haha XD Çok teşekkürler yorumlar için
mako-chan cidden yok canım o kadar da değil ya tutarsa şarkısından esinlendin herhalde XD
Athena-chan:Teari gerçek kimliği...ona var daha
Ve Senpai: Yes action şimdi başlıyo asıl Valla sizlere bırakıyorum ne olacak diye
İşte yeni bölüm...Umarım seversiniz ^.^

Bölüm 28 "Kafesteki Gül"

Lyhran ve Rasuel uzun süre bağırdıktan sonra yere çöküvermişlerdi.
Rasuel şokta:
-Onu kaybettik.Ellerimizin arasından kayıp gitti.
Lyhran ise sessiz bir şekilde duruyorken,Rasuel onu öyle görünce:
-Neden sustun?Tabi onun gitmesi senin için daha iyiydi değil mi?!
Lyhran sinirle Rasuel'in yakasına yapışarak:
-Bunun benim hoşuma gittiğini mi sanıyorsun?!Gözlerimin önünden karanlığa sürüklenmesi beni mutlu mu ediyor?!Söylesene!!diye bağırınca Rasuel olduğu gibi kala kaldı.
Daha sonra üzüntülü bir şekilde:
-Üzgünüm,seni anlayamadım...Neler hissettiğinin farkına varamadım.
Lyhran da başı öne eğik bir şekilde:
-Önemli değil...Kimse hiçbir zaman anlayamadı ki!
Rasuel şaşkınlıkla:
-Ne!?
Lyhran:
-Annem öldüğünde herkes bana nefret dolu gözlerle bakar oldu.Sanki onu bilerek kendi ellerimle öldürmüşüm gibi...Kendin babam bile nefret etti benden!Şimdiyse durumuma bak!Pek farklı sayılmaz...
Rasuel bunları duyunca üzülmüş,ama Lyhran az da olsa gülümseyerek:
-O zamanlar yanlız olduğumu hissettiğimde yanımda sen belirdin.Tıpkı bir abi gibi beni hep güldürmeye çalışırdın.Ve şu saçma hikayeleri anlatırdın...deyince Rasuel şaşkınlıkla gülümseyerek:
-O hikayeleri dinlemediğini sanıyordum.
Lyhran:
-Aslında dinliyordum,ama o zamanlar inatçı olduğum için belli etmezdim.
Rasuel:
-Hala öylesin!
Lyhran,Rasuel'e doğru baktığında ikiside gülümsemişti.
Lyhran:
-Merak etme!Onu geri getireceğiz.
Rasuel:
-Biliyorum.dedikten sonra birlikte yerden kalkarak eve doğru yol aldılar.
Diğer tarafta ise Vairen,Woura'nın huzuruna çıkmış saygıyla eğilerek:
-Getirdim,efendim.
Woura:
-Başaracağını biliyordum.Tek gereken şey ufaklıkların buraya gelmesi.
Vairen:
-Onları buraya getirmeyi nasıl planlıyorsunuz?Yani gelmenin tek yolu...demeye kalmadan Woura:
-Hiran dumanı...biliyorum.Ve bunu onlar da biliyor.diyerek sinsice gülümsedi.
Rasuel ve Lyhran eve gittiklerinde ikisi de bir köşeye oturmuş düşünüyordu.
Rasuel:
-Mutlaka oraya gitmenin bir yolu olmalı.
Lyhran biraz düşündkten sonra hafif heyecanla:
-Şu paket!
Rasuel:
-Ne?
Lyhran:
-Teari'ye gönderilen paket.İçinde Hiran dumanı olan!
Rasuel şaşkın:
-Çıldırdın mı sen!?O duman bizi felç eder.
Lyhran ciddiyetle:
-Bunun farkındayım.Eminim onlar da bu dumanı kullanacağımızı biliyorlardır.
Rasuel:
-Bile bile kendini ölüme atmak bu!
Lyhran hafif gülümseyerek Rasuel'e bakınca,Rasuel de aynı şekilde ona bakıp boyunlarındaki "Aeon'un Kalbi"nden birer parça olan taşları sımsıkı tutarak:
-Bununla başarabiliriz!diyerek sakladıkları paketi açtıklarında duman heryerlerini kaplamaya başladı.Böylece karanlığın inine doğru bir yolculuk başladı.
