“Gecenin karanlığında yüzüne esen tatlı bir meltemle uyandığında, gözlerinin önündeki karanlık perdeyi kaldır ve pencereden dışarıya, gökyüzüne bak…Ben, orada olacağım…”

İşte gene okula geç kalmışlardı.Her sabah aynı senaryo.
--Kalk artık Hiro...Çok geç kaldık..
Riko bir yandan yemeği hazırlıyor bir yandan da Hiro'yu uyandırmaya çalışıyordu..
--Bay Saikyou hemen kalkmanızı talep ediyorum!!!
Hiro yataktan doğruldu ve saçlarını arkaya iterken Riko'yu azarlamaya başladı
--Sana kaç kere bana soyadımla hitap etmemeni söyledim...
--O soy isim sadece senin değil bir kere benimde soyadım..Artık kalksan iyi olur okula geç kalacağız...

Hiro ve Riko ikiz kardeşlerdi...Her zaman iyi anlaşırlar ve aralarına kimse giremezdi.Bu nedenle kimse onları ayırt edemezlerdi.Aralarındaki tek fark Hiro'nun kahverengi saçlarının arkasından uzattığı bir tutam kuyruktu.
İkizler yeşil gözlü ve kahverengi saçlara sahiptiler..Onları görenler gözlerine bayram etmiş gibi oluyorlardı çünkü iki kardeşte gerçekten çok yakışıklıydılar..
Riko ikizlerden zeki olanıydı...Aslında iki kardeşte zekiydi ancak Riko bu zekayı çok iyi kullanırdı.Hiro ise daha çok sportif şeyleri severdi.Bu nedenle Riko okul birincisi ve bütün öğretmenlerinin gözdesi iken Hiro futbol takımının kaptanıydı.Riko asla inek bir tip değildi Hiro'da tembel biri değildi..İkisi de aynı statüdeydi herkes için..İkisi de yakışıklı,kibar ve herkesin sevdiği kişilerdi.. İşte gene okula tam vaktinde yetişmişlerdi.Riko gene Hiro'yu azarlıyordu..Hiro'da hiçbir şey demeden ikizini dinliyordu.Bu tavırları okul bahçesinden içeri girene kadar sürdü sonrada sona erdi.

--Günaydın Bay Hiro,günaydın Bay Riko..
İkisi de okul koridorlarında yürürken birden aynı anda döndüler..Sonra gülümseyerek yüzlerindeki şaşkın ifadeyi sildiler..
--Size de günaydın Bayan Osaka..Umarız ki bugün doğan güneş sizin üzerinizde parlıyordur..
dediler ve tam bir beyefendi gibi öğretmenlerinin ellerini eğilip öptüler..Bunu gören bütün kızlar çığlık atarak onların ne kadar sevimli olduğunu düşündüklerini belirtti..

Gittikleri okul bir çeşit özel okuldu..Sadece zenginleri bulunduğu bir okul...Oldukça büyüktü ve öğrencilere birçok aktivite olasılığı sunuyordu...Aktivitelerin düzenlenmesi için klüpler kurulmuştu ve bunların başında gene öğrenciler bulunuyordu...Okuldaki en ünlü ve en başarılı klüp Hiro ve Riko'nun başında bulunduğu "Dövüş Klübü" idi...Hiro ve Riko burada usta samuraylık eğitimi veriyorlardı ve oldukça popülerdiler...Onların tek rakibi dostları olan "Müzik Klübü" idi..Bu iki alakasızmış gibi görünen klüp okulu tek kelimeyle "Yönetiyor" lardı...Ama dövüş klübünün yeri bambaşkaydı...

Dövüş Klübü'nün amacı yetenekli samuraylar yetiştirmekti...Grup sadece 2 kişiden oluşuyordu ama dışarıdan Aday öğrenciler gelip ders alabiliyorlardı.Doğrusu kılıç kullanmak onlar için birer zevkti..Ama dövüş klübünün bir özelliği daha vardı...İçeriye asla kızları almıyorlardı.Yani dövüş klübün de hiçbir kız öğrenciye ders verilmiyordu.Bu önceleri kızları çok sinirlendirse daha sonra Hiro ve Riko'nun naziklikleri ve karizmaları sayesinde bu kızgınlık unutulmuştu..Sanki bir çeşit büyü yapmışlardı okula..Ama tab iki böyle bir şey yoktu...Zaten kızlarında böyle bir sporlar ilgilenmeye niyetleri yoktu..Nasıl denilir o okulun kızları...Tam birer hanımefendi idiler...Böyle bir spor büyük olasılıkla kabalık olarak nitelendirilirdi..

