Herkesinki çok güzel olmuş ^^ Hepsini tamamen okuyamadım ama oldukça güzeller. Oylama oldukça zor olacak =)

Ben de karaladım işte bi'şeyler. Umarım beğenirsiniz ^^

argh bu etkinlik bugün yapılır mı! T_T tam annemle buluşacağım güne denk getirşmişsin Cenk aferin! T_T

oylamaya yetişmeye çalışıcam TT__TT

benimkini beyenen yokmu dediğim gibi çok ireç oldu ühüüüüüüüüüüüüü

Kimsenin doğru dürüst okuduğu yokki ne beğenmesinden söz ediyorsun..

sonra bi an durup düşündü.gitmelimiyim?
bunu gerçekten istiyormuyum? yoksa sadece kendimdenmi kaçıyorum.
içimdeki şu susmak nedir bilmeyen vicdanımdanmı?
sonra bu kaçışın faydasız anlamsız olduğuna karar verdi.
ve nereye gidersem gideyim dünyanın öbür ucuna bile gitsem içimdeki seste
bu beni yakıp kavuran vicdanımda benimle gelicek.
aniden silkindi.ve karar verdi.hayır kaçmıycaktı.
kalıp gerçeklerle içini yiyip bitiren vicdanıyla yaptıklarıyla yüzleşicekti.
bilinmeze doğru yol almaya devam eden otobüse baktı
ve başka sefere diyerek gülümsedi.

aslında yazmıycaktımda öylesine bi kaç bişi karaladım
kazanmayı ümit etmiyorum ama içimden hikayenin devamı böyle olsun istedim

çok güzel yazanlar var. sanırım ilk defa bir etkinliğe katılmaya karar vermiştim ama boyumun ölçüsünü aldım şaka bir tarafa çok güzel olmuş. sıfır çekmeye bile değer....

Ya ben komik bir şey yazdım XD Baktım ama böyle bi yasak göremedim XD Buyrun
Otabüs ilerliyordu.Otabüsü yakalaması gerekiyordu.Aklına bir fikr geldi ama bunu herkesin ortasında yapamazdı.Eğer yaparsa her biterdi onun için...Biraz düşündü ama düşünmek için zamanının olmadığını fark etti.Gözlerini etrafta gezdirdi onun aradığı kimse tarafından kolayca görülmeyecek bir yerdi.Biraz daha etrafına bakındı ve gördü! Oradaydı..Aradığı yer tam karşısındaydı! Boşuna etrafına aval aval bakmıştı. Hemen oraya doğru koştu. Ve vücudundaki tüm
nefesle bağırdı. ''fighter star power make up'' Ama dönüşememişti.O an tüm hayalleri yıkıldı.Yoksa,o çocukluğundan beri özendiği ve güvendiği tüm kahramanlar bir yalanmıydı.Şimdi bildiği doğrular yanlış,yanlışlar ise doğru oluyordu.Bir an çocukluğunu hatırladı. Yaz günleri kiraz ağaçlarının altında yediği o güzelim soyulmuş meyveler.Daha sonra onları kimin soyduğunu anımsadı yavaş yavaş.Evet onu çok özlemişti.Biricik annesini o kadar çok özlemiştiki
zıt yönde koşmaya başladı kilometrelerce.Evet doğruydu.O annesini o kadar çok özlemiştiki ona kavuşmak ümidiyle koşmaya başladı.Ve sonunda onu gördü.Sıkıca ona sarıldı.Sonra fark ettiki gittiğini zannettiği o çok uzun yol en fazla 5 metreydi....

herkesinki süperr

valla bende karar veremedim herkes kendine göre yorumlamış
seçmek çok zor olucak yaw

evt roman gibi bir şey olmuş oylama baya uzun sürecek
bu arada minnoş lütfen duygu sömürüsü yapma yakışmıo ablacım

