değişik gibi.takipteyim

teşekkürler evet değişik falla 2 fanfici bir andan asıl yürütürüm die düşünüodum da yürütülüomuş meğerse XD

dur bakalım bir başla hele ilk anda palomita nın ilk zamanlarını yaşan bir kaderdaş dedim ama son cümlelerin düşündürdü. Güzel olacak gibi.

inşallah güzel olur sun-chan

her zaman mutlu biri olmak istemişimdir ...Bunun olmayacağını 20 sene önce öğrendim annem insandı babam ise elf işler böyle olunca zorluk çektim küçük yaşlarımda annem bana masal okurken babam büyü yapmayı ok atmayı öğretti bu bakımdan ne dünyaya nede elflere aitim..İki dünya arasında bir seçim yapmak zorunda kalmıştım annemle babam ayrılıyorlardı..Babam kendi deyişiyle'benim geçmişime ait bana ait'sloganıyla bir'cici anne' getirmişti evimize adı Kerra idi..İlk başlarda ona alışmıştım bana annemden dolayı bilmediğim şeyleri anlatıyor benim daha parlak bir elf olmama yardım ediyordu.Sevmiştim onu ama annemin yerini elbetteki tutmuyordu..Yine de sonuçta babamın yani kralımızın tek varisiydim yine de bi kız olduğum için görevimi yerine getirememekten korkuyordum insanların tersine elflerin savaşları asırlar sürüyordu ..Yani en azından babam bana öyle anlatıyordu kendi isteğimle tahtı küçük erkek kardeşime yani Kerra'nın oğluna vermem için...
Sonuçta o tam bir elf kanı taşıyorken ben herkesin iğrendiği bir insan kanı taşıyordum hal böyle olunca annemin yanına taşınmak için Kral dan izin aldım ve umduğum gibi olumlu bir sonuç aldım hemen işlemler hazırlandı zaten yarı evim olan dünya'ya alışmam için hazırlıklar yapılmıştı giderken babama elveda bile demedim o ve elf dünyası benim özlemimi hak etmiyordu.Daha doğrusu meclis ve kraliyet demeliyim onlar - asil züppeler- kendi insanlarından bile tiksinirken beni sevmemeleri normal karşılanacak bir durumdu ablam da yarı insan kanı taşıyordu fakat o bir şekilde elf meclisini ve kraliyet züppelerini korkutarak kendine saygı duydurmayı becermişti ne yazık ki ben onun kadar kötü değildim ya da ...Daha mı kötüydüm?
********
Dünya hayallerimi süslemese de benden iğrenen kimse yoktu bu hoşuma gidiyordu ve insanlara göre güzelliğim insanın gözlerini kamaştıracak derecedeydi bunu bilmek bunun farkında olmak çok hoştu ta ki kabus gününe kadar o günden sonra azılı bir katil olmaya ilk adımımı attığım gün insanlar güzelliğimin arkasında bir katil ve başka bir sürü şeyin yattığını fark edene kadar...Ve kahrolası meclis hayatımı mahvedene kadar ..






şimdilik ön tanıtımlar olduğu için bölümler kısa sürdü bir sonraki bölüm asıl bölüm olucak -ve ilk bölüm-şimdilik bu kadar...

Çok beğendim fanfici. Takipteyim

teşekkürler...

yeni bölüm harika

fanficlere bakıodum da Moy tatlı biisim geldi baktım yazarına baktım yine sen mişsin ama bu da çok güzel ayrıca insanı meraklandırıyo

teşekkürler..

