Bir zamanlar Death Love'n 2. sezonuyken değiştirdim çünküm onu silicektim buna başliyicaktım bende buna başlamayı düşündüm.
NOT:2. bölüme kadar olan yorumlar geçersizdir.Onlar Love in Hell için yazılmıştır.
_________________________________________________
1.Makoto’yu Ziyaret Nasıl Değişti!
Merhaba,ben Mizuno Ami.Üniversiteye gidiyorum.Arkadaşlarımdan Usagi ve Rei hariç hepsi de öyle.Ancak Usagi bütünlemeden kalarak lise 4. sınıfı bir daha okuyor.Rei iyi bir üniversite kazanmasına rağmen tapınak kızı olmayı yeğledi.Makoto İstanbul Teknik Üniversitesi’ni kazandı.Minako da Juuban Üniversitesinde.Ben mi?Ben…Oxford’dayım.Ama tıp bölümünde okumuyorum.İçimden bir ses mekatronik mühendisi olmamı istiyor sanki.
Makoto’yu ziyarete gittim.Uçaktan şimdi indim işte.Makoto kahverengi saçlı,çok güzel bir kızdır.Çoğunlukla yeşil giydiği için mi gözleri yeşildir,yeşil gözlü olduğu için mi çoğunlukla yeşil giyer,açıkçası bilmiyorum.Tuttuğunu koparan bir kızdır ama ev işlerinde çok başarılıdır.Ayrıca çok da hamarattır.Yolculuk uzun sürdü.Yoksa bana mı öyle geldi?Bilemiyorum ama yolda eğer kızları düşünüp uyumasaydım çatlayabilirdim.Galiba çatlamış insanlar da vardı uçakta hani.Küçük bir çocuk ve bir bayanın arasındaydım.Bayan çantasından çıkardığı her şeyden bana ikram ederken çocuk sinirden çatlamış olmalı.O bayandan bir kurabiye alıp çocuğa vermek istedim.Bayan tam ben elimi uzatırken paketi çekmesin mi?”Uzun zamandır bunu bekliyordum!Hahaha!”.O gülerken çocuk sinirden kıpkırmızı olmuş ağlıyordu.Bir an için keşke Merkür Savaşçısı olup şu kadını iyi bir dövsem mi diye düşünmedim de değil.Keşke Merkür Savaşçısına dönüşebilseydim.Ama bir gün tapınakta buluştuğumuzda artık dönüşecek miyiz diye konuşurken kalemlerimizi elimize aldık ve alır almaz dönüştük.Tacımızdaki taşların tuz buz olmasıyla kalemlerimiz de yok oldu.Luna ve Artemis’ten de haber yok.Usagi ve Minako bir gün uyandıklarında onları yanlarında bulamamışlar.Usagi rüyalarında onları Ay’da bir şatoda gördüğünü söylüyor.Eh,rüyalarda bir gerçeklik payı vardır değil mi?
Uçaktaki olaylar bu kadar mıydı sanki?Keşke bu kadar olsaydı.O bayanın yanındaki bir kız çantasından guaş boyalar çıkartırken boyaların kapağı açılmasın mı?Bayanın eğilmesiyle tam kıyafetime uygun mavi bir renk aldım.Tam da mavi sayılmaz.Suratım mavi,kollarım sarı,omuzlarım o ikisinin karışmasıyla yeşil,saçlarım mor olmuştu.Yanımdaki çocuk gülerek el çırpıyordu.Hostese lavabonun yerini sormak istedim.Hostes de benim nasıl bir yaratık olduğumu sordu ve güldü.Ben de cevap vermedim ve çantamdaki ıslak mendilleri bitirdim.Sonunda tam temizlenememiştim ama biraz olsun rahatlamıştım.Kız adının Berfin olduğunu,güzel sanatlar eğitimi almak için İngiltere’ye gittiğini ve eğitiminin bitiminde Türkiye’ye götürmek için oradaki bir ressamın ünlü olduğu söylenen boyalarından aldığını söyledi.Bilin bakalım bu boyaların özelliği neymiş?Her yüzeyden mümkün oldukça zor çıkarmış.Oooof of…
Ah,bir de arkamdakiler var.Adam “küçük bir çılgınlık” adıyla neler yapmadı ki?Emniyet kemerini takmamış,telefonunu kapatmamış,sonra bir ara kalkıp pilot kabinine gitti.Oradan onu kovduklarında da avukatını arayacağını söyledi.Sonunda adama deli gömleği giydirmek üzerelerken duvardan bir paraşüt aldı ve kapının yanına gitti.Pilotlara haber verildi.Onlar da kapıları kilitledi.Bu pilotlar da az değil hani.Uçuşa geçildiğinde kilitlenmez mi kapılar?
