A. KADİR |
Yazar
Mesaj
A. KADİR (1917-1985)
1917'de İstanbul’da doğdu. Asıl adı İbrahim Abdülkadir Meriçboyu'dur. Eyüp Ortaokulu ve Kuleli Askeri Lisesi’ni bitirdi. Kara Harp Okulu son sınıfındayken, zararlı kitaplar okudukları gerekçesiyle tutuklanan öğrencilerden biri oldu, on aya hüküm giydi,okuldan çıkarıldı. Yayınevlerinde düzelti işinde çalıştı. Arkadaşlarıyla "Yürüyüş" dergisini çıkardı. İlk şiir kitabı Tebliğ toplatılınca da, dört beş yıl İstanbul dışında sürgün yaşadı. Sürgün sonrası İstanbul'a döndü, bir bisküvi fabrikasında çalıştı, yayınevlerinde düzeltmenlik, çevirmenlik yaptı, şiir çevirileri ve kitaplarının yayınıyla uğraştı. 12 Eylül 1980 sonrasında da bir ay gözetimde tutuldu. 28 Şubat 1985'te öldü.
İlk şiirlerini "Ali Karasu" imzasıyla yayınlandı. Ankara Cezaevi'nde Nazım Hikmet’le kalınca şiir ve dünya görüşünde önemli değişikler oldu. Konularını toplum sorunlarından alan, içli bir anlatımla yenik hayatların acılığını yansıtan şiirler yazdı. Toplumsal gerçekçi şiirinin ortak temaları ve biçimleriyle, Orhan Veli kuşağının bazı söyleyiş özelliklerini kaynaştırarak sentezci bir şiire ulaştı. Şiirleri, Yeni Edebiyat, Yeni Ses, Yürüyüş , Yığın , Yeryüzü , Beraber , Yeditepe, Gelecek , gibi dergilerde yayımlandı.
Seni Arıyorum...
Hasretim sana
Tam üç koca kış geçti aradan,
koskocaman üç asır.
Önca Aydın, Muğla, Balıkesir.
Önce bizim yiyemediğimiz bal gibi üzüm, incir.
Önce bizim yemeğimize girmeyen bal gibi zeytinyağı.
Sonra gene bir sıra dağ.
Sonra Konya ovası, Adana.
Sonra hiçbir vakit gülmemiş olan Orta Anadolu toprağı.
Bilmem, tanır mısın yanında olsam,
taş gibi sertleşti yüzüm,
bıyıklarım uzadı.
Hasretim sana.
Ilık bir su,
bir demet gül
ve bir lambanın ışığnı arar gibi arıyorum seni.
Bazen yüreğim kabarıyor,
sanki yüzünü bir daha hiç görmeyecekmişim.
Bir anda dünyadan çekilip,
bir nada yoksun kalmak düşünmekten,
geldiği yollardan insanın
bir daha geçememesi.
Elimin hiç dokunamaması eline.
Taze yaprak kokusu dolar genzime birdenbire.
Bakarım birdenbire karşımda başaklar insan boyu.
Ayağımın altında toprak boyanır çağla rengine.
Birdenbire çıkıyorum yalnızlıktan,
giriyorum birdenbire beraberliğe.
çok güzel bir şiirini seçmişsin... bir şiirini daha çok severim.
mutlu olmak varken şu dünyada
geceler geldi dayabdı kapımıza
oldu acımızla sarmaşdolaş
bekledik düşümüzle koyun koyuna... ezgini günlüğü de söylüyor bunu tavsiye derim...
mutlu olmak varken şu dünyada
geceler geldi dayabdı kapımıza
oldu acımızla sarmaşdolaş
bekledik düşümüzle koyun koyuna... ezgini günlüğü de söylüyor bunu tavsiye derim...
O
kadar güzel unutmuştun ki beni, Hatırlatmaya kıyamadım...
teşekkürler sun
kadar güzel unutmuştun ki beni, Hatırlatmaya kıyamadım...
teşekkürler sun
Spoiler:
1. sayfa (Toplam 1 sayfa) [ 4 mesaj ] |
Bu forumda yeni başlıklar açamazsınız Bu forumdaki başlıklara cevap veremezsiniz Bu forumdaki mesajlarınızı değiştiremezsiniz Bu forumdaki mesajlarınızı silemezsiniz Bu forumdaki anketlerde oy kullanamazsınız |