hemen açmışsın başlığı maşşallah jet gibisin ilk bölümün hayırlı olsun

bnm pek yardımcı olduğum söylenemez bahar yazdı bölümü arada sordu ama ben pek cevaplayamadım sanırım bu aralar biraz meşgulüm yardım edemiycem ama işlerimden kurtulursam bn de yardım ederim

Evet cidden jet gibiyim açıcam başlığı diyeli 1 buçuk saat geçmiş Neyse artık yaz tatilinde booooool bol yazarız Damla'm

yaz tatilinde girebilirsem tabi dersaneden yaz çalışma programı verdiler ayrıca ablam da bilgisayarını tamire göndercekmiş bnmkinin yanına internetsiz yaşam olmazki ama yaa

çok hoş bir giriş ve sıcak bir hikaye. sana bir kaç tavsiyem var hikayeye kendi dilinden anlatarak başlamışsın ama arada 2. şahıs anlatımına geçmişsin bence nasıl başladıysan öyle devam et gözünden kaçmış diye değerlendiriyorum. bunun sana kötü bir yanı olur oda okuyucuyu o güzel havadan koparır başarılarının devamını dilerim

@d@ml@
kıyamam sana beeen

@semih abi
tavsiyeni dikkate alacağım semih abi.Evet gözümden kaçmıştır.Çünkü sofraya koşucaktım bu bitsin diye uğraştım^^

Vaay çok güzel olmuş kızlar klavyenizse sağlık merakla bekliyorum yeni bölümü =D

Saol Müge^m

Ve yeni bölüm

BÖLÜM 2
Gözlerimi devirdim yere baktım.O sessizlikte sadece hıçkırıklarım duyuluyordu.Gerçekten Kiyoshi ne olacaktı?Hiçbir fikrim yoktu.Ben bu işi halledeceğimi söyledim Kei'ye.Ama bunu Kiyoshi'ye nasıl söyleyebilirdimki?
Çok zordu bu.Kei'yle beraber okulun yolunu tuttuk yolda Kiyoshi'yi gördüm.Yine o küstah Leiko onun peşindeydi.Kiyoshi ise Leiko'ya kendini takip etmemesini söylüyordu.
"Leiko kim?" dediğinizi taa buradan duyabiliyorum.Leiko fırsat kollayan zengin ve kibirli bir kızdır.Zenginliğini öne sürerek Kiyoshi'yi benim elimden almaya çalışır.
Benimle sürekli dalga geçer.Masallardaki cadılardan bir farkı yoktur.Herzaman kötülerin kazanmasını ister.
Herneyse...Leiko'nun adını anmak istemem bu üzgün günümde.Eminim ben gittiğimde de fırsat kollamaya başlar.Evet bunu yine gördüm Kiyoshi onu tersledi.
Yaşasın kötülük! Aaa ne diyorum ben böyle? Ben kötü değilim asıl kötü olan Leiko.Birden Kiyoshi'nin "Akina" diye bağıran o sevimli sesini duydum.
Ben de geri kalır mıyım? Tabii ki bende bağırdım "Kiyoshi!" diye.Ve koşarak ona sarıldım.Leiko hemen oradan koşarak uzaklaştı.
Bende arkasından kötü kötü baktım.Çok komik görünüyor olacağımki Kiyoshi ve Kei bana gülmeye başladılar.Ben ise onlarada kötü bir bakış attım.Ve saçlarımı savurarak oradan uzaklaştım.
Kei ve Kiyoshi birbirlerine baktılar.Birşeyler konuştular ve yanıma geldiler.Kiyoshi ve Kei aynı anda konuşmaya başladılar.
Kei:Çok komik görünüyordun o yüzden güldük.
Kiyoshi:Seni bu ifadeyle görmeye alışık olmadığımız için güldük.
Ben ise bu planlarının işe yaramadığını onlara söyledim.Aaah herneyse diye geçiştirerek ikisinide affettim. Sınıfa girdik ders zili çaldı.Aaa ben kaçıncı sınıftayım diye sorarsanız lise 2 deyim.Leiko Kei ve Kiyoshi ile aynı sınıftayım.Sınıfa beklemediğimiz biri girdi.Müdür...
Yine birisi disiplin cezası aldı sandım.İçimden bunun Leiko olması için dua ettim.Müdür ise benim yanıma geldi.Ne olduğunu anlayamadım ama şunları söyledi.
-Sanırım Amerika'ya taşınıyorsunuz Akina.
Ağzım açık kaldı kim söylemiştiki bunu.Hemde,hemde Kiyoshi'nin yanında söyledi müdür.Lanet olsun! Ne yapacağım ben şimdi?Sanırım başka çarem yoktu.
Evet anlamında başımı salladığımda Kiyoshi'nin şaşkınlığı, Leiko'nun ise buna sevindiği yüzünden okunuyordu.Müdürün sesiyle irkildim.
-Üzgün görünüyorsun birşey mi oldu?
Ben ise "Bunu burada söylemeniz mi gerekirdi? Herşeyi mahvettiniz!" diyerek sınıftan çıktım.Okulun en kuytu yerine kadar koştum.Arkamdan gelen ayak seslerini farkettim.Kimdi bu?

