Özdemir Asaf Sayfaya git: 1, 2, 3, 4, 5, 6, Sonraki |
Yazar
Mesaj
Özdemir Asaf (1923 - 1981)
Asıl adı Halit Özdemir Arun'dur. İlk ve ortaöğreniminin bir bölümünü Galatasaray Lisesi'nde yaptı. 1942 yılında Kabataş Erkek Lisesi'nden mezun oldu. İstanbul Üniversitesi'nde, önce Hukuk Fakültesi'ne, sonra İktisat Fakültesi ve Gazetecilik Enstitüsü'ne devam ettiyse de 1947'de yüksek öğrenimini yarıda bıraktı. Bir süre sigorta prodüktörlüğü yaptı. 'Zaman' ve 'Tanin' gazetelerinde çevirmen olarak çalıştı.
İlk yazısı 1939'da 'Servetifünun-Uyanış' dergisinde çıktı. 1951'de Sanat Basımevi'ni kurarak matbaacılık yaşamına girdi. Kendi şiir kitaplarını bastı. 1955'te Yuvarlak Masa Yayınları'nı kurdu.
İkilikler ve dörtlüklerden oluşan ilk şiirlerinde yoğun bir söyleyiş özelliği göze çarpar. İnsan toplum ilişkilerine yönelik temaları konu edinerek düşündürücü bir şiir evreni kurmuştur. Duygu ve düşünce yoğunluğuyla birlikte, alay ve taşlama şiirine egemen olan öğelerdir. İnsan ilişkilerinin toplumsal ve bireysel yanlarını sen ben ikileminde vermiştir. Çok kullandığı sevgi, ayrılık, ölüm temaları, son dönem şiirlerinde giderek yerini kaçış ve umutsuzluğun tedirginliğine bırakmıştır.
Şiirin bir görüşü yansıtması, bir iletisinin olması düşüncesinden yola çıkmıştır. Yuvarlağın Köşeleri kitabında şiirin ve yazarın işlevi konusundaki görüşlerini dile getirmiştir. Batı şiiri ve geleneksel Türk şiirinden yararlanarak verdiği bileşim sanatını zenginleştirip geliştirmiştir.
ŞİİRLERİ
Aşk
Bir Şeyin Adı
Biri
Çırılçıplak
Düello
Evrensel Ballad
Geldim
Kalan
Kalmak Türküsü
Kelimeler
Kendisini Unutmuş
Kocaman
Kolay
Lavinia
Noktasız
Sana
Şiir
Öğüt
Yalın
Yuvarlağın Köşeleri
Şiirlerini biraz sonra ekleyeceğim.. Özdemir Asaf beğendiğim şairlerden bir tanesi.. şiirleri kısa ama o kadar çok şey anlatıyor ki.. Neyse ben fazla uzatmayım şiirlerini eklemeye geçiyim..
Ağlamak
Unutmak kadar kolaydır inan
Sevin ağlayabiliyorsan
Sevin ağlayorsan
Gül ağlayabiliyorum diye
Gül ağlayorum ağlayorum diye
Sana bir şey yapamam
Ağlayamıyorsan
Asıl adı Halit Özdemir Arun'dur. İlk ve ortaöğreniminin bir bölümünü Galatasaray Lisesi'nde yaptı. 1942 yılında Kabataş Erkek Lisesi'nden mezun oldu. İstanbul Üniversitesi'nde, önce Hukuk Fakültesi'ne, sonra İktisat Fakültesi ve Gazetecilik Enstitüsü'ne devam ettiyse de 1947'de yüksek öğrenimini yarıda bıraktı. Bir süre sigorta prodüktörlüğü yaptı. 'Zaman' ve 'Tanin' gazetelerinde çevirmen olarak çalıştı.
İlk yazısı 1939'da 'Servetifünun-Uyanış' dergisinde çıktı. 1951'de Sanat Basımevi'ni kurarak matbaacılık yaşamına girdi. Kendi şiir kitaplarını bastı. 1955'te Yuvarlak Masa Yayınları'nı kurdu.
İkilikler ve dörtlüklerden oluşan ilk şiirlerinde yoğun bir söyleyiş özelliği göze çarpar. İnsan toplum ilişkilerine yönelik temaları konu edinerek düşündürücü bir şiir evreni kurmuştur. Duygu ve düşünce yoğunluğuyla birlikte, alay ve taşlama şiirine egemen olan öğelerdir. İnsan ilişkilerinin toplumsal ve bireysel yanlarını sen ben ikileminde vermiştir. Çok kullandığı sevgi, ayrılık, ölüm temaları, son dönem şiirlerinde giderek yerini kaçış ve umutsuzluğun tedirginliğine bırakmıştır.
Şiirin bir görüşü yansıtması, bir iletisinin olması düşüncesinden yola çıkmıştır. Yuvarlağın Köşeleri kitabında şiirin ve yazarın işlevi konusundaki görüşlerini dile getirmiştir. Batı şiiri ve geleneksel Türk şiirinden yararlanarak verdiği bileşim sanatını zenginleştirip geliştirmiştir.
ŞİİRLERİ
Aşk
Bir Şeyin Adı
Biri
Çırılçıplak
Düello
Evrensel Ballad
Geldim
Kalan
Kalmak Türküsü
Kelimeler
Kendisini Unutmuş
Kocaman
Kolay
Lavinia
Noktasız
Sana
Şiir
Öğüt
Yalın
Yuvarlağın Köşeleri
Şiirlerini biraz sonra ekleyeceğim.. Özdemir Asaf beğendiğim şairlerden bir tanesi.. şiirleri kısa ama o kadar çok şey anlatıyor ki.. Neyse ben fazla uzatmayım şiirlerini eklemeye geçiyim..
Ağlamak
Unutmak kadar kolaydır inan
Sevin ağlayabiliyorsan
Sevin ağlayorsan
Gül ağlayabiliyorum diye
Gül ağlayorum ağlayorum diye
Sana bir şey yapamam
Ağlayamıyorsan

