Bizler... Sayfaya git: 1, 2, 3, Sonraki |
Yazar
Mesaj
1. Bölüm
Yine rüzgar esiyordu.Pencereleri açıktı.Ve ev sakinlerinden biri bağırdı:
Beril-Heey!Duygu acaba şu pencereyi kapatır mısın?Kağıtlar uçuşuyor da.
Duygu-Niye kendin kapamıyorsun?
Beril-Aman tamam ya!
Beril kalkar pencereyi kapar.Ve o sırada telefon çalar.Büşra koşar telefonu açar:
Büşra-Buyurun “Kızlar Malikanesi”.
Mertcan-Merhaba Büşra.Ben Mertcan.Ne yapıyorsunuz?
Büşra-Beril, Zeynep ve Beren yine çizim yapıyorlar. Aybüke, Duygu ve Ayça oturmuş sohbet ediyorlar.Gözde ile ben de yemek kitaplarını karıştırıyoruz saatlerdir, acaba akşama ne yemek yapsak diye.
Mertcan-Aman keşke sormasaydım.neyse.Hiç boşuna kitapları karıştırıp yorulmayın, akşama bize davetlisiniz.Hepimiz sizlere ayrı ayrı yemek yapacağız.
Büşra-Siz?!Yemek yapıyorsunuz ha?(Kızlara seslenir)Duydunuz mu kızlar Mertcan’lar bize yemek yapıyorlarmış?
Kızlar-Neee?
Büşra-Bizimkiler çok şaşırdı.E, tabi şaşırmazlar mı?Siz bize yemek yapacaksınız.
Mertcan-(Kızın bir sesle)Geliyor musunuz, gelmiyor musunuz?
Büşra-Aa, ne kızıyorsun ya?!Geliyoruz.
Mertcan-İyi.Akşam saat 19.30 da burada olun.
Büşra-Aa, şuna da bak.Bir de saat veriyor.
Mertcan-Neyse kapatıyorum.Akşam görüşürüz.
Ve telefonları kapadılar.
Beren-Ne oldu ya?Bunlar bizi gerçekten yemeği mi çağırıyorlar?
Büşra-Evet öyle.Haydi hazırlanmaya başlayın.Saat 16.30 ve akşam 19.30 da orda olacağız.
Zeynep-Üf ya.Daha resmim bitmemişti.
Aybüke-Boşver Zeynep, yarın bitirirsin.
Gözde-Arkadaşlar, şimdi bunlar işi ciddiye alıp smokin falan giyerler.Biz de bunu düşünerek ortama uygun bir şeyler giyelim.
Kızlar odalarına dağıldılar.
Aybüke-Ee, Duygu sen ne giyeceksin?
Duygu-Bilmem.Sence bu nasıl?
Elbise uzun, bordo-siyah, ince askılıydı.
Aybüke-Bu çok güzel Duygu!!
Duygu-Teşekkürler :”> Ee, senin ki nasıl?
Bu konuşmalar arasında nerdeyse herkes hazırdı.Elbiseler giyildi, makyajlar yapıldı ve bütün kızlar salona geldi.
Beril’in ki koyu turkuazımsı bir bluz ile siyah bir pantolondu.
Zeynep’in ki tulum modelli idi.Boynundan kalın bir şekilde bağlanmış, dizden itibaren yere kadar yırtmaçlı gri ve lacivert renklerinin mükemmel bir uyumuydu.
Büşra uzun ve bol kollu ince bir bluz giymişti.Rengi alev kırmızısıydı.Pantolon paçaları yırtık modelliydi ve çok estetik duruyordu.Bluzu gibi pantolonu da alev kırmızısıydı.
Ayça, arka ve önden degaje, diz üstü, payetli siyah bir elbise giymişti.
Beren açık mavi askılı ve simli bir bluz ile yine açık mavi mini bir etek giymişti.
Gözde; sarı, dümdüz, dizde, sıfır kol bir elbise giymişti.
Aybüke pembe, arkası çapraz, ipli bir bluz ile beyaz diz altında bol bir etek giymişti.
Hepsi sonunda hazırdı.2 tane taksi çağırdılar.ve gittiler.
--Dingg!Dingg!
Oski-Hoşgeldiniz!İçeri girin lütfen.
Kızlar içeri geçti.Oski altına bir kot ile üzerine kareli bir gömlek giymişti.ve hemen kızları salona götürdü.
Oski-Sizi karşılamak için beni görevlendirdiler.Onlar daha hazırlanıyorlar.
Beren-Eee, gelsinler ama artık.
Mertcan-Geldiiik.
O ise keten açık renkli bir pantolon ile siyah bir T-shirt giymişti.Diğerleri de geldiler.
Emre gri bir gömlek ile yine gri bir pantolon giymişti.
Uğur önü resimli (hani şu rap’çi işi gibi olanlardan.bkz. street boys
) bir T-shirt ile eskitilmiş kot giymişti.
Çağrı siyah bir gömlek ve onun üzerine deri siyah bir ceket ile yırtık bir kot giymişti.
Murat ise siyah bir takım elbise, beyaz bir gömlek giymişti.Ve üstündekilere uygun bir kravat takmıştı.
Gözde-Ooo, çok yakışıklısınız baylar.Ama bizler size nazaran çok ağır giyinmişiz.
Uğur-Olsun yaa!Sizler de çok şık olmuşsunuz ama.
Aybüke-Yaa hadi ama.Ben çok acıktım.Yemekler nerede?
Oski-Yemekleri birazdan getireceğiz.Siz önce masaya geçin.
Zeynep-Bir dakika!Buralarda en yakın hastane nerde?
Mertcan-Niçin?
Zeynep-Yemekten sonra ihtiyacımız olabilir diye düşündüm.
Mertcan-İlahi Zeynep!Biz o kadar kötü mü yemek yapıyoruz?!
Beril-Öyle demek istemedik ya!Sadece şaka!Öyle değil mi Zeynep? der ve Zeynep’e dirsek atar.
Zeynep-Ayy!Ha, ne?!!Evet evet sadece şaka!
Duygu-Ya anlamıyor musun çocuklar kırıldı.
Zeynep-Tamam ya!Kızmayın!!
Büşra-E hadi getirin yemekleri.
Mertcan-Siz sofraya oturun bakiim.
Ve masaya geçtiler.İlk önce Uğur’un yaptığı mercimek çorbası geldi.Ondan sonra Murat’ın yaptığı tavuk kızartma.Sonra Oski’nin yaptığı patlıcan kavurma.Sonra Emre ve Mertcan’ın birlikte yaptığı dolma ve yaprak sarmaları geldi.En sonra da Çağrı’nın yapmış olduğu kadayıf yenildi.