Evet...Kei gelmişti.Bana "Kiyoshi çok üzüldü.Bunu böyle duyması çok yanlıştı.Keşke baştan söyleseydin Akina..."
Ben ise ağlamaya başladım.Konuşarak geçen bu dakikaların sonunda çalan zili duydum.Leiko geliyordu.Hemde gülerek...Bana hayallerimin suya düştüğünü söyledi.
Ben ise ona asla Kiyoshi'yi kaptırmayacağımı...Kiyoshi çıka geldi birden.Yine Leiko'yu tersledi.Kei ise yanımdan uzaklaştı.
Kiyoshi yere baktı sadece hiçbir şey söylemedi.Sonunda birşeyler söylemeye başladı.
-Özür dilerim...Eğer sana aşık olmasaydım belkide bu kadar üzülmezdim.Ama...Gerçekten beni bırakıp gitmeyeceksin bunların hepsi yalan değil mi?
Ben ise ona başımı sallayarak" Hepsi doğru" dedim.Kiyoshi'nin gözünden akan iki damla yaşı gördüm.Sarıldım ona..."Bana gitmememi söyledi.Ben ise ona geri döneceğimi,
onu asla yanlız bırakmayacağımı söyledim.Sanırım düşünmeden konuştum...Taşınmakla zaten onu yanlız bırakmış oluyordum.Hem ben nasıl tek başıma geri dönebilirdimki?
O kadar güçlü bir kız değilim sanırım.Yalancının tekide olabilirim.Sözümü yerine getirebilirmiyim acaba? Eğer bunu yapmazsam...
Kiyoshi'yi kaybedeceğim."Birgün kesinlikle Japonya'ya döneceğim.Beni bekle Kiyoshi." demekle yetindim.Evet sanırım gerçekten
bir yalancıyım.Olsun yinede bu sözümü yerine getirmek için elimden geleni yapacağım.
Kiyoshi geri döneceğimi duyunca yüzünde bir tebessüm belirdi.Onu hayal kırıklığına uğratamazdım.Bu sözümü mutlaka yerine getirmeliydim...

vaayyy süper olmuşşş akina bence amerikaya hiç gitmesin ayak diretsin anasının babasının burnundan getirsin seri katil olup ... ahaa aklıma yeni fanficim için acayip bir fikirrr aaboowwwww kız saol len

