yeni bölümü daha yeni gördüm.çok heyecanlandım.JUNG YONG HWA yla tanışacak mısın acaba.meraklandım şimdi

vaay!açıkçası tam bir kore fanı sayılmam ama 1. bölümü okuduğumda kendimi çok farklı hissettim.devam et bende en kısa zamanda 2. bölümü okuyayım 8D

Arkadaşlar çok teşekkür ederim hele bir ilk 4 bölümü atlatalım olaylar o zaman eğlenceli olacak Yeni bölümde olayı bayağı bir dramatize ettim sanırım Tekrardan teşekkür ederim

Hmm Öyleyse 3 ve 4. bölümü Bugün Bekliyoruuuz
Dramatik Bir Bölümse eğer Bölüm Şarkısı "I Will Forget You Olabilir" ^^

Merakla Bekliyoruuum ^^

ilk iki bölümü beğendim tatlım sürükleyici bir kurgu olmuş. devamını bekliyorum bu arada ben eylem ablanız

2.bölümdü süperdi kuzen ama biraz hızlı yaz kaldığım yerden okumak istiyorum

๘۩ஜ๘๘۩¤ۣۜ๘۩ஜ๘๘۩¤ۣۜ๘۩ஜॐ

Bölüm Şarkısı :



(Park Shin Hye-Without Worlds) (Bayılıyorum bu şarkıya..)

------
Sağ bacağımı hissetmiyordum ve berbat bir hayal kırıklığı yaşıyordum.Gözlerimi de bir türlü açık tutamıyordum..Sonunda her yer kapkaranlık oldu..
---
-Alo?Yong Hwa? Senin konserde olman gerekmiyor muydu?Nerdesin?Noldu?Niye aradın?
-Hyung.(Abi) Acilen Hanayori Sokağı'na git.Orada ilerde solda kahverengi etekli bir bayan var.Onu hemen hastaneye götür!
-Noldu ya?Bizene ..Kim çarptıysa o götürsün!Sen acele et konserine git.
-Hyuung!
-Ya seninle ne alakası var ki?Bırak bize ne yahu...
-O bayana ben çarptım.Acilen git,onu hastaneye götür hyung.Sakın bir muhabire çaktırayım deme..Çabuk ol.
--N..n..ne?Nasıl becerdin Yong Hwa?Zaten Park Shin Hye(PSH) meselesiyle bol bol skandalın var,birsürü hayran kaybettin.Bir de bunu mu çıkardın?
-Hyung!Zaten herşey PSH'yi düşünmekten geliyor başıma..Sen onu bunu boşver de ne söylediysem onu yap.Ben konsere çıkıyorum.Sakın ola gazetecilere çaktırma.
-Çok mu ağır yarası?Çarptığında araba hızlı mıydı?
-Hayır..Yani sanmıyorum..50-60..belki 70..Sadece sağ bacağı kötü herhalde.Sen hemen git .
-Tamam.Sen herşeyi unut..Güzel bir performans ver.Bak unutma bu senin ilk solo konserin..Ben herşeyi halledicem.

Telefonu kapattıktan sonra Menejer Hyung kendi kendine konuşmaya başladı.
"Yahu zaten skandalları koca bir çuvalın içindeki şeker taneleri gibi!Bir de bunu çıkardı.İyiki PSH ile tartıştı.Hayata küstü çocuk.Olur canım sevgililer arasında..Şimdi bu sanıyor ki gazeteciler aptal,anlayamayacaklar..Resmen evi gözetliyorlar,nasıl anlamasınlar?Hem zaten kızın çok fazla yarası yokmuş.Eni sonu kıza yardım ederler.Bizim ülkenin insanları kendi ülkesinin vatandaşına ,bir koreliye yardım etmeyecek kadar da alçalmamıştırlar.Öyle olsa bile arar bir hastaneyi..En iyisi ben bu olayı unutayım..