Yemek boyunca konuşmalar, gülüşmeler sürdü gitti.Ve yemek bitti.Sofra toplandı.Koltuklara geçildi.Gözde kahve yaptı.Salonda plânlar konuşulmaya başlandı.
Uğur-Ee, yarın ne yapıyoruz?
Ayça-Bilmem.Sizin bir plânınız var mı?
Uğur-var mı Çağrı?
Çağrı-Bence Kızılcahamam’da piknik yapalım.Ne dersiniz?
Büşra-Güzel olur valla.Değil mi Beren?
Beren-Evet evet çok güzel olur.
Emre-Tamam o zaman.Biz sizi yarın saat 13.00 da alırız.Hazır olursunuz heralde.
Aybüke-Oluruz tabi ya!
Zeynep-Neyse biz artık gidelim.Saat 02.40 olmuş.
Duygu-Çüüüş!Affedersiniz ama gerçektende geç olmuş.Hadi kalkalım biz artık.
Uğur-Tamam.Yarın görüşürüz.
Ve kalktılar.Yine taksi çağıracaklardı ama Murat onları durdurdu.
Murat-Durun kızlar.Ben sizi götürürüm.
Ayça-Araba yo—Bir dakika!Arabayı aldın mı yoksa?
Murat-Evvet.Aynen öyle, der ve anahtarları gösterir.
Ayça-İnanamıyorum sana!!!
Kendini Murat’ın boynuna sarılmış bulur.
Büşra-Öhöm öhöm!Biraz ayıp olmuyor mu?
Ayça-Özür dilerim Murat.Arabanın alındığını duyunca birden çok çok sevindim ve kendimi tutamadım.Hayırlı uğurlu olsun.
Zeynep-Evet hepimiz çok sevindik!
Murat-Sağ olun.
Uğur-Abi içkili değilsin değil mi?Sonra kızlar kızar ya, o bakımdan yani.
Murat-Yok be ne içkisi?İçki mi içtik?Eğer su ve kahve içki sayılıyorsa bir şey diyemem de.
Uğur-E o zaman eyvallah.
Murat onları evin önünde indirdi.
Murat-Yarın görüşürüz kızlar!
Kızlar-Görüşürüüüzz!
Hepsi gelir gelmez yatıp uyudular.
(1.bölüm sonu)
Yine rüzgar esiyordu.Pencereleri açıktı.Ve ev sakinlerinden biri bağırdı:
Beril-Heey!Duygu acaba şu pencereyi kapatır mısın?Kağıtlar uçuşuyor da.
Duygu-Niye kendin kapamıyorsun?
Beril-Aman tamam ya!
Beril kalkar pencereyi kapar.Ve o sırada telefon çalar.Büşra koşar telefonu açar:
Büşra-Buyurun “Kızlar Malikanesi”.
Mertcan-Merhaba Büşra.Ben Mertcan.Ne yapıyorsunuz?
Büşra-Beril, Zeynep ve Beren yine çizim yapıyorlar. Aybüke, Duygu ve Ayça oturmuş sohbet ediyorlar.Gözde ile ben de yemek kitaplarını karıştırıyoruz saatlerdir, acaba akşama ne yemek yapsak diye.
Mertcan-Aman keşke sormasaydım.neyse.Hiç boşuna kitapları karıştırıp yorulmayın, akşama bize davetlisiniz.Hepimiz sizlere ayrı ayrı yemek yapacağız.
Büşra-Siz?!Yemek yapıyorsunuz ha?(Kızlara seslenir)Duydunuz mu kızlar Mertcan’lar bize yemek yapıyorlarmış?
Kızlar-Neee?
Büşra-Bizimkiler çok şaşırdı.E, tabi şaşırmazlar mı?Siz bize yemek yapacaksınız.
Mertcan-(Kızın bir sesle)Geliyor musunuz, gelmiyor musunuz?
Büşra-Aa, ne kızıyorsun ya?!Geliyoruz.
Mertcan-İyi.Akşam saat 19.30 da burada olun.
Büşra-Aa, şuna da bak.Bir de saat veriyor.
Mertcan-Neyse kapatıyorum.Akşam görüşürüz.
Ve telefonları kapadılar.
Beren-Ne oldu ya?Bunlar bizi gerçekten yemeği mi çağırıyorlar?
Büşra-Evet öyle.Haydi hazırlanmaya başlayın.Saat 16.30 ve akşam 19.30 da orda olacağız.
Zeynep-Üf ya.Daha resmim bitmemişti.
Aybüke-Boşver Zeynep, yarın bitirirsin.
Gözde-Arkadaşlar, şimdi bunlar işi ciddiye alıp smokin falan giyerler.Biz de bunu düşünerek ortama uygun bir şeyler giyelim.
Kızlar odalarına dağıldılar.
Aybüke-Ee, Duygu sen ne giyeceksin?
Duygu-Bilmem.Sence bu nasıl?
Elbise uzun, bordo-siyah, ince askılıydı.
Aybüke-Bu çok güzel Duygu!!
Duygu-Teşekkürler :”> Ee, senin ki nasıl?
Bu konuşmalar arasında nerdeyse herkes hazırdı.Elbiseler giyildi, makyajlar yapıldı ve bütün kızlar salona geldi.
Beril’in ki koyu turkuazımsı bir bluz ile siyah bir pantolondu.
Zeynep’in ki tulum modelli idi.Boynundan kalın bir şekilde bağlanmış, dizden itibaren yere kadar yırtmaçlı gri ve lacivert renklerinin mükemmel bir uyumuydu.
Büşra uzun ve bol kollu ince bir bluz giymişti.Rengi alev kırmızısıydı.Pantolon paçaları yırtık modelliydi ve çok estetik duruyordu.Bluzu gibi pantolonu da alev kırmızısıydı.
Ayça, arka ve önden degaje, diz üstü, payetli siyah bir elbise giymişti.
Beren açık mavi askılı ve simli bir bluz ile yine açık mavi mini bir etek giymişti.
Gözde; sarı, dümdüz, dizde, sıfır kol bir elbise giymişti.
Aybüke pembe, arkası çapraz, ipli bir bluz ile beyaz diz altında bol bir etek giymişti.
Hepsi sonunda hazırdı.2 tane taksi çağırdılar.ve gittiler.
--Dingg!Dingg!
Oski-Hoşgeldiniz!İçeri girin lütfen.
Kızlar içeri geçti.Oski altına bir kot ile üzerine kareli bir gömlek giymişti.ve hemen kızları salona götürdü.
Oski-Sizi karşılamak için beni görevlendirdiler.Onlar daha hazırlanıyorlar.

