Özdemir Asaf Sayfaya git: Önceki, 1, 2, 3, 4, 5, 6, Sonraki |
Yazar
Mesaj
usa-ko çok güzel şiirler buluyorsun..
Mutluluğun gözü kördür,
Yalnızlık sağır.
Ondandır biri tökezleyerek yürür,
Öbürü uykusunda bile bağırır.
....
Biri hep başka bir renkle solar,
Öbürüyse ha açtı, ha açmayacak.
süper bir şiir ya.. ^^
Özdemir Asaf'ın şiirlerini daha çok sevmeye başladım.. ^^
Mutluluğun gözü kördür,
Yalnızlık sağır.
Ondandır biri tökezleyerek yürür,
Öbürü uykusunda bile bağırır.
....
Biri hep başka bir renkle solar,
Öbürüyse ha açtı, ha açmayacak.
süper bir şiir ya.. ^^
Özdemir Asaf'ın şiirlerini daha çok sevmeye başladım.. ^^
メルベ
Sailor_Moon yazmış:
eheh =) özdemir asaf'ı çok seviyorum o yüzden.
dedim ya sana ben tanıtmak istiyordum diye.
tam konuyu açıcaktım ki sen açtın xD
ama olsun yine de özdemir asaf hakkında konuşup şiirlerini paylaşmak güzel.
özdemir asaf'ın bütün şiirleri vardır bende..
sayfalarca..
daha ne şiirler yollarım ^^ okumaya doyamazsın...
Yalnız’ın adı okunduğunda
Okulda ya da yaşamda
Kimse
“Burada”
deyemez.
Ama
Yok da...
Okulda ya da yaşamda
Kimse
“Burada”
deyemez.
Ama
Yok da...
mesela mum aleviyle oynayan kedi!
eğlencelidir.. okuyunca gülümsersin.
sonuna geldiğindeyse tuhaf bir tad bırakır ağzında (:
MUM ALEVİYLE OYNAYAN
KEDİNİN ÖYKÜSÜ
I
Bir mum yanıyordu bir evin bir odasında
O evde bir de kedi vardı.
Geceler indiğinde kendi havasında
Mum yanar, kedi de oynardı.
Mumun yandığı gecelerden birinde
Kedi oyunlarına daldı.
Oyun arayan gözlerinde
Mumun alevi yandı,
Baktı,
Mumun titrek alevinde
Oyuna çağıran bir hava vardı.
Oyunlarını büyüten kedi büyüdü
Kendi türünde çocukcasına,
Döndü dolaştı, yavaş yavaş yürüdü
Geldi mumun yanına, oyuncakcasına.
Bir baktı, bir daha, bir daha baktı
Mumun alevinin dalgalanmasına
Uzandı bir el attı.
Bıyıklarını yaktırmadan anlamayacaktı..
İlk kez gördüğü mumun yakmasına
İnanmayacaktı.
Kedi, oyunlarında büyüyordu,
Mum, üşüyordu yanmalarında.
Zaman ikili yürüyordu
Aralarında.
Bir ayrışım görünüyordu
Birinin yanmalarında
Öbürünün oynamalarında.
Kedi oyunlarında büyüyordu,
Yitirerek gitgide oyunlarını.
Mum küçülüyordu yanmalarında,
Yitirerek gitgide yakmalarını.
Oynarken büyüyen kedi yanacak,
Aydınlatırken küçülen mum yakacaktı.
Küçülen yaka-yaka aydınlatacak,
Büyüyen yana yana anlayacaktı.
Bir mum yanmasından
Ve bir kedi oyunundan
Kaldı sonunda
Bir gecenin tam ortasında
Bir evin bir odasında
Göz-göze susan
İki insan.
II
Mum yandı bitti,
Kedi büyüdü gitti.
Oyunlar karıştı gecelerde
Suskun uykusuzluklara.