---------

Uffff..Bizim ev bu kadar soğuk muydu yav?Aman Ya Rabbim..Annem yataklara yorgan filan da koymamış..Hasta mı ne? Yatak da amma sert.Hayır,evde olduğumu bilmesem yerde asfaltta filan yattığımı sanıcam Bacağım da epey uyuşmuş.Bir gariplik var ama...En mantıklısı uykuya ara vermek...Şu gözümü bir açayım da...

Bu kararla gözümü açtım.Aman Allah'ım!Bu ne?!? Ben gerçekten de asfaltın üzerinde yatıyorum!..Ama ev?Ama yatak?İşte o zaman hatırladım..Ben Kore'deyim.Şehri tanımak için grupla geziye çıkmıştık?Sonra?Sonra nolmuştu...Ben..a,evet JYH'yı görmek için kuralı çiğneyip gruptan ayrılmıştım!Ama konserde olmam gerekiyordu.Aah,ben yerde yatıyorsam..hııı..Bir araba bana çarpıp kaçmıştı.İşte şu an o iğrenç gerçeği hatırladım.Bana çarpan araba JYH'nın arabasından başkası değildi.Acayip bir kayal kırıklığı vardı üstümde..Bacağım çok kötü.Hafifçe kıpırdatmaya çalışsam canımı çıkartacak derecede acıyordu.Yine de herşeyin bir çözümü vardır. Telefondan Ceyda'nın mesajını okur,onu arar azarlara da razı olup hastaneye giderdim.Evet,şimdilik en mantıklısı buydu.Saat akşamın 10 'uydu.Telefonumu arandım arandım.Bir türlü bulamadım.Sonra birden hatırladım ki telefonum asfaltın ortasında ezilmiş bir şekildeydi.Gözyaşlarım hücum etmeye başladı.Ama hayır,belki hafıza kartım kırılmamıştır..O zaman caddeye kadar ilerlemeye çalışırdım ve Ceyda'yı arayabilirdim.Emekleyerek telefonumu aldım.Şu kadarcık kısa mesafede bile ayağım ,bacağım çok ağrıyordu.

Ama elime aldığım telefon parça parça yere dökülüyordu.Sonunda telefonun hafıza kartını buldum.Doğal olarak 2 ton arabanın altında ezilince hafıza kartı diye birşey kalmamıştı.

Şu an tüm ihtimaller bitmişti..Yerinden oynatamadığım kırık bir bacakla hiç bilmediğim bir ülkede 5 parasız kalmıştım.Hem param yoktu hem de telefonum!Ceyda'nın numarasını da ezbere bilmiyordum.Dolayısıyla otelin adını adresini öğrenmem artık imkansızdı.

Sonunda eğer caddeye kadar gidebilirsem herhangi birinin bana yardımcı olabileceğini,hastaneye filan götürebileceğini düşündüm.JYH'nın böyle bir şey yapacağına aklım ermiyordu!Lisede herkese onunla hava attığım,her seferinde onun için dua ettiğimJYH'nin yüzünden şimdi berbat bir haldeydim!!!

Bacağımı yavaşça oynatmaya çalıştım..AAAH!Bu nasıl bir acı?Burda kalakaldım..Caddeye kadar nasıl gideceğim ben?Her tarafım da donmuş.Bacağım da çok kötü..Uyuştu galiba.Hiç oynatamıyorum ve saçma sapan ,ıssız bir yerde kalakaldım!Ama burda beklersem herşey daha kötü olabilirdi.Yavaşça ayağa kalktım.Sanki bacağımı satırla kesiyorlar..Acıdan her tarafım ağrımaya başladı..Her ne kadar da kendime sürekli "Bütün acılar ,ağrılar psikolojik,kendim uyduruyorum" da desem daha fazla dayanamayıp yere düştüm..Allah'ım napıcam ben?Hayır,hayır caddeye kadar gitmeliyim..

Bunları düşünerek tekrar ayağa kalktım.SAğ bacağım gerçekten çok kötü ağrıyorddu.Hem de öyle böyle değil..Ama caddeye kadar gitmeliyim..Nasılsa dillerini biliyorum,mutlaka biri yardım eder.Seke seke yürümeye başladım..Artık acı umrumda değildi.Kafam tamamen JYH'ya yoğunlaşmıştı.Düşünmemeye çalışıyordum ama olmuyordu.

