlesin ki..
KaLBiMDe..
IŞıĞıM....
Kimim ben?Hayatım boyunca hep bu sorunun yanıtını aradım.Dün, GüNBaTıMı'nda yine o kafatasını gördüm.Bana sinsi bir gülüş fırlatıyordu.Acı çekmemden zevk alırcasına bir tebessümle, bir zafer edasıyla...
----------------------------------------------------------------
15. Bölüm
Dün geceden beri hayatımdaki anlamlılık geri geldi.Ay,iki yıldızın arasında sanki beni çağırıyordu...İki dilek diledim.Ama dileklerim uzun süreli, hatta sonsuz ve umut doluydu...Aradan birkaç gün geçti ve annemle çok kötü kavga ettik.Nedeni çok saçma ama sorun o değil.Beni hiç anlamıyor.Anlamak istemiyor.O gün daha fazla tartışmamak için kapıyı sertçe vurup, evden çıktım.(İnsan biraz para alır.Beş parasız sokağa mı çıkılırV_V)En yakın arkadaşlarımdan Riku'yu aradım.Riri'yi arıyacaktım ama onunla da saçma sapan bir tartışma yaptık.Sinirleri gergindi ve alınganlığı üzerindeydi.Bense fazla ileri gittim.O gün fazla tartışmak istememe rağmen annemle kavga etmem o günün kabus olma niteliğine ulaşıyor, hatta tamamlıyordu.Tamam, insan annesiyle kavga eder, ama bizimkisi kavgadan başka her şeye benziyordu.
Annemle kavga etmeden bir süre önce Riri beni aradı ama ben kendimi bu konuşmaya hazır hissetmedim ve uygun olmadığımı söyledim.Evden çıkar çıkmaz Riku'yu aradım.O beni sakinleştirmeye, mantıklı düşünmeye zorlasa da ben hala o ani şokun etkisinde gözyaşlarımı ve titrememi bastırmaya uğraşıyordum ama titremem geçmiyordu.Sinirlerim çok bozuktu.Konuyu değiştirdik, başladık "Death Note"a ^.^ .Ben "Raito" daha zeki derken, Riku "L"(eru ) diye tutturdu.Tatlılığıyla kafamı dağıttı ve güldürmeyi başardı.GüNBaTıMıYDı.Sahilde insanlar balık tutuyor, yürüyor, sohbet ediyordu.Bir ara bir kayalığa oturdum.<Hala konuşuyoruz^-^>.GüNeŞ'e baktım.Herşeyi kendine çektiği bulutlar gibi beni de kendine çekiyordu.Aklıma o gün gördüğüm bulutlar geldi.O gün de bulutlar, bir şey tarafından çekiliyordu, ama binalar yüzünden tamamını göremiyordum.Bugün ise "BüTüN" tamamlanmıştı.Hüzünlü bir ağlayış ve buna rağmen umut dolu bir gülümseyiş gibiydi.Daha sonra yürümeye devam ettim.("Death Note'u arada "Di-EN=DN" olarak kodluyordum ki insanlar anlamasın.Bir ara da bir çocuk grubunun dibinden geçerken "Almanca" konuşmaya başladım.Riku, Almanca bilmiyordu ama o ani ruh halimin enpatisi ve TelePAtiSiyle^^ dediklerimi tahmin etmişçesine İngilizce olarak yanıt verebilmişti.Açıkçası baya bi şaşırmıştımXD.Daha sonra hava kararmaya başladı.Eve doğru yürümeye başladım(hala konuşuyoruz^.^).Evimizin yakınındaki parkta oturdum.Eve gitmek istemiyordum.Evim...Onu o kadar çok sevmeme rağmen...Tüm anılarımın orada olmasına rağmen...Nasıl yapabildiyse sonunda beni ikna etti.Kaçmak çözüm değildi.Hem anneme hem kendime zarar verecektim.Ama susarsam bir daha da konuşamayacaktım.Eğer konuşursam ben kazanacaktım ama annemin hastalanıp, rahatsızlanasına neden olup hayatını riske atacaktım.Hayır!Bu bencilliği yapamam!Ama artık..artık içime atamıyorum.Her iki seçenekte de kaybeden ben olurken ne yapmalıydım?Eve geldim.Ceketimi çıkardım.Annemle konuşmamaya karar vermiştim.En azından konuşup da kavga etmekten iyiydi.Tüm nefretime rağmen neden annemi hala düşünebiliyordum?Annem, olduğu için mi?Mutfağa girdim.Annem krep yapmıştı*-*.Akşam akşam ne zaman istsem üşenirdi.Nerden aklına estiyseXD.Kendini affettirmek için mi? 
