Öncelikle çok Geçmiş Olsun.

Bildiğim şeyleri sormak gibi bir huyum yoktur.Farketmiyorum çünkü farkedecek bir şey olmadığını düşünüyorum. Prensesbenim sen bu konuda ısrarlısın anlaşılan ama bence Gülsüm için söylediklerin onu kızdırmaya başladı.Sonuçta sen eğer zaman içinde haksız olduğunu kabul etsen bile bu onun için söylediğin (kara madde gibi ) şeyleri değiştirmeyecek.Bence sen bunu zaman içinde kendi kendine bul.

Elifte yok. Elada beni dizginleyemez.

Benim sabrımın sınırlarını sınamaya kalkışma çemçürük. Kinayelerde boğulursun sonra. Mübalağa da sevmem ben!. Bir düşün bakalım. Sonra tecahül-i arifler dahi yetmez sana. Başlığımızı daha fazla kirletme. Bu son uyarım.

Kararımı söylüyorum bu benim tanıdığım Gülsüm değil.Malesef kendisi şu saatten itiberan ölmüştür.Çünkü benim tanıdığım Gülsüm biraz hırçındı biraz farklıydı ama çok nazik bir insandı.Biraz sert gibi görülüyordu ama iyi bir kalbi vardı.Şimdi ise tamamen farklı.Daha fazla dayanamam artık.İnsanlar değişebilir fikrini uzun bir süre önce farketmiştim ama ameliyat olduğum ve pansumanlarım devam ettiğibiçin unutmuşum.Madem Gülsüm farklılaştı ve benim anlaşamayacağım bir kişiye dönüştü o zaman benimde Gülsümle konuşmayı bırakmaktan başka çarem kalmıyor.Ki Chopinle dostlukları göze alınırsa bundan sonra Chopin ve Gülsümün fanficlerini takip etmeyeceğim.Siz sıradan bir okuyucu kaybetmenin hafif bir üzüntüsünü ve bende müthiş yazarların fanficlerinin okumamanın derin üzüntüsünü yaşayacağım belkide değil orası tam bir muamma.Sizlere yazdığım bu son mesajdır ya da yorum artık nasıl düşünürseniz.Sizlere hakaret ya da kötü sözler söylemem.Her ne kadar çok sinirli bir insan olsamda bunu yapmamaya karar verdim.Belki her şeyi tam olarak anlatamıyorum belki yanlış bir şekilde anlatıyorum ama içimden gelenleri yazıyorum. Bir daha internette ve ya hayatta görüşmemek dileğiyle.

Prensesbenim şu zamana kadar yazdıklarına farkındaysan senin ayarında cevaplar verdim. Ciddi takınıp sana hakettiğin cevapları yazmadım. Yalnız beni gerçekten sinirlendiriyorsun. Sana geçmiş olsun dileklerimi sundum. Bu konuları konuşulacak yer burası değil. Burası ff kısmı farketmedin sanırım. Ha keza bizlerde ki genelde ben yapıyorum konuyu saptırdığımız oluyor ama sen geldiğinden beri farkettin mi bilemiyorum bana kişisel hakarette bulunuyorsun. 22 yaşında olduğumu sen farkettin mi bilmiyorum bence artık farketmelisin çünkü ben çocukla çocuk olmaktan yoruldum. Emin ol sana yetişkin biri gibi davransam hiç hoşuna gitmez. Bu mesajından önce yazdıkların yanlış ve hoş olmayan cümleler. Buna rağmen seni uyardım ki üstelik sana hiçbir şey de demedim. Deseydim emin ol bunları yazamazdın bile. Sen daha 14 yaşındasın ama üzgünüm ben farklılaşacak veya karakter değiştirecek yaşı çoktan geçtim. Ben ergenliği geride bırakalı epey oldu. Bu yüzden garip ithamlarınla bulunmadan önce bunun farkında olmanı beklerdim. Kimsenin bana abla demesini istemedim. Abla ile mesafe olmasını istemedim ama hata etmişim. Araya saygı duyulacak kelime eklemeyince insanlar karşısındakinin kim olduğunu unutıyorlar sanırım. Sana herhangi bir lafım olamaz. Bu demek değildir ki senin bana yönlendirdiğin sözleri şakaya alacağım ve sana sevgi kelebeklerinin uçuştuğu kalplerin çarpıştığı mor pötikareli cümleler kuracağım. Maalesef öyle bir dünya yok. FFmizi okumama kararın için sana teşekkür ederim. İlla okumak istiyorsan da chopin'den rica ederim sana özel mesajla yollar. Sayfamızda dolaşmamış olursun.