Artık bacağımın yukarısını da hissetmiyordum.Ama şu an caddeye ulaşmaktan başka hiç bir şey umrumda değildi.O hevesle ayağımı sürüye sürüye yola devam ettim.
20 dk'da geldiğim yolu 1 saatte geri gelmiştim.45 dk da asfaltta kaldığım düşünülürse ...benim acilen hastaneye gitmem gerekiyordu!Yine de geldim ya..Çok mutluyum!Attığım her adımda beni çıldırtan acısı şimdi daha da şiddetliydi ..

Cadde ana-baba günüydü. Eteğimin sağ yanı parçalanmış ,yere de hızla düştüğüm için burnum ve yanağım hafif kanamış biri olarak caddedeki tüm gözlerin birden üzerimde olduğunu farkettim.İlk olarak manavdan çıkan yaşlı teyzeden başlayacaktım...Daha ağzımı açmadan teyze haç işareti yaptı,birşeyler mırıldandı sonra koşar adımlarla yanımdan uzaklaştı.Dönüp dönüp korkulu gözlerle bana baktı.Sanki seni yicem teyze!

Aaah,şurdaki aileden yardım isteyebilirim..Onların yanına gittim.Bu sefer üstümde asılı olan mini bayrağımızı gösterdim.Ama ordada farklı bir senaryo olmadı.Tek farkı baba düşündüğüm kişinin elime 1 won tutuşturmasıydı!

Moralimin git gide düştüğünü farkettim.Başım da dönüyordu.Ama hayır,bu caddede 50'den fazla insan var!Aja Aja Fighting Tuğba! (Hiç üzülme ,bastır,moralini bozma,son hız devam et!)
---------
Bu verdiğimen iğrenç konserdi sanırım.Berbat bir psikolojiyle girmiştim zaten.Ama yine kimseye birşey belli etmedim.PSH'yi düşünmekten başıma neler geldi!Şöyle bir düşününce...Neyse ki gazeteciler olayı anlamadılar.A,doğru ya..Hyung'u aramalıyım ve olanları bir bir öğrenmeliyim.

Son model couple(çift) telefonumu aldım ve hyungun numarasını yazdım.Telefonumun ekran resminde PSH var.Onu çok seviyorum hemde herşeyden çok!2 ay önce Heartstrings'ten hemen sonra çıkmaya başladık.Ama 3 gün önce onunla tartıştım.Artık onun dizilerdeki sahneleri çekmesini istemiyordum.Dublörü oynasın istiyordum.Fakat PSH bunun sadece bir rol olduğunu bu kadar kıskanç olmamamı söyledi.Ben ısrar edince de aramızda büyük bir tartışma çıkmıştı.Bu olaydan sonra beni hiç aramadı ve çağrılarıma da cevap vermedi.PSH'ye göre bu rol olabilir halbuki ben ikimizin oynadığı bu rollerden sonra ona aşık olmuştum..

Bu arada hyung telefonunu açtı.
-Alo?Yong Hwa?Konser nasıl geçti?
-İyiyim,sağol sen? cık,cık,cık..Konser iyiydi de o bayanı hastaneye götürdün mü?
-Ihm..Hmm...TAbiki götürdüm bu da soru mu?
-Ohh ya..Valla içimden öküz kalktı.Yine bir skandal çıkacak diye ödüm kopmuştu.O halde ben biraz eğleneceğim,sen de gelir misin?
-Hayır efendiim,hiç bir yere gitmiyoruz.İlk solo konserindi bu yüzden röportajın var.Acilen Seul Parkı'na gel.
-Oufff..O röportaj bugün müydü yav..İyi tamam,hazırlan seni de alayım.

Şu kız hastaneye sorunsuzca gitmişti yaresmen içim rahatlamıştı.Sonuçta "JYH bir bayana çarptı!" manşetli haberleri,gazeteleri,dergileri görmek kimin hangi ünlünün hoşuna giderki!Bir de onunla uğraşsaydım...Zaten kafam dolu..