.Hiçbir şey olmamış gibi konuştuk(kısa ve öz^^) ve krep yedik.Ama hemen yelkenleri suya indirip on sarılmadım.Saatlerce konuşmak, ağlamak, yürümek beni çok yormuştu.İlk defa erkenden yattım.Gerçi erken değildi.Yani normalde 23.30'dan önce yatmam ama , 10:00 veya 10:30 gibi birşeydi sanırım.Tam hatırlamıyorum.Tam uykuya dalmamıştım.Yani yarı uyanıktım.Annemin beni öptüğünü hissettim ama hiç kıpırdamadım.Ertesi gün okuldan eve geldim.Bilgisayarı açmaya cesaret edemedim.Kavganın nedeni zaten O'ydu.Neyse, evden çıktıktan sonra açtım.O gün gülmüyordum ve GüNeŞ açmıyordu.Ama akşam yatmadan önce bilmiyorum ama sanırım içimdeki o "diğer ben"di;gidip annemi öptü.Bugün..bilmiyorum..emin değilim..herşey yolunda gibi...Bugün gülümsüyordum, GüNeŞ açıyordu.04.04 günü GüNeŞ'e gözlerim kapalı baktığımda hep kırmızı görürken birden arka fonu simsiyah gördüm.Ve de cam mavisi bir işaret."7" rakamına benziyordu...Bir 7 rakamına ve 4 rakamına benziyordu...Ne olabileceğini düşündüm.7. ayın 7'si Hirilerle tanıştığım gün, 4. ayın 7'si veya Temmuz'a kadar herhangi bir ayın 7'si de olabilir>.<.Birşey olacak hissediyorum.Büyük bir ihtimal yarın...07.04.07...4 ve 7 rakamı...Ve bugün GüNeŞ o kadar kızıl, öyle kızıldı ki..normalden en az 7 kat daha fazla, oldukça yakın ve büyüktü.Bana zamanın geldiğini söylüyordu...Ne olacağım ben de bilmiyorum...Ama yarın..anlamı olan bir gün olacak sanırım.
----------------------------------------------------------------
16. Bölüm
Bugün 16 Nisan...Geçen 1 haftada çok fazla şey oldu.O işareti gördükten sonra 4.ayın 4'ü "04.04.07" gene kavga ettik.Ayın 13'ü=> "1+3=4" gene kavga ettik ve bundan tam 1 gün önce o sesi duydum(Paranoyak mı oldum nedir-_-).Bugün sınavım vardı.Pek iyi geçtiği söylenemez ama çok kötü de geçmedi.Sınav biteli 1 dakika olmamıştı, birden sınav kağıdının çeşidini işaretlemediğim aklıma geldi.Hızla yukarı koştum ve işaretledim.Normalde sınavdan sonra, sınavı hiç düşünmem.Bugün de düşünmemiştim.Ama nasıl olduysa birden aklıma gelmişti.Şu son 1 hafta benden çok Riri'yi yıpratmıştı.Çok eskiden, oturduğu yerde en yakın iki arkadaşı Hitai ve Kuroi vardı.Riri, Hitai ve Kuroi her gün oynarlardı.Kuroi ve Riri birbirlerinin ilk aşklarıydı.Hitai içten içe Riri'ye de aşık olsa gene de belli etmemişti.Bir gün Kuroi, çocuklarla misket oynarken "mavi bir misket" kazandı ve "Bunu senin için kazandım" demişti Riri'ye.Ama taşındıktan sonra bir daha hiç birbirlerinden haber alamamışlardı.Ama doğum günümden yaklaşık 1 hafta önce, Riri eskiden yaşadıkları yere gittiklerinde Hitai ile karşılaştı.O gün çok ağlamıştı ve o mutluluk gözyaşlarını kalbime saklamıştı.Yaşı ne kadar büyürse büyüsün, içinde hep o aynı "küçük kız" vardı.Kırılgan, ama herşeye rağmen umut dolu...Aradan birkaç gün geçti.Riri, Hitai ile buluştu.Ve bir süprizle karşı karşıya geldi.Çünkü Kuroi de oradaydı.Ririku, çocukluğundan beri en çok acısını çektiği yaranın kapanacağına inanmıyordu.Hatta doğum günü hediyemi Kuroi ile verecekti dün.Ama ne olduysa, ayın <13'ü o sesi duydum, ama Riri'ye bunu söylemedim> 14 'ü tüm umutlar eskisindne de derin, soğuk, hiç kapanmayacak bir yaraya dönüştü.Kuroi, Riri'ye GeRÇeĞi söylemişti.O gerçek Kuroi değildi.Hitai de de aynı şekilde.Gerçek adı Nigoru(anlamı=bulutlanmak).Benim anlamadığım, neden bir oyun olduğu halde Riri'yi öpmüştü.Elinde olmadan ona aşık olmuştu sanırım.Ama ona ben de kızgındım.Riri'nin eskisinden de daha çok üzüleceğini bile bile bunu nasıl yapabilmişti?Riri, bugün hayattan yarı kopmuş biçimdeydi.Sürekli kendini başka şeylerle meşgul edip.Bana bugün ne yapması gerektiği konusunda fikrimi sordu.Ben de Nigoru'ya " O kadar üzüleceğini bile bile neden bu oyunu oynamayı kabul ettiğini" sormasını istedim.Ne yaptı bilmiyorum.Sanırım yarın öğreneceğim.Bunun yanında annem bugün 3 Hırsızı suçüstü yakaladı(EVVEETTTxD).Bana tarifine göre 3 kadın; ikisi orta yaşlı, biri genç 20'li yaşlarda, şapkalılar, alt komşumuza dönüyorlar.Ama anneme yakalanınca tabi kaçıyorlar.Annem birazz takip etmiş onları.Aynı mahalle içinde sürekli dolanıp annemi atlatmaya çalışmışlar.Ama en sonu şapkalarını çıkarıp bambaşka bir imaja bürünmüşler.Ve hızla yukarı koşmuşlar.
