Yüreğimdeki Çiçek |
Yazar
Mesaj
Yüreğimdeki Çiçek
Bölüm-1-Yürek Pası
"O kedi kimindi acaba?Yağmur da hep beni bulur...Offf, hep böyle oluyor...!"
Bu düşünceler vardı aklında, işten çıkmış eve giderken...Bugün işler yoğundu, kafası çorba gibiydi...Şarjı bitmişti ve otobüsü kaçırmıştı...
Uzun düz kızıl saçları, kocaman yemyeşil gözleri vardı...Bembeyazdı, ay gibi bembeyaz...Elleri dikiş makinesi kullanmaktan yorulmuştu...Kalbini küçük yaşata ailesini kaybetmenin hüznü paslatmıştı...Ama bunlara aldırmamalıydı...Çünkü daha yarın vardı...Hafta sonları bir bakkalın çıraklığını yapardı...Bazı evlere sipariş götürürdü...
-Sonunda!...
Çantası karıştırdı ve bir kaç anahtar çıkardı...Kapıyı açıp içeriye girdi...İçerisi dışarıdan daha soğuktu...Üzerini değiştirip kapıyı kilitledi...Sonra odunları sobaya yerleştirmeye başladı...Kibriti yaktı...Minik ateş, doğduktan bir süre sonra sanki onun güzelliğine hayran kalmış gibi ona doğru yükseldi...Sonra gülümseyip odunlarla dansa başladı sanki...
Birazda ısınmanın etkisiyle uyku onu kucakladı...
Sabah telefonunun alarmıyla uyandı...Çabucak giyindi, dışarı fırladı...Deliler gibi koşuyordu...Eğer koşmazsa geç kalırdı, zaten geç kalmıştı ya...Sonunda bakkala vardı...
-Hep böyle geç kalırsan seninle ne yapacağız küçük kız?İşler böyle yürümüyor biliyorsun…
-Biliyorum efendim, akşam otobüsü kaçırdım da sanırım çok yorulmuşum…
Eline bir çanta sıkıştırıp:
-Bu kadar yeter, bir daha olsun istemiyorum ona göre…
12 sipariş getirdikten sonra sıra nihayet günün son siparişine geldi…Daha önce hiç fark etmediği bir sokak…”Yürek Çiçeği Sokağı”…
Fark etti de buradaki insanlar bir acayipti…Bazıları sadece boşluğa bakıyor…Bazıları yolun ortasında çok güzel bir şekilde dans ediyordu…Siparişin verildiği aparmana girdi…Bir zile bastı…Kapıyı küçük bir kız açtı…
-Evde bir büyüğün var mı acaba tatlım?
-Evet…
-Çağırır mısın?
-Evet…
Kız cevabını verdikten sonra öylece dikildi…Angela(Encıla) tekrar etti:
-Küçüğüm evdeki bir büyüğünğ çağırı mısın?
-Evet…
-Tatlım git ve evdeki bir büyüğü çağır…
Dedi…Kız içeriye seslendi:
-Anneeee!
Güzel bir kadın geldi.:
-Buyrun…
-Ben Bayan Fitiroli’nin kaçıncı katta oturduğunu soracaktım…
-Bayan Fitiroli mi?Ne olmuş ona?
-Makupa Bakkal’dan bir şeyler sipariş etmiştide, onları getirdim…
-Bayan Fitiroli bakkaldan bir şeyler mi sipariş etti?
-Eeee, evet…
-Emin misiniz?
-Evet, bir sorun mu var acaba?
Kadın birden toparlanarak:
-Hayır hayır, bir sorun yok…Evet iki kat üstte oturuyor…
-Teşekkürler…
İyicene ürpermişti…Bu sokağın insanları çok garipti…Sonra adrese geldi…Kapıyı yaşlı tatlı bir kadın açtı…Tatlı mı dedim?Gözleri fıldır fıldır dönüyordu…
Bölüm-1-Yürek Pası
"O kedi kimindi acaba?Yağmur da hep beni bulur...Offf, hep böyle oluyor...!"
Bu düşünceler vardı aklında, işten çıkmış eve giderken...Bugün işler yoğundu, kafası çorba gibiydi...Şarjı bitmişti ve otobüsü kaçırmıştı...
Uzun düz kızıl saçları, kocaman yemyeşil gözleri vardı...Bembeyazdı, ay gibi bembeyaz...Elleri dikiş makinesi kullanmaktan yorulmuştu...Kalbini küçük yaşata ailesini kaybetmenin hüznü paslatmıştı...Ama bunlara aldırmamalıydı...Çünkü daha yarın vardı...Hafta sonları bir bakkalın çıraklığını yapardı...Bazı evlere sipariş götürürdü...
