arigato melis-chan .... ....

Su-chan heyecanli .Guzel olmus ellerine saglik.DEVAM ! DEVAM ! DEVAM! ......

arigato miror-chan

evet minna sınavlarım çok olduğundan beyin kalmadı bende o yüzden nasıl oldu bölüm bilmiyorum yani yorumlarınızla anlıycam iyi okumalar
14.BÖLÜM
--özür dilerim Mia.ben en başta sana pek inanmamıştım
--sorun değil venüs.evet hazır mıyız?
--şeyyy...
--ne var aptal usagi
--ben planı hatırlamıyorum
--offff...seni gerizekalı
--tamam kızlar sakin olun.özellikle sen mia.usagi soruna gelirsek.planımız senin anlayacağın şeklile ayrılmamız burda bizi sadece zayıflatır bu nedenle ayrılmıyoruz.ve teorime göre kristalleriniz diğerlerini hissetmeli sonuçta hepsi ışık enerjisini taşıyor.şimdi bulmamız gereken kişilere odaklan onlarla yaşadıklarını düşün siz onları bulunca en yakından uzağa hepsini kurtarıcaz
--ahaha ben bunu mu unutmuşum.arigato Rayne
--artık başlayabilir miyiz?
bunu Mamoruyla aynı anda söylemiştik.açıkçası şaşırdım normalde Rayne dışında kimseyle herhangi bişeyi aynı anda söylemem.gözlerimi kapadım ve diğerleriyle beraber odaklandım.bu iş çok baş ağrıtıyor ama sonunda enerjileri hissettim.en net sinyali Mars veriyordu.ona iyice odaklandığımda bu ona giden yolu ve çok geçmedende kristalin içinde bulunduğu kirli gri ejderi görmemi sağladı.gözlerimi açtığımda yorgunluktan birden dengemi kaybettim.neyse ki Rayne beni yere kapaklanmadan yakaladı ve kucağına aldı.yüzü endişeli görünüyordu.onun bu haline acıdım
--sadece yorgunum Rayne bu kadar çaresiz bir yüz ifadesi takınma
bana şüpheyle baktı inanmadığı her halinden belliydi.omuzlarını silkti.inmeye çalıştığımdaysa beni daha sıkı kavradı ve başını olmaz anlamında salladı.ben de pes ettim şuan onla baş ölçüşecek durumda değilim.usagilere baktığımda Usaginin bayılmış Venüsünde yorgunluktan tüm o yapış yapış suya rağmen yere oturmuş olduğunu gördüm.Mamoru
--bulabildin mi?venüs bulamamış usako da baygın
--evet mars o yakında ama bir ejderhanın içinde işimiz hiç kolay olmayacak
rayne gözlerime baktı sırıtarak
--ne zaman kolay oldu ki
sustum kesinlikle haklıydı hiç bir zaman kolay olmamıştı.Mamoru Venüsün kalkmasına yardım etti usagiyi de kucakladı ve benim göserdiğim yöne doğru yürüdük.etrafımızdaki kırık evlerin görüntüleri burda diğerlerinden garklı olarak koyulaşıyordu.gittiğimiz yol kesinlikle Abyss için bile korkunçtu.korkudan Rayne e daha sıkı sarıldım ve kafamı omzuna gömdüm cesaret edip kaldırdığımda evlerden birinin yan kısmında babam vardı bana eliyle gelmemi işaret etti Rayne'in kucağından zorla indim ve daha yakalayamadan koşmaya başladım.arkamdan endişeli ve şaşkın sesler geliyordu.biri arkamdan ``dur!``dedi ama ben koşmaya devam etim.
--baba bekle!