Bugün sınav için evden çıktığımda, bana karşı yürüyen bir orta aşlı, bir tane de 20'li yaşlarda iki kadın gördüm.Orta yaşlı olanda şapka vardı.İkisine de şöyle bir baktım.Ama sanki gözlerinde bir perde varmışçasına hem de hiç irkilmeden yollarına devam ettiler.Yüzlerindeki ifade öylesine yalan, zafer edasında sinsi bir gülüş ve yapmacık bir ifade karışımıydı.Binaların önlerinde duraksıyorlardı.Köşede bekleyip onları işlemiştim.Aşağı döner gibi yaptılar.Ama sokağı geri döndüler.İnat ettim, yolumu değiştirdim
.
Onlar "y" noktasından parka girmişlerdi.Halbuki "z" daha yakındı.Parkın x noktasına gitmişlerdi.Orası parkın en kalabalık kısmıydı.Ama birşey var ki, gözlerini bana dikmişlerdi. Sinsi bakışlar, beni süzerken karşılıksız kalmıyordu.Ben de görüş açısı bitene dek onlara ukalaca ve sinsice baktım.Kadınları ilk gördüğüm an içime garip bi his geldi.Bilmiyorum...
Bu arada Rafael, okula o günden beri hiç gelmedi.Sınavdan sonra onu görmeye gittiğimde evi bomboştu.Son anda yakalamıştım.Evi topluyordu.Topluyordu derken "taşınmak" anlamında....
Akame: Selam=)
Rafael: Selam=)
Akame: Bir yere mi gidiyorsun?
Rafael: Burdan gidiyorum.
Akame: Peki neden?
Rafael: Buraya ait değilim.
Akame: BiR KaLP BiR YeRe DeĞiL, BiR KaLBe BaĞLıDıR.KeNDiNi TaMaMLaYaN BaŞKa BiR ALeVe...
Rafael: O "ALeV" burda değil, Akame...Seninle çok güzel dostluğumuz oldu.Seninle sadece birkaç gün geçirebildik.Ama önemli olan zamanın fazlalığı değil nasıl olduğu.Ve umutsuz anlarımda, o parıldayan gülümsemen bana hep umut verdi.Ama kendimi ve geçmişimi bulmak için gitmek zorundayım.
Akame: Sana dürüst olacağım.Ben..ben GiTMeNi İSTeMiYoRuM!!!O gün, ilk kez bayıldığımda, beni tuttuğun an, o sıcaklığı duydum an, aradığım parçamın sende olduğunu hissettim.Ama sen şimdi ilk kez olsun ÜMiTLe PaRLaYaN IŞıĞıMA, "ELVEDA" diyerek onu söndürmek istiyorsun.
<Akame'nin gözleri dolar...>
Rafael, Akame'ye yaklaştı ve sarıldı.
Rafael: Hiçbirşey sonsuza kadar sürmez Akame....Lütfen beni anla....
Akame de Rafael'e sarıldı.
Akame: Öyleyse son günümüzün tadını çıkaralım...
Rafael: Müzik dinlemeyi mi yoksa şarkı söylemeyi mi seversin?
Akame: İkisini de...
Rafael: Biliyor musun Akame?Rüyalarımda bir "melodi" duyuyorum bazen.Uyanırken hep o tatlı sesi duyuyorum.
Akame: Rüyalarımda ben de çok değişik şeyler gördüm.Hatta kafamda öylesine bestelediğim bir bestem, 1 yıl sonra televizyondaydı .Ama bir tane şarkı var ki onu benden başka kimse bilmiyor.Eğer bana kimseye söylemeyeceğine dair söz verirsen, sana mırıldanabilirim=)
Neden ona bu kadar özel olan şarkımı söylüyorum?Sıcaklığını onda yeniden buldum diye mi?Rafael'i onun yerine koyduğum için mi?Rafael'de beni kendine çeken birşey var.Ama tam manasıyla çözebilmiş değilim...
Akame melodiyi mırıldanmaya ve kimseye söylemediği, kendine sakladığı şarkıyı söylemeye başladı.Rafael, melodiyi duyduğunda kala kalmıştı.Ve şarkı sözleri......rüyasında duyduğu o " GüMüŞ SaÇLı KıZıN" her zaman söylediği şarkıydı.....