Beren-Eee, gelsinler ama artık.
Mertcan-Geldiiik.
O ise keten açık renkli bir pantolon ile siyah bir T-shirt giymişti.Diğerleri de geldiler.
Emre gri bir gömlek ile yine gri bir pantolon giymişti.
Uğur önü resimli (hani şu rap’çi işi gibi olanlardan.bkz. street boys

Çağrı siyah bir gömlek ve onun üzerine deri siyah bir ceket ile yırtık bir kot giymişti.
Murat ise siyah bir takım elbise, beyaz bir gömlek giymişti.Ve üstündekilere uygun bir kravat takmıştı.
Gözde-Ooo, çok yakışıklısınız baylar.Ama bizler size nazaran çok ağır giyinmişiz.
Uğur-Olsun yaa!Sizler de çok şık olmuşsunuz ama.
Aybüke-Yaa hadi ama.Ben çok acıktım.Yemekler nerede?
Oski-Yemekleri birazdan getireceğiz.Siz önce masaya geçin.
Zeynep-Bir dakika!Buralarda en yakın hastane nerde?
Mertcan-Niçin?

Zeynep-Yemekten sonra ihtiyacımız olabilir diye düşündüm.
Mertcan-İlahi Zeynep!Biz o kadar kötü mü yemek yapıyoruz?!
Beril-Öyle demek istemedik ya!Sadece şaka!Öyle değil mi Zeynep? der ve Zeynep’e dirsek atar.
Zeynep-Ayy!Ha, ne?!!Evet evet sadece şaka!
Duygu-Ya anlamıyor musun çocuklar kırıldı.
Zeynep-Tamam ya!Kızmayın!!
Büşra-E hadi getirin yemekleri.
Mertcan-Siz sofraya oturun bakiim.

Ve masaya geçtiler.İlk önce Uğur’un yaptığı mercimek çorbası geldi.Ondan sonra Murat’ın yaptığı tavuk kızartma.Sonra Oski’nin yaptığı patlıcan kavurma.Sonra Emre ve Mertcan’ın birlikte yaptığı dolma ve yaprak sarmaları geldi.En sonra da Çağrı’nın yapmış olduğu kadayıf yenildi.
Yemek boyunca konuşmalar, gülüşmeler sürdü gitti.Ve yemek bitti.Sofra toplandı.Koltuklara geçildi.Gözde kahve yaptı.Salonda plânlar konuşulmaya başlandı.
Uğur-Ee, yarın ne yapıyoruz?
Ayça-Bilmem.Sizin bir plânınız var mı?
Uğur-var mı Çağrı?
Çağrı-Bence Kızılcahamam’da piknik yapalım.Ne dersiniz?
Büşra-Güzel olur valla.Değil mi Beren?
Beren-Evet evet çok güzel olur.
Emre-Tamam o zaman.Biz sizi yarın saat 13.00 da alırız.Hazır olursunuz heralde.
Aybüke-Oluruz tabi ya!
Zeynep-Neyse biz artık gidelim.Saat 02.40 olmuş.
Duygu-Çüüüş!Affedersiniz ama gerçektende geç olmuş.Hadi kalkalım biz artık.
Uğur-Tamam.Yarın görüşürüz.
Ve kalktılar.Yine taksi çağıracaklardı ama Murat onları durdurdu.
Murat-Durun kızlar.Ben sizi götürürüm.
Ayça-Araba yo—Bir dakika!Arabayı aldın mı yoksa?
Murat-Evvet.Aynen öyle, der ve anahtarları gösterir.
Ayça-İnanamıyorum sana!!!
Kendini Murat’ın boynuna sarılmış bulur.
Büşra-Öhöm öhöm!Biraz ayıp olmuyor mu?
Ayça-Özür dilerim Murat.Arabanın alındığını duyunca birden çok çok sevindim ve kendimi tutamadım.Hayırlı uğurlu olsun.
Zeynep-Evet hepimiz çok sevindik!
Murat-Sağ olun.
Uğur-Abi içkili değilsin değil mi?Sonra kızlar kızar ya, o bakımdan yani.
Murat-Yok be ne içkisi?İçki mi içtik?Eğer su ve kahve içki sayılıyorsa bir şey diyemem de.
Uğur-E o zaman eyvallah.
Murat onları evin önünde indirdi.
Murat-Yarın görüşürüz kızlar!
Kızlar-Görüşürüüüzz!
Hepsi gelir gelmez yatıp uyudular.
(1.bölüm sonu)