O iki insandan, sonunda
Birinin anılarında kedi,
Birinin dalmalarında mum
Kaldı gitti.
Nerede bir mum yansa şimdi,
Nerede oynasa bir kedi,
Birbirine yansıyor, karışıyor gölgeleri..
Bugün dün gibi oluyor,
Dün bugün gibi.
Mum ellerimi tırmalıyor,
Belleğimi yakıyor kedinin elleri.
eğlencelidir.. okuyunca gülümsersin.
sonuna geldiğindeyse tuhaf bir tad bırakır ağzında (:
MUM ALEVİYLE OYNAYAN
KEDİNİN ÖYKÜSÜ
I
Bir mum yanıyordu bir evin bir odasında
O evde bir de kedi vardı.
Geceler indiğinde kendi havasında
Mum yanar, kedi de oynardı.
Mumun yandığı gecelerden birinde
Kedi oyunlarına daldı.
Oyun arayan gözlerinde
Mumun alevi yandı,
Baktı,
Mumun titrek alevinde
Oyuna çağıran bir hava vardı.
Oyunlarını büyüten kedi büyüdü
Kendi türünde çocukcasına,
Döndü dolaştı, yavaş yavaş yürüdü
Geldi mumun yanına, oyuncakcasına.
Bir baktı, bir daha, bir daha baktı
Mumun alevinin dalgalanmasına
Uzandı bir el attı.
Bıyıklarını yaktırmadan anlamayacaktı..
İlk kez gördüğü mumun yakmasına
İnanmayacaktı.
Kedi, oyunlarında büyüyordu,
Mum, üşüyordu yanmalarında.
Zaman ikili yürüyordu
Aralarında.
Bir ayrışım görünüyordu
Birinin yanmalarında
Öbürünün oynamalarında.
Kedi oyunlarında büyüyordu,
Yitirerek gitgide oyunlarını.
Mum küçülüyordu yanmalarında,
Yitirerek gitgide yakmalarını.
Oynarken büyüyen kedi yanacak,
Aydınlatırken küçülen mum yakacaktı.
Küçülen yaka-yaka aydınlatacak,
Büyüyen yana yana anlayacaktı.
Bir mum yanmasından
Ve bir kedi oyunundan
Kaldı sonunda
Bir gecenin tam ortasında
Bir evin bir odasında
Göz-göze susan
İki insan.
II
Mum yandı bitti,
Kedi büyüdü gitti.
Oyunlar karıştı gecelerde
Suskun uykusuzluklara.
O iki insandan, sonunda
Birinin anılarında kedi,
Birinin dalmalarında mum
Kaldı gitti.
Nerede bir mum yansa şimdi,
Nerede oynasa bir kedi,
Birbirine yansıyor, karışıyor gölgeleri..
Bugün dün gibi oluyor,
Dün bugün gibi.
Mum ellerimi tırmalıyor,
Belleğimi yakıyor kedinin elleri.
Yalnız’ın adı okunduğunda
Okulda ya da yaşamda
Kimse
“Burada”
deyemez.
Ama
Yok da...
Okulda ya da yaşamda
Kimse
“Burada”
deyemez.
Ama
Yok da...
usa-ko yazmış:
Özdemir Asafı bir arkadaşaım sayesinde okumaya başladım.. İyi ki de okumuşum diyorum şimdi...
ama özdemir asafı sevdiğin belli oluyor gerçekten en güzel, en anlamlı şiirlerini buluyorsun...
"Mum ellerimi tırmalıyor,
Belleğimi yakıyor kedinin elleri."
bu şiirini okumamıştım... ama bu dizeye bittim..
メルベ
özdemir asaf okudukça insanın içine işler, yaşam tarzı olur.
SUSMANIN BİRİNCİ YÜZÜ
Yaşam’a sarışın girişin, nasıl maviydi.
Değil mi, söyle, öyle değil miydi.
Denizde bir yangın ipi koptu, birden.