Hikaye burda bitmiyor devamını elimden geldiğince çabuk nete geçireceğim=)Malum dersler işte Yorumlarınızı 4 gözle bekliyorum 
Bugün 24 Mart
Birbirimize "HoŞÇaKaL" dediğimiz gün
SoN BaKıŞLaR...
SoN UMUT ÇıĞLıKLaRı...
Tam 1 yıl oldu....
Seni öyle özledim ki...
Hava bu sefer,içimdeki kararsızlık bulantısı gibiydi
GüNBaTıMı da öyle...
Kara bulutların arasından sızan bir mavilik ve de kara bulutları kaplayan esrarengiz bir kızıllık...
O günkü gibi değil..
Ama aydınlık da değil...
GöKYüZüNDe tek bir YıLDıZ bile yok
Karanlıkta yolunu kaybetmiş, umutsuzca sonunu bekleyen biri gibi...
Meşalenin bir alevini yüreklere ulaştırmak için,
Sana verdiğim ebedi sözüm için,
İçimdeki son UMUT PaRÇaSı olan ıŞıĞıMı,
Sana olan aşkımı,
GöKLeRe..
Sonsuzlukta parlaması için özgür bırakacağım...
Aşkım....
Sana ağlamamak için söz verdim
Ama bırak da, bugün bu GöZYaŞLaRı yanaklarımdan süzülsün
Onları hep biriktirdim
Belki bir gün dolar ve dolduğu gün bu "HoŞÇaKaL" sona erer diye...
Ama o, hiç dolmadı ki...
Yüzünü öyle özledim ki..
Nolur gece rüyama gel..
Söz veriyorum, kimseye söylemiyeceğim
SeSiNi duymak istiyorum...
Sesin..
Bazen hala onu duyuyorum
Aynaya her baktığımda benimle olduğunu görmek bana güç veriyor...
Kendimi yeniden bulmalıyım...
IŞıĞA yeniden dokunmalıyım...
Ama sen zaten benimlesin ki..
KaLBiMDe..
IŞıĞıM....
Kimim ben?Hayatım boyunca hep bu sorunun yanıtını aradım.Dün, GüNBaTıMı'nda yine o kafatasını gördüm.Bana sinsi bir gülüş fırlatıyordu.Acı çekmemden zevk alırcasına bir tebessümle, bir zafer edasıyla...
----------------------------------------------------------------
15. Bölüm
Dün geceden beri hayatımdaki anlamlılık geri geldi.Ay,iki yıldızın arasında sanki beni çağırıyordu...İki dilek diledim.Ama dileklerim uzun süreli, hatta sonsuz ve umut doluydu...Aradan birkaç gün geçti ve annemle çok kötü kavga ettik.Nedeni çok saçma ama sorun o değil.Beni hiç anlamıyor.Anlamak istemiyor.O gün daha fazla tartışmamak için kapıyı sertçe vurup, evden çıktım.(İnsan biraz para alır.Beş parasız sokağa mı çıkılırV_V)En yakın arkadaşlarımdan Riku'yu aradım.Riri'yi arıyacaktım ama onunla da saçma sapan bir tartışma yaptık.Sinirleri gergindi ve alınganlığı üzerindeydi.Bense fazla ileri gittim.O gün fazla tartışmak istememe rağmen annemle kavga etmem o günün kabus olma niteliğine ulaşıyor, hatta tamamlıyordu.Tamam, insan annesiyle kavga eder, ama bizimkisi kavgadan başka her şeye benziyordu.
