Ko erkek Moi kızdır.Ko ile Moi sevgililerdir.Japonya’da bildikleri sihirli bir eve her gün gidip konuşurlarmış.O gün yine o eve gidip konuşmuşlar.Sonra sessiz sessiz otururken Moi:
-Ko,ben korkuyorum…
-Neden ki?Yanında ben varım.
-O yüzen değil deyip ağlamaya başlar Moi.Derdini Ko’ya anlatamadan siyah gözlerini kapar ve uyur.Ko onun yanında ve onu yalnız bırakamamaya kararlıdır.Onun Yeşil gözleri sürekli oraya bakar…Orada yansımanın olduğu yerdir.Büyük bir göle ay’ın yansıması hergün geçerken bugün o yansımayı görememiştir Ko.Tabii o da çok korkmuştu.Göldeki beyaz yansıma onlara ışık verirken bugün karanlık bir evde uyurlar.Fakat Moi uyuyamamıştır.Ko yanında getirdiği gitarı çalar.Şarkısını söylerken kendi de uyur.
O sabah çok değişik bir olay olmuştu.Moi,Ko’yu uyandırmaya çalışıyordu.Karanlığın yansıması şimdi o göldeydi.Yansıma onlarla doğru geliyordu.Son saniyede Ko uyanır.Yansıma evin içine girer.O yansımanın içindeki peri onlara seslenir:
-Beni buraya yüce Majesteleri gönderdi.Onun emri sizin sihirli ve büyülü olmanız dedi.Bir çıt sesi duyduktan sonra Ko ve Moi bayıldı.İkiside gözlerini açar açmaz periye ‘’Bize ne yaptın?’’diyecekti.Fakat olmadı.Peri ortalıkta yoktu.Sihirli eve bir haller olmuştu.Her eşya düzelmiş yerleri olacağı yerdeydi.Ko şoku atlatmadan Moi’nin elini tutup üst kata çıkar.Moi titrek bir sesle:
-Ko,gidelim buradan.Ben çok korkuyorum der.Lakin Ko Moi’yi duymamaktadır.Gıcırtılı sesler,kokunç resimler derken üzerlerine yaşlı bir teyzenin cesedi halı gibi serilir.Ko cesaretini toparlayıp,yaşlı teyzenin yüzüne bakar.Damarlarında kanayan kanlar olduğunu fark eder.Anlar ki bu teyzeyi öldüren işi yakın bir zamanda öldürmştür.Ayak seslerini takip ederek ikiside korkuyla bir odaya varmıştır.Odada bir petrol kuyusundan sızan petroller vardır.Belli ki bu teyzeyi öldüren zengin olmak istiyordur.Lakin evde yaşayan bir kişiyi daha öldürmelidir.Evin beyi.Ama bu zamana kadar niye öldürmemişti?Moi Ko’ya:
-Ko,burada bir not var.Ama üzerindeki kansan dolayı okunmuyor dedi.Lakin yazı da anlaşılamaz bir yazıyla yazılmıştı.Oradaki bir tablodaki yaşlı adamın gözleri oynuyordu,Elektrik süpürgesi çalışmadığı halde çalışırken çıkardığı sesi çıkarıyordu.Işıklar birden kapandı ve sonra açıldı.Yanlarına bir kadın geldi.Yaşıyordu.Onlara:
-Şu müziği duyuyor musunuz?Müzikte’’Beni öldür,zengin ol!’’ diyor.Ne anlıyorsunuz dedikten sonra ağlamaya başladı.Sürekli ‘’Annemi o öldürdü.O,o’’ diyordu.Moi kadına:
-Bayan,az önce gördüğümüz ceset,galiba annenizdi diyebildi.Sürekli ışıklar kapanıyordu ve geri yanıyordu.Bunu kimin yaptığını bilmiyorlardı.Lakin odaya gülme sesleri geliyordu.Bir bayandandı.Bayan:
-Bu ses Lili’den.O benim kardeşim.Ölmemizi istiyor çünkü beni öldürürse kocası ile zengin olacak dediğinde Moi:
-O zaman kardeşinizin kocası annenizi öldürdü dedi.Bayan:
-Hayır,hayır.Kardeşim bana bunu yapamaz diyordu.Ko suskunluğunu bozup:
-Ama size gülmeyi biliyor dedi.Bir bayan sesi sanki yukarıdan aşağıya doğru inerek Ko ve Moi'ye:
-Aferin akıllı çocuklar deyip aşağı iniyordu.Fakat bu ürkütücü ses uzun sürmedi.Kısa süre sonra sanki merdivendeki yağı görmeyip ayağı kayıp aşağı doğru sürüklenen bir ceseti getiriyordu yanında.Ve öyleydi de.Ko ve Moi bayanı teselli etmeye çalışıyordu.Çünkü galiba sürüklenen kadınız kardeşiydi.Merdivenlerden bir ölü iniyordu.Işıklar tekrar tekrar kapanıp yandı ve kanlı ceset sonunda odaya geldi...Odada büyük bir sessizlik başlamıştı.Neden görememişti yağı?Çok iyi çözünüyordu oysa.Yoksa göremiyor muydu?O zaman Ko ile Moi’yi ve bayanı nasıl görmüştü?Birsürü gülme sesi bize doğru geliyordu.Ko Moi’ye sıkıca sarıldı ve:
-Korkma,kaçacağız buradan dedi.Fakat Ko da nasıl kaçacaklarını bilmiyordu.Bayan arkasına baktığına Moi ile Ko’yu göremedi.Ko Moi’nin elini tutmuş merdivenlerden aşağı iniyordu.En sonunda evden çıktılar.Bir ağaç yıkıldı önlerinde.Ko baktı ki bunu bir güç yapıyor.Ama o güç Moi’den.İnanamadı Ko yüzünü Moi’ye dönerek:
-Bunu nasıl yaptın?dediğinde,Moi’nin gözü doldu.Moi de ağlamaklı bir sesle:
-Galiba gelen peri,bize güç verdi dedi.Ko Moi’nin haklı olduğunu düşünerek ‘’Haklısın’’ dedi.O gün kendilerine tahtadan bir ev yaptılar.Gölden uzaktı.Güneşin yakınında ve içi sıcacıktı evin.Moi:
-Bu olayların hepsi,küçücük bir yansıma yüzünden oldu.Keşke hiç olmasaydı dedi.Ko ise içini çekerek:
-Kurtulacağız dedi.Hafif bir sesle’’Umarım..’’ dedi.Gece ikiside bir yansıma olmamsı için Ay’a baktı.Onlar için hayat zorlaşmıştı.
Aileleri çok telaşlanmıştı.Nereye gidip,ney yapacaklarını bilmiyorlardı.Kapı çalınca çoçuklarım deyip seviniyorlardı ama boşuna…Ko ile Moi’yi bir polis bile bulamadı.Ko ve Moi bu durumdan haberdardı.Sonra göle baktı ikiside.Yansıma olduğunu görünce ikiside evden hızlıca kaçtı.Arkalarına bakmadan.Fakat arkalarına bakmak akıllarından geçmişti.Moi önündeki bir taşı göremedi ve takılıp düştü.Kafası taşa geldi.Ko artık tek başına ve çaresizdi .