babam bir ara durup bana baktı sonra abyss in karanlığında uzaklaştı.bende onu takip ettim geçtiğim yerler gitgide daha da ürkünçleşti.en sonunda içlerinde en korkun duran siyah duvarları ve koyu mavi panjurları olan garip şekilde sapasağlam bir evin önünde durdu.bende ancak o zaman diğerlerinden ne kadar çok uzaklaştığımı farkkettim.elimi babama doğru uzattım ve daha dokunamadan kayboldu.yalnız başıma kaldım.lanet olsun bu bir tuzaktı.eve doğru mecburen yöneldim ve beynimin tüm ikazlarına rağmen kapıyı açtım ve içeri girdim.girmemle kapı bir tür demirle kaplandı.açmaya çalıştım ama antivampir türü demirmiş ve elimi çarptı.tekrardan evin içine döndüm ev başka bir evdi sanki.temiz olan her yan taze kan ve kan lekeleriyle kaplanmıştı.yerlerdeyse cesetler ve bir kan havuzu oluşmuştu.geniş holün ortasındaki merdivenlerden kronos indi
--küçük prenses buraya gelicek kadar cesur olduğuna göre sana cesaretinin bedelini ödemeliyim.
elini kaldırdı ve oda dönmeye başladı ardından da gözlerim karardı ve kendimi yine berbat bir zindanda zincirlenmiş halde buldum.her yan oldukça fazla kan kokuyordu.kronos da gözlerini bana dilkmiş gülümsüyordu.elinde ise bir şırınga tabancası vardı.bana tabancanın içindeki yeşil sıvıyı gösterip
--bu ne biliyor musun?bu küçük şey vücudunun kan ihtiyacını maksimum düzeye çıkaracak ve sana en iyisinden bir kriz hediye edicek.
tabancayı koluma yaklaştırdı ben de debelenmeye başladım.ama fayda etmedi sıvı vücuduma girdi ve geçtiği her yerde bir yanma hissi oluşturdu.kronos pişmiş kelle gibi sırıtarak arkasını döndü ve zindandan çıktı.bense daha öncede tattığım tanıdık acı ve duygularla sarsılmaya başladım.yerde kıvrandım saatlerce ve o saatler geçtikçe Rayne’in neden bahsettiğini anladım.şu an sadece kan olsa yeterdi hepsini kabul ederdim ve kan için öldürebilirdim.zincirleri çılgınca çekiştirmeye başladım ama çok sağlamdılar normal olmadıkları belliydi normalleri en ufak çekmeme kopardı çünkü.zindan kapısının açıldığını duydum.içeri giren kronos beni alaycı bir şekilde süzdü
--vampirler.zayıflıklarıda güçleri kadar çok
Dişlerimi gösterdim.bana doğru birkaç adım attı ama bana ulaşamadan tavanda bir yarık oluştu ve toz bulutlarının arasında bir adam belirdi.toz bulutu dağıldıkça bunun kahverengi saçlı kanatları bile olmayan b sınıfı olsada pek çok dişinin ilgisini rahatlıkla üstüne çekebilecek bir vampir olduğunu anladım.büyük ihtimal vampirler abyss e hapsolduğunda girmiş ve diğerleri Dünya’ya dönerken o arkada kalmıştı.
--bırak onu seni cani yaratık
--bıraktır öyleyse
Enerjileri bedenlerinden taştı ve birbirleriyle güç gösterisine girdiler.kronos’unki garip bir şekilde onu ilk gördüğüm günden daha az görünüyordu.en sonunda bıraktı ve
--bu seferlik böyle olsun bi daha kinde seni kurtaran olmayacak
Ardından bedeni çözüldü beni kurtaran adam bana yaklaştı
--selam prenses bendeniz Miles