Annemle kavga etmeden bir süre önce Riri beni aradı ama ben kendimi bu konuşmaya hazır hissetmedim ve uygun olmadığımı söyledim.Evden çıkar çıkmaz Riku'yu aradım.O beni sakinleştirmeye, mantıklı düşünmeye zorlasa da ben hala o ani şokun etkisinde gözyaşlarımı ve titrememi bastırmaya uğraşıyordum ama titremem geçmiyordu.Sinirlerim çok bozuktu.Konuyu değiştirdik, başladık "Death Note"a ^.^ .Ben "Raito" daha zeki derken, Riku "L"(eru
) diye tutturdu.Tatlılığıyla kafamı dağıttı ve güldürmeyi başardı.GüNBaTıMıYDı.Sahilde insanlar balık tutuyor, yürüyor, sohbet ediyordu.Bir ara bir kayalığa oturdum.<Hala konuşuyoruz^-^>.GüNeŞ'e baktım.Herşeyi kendine çektiği bulutlar gibi beni de kendine çekiyordu.Aklıma o gün gördüğüm bulutlar geldi.O gün de bulutlar, bir şey tarafından çekiliyordu, ama binalar yüzünden tamamını göremiyordum.Bugün ise "BüTüN" tamamlanmıştı.Hüzünlü bir ağlayış ve buna rağmen umut dolu bir gülümseyiş gibiydi.Daha sonra yürümeye devam ettim.("Death Note'u arada "Di-EN=DN" olarak kodluyordum ki insanlar anlamasın.Bir ara da bir çocuk grubunun dibinden geçerken "Almanca" konuşmaya başladım.Riku, Almanca bilmiyordu ama o ani ruh halimin enpatisi ve TelePAtiSiyle^^ dediklerimi tahmin etmişçesine İngilizce olarak yanıt verebilmişti.Açıkçası baya bi şaşırmıştımXD.Daha sonra hava kararmaya başladı.Eve doğru yürümeye başladım(hala konuşuyoruz^.^).Evimizin yakınındaki parkta oturdum.Eve gitmek istemiyordum.Evim...Onu o kadar çok sevmeme rağmen...Tüm anılarımın orada olmasına rağmen...Nasıl yapabildiyse sonunda beni ikna etti.Kaçmak çözüm değildi.Hem anneme hem kendime zarar verecektim.Ama susarsam bir daha da konuşamayacaktım.Eğer konuşursam ben kazanacaktım ama annemin hastalanıp, rahatsızlanasına neden olup hayatını riske atacaktım.Hayır!Bu bencilliği yapamam!Ama artık..artık içime atamıyorum.Her iki seçenekte de kaybeden ben olurken ne yapmalıydım?Eve geldim.Ceketimi çıkardım.Annemle konuşmamaya karar vermiştim.En azından konuşup da kavga etmekten iyiydi.Tüm nefretime rağmen neden annemi hala düşünebiliyordum?Annem, olduğu için mi?Mutfağa girdim.Annem krep yapmıştı*-*.Akşam akşam ne zaman istsem üşenirdi.Nerden aklına estiyseXD.Kendini affettirmek için mi? .Hiçbir şey olmamış gibi konuştuk(kısa ve öz^^) ve krep yedik.Ama hemen yelkenleri suya indirip on sarılmadım.Saatlerce konuşmak, ağlamak, yürümek beni çok yormuştu.İlk defa erkenden yattım.Gerçi erken değildi.Yani normalde 23.30'dan önce yatmam ama , 10:00 veya 10:30 gibi birşeydi sanırım.Tam hatırlamıyorum.Tam uykuya dalmamıştım.Yani yarı uyanıktım.Annemin beni öptüğünü hissettim ama hiç kıpırdamadım.Ertesi gün okuldan eve geldim.Bilgisayarı açmaya cesaret edemedim.Kavganın nedeni zaten O'ydu.Neyse, evden çıktıktan sonra açtım.O gün gülmüyordum ve GüNeŞ açmıyordu.Ama akşam yatmadan önce bilmiyorum ama sanırım içimdeki o "diğer ben"di;gidip annemi öptü.Bugün..bilmiyorum..emin değilim..herşey yolunda gibi...Bugün gülümsüyordum, GüNeŞ açıyordu.04.04 günü GüNeŞ'e gözlerim kapalı baktığımda hep kırmızı görürken birden arka fonu simsiyah gördüm.Ve de cam mavisi bir işaret."7" rakamına benziyordu...Bir 7 rakamına ve 4 rakamına benziyordu...Ne olabileceğini düşündüm.7. ayın 7'si Hirilerle tanıştığım gün, 4. ayın 7'si veya Temmuz'a kadar herhangi bir ayın 7'si de olabilir>.<.Birşey olacak hissediyorum.Büyük bir ihtimal yarın...07.04.07...4 ve 7 rakamı...Ve bugün GüNeŞ o kadar kızıl, öyle kızıldı ki..normalden en az 7 kat daha fazla, oldukça yakın ve büyüktü.Bana zamanın geldiğini söylüyordu...Ne olacağım ben de bilmiyorum...Ama yarın..anlamı olan bir gün olacak sanırım.