メルベ

tüh be tam da aklımdan özdemir asafı tanıtmak geçiyordu xDDD
neyse, önce davranmışsın =)
gelmesen önemli değil, gelsen önemli olurdu....
gelmemen, benim büyük yalnızlığımı doldurdu
demiş harika insan!
özdemir asaf'ın kelime oyunları ünlüdür...
öyle güzel oynar ki anlamlarla.. oturup saatlerce okuyabilirim onun şiirlerini..
saatlerce dinleyebilirim feridun düzağacın yorumuyla lavinya'yı..
neyse, önce davranmışsın =)
gelmesen önemli değil, gelsen önemli olurdu....
gelmemen, benim büyük yalnızlığımı doldurdu
demiş harika insan!
özdemir asaf'ın kelime oyunları ünlüdür...
öyle güzel oynar ki anlamlarla.. oturup saatlerce okuyabilirim onun şiirlerini..
saatlerce dinleyebilirim feridun düzağacın yorumuyla lavinya'yı..
Yalnız’ın adı okunduğunda
Okulda ya da yaşamda
Kimse
“Burada”
deyemez.
Ama
Yok da...
Okulda ya da yaşamda
Kimse
“Burada”
deyemez.
Ama
Yok da...

Şiirlerinden birkaç örnek.. az önce de yazdığım gibi az ama öz..
Bekle dedi gitti
Ben beklemedim, o da gelmedi...
Ölüm gibi bir şey oldu
Ama kimse ölmedi...
Bana yalanlar söylese yetinecektim.
Ama yalan söyledi
Biri gelir sorarsa
Beni sana sorarsa
Gitti der misin?
Gittigimi söyler misin?
Gidiyorum ben sana
Benimle gider misin?
Sen kocaman çöllerde bir kalabalık gibisin,
Kocaman denizlerde ender bir balık gibisin.
Bir ısıtır,bir üşütür,bir ağlatır,bir güldürür;
Sen hem bir hastalık hem de sağlık gibisin
İnsansız adalet olmaz
Adaletsiz insan olur mu?
Olur, olmaz olur mu!
Ama, olmaz olsun
Kim o, deme boşuna...
Benim, ben.
Öyle bir ben ki gelen kapına;
Baştan başa sen.
Bekle dedi gitti
Ben beklemedim, o da gelmedi...
Ölüm gibi bir şey oldu
Ama kimse ölmedi...
Bana yalanlar söylese yetinecektim.
Ama yalan söyledi
Biri gelir sorarsa
Beni sana sorarsa
Gitti der misin?
Gittigimi söyler misin?
Gidiyorum ben sana
Benimle gider misin?
Sen kocaman çöllerde bir kalabalık gibisin,
Kocaman denizlerde ender bir balık gibisin.
Bir ısıtır,bir üşütür,bir ağlatır,bir güldürür;
Sen hem bir hastalık hem de sağlık gibisin
İnsansız adalet olmaz
Adaletsiz insan olur mu?
Olur, olmaz olur mu!
Ama, olmaz olsun
Kim o, deme boşuna...
Benim, ben.
Öyle bir ben ki gelen kapına;
Baştan başa sen.