-Sonunda!...
Çantası karıştırdı ve bir kaç anahtar çıkardı...Kapıyı açıp içeriye girdi...İçerisi dışarıdan daha soğuktu...Üzerini değiştirip kapıyı kilitledi...Sonra odunları sobaya yerleştirmeye başladı...Kibriti yaktı...Minik ateş, doğduktan bir süre sonra sanki onun güzelliğine hayran kalmış gibi ona doğru yükseldi...Sonra gülümseyip odunlarla dansa başladı sanki...
Birazda ısınmanın etkisiyle uyku onu kucakladı...
Sabah telefonunun alarmıyla uyandı...Çabucak giyindi, dışarı fırladı...Deliler gibi koşuyordu...Eğer koşmazsa geç kalırdı, zaten geç kalmıştı ya...Sonunda bakkala vardı...
-Hep böyle geç kalırsan seninle ne yapacağız küçük kız?İşler böyle yürümüyor biliyorsun…
-Biliyorum efendim, akşam otobüsü kaçırdım da sanırım çok yorulmuşum…
Eline bir çanta sıkıştırıp:
-Bu kadar yeter, bir daha olsun istemiyorum ona göre…
12 sipariş getirdikten sonra sıra nihayet günün son siparişine geldi…Daha önce hiç fark etmediği bir sokak…”Yürek Çiçeği Sokağı”…
Fark etti de buradaki insanlar bir acayipti…Bazıları sadece boşluğa bakıyor…Bazıları yolun ortasında çok güzel bir şekilde dans ediyordu…Siparişin verildiği aparmana girdi…Bir zile bastı…Kapıyı küçük bir kız açtı…
-Evde bir büyüğün var mı acaba tatlım?
-Evet…
-Çağırır mısın?
-Evet…
Kız cevabını verdikten sonra öylece dikildi…Angela(Encıla) tekrar etti:
-Küçüğüm evdeki bir büyüğünğ çağırı mısın?
-Evet…
-Tatlım git ve evdeki bir büyüğü çağır…
Dedi…Kız içeriye seslendi:
-Anneeee!
Güzel bir kadın geldi.:
-Buyrun…
-Ben Bayan Fitiroli’nin kaçıncı katta oturduğunu soracaktım…
-Bayan Fitiroli mi?Ne olmuş ona?
-Makupa Bakkal’dan bir şeyler sipariş etmiştide, onları getirdim…
-Bayan Fitiroli bakkaldan bir şeyler mi sipariş etti?
-Eeee, evet…
-Emin misiniz?
-Evet, bir sorun mu var acaba?
Kadın birden toparlanarak:
-Hayır hayır, bir sorun yok…Evet iki kat üstte oturuyor…
-Teşekkürler…
İyicene ürpermişti…Bu sokağın insanları çok garipti…Sonra adrese geldi…Kapıyı yaşlı tatlı bir kadın açtı…Tatlı mı dedim?Gözleri fıldır fıldır dönüyordu…
Tenkyu devamını getirecegiz inşallah
(Üzgünüm flood yaptım ama yazıyı düzenleyince yeni olduğu anlaşılmıyor...)
Bölüm-2-Fıldır Fıldır Gözler
Biraz ürkmüştü…Sonra:
-İşte siparişiniz hanımefendi…
Kadın bir süre baktı ve gülümsedi…Siparişleri aldı…Ang(Enc):
-Ücretiniz … efendim…
Kadın içeriye girdi ve elinde bir keseyle geldi…Angela’ya uzattı…Ang:
-Eeee, hanımefendi bu çok fazla…
Ama kadın duymamış gibi sessizce kapıyı kapadı…Ang kapıyı tekrar çaldıysada kapı açılmadı…Angela beklide duyamadığını düşünerek fazla parayı kapının altındaki boşluktan içeriye attı…Sonra merdivenleri inerek aşağıya inmeye başladı…
Tam apartmandan çıktıki, oda ne?Nerdeyse tüm sokak gelip dikilmiş ona bakıyordu…Daha da ürktü…Sonra adres sorduğu kadın ona yaklaştı ve:
-Kapıyı kim açtı?dedi…Ang:
-Yaşlı bir kadın…
Angela’nın böyle demesiyle kadının onu çekiştirip yüksek bir tabureye çıkarması bir oldu…
-Anlat! Dedi…
-Anlat nasıl biriydi?….