Yazacaklarımı gerçekten yaşın gereği ve kendimi tuttuğumdan hafifletiyorum. Yoksa emin ol net karşısında sadece resminin altında yaşını görüyorum ve bu kendimi zaptetmeme yetmiyor.
Sana diyeceklerim bundan ibaret. Sabrımı fazlasıyla zorladığını defalarca dile getirdim. Bence taşırma. Bu senin yararına olur ve evet bu bir tehdit.

.ben boyle konuşmuştum ama ben şaka boyutunda anlamıştım olayları.oyuzden koptum,mesajların devamını cok merak edıyorum gıbı bır mesaj atmıştım.yanlış anlaşılmasın.konunun bu boyutda olmasınada üzüldüm umarım haledersınız sorunu .

Yok biz de senin düşündüğün gibi düşünmüştük mesajlarımdan anlaşılıyordur sanırsam.Yanılmışız. Sorun yok merak etme

O değil çaktırmayın bizi temizliğe taşımasınlar

çaktırmayız merak etme .

Açıkcası Gülsüm'e sonuna kadar katılıyorum...Cici gözüküp saman altından hakaret etmen seni haklı yapmaz prensesbenim...daha önce de söylediğim gibi bu ff ne sana ne de bir başkasına özel yazılmıyor...okumak ya da okumamak sana kalmış...

Bunca lafın altında kalmadığı için Gülsüm'e saygılarımı bildiririm, neredeyse yaşıt sayılsak bile ben bile büyüğüm olduğu için ona her daim saygı duydum oysa sen ne büyük ne de küçük tanıma yetisine sahip birisin anladığım kadarı ile.

Burası ff sayfası o nedenle konuyu daha fazla uzatmayacağım, cumartesi-pazar bölümler gelecek meraklanmayın...
Gecikme için tekrardan özür diliyorum...
Büyüklerin ellerinden küçüklerin gözlerinden ötekilerin yanaklarından öpüyorum...

yenı bolum gelmıyecekmı daha

aslında özel bölüm olacaktı 2 tane elif yoğun olduğundan yazamadı bir türlü bende bilmiyorum ne alemde. En sonunda özel bölümleri ben yazıp ekleyeceğim. Kaldı üstümüzde

burdakı en guzel ff lerden bırı ve yenı bolum uzun zaman gelmeyınce merak edıyorum.inş en kısa zamanda zamanınız olur

Gülsümcüğümü ve silzeri bekletiyor olmak beni çok üzüyor...fakat gerçekten zaman bulmakta çok sorun yaşıyorum...üstüne üstlük de yazma da tıkanmış durumdayım çünkü kafam şu an başka bir milyon konu ile dolu...
ağlamak istiyorum

Elif gelene kadar konuyla alakasız fillerlar yazalımda konu ayakta kalsın. FFde bile filler yazan bir başlığız efendim biz:D