--Tebrik ederim Riko 100...Hiro 99 aferin...
Hiro hışımla ayağa kalktı..Yüzünde "NEE?" diyen bir ifade vardı..
--Pardon hocam 1 puanı nereden kırdınız?
Öğretmen dalgacı bir ifade ile gülümsedi..
--Aslında 99 vermeyip kağıdını hiç okumayabilirdim Hiro..Gene adını yazmayı unutmuşsun..Artık seni yazından tanıyorum...
Bütün sınıf birden kıkırdamaya başladı..Hiro'da yüzündeki garip bir ifadeyle yerine oturdu..Öğretmenleri Bay Tekoza artık Hiro'nun bu özelliğine alışmıştı..Hiro çok aceleci bir tipti ve hemen herşey olup bitsin istiyordu.Ama Riko öyle değildi..Onun için her şeyi sindire sindire anlamak daha önemliydi..Bu nedenle Riko,Hiro'dan çok daha iyi idi..

--Ne olur sanki birazcık daha dikkatli olsan..
Riko gene Hiro'ya hayat dersleri vermeye başlamıştı...Hiro gene umursamadan ilerliyordu...Kardeşine asla cevap vermezdi zaten..Riko ilk doğan ikizdi.Saniye farkıyla Hiro'dan daha büyüktü ama o,bu saniye farkını aralarında çok büyük yaş farkı varmış gibi kullanırdı..
Sıradaki dersleri Hiro'nun favorisi olan jimlastik idi..Soyunma odasına giden koridor bu okula yakışmayacak derecede kasvetli idi..En azından bugünlük..Ama ikizlerin böyle şeylerden korktuğu hiç görülmemişti..
Koridorda ilerlerken ileride bir grup çocuğun durduğunu görmüşlerdi..Riko biraz daha dikkatli baktığında bunların "Basketbol Takımı" olduğunu görmüşlerdi..Bunlar özelikle Hiro başta olmak üzere Saikyou ikizlerinden nefret ediyorlardı...
--Vay vay vayy bakın burada kim varmış bunlar bizim veletler değiller mi?
Bunu tam ikizler onlara bakmadan yanlarından geçerken söylemişlerdi..İkisi de aynı anda döndüler ve Hiro cevap verdi.
--Söylesene Logan..Senin başka işin yok mu?
Çocuk bir anda bir hamle yapıp Hiro'nun boğazından yakaladı ve onu duvara yapıştırdı..Uzun olan boyu ona avantaj sağlıyordu..Sinirden köpürmüş bir ifade ile
--Bana..Bir daha..Asla..Logan deme anladın mı beni parlak çocuk!!!
O sırada ani bir hareketli Riko çocuğun koluna ünlü uçan tekmelerden birini attı.Hiro bundan yararlanıp çocuğun kolunu kaptı ve onu arkaya çevirip yüzünü duvara yapıştırdı..Bu sırada Riko'da diğer 2 çocuğu yere yapıştırmıştı..Hiro Logan'ın kulağına eğildi ve tıslayarak devam etti
--Asıl sen şunu o koca kafana sok..Bizimle uğraşırsan canın yanar...
dedi ve kolunu biraz daha oynattı..Logan dayanamayıp bağırdı..Hiro ise şeytani bir gülümsemeyle
--Anlamana çok sevindim..
dedi ve kolunu bıraktı..Bırakmasıyla Logan'ın yere yapışması bir oldu..İkizler yüzlerindeki o şeytani tebessümle oradan ayrıldılar..Eğer onlara bulaşırsanız..Karşınızda bir ölüm tanrısı görüyor gibi oluyorsunuz...

Hiro ve Riko üstlerini giyinip spor salonuna gelmişlerdi..İkisi de sıfır kol bir üst giyiyordu...Hiro'nun rengi kırmızıydı...Riko ise mavi severdi..Bu renkler artık onları tanımlayan renkler olmuşlardı...
--Aferin Riko..Çok güzeldi Hiro..
İkizler biraz önce harika bir gösteri sergilemişlerdi..Güzel bir uzun atlama..Neredeyse bütün rekorlar onlardaydı...Bazıları böyle mükemmel insanlar olduğuna inanmıyordu..Çok başarılıydılar..Yetenekliydiler ve zengindiler..En azından herkes öyle zannediyordu...Ve birde karizma gelince herkes her şeyin olup biteceğine inanıyordu ama aslıdna gerçekten çok yanılıyorlardı..İşin aslını Riko ve Hiro'dan daha iyi kimse bilemezdi..Buna inanın...

