Hoşuma gitti 1.bölümü bekliyorum

Konusu tam benlik. *-*
Hemen okumak istiyorumm. :3

Deno-chan çok ilginç bi şeylere girişmişsin :3 Çok merak ettim özellikle şu ilüstrasyonları :>

Ehehe bekleyenler olmasi beni harbi mutlu etti ya *.*
CB hic bekleme o resimlerisdfghjgfdfgf Igrenc cizimler ve renklendirmeye usenme falan derken... Cok fail oldular
Bazi yerlerde de bilerek bir edebi eserde goremeyeceginiz dokuz kusurlu kelimeden birkacini kullandim XD Cunku kimse kendi kendisine edebi bir sekilde konusmaz. `Ergen bunalimi` veya `Nazikce defetmek` gibi...
Son soz olarak, yandereleri seviyorum <3
------------------------------------------
1.告白(Kokuhaku/İtiraf)
“…”

“…….”

“Sıkıntıdan ölüyorum.”

“Yapacak hiçbir şey yok.”

“İlk bakışta basit bir ergen bunalımı gibi görünse de nedense daha ötesi gibi.”

“Çevredeki konuşmaları da dinleyemiyorum.”

“Kafamı toparlayamıyor gibiyim.”

“…..”

“………..”

Başımı kaldırmamla gözlerimden bedenimi gelip geçen bakışlarla karşılaştım. Bir çift kırmızı göz dikilmiş bana bakıyordu. Dakikalarca bana bakıyor gibiydi. Zaman sanki o anda durmuştu. Birkaç dakika sonra zaman akışına devam etti.

“…gatsu Akademisinden geldim. Umarım burada hepinizle iyi anlaşırım!”

Bu bakışların sahibi şirin görünümlü kısa boylu bir kızdı. Mavi parlak saçları doğallıktan uzak, perukmuş gibi duruyordu. Gözleri kırmızı ve bakışları hipnotize ediciydi.

Yanımdaki sıraya oturmasıyla aklımı ondan uzaklaştırmaya çalıştım.

Bomboş zihnim geri dönmek bilmiyordu…

*-*-*

Okulun bitiş zili. Okul çıkışı Animate’e gitmeyi düşünüyordum. Takip ettiğim bir romanın yeni bölümü çıkmıştı. Belki biraz da Karisawa ve Yumasaki ile laflarız diye düşünüyordum.

Otakuların okuduğu türden bir roman okumayı biraz yadsıyorum ama alışacağımı söyleyip gülüyorlar.

*-*-*

Harika.

Okuldan çıkamıyordum…

O kız kapının önündeydi.

İçimde kötü bir his vardı.

Yanına yaklaşamazdım…

Ama okuldan bir şekilde çıkmam lazımdı.

Saat neredeyse 6’ya geliyordu.

En sonunda korktuğum oluyordu. Bana doğru yaklaşmaya başladı.

Geliyordu…

Yüzünde hala o bakışla…

*-*-*

“Kobayashi-san!”



Bana yaklaşmaya devam ediyordu. Aramızda 4 adım kala elini öne uzattı ve kalbimin olduğu yere koyarak yüzünü yüzüme yaklaştırdı. Bakışları beni delmeye devam ediyordu.

“Kobayashi-san. Seni seviyorum, sana aşığım! Bu yüzden benimle çık!”

*-*-*

Hayatımın en tuhaf aşk itirafıyla karşı karşıya kalmışken terlediğimi hissediyordum.

O kızın bakışları beni delerken tek bir kelime etmemin mümkün olmadığını biliyordum. Elimden geldikçe nazik bir şekilde kızı defetmek istiyordum.

“Ö-özür dilerim… Sizi tanımıyorum. Mümkünse-”

“Yanında oturuyorum. Aynı sınıftayız! Ben Satou Arata. Arata-chan veya sadece Arata diyebilirsin. Sen de Kobayashi Daisuke-san’sın. Sevdiğim kişi! Belki inanmıyor olabilirsin, ama ilk görüşte aşka inanıyorum ben! Bu yüzden daima yanımda olmanı istiyorum.”

Bir eli kalbimdeyken diğer eliyle elimi tuttu.

“Sevgilim olmayı kabul edeceksin değil mi?”

Elim titreyerek elini ittim ve zorlukla iki adım geriye gittim.

“Ç…Çok özür dilerim. Reddediyorum. Emin olun sizin gibi şirin bir kız kendisine benden daha iyi bir erkek arkadaş bulabilir.”

Çantamı kavradım ve arkama bakmadan hızlıca koştum.

*-*-*

“Kobayashi Daisuke… Asıl ben özür diliyorum. Yeterince açık bir teklif yapamadım değil mi? Bir dahaki sefer kesinlikle kabul edeceksin. Veya ondan sonraki... Veya ondan sonraki sefer…”

“Seni seviyorum”

*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*

Bugün Raira Akademisindeki ilk günüm! Çok mutluyum. Eski okulumda insanlarla ilişkilerimi düzeltememiştim. Bu benim için yeni bir şans.

Öğretmenin arkasından neşeyle sınıfa doğru yürüdüm. Sonunda öğretmen beni çağırdı ve heyecanla içeri girdim.



İlk anda sınıfa bir göz gezdirdim. Bir anda birini fark ettim. Elini kafasına koymuş, yüzünü eğmişti. Yüzünü kaldırıp bana baktı. O anda kalbime bir ok saplanmıştı. Belki de bu ok Eros’un okuydu. Çünkü zamanı durduracak kadar güçlüydü.