----------------------------------------------------------------
16. Bölüm
Bugün 16 Nisan...Geçen 1 haftada çok fazla şey oldu.O işareti gördükten sonra 4.ayın 4'ü "04.04.07" gene kavga ettik.Ayın 13'ü=> "1+3=4" gene kavga ettik ve bundan tam 1 gün önce o sesi duydum(Paranoyak mı oldum nedir-_-).Bugün sınavım vardı.Pek iyi geçtiği söylenemez ama çok kötü de geçmedi.Sınav biteli 1 dakika olmamıştı, birden sınav kağıdının çeşidini işaretlemediğim aklıma geldi.Hızla yukarı koştum ve işaretledim.Normalde sınavdan sonra, sınavı hiç düşünmem.Bugün de düşünmemiştim.Ama nasıl olduysa birden aklıma gelmişti.Şu son 1 hafta benden çok Riri'yi yıpratmıştı.Çok eskiden, oturduğu yerde en yakın iki arkadaşı Hitai ve Kuroi vardı.Riri, Hitai ve Kuroi her gün oynarlardı.Kuroi ve Riri birbirlerinin ilk aşklarıydı.Hitai içten içe Riri'ye de aşık olsa gene de belli etmemişti.Bir gün Kuroi, çocuklarla misket oynarken "mavi bir misket" kazandı ve "Bunu senin için kazandım" demişti Riri'ye.Ama taşındıktan sonra bir daha hiç birbirlerinden haber alamamışlardı.Ama doğum günümden yaklaşık 1 hafta önce, Riri eskiden yaşadıkları yere gittiklerinde Hitai ile karşılaştı.O gün çok ağlamıştı ve o mutluluk gözyaşlarını kalbime saklamıştı.Yaşı ne kadar büyürse büyüsün, içinde hep o aynı "küçük kız" vardı.Kırılgan, ama herşeye rağmen umut dolu...Aradan birkaç gün geçti.Riri, Hitai ile buluştu.Ve bir süprizle karşı karşıya geldi.Çünkü Kuroi de oradaydı.Ririku, çocukluğundan beri en çok acısını çektiği yaranın kapanacağına inanmıyordu.Hatta doğum günü hediyemi Kuroi ile verecekti dün.Ama ne olduysa, ayın <13'ü o sesi duydum, ama Riri'ye bunu söylemedim> 14 'ü tüm umutlar eskisindne de derin, soğuk, hiç kapanmayacak bir yaraya dönüştü.Kuroi, Riri'ye GeRÇeĞi söylemişti.O gerçek Kuroi değildi.Hitai de de aynı şekilde.Gerçek adı Nigoru(anlamı=bulutlanmak).Benim anlamadığım, neden bir oyun olduğu halde Riri'yi öpmüştü.Elinde olmadan ona aşık olmuştu sanırım.Ama ona ben de kızgındım.Riri'nin eskisinden de daha çok üzüleceğini bile bile bunu nasıl yapabilmişti?Riri, bugün hayattan yarı kopmuş biçimdeydi.Sürekli kendini başka şeylerle meşgul edip.Bana bugün ne yapması gerektiği konusunda fikrimi sordu.Ben de Nigoru'ya " O kadar üzüleceğini bile bile neden bu oyunu oynamayı kabul ettiğini" sormasını istedim.Ne yaptı bilmiyorum.Sanırım yarın öğreneceğim.Bunun yanında annem bugün 3 Hırsızı suçüstü yakaladı(EVVEETTTxD).Bana tarifine göre 3 kadın; ikisi orta yaşlı, biri genç 20'li yaşlarda, şapkalılar, alt komşumuza dönüyorlar.Ama anneme yakalanınca tabi kaçıyorlar.Annem birazz takip etmiş onları.Aynı mahalle içinde sürekli dolanıp annemi atlatmaya çalışmışlar.Ama en sonu şapkalarını çıkarıp bambaşka bir imaja bürünmüşler.Ve hızla yukarı koşmuşlar.
Bugün sınav için evden çıktığımda, bana karşı yürüyen bir orta aşlı, bir tane de 20'li yaşlarda iki kadın gördüm.Orta yaşlı olanda şapka vardı.İkisine de şöyle bir baktım.Ama sanki gözlerinde bir perde varmışçasına hem de hiç irkilmeden yollarına devam ettiler.Yüzlerindeki ifade öylesine yalan, zafer edasında sinsi bir gülüş ve yapmacık bir ifade karışımıydı.Binaların önlerinde duraksıyorlardı.Köşede bekleyip onları işlemiştim.Aşağı döner gibi yaptılar.Ama sokağı geri döndüler.İnat ettim, yolumu değiştirdim
.
Onlar "y" noktasından parka girmişlerdi.Halbuki "z" daha yakındı.Parkın x noktasına gitmişlerdi.Orası parkın en kalabalık kısmıydı.Ama birşey var ki, gözlerini bana dikmişlerdi. Sinsi bakışlar, beni süzerken karşılıksız kalmıyordu.Ben de görüş açısı bitene dek onlara ukalaca ve sinsice baktım.Kadınları ilk gördüğüm an içime garip bi his geldi.Bilmiyorum...
Bu arada Rafael, okula o günden beri hiç gelmedi.Sınavdan sonra onu görmeye gittiğimde evi bomboştu.Son anda yakalamıştım.Evi topluyordu.Topluyordu derken "taşınmak" anlamında....
Akame: Selam=)
Rafael: Selam=)
Akame: Bir yere mi gidiyorsun?
Rafael: Burdan gidiyorum.
Akame: Peki neden?
Rafael: Buraya ait değilim.
Akame: BiR KaLP BiR YeRe DeĞiL, BiR KaLBe BaĞLıDıR.KeNDiNi TaMaMLaYaN BaŞKa BiR ALeVe...
Rafael: O "ALeV" burda değil, Akame...Seninle çok güzel dostluğumuz oldu.Seninle sadece birkaç gün geçirebildik.Ama önemli olan zamanın fazlalığı değil nasıl olduğu.Ve umutsuz anlarımda, o parıldayan gülümsemen bana hep umut verdi.Ama kendimi ve geçmişimi bulmak için gitmek zorundayım.