Ardından çömeldi ve ağzıma sıcak bir sıvı damladı.şaşırdım çünkü kan bileğinde açtığı sıyrıktan ısırmadığım halde geliyordu en sonunda kan durdu ve miles yarayı kapattı ardından bana bakıp
--evet prenses şimdide ödülüm
Ne olduğunu anlayamadan beni öptü.bense o beni öperken zindanın açık kapısında bir kızıllık gördüm ardından da şok olmuş yeşil gözler.Miles geri çekildi ve Rayne ile ben baş başa kaldık.gözlerinde acı,öfke ve şaşkınlık vardı.gözleri bir ana ağzıma odaklandı ve ben o zaman ağzımın kenarında kan lekesi olduğunu fark ettim.hoş olmasada anlardı ya.Rayne yüzünü buruşturdu ve bana oldukça soğuk bir sesle
--iyi misin?
Beni onun dışında biri öpmüş ve kanını vermişti.ne dese haklıydı belki bi yere kadar.Rayne dibime geldi ve zincirlerin anahtar deliğine belindeki kılıfından çıkardığı silahla ateş edip onları açtı.yine aynı soğuk ses ve bakışlarla
--ayağa kalk gidiyoruz
Ardından arkasını döndü ve yürümeye başladı.kalkmak benim için çok zordu.bi süre tökezledikten sonra anca yürüyebildim.zindandan çıktığımda birde önümde oldukça uzun merdivenler vardı.Rayne ise ne suratıma bakıyor ne de neden böyle yaptığımla ilgili açıklama istiyordu.hoş bende onun yerinde olsam aynını yapardım.neyse uzun merdivenlerde yukarı çıkışımız başladı.yolun daha yarısına bile gelmeden bacaklarım artık yürüyemeyecek durumdaydı.ağlama isteğimse daha kuvvetli yinede kendimi zorladım.biraz daha ilerledikten sonra artık dayanamadım ve bir basamağa diz üstü düştüm.Rayne bana dönüp o soğuk bakışlarından birini attı.anlaşılan bu sefer gerçekten çok kıskanmış ve öfkelenmişti.
--üzgünüm
Çoğu kişi bunu onu yavaşlattığım için söylediğimi düşünürdü ama gerçek şu ki ben onu o olay için söylemiştim.Rayne de bunu gayet iyi anlamıştı.
--sence bu sadece bir üzgünümle kapanır mı?benden başkasını nasıl öpersin?!
--ben öpmedim o beni öptü
Peki madem öyle niye kanını içtin?
--lanet olsun Rayne.kriz geçiriyordum.ne yaptığımı kontrol edebilseydim zaten yapmazdım.zaten onu ısırmadığımdan aramızda yapay bir bağ yok
--ısırmadın mı(!)ve kriz konusu seni beslenirken görmüştüm Dünya dayken
Artık konuşarak olmayacağını anladım ve ona zihnimi açıp her kareyi görmesine izin verdim.sonunda suratında gördüğüm hüzün ve pişmanlıktı.
--senden başkasını sevebileceğimi nasıl düşündün şapşal sadece seni seviyorum ben
Rayne de benim olduğum basamağın üstündekine çömelip yüzümü elleri arasına aldı ve beni nazik bir şekilde öptü.sonra da kalmama yardım etti ve beni belimden tuttu.arkasında da kanatları belirdi.
--uçabileceğinden emin misin burası çok dar bide benimle
--kesinlikle eminim
Sesinin ve gözlerinin soğukluğu geçmiş yerine yine o bildiğim sıcak bakışları gelmişti.gülümsememe engel olamadım.zar zorda olsa havalandık ve yavaş sayılmayacak bir hızla dışarı çıktık.dışarı çıktığımızda Usagileri göremedim
--nerdeler Rayne?
--neden sana biraz fazla mı soğuk geldim yoksa(!)