Güzel bir hikaye devamını sabırsızlıkla bekliyorum *-*

ee nerde yeni bölüm gözlerim baya yollarda kaldı ben çok sevmiştim bunu büyük merakla bekliyodm yaz nolur yaa

Dünya çok güzel bir yerdi Elf dünyası kadar olmasa da insanları oraya oranla daha iyiydiler...Kendi hayatımı kurmuştum bir şekilde annemin de yardımıyla 1 yıl kadar her şey çok güzel geçti.Çok güzeldim herkes benim peşimden koşuyordu annem bana doyamadığım sevgiyi veriyordu yani her şey çok güzeldi....Bir gün okula gitmek için yola koyulmuştum evden geç çıktığım için kısa yoldan korulukların oradan geçmeye karar verdim.Yolda geze geze giderken güçlü bir ses beni arkama dönmeye mecbur etti Babamdı..1yıl aradan sonra yarı insan kızını görmek için geldiğine inanmıyordum tabii mutlaka bunun arkasında bir şey olmalıydı.Heybetli görünüşüyle bana bakıyordu ve söze başlamak için iyi bir başlangıç arıyor gibiydi..Sonunda rengini belli etti:
-SEn en nihayetinde benim kızımsın ve benim bir ricamı yerine getirebileceğine inanıyorum,dedi soru cümlesi gibi durduğundan başımı salladım evet anlamında babamın yüzü hafif aydınlanır gibi oldu:
-Sen varisimdin biliyorsun çünkü ablan varis olmak istememiş sana bırakmış sen de lyn'a bırakmıştın,diye hızlıca geçiştirdi o bölümü :
-Ama ablan Kira sorun yaratmaya başladı hükümdarlığı yalnızca onun hakettiğini düşünüyor...Ve ....,gür ve kendinden emin sesi yavaşça alçalmaya başladı:
-Onu engel olarak kaldırmamız lazım ,dedi gerisini anlamıştım zaten öldürmem isteniyordu bu biraz bile zor görünmüyordu benim için ama ablam için üzülüyordum o kadar güçlü ve gururlu birinin ölümünü küçük kardeşi yapacaktı ölümden daha çok onu öldürenin kim olduğundan dolayı acı cekeceğini düşündüm Kira'nın.Ama bunu yapmalıydım diğer türlü kendimi kanıtlayamazdım.Hemen 'sarayıma' gittim Kİra'nın durumunu araştırdım barış için cücelerin dünyasına gitmiş bu çok iyi bir zamandı cüceler çok bencil yaratıklardı savaşa her daim meraklıydılar barışdan pek yana olmadıkları belliydi.onu bir gece öldürür geri dünyaya dönerdim ve suç o bencil cücelere kalırdı.Cücelerin ülkesi olan Quert'e gittim kimse beni tanıyamasın diye gezgin kılığına büründüm yüzümü de peçeyle kapattım çoğu gezgin gizemli görünmeyi çok severdi bu yüzden pece takarlardı bu da işime yaramıştı her şey nasıl bu kadar kolay olabilirdi ki??Kısa bir süre içinde Kira'nın kaldığı han'a gittim güya orada 1 gün dinlenecek sonra gidecektim hanın sahibine öyle demiştim.Kira içki içmek için hanın meyhanesine gelmişti o sırada işler ters gittiğin de hep içerdi zaten...Hayli geç olmuştu vakit cüceler yavaş yavaş dağılmaya başladılar en sonunda ben bir köşede sessizce Kira'nın odasına çıkmasını bekledim ama çıkmadı sabaha kadar içti en sonunda masada uyuya kalmışım uyandığımda Kira da oturduğu yerde sızmış duruyordu beklediğim vakit gelmişti her ne kadar yaptığımın korkakça olduğunu düşünsem de bacağıma bağladığım oku çıkararak masanın altına gizlediğim Yayı gerdim ve hedefe yönlendirdim artık çok geçti Sert ,huysuz ve gururlu Kira böyle bir ölümü haketmiyordu.Kardeşi tarafından sızmışken sırtından vurulmuştu.... [/b]

vov böyle bir olay beklemiyordum.gerçekten.ee şimdi nolcak çatlarım ben.diğer bölümde bu kadar bekletme tatlım olur mu *-*