kısa bir yazı öyle bir şeyler karaladım sanırım bu sefer biraz dugusal oldu fikirlerinizi merak ediyorum


RÜZGAR
Deniz kenarında taşların üzerinde bir kız vardı.çok üzgün duruyordu.ilerde bir çocuk onu gördü kıza doğru koşarak yapma diye bağırdı kız şaşkın şakın çocuğa baktı

Çocuk: sizin intihar edeceğinizi sandım gözleriniz kapalı bu kayalıkta sizi görünce
Kız: hayır dedi
Gözlerini kapattı ve ekledi rüzğar ne güzel esiyor ben rüzgarı çok severim
Çocuk :ama içim rahat değil sanki sizi yalnız bırakmamalıyım
Kız ona baktı bakışları neden der gibi bakıyodu
Çocuk :çok üzgün görünüyorsun

Kız ın yüzünde hafif bir gülümseme oldu ve kız

Kız: şu gemide olmak isterdim dedi
Çocuk: mutlu olacaksan ……….
Çocuk: seni deniz turu yapan yatlara götüreyim
Kız: seni tanımıyorum sende beni neden bana böyle ilgilisin
Çocuk : bilmiyorum ama senin mutlu olmanı istiyorum bu arada ben Deniz
Kız: ………………..
Çoçuk : adını söylemek istemezsen önemli değil bari sana ben bir isim söyleyeyim sana rüzgar diyeyim
Kız: …………………

Çocuk kızı ikna etmişti bir tur gemisiyle birkaç saat dolaştılar çocuk kendini çok farklı hissediyordu. Nedeni bilmediği hiç hissetmediği bir duyguydu.
Kız gülüyordu mutluydu onu görünce oda mutlu oldu kıyıya geldiler biraz etrafı dolaştılar
Hava kararmaya başlamıştı

Kız: gitmeliyim çok teşekkür ederim bu günlerde geçirdiğim en güzel gündü diye bilirim
Çocuk: seni göremez miyim
Kız: olmaz sana üzüntü vermek istemem
Kızda ilk defa başka duygular hissediyordu. Ama olmuyordu işte. Çocuk ona bir kağıt uzattı
Deniz: ne zaman kendini mutsuz hissedersen beni araya bilirsin seni görmek beni mutlu eder
Kız hiç bişey demedi çocuğu yanagında öptü ve uzaklaştı
Çocuk sürekli kızı düşünüyor du arkadaşları ne olduğunu anlamıyordu. her gün kızı gördüğü yere gidiyor orda bekliyordu ama kız gelmiyordu. Çocuk umudunu yitirmişti aramamıştı da onu çok üzülüyordu. Bir gün çocuk nişanlısı ile oturuken telefon çaldı telefona nişanlısı baktı çocuk o kadar dalgındı ki telefonun çaldığını duymamıştı. Nişanlısı telefonu kapattığında vardı farkını
Çocuk: kimdi
Nişanlısı : bilmiyorum bir kız adım rüzgar dedi bende nişanlısıyım deyince öylemi memlun oldum ben sonra ararım dedi
Çocuk sen ne yaptın diye bağırdı nişanlısının elinden telefonu kaptı aranan numaralardan kızın telefonunu buldu. Kızı aradı ama ulaşamadı çocuk nişanlısından ayrıldı bir gün yolda giderken onu gördü. Hemen koşup ona sarıldı. Seni seviyorum bir şey deme biliyorum sana garip gelecek ama öyle seni ilk gördüğümde hissetmiştim ama anlayamamış şimdi seni tekrar görünce anladım sensiz olamam
Kız : biliyorum bende öyle hissettim ama cesaretim yoktu. Ben ben sana bunu yapamam dedi günün birinde gitmem gerekecek o zaman seni üzmekten korktum
Çocuk nedemek istediğini anlamadı
Çocuk : şuan hiçbir şey önemli değil
Birbirlerine sarıldılar her zaman birliktelerdi. Çok mutluydular ama bir gün kızın yüzü çok üzgündü
Çocuk ona ne olduğunu sordu
Kız: seni çok seviyorum seni çok özlicem
Çocuk : ne oldu beni bırakamazsın
Kız : çok üzgünüm
Kız oradan uzaklaştı. Çocuk öylece kalmıştı. Taş kesmişti içindeki acı onun canını çok yakıyordu.
Akşam oluca çocuğun telefonu çaldı arayan Rüzgardı. Çocuk çok heyecanlandı bir an hiçbir şey diyemedi
Kız: seni görmek istiyorum
Akşam seni sahilin oradaki küçük lokantada bekliyor olucam
Çocuk mutluktan uçuyordu kekeleyerek
Çocuk : tabi gelirim
Akşam oluca lokanta bir masa çok güzel süslenmişti. Çocuk masa gitti.kız geldi
Kız: seni sevdiğimi asla unutma ama biz birlikte olamayız
Çocuk : peki neden
Kız: ……………..
Çocuk :neden
Kız: çok üzgünüm
O sırada içeriye bir kız girdi.kız çocuğun eski nişanlısıydı
Rüzgar: geldi işte o da seni benim kadar seviyor benim için onunla mutlu ol ve beni unut peşimden de gelme beni seviyorsan burda kal ve onula ol

Nişanlısı masaya geldi

Rüzgar: hadi otur beni kırmayıp geldiğin için çok sağ ol deniz seni çok özlemiş ve ona çok iyi bak onu sana emanet ediyorum

Onları masa oturtup dışarı çıktı. Göz yaşlarını engelleyemiyordu
Bunu böyle olması gerekiyor dedi içinden
Çocuk sevdiği kızı unutamıyordu onu ilk gördüğü yere gittiğinde kız aynı yerde gözleri kapalıydı rüzgar esiyordu
Çocuk ona sarıldı kız ağlamaya başladı

Çocuk :seni asla bırakmayacağım
Kız çocuğu itti

Kız : olmaz

Giderken kızın kolunu tuttu ve kendine çekti
Birbirlerine sarıldılar kız onu öptü sonra gitmeliyim olmaz dedi
Çocuk gitmesine engel olamadı
Kız geri döndü ve seni seviyorum diyip yere düştü
Çocuk yanına koştu onu hastaneye götürdü kız çok hastaymış sayılı ayları varmış hastalığı çok ilerlemiş çocuk onu görmeliyim der kızın odasına gider

Çocuk: ban söylemeliydin her dakika senin yanında olmak isterdim
Kız elini zorlukla kaldırdı ve çocuğun göz yaşını sildi kendini ağlamamak için zor tutuyordu

Kız : senin mutlu olmanı istedim seni ilk gördüğüm günden beri seviyorum sahile geldiğinde bende ordaydım sana uzaktan baktım hep vazgeçmeni bekledim ama bunu istemiyordum artık gelmemeye başladığında seni aradım telefonu nişanlın açtı senin mutlu olma şansın vardı bunu sen den almak istemedim sonra seninle karşılaştık hastalığımı unuttum sana bunu yapamazdım nişanlını aradım o seni çok seviyor onunla olmalısın

Çocuk hiçbir şey diyemedi kız ona kolyesini verir bunu al benden bir hatıra olur bu kolye benim için çok önemlidir seni çok ama çok seviyorum der ve kız ölür

Kolyenin ucunda kırmızı bir taş vardır çocuk kolyeyi avucunda sıkar
Çocuk her gün tanıştıkları kıyıya gelir bir gün çocuk denize bakarken küçük bir kız çocuğu baba diye bağırır annesi Rüzgar koşma der düşeceksin
Çocuk kızı kucağına alır kızın boynun da kırmızı taşlı bir kolye vardır
SON