Çok güzel olmuş yne canlarım yeni bölümü çok merak ettim şimdiden =D

BÖLÜM3

Bir cumartesi günü ve güneş doğuyor.Evet...Yarın Amerika'ya gidiyorum.Buraları çok özleyeceğim.Bu günümü ise Kiyoshi ile geçirmeyi planlıyorum.
Kapının orada bavullarım var eşyalarım toplandı bir tek yatağım kaldı işte.Bugün boşum.Kahvaltıyıda Kiyoshi ile yapmayı planlıyorum.
Hadi bakalım hemen cama.
Onunla benim odamın camının arasında bir metre var.İstediğim zaman tıklatıp konuşuyorum.Ve sanırım bugün son kez bu cama çıkıyorum...
Herneyse tıklattım camı ve anında Kiyoshi belirdi camda sanki oda beni bekliyormuş gibi."Seninle tüm günümü geçirmek istiyorum
Kiyoshi" dediğim anda başıyla onayladı.Hemen üstümü giyindim.Bu sefer saçlarımıda topladım dışarısı çok sıcaktı.Aşşağıya indim.
Annem kahvaltıya gelmemi söyledi.Bende anneme tüm günümü Kiyoshi ile geçireceğimi söyledim.Babam pek memnun kalmasada bundan
annem başıyla onayladı.Hızla evden çıktım Kiyoshi beni kapıda bekliyordu."Bu bizim son günümüz eğlenmemize bakalım." dedi.
Dünkü üzüntüsünden eser kalmamıştı sanki.Çok sevindim buna.Yola koyulduk yol boyunca neredeyse hiç konuşmadık.
Kiyoshi sonunda konuşmaya başladı.Ama sanki konuştuğu şeyler beni fazla sıkıyordu.Amerika'dan Japonya'ya gelmeye söz verdiğimi
hatırlattı.Ama o konuştukça ben daha fazla gerildim.Oda sanırım bu durumu anladı ve susmada karar kıldı.Bende bu sözümü yerine getireceğimi tekrar belirttim ona.
Bu konuyu kapatmak istedim.Nede olsa bu bizim son günümüzdü.Belkide birdaha hiç görüşemeyecektik...Aaah şimdi bunları hatırlamak
istemiyorum.Bu günü dolu dolu yaşamam lazım.Birden dalmışım bende.Kiyoshi'nin geldik demesiyle bende kendime geldim.El ele içeri girdik.Garson geldi ve ben yine dalmışım Kiyoshi'nin elimi tutmasıyla kendime geldim.Garsonu gördüm.Siparişimizi almak için gelmiş.Sanki siz bilmiyorsunuz neden açıkladımki? Bizi kovacak değil ya.
Ben sadece çay istedim.Kiyoshi'de aynısını yaptı.Ve hesabı istedik.Ama ama bir sorun vardı...Ne olamaz paramı almayı unutmuşum!Olamaz ne yapacağız biz şimdi.Evet evet küçükken ne yaptıysak şimdide onu yapacağız.Kiyoshi hadi anlamında başını salladı.O anda delice koşmaya başladık.Aaa neden aklıma gelmediki borç
yazdırmak.Ne kadar kafasızım ben.Ama çok eğlenceliydi gerçekten.

Sanırım bizi kovalıyorlardı.Ormanlık bir alana geldiğimizde
bizi kovalayan adamların sesleri dindi.Şırıl şırıl akan bir şelale vardı yanı başımızda.Çok güzel görünüyordu gerçekten.
Küçükken gelirdik Kiyoshi ile ben bu ormana.Anılarımı hatırladım tekrar.Biran bir çılgınlık yapıpı gitmemeyi düşündüm
Amerika'ya.Ama sanırım mecburum buna...İçimden bir ses Amerika'ya gitmemi söylüyor.Sanki kötü birşeyler olacak Japonya'da...
Son olarak tekrar gözlerimden 2 damla yaş süzüldü.Japonya'yı Kiyoshi'yi Kei'yi ve hatta belki Leiko'yu bile özleyeceğim...

bölüm süperdi hayal gücüne sağlık akina nın amerikaya gitmesine üzülüyom ya aşıklar ayrı kalcak kei yle ayrı kalcak ama leiko dan kurtulcak devammmm