2. Bölüm
Ertesi gün en erken Gözde uyandı.
Gözde-KIZLARR!!Haydi uyanın!
Aybüke-Hı?!Saat kaç?
Gözde-11.30.
Aybüke-Neee?!!KIZLARR UYANIN GEÇ KALDIK!
Beren-Hı?Ne geç mi kaldık?
Gözde-Anca hazırlanırız kızım.
Büşra-Yaa ne oluyor?Ne bu gürültü?
Aybüke-Yahu geç kaldık!Uyanın hadi!
Duygu-Hı ne?!Geç mi kaldık?!
Beril-Öyle mi?
Aybüke-Aynen öyle.Ay şunlara bak hâlâ uyuyorlar.ZEYNEP!!!AYÇA!!!UYANIN KIZIM GEÇ KALDIK!
Zeynep-Geç mi?!
Gözde-Evet.
Zeynep-Ayça, Ayça.AYÇA UYANSANA!
Ayça-Buyur?!Bana mı seslenmiştiniz?
Büşra-Uyan kızım geç kalmışız.
Ayça-Yaa.Ben biraz daha uyusam?!
Aybüke-Ya hâlâ uyku düşünüyor.Uyan kızım geç kaldık.
Ayça-Ya üf.Bir rahat uyutmadınız insanı!
Aybüke-UYAAAAAN!!!!
Ayça-Ya tamam uyandık işte!Zaten insan bu gürültüde uyuyabilir mi?
Büşra-Zaten uyanman gerek.
Sonunda Ayça’yı da uyandırabildiler.Ve hazırlandılar.
Büşra-Ne zaman gelecek bunlar?
Gözde-Gelirler birazdan.
--Düüüt.Düüüt.
Gözde-Geldiler işte.
Murat’ın arabasına sıkışıp gelmişlerdi.
Mertcan-Üzgünüz kızlar.Araba da yer yok gördüğünüz gibi.Taksiye binmek zorundasınız.
Beril-Ne yapalım?Bineceğiz artık.Duygu taksi durağını arar mısın canım?
Duygu-Peki.2 tane çağırayım değil mi?
Büşra-Evet.Yoksa nasıl sığarız?
Duygu-Tamam.
İçeri gitti ve taksileri çağırdı. Bir iki dakika sonra da taksiler geldi.
Büşra-Kızılcahamam’a lütfen.
Ve yarım saatin sonunda Kızılcahamam’a vardılar.Dere kenarında güzel bir yer buldular.Ve oraya oturdular.Şanslarına da pek fazla kişi yoktu.
Büşra-Evet herkes yiyecekleri çıkarmaya başlasın.Hımm.Beren sen ne yapıyorsun orada?Delirdin heralde!
Beren-Yoo.Delirmedim.Böyle güzel bir derede başka ne yapılır?
Beren pantolonunun paçalarını sıvayıp, ayaklarını dereye sokmuştu.
Aybüke-Ayyy.Kızım donacaksın.
Beren-Bişeycicik olmaz.
Mertcan-Yahu rahat bırakın kızı.İstediğini yapsın.
Aybüke-Tamam ya.
Ve sonunda yemekler yenmeye başlandı.
Emre-Hımm.Büşra bunlar güzel olmuş.Ellerine sağlık.
Büşra-Afiyet olsun.Beğendiğine sevindim.
Oski-Ayy Ayça ben bu sandviçlere bayıldım.Hep yap bunlardan.
Ayça-Tabi Oskicim.Sen yeter ki iste!
Herkes-Hahahaha!!
Çağrı-Ya yarın ne yapacaksınız?
Murat-Benim yazılı kağıtlarını okumam gerek.
Uğur-Benim şirket sitesini düzenlemem gerek.
Emre-Bir evin elektrik tesisatını kontrol etmem gerek.
Mertcan-Yeni bir deney var.
Oski-Ben evdeyim.
Büşra-Bir mağaza için yeni reklâm bulmam gerek.
Ayça-Projeleri tamamlamam lâzım.
Aybüke-Defile için son 2 elbiseyi çizmem gerek.
Gözde-Ben sinemaya gideceğim.
Zeynep-Benim çizimleri tamamlayıp teslim etmem gerek.
Beril-Bir şirketin muhasebe müdürüyle görüşmem var.
Beren-Ben gene iş arayacağım.
Duygu-Yeni beste yapacağım.
Oski-Peki sen Çağrı?
Çağrı-Yeni bir bilgisayar programı yapıp onun grafiklerini ayarlayacağım.
Piknik hoş sohbetler, yemek yemek ile geçiyordu.Ta ki...
Çağrı-Ayça, senin şu gizli aşkını açıklama zamanın gelmedi mi?
Ayça-Ya keser misin sesini sen???!!!!!
Mertcan-Kimmiş kimmiş?Söylesene Ayça!
Ayça-Önce şuna gününü göstereyim.
Bir hamleyle Çağrı’nın üstüne atladı.Eline geçirdiği tüm yiyecekleri Çağrı’nın ağzına tıkmaya başladı.
Ayça-Al al.Ye şunları bakiim.
Çağrı-Hımb hımb.A-ça.K-s u-nu (Ayça kes şunu)
Herkes-Ha ha ha.
Çağrı-*Sen görürsün gününü*
Birden Ayça kendini tam tersi durumda buldu.
Çağrı-Yaa gördün mü gününü?!
Ayça-Ço- kö-sn.(Çok kötüsün)
Herkes-Hahaha.
Ve böylece gün bitti.Herkes eve döndü.Uzuuun bir uyku başladı...
(2. bölüm sonu)
Ertesi gün en erken Gözde uyandı.
Gözde-KIZLARR!!Haydi uyanın!
Aybüke-Hı?!Saat kaç?
Gözde-11.30.
Aybüke-Neee?!!KIZLARR UYANIN GEÇ KALDIK!
Beren-Hı?Ne geç mi kaldık?
Gözde-Anca hazırlanırız kızım.
Büşra-Yaa ne oluyor?Ne bu gürültü?
Aybüke-Yahu geç kaldık!Uyanın hadi!
Duygu-Hı ne?!Geç mi kaldık?!
Beril-Öyle mi?
Aybüke-Aynen öyle.Ay şunlara bak hâlâ uyuyorlar.ZEYNEP!!!AYÇA!!!UYANIN KIZIM GEÇ KALDIK!
Zeynep-Geç mi?!
Gözde-Evet.
Zeynep-Ayça, Ayça.AYÇA UYANSANA!
Ayça-Buyur?!Bana mı seslenmiştiniz?
Büşra-Uyan kızım geç kalmışız.
Ayça-Yaa.Ben biraz daha uyusam?!
Aybüke-Ya hâlâ uyku düşünüyor.Uyan kızım geç kaldık.
Ayça-Ya üf.Bir rahat uyutmadınız insanı!
Aybüke-UYAAAAAN!!!!
Ayça-Ya tamam uyandık işte!Zaten insan bu gürültüde uyuyabilir mi?
Büşra-Zaten uyanman gerek.
Sonunda Ayça’yı da uyandırabildiler.Ve hazırlandılar.
Büşra-Ne zaman gelecek bunlar?
Gözde-Gelirler birazdan.
--Düüüt.Düüüt.