O ipi kesen, senin bu ellerin miydi.
_______________________________________
SUSMANIN İKİNCİ YÜZÜ
Şimdi bütün anmalar bir susmanın içinde..
Şimdi bütün susmalar bir odanın içinde..
Anlatmaya bir sözcük, bir bakış arıyorlar,
Önce sakladıkları, bir adamın içinde
==============================
SISYPHE
Seni öylesine düşündüm ki,
Öylesine, yaşama’dan önce.
Senden başka bir şey yok sanki.
Ama nasıl da varsın derim sana,
Düşüncelerimce.
Seni öylesine, buldum ki,
Öylesine, kendimden fazla.
Yalnız sensin gölgesiz,
Ayrılmamacasına, yanımda..
Akların arasında karan,
Karaların ortasında akınla.
Öylesine istedim ki seni,
Senden önce..
Öylesine, her şeyin içinde,
Öylesine dışında,
Gün, gece.
Seni öylesine yaşadım ki,
İnan..
Artık nereye baktığım belli değil,
Ne yaptığım belli değil,
Vardığım sonrasızlıktan.
.
SUSMANIN BİRİNCİ YÜZÜ
Yaşam’a sarışın girişin, nasıl maviydi.
Değil mi, söyle, öyle değil miydi.
Denizde bir yangın ipi koptu, birden.
O ipi kesen, senin bu ellerin miydi.
_______________________________________
SUSMANIN İKİNCİ YÜZÜ
Şimdi bütün anmalar bir susmanın içinde..
Şimdi bütün susmalar bir odanın içinde..
Anlatmaya bir sözcük, bir bakış arıyorlar,
Önce sakladıkları, bir adamın içinde
==============================
SISYPHE
Seni öylesine düşündüm ki,
Öylesine, yaşama’dan önce.
Senden başka bir şey yok sanki.
Ama nasıl da varsın derim sana,
Düşüncelerimce.
Seni öylesine, buldum ki,
Öylesine, kendimden fazla.
Yalnız sensin gölgesiz,
Ayrılmamacasına, yanımda..
Akların arasında karan,
Karaların ortasında akınla.
Öylesine istedim ki seni,
Senden önce..
Öylesine, her şeyin içinde,
Öylesine dışında,
Gün, gece.
Seni öylesine yaşadım ki,
İnan..
Artık nereye baktığım belli değil,
Ne yaptığım belli değil,
Vardığım sonrasızlıktan.
.
Yalnız’ın adı okunduğunda
Okulda ya da yaşamda
Kimse
“Burada”
deyemez.
Ama
Yok da...
Okulda ya da yaşamda
Kimse
“Burada”
deyemez.
Ama
Yok da...
şimdi göreceğiniz gibi, özdemir asaf üstadımız da benim gibi oymalara meraklıymış xD
SÖZ
Benim en sevdiğim söz senden duyduğum ben'dir.
Hep yinelediğim söz sana koyduğum ben'dir.
İyi olmak adına bilgiç olmak istemem,
Seni senlediğim söz, bir-bir oyduğum ben'dir.
nasıl da sözcüklerle dalga geçiyor... =)
SÖZ
Benim en sevdiğim söz senden duyduğum ben'dir.
Hep yinelediğim söz sana koyduğum ben'dir.
İyi olmak adına bilgiç olmak istemem,
Seni senlediğim söz, bir-bir oyduğum ben'dir.
nasıl da sözcüklerle dalga geçiyor... =)
Yalnız’ın adı okunduğunda
Okulda ya da yaşamda
Kimse
“Burada”
deyemez.
Ama
Yok da...
Okulda ya da yaşamda
Kimse
“Burada”
deyemez.
Ama
Yok da...
usa-ko yazmış:
xD oyun oyun.. o da oysun sen de oy..
kelimelerle bu kadar oynayınca bazen çok karışık geliyor ya.. bazı şiirleri ilk okuyuşta anlaşılmıyor.. ama böyle olunca da o şiiri bir kenara bırakmak yerine tekrar tekrar okuma isteği geliyor..