Gizemleri ileriki bölümlerde açığa çıkaracaım

BÖLÜM4
Hayat çok zor.Büyükler neden bu kadar acımasız sanki? Bizlerin hayalleri yıkılıyor.Aynı şuan yanında durduğum şelale
gibi akıyor zaman...Kimin ne olacağını kimin ne zaman silineceği bu dünyadan belli değil...Aaa felsefe kim ben kim?
Heralde dediğim sözleri daha önce internette okumuştum.Hayatın bazı zorlukları olabilir.Ama ımm bu koku ne hoş yanı başımızda
bir çiçek topluluğu varmış meğersem.Hemen nasıl konuyu değiştirdim ama.
Fazlasıyla zor durumda bırakıyorum konuşurken kendimi... bunun farkındayım.Ama konuşmayıda seviyorum sanırım.Zannetmeyin ben çok suskunum...Aslında deli dolu biriyimdir.Okulda yürütülen disiplin sayesinde yontulmuş oduna döndüm bu reddedilemez bir gerçek."Okulunu sevmiyor musun?" dediğinizi duyar gibiyim.Kei,Kiyoshi ve 1-2 kişi dışında hiçbir öğrenciyi sevmediğimden direkmen okuluda sevmiyor durumuna düşüyorum.Müdür çok zalim bir adam zaten.Kiyoshi'nin yanında pat diye söyledi benim Amerika'ya
taşınacağımı.Gerçekten sevmiyorum o adamı.
Konuyu saptırdım ve fazla içimden konuştum galiba.Nerden nereye geldim Hayat ==> Okul ne alaka? Aslında ne alaka
dedim ama bir alakası var.Sanırım ben bu gidişle hayat okulundan mezun olacağım gibi görünüyor.Bir ilişkisi daha var
hayat ile okul kelimelerin.Hayatının yarısı okulla,eğitimle geçer.Eğitilmeden para kazanamazsın,okumazsan yüksek mevkiilere
gelemezsin.Aaa daha okuldan bahsetmeyi istemiyorum ben.Şimdi ne mi yapıyorum? Boyu 10m olan çiçek topluluğunun üstünde Kiyoshi
ile uzanmış gökyüzünü izliyorum.Kuşları görüyorum ve bulutları...Kuşlar ne kadar özgür.Uçabiliyorlar...Sanki bunu siz bilmiyordunuz.
Herneyse diyerek bu afelsefik (felsefik olmayanxD) konuşmamı burada noktalıyorum.
Gökyüzünü seyretmeye dalmışım yine...Kiyoshi'nin "Artık gitmemiz gerek.Tüm günü burada geçiremeyiz değil mi?"demesiyle
yine kendime geldim.Hemen ayağa kalktım ve "bizim eve kadar yarışalım.Paramı almam lazım.Oradanda lunaparka gideriz." dedim.
Ve koşmaya başladık ikimiz aynı hizadaydık zaten.Ve bizim evede öyle vardık.Eve girdiğimde annem neden geldiğimi sordu.Bende
çay bahçesinde geçen olayı hatırladım gülerek "çılgın aşıklar" dedi ve cüzdanımı getirdi.Teşekkür ederek evden ayrıldım.Hemen
lunaparka gitmek için yarışa başladık.Bu sefer Kiyoshi kazandı yarışı hemde 5 saniye farkla.Atlıkarıncaya bindik beraber.Sonrada
korku trenine.Küçük çocuklar gibiydim korku treninde.Kiyoshi hiç korkmadı.Ama ben çoktandır binmemiş olacağım ki çok korktum.
Arada sırada Kiyoshi'ye sarılıyordum korkudan.
Korku treninden indik.Saat sanırım öğlen 2 idi.Birden önümüzde Kei belirdi.Bize burada ne aradığımızı sordu.Ben ise
son günümü Kiyoshi ile geçirmek istediğimi ona belirttim.Gülümseyerek yanımızdan ayrıldı.Onunla 15dk sonra lunapark girişinde