Bağımsız
-İnanamıyorum. Bunun böyle olmaması gerekiyordu. Şimdi talimatlarda ne yazıyor. Sağ bandı iyice gerin. Bant bunun neresinde acaba? İnanmıyorum bu kadar karışık olması şart mıydı?
-Usako. Bu bez işi seni fazlasıyla yoruyor sanırım. Dilersen biraz dinlenebilirsin. Darien’i besleme işi sende altını değiştirme işi bende olabilir öyle değil mi? Fazlasıyla yoruluyorsun.
-Mamo-chan ben daha kendi bebeğime bile bakamıyorum. Tüm bunların üstesinden nasıl geleceğim.
-Sorun değil merak etme sadece bir bez. Söz konusu Darien olduğunda her şeyi feda edebileceğini biliyorum. Bu yüzden bu konuda fazla sıkıntı yapma.
-Yine de alt tarafı bir bez. Kızlar bunu öğrendiğinde özellikle Rei hakkımda ne düşüneceklerini bilmek dahi istemiyorum.
-Sana destek olacaklarından eminim. Fazla abartmıyor musun sence?
-Hayır! Bunu halledeceğim. Bu kadar basit bir şeyde pes edemem. Şimdi sevgili kocacığım. Kenara çekiliyorsun ve bu işi anne oğul arasında halletmemize izin veriyorsun.
-Usako hiç pes etmeyeceksin değil mi?
-Asla! Rei ve kızlar bugün ziyarete gelecekler. Hiç açık vermememiz gerekiyor. Bu yüzden bu meseleyi halledeceğim.
Darien dünyaya gözlerini açalı 1 ay olmuştu. Chiba ailesi aralarına katılan bu yeni nefesle tüm kederlerinden ve önlerinde kendilerini bekleyen savaşlardan sıyrılmışlardı. Usagi ve Mamoru için artık milyonlarca doğru arasında tek bir gerçek vardı Darien. Armağan… Olabileceklerin en iyisi avuçlarında duruyordu. Mamoru Darien’i kucağına ilk aldığında aklından geçenleri çok iyi biliyordu. Mutlulk diye sormuştu kendi kendisine ellerinde tutulabilecek bir şey miydi ve aşk tm bu parıltısıyla cisimlerin en güzeli haline bürünebilecek kadar büyük bir mucize miydi Darien’in gözlerinde Usagi’yi görüyordu. Aynı masum aynı bilinçli bakışlar. Korunmak için bir başkasına muhtaç ama gücü yettiğinde bir başkasını büyük bir güçle koruyabilecek iki çift mavilik. Mamoru sessizdi. Duygular sözcüklerde anlam bulmamalıydı. Anlamlandırılmış her saflık farkını yitirirdi. Usagi’ye her seni seviyorum deyişi içinde büyük bir kayıptı. Ona olan duygularını bu şekilde özetlemek içindeki duygulara onun varlığına haksızlıktı.Doğum sırasında yanında olamadığı eşine daha da özeniyordu artık. Sorunlar soruları beraberinde getirmişti. Mamoru içinde kopan kıyamete yeni sorular ekliyordu. Usagi’nin soluk tenini ve neredeyse nefessiz kalmış halini düşündükçe ve şimdi sahip olduğu mutlulukla mukayese edince sevgi aslında oldukça basit bir sözcüktü. O dünyaydı dünya yalnız. Dünya sebep arıyordu. Var olmak için sebep… Evren onun için savaşlar veriyordu. Birbiri ardına devam eden savaşlar… Dünya sadece tek bir gerçeği arıyordu var olmak için bir neden. Ay ise tüm bu nedenlerin ortasında parladı. Büyük bir güçle Dünya karanlıktan kurtuldu. Mamoru Usagi’yi yalnızcasevmiyordu ona karşı hissettiği en başta büyük bir tapınma duygusuydu. Onun gülüşü kaçışt Mamoru için. Gerçekten olan bitenden ve olacaklardan kaçış… Sonrasında nedenler daha da büyüdü Darien kollarında Usagi yanındaydı. Bu kader değildi bu duaydı. Bu kalbinin yüzyıllardır beklediği andı. Bu sahip olamadığı aile olmanın ilk adımıydı.
Usagi Darien’i kucakladı ilk kez. Kendisinden bir parça olduğunu söyleyebilirdi. Söyleyebilirdi çünkü bilmesine rağmen bu garipti. Yoktan var olan bir kalp üstelik birbiri için deliler gibi çarpan iki kalp tek bir kalp oluvermişti. Bir minik çarpıntı uykusuzluğun en güzel melodisiydi. Dokunmak, denemek, çabalamak onunla aynı hayatı paylaşmak… Gözlerinde gözlerini ellerinde o minik nefesini hissetmek. Anne olmak ne demekti? Annesi onun için neydi? Anlamlandıramıyordu hala. Ne zaman düşünse bunları gözlerinden yaşların akmasına engel olamıyordu. Çocuk olduğuna yemin edebilirdi ama sonra birden büyüdü. Gözlerinden yaşlar hala en ufak olayda akıyordu hala sakarlıkları devam ediyordu ama omzuna binen sorumlulukla gurur duyuyordu. Anne olmak buydu varlığı için minnettar olmak kendi çocukluğundan bir çırpıda vazgeçmek. Evreni korumanın yeni bir sebebi vardı her sebep kadar özel her sebepten daha kutsal. Darien farklı bir umuttu. Milyonlarca duygunun tek anlamlı tutkusuydu. Armağan…