Gözde-Geldiler işte.
Murat’ın arabasına sıkışıp gelmişlerdi.
Mertcan-Üzgünüz kızlar.Araba da yer yok gördüğünüz gibi.Taksiye binmek zorundasınız.
Beril-Ne yapalım?Bineceğiz artık.Duygu taksi durağını arar mısın canım?
Duygu-Peki.2 tane çağırayım değil mi?
Büşra-Evet.Yoksa nasıl sığarız?
Duygu-Tamam.
İçeri gitti ve taksileri çağırdı. Bir iki dakika sonra da taksiler geldi.
Büşra-Kızılcahamam’a lütfen.
Ve yarım saatin sonunda Kızılcahamam’a vardılar.Dere kenarında güzel bir yer buldular.Ve oraya oturdular.Şanslarına da pek fazla kişi yoktu.
Büşra-Evet herkes yiyecekleri çıkarmaya başlasın.Hımm.Beren sen ne yapıyorsun orada?Delirdin heralde!
Beren-Yoo.Delirmedim.Böyle güzel bir derede başka ne yapılır?
Beren pantolonunun paçalarını sıvayıp, ayaklarını dereye sokmuştu.

Aybüke-Ayyy.Kızım donacaksın.
Beren-Bişeycicik olmaz.
Mertcan-Yahu rahat bırakın kızı.İstediğini yapsın.
Aybüke-Tamam ya.
Ve sonunda yemekler yenmeye başlandı.
Emre-Hımm.Büşra bunlar güzel olmuş.Ellerine sağlık.
Büşra-Afiyet olsun.Beğendiğine sevindim.
Oski-Ayy Ayça ben bu sandviçlere bayıldım.Hep yap bunlardan.
Ayça-Tabi Oskicim.Sen yeter ki iste!
Herkes-Hahahaha!!
Çağrı-Ya yarın ne yapacaksınız?
Murat-Benim yazılı kağıtlarını okumam gerek.
Uğur-Benim şirket sitesini düzenlemem gerek.
Emre-Bir evin elektrik tesisatını kontrol etmem gerek.
Mertcan-Yeni bir deney var.
Oski-Ben evdeyim.
Büşra-Bir mağaza için yeni reklâm bulmam gerek.
Ayça-Projeleri tamamlamam lâzım.
Aybüke-Defile için son 2 elbiseyi çizmem gerek.
Gözde-Ben sinemaya gideceğim.
Zeynep-Benim çizimleri tamamlayıp teslim etmem gerek.
Beril-Bir şirketin muhasebe müdürüyle görüşmem var.
Beren-Ben gene iş arayacağım.

Duygu-Yeni beste yapacağım.
Oski-Peki sen Çağrı?
Çağrı-Yeni bir bilgisayar programı yapıp onun grafiklerini ayarlayacağım.
Piknik hoş sohbetler, yemek yemek ile geçiyordu.Ta ki...
Çağrı-Ayça, senin şu gizli aşkını açıklama zamanın gelmedi mi?
Ayça-Ya keser misin sesini sen???!!!!!
Mertcan-Kimmiş kimmiş?Söylesene Ayça!
Ayça-Önce şuna gününü göstereyim.
Bir hamleyle Çağrı’nın üstüne atladı.Eline geçirdiği tüm yiyecekleri Çağrı’nın ağzına tıkmaya başladı.
Ayça-Al al.Ye şunları bakiim.
Çağrı-Hımb hımb.A-ça.K-s u-nu (Ayça kes şunu)
Herkes-Ha ha ha.
Çağrı-*Sen görürsün gününü*
Birden Ayça kendini tam tersi durumda buldu.
Çağrı-Yaa gördün mü gününü?!
Ayça-Ço- kö-sn.(Çok kötüsün)
Herkes-Hahaha.
Ve böylece gün bitti.Herkes eve döndü.Uzuuun bir uyku başladı...
(2. bölüm sonu)