メルベ

bir aksamustu pencerenden bakiyordun
agir agir, yollara inen karanliga.
bana benzeyen biri gecti evinin onunden.
kalbin basladi hizli hizli carpmaya...
o gecen ben degildim.
bir gece, yataginda uyuyordun.
uyaniverdin birden, sesiz dunyaya.
bir ruyanin parcasiydi gozlerini acan,
ve karanliklar icindeydi odan...
seni goren ben degildim.
ben cok uzaktaydim o zaman,
gozlerin kavustu aglamaya, sebepsiz aglamaya.
artik beni dusunmeye basladigindan
biraktin kendini ask icinde yasamaya..
bunu bilen ben degildim.
bir kitap okuyordun dalgin ..
icinde insanlar seviyor, ya da oluyorlardi.
genc bir adami oldurduler romanda.
korktun, butun yinenle aglamaya basladin...
o olen ben degildim...
hava da yağmurlu.. ağlarım valla ben bu şiirlerde..
agir agir, yollara inen karanliga.
bana benzeyen biri gecti evinin onunden.
kalbin basladi hizli hizli carpmaya...
o gecen ben degildim.
bir gece, yataginda uyuyordun.
uyaniverdin birden, sesiz dunyaya.
bir ruyanin parcasiydi gozlerini acan,
ve karanliklar icindeydi odan...
seni goren ben degildim.
ben cok uzaktaydim o zaman,
gozlerin kavustu aglamaya, sebepsiz aglamaya.
artik beni dusunmeye basladigindan
biraktin kendini ask icinde yasamaya..
bunu bilen ben degildim.
bir kitap okuyordun dalgin ..
icinde insanlar seviyor, ya da oluyorlardi.
genc bir adami oldurduler romanda.
korktun, butun yinenle aglamaya basladin...
o olen ben degildim...
hava da yağmurlu.. ağlarım valla ben bu şiirlerde..
Yalnız’ın adı okunduğunda
Okulda ya da yaşamda
Kimse
“Burada”
deyemez.
Ama
Yok da...
Okulda ya da yaşamda
Kimse
“Burada”
deyemez.
Ama
Yok da...

usa-ko yazmış:
ilk okuduğumda çok kısa şiirler diye düşünmüştüm ama o kısa cümleler içinde sayfalarca yazı barındırıyormuş.. kelime oyunları konusunda gerçeken usta.. tek bir kelime bile saatlerce düşündürebiliyor insanı..
"gelmesen önemli değil, gelsen önemli olurdu.."
buı dize de çok anlamlı..

メルベ

şu şiirini okuyunca saatlerce kalakalmıştım bilgisayarın başında..
öyle etkilenmiştim ki... öyle çok şey anlatıyordu ki..
ben anlatamıyordum içimden taşanları, o anlatıyordu. o biliyordu.
sanki benim yaşadıklarımı görmüş, benim için yazmıştı.
yaşananlar mı hep aynıydı? yoksa üstad'ın sihri miydi bu bilmiyorum
ama bu şiir beni benden almıştı...
''sensiz de denizi seyredebiliyorum
hem dalgaların dili seninkinden açık.
ne kadar hatırlatsan kendini boş.
sensiz de seni sevebiliyorum.
hep boş konuşurduk hatırlar mısın, bula bula,
karşılaştığımız zamanlarda.
sen, sevgiden şımaran çocuk,
ben şaşıran budala.''
öyle etkilenmiştim ki... öyle çok şey anlatıyordu ki..
ben anlatamıyordum içimden taşanları, o anlatıyordu. o biliyordu.
sanki benim yaşadıklarımı görmüş, benim için yazmıştı.
yaşananlar mı hep aynıydı? yoksa üstad'ın sihri miydi bu bilmiyorum
ama bu şiir beni benden almıştı...
''sensiz de denizi seyredebiliyorum
hem dalgaların dili seninkinden açık.
ne kadar hatırlatsan kendini boş.
sensiz de seni sevebiliyorum.
hep boş konuşurduk hatırlar mısın, bula bula,
karşılaştığımız zamanlarda.
sen, sevgiden şımaran çocuk,
ben şaşıran budala.''
Yalnız’ın adı okunduğunda
Okulda ya da yaşamda
Kimse
“Burada”
deyemez.
Ama
Yok da...
Okulda ya da yaşamda
Kimse
“Burada”
deyemez.
Ama
Yok da...