--biliyor musun bazen hissettiklerimi hissetmenden gıcık oluyorum.ayrıca neden sorduğumu da gayet iyi biliyorsun
--tamam tamam vakit kaybı olmasın diye her şeye kanan seni onlardan ayrılıp kurtarmaya geldim.onlarda kristale gitti.
--ama nasıl yolu bilmiyorlar ki O_o ayrıca kandığım konuda ne kadar hassas olduğumu biliyorsun.
--evet ilk zamanlar odanda her gün ağlardın teselli etmekte bana düşerdi.zaten her şey bana düşer.seni uyanana kadar 2 yıl beklemek vs..neyse konumuza dönerdsek Usagi kendine geldi ve yolu biliyor.onlarla ejderhanın orda buluşcaz.zor durumda olabilirler ejder öldürmek zordur bilirsin.acele edelim.koşabilir misin?
Onayladım.artık koşabilecek kadar iyiydim.koşmaya başladım Rayne’de bana arkamda kalacak şekilde ayak uydurdu.o evi gördükten sonra geçtiğimiz yerler beni o kadar ürkütmemeye başaldı.ki bu iyi bir şey.Marsın sinyalinin olduğu yere geldiğimizde Usagi ve diğerleri bizi bekliyordu.biraz hırpalanmışlardı ama beklediğim kadar çok değil.gözlerim ejderhayı aradı ve onu yerde ölmüş ve çoktan yerdeki sıvıya karışmaya başlamış halde gördüm.ama bu nasıl olabilir?ejder öldürmek için sadece büyü yetmez kılıçta gerekir.sonra Mamoruda bir değişiklik gözüme çarptı.elinde bir kılıç ve prensken giydiği zırh vardı.biraz şaşırdım.tam `nasıl oldu bu?`diye soracakken Venüs elini zafer der gibi kaldırdı
--yuppi.ona kim olduğumuzu gösterdik bize bulaşırsa böyle olur
--haklısın ben bile şok oldum minako
Sonra mamoru ya döndüm
--nasıl oldu bu?
Önce ne nasıl oldu der gibi baktı sonradan jeton düştü
--biliyorsun artık smokinli şovalye olamıyordum.bu nedenle ejderha ile dövüşemedim.Venüs ile Usako nun saldırılarıda işe yaramıyordu.hatta onda sinek etkisi bile yapmadı.ama en sonunda rahatsız olmuş olucak ki usako ya saldırdı.Usagi de korkudan donup kalınca ben sadece onu korumak,kurtarmak istedim ve harekete geçtim.ilk adımdan sonra içimde altın kristali hissettim ve sonra bu haldeyim.gayette memnunum
--anlıyorum yani hem sulugözü kurtardın hem de ejderhayı öldürmelerine yardım ettin
--kesinlikle
Ardından gülümseyişiyle bana adeta seni gördüğüme sevindim diyen Usagiye döndüm
--kristali görebilir miyim?
Kafasını salladı ve elinde parlak ışık huzmeleri yayan ateş şeklinde kırmızı renk bir kristal belirdi.çok mutluydum.artık sadece 2 tane kaldı.kristal tekrar kayboldu.Venüs;Usagi ile bana dönüp
--eee… sıradaki kim?
Usagi hatırlamakta zorlanıyor gibiydi yani iş bana kalmıştı.Biraz düşündükten sonra Marstan sonra hissettiğim enerjiyi hatırladım
--Jüpiter
Arkamdan Usaginin sesi geldi
--yeeey!Jüpiter-chan bizi bekle
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
O sırada Abyss’in bilinmeyen bir yerinde iki kişi konuşuyordu
Kronos:
--çok iyi iş başardın artık benim yeni komutanımsın
Gölgelerin arasında kırmızı gözler belirginleşti ve parladı
--bu daha başlangıç