Karanlık yerde ise Woura birden gülümseyerek:
-Tahmin ettiğim gibi.deyince Vairen şaşkınlıkla:
-Neden güldünüz?
Woura:
-Ufaklıklar kafesteki gül için geliyorlar.Felç olmayı göze aldıklarına göre ona bayağı değer veriyor olmalılar.Bu değerli şeyi yok ettiğimde suratlarının alacağı hali merak ediyorum...deyince Vairen bi tuhaf olmuştu.Sanki az da olsa pişmanlık duyar gibi...
Diğer tarafta Teari, sihirden yapılmış kara bir kürenin içinde baygın bir şekilde yatarken Lyhran ve Rasuel'in tarafında ise:
İkisi birden kendilerini Woura'nın şatosunun içinde bulmuştu.Ama felç geçirmemişlerdi.
Rasuel:
-Felç olmadık.Taşlar işe yaramış olmalı.
Lyhran ise ciddi bir suratla:
-Kendi adına konuş!Sağ kolumu kıpırdatamıyorum!
Rasuel şok geçirmiş bir şekilde:
-Ne?!Nasıl?!
Lyhran sırıtarak:
-Şaka yaptım!Suratını görmen gerekti.
Rasuel psikopata bağlamış,yüzünde korkutucu bir ifade ile:
-Seni aptal!Şaka yapmanın sırası mı?!Kalpten gidiyordum!
Lyhran:
-Burası insanın ruhunu karartıyor.İyi gelir diye düşündüm...
Rasuel hafif gülümseyerek:
-Sağol...Hadi şu bize bulaşan aptalı bulalım.diyerek şatoda gezmeye başladılar.Sonunda büyük bir kapının önüne gelip içeri girdiklerinde,tahtta oturmuş sinsice gülen Woura'yı görünce şaşkınlıkla baka kaldılar.
Hele Rasuel:
-Hey Lyhran!Karşımızda ayna mı var?Yoksa şurdaki sana mı benziyor?
Lyhran da hafif şaşkın:
-Gerçekten bana benziyor...deyince Woura gülümseyerek:
-Demek geldiniz.Gözüm yollarda kaldı.
Rasuel hafif sinirle:
-Bize bulaşan akıllı sen miydin?
Woura ise ayıplar gibi yaparak:
-İnsan hiç amcasına böyle der mi?
İkisi de şaşkınlıkla:
-Amca mı?
Woura:
-Size amcanız olduğumu söylemediler mi?Ne kötü!
Lyhran dalga geçer gibi:
-Sence bunu yemek için fazla değil miyiz?Bizle neredeyse aynı yaştasın sen!
Woura gülümseyerek:
-Ah,ah!Ne kadar bilgisizsin sevgili yiğenim!Ben 200 yaşındayım.Genç kalmak doğamızda var!
Rasuel ise Lyhran'ın kulağına fısıldayarak:
-Haklı!Biz uzun yaşıyoruz.
Lyhran:
-Saçmalamayı kes!dedikten sonra tekrar Woura'ya:
-Kaç yaşında yada kim olduğun önemli değil!Nerde o?!
Woura:
-Çok kabasın,Lyhran!Sevgili annen Seira'ya hiç benzememişsin!
Lyhran bunu duyunca duraksayı vermişti.Hafif bir tonla:
-Annem mi?
Woura gülümseyerek:
-Ona dıştan benzediğin belli,ama huydan hiç eser yok!dedikten sonra iyice yaklaşıp Lyhran'ın kulağına:
-Öldüğü gün bile seni düşündü.O kapıların açılması ne kötüydü!Keşke ona söylediğin şeyi kabul etseydi.deyip arkasını dönerek yürümeye başlayınca,Lyhran duyduklarından dolayı o kadar sinirlenmişti ki tam ona saldıracakken Woura ona doğru elini uzatıp büyük bir güçle duvara yapıştırması bir oldu.Lyhran yaralanmıştı ama siniri bir türlü dinmiyordu.
Woura tekrar sinsice gülümseyerek:
-O da tıpkı senin gibi bakıyordu.Ama beni tercih etmemesinin cezasını da çekti.