ve insanı sürükleyen bir şiir daha..
lavinia...
Sana gitme demeyeceğim
Ama gitme lavinia
Yalanlar istiyorsan yalanlar söyleyeyim
İncinirsin yine de sen bilirsin
Sana gitme demeyeceğim
Ama gitme lavinia
Üşüyorsun ceketimi al günün en güzel saatleri bunlar
Lavinia yanımda kal
Sana gitme demeyeceğim
Ama gitme lavinia
Adını gizleyeceğim
Sende bilme bilme lavinia
Yalanlar istiyorsan yalanlar söyleyeyim
İncinirsin yine de sen bilirsin
Ama
Özdemir Asaf (1957)
feridun düzağaç'ın mükemmel yorumuyla
dinlerken insanın içini üşüten, titreten,
gözlerini dolduran bir şarkı...
özdemir asaf'ın anlam kavramını bize tekrardan anlattığı bir şiir..
sana gitme demeyeceğim...
ama gitme lavinia!
lavinia...
Sana gitme demeyeceğim
Ama gitme lavinia
Yalanlar istiyorsan yalanlar söyleyeyim
İncinirsin yine de sen bilirsin
Sana gitme demeyeceğim
Ama gitme lavinia
Üşüyorsun ceketimi al günün en güzel saatleri bunlar
Lavinia yanımda kal
Sana gitme demeyeceğim
Ama gitme lavinia
Adını gizleyeceğim
Sende bilme bilme lavinia
Yalanlar istiyorsan yalanlar söyleyeyim
İncinirsin yine de sen bilirsin
Ama
Özdemir Asaf (1957)
feridun düzağaç'ın mükemmel yorumuyla
dinlerken insanın içini üşüten, titreten,
gözlerini dolduran bir şarkı...
özdemir asaf'ın anlam kavramını bize tekrardan anlattığı bir şiir..
sana gitme demeyeceğim...
ama gitme lavinia!
Yalnız’ın adı okunduğunda
Okulda ya da yaşamda
Kimse
“Burada”
deyemez.
Ama
Yok da...
Okulda ya da yaşamda
Kimse
“Burada”
deyemez.
Ama
Yok da...

şimdi de ben bu şiiri okurken takıldım kaldım.. *_*
usa-ko sen de sanki şiir gibi konuştun.. ^^
senin içine girdim zaman
dışımda kalıyorsun
senin dışından bakınca
içime sığmıyorsun..
İki tür nokta var
Biri önüne ve ardına bakar,
Biri ardına bakmaz,
Ardını noktalar
usa-ko sen de sanki şiir gibi konuştun.. ^^
senin içine girdim zaman
dışımda kalıyorsun
senin dışından bakınca
içime sığmıyorsun..
İki tür nokta var
Biri önüne ve ardına bakar,
Biri ardına bakmaz,
Ardını noktalar

メルベ



feridun düzağaç sanırım özdemir asaf'ı kendisine yakın görüyor.
kendi yazdığı şarkılar da anlam oyunlarıyla dolu. lavinia'yı ondan daha güzel kimse yorumlayamazdı..
mesela nadas şarkısının şu dizesi çok ilginçtir:
hiçbir şey diyen bir cümlenin ortasına terkedilmiş bir kelimeyim
öznesiz zamansız zarfsız mektupsuz adressiz...
onda da biraz özdemir asaf'lık var yani xD
kendi yazdığı şarkılar da anlam oyunlarıyla dolu. lavinia'yı ondan daha güzel kimse yorumlayamazdı..
mesela nadas şarkısının şu dizesi çok ilginçtir:
hiçbir şey diyen bir cümlenin ortasına terkedilmiş bir kelimeyim
öznesiz zamansız zarfsız mektupsuz adressiz...
onda da biraz özdemir asaf'lık var yani xD
Spoiler:
Yalnız’ın adı okunduğunda
Okulda ya da yaşamda
Kimse
“Burada”
deyemez.
Ama
Yok da...
Okulda ya da yaşamda
Kimse
“Burada”
deyemez.
Ama
Yok da...

En kısa ceza
Ömür-boyu olandır..
Kimse bilmediğinden.
Kim bilir;
Belki bir yalan'dır..
Kendiliğinden.
Bir korku'dur belki,
Saklanandır..
Çirkinliğinden.
Bir soru olsa gerek;
Sorulmadığındandır..
Birden.
Seni bulmakdan önce aramak isterim.
Seni sevmekten önce anlamak isterim.
Seni bir yaşam boyu bitirmek değil de,
Sana hep hep yeniden başlamak isterim.
bu dize de güzel..
sevilenin yanlışları görülmez
sevilmeyenin görüntüsü yanlıştır...
Ömür-boyu olandır..
Kimse bilmediğinden.
Kim bilir;
Belki bir yalan'dır..
Kendiliğinden.
Bir korku'dur belki,
Saklanandır..
Çirkinliğinden.
Bir soru olsa gerek;
Sorulmadığındandır..
Birden.
Seni bulmakdan önce aramak isterim.
Seni sevmekten önce anlamak isterim.
Seni bir yaşam boyu bitirmek değil de,
Sana hep hep yeniden başlamak isterim.
bu dize de güzel..
sevilenin yanlışları görülmez
sevilmeyenin görüntüsü yanlıştır...