--Evet bay Riko sizce Thales'ın bu teoreminde yaptığım hata nedir...Bunu ayrıntılı bir şekilde arkadaşlarınıza anlatır mısınız?
İşte gene bir matematik dersi..Riko gene öğretmenin sağ kolu rolünü oynuyor ve öğrenciler(özellikle zeki tiplerden hoşlanan kızlar!!!) Riko'nun ağzının içine bakıyordu..Ama Hiro gene gizemli kişi rolünü oynuyordu..Orta sırada oturmasına rağmen sanki dışarısı hemen yanındaymış gibi dışarıyı izliyordu...
Yapraklar ağaçlarda nazlı nazlı sallanıyordu...Güzel bir sonbahar zamanıydı...Yapraklar yollarda ve ağaçların üstünde bütün ihtişamlarıyla duruyordu...Bütün bu enfes görüntülerin insanlarda hüzün oluşturması ne kadarda garip değil mi?Hiro dışarıya çok dikkatli bakıyordu...Birden dışarıda uzun kahve rengi saçlı bir kız gördü..Kız oldukça güzel giyinmişti..Uzun kahve çizmeler,mini ekoseli kahverengi bir etek,içinde krem rengi boğazlı bir body ,boğazlının üzerine kahverengi son moda bir ceket ,ceketin üstünde püsküllü gene krem rengi bir şal...Kız gerçekten enfes görünümlüydü...Sanki..Büyülü gibi...
Kız gözlerini kaldırdı ve o anda Hiro ile göz göze geldiler..Ama bütün bunlar birkaç saniyede olmuştu..Birden kuvvetli esen bir rüzgar bütün yaprakları havaya kaldırdı..Hiro'da birden masasından kalktı ve cama yapıştı..Ama yapraklar dindiğinde ortada ne kız vardı nede bir hayat belirtisi...Üstelik bütün sınıf Hiro'ya bakıyordu..Hiro birden kıpkırmızı oldu..Sessizce sırasına oturdu ve düşünmeye başladı..Acaba bir rüyamı görmüştü..Yoksa bir melek mi ona görünmüştü...

Hiro zil çalana kadar çok büyük işkenceler çekmişti ama sonunda zil çalınca birdenbire dışarıya fırlamıştı...Hemen koşup kızı gördüğü ağacın altına geldi..Etrafa dikkatlice baktı ve geçen herkese burada güzel bir kız görüp görmediklerini sordu ancak cevap olumsuzdu..Tam o sırada Riko koşarak Hiro'nun yanına gelmişti..Nefes nefese kalmıştı..
--Hiko sen kendinde misin!!Ne arıyorsun burada...
Hiro cevap vermedi..Sadece kızı gördüğü ağacın altında bir şey farketti..Eğildi ve onu yerden aldı...Bu...Beyaz bir güldü..Hiro gülümsedi..Riko'ya döndü ve cevap verdi..
--Oldukça kendimdeyim sevgili kardeşim...Sadece biraz nefessiz kaldım o kadar..Gördüğüm bir şey nefesimi kesti desek daha doğru olur..
dedi ve gülümseyerek Dövüş klubune gitti Hiro.. Riko ise şaşkın bakışlarla eliyle kafasını ovaladı ve şöyle dedi.
--Her geçen gün daha da sorumsuzlaşıyor bu çocuk...
Daha sonra oda "Hey beni bekle!!" diye bağırarak Dövüş Klubunun yolunu tuttu...