İçimden bir ses bağırdı: “Sen o olmalısın”

Sağ elimin serçe parmağına baktım.*

(*Japonya ve Çin’de bir efsaneye göre tanrılar ileride birbirlerine aşık olacak insanları zamandan, mekandan ve her türlü etkenden ayrı bir kırmızı iple serce parmaklarindan bağlarlarmış.)

*-*-*

Sınıf defterinden baktım, adı Kobayashi Daisuke’ymiş. Ne harika bir isim!

Kobayashi-san… Kobayashi-san…

***ko Ortaokulunda okumuş. Raira’ya da geçen sene gelmiş. Önceki okulundaki notları da iyiymiş.

Erkek arkadaşım hakkında daha fazla şey öğrenmek istiyorum.

Birinci sınıflardan Kida Masaomi diye bir çocuk buldum. Kobayashi-san’ın arkadaşıymış. Bana onun hakkında bir sürü şey söyledi!

*-*-*

Okulun bitiş zili. Çıkış kapısının önüne, Kobayashi-san’ı beklemeye gittim.
Sanırım yaklaşık bir saat geçti. Kobayashi-san’a bakıyorum bazen. Utangaç görünüyor. Benimle karşılaşmak istemiyor gibi. Çok şirin! Aaah, bir an önce ona hislerimi anlatmak istiyorum.

Sabredemiyorum…

Ona doğru yürümeye başladım.

“Kobayashi-san!”

Onun kalp atışlarını hissetmek istiyorum. Elimi kalbine koydum ve yüzümü ona yaklaştırdım. Nefes alış verişi hızlanmış gibi. Gözlerinin içine baktım.

“Kobayashi-san. Seni seviyorum, sana aşığım! Bu yüzden benimle çık!”

Hislerimi en kısa ve öz şekilde açıklamıştım ona…

Bir parça terlemiştim. Kalbim ise fırlayacak gibi atıyordu.

*-*-*
Titriyordu. Sessizce beni cevapladı.

“Ö-özür dilerim… Sizi tanımıyorum. Mümkünse-”

“Yanında oturuyorum. Aynı sınıftayız! Ben Satou Arata. Arata-chan veya sadece Arata diyebilirsin. Sen de Kobayashi Daisuke-san’sın. Sevdiğim kişi! Belki inanmıyor olabilirsin, ama ilk görüşte aşka inanıyorum ben! Bu yüzden daima yanımda olmanı istiyorum.”

Kalbinde olan elimi çekmeden diğer elini tuttum.

“Sevgilim olmayı kabul edeceksin değil mi?”

Elimi titreyerek itti ve birkaç adım geriye gitti.

“Ç…Çok özür dilerim. Reddediyorum. Emin olun sizin gibi şirin bir kız kendisine benden daha iyi bir erkek arkadaş bulabilir.”

Benden kaçmak istiyormuş gibi koşmaya başladı ve okuldan çıktı. Oracıkta kalakaldım.

İçimden bir ses bağırdı.

“Kobayashi Daisuke… Asıl ben özür diliyorum. Yeterince açık bir teklif yapamadım değil mi? Bir dahaki sefer kesinlikle kabul edeceksin. Veya ondan sonraki... Veya ondan sonraki sefer…”

“Seni seviyorum”

-------------------------------

*Okuyucuda resimleri gordukten sonra olusan hayal kirikligi*

arata erkek ismi değil mi ya safdasf

kısa olmuş ama güzel

Harbi mi lan... LAAAAN...

Hnn ama kizlar da varmis Arata diye ><

arata wataya der geçerim gfsasdfds

unisex evet
ama çizimlerin çok şirin

Yaa deme öyle çok güzel çiziyosun valla bak Çok tatlı olmuşlar *-* Tablet mi kullanıyorsun askjdflk

Ayrıca ben de yandere'leri çok severim! O yüzden çok ilgimi çekti hikayen

@CB Yandereler candir. Yuno bir kenarda dursun ama kalani iyidir fghfdsfg

Bu arada kizin adini resimde ters yazdigimi fark ettim biri beni oldursun sdfghfdg

Çok sevdim ki. Olayı iki kişi tarafından anlatman çok hoşuma gitti. *-*
Çizimlerin de çok hoş. *-* Hikayeye renk katmışsın. Hatta okurken aklımda canlandı sahneler. <3 DEVAM. :3

hoşuma gitti çok güzel olmuş ama kendine hakaret etme bazılarımız çizemiyo bile T_T Çok güzel olmuş ellerine sağlık

Gayet güzel olmuş.Biran o animede buldum kendimi.Umarım ordaki gibi biraz zorlama bir aşk olmaz.Gerçi sonraları gerçek aşka dönüştü ama neyse.Devamını bekliyorum.İlk bölüm için yeterliydi bence.Ayrıca sana tavsiyem resim yapma.Çok gerekliyse internetten bulabilirsin ya da başka birisine yaptırabilirsin.Alınmanı istemem.Kırdıysam özür dilerim.Ben sadece fanficinin değeri açısından konuşuyorum.Nee?

Devamını bekledim bekledim bekledim....
İlk defa bir fanfici bu kadar sevdim.
Deno neden böyle yapıyorsun. T_T
Çok üzülüyorum ben. :<