-Tamam oldu.
-Usako. Emin misin?
-Ah evet baksana oğlum nasılda gülümsüyor.
-Bence o düzgün yapışmamış baksana kenarlarına.
-Hadi ama başka yere yapışma imkanı yok. Doğru olduğuna eminim.
-Usako bandı ters çevirip kendi üstüne yapıştırmışsın. Bu bez kaldırdığın anda düşer gördüğün gibi.
-İnanmıyorum. Yine mi olmadı. Bu bez sorunlu bundan eminim.
-İstersen biraz dinlen ben hallederim olur mu?
-Pekala. Mamochaan bundan kızlara bahsetmesek olur mu?
-Tabi. Ama biliyorsun onlar senin mükemmel bir anne olacağından eminler.
-Bunu Rei’nin yanında tekrarlarsan sevinirim.
-Usako abartıyorsun.
-Hiçte bile. Darien doğduğundan beri bana bu konu hakkında sürekli şakalar yapıyor.
-Rahatsız mı oluyorsun bunu Rei’ye söylersen anlayacağından eminim.
-Hayır rahatsız olmuyorum. Sonuçta bu Rei ama haklı olma ihtimali canımı sıkıyorç
-Biraz zaman Usako.Bu sorunları da aşacağız.
-Haklısın ne de olsa bir süre sonra beze ihtiyacı olmayacak öyle değil mi?
-Usakooo sen gerçekten inanılmazsın. Hadi bakalım Darien babanla biraz uyumaya ne dersin? Aferin.
Haruka ve Michiru Darien’in 1. Ayı için en özel hediyeyi arama girişimlerine başbaşa devam etmekteydiler. Aslında her zamanki organizasyon geçerliydi. Makoto bugüne özel pasta yapacaktı.Kızlar hediyelerle ilgileniceklerdi ama daha sonra Rei hediye alma işini bir yarışa çevirince herkes hediyesini ayrı alma kararı verdi.
-Darien’e en güzel teyze hediyesini kim verecek yarışı başlasın o halde.
-Hadi ama kızlar bu biraz saçma değil mi?
-Ami-chan tabi ki saçma. Bu yüzden eğlenceli ya. Bu yüzden mızıkma ve hazırlan.
-Minako haklı Rei teyzesi olarak Darien annesinden bile daha çok güvenecek bana. Hediyeme de bayılacak yıllar sonra bile hediyemden bahsedecek.
-Sen kırışmış cildinle dinleyeceksin.
-Minako bu hiç adil değil. Sen farklı olmayacaksın.
-Minako-chan, Rei-chan abartmasanız iyi olur.
-Aslında bayanlar sizin gibi güzel kızlarla alışveriş yapmak eğlenceli olsa da bu düelloyu kabul ediyoruz. Prensimizin gözünde en güzel hediye bizimki olacak. Hazırlıklı olun.
-Bu harika o halde yarış başlasın.
-Rei-chan. Yine de bu çok garip.
Kararlaştırılan yarışmanın üzerine alışveriş maratonu başlamıştı. Haruka ve Michiru kızlarla birlike vakit geçirmeyi seviyorlardı. Onlarla birlikte olmak gerçekten savaşçı olmadıkları günleri hatırlatıyordu. Dertsiz ve neşeli günler… Yine de sorumluluk beklemezdi. Hediyelerini diğerlerinden önce verip kızları uzak bir alandan koruma kararı aldılar. Onlarında eğlenmeye hakları vardı ve böyle bir günün bir saldırı yüzünden bozulması hiç kimsenin hoşuna gitmezdi.
-Haruka-chan hediyemizi beğenir mi dersin?
-Beğeneceğine eminim. Zaten büyümesine çok var. Daha minik öyle değil mi?
-Yine de böyle bir yarışa girmemeliydik.
-Endişeleniyor musun Michiru?
-Sadece kaybetmek hoşuma gitmiyor.
-Merak etme annesi gibi en ufak şeye sevineceğinden eminim.
-Pek minik bir hediye sayılmaz.
Haruka kucağında taşıdığı kocaman hediye paketiyle Chiba’ların dairesinin önünde derin bir nefes aldı. Sonra kapıyı çaldı. Kapı açılır açılmaz hediyesini içeri bırakarak söylenmeye başladı.
-Ağır bir hediye sayılır. Prensimiz bunun değerini bilse iyi olacak.
-Haruka-chan, Michiru-chan sizi görmek harika. Hep birlikte geleceğinizi düşünmüştüm.
-Üzgünüm tavşan sadece hediyemizi bırakmak istedik. Biraz işimiz var biliyorsun herkes birlikte olacak. Sizi korumak görevimiz.
-Sadece bugün hep birlikte olamaz mıyız?
-Biz birlikteyiz tavşan merak etme. Bebeğinle mutlu bir gün geçir. Biz yalnızca bu şekilde mutlu olacağız.
-Haruka-chan, Michiru-chan evli hatta çocuk sahibi birisi olmama rağmen hala ağladığıma inanamıyorum. İyi ki varsınız sizleri seviyorum.
-Tamam prenses sulugözlülük yapmanın lüzumu yok. Güzel bir gün geçirmeye bak öyle değil mi Haruka?
-Michiru haklı odango. Eğlencenize bakın. Bizi merak etme.
-Teşekkürler pekala pekala.