メルベ
yalnızın durumları..
YALNIZ’IN DURUMLARI
I
Her şeyi süpürebilirsin;
Sonbaharı süpüremezsin.
Sen herşeyi süpürebilirsin;
Sonbaharı süpüremezsin.
Yalnızsa,
Sürekli bir sonbaharı
Süpürür hep..
Düşünemezsin
II
Yanar
Sobasında
Yalnız’ın
Üşüyen
Bakışları.
Lâmbasında
Karanlığa dönük
Bir ışık
Titrer
Sönük-sönük.
Penceresi
Dışına kapanmıştır,
Kapısı
İçine örtük.
III
Yalnız
Bin yıl yaşar
Kendini
Bir an’da
IV
Yalnız’ın
Nesi var, nesi yoksa
Tümü birdenbire’dir.
V
Yalnız
Bir ordudur
Kendi çölünde..
Sonsuz savaşlarında
Hep yener
Kendi ordusunu.
VI
Yalnız’ın
Sakladığı bir şey vardır;
Boyuna yerini değiştirir,
Boyuna onu arar..
Biri bulsa diye.
VII
Yalnız
Hem bilgesi,
Hem delisidir
Kendi dünyasının.
Ayrıca;
Hem efendisi,
Hem kölesidir
Kendisinin.
Tadını çıkaramaz
Görece’siz dünyasında
Hiçbirisinin.
VIII
Yalnız
Sürekli dinleyendir
Söylenmemiş bir sözü.
IX
Sözünde durması
Yalnız’ın yalancılığıdır
Kendisine..
Hep yüzüne vurur utancı..
O yüzden
Gözlerini kaçırır
Gözlerinden.
X
Yalnız’ın odasında
İkinci bir yalnızlıktır
Ayna.
XI
Yalnız
Hep uyanır
İkinci uykusuna.
XII
Yalnız
Kendi ben’inin
Sen’idir.
XIII
Bir sözde saklanmış bir yalanı
Bir gözde okunduğundan
Bakmaz kendi gözlerine bile.
XIV
Her susadığında
O
Kendi çölündedir.
XV
Kendi öyküsünü
Ne anlatabilen,
Ne de dinleyebilen.
Kendi türküsünü
Ne yazabilen,
Ne söyleyebilen.
XVI
Bir zamanlar güldüğünü
Anımsar
da..
Yoğurur hüzün’ün çamurunu
Avuçlarında.
XVII
Yalnız
Aranan tek gördü tanığıdır
Yargılanmasında
Kendi davaasının..
Her duruşması ertelenir
Kavgasının.
XVIII
Yalnız
Hem kaptanı
Hem de tek yolcusudur
Batmakta olan gemisinin..
Onun için
Ne sonuncu ayrılabilir
Gemisinden,
Ne de ilkin.
XIX
Yalnız’ın adı okunduğunda
Okulda ya da yaşamda..
Kimse
“Burada”
deyemez..
Ama
Yok da..
XX
Uykunun duvarında başladı..
Önceleri bir toz gölgesi sanki;
Sonra bir yumak yün gibi.
Ama şimdi iyice görüyor
Örümceğin ağını
Gün gibi.
XXI
Yalnız
Duymuş olduğunun sağırı,
Görmüş olduğunun körü
Dür..
Ölür ölür öldürür,
Öldürür öldürür ölür.
Duyduklarını unutur,
Duyacaklarını düşünür.
XXII
Yalnız’ın adına
Hİç kimse konuşamaz..
O
Kendi kendisinin
Sanığıdır.
XXIII
Yalnız
Önceden sezer
Sonra olacakları..
Paylaşacak biri vardır;
Anlatır anlatır ona
Olanları, olmayacakları.