3. Bölüm
Sabah kahvaltı yapıyorlardı.kapı çaldı.gelen Oski’ydi.altına bir kot ve üstüne beyaz bir T-shirt giymişti.
Oski-kızlaaarrr!erkeklerden sıkıldım da sizin yanınıza geldim.
Ayça-hoş geldin Oskicim.buyur gel kahvaltı yapmadıysan gel yapalım.
Oski-ooo, iyi olur valla.bayaa acıkmıştım.
Beren-e iyi ya birlikte yaparız işte.
Aybüke ağzına koca bir parça simit alır ve:
Aybüke-hımb hımb.neden onların yanında sıkıldın ki?
Oski-ya yaptıkları bir şey yok.öyle böm böm duruyorlar.
Büşra-hehe.ilahi Oski.”böm böm duruyorlar” ha?
Oski-evet öyleler.napiiim?neyse.bugün spider-man 2’ye gidelim mi?
Ayça-oluuur.
zaten gitmek istiyordum. *_*
Beren-hehe.aşkını görecek ya.ister tabi.
Büşra-ooo, hiç kaçırır mı?
Oski-ee, kimler geliyo?
Aybüke-üzgünüm gelmeyi istiyorum ama defile 4 gün sonra açılıyor ve düzenlemelerin yapılması gerek.Yani işlerim çok yoğun olduğu için gelemeyeceğim ne yazık ki.
Büşra-ben seve seve gelirim.
Beren-ben de ben de.amaaaaan iş arayışlarım da beklesin.zaten bu sıralar hukukla alakalı pek iş yok.
Gözde-ben gelemem.evi düzene sokmam gerek.
Ayça-yaa, sonra yaparsın yaa.
Gözde-gerçekten olmaz Ayçacım.
Zeynep-ben de gelirim.aslında bitirmem gereken bir çizimim var ama.
Beren-amaaaan olsun ya.sonra bitirirsin.günler çuvala mı girdi?
Zeynep-tamam o zaman.
Ayça-beril ya sen?
Beril-ya geçende size bahsetmiştim ya bir muhasebe müdüründen onunla tekrar görüşmem var.ve bu çok önemli.erteleyemem.
Duygu-besteyi zaten tamamlamıştım.geliyorum.ehehe.
Oski-tamam.hadi gidelim.yoksa bilet bulamayız.
Ayça-haydii.gidiyoruzzz.
Taksiye binmişlerdi.ve konuşmalar başladı.
Ayça-duygu sen ne bestesi yapıyordun??
Duygu-ya rock tarzında bir şeyler.ağırlıklı olarak “the rasmus” a benziyo.
Ayça-yaaa. *.*
Duygu-hehe.
Sinema binasının önünde indiler.6 tane bilet aldılar ve yerlerine yerleştiler.
Film bitince biraz konuşmak istediler.ve banklara oturdular.
Ayça-ee, Oski senin Derya’dan ne haber?
Oski-yaa sorma hiç.
Beril-aranız mı bozuldu gene?
Oski-evet.
Zeynep-e bu kız da ne mıymıy.
Büşra-şimdi neden arızalandı?
Oski-yaa bana vakit ayırmıyosun diye kızıyo.
Beren-ya ne tın bu da!sen işine mi yetişeceksin, buna mı?
Oski-ne yapayım?anlamıyor.
Zeynep-e sen de bırak bunun peşini.
Oski-ama onu seviyorum.ayrıca yılların ilişkisi.bu kadar kolay değil ki silip atması!
Beren-bana bak!benim sevgilim subay.kolay mı sanıyorsun onun işini?ya nöbeti olur ya gece eğitimi.pek görüşemiyoruz.ama ben Derya gibi onu yormuyor, üzmüyorum.aksine yardımcı oluyor ona moral veriyorum.
Ayça-baksana, biz Derya’yla konuşalım mı?en azından belki aklını başına getirebiliriz.ne dersin?
Oski-bilmiyorum.
Ayça-demek ki evet.
Bu yorucu konuşmanın ardından eve döndüler.Oski orada onlardan ayrılmıştı.
Duygu-biz geldiiiik!
Gözde-hoşgeldiniz.
Zeynep-diğerleri evde değil mi?
Gözde-onları sizinle işleri olduğu için gelmemiş miydi acaba?
Zeynep-doğru ^_^
Akşam yemeklerini bir sushi restoranında yediler.sonra eve gelip uyudular.ayça rüyasında Peter’ı ve “başka birisini” gördü.
(3.bölüm sonu)
Sabah kahvaltı yapıyorlardı.kapı çaldı.gelen Oski’ydi.altına bir kot ve üstüne beyaz bir T-shirt giymişti.

Oski-kızlaaarrr!erkeklerden sıkıldım da sizin yanınıza geldim.
Ayça-hoş geldin Oskicim.buyur gel kahvaltı yapmadıysan gel yapalım.
Oski-ooo, iyi olur valla.bayaa acıkmıştım.
Beren-e iyi ya birlikte yaparız işte.
Aybüke ağzına koca bir parça simit alır ve:
Aybüke-hımb hımb.neden onların yanında sıkıldın ki?

Oski-ya yaptıkları bir şey yok.öyle böm böm duruyorlar.
Büşra-hehe.ilahi Oski.”böm böm duruyorlar” ha?
Oski-evet öyleler.napiiim?neyse.bugün spider-man 2’ye gidelim mi?
Ayça-oluuur.

Beren-hehe.aşkını görecek ya.ister tabi.
Büşra-ooo, hiç kaçırır mı?
Oski-ee, kimler geliyo?
Aybüke-üzgünüm gelmeyi istiyorum ama defile 4 gün sonra açılıyor ve düzenlemelerin yapılması gerek.Yani işlerim çok yoğun olduğu için gelemeyeceğim ne yazık ki.
Büşra-ben seve seve gelirim.
Beren-ben de ben de.amaaaaan iş arayışlarım da beklesin.zaten bu sıralar hukukla alakalı pek iş yok.
Gözde-ben gelemem.evi düzene sokmam gerek.
Ayça-yaa, sonra yaparsın yaa.
Gözde-gerçekten olmaz Ayçacım.
Zeynep-ben de gelirim.aslında bitirmem gereken bir çizimim var ama.
Beren-amaaaan olsun ya.sonra bitirirsin.günler çuvala mı girdi?
Zeynep-tamam o zaman.
Ayça-beril ya sen?
Beril-ya geçende size bahsetmiştim ya bir muhasebe müdüründen onunla tekrar görüşmem var.ve bu çok önemli.erteleyemem.
Duygu-besteyi zaten tamamlamıştım.geliyorum.ehehe.
Oski-tamam.hadi gidelim.yoksa bilet bulamayız.
Ayça-haydii.gidiyoruzzz.
Taksiye binmişlerdi.ve konuşmalar başladı.
Ayça-duygu sen ne bestesi yapıyordun??
Duygu-ya rock tarzında bir şeyler.ağırlıklı olarak “the rasmus” a benziyo.
Ayça-yaaa. *.*
Duygu-hehe.
Sinema binasının önünde indiler.6 tane bilet aldılar ve yerlerine yerleştiler.
Film bitince biraz konuşmak istediler.ve banklara oturdular.
Ayça-ee, Oski senin Derya’dan ne haber?
Oski-yaa sorma hiç.
Beril-aranız mı bozuldu gene?
Oski-evet.
Zeynep-e bu kız da ne mıymıy.
Büşra-şimdi neden arızalandı?
Oski-yaa bana vakit ayırmıyosun diye kızıyo.
Beren-ya ne tın bu da!sen işine mi yetişeceksin, buna mı?
Oski-ne yapayım?anlamıyor.
Zeynep-e sen de bırak bunun peşini.
Oski-ama onu seviyorum.ayrıca yılların ilişkisi.bu kadar kolay değil ki silip atması!
Beren-bana bak!benim sevgilim subay.kolay mı sanıyorsun onun işini?ya nöbeti olur ya gece eğitimi.pek görüşemiyoruz.ama ben Derya gibi onu yormuyor, üzmüyorum.aksine yardımcı oluyor ona moral veriyorum.
Ayça-baksana, biz Derya’yla konuşalım mı?en azından belki aklını başına getirebiliriz.ne dersin?
Oski-bilmiyorum.
Ayça-demek ki evet.
Bu yorucu konuşmanın ardından eve döndüler.Oski orada onlardan ayrılmıştı.
Duygu-biz geldiiiik!
Gözde-hoşgeldiniz.
Zeynep-diğerleri evde değil mi?
Gözde-onları sizinle işleri olduğu için gelmemiş miydi acaba?