-Ah unutmadan prenses diğer kızlar hediye hakkında laf ederlerse bizimkinin en güzeli olduğunu söyle olur mu?
-Bu da nereden çıktı?
-Nereden çıktığı önemli değil bu sözümü unutma sadece.
-Hiç bir şey anlamadım ama pekala.
Rei büyük bir hışımla merdivenleri çıktı. Minako ise arkasından saçını çekmeye çalışarak onu ittiriyordu. Ami koskoca kızların bu çocuksu kavgalarına içten içe gülüyor olsa da yerlerinde durmaları konusunda uyarmaktanda geri kalmıyordu. Makotonunsa tek bir sorunu vardı büyük bir emek verdiği şaheserini korumak.
-İlk ben geldim inanamıyorum.
-Rei-chan biz tam arkandayız farkında mısın?
-Minako-chan yine de kapıya ilk ben dokundum.
-Bu da nereden çıktı. Bende bin kez dokundum o zaman. Saçma saçma konuşma Rei-chan.
-İstersen 15000 kez dokun ilk benim geldiğim gerçeğini değiştiremezsin.
-Kızlar sakin olun apartmanın içinde gürültü yapıyorsunuz insanlar rahatsız olacak.
-Ami-chan hadi ama Rei’ye bir şey söyle hepimiz aynı zamanda geldik.
-Bu konuda da yarışmıyoruz öyle değil mi Minako? O yüzden böyle iddiaların bir önemi yok.
-Amichan yüzmene rağmen hala geride kaldığın için bu şekilde konuşuyorsun.
-Rei-chan yüzmekle yürümenin ne alakası var şimdi.
-Sadece spor yaptığın halde geride kalmanı anlayamıyorum. İlk ben geldim.
-Amichan sende mi dahil oldun. Hadi ama kızlar çalın artık şu kapıyı. Elimde kocaman bir pastayla duruyorum ve sizin bu tartışmalarınız pastaya zarar verecek diye korkudan ölmek üzereyim.
-Yüzmede yarışabiliriz istiyorsan Rei-chan yürüme pek alanım değil sanırım.
Usagi kapının önünden gelen gürültüler karşısında irkildi. Önce hırsız olabileceğini düşündü. Sonrasında ise aklına en kötüsü geldi. Düşmanlar olabilirdi. Korkuyla ilk işi odasına bakmak oldu. Derin bir nefes aldı. Mamoru göğsüne Darien’i yatırmış derin bir uykudaydı. Kapıya giderek dışarıyı gözetledi. Sonra Minako’nun sarı saçlarının bir el tarafından çekildiğini farketti. Hemen arkasından Rei’nin çığlıkları kulağını deliyordu.
-Kızlar burada ne yapıyorsunuz böyle kapıyı çalmayı düşünmediniz mi?
-Merhaba Usagi-chan biz sürpriz yapmak istedik. Darienimizin birinci ayı kutlu olsun.
-Teşekkür ederim. Bu kadar teferruatlı bir kutlama beklememiştim. Gerçekten sizler olduğunuz için çok şanslıyım.
-Sakın sulugöz yeniden ağlamaya başlama. Bir de senin gözyaşlarını çekemem.
-Rei-chan çok kabasın. Sadece duygulanmıştım.
-Sakın dedim odango.
-Pekala pekala İçeri gelin.
-E Usagi-chan nerede bizim yakışıklı prensimiz.
-Babasıyla birlikte uyuyor. Birazdan karnı acıkır uyanır. Sürekli yemek yiyor. Bu iştahını kimden aldı hiç anlamış değilim.
-Acaba kimden bizde merak ettik şimdi doğrusu.
-Ahh inanmıyorum Makoto-chan en sevdiğim pasta. Bu gün Darien’in günü olduğu için ve pasta onun olduğu için en kocaman dilimi yiyebilirim öyle değil mi?
-Usagi-chan dilediğin kadar yiyebilirsin.
-Çok sevindim. Kızlar neler yaptınız anlatın bakalım.
-Aslında pek bir şey yapmadık. Çok değerli yeğenimize en güzel hediyeyi bakınmakla meşguldük.
-En güzel hediyeyi tabiki ben aldım.
-Reichan bırakalım da buna Usagi karar versin.
-Konu da ne böyle?
-Aslında Usagi-chan Rei aramızda iddia başlattı. Tüm sebep bu.
-Hadi ama Usagi hediyelere bak.
-Tamam tamam.
Usagi önünde duran hediyelere baktı.
-Sanırım bu Ami’den. Bebeğimi nasıl Büyütürüm? Bebek Gelişimi? Bebek Hastalıklar. Anne Bebek Sağlığı. Kitaplar teşekkürler Amichan harika bir hediye. Bebek patikleri. Bembeyaz üzerinde alev işaretleri. Rei-chan bu çok sevimli. Makotonun pastası ve Minako’nun sesinden ninniler.Hepinizin hediyeleri harika. Düşündüğünüz için çok teşekkür ederim.
-E hadi ama Usagi en iyisini seçmeyecek misin?
-Aslında herkesin hediyesi harika ama ben Haruka’nın ve Michiru’nun hediyesini seçeceğim.
-hadi ama ne ara geldiler. Ne almışlar peki?
Usagi dev ayıyla odaya gelir ve yumuşak tüylerine sarılarak hediyeyi gösterir.
-Gerçektende güzel bir ayıcık.
-Ne ayıcığı Reichan. Hayvanat bahçesinden ayı getirmişler sanki dev gibi. Ama çok sevimli.
-Üzgünüm kızlar Haruka hepimizi geçti sanırım.
-Haruka-chaan sana inanamıyorum.