Neyse,hele bir röportajı vereyim.Biraz kendime geleyim..Sonra da Psh'yi ararım..Uuu saat gece 11 olmuş..Hemen çıkayım en iyisi...
---------------
Şu an bankta oturuyorum. Hayat benim için bitmiş durumda..Hiç bir çıkış kapısı yok..Bacağım çok ağrıyor ve bu ağrıdan heryerim zonkluyor.HAyal kırıklığına uğradım..O kadar ümitle ,bin bir türlü hayallerle geldiğim ülkede resmen tek başınayım..Şu caddedeki herkesten yardım istedim,içlerinden birisi bile bana yardım etmedi..Dinlemediler bile!Tüm hissiyatımı da kaybettim.Her zaman arkasında durduğum sevdiğim saydığım Kore'nin insanları Türk olduğumu söylesem bile bir halt yardım yapmadılar...SAnırım oturup ölümü bekleyeceğim..Sağ bacağımı artık hissetmiyorum..Yürürkende sol bacağıma yüklendiğim için orası da....Hadi ağrı bir yana..Şoktayım..Gerçekten olay olduğundan beri şoktayım!Yani yere göğe sığdıramadığım...Yok,yok galiba..Herşey buraya kadar..Daha fazla kaldıramayacağım..Artık gözlerimi açık tutmam için bir sebep de yok..Bari onlar istediklerini yapabilsinler .....
๘۩ஜ๘๘۩¤ۣۜ๘۩ஜ๘๘۩¤ۣۜ๘۩ஜॐ
Yav bayağı uzun yazmışım ellerim yoruldu Bu bölümden sonra hüzün pek olmayacak umarım sıkmamışımdır

Ühüüü
Nasıl Olurda kimse yardım etmez arkadaş yaa
İnanılmaz bişi nasıl olurda hastaneye götürmezsin Kızııı Bu Hyung kim yaa
Kırıcam kafasını

YongHwa'da değilmiş sorun ona rahatladım o görevini yaptı ama O Kişilik aramadı ambulansııııııı
Yaa Beni de al şuraya da kırıyım o adamın kafasınıııı

Nolcak şimdi Kıza bişi olmasın nolur
Yeni bölüm-sabırsızlık-merak-beklemek anladın sen



Not: İlk Yoruum

gene süper bir bölüm daha.hüzün olmayacak merak ediyoreum tanışıyolar mı nasıl olaylar geliyo

Ben Tuğba Bugün yine koymaya çalışacağım çoook gomen inş yetişir...Yorumun için çok teşekkür ederim esra Siz böyle yorumlar yazınca daha da yazasım geliyor hihihi



Hüzün araya katıştırdım Ama bir süre koymayacağım yeter ya Yorumun için çok sağolasın

Memnun Oldum Tuğba ^^ Umarım bugün bir bölüm daha okuyabiliriiiz ^^
Meraktan ölüyorum

๘۩ஜ๘๘۩¤ۣۜ๘۩ஜ๘๘۩¤ۣۜ๘۩ஜॐ

Bölüm Şarkısı :



(B1A4-Ok)
---------
Daha fazla kaldıramayacağım..Artık gözlerimi açık tutmam için bir sebep de yok..Bari onlar istediklerini yapabilsinler .....
----
-Peki efendiiim..Sizin ilk solo konserinizdi.Neler hissettiniz?
-Benim için harikaydı.Diğer zamanlar grupça sahnedeydik.Tüm ilginin size olması müthiş bir şey..Hayranlarım ve sadece ben..Biraz şımardım galiba
- Hayranlarınız için söyleyeceğiniz bir şey var mı?
-Onları çok seviyorum.Benim için onlar koca bir ilham kaynağı.Hepsine teşekkür ederim.
-Son olaraaak,bu konu hayranlarınız tarafından çok merak ediliyor.PSH ile ilişkiniz ne durumda?Pek görüşmediğiniz söyleniyor.Bunlar doğru mu?
(Yav hemen de nasıl yayılmış..Yerde gözleri var bunların hııı..)
-Asla,asla,asla...Böyle birşey yok...Birbirimizi çok seviyoruz.Sadece onun yeni dizi çekimi olacak.Benimde konserlerim filan.Bu yüzden çok görüşemiyoruz.Vaktimiz olunca bunları telafi ederiz