Akame: Sana dürüst olacağım.Ben..ben GiTMeNi İSTeMiYoRuM!!!O gün, ilk kez bayıldığımda, beni tuttuğun an, o sıcaklığı duydum an, aradığım parçamın sende olduğunu hissettim.Ama sen şimdi ilk kez olsun ÜMiTLe PaRLaYaN IŞıĞıMA, "ELVEDA" diyerek onu söndürmek istiyorsun.
<Akame'nin gözleri dolar...>
Rafael, Akame'ye yaklaştı ve sarıldı.
Rafael: Hiçbirşey sonsuza kadar sürmez Akame....Lütfen beni anla....
Akame de Rafael'e sarıldı.
Akame: Öyleyse son günümüzün tadını çıkaralım...
Rafael: Müzik dinlemeyi mi yoksa şarkı söylemeyi mi seversin?
Akame: İkisini de...
Rafael: Biliyor musun Akame?Rüyalarımda bir "melodi" duyuyorum bazen.Uyanırken hep o tatlı sesi duyuyorum.
Akame: Rüyalarımda ben de çok değişik şeyler gördüm.Hatta kafamda öylesine bestelediğim bir bestem, 1 yıl sonra televizyondaydı
.Ama bir tane şarkı var ki onu benden başka kimse bilmiyor.Eğer bana kimseye söylemeyeceğine dair söz verirsen, sana mırıldanabilirim=)
Neden ona bu kadar özel olan şarkımı söylüyorum?Sıcaklığını onda yeniden buldum diye mi?Rafael'i onun yerine koyduğum için mi?Rafael'de beni kendine çeken birşey var.Ama tam manasıyla çözebilmiş değilim...
Akame melodiyi mırıldanmaya ve kimseye söylemediği, kendine sakladığı şarkıyı söylemeye başladı.Rafael, melodiyi duyduğunda kala kalmıştı.Ve şarkı sözleri......rüyasında duyduğu o " GüMüŞ SaÇLı KıZıN" her zaman söylediği şarkıydı.....
Hikaye burda bitmiyor devamını elimden geldiğince çabuk nete geçireceğim=)Malum dersler işte
Yorumlarınızı 4 gözle bekliyorum
07 Ekm 2007 20:31, Değiştirme: 12 Şub 2008 20:42 (Toplamda 1 kere)
miya
Vazgeçilmez Üye
Vazgeçilmez Üye
Konu: Yanıt: ~GiNKaeN~
vaay sen bunları yayınlıyor muydun kız bu hikayede bende varım da ne zaman çıkıcam muhaha XD sahi ben kaçta kaldım en son uzun süredir yazmadığından unutmuşum haber ver de ordan devam ediyim yarın kolay gelsin sana XD senelerce bitmiycekmiş nede olsa XD hadi bakalım
bu hikayede bende varım da ne zaman çıkıcam muhaha XD sahi ben kaçta kaldım en son uzun süredir yazmadığından unutmuşum haber ver de ordan devam ediyim yarın kolay gelsin sana XD senelerce bitmiycekmiş nede olsa XD hadi bakalım 
08 Ekm 2007 0:07
haruka*
Ay Savaşçısı
Ay Savaşçısı
Konu: Yanıt: ~GiNKaeN~
hımm çokk güzelmiş
Duymak istiyorum duymak istiyorum
Kalbimde ruhunu duymak istiyorum
Görmek istiyorum görmek istiyorum
Gözümde gözünü görmek istiyorum
Kalbimde ruhunu duymak istiyorum
Görmek istiyorum görmek istiyorum
Gözümde gözünü görmek istiyorum
08 Ekm 2007 0:26
~mana~
Anime Fan
Anime Fan
Konu: Yanıt: ~GiNKaeN~ miya yazmış:
vaay sen bunları yayınlıyor muydun kız bu hikayede bende varım da ne zaman çıkıcam muhaha XD sahi ben kaçta kaldım en son uzun süredir yazmadığından unutmuşum haber ver de ordan devam ediyim yarın kolay gelsin sana XD senelerce bitmiycekmiş nede olsa XD hadi bakalım
bu hikayede bende varım da ne zaman çıkıcam muhaha XD sahi ben kaçta kaldım en son uzun süredir yazmadığından unutmuşum haber ver de ordan devam ediyim yarın kolay gelsin sana XD senelerce bitmiycekmiş nede olsa XD hadi bakalım
Valla ben de hatırlıyamıcam taa 16.bölümü 16 nisanda yazdığımı hatırlıyorum xDAma 16 dek gelmemeiştin zati sana birazccık girdim değindim dikkat edersne göndermeler bile var ^^
Bu arada teşekkür ederim harukacım^^
Daha süpriz karakterler ve olaylar gelicek^^ aslında esas bölümler 22 ve 23 ten sonra başlıyor ^^
08 Ekm 2007 15:46
deli_kiz
Güzelliğin Savaşçısı
Güzelliğin Savaşçısı
Konu: Yanıt: ~GiNKaeN~
hmm gerçekten güzel olmuş eee devamını bekleriz
Falcı, müşterisinin göremediği bir şeyi görebilen kişidir: Onun bir budala olduğunu. [Ambrose Gwinnett Bierce]
08 Ekm 2007 16:22
mooncrisis
Sağlam Üye
Sağlam Üye
Konu: Yanıt: ~GiNKaeN~
bence çıok güzel bi öykü şimdiden bi sürü şeyleri merak etmeye başladım(daha 10. bölümdeim) 
NANA'dan öndünçaldım =P
MooNcRiSiS
15 Ekm 2007 17:11
usagi tusukino
Beni Görmeye Alışın
Beni Görmeye Alışın
Konu: Yanıt: ~GiNKaeN~
beğendimmm 
yardımınız için teşekkürler arkadaşlar!!!