メルベ

"bir anlam gelse,
ne varsa alsa
gitse......"
"agladigimi gor diye aglamiyorum, agladigim icin, agladigimi goruyorsun"
"adi, rengi, turu, ne olursa olsun, her gercek dost, kisinin obur yarisidir."
"bugune en uzak gun, dun"
"butun dunyayi kucaklamak istedim,kollarim yetmedi"
"cevreme bakindim, yalancilarin cogu unutkan ya da aptal... kotu ve korkak...
yalani boylelerinin eline dusuren buyuk zekalara kizdim." (ne kadar da haklı ^^)
ne varsa alsa
gitse......"
"agladigimi gor diye aglamiyorum, agladigim icin, agladigimi goruyorsun"
"adi, rengi, turu, ne olursa olsun, her gercek dost, kisinin obur yarisidir."
"bugune en uzak gun, dun"
"butun dunyayi kucaklamak istedim,kollarim yetmedi"
"cevreme bakindim, yalancilarin cogu unutkan ya da aptal... kotu ve korkak...
yalani boylelerinin eline dusuren buyuk zekalara kizdim." (ne kadar da haklı ^^)
Yalnız’ın adı okunduğunda
Okulda ya da yaşamda
Kimse
“Burada”
deyemez.
Ama
Yok da...
Okulda ya da yaşamda
Kimse
“Burada”
deyemez.
Ama
Yok da...


YALNIZLIĞA ÖVGÜ
Mutluluğun gözü kördür,
Yalnızlık sağır.
Ondandır biri tökezleyerek yürür,
Öbürü uykusunda bile bağırır.
Mutluluk yalnız kendisini görür;
Unutur bu yüzden ilkin kendisini.
Yalnızlık kendi tutukluğunda özgür,
Boyuna bekler dönsün diye sesini.
Mutluluk alışır kendisine, ölümden beter;
Borçsuzluğuyla övünür, ama kedisi doğurmaz.
Yalnızlığın gidecek bir yeri yoktur;
Boyuna kapısına döner, açan olmaz.
Mutluluğun mezarları, yalnızlığın heykeli var..
Her ikisinin de saksılarında çiçek.
Biri hep başka bir renkle solar,
Öbürüyse ha açtı, ha açmayacak.
________________________________________
SEÇİM
Çok bilen çok yanılır
Az bilen daha çok
Hiç bilmeyen
Yanıldığını bile bilmeyecek
Bu kadar mutlu kişiyi
Kim seçmeyecek?
kelime oyunları harika ya..
(kendimden geçtim xD)
Mutluluğun gözü kördür,
Yalnızlık sağır.
Ondandır biri tökezleyerek yürür,
Öbürü uykusunda bile bağırır.
Mutluluk yalnız kendisini görür;
Unutur bu yüzden ilkin kendisini.
Yalnızlık kendi tutukluğunda özgür,
Boyuna bekler dönsün diye sesini.
Mutluluk alışır kendisine, ölümden beter;
Borçsuzluğuyla övünür, ama kedisi doğurmaz.
Yalnızlığın gidecek bir yeri yoktur;
Boyuna kapısına döner, açan olmaz.
Mutluluğun mezarları, yalnızlığın heykeli var..
Her ikisinin de saksılarında çiçek.
Biri hep başka bir renkle solar,
Öbürüyse ha açtı, ha açmayacak.
________________________________________
SEÇİM
Çok bilen çok yanılır
Az bilen daha çok
Hiç bilmeyen
Yanıldığını bile bilmeyecek
Bu kadar mutlu kişiyi
Kim seçmeyecek?
kelime oyunları harika ya..
(kendimden geçtim xD)
Yalnız’ın adı okunduğunda
Okulda ya da yaşamda
Kimse
“Burada”
deyemez.
Ama
Yok da...
Okulda ya da yaşamda
Kimse
“Burada”
deyemez.
Ama
Yok da...

1. sayfa (Toplam 6 sayfa) [ 84 mesaj ] |
Bu forumda yeni başlıklar açamazsınız Bu forumdaki başlıklara cevap veremezsiniz Bu forumdaki mesajlarınızı değiştiremezsiniz Bu forumdaki mesajlarınızı silemezsiniz Bu forumdaki anketlerde oy kullanamazsınız |