Angela iyice korkmuştu…Kadın:
-Korkma, sadece anlat…Ang:
-Yaşlı, orta boylu, benim kilomda bir kadındı…Saçları bembeyazdı…Ve gözleri fazla dikkat çekecek biçimde büyük ve fıldır fıldır dönüyordu….
Kalabalık sessizliğe bürünmüştü…Kadın tekrar sordu:
-Senin adın ne?
-Angela…
Kadın biraz üzülmüş gibi:
-Gerçek adın Angela mı?
Ang:
-Adım aslında Nika ama Angela diye seslenilerek yetiştirildim…
Kalabalık iyice şaşırmış gibiydi..Kadın:
-Sana bir şey sordu mu?
-Hayır…Hatta fazla para verdi, tekrar zili çaldıysamda kapı açılmadı, beklide duymasında bir sorun vardır diye fazla paraları kapının altından eve attım…
Kalabalık bu sefer fısıldaşmaya başlamıştı…Angel’nın da korkusu gittikçe artıyordu…Kadın:
-Tamam, korkma, o kadın uzun zamandan beri evinden çıkmıyorduda ondan seni tuttuk…
Angela kadının sanki doğru söylemediği hissine kapılmıştı…Sonra koşar ayak bakkala gitti…
O koşarken Yürek Çiçeği Sokağı’ndaki fısıldamalar şöyle diyorudu…:
-Onu bulduk…
Bölüm-2-Fıldır Fıldır Gözler
Biraz ürkmüştü…Sonra:
-İşte siparişiniz hanımefendi…
Kadın bir süre baktı ve gülümsedi…Siparişleri aldı…Ang(Enc):
-Ücretiniz … efendim…
Kadın içeriye girdi ve elinde bir keseyle geldi…Angela’ya uzattı…Ang:
-Eeee, hanımefendi bu çok fazla…
Ama kadın duymamış gibi sessizce kapıyı kapadı…Ang kapıyı tekrar çaldıysada kapı açılmadı…Angela beklide duyamadığını düşünerek fazla parayı kapının altındaki boşluktan içeriye attı…Sonra merdivenleri inerek aşağıya inmeye başladı…
Tam apartmandan çıktıki, oda ne?Nerdeyse tüm sokak gelip dikilmiş ona bakıyordu…Daha da ürktü…Sonra adres sorduğu kadın ona yaklaştı ve:
-Kapıyı kim açtı?dedi…Ang:
-Yaşlı bir kadın…
Angela’nın böyle demesiyle kadının onu çekiştirip yüksek bir tabureye çıkarması bir oldu…
-Anlat! Dedi…
-Anlat nasıl biriydi?….
Angela iyice korkmuştu…Kadın:
-Korkma, sadece anlat…Ang:
-Yaşlı, orta boylu, benim kilomda bir kadındı…Saçları bembeyazdı…Ve gözleri fazla dikkat çekecek biçimde büyük ve fıldır fıldır dönüyordu….
Kalabalık sessizliğe bürünmüştü…Kadın tekrar sordu:
-Senin adın ne?
-Angela…
Kadın biraz üzülmüş gibi:
-Gerçek adın Angela mı?
Ang:
-Adım aslında Nika ama Angela diye seslenilerek yetiştirildim…
Kalabalık iyice şaşırmış gibiydi..Kadın:
-Sana bir şey sordu mu?
-Hayır…Hatta fazla para verdi, tekrar zili çaldıysamda kapı açılmadı, beklide duymasında bir sorun vardır diye fazla paraları kapının altından eve attım…
Kalabalık bu sefer fısıldaşmaya başlamıştı…Angel’nın da korkusu gittikçe artıyordu…Kadın:
-Tamam, korkma, o kadın uzun zamandan beri evinden çıkmıyorduda ondan seni tuttuk…
Angela kadının sanki doğru söylemediği hissine kapılmıştı…Sonra koşar ayak bakkala gitti…
O koşarken Yürek Çiçeği Sokağı’ndaki fısıldamalar şöyle diyorudu…:
-Onu bulduk…
1. sayfa (Toplam 1 sayfa) [ 8 mesaj ] |
Bu forumda yeni başlıklar açamazsınız Bu forumdaki başlıklara cevap veremezsiniz Bu forumdaki mesajlarınızı değiştiremezsiniz Bu forumdaki mesajlarınızı silemezsiniz Bu forumdaki anketlerde oy kullanamazsınız |