Yahaa çok eğlenceli bir bölüm olmuş *-* vampir sevgim arttı beh. devamını bekliyorum ^_^ beğendiiim

arigato çöpçü kedi sendende beklerim

Sen böyle yaz ben hep yorumlarım *sns*

çöpçü kedim biraz daha bekleyebilirsin aklıma hiç bişi gelmiyo ilhamım kaçtı kaç haftadır yazmaya zorlıycam ama kendimi

vampirleri bende severim ve yazın güzel gidiyor devam

teşekkürler beğenmene sevindim.hoşgeldin bu arada

teşekkürler yeni bölümlerini merkla bekliyrumcnm

minna işte size yeni bölüm yazarken bölüm yazmaktan soğudum bilgisayarın üstüne su dökülünce bi garip oldu servise yolluycam neyse umarım beğenirsiniz
15.BÖLÜM
--Haaaa... yoruldum.Hey Usagi-chan biraz dinlenmeye ne dersin?
--Sulugöz,Venüs haklı.jüpiterin kristalinide aldık ve yorgunluktan ölüyoruz hadi biraz mola verelim
Usagi dönüp bize baktı.ne gördüğünü çok iyi biliyorum.yorgunluktan ayakta durmakta zorlanan bir grup görüyordu.Gözlerinde hayal kırıklığıyla onayladı .tabi ona kolay o asasını sallamak dışında hiç savaşmadı.ama Endymion ve Rayne'in vücudunda derin yaralar vardı.zırhlarında da kan lekeleri...Venüs ve ise birkaç sıyrık ve yorgunluk dışında iyi sayılırız.derin bir nefes aldım ve kendimi yerin ıslak sıvısının üstüne bıraktım.tamam savunma için belkiaptalca yaptığım ama yorgunum.kendimi daha dinç hissettiğimde ayağa kalktım ve yaralarıyla ilgilenmek için Endymion ve Rayne'e yöneldim.Venüs de aynı şeyi düşünmüş olmalı ki o da ayağa kalktı ve ben Rayne ile ilgilenirken o da Endmion'un yaralarını temizlediUsagi ise sadece boş boş bakıyordu.Ah bu kız onu ... neyse ben tekrar işime odaklandım.gayet de iyi gidiyordum.Ta ki Rayne'in sesini duyana kadar
--bu kadar güçsüz olduğuma inanamıyorum
--güçsüz?!bunu söyleyen ne gariptir ki ayın ateş gardiyanı ve gardiyanların lideri.ayrıca beni korumaya çalıştığından bu haldesin.mühürlü
olduğun gerçeği de var Rayne
--sahi öyledim değil mi?üzgünüm Mia seni üzdüm.biliyorum hep sokuyorum bağ durunda da öyle.bağ yüzünden istemesende benle evlenmen gerekecek.aşık olduğun biriyle değil.keşke bağımızın olmadığı gümüş binyıla gönderebilsem seni
içimden hayır bunlar doğru değil sadece bağ yüzünden senle evlenmiycem.sana aşık olduğumu anlaman bu kadar mı zor?!demek geçiyordu.ama ben sadece sustum.onunsa yüzünde acı bir ifade belirdi ve gözleri gölgelendi.çömeldiğim yerden kalktım ve kendime lanet ederek Usagi'nin yanına yürüdüm.
--sorun ne?
--hiç bir şey gerçekten Mia-chan
--yalan söylemeyi her zaman ki gibi beceremiyorsun Usagi
--aslında(gözleri doldu)Merkür onun..onun enerjisi kayboldu
şaşırdım bunun anlamı artık onun.... bir de ben denedim Merkür'e ulaşmayı.Bir süre sonra enerjisizlikten bitkin düştüm ama en sonunda hafif bir enerji hissettim.bulunduğumuz yerden çok uzaktı ve kuzeyden geliyordu.sonra başım döndü ve bilincimin yavaş yavaş kapandığını hissettim.kendime geldiğimde dönüşümüm gitmişti ve Usagi baş ucumda göz yaşı döküyordu.kendimde olduğumu fark edince
--Mia-chan ben sandım ki sen de Merkür gibi yok oldun
--aptal olma yakanızı o kadar kolay bırakmam hem Merkür de bırakmamış.kuzeyde ama çok uzakta tam yerini algılayamadım