Zeynep-doğru ^_^
Akşam yemeklerini bir sushi restoranında yediler.sonra eve gelip uyudular.ayça rüyasında Peter’ı ve “başka birisini” gördü.
(3.bölüm sonu)

4. Bölüm
Murat-off.bugün çok kötü geçecekmiş gibi geliyor.
Uğur-neden?
Murat-bilmiyorum.içimde bir sıkıntı var.
Çağrı-savaş mı olacak yoksa?
Murat- -.-‘ hayır Çağrı.ama içimde kötü bir his var.
Çağrı-anladık ya tamam.
Oski-herrrkese günaydınnn!!
Mertcan-ooo, hoşgeldiniz.
Oski-N’oldu ya?
Mertcan-bir şey yok
Oski-Emre nerede?
Murat-bilmiyoruz.
Uğur-sabah erkenden, hiçbirşey söylemeden çıktı gitti hâlâ ortada yok!
Oski-Allah Allah!
Kahvaltıdan sonra havuza gitmeye karar verdiler.kızları arayıp haber verdiler.tabii onlarda geliyorlardı.
Çağrı-haydi atlayıııııın!!
--cump, cump, cump, ...
Oski-heh he.çok güzel.kim benimle yarış yapar?
Beril-ben yaparım.
Oski-tamam.
Beril-hangi tarzda?
Oski-fark etmez.
Beren-üç, iki, bir!!!
İkisi de jet hızıyla başladılar.bir uçtan diğer uca gidilecekti.Oski kelebekleme yüzüyordu.Beril ise kulaç.
Birden Oski atak yaptı.ama Beril durur mu?kulaçları deli gibi atmaya başladı.artık ne çevresini görüyordu ne duyuyordu.suyun yanaklarına çarpmasından başka hiçbirşey dumuyordu.
Bitişe vardığında durdu.gerisine baktı.Oski ile arsında en az 2-3 metre vardı.kenara çıktı.başı dönmeye başladı.bayıldı.
Uyandığında bütün hepsi başındaydı.
Duygu-iyi misin Beril?
Beril-ah, evet evet.
Zeynep-kendine aşırı yüklendin.
Ayça-o bir robotmuş gibi konuştun.
Çağrı-neyse.bugünlük bu kadar yeter.daha kötü bir şey olmadan eve dönelim.Murat’ın hisleri gerçekleşmeden.
Büşra-Murat’ın hisleri?
Murat-sabahtan içimde kötü bir his vardı.gün kötü geçecek gibi geliyordu.
Ayça-hemen kaçsak iyi olcak.hehe.
Ve geç kalmadan eve döndüler.herkes duşunu aldı, yemeğini yedi ve uyudu.
(4. bölüm sonu)
Murat-off.bugün çok kötü geçecekmiş gibi geliyor.
Uğur-neden?
Murat-bilmiyorum.içimde bir sıkıntı var.
Çağrı-savaş mı olacak yoksa?

Murat- -.-‘ hayır Çağrı.ama içimde kötü bir his var.
Çağrı-anladık ya tamam.
Oski-herrrkese günaydınnn!!
Mertcan-ooo, hoşgeldiniz.
Oski-N’oldu ya?

Mertcan-bir şey yok
Oski-Emre nerede?
Murat-bilmiyoruz.
Uğur-sabah erkenden, hiçbirşey söylemeden çıktı gitti hâlâ ortada yok!
Oski-Allah Allah!
Kahvaltıdan sonra havuza gitmeye karar verdiler.kızları arayıp haber verdiler.tabii onlarda geliyorlardı.
Çağrı-haydi atlayıııııın!!
--cump, cump, cump, ...
Oski-heh he.çok güzel.kim benimle yarış yapar?
Beril-ben yaparım.
Oski-tamam.
Beril-hangi tarzda?
Oski-fark etmez.
Beren-üç, iki, bir!!!
İkisi de jet hızıyla başladılar.bir uçtan diğer uca gidilecekti.Oski kelebekleme yüzüyordu.Beril ise kulaç.
Birden Oski atak yaptı.ama Beril durur mu?kulaçları deli gibi atmaya başladı.artık ne çevresini görüyordu ne duyuyordu.suyun yanaklarına çarpmasından başka hiçbirşey dumuyordu.
Bitişe vardığında durdu.gerisine baktı.Oski ile arsında en az 2-3 metre vardı.kenara çıktı.başı dönmeye başladı.bayıldı.
Uyandığında bütün hepsi başındaydı.
Duygu-iyi misin Beril?
Beril-ah, evet evet.
Zeynep-kendine aşırı yüklendin.
Ayça-o bir robotmuş gibi konuştun.

Çağrı-neyse.bugünlük bu kadar yeter.daha kötü bir şey olmadan eve dönelim.Murat’ın hisleri gerçekleşmeden.
Büşra-Murat’ın hisleri?