XXIV
Her leke
Kendisiyle çıkar.
.
kalbinin kırık olduğu belli...
YALNIZ’IN DURUMLARI
I
Her şeyi süpürebilirsin;
Sonbaharı süpüremezsin.
Sen herşeyi süpürebilirsin;
Sonbaharı süpüremezsin.
Yalnızsa,
Sürekli bir sonbaharı
Süpürür hep..
Düşünemezsin
II
Yanar
Sobasında
Yalnız’ın
Üşüyen
Bakışları.
Lâmbasında
Karanlığa dönük
Bir ışık
Titrer
Sönük-sönük.
Penceresi
Dışına kapanmıştır,
Kapısı
İçine örtük.
III
Yalnız
Bin yıl yaşar
Kendini
Bir an’da
IV
Yalnız’ın
Nesi var, nesi yoksa
Tümü birdenbire’dir.
V
Yalnız
Bir ordudur
Kendi çölünde..
Sonsuz savaşlarında
Hep yener
Kendi ordusunu.
VI
Yalnız’ın
Sakladığı bir şey vardır;
Boyuna yerini değiştirir,
Boyuna onu arar..
Biri bulsa diye.
VII
Yalnız
Hem bilgesi,
Hem delisidir
Kendi dünyasının.
Ayrıca;
Hem efendisi,
Hem kölesidir
Kendisinin.
Tadını çıkaramaz
Görece’siz dünyasında
Hiçbirisinin.
VIII
Yalnız
Sürekli dinleyendir
Söylenmemiş bir sözü.
IX
Sözünde durması
Yalnız’ın yalancılığıdır
Kendisine..
Hep yüzüne vurur utancı..
O yüzden
Gözlerini kaçırır
Gözlerinden.
X
Yalnız’ın odasında
İkinci bir yalnızlıktır
Ayna.
XI
Yalnız
Hep uyanır
İkinci uykusuna.
XII
Yalnız
Kendi ben’inin
Sen’idir.
XIII
Bir sözde saklanmış bir yalanı
Bir gözde okunduğundan
Bakmaz kendi gözlerine bile.
XIV
Her susadığında
O
Kendi çölündedir.
XV
Kendi öyküsünü
Ne anlatabilen,
Ne de dinleyebilen.
Kendi türküsünü
Ne yazabilen,
Ne söyleyebilen.
XVI
Bir zamanlar güldüğünü
Anımsar
da..
Yoğurur hüzün’ün çamurunu
Avuçlarında.
XVII
Yalnız
Aranan tek gördü tanığıdır
Yargılanmasında
Kendi davaasının..
Her duruşması ertelenir
Kavgasının.
XVIII
Yalnız
Hem kaptanı
Hem de tek yolcusudur
Batmakta olan gemisinin..
Onun için
Ne sonuncu ayrılabilir
Gemisinden,
Ne de ilkin.
XIX
Yalnız’ın adı okunduğunda
Okulda ya da yaşamda..
Kimse
“Burada”
deyemez..
Ama
Yok da..
XX
Uykunun duvarında başladı..
Önceleri bir toz gölgesi sanki;
Sonra bir yumak yün gibi.
Ama şimdi iyice görüyor
Örümceğin ağını
Gün gibi.
XXI
Yalnız
Duymuş olduğunun sağırı,
Görmüş olduğunun körü
Dür..
Ölür ölür öldürür,
Öldürür öldürür ölür.
Duyduklarını unutur,
Duyacaklarını düşünür.
XXII
Yalnız’ın adına
Hİç kimse konuşamaz..
O
Kendi kendisinin
Sanığıdır.
XXIII
Yalnız
Önceden sezer
Sonra olacakları..
Paylaşacak biri vardır;
Anlatır anlatır ona
Olanları, olmayacakları.
XXIV
Her leke
Kendisiyle çıkar.
.
kalbinin kırık olduğu belli...