Usaginin gözleri büyüdü ve bir an için ne yapacağını şaşırdı.sonra hemen toparlanıp diğerlerine bir şeyler söyledi ama ben hala tam ayılamadığımdan ne dediğini anlayamadım.jeton ancak Rayne beni kucaklayıp yürümeye başladığında düştü. Merkür'ü almaya gidiyorduk ama nereden?belkide Dünya'ya dönüp biraz dinlenmeliyiz.Aaaa... ben ne düşünüyorum böyle bu dinlenmekten çok daha önemli hala tam kendimde değilim galiba.her neyse Rayne ile göz göze gelip beni indirmesini sağlamaya çalıştım.Göz göze gelirsek dayanamaz dediğimi yapardı.ama ben her deneyişimde bir şekilde gözlerini kaçırdı ve doğal olarak başaramadım.o sırada aklıma o tatsız olay geldi.büyük ihtimal Rayne onu bağdan ötürü nişanlandığımı sanıyordu.aptal adam.daha sonra birden durduk.yolumuzun önünde bir adam hayır vampir duruyordu.dikkatli bakınca bunun Miles olduğunu fark ettim.etrafımızdaki evler kırmızı ve tonlarında olduğundan gözleriyle çok uymuştu.içimde kızgınlık ve minnet duygusu aynı anda belirdi gerçi kızgınlık daha yüksek ölçüdeydi.Rayne ise gerilmişti.bakışlarında nefret vardı ve açık şekilde meydan okuyordu.Miles ona alaycı bir şekilde baktıktan sonra Usagiye
--Merkür kristalini arıyorsunuz değil mi?yerini biliyorum beni izleyin
arkasını döndü ve yürümeye başladı.Usagi ise karşımıza birden çıkan bir vampire güvenmekte kararsızdı.en sonunda kristali alma isteği üstün geldi ve Miles'ı takibe koyuldu.tabi bizde peşinden gittik.gerçi hiç birimiz istekli değildik.Rayne her saniye daha çok gerginleşiyordu.en sonunda iç güdülerine yenilip Miles'a saldıracak diye korkmaya başladım.Miles'a acıdığımdan değil.cehenneme kadar yolu var.ama ya Rayne'e bir şey olursa.aslında çok güçlüdür ama Miles'ın gözlerinde sadece yaşlılığın getirdiği o derinlik var.umarım Rayne bir delilik yapmaz.bu sırada Usagi Miles'a yaklaştı
--burayı çok mu seviyorsunuz?
--hayır
--neden burdasınız o zaman?
--çıksamda kendi zamanıma dönemem.abysste zaman farklı işler
--ama biz
usaginin sözünü kesti ve kendi devam etti saygısız adam
--evet siz kendi zamanınızda çıktınız hatta 1 günden bile az bir süre geçmişti Dünya'da.nedeni size kapıyı kapı bekçisinin açması.kendiliğinden açılanların sizi hangi zamanda çıkaracağı beli olmaz.
--ciddi misin?
--sailor moon tabiki ciddi kapı anahtarının özelliğini hala hatırlamadın mı yoksa?
--ahahaa unutmuş olmalıyım Venüs-chan
o bunu dediğinde Endmion'un suratında şimdiden mi der gibi bir ifade geçti.ben daha durumun keyfini çıkaramadan Rayne'den hırlamalar gelmeye başladı.korkuyla gözlerimi ona çevirdim
--yapma!
ama artık çok geçti.Rayne beni hızla yere bıraktı ve aynı hızla Miles'a yöneldi. onların aralarında durmanın fayda etmeyeceğini bildiğimden bende kakıp Sailor Moon ve diğerlerini onlardan uzaklaştırdım.iki erkek vampirin kavgasının ortasında kalmak insanlar için pek güvenli değildi.Miles biliyordum böyle olacağını der gibi bir bakış attı ve kavga başladı.çok hızlı olduklarından gözle takip edemiyordum.aslında vampir formumda gayet rahat izleyebilirim ama yanımdakiler henüz yüksek seviye bir vampiri tam formunda görmeye hazır değil.Rayne de bunu biliyor o yüzden tam formuna geçemez bu da ondan daha tecrübeli ve mühürsüz olan Miles'ın düşük sınıf bir vampirde olsa kazanacağı anlamına geliyor.düşündüğüm gibi de oldu.Miles bir anda Rayne'i yere çarptı ve onun üstünde belirdi.Rayne sırıtarak