Darien kızların sesine uyanmış ağlıyordu. Mamoru ise yoğun çalışması sonucunda uykusuzluğa yenik düşmüş derin bir uykunun içerisindeydi. Usagi yavaşça kucakladı Darien’i sonra da arkadaşlarının yanına getirdi.
-Prensimiz uyanmış mı? İnanmıyorum ne kadar yakışıklı aynı Mamoru’ya benziyor.
-Minako-chan küçücük çocuk hakkında böyle konuşmamalısın.
-Ver bakayım bana bu yakışıklıyı.
-Rei-chan sende bir tane yapmalısın.
-Evet öyle değil mi? Ne kadar da güzel kokuyor.İuuuwwww bu koku da ne böyle? İnanmıyorum üstüm ıslanmış. Darieeenn.
-Aferin oğlum çişini nereye yapacağını biliyorsun.
-Saçmalamayı keste altını değiştir.
Usagi korkuyordu. Bu konuda beceriksizdi. Rei ve kızlar kendisiyle alay edecekti. Emindi. Kötü bir anne olduğunu kendisi de biliyordu ama bunun dile dökülmesi içinde tuhaf bir huzursuzluk hissetti. Bu çok basit saçmalama diye tekrarladı kendi kendine. Darien’in altını açtı ve değiştirmeye başladı. Başarısız oldu.
-Hadi ama Usagi yapamıyor musun?
-Olmuyor. Başaramıyorum. Böyle basit bir şeyi bile başaramıyorum. Ben iyi bir anne iyi bir eş değilim. Neden her konuda başarısız olmak zorundayım.
-Usagiii. Merak etme biz senin yanındayız.
-Evet ama usagi Ami-chan haklı her konuda yardımına hazırız bunu sakın unutma.
-Sadece öğrenmen gerekecek Usagi hepsi zamanla olacak.
Ami-chan Minako-chan Makoto-chan teşekkür ederim gerçekten.
-Hadi ama sulugöz şimdi gel de şu işi halledelim. Birlikte başaracağımıza eminim.
-Birlikte evet. İyi ki varsınız kızlar. Teşekkür ederim.
Güzel bir gün son bulmuştu. Usagi biliyordu yalnız değildi. Tüm hazinesi yanında onun en büyük destekçisiydi. Huzurlu bir nefes ile Darienin kokusunu içine çekti ve günün yorgunluğuna daha fazla dayanamadan kendini uykuya bıraktı.

ben bu sezonun 6. bölümünde falan kalmıştım derslerden. yarın veya ertesi gün hepsini okuycam ama son bölüm onuyla alakasız olunca okudum ve...

daisuki yo gülsüm-sama