Yalnız’ın adı okunduğunda
Okulda ya da yaşamda
Kimse
“Burada”
deyemez.
Ama
Yok da...
Okulda ya da yaşamda
Kimse
“Burada”
deyemez.
Ama
Yok da...
Yalnız
Kendi ben’inin
Sen’idir
Yalnız’ın adı okunduğunda
Okulda ya da yaşamda..
Kimse
“Burada”
deyemez..
Ama
Yok da..
O
Kendi kendisinin
Sanığıdır.
Her leke
Kendisiyle çıkar.
bunu yazabilecek kadr yalnız kalması çok kötü yaa.. Ya çok çekmiş ya da tasvir yteteneği harika.. okurken yalnızlığın içine giriyorum sanki.. (bu nasıl bir cümle oldu böyle ya..*-* )
Kendi ben’inin
Sen’idir
Yalnız’ın adı okunduğunda
Okulda ya da yaşamda..
Kimse
“Burada”
deyemez..
Ama
Yok da..
O
Kendi kendisinin
Sanığıdır.
Her leke
Kendisiyle çıkar.
bunu yazabilecek kadr yalnız kalması çok kötü yaa.. Ya çok çekmiş ya da tasvir yteteneği harika.. okurken yalnızlığın içine giriyorum sanki.. (bu nasıl bir cümle oldu böyle ya..*-* )
メルベ
yalnız kalanlar, yalnızlıktan korkanlar.. bilirler özdemir asaf'ın ne demek istediğini..
yukarda yalnızlıkla ilgili bir kaç dize yazmıştınız,
onun geçtiği şiir de çok güzeldir..
YALNIZLIK PAYLAŞILMAZ
Yalnızlık, yaşamda bir an,
Hep yeniden başlayan..
Dışından anlaşılmaz.
Ya da kocaman bir yalan,
Kovdukça kovalayan..
Paylaşılmaz.
Bir düşün'de beni sana ayıran
Yalnızlık paylaşılmaz
Paylaşılsa yalnızlık olmaz.
yukarda yalnızlıkla ilgili bir kaç dize yazmıştınız,
onun geçtiği şiir de çok güzeldir..
YALNIZLIK PAYLAŞILMAZ
Yalnızlık, yaşamda bir an,
Hep yeniden başlayan..
Dışından anlaşılmaz.
Ya da kocaman bir yalan,
Kovdukça kovalayan..
Paylaşılmaz.
Bir düşün'de beni sana ayıran
Yalnızlık paylaşılmaz
Paylaşılsa yalnızlık olmaz.
Yalnız’ın adı okunduğunda
Okulda ya da yaşamda
Kimse
“Burada”
deyemez.
Ama
Yok da...
Okulda ya da yaşamda
Kimse
“Burada”
deyemez.
Ama
Yok da...
rei yazmış:
ahahah xD ne çalışması?!! bu benim başlığım değil ki xD
Sailor_Moon'un başlığı xD
bütün bu şiirlerin hepsi benim bilgisayarda dosyalanmış şekilde
hepsi, her zaman elimin altında ^^
özdemir asaf arşivlenmeyi hakeden bir şair ^^
başlığı açılınca dayanamadım.. hakkında konuşmak , şiirlerini paylaşmak çok zevkli oluyor =))))
Yalnız’ın adı okunduğunda
Okulda ya da yaşamda
Kimse
“Burada”
deyemez.
Ama
Yok da...
Okulda ya da yaşamda
Kimse
“Burada”
deyemez.
Ama
Yok da...
2. sayfa (Toplam 6 sayfa) [ 84 mesaj ] |
Bu forumda yeni başlıklar açamazsınız Bu forumdaki başlıklara cevap veremezsiniz Bu forumdaki mesajlarınızı değiştiremezsiniz Bu forumdaki mesajlarınızı silemezsiniz Bu forumdaki anketlerde oy kullanamazsınız |