--seni öldürürdüm ama öldürmüycem yanlış anlama senin için değil şurdaki tatlı vampir için
bana göz kırptı ve Rayne'in üstünden çekildi.ardından da
--hadi devam ediyoruz
hemen Rayne'işn yanına gittim ve onu ıslak yerden kaldırdım.yüzünde kapanmaya başlayan sıyrıklar vardı ve ağzından kan geliyordu.eliyle kan sildi ve diğerlerine katıldık.daha sonra yol boyunca bir sağa bir sola saptık.ama bana her yer aynı görünüyordu kokuları farklı olmasa daireler çiziyoruz derdim.çok şükür Miles en sonund durdu.önümüze siyahlı mavili desenleri olan kobalt mavisi bir kapı çıkmıştı
desenler sarmaşığı andırıyor ve kapıya garip bir hava katıyordu.Miles elini buyrun der gibi yaptı ve kapıyı açtı kapıdan içeri girince geniş bir alanda bulduk kendimizi.yerdeki döşemele kırmızı ve siyahtı.duvar ise beyaz ile mavi arasıydı.alanın ortasındaysa merkür kristali huzur verici mavi bir ışık yayıyordu ve su damlası şeklindeydi.sailor moon bana dönüp
--onu sen almalısın sonuçta sen buldun
bir an ne diyeceğimi bilemedim.biraz düşündükten sonra
--beraber alalım
beraber kristale yürüdük.ellerimizi tam ona değdiğimiz anda etrafımızı kara bir enerji sardı ve diğerleriyle aramızda bir duvar oluşturdu.şaşkınlıkla diğerlerine baktım.Miles'ın suratında hain bir gülümseme oluştu.Endymion,Venüs ve Rayne ise şaşkınlıktan dona kalmıştı.Miles bize doğru yürüdü ve
--efendime merhaba de prenses
arkamdan şeytani bir kahkaha yükseldi evet bu kronostu.tuzağa düşmüştük.bu kadar saf olduğuma inanamıyorum.miles'a
--bu yanına kalmıycak
yalnız bunu derken bile yorgun düşmüştüm.bir şey enerjimi hızla çalıyorudu.Usagi çoktan bayılmıştı.Rayneler bize doğru koştuğunda Kronos onları bir eneri dalgasıyla duvarlardan birine çarptı ve bizi Miles'la beraber sığınağına postaladı.bir kaç saniye sonrada kendisi belirdi.Miles'a
--sağ kolum olmayı gerçekten hak ediyorsun
Miles'ın yüzünden takdir edilmekten memnun bir ifade oluştu.sonra Kronos bana dönüp
--bizi burdan çıkar bakalım prenses.biliyorum asla diyeceksin ama çıkaracaksın emin ol.ama önce sen ve tatlı serenity ile ufak bir işimiz var
o anda bilincim kaydı ve ben kendimi berbat anıların içinde boğulur buldum hepside sanki özellikle seçilmiş gibi berbattı.ne oluyor ne yapıyor bu adam böyle
-----------------------------------------------------------------------------------------------

ay ay ay çok çok çok güzeldi bayıldım başka ne diyebilirimki

içinde bazı yazı hataların var ama hızlı yazdıgından olsa gerek diye düşünüyorum

mükemmel gidiyorsun en heyecanlı yerinde bitirdin lütfen en kısa zaman da devamını getir

teşekkürler arigato

bayıdım daha başka ne denebilirki

bazı yazım hataların var onlarda hızlı yazmandan olsa gerek


en heyecanlı yerinde bitirdin devamıı en kısa zamanda istiyorum


teşekkürler arigato