Sonunda Türkiye’ye inebilmiştik.İstanbul’da bir yurtta kaldığını söylemişti Makoto.Adresi de vardı.Yoksa…Ah,olamaz!Yere düşürmüş olabilir miyim?Bulamıyorum!Makoto’nun telefonunu da bilmiyorum ki sorayım.İnsan arkadaşının numarasını bilmez mi demeyin.Bir ara numarasını değiştirmişti.Ama ben zekama güvenip kaydetmemiştim.”Güvenme varlığa düşersin darlığa” demiş Türkler.Makoto’nun gönderdiği bir kitapta yazıyordu.Kitabın Makoto çevirdiği kadarını okuyabilmiştim ama en kısa zamanda okumalıyım.
Bir dakika!Kitap yaa…Nasıl aklıma gelmedi.Kitabın arka kapağına baktım.Evvet!Oraya bir etiket yapıştırmışım.Ve etikette dee...Mako’nun adresi yazıyoor!!!O adrese giderken İTÜ’nün önünden geçiliyordu.Maçka diye bir yermiş.İTÜ’nün önünden geçerken biri arkamdan gelerek omzumu tuttu.Arkamı döndüğümde onu gördüm.Makoto değildi gördüğüm.Tanımadığım,bilmediğim bir kızdı.Kahverengi saçlarını arkadan bağlamış ve tokanın üstüne lacivert bir kurdele takmıştı.Turkuaz gözlüydü.Mavi bir tunik giymişti.Tuniğin altına soluk lacivert bir kot giymişti.Lacivert bir kemer takmıştı.Kemerinde açık mavi bir “X” vardı.
-Konnichiva!Watashi,Deno-chan.
Japonca mı biliyordu?Bunu ona Türkçe sormak istedim ama yüz ifadesine bakılırsa kattım karıştırdım.
-Sen Japon biliyor?
-Hehehe,hai,biraz
Türkçe ve Japonca karışımı bir dille anlaşmaya çalıştık.Anladığıma göre Berfin diye birinin kuzeniymiş.
-Kim Berfin?
-Uçaktaki kız
Uçaktaki kızın kuzeni mi?Beni nerden tanıyormuş bu kız peki?
-Nerden beni tanıyor sen?
-Bana resmini gönderdi.Umm...Send your picture to me...My telephone
İngilizceyi fazla bilmediği de anlaşıldı.Sanırım 3 dilin karışımı bir şey oldu bizimki de.
-Why kimi bekliyor in here?
Neden burada bekliyorsun demişimdir umarım.
-Kimi karşılamak için
Beni mi karşılayacak?Peki,öyle olsun.Ama onunla tanışmamız lazım.
-What is your name?
-Dedim ya,ben Deno.My surname is Starlight.You?
-Ben Mizuno,Mizuno Ami.Japonda gelir surname önce.Oluyor Ami Mizuno in Turkce
-How old are you?Watashi wa 11 sai desu.
-Ben 20 years old.Are you from burası?
-Yes.Watashi wa İstanbul syushhin desu.You?
-Ben Tokyo.
-Anata wa iyi friend,Ami-chan
-Anata da öyle,Deno-chan
Birlikte yürümeye başladık.Ona gideceğim yeri söyledim.O da benim yanımda gelmek istediğini.Yani...Öyle anladım.Bir yandan da konuşuyorduk.
-Sen why want gitmek Maçka?
-Watashi no friend orada.O going “U”
-U?What is U?
-Likes İTU
Türkçedeki alışık olmadığım “ü” sesini çıkarmaya çalışırken tuhaf bir “u” sesi çıkarmıştım.Bana bakarak gülmeye başladı.
-University mi demek you want?
-Yes.İstanbul Technic University.Orada studying my friend.Onun name Makoto Kino.
-Sen İTÜ’nün student residance gitmek istiyor?
-Evet.Makoto orada stays.
Bu biraz yorucuydu.Gittiğimiz bir yerden bir İngilizce-Türkçe konuşma rehberi aldım.Japoncası yoktu.Artık daha çok anlaşabiliyorduk.
Birden ne olduğunu anlamadım.Zaman durdu.Ortada sadece Deno ve ben vardık.