yağmur başlamıştı ama o aldırış etmeden hızla koşuyor otobüsten başka birşey düşünemiyordu o otobüse yetişmeliydi yoksa herşey biterdi bunları düşündükçe daha da hızlanıyor bütün gücüyle koşuyordu öyleki yolun üstünde duran küçük taşı görmemişti odaklandığı tek şey o otobüstü... herşey birkaç saniye içinde olmuştu yolun üzerinde duran taş onun tek umudunu birden söndürmüştü
akan kanın üzerine yağan yağmur damlaları hızlanmıştı acı cekiyordu ama o önemsemiyor sadece otobüsün gittiği yöne boş gözlerle bakıyordu artık onun için hiçbirşey yoktu...
başını üstünde duran şemsiyeyi farkedince başını çevirdi ona bakan yüzü gördü titrek bir ses ile ''o otobüse yetişemedim'' dedi ve gözleri kapandı uyandığında bir arabanın içindeydi arabayı süren onu bulan kişiydi kıza baktı ve ''iyi misin ''dedi kız ise onu kurtaran kahramana bakıyordu evet o bir kahramandı ve belkide ona son şansını tekrar veren bir kahraman... kız '' adın ne'' diye sorunca kahraman şaşırdı ''adımın şimdi bir önemi yok siz iyi misiniz ayağınız nasıl hala kanıyor mu yolun üstünde ne arıyordunuz yoksa yoksa size araba mı çarptı?'' kız ise gülümseyerek ''çok konuşuyorsun kahraman ben oldukça iyiyim bana bir arabanın çarpıp çarpmadığına gelirsek eğer bana bir araba çarptıysa bana çarpan araba değil kesinlikle bir otobüstü'' bu cevap kahramanı iyice şaşırtmıştı ''bunlar doğru mu hem benim adım kahraman değil ki birde ne demek çarptıysa sana araba çarpıp çarpmadığını bilmiyor musun?'' kız ise bu cevap karşısında daha bir eğlenmişti ''pekala kahraman gerçeği mi öğrenmek istiyorsun bunu öğrenmek için beni kasabaya götür '' kahraman buna uyup kasabaya doğru gitmeye başladı kız ise ciddileşip konuşmaya başlamıştı ''gideceğimiz kasaba benim doğduğum yer ve doktorumun dediğine göre sadece 1 hafta daha yaşayabilirim bu yüzden o kasabaya biran önce gitmeliyim eğer gidemezsem bu benim sonum olur... benim 2 tane kardeşim var eğer onlara ulaşamazsam yaşamak için son şansımıda kaybedeceğim doktorumun dediğine göre kardeşlerim sayesinde benim hastalağıma çözüm bulabilirlermiş ve ben kurtulabilirmişim ama'' kahraman ''ama ne?'' kız ''2 sinide son 10 yıldır görmüyorum o kasabadan kurtulma şansım olduğu an onları bırakıp gitmiştim en küçüğü sadece 3 yaşındaydı şimdi ise ben onların karşısına çıkıp onlara ihtiyacım olduğunu söylücem'' kız ellerini sıkmıştı ''ama ne olursa olsun şansımı denemeliydim bu yüzden o otobüse binmeliydim o otobüs nereye giderse gitsin mutlaka beni onlara götürecekti'' birden kahraman arabayı durdurdu ve kıza hiddetle baktı ''evet şimdi de onların karşısına çıkıp onlardan yardım isteyeceksin ha o 3 yaşında bıraktığın kardeşine ne oldu biliyor musun hastalıktan öldü '' kız ise büyük bir şaşkınlıkla ''yoksa sen '' kahraman daha da sinirlenerek '' evet ben o bıraktığın kardeşlerinden biriyim sana ihtiyacımız olduğu anda sen bizi bırakıp gittin şimdi de ben seni bırakıp gitcem '' kız ise hemen arabadan inip koşarak oradan uzaklaştı...
ağlayarak yürüyordu artık yapıcak hiçbirşey yoktu kahramanı ona yardım etmeyecekti aniden otobüsün motor sesiyle irkildi otobüse durması için işaret verdiğinde hiçbirşey hissetmiyordu zihninde sadece anıları vardı otobüsün kapısı açıldı kız boş bir yere oturup pencereden dışarıyı izlemeye başladı

benimki baya bi uzun olmuş en iyisi kısaltıyım

ehe! biri beni adımı mı verdi xD sağol canım yaa T_T kötü yazdım biliyorum ondan şey etmeyin xD ayrıca seninkide güzel olmuş xD
''fighter star power make up" cidden komik olmuş xD güldüm xD
diğerlerinkin okumadım... ondan yok size yorum felan xD

Saol XD Bu arada neden öyle diyosun ben sennkini çok sevdim *-*

Ben de bayağı saçmaladım XD

Ve geçirmeye devam ediyordu.Otobüs hızla uzaklaşıyordu.Genç :''Durun!Beni de bekleyin!Gitmeyin!'' dedi çığlık çığlığa.Ama otobüstekilere sesini duyuramadı bir türlü.
Umudunu kaybetmeye başladı.Çok üzüldü ve sinirlendi.Öfkesi tüm benliğini kapladı.O kadar kızgındı ki...
Tam bu sırada ona doğru gelen bir şey gördü.Gidip daha yakından baktı.Ve bu gelen şeyin kedisi olduğunu fark etti.
Hemen seslendi kediye;
-Seni seçtim Pikachu!Git ve otobüsü durdur!
Kedicik genci dinledi.Hemen gidip otobüsün önüne yattı.Otobüs durmak zorunda kaldı.Genç hemen otobüse bindi.Kedisi de onu izledi.
Bir süre sonra otobüs durdu.Sirke gelmişlerdi.Biletlerini uzatıp girdiler içeriye.Birlikte gösteriyi izleyip harika bir gün geçirdiler.


ne kadar saçma dimi