--Eğer gerçek bir samuray olmak istiyorsanız dalga geçmek için asla vaktiniz olmayacaktır bunu iyice anlayabildiniz miii!!!!!!
Hiro gene kan kusuyordu sınıftakilere...Her konuda sakin biri olabilirdi ama iş savaşa gelince çok farklı bir kişiliğe bürünürdü..Riko ise daha çok onu sakinleştiren kişi rolünü alırdı..Sakince Hiro'nun yanına gitti ve onu omzundan tuttu...
--Biraz daha sakin olmalısın sevgili kardeşim..
Daha sonra biraz daha öne geçti ve konuşmaya başladı
--siz buraya seçilmiş olarak geldiniz..Eğer biz sizde bir ışık görmeseydik buraya asla gelemezdiniz..Size o davetiyeleri göndermezdik...
Evet..Dövüş klubu gerçekten özel bir klüptü..Öyle herkesi almazlardı aralarına...Daha çok önceden hazırlanmış bir giriş sınavı yapılırdı..Cesaret belirtisi olarak..Nede olsa bir samuray ölümden korkmamalıydı...
--Bir samuray'ın görevi kendini adadığı kişinin uğruna ölmektir...Bunun örneklerini geçmişte görebiliyoruz..Genellikle güzel bir kıza ,güçlü bir adama yada bir prensese adarlar kendilerini..Bir samurayın görevi o kişiyi korumak değil...
biraz nefes aldı ve bağırarak devam etti
--O KİŞİ UĞRUNA ÖLMEKTİR!!!!ANCAK O ZAMAN GÖREVİ TAMAMLANIR!!!
Riko kendisine korkarak bakan gözlere aldırmadan devam etti
--Biliyoruz ki siz bunu yapamazsınız ...Buradaki tek amacınız kılıç kullanmayı öğrenmek ve bunu bir marifet saymak...Yanılıyorsunuz...Ama bu bizi ilgilendirmiyor..Nasıl düşünürseniz düşünün...Ama umut ediyoruz ki bundan sonra bir kılıçla dalga geçmeden önce 2 kez düşünürsünüz...Ders bitmiştir...Şimdi gidin...
Sessizce Hiro'nun yanına geldi ve devam etti
--Sana hiçbir şey demeyeceğim..Sadece biraz dışarıya çıkıp hava alacağım..Birşey istiyor musun?
Hiro hayır anlamında başını iki yana salladı..Üzgün görünüyordu...Riko onun yanında eğildi ve onun omzundan tuttu
--Sana söz veriyorum kardeşim...Bir gün bizde uğrunda öleceğimiz birini bulacağız..Hizmetimize değer birini bulacağız...Buna yemin ediyorum..
Hiro ise huzursuzca şöyle dedi
--İyi ama ne zaman....

Riko biraz hava almaya çıkmıştı..Burası Dövüş Klubunun bahçesiydi..Tam bir otantik Çin evi gibiydi..Ufak bir gölcük ve minyatür kayalardan oluşmuş bir şelale vardı..Ama şelale bu suyu çok yavaşça akıtıyordu..Göletin üzerinde "Sakura" denilen kiraz ağacı çiçekleri vardı..Göletin hemen yanında taşlık bir yol vardı..Burası ormana doğru uzanıyor ve ormanın başlangıcında kesiliyordu..Her taraf yemyeşildi ve terasta oturmak için tahtadan basamaklar vardı...Burası tek kelimeyle eski dövüş tapınaklarının bahçelerine benziyordu...Riko yavaşça ilerledi ve ilerdeki göletin yanına oturdu..Elini suya sokup çıkardı...Suda kendi yansımasını görüyordu...Havadaki hafif rüzgar yüzünü nazikçe okşamaya başlamıştı..
--Güzel bir gün öyle değil mi?
Riko arkasından gelen sesle hemen ayağa kalktı ve belindeki kılıcına doğruldu..Giydiği savaşçı kostümünün paçaları rüzgarda ahenkli bir şekilde dans etmişti bu ani kalkışla birlikte..
--KİM VAR ORADA!!!
Ama etrafta kimse yoktu...Zaten biri ormandan gelmediği sürece buraya başka türlü gelemezdi de...Ama Riko bir ses duyduğuna emindi...Etrafta kimsenin olmadığından emin olduktan sonra bile tehbiri elden bırakmamıştı...Gölete geri döndü ve yerden bir taş alıp onu göletin içine attı..Suda yarattığı dalgalar çok güzeldi..Ama birdenbire dalgaların içinde güzel bir kız yüzü görüldü...Riko neye uğradığına şaşırdı...Kız Riko'ya güzelce gülümsedi..Riko aniden arkasını döndü..Bu birinin yansıması olmalıydı ama hayır...Etrafta hiç kimse yoktu..Gölete yeniden baktığında ise hiçbir şey yoktu...Bir hayal görmüş olabileceğini sandı ama hayır..Bu seferki hayal değildi..Tam olanları anlatmak üzere Hiro'nun yanına gidiyordu ki ayağının dibinde bir şey gördü..Bu beyaz,güzel bir Lilyum'du...Ama buraya nasıl gelmişt iki? Riko'nun kafası çok karışmıştı...Eline Lilyum'u aldı ve tahta basamağa oturdu...Bu bir hayal değildi..Biraz değerlendirme yaptıktan sonra yüzüne hafif bir kızarıklık yerleşti..
--Kızda çok güzeldi yani....
Sonra kendi haline gülerek kalktı ve içeriye gitti..Galiba bu o kızı son görüşü olmayacaktı...