15 Ekm 2007 17:43
Buki
Süper Üye
Süper Üye
Konu: Yanıt: ~GiNKaeN~
Kızzzz hikayene bayıldımm bittim öldümm o.O aklıma övecek kelimeler gelmiorki hikaye koycam diodun sürekli o hikaye buymuş demk ^^ bayıldımm cnm yah sende yetenek war wede bunu görmek nasip oldu en sonunda ^^Yetenekde süper yane hikayeyi bal dök oku(aslında yala derlerde pek ii olmaz o söz şimdi XD) Ama sen yeni bölüm bugün olmaz belki diosun T-T Okumaz olaydımm walla beklemekten çatlıyorum T-Tmsnde görcen sen nıçak(bıçak XD) çekicem sana XD Nese delirdim bn (hikayenin etkisi hala sürüor belki ondn saçmalıorumdur ) Ayyy susamıorum ^^''''' Süperrrr cnmm Harikasınnn Muhteşemsinn diip son weriorum yorumumaaa ^^''' Yoksa bir ömür boyu yorumm yazcamm o.O'''' (^^)
) Ayyy susamıorum ^^''''' Süperrrr cnmm Harikasınnn Muhteşemsinn diip son weriorum yorumumaaa ^^''' Yoksa bir ömür boyu yorumm yazcamm o.O'''' (^^)Lacrimis struit insidias cum femina plorat. 🌙
15 Ekm 2007 19:17
~mana~
Anime Fan
Anime Fan
Konu: Yanıt: ~GiNKaeN~
Öncelikle yorumlarıız için teşekkür etmek istiyorum^^
Bir tehdit almadığım kalmıştı o da bugüne kısmetmişXD
Usagi-chan ben de çok siterdim şimdi koymayı ama dahade nete geçirmyei bitiremedim.Bir aksilik çıkmazsa 2-3 gün içinde birkaç bölüm birdne koyacağım.
Anlıyacağınız sizi biraz bekleteceğim Mağdur görünüz
Ririkuuuuu kurtar beniiii
Bir tehdit almadığım kalmıştı o da bugüne kısmetmişXD
Usagi-chan ben de çok siterdim şimdi koymayı ama dahade nete geçirmyei bitiremedim.Bir aksilik çıkmazsa 2-3 gün içinde birkaç bölüm birdne koyacağım.
Anlıyacağınız sizi biraz bekleteceğim
Mağdur görünüz
Ririkuuuuu kurtar beniiii
15 Ekm 2007 19:24
Buki
Süper Üye
Süper Üye
Konu: Yanıt: ~GiNKaeN~ ~mana~ yazmış:
Öncelikle yorumlarıız için teşekkür etmek istiyorum^^
Bir tehdit almadığım kalmıştı o da bugüne kısmetmişXD
Usagi-chan ben de çok siterdim şimdi koymayı ama dahade nete geçirmyei bitiremedim.Bir aksilik çıkmazsa 2-3 gün içinde birkaç bölüm birdne koyacağım.
Anlıyacağınız sizi biraz bekleteceğim Mağdur görünüz
Ririkuuuuu kurtar beniiii
Bir tehdit almadığım kalmıştı o da bugüne kısmetmişXD
Usagi-chan ben de çok siterdim şimdi koymayı ama dahade nete geçirmyei bitiremedim.Bir aksilik çıkmazsa 2-3 gün içinde birkaç bölüm birdne koyacağım.
Anlıyacağınız sizi biraz bekleteceğim
Mağdur görünüz
Ririkuuuuu kurtar beniiii
Lacrimis struit insidias cum femina plorat. 🌙
15 Ekm 2007 19:28
  |
|
| 1. sayfa (Toplam 4 sayfa) [ 53 mesaj ] |
| Bu forumda yeni başlıklar açamazsınız Bu forumdaki başlıklara cevap veremezsiniz Bu forumdaki mesajlarınızı değiştiremezsiniz Bu forumdaki mesajlarınızı silemezsiniz Bu forumdaki anketlerde oy kullanamazsınız |