buluşmamızı istedi.Biz ise o 15 dk içinde dönmedolaba bindik.Gerçekten çok eğlenceliydi.Ve sonrada hız trenine.15 dk hemencecik
geçiverdi nedense.Girişe gittim.Kei'nin yüzü gülüyordu.Kiyoshi ona neden bu kadar sevinçli olduğunu sordu.Kei ise açıkladı:
-Bizde Amerika'ya taşınıyormuşuz.Hemde Akina ile evlerimiz yanyana.
Ben sevinçten uçacak gibi oldum.Ama Kiyoshi hiçte öyle gözükmüyordu.Sanırım Japonya'dan bir arkadaşı daha gideceği için oldu.
Onu teselli ettim.Kei'yi ise şaka manasında azarladım.Hem Kiyoshi'ye benim Amerika'ya gideceğimi tekrar hatırlatmıştı.
İçimdende ona pek kızdım.Ama kızmamın ne anlamı vardı ki?Yarın pek bi zor olacaktı zaten.Gerçekten gidiyordum.Arkamdaki
anıları ve dostlarımı bırakarak.Tüm mücadeleleri ve tüm savaşları yarıda keserek gidiyordum başka bir şehire.
Uzun bir süre sessizlik oldu aramızda.Kiyoshi, Kei'ye ne zaman taşınacaklarını sordu.Kei ise bizimle taşınacağını söyledi.
Kiyoshi daha bir üzüldü.Nede olsa en yakın arkadaşlarından birini kaybediyordu.Bu onun için pek bi zor olacaktı.
Akşam oldu geze geze.Kiyoshi beni eve bıraktı.Kapıda annem onuda akşam yemeğine davet etti.Kiyoshi ise hemen kabul etti benimle
birlikte olabilmek için son günümde.Imm hom höm hmm...Ne desem ben şimdi? Gerisi çok klasiktir hani.Yemek yersin sofrada.
Sonrada annem ile babam dışarı çıktılar alışveriş yapacaklarmış yeni ev için.Birkaç aksesuar işte.Bizde Kiyoshi ile film izledik.
Film aynı bizim yaşadığımız hayatı anlatıyordu.
İlk önce kızın bebekliğinden girilmiş filme.Kız 2 yaşında.Eve gelen misafirlerin çocuklarıyla oyun oynuyor.
Çocuklar bunun oyuncaklarını alıyor.Oğlan ise kıza zarar veren çocuklara eliyle bir bir vuruyor.Gerçekten çok şeker bir film.
Gerisini anlatayım isterseniz.
Sanırım fazla atlayacağım.Kız ile oğlan 16 yaşına geliyor.Ama birbirlerini bu güne kadar hiç bırakmamışlar.
Evleri bile yanyana.Kız odasından oğlanın camına tıkladığında oğlan cama çıkıyor ve konuşuyorlar herzaman.Ama bir gün
kızın taşınması gerekiyor başka bir ülkeye.Oğlanla vedalaşıyor.Geri geleceğine söz veriyor.Sonra filmi kapadım zaten.
Yine duygusallaşmışım.Kiyoshi ise filmi tekrar taktı ve filmin sonuna bakacağını söyledi.Ne mi oldu filmin sonunda?
Oğlan ile kız evleniyordu.Kiyoshi, "her zorluğu aştığında mutluluğa daha fazla yaklaşırsın,"dedi bana.Evet ilk aşmam gereken zorluk,kendime güvenmekti.Sonra yeni yeni maceralara atılıp aradığımı bulmak belki...Sonra ise kötüleri devirmek.Onlara istediklerini yapmaları için fırsat vermemek...Kiyoshi yanıma oturdu.Benim cesaretli bir kız olduğumu söyledi bana.Ona göre kafama koyduğumu yapan bir insanmışım.Yoo hayır böyle söylemem lazım "ona göre" de neymiş.Ben herkese göre öyleyim.Her istediğimi başarabilirim.Emin ol Kiyoshi sana geri döneceğim!

güzel olmş bahar bana da biraz kopya verirsin artık bi ara

Saol damlam ^^ Tabii veririm vermezmiyim