Lyhran sinirden köpürerek:
-Seni...demeye kalmadan Rasuel:
-Sakin ol!Sinirlendiğinde mantıklı düşünemiyorsun!Merak etme!Zamanı geldiğinde!deyip Lyhran'a bakınca Lyhran az da olsa sakinleşmişti.
Woura ise tahttına tekrar oturup,başını sağ eline yaslayarak sinsice:
-Sizi buraya neden getirdiğimi merak ediyorsunuzdur?
Rasuel ciddiyetle:
-Merak etmiyoruz,biliyoruz!Sürgündesin ve buradan çıkamıyorsun!
Woura gülerek:
-Sen öyle san!Burada kendi krallığımı kurdum!Ve yakında Aeon'a da sahip olacağım.dedikten sonra sinsi bir gülüşle:
-Vairen,kafesteki gülü getir de görsünler!deyince karanlığın içinden büyük,havada süzülen kara bir küreyle Vairen beliri verdi.Rasuel ve Lyhran onu görünce iyice sinirlenmişti.Vairen ise onlara bakmıyor,daha doğrusu bakamıyordu.
Woura ise:
-Sizi buraya getirmemin sebebi,elinizdeki değerli birşeyi yok edersem suratınızın alacağı ifade!dediğinde Lyhran ve Rasuel,hatta Vairen bile şok içinde baktı.
Rasuel ve Lyhran aynı anda bağırarak:
-Buna cesaret edemezsin!dediklerinde Woura küreyi yere indirerek içindeki Teari'yi dışarı çıkardı.Lyhran ve Rasuel öylece baka kalırken,Woura da bir parmak şıklatmasıyla Teari'yi uyandırı vermişti.Teari kalktığı gibi etrafına tuhaf tuhaf bakınırken Lyhran ve Rasuel'i görünce:
-Lyhran!Rasuel!Ama...burda ne işimiz var?Burası neresi?
O sırada tahttından kalkıp Teari'nin yanına gelen Woura ise eliyle Teari'nin çenesinden tutarak:
-Sarayıma hoşgeldin!dediğinde Teari,Woura'nın elini iterek:
-Kimsin sen!?Bizi buraya neden getirdin?
Woura:
-Nedenini bilmek mi istiyorsun?deyip bir sihir yaparak yerden zincirler çıkarıp Lyhran'la Rasuel'i,kollarından ve bacaklarından bağlayıverdi.İkisi de şaşkınlıkla dizlerinin üstüne çökmüş bir şekilde sinirli sinirli bakıyorlardı.Teari şok olmuş bir şekilde tam yanlarına gidecekken birden öylece kala kaldı.Vücudunun hiçbiryerini kıpırdatamıyordu.
Woura tekrar sinsi bir gülüş atarak:
-Sizi neden buraya getirdim biliyor musun?deyip Teari'nin kulağına yaklaşıp fısıldayarak:
-Çünkü onlara senin ölüşünü göstermek istiyorum!dediğinde ise Lyhran bağırarak:
-Bırak onu!Senin derdin bizimle!
Rasuel de aynı şekilde:
-Bırak gitsin!Bize ne istiyorsan yap!
Woura ise alaycı bir tavırla:
-Çok ta şirin bişey,yazık olacak.derken bir yandan da Teari'nin saç örgülerinden bir tanesini elinde tutuyordu.
Lyhran daha bi sinirle bağırarak:
-Bırak onu!Seni aşağılık herif!!
Woura da hafif sinirle:
-Çok ayıp!dedikten sonra elini hafif havaya kaldırdığında Lyhran ve Rasuel'i saran zincirlerden elektrik gelerek,ikisini de çarpmıştı.Canları çok yanmasına rağmen Woura'yı durdurmaya çalışıyorlardı.
Teari ise yanaklarından gözyaşları çıkıyor ama kıpırdayamadığı için hiç birşey yapamıyordu.Woura birden:
-Küçük sevgilinize elveda deyin!deyip elinde kara bir enerji oluşturmaya başladı.Lyhran ve Rasuel korku dolu gözlerle Teari'ye doğru bakıyorlardı.Teari ise gözlerindeki gülümsemeyle içlnden "Sizi hiç unutmayacağım...Beni affedin..."diyordu.
Bölüm 28 Son