Röportaj sonunda bitti.Menejer hyungla oturup iki bira içecektik ki menejer hyung aniden "Yong Hwa,haydi gidelim..Gece yarısı olmuş"dedi.Birden bunu söyleyince çok garipsedim.
-Kafayı mı yedin hyung? 2 kadeh içmeden hiçbir yere gitmem.Hani noldu?Kutlama yapacaktık?

Ama menejer kolumdan tutmuş,beni arabaya götürmeye çalışıyordu.Haline gülmeden edemedim.
-Hyung..Ne acele bu ya..Valla az kalsın oturduğumuz banktaki telefonumu unutacaktım.Dur bi alıp geliy...
-Hayır hayır sakıııın.Hayranların etrafını çevirmesin de yani..B..ben alıp geliyorum sakın bir yere ayrılma..

Birden nolduysa buna.Garipleşti..Sanki giderken de omzunu genişletip telefonumu göstermemeye çalışıyordu..

Dikkatlice bakınca oturduğumuz bankın yanındaki bankta çarptığım bayanla aynı eteği giyinmiş bir bayanın yattığını gördüm.O anda kafamda şimşekler çaktı! Hayır,hayır imkanı yoktu...

O sırada menejer hyung elinde telefonumla birlikte geldi.Uzaktan 2-3 hayran da fotoğrafımı çekiyordu.

Menejer hyung bakışlarımın o bankta kilitlendiğini görünce olduğu yerde durdu,soracağım soruyu bekledi..
-Hy.hyung... Sakın bana... Orada yatan bayanın..
-Yong Hwa!Hadi gidelim.Bak yarası ağır değil demek kiYoksa niye parka gelsin?Salak mı?Evine gider..Hem çarptığın yerde değil.Aradan 4-5 saat geçmiş ..Zaten her Kore vatandaşı hastanenin telefonunu bilir..Hem bak,hayranların da toplanmaya başladı.
-Hyuuung?Ya o bayan ona benim çarptığımı biliyorsa?
-Yong Hwa..1000'den fazla hayranın var ..Sana değil de ona mı inanacaklar?
Ama bacağı hiçte tedavi olmuş gibi gözükmüyor..Besbelli tedavi olmamış!
-Demekki yarası ağır değilmiş!Yong,lütfen bak hayranların buya kadar geldi,konuşmayalım artık..Birileri mutlaka yardım etmiştir.

Dedikleri kısmi mantıklıydı.Aslında şimdi yanına gidersem daha çok dikkat çekecektim.Arabaya bindik.İkimizden de çıt çıkmıyordu.Menejeri evine bıraktıktan sonra kendi evime geldim.İçeri girip yatağıma uzandım .Hizmetçiler işleri bittiği için gitmişti.Zaten tek yaşıyordum.Biraz sonra farkettim ki vicdanım sızlıyordu..Ama kariyer hayatım benim için herşeydi..

๘۩ஜ๘๘۩¤ۣۜ๘۩ஜ๘๘۩¤ۣۜ๘۩ஜॐ
Bugünlük anca bu kadar oldu arkadaşlar üzgünü

Yaa Nasıl Yapar Bunu Gördüklerine İnan Duyduklarına Değiiiiil
Ya ya yaaaaa
Kesicem o Menejer bozuntusunu Elimde Kalaaacaaaaaak
Ciddiyim

Yoooong Vicdanın Sızlıyo Bak git Kızı kurtar hadi Oğlum ya
Bari Sen yapma Hadi

Sen beni böyle kafa karışıklığı ile bırakacak mısııın Sabahı Nasıl Beklerim beeen
Abarttım tamam Ama hakkatten nolucak şimdi Sabah Çabuk olsuun

1 numaram yonghwa nasıl yaparsan bunu
bu sefer biraz kısa olmuş ama güzel olmuş