Murat-sabahtan içimde kötü bir his vardı.gün kötü geçecek gibi geliyordu.
Ayça-hemen kaçsak iyi olcak.hehe.
Ve geç kalmadan eve döndüler.herkes duşunu aldı, yemeğini yedi ve uyudu.
(4. bölüm sonu)

5. Bölüm
Sabah en erken Çağrı uyandı.gidip Emre’ye baktı.uyuduğunu görünce rahatladı.herhalde gece geç döndüğü için kimse duymamıştı.
Çağrı baktı kimse kalkmıyor, dışarı çıktı.gezinmeye başladı.ve 2 kişinin birden ona doğru koştuğunu gördü.birden ürktü.ama koşanlar yaklaşınca onların kimler olduğunu tanıdı.
Çağrı-Uğur!Yunus!
Uğur-merhaba Çağrı!ne zamandır görünmüyordun.
Çağrı-ya sorma.düzeni kurduk ya, ayrılmıyoruz.
Yunus-ama bizim üçleme bozuldu.
Çağrı-aa, hiç olur mu?neyse.hadi gelinde sizleri evime götüreyim.
Uğur-tamam.
Eve geldiklerinde, bütün ev sakinleri uyanmıştı.
Çağrı-biz geldik.
Emre-merhaba.e Çağrı bizi arkadaşlarınla tanıştırmayacak mısın?
Çağrı-tabii.bu Yunus, bu da Uğur.Yunus, Uğur bunlarda Emre, Murat, Oski, Mertcan ve Uğur.Bak adaşın Uğur.
Uğur-tanıştığımıza memnun olduk Uğur ve Yunus.
(ortalık biraz karıştı ama napiim 2 tane Uğur olmasaydı)
Çağrı-durun ben bizim kızları arayayım da onlarda gelsinler.
--zırr, zırrrr!!
Duygu-alo.merhaba Çağrı.evet.evet.tamam geliriz.hadi görüşmek üzere.
Gözde-n’oldu Duygu?ne diyo Çağrı?
Duygu-eski arkadaşları gelmiş.bizi de çağırıyo.Gideriz değil mi?
Beren-gideriiiz.
Ve gittiler.
Oski-ooo, hoşgeldiniz.buyrun, buyrun.içeri geçin.hehe.
Aybüke-geldik işte.
Murat-hoşgeldiniz.
Beril-e, bizi tanıştırmayacak mısın?
Çağrı-tabii ki de.bu Uğur, bu da Yunus.Uğur, Yunus bunlar da Aybüke, Beril, Ayça, Duygu, Büşra, Zeynep, Beren ve Gözde.
Zeynep-yoklama mı yapıyosun kardeşim?
Çağrı-eyy, çok komik
Büşra-tanıştığımıza memnun olduk.
Duygu-e buraya sadece kuru kuru tanışmaya mı geldik?
Mertcan-yoo.konuşuruz dimi?
Emre-e, nerde çalışıyorsunuz?
Uğur-ben Galatasaray’ın gençler takımında oynuyorum.
Yunus-ben de bir gözlemevinde.
Oski-oo, bir futbolcumuz, bir de astronomumuz oldu.aslında futbolu sevmem ama.
Uğur-nasıl ya?futbol sevilmez mi kardeşim?
Oski-zevkler ve renkler tartışılmaz
o|
Çağrı-ya abi, siz bizim yanımıza yerleşsenize?tabii diğerleri için bi sorun olmazsa?
Murat-bana uyar valla.
Mertcan-olur olur.
Çağrı-e peki siz ne dersiniz Yunus?
Yunus-diğerleri kabul ederse, neden olmasın?
Uğur-evet.hem grup dağılmamış olur.
Duygu-yani şimdi buraya yerleşiyosunuz ha?
Yunus-evet
Beren-tabi bizde yardım ederiz.
Aybüke-evet evet.taşınırken haber verin.
Gözde-hem siz o telaşta yemekte yapamazsınız.
Büşra-biz getiririz.hehe
Beril-neyse biz artık kalkalım.
Zeynep-geç oldu valla.
Böylece herkes yerine yurduna döndü
ertesi gün yorucu olacağı için erkenden uyudular...
(5. bölüm sonu)
Sabah en erken Çağrı uyandı.gidip Emre’ye baktı.uyuduğunu görünce rahatladı.herhalde gece geç döndüğü için kimse duymamıştı.
Çağrı baktı kimse kalkmıyor, dışarı çıktı.gezinmeye başladı.ve 2 kişinin birden ona doğru koştuğunu gördü.birden ürktü.ama koşanlar yaklaşınca onların kimler olduğunu tanıdı.
Çağrı-Uğur!Yunus!
Uğur-merhaba Çağrı!ne zamandır görünmüyordun.
Çağrı-ya sorma.düzeni kurduk ya, ayrılmıyoruz.
Yunus-ama bizim üçleme bozuldu.
Çağrı-aa, hiç olur mu?neyse.hadi gelinde sizleri evime götüreyim.
Uğur-tamam.
Eve geldiklerinde, bütün ev sakinleri uyanmıştı.
Çağrı-biz geldik.
Emre-merhaba.e Çağrı bizi arkadaşlarınla tanıştırmayacak mısın?
Çağrı-tabii.bu Yunus, bu da Uğur.Yunus, Uğur bunlarda Emre, Murat, Oski, Mertcan ve Uğur.Bak adaşın Uğur.
Uğur-tanıştığımıza memnun olduk Uğur ve Yunus.
(ortalık biraz karıştı ama napiim 2 tane Uğur olmasaydı)
Çağrı-durun ben bizim kızları arayayım da onlarda gelsinler.
--zırr, zırrrr!!
Duygu-alo.merhaba Çağrı.evet.evet.tamam geliriz.hadi görüşmek üzere.
Gözde-n’oldu Duygu?ne diyo Çağrı?
Duygu-eski arkadaşları gelmiş.bizi de çağırıyo.Gideriz değil mi?
Beren-gideriiiz.
Ve gittiler.
Oski-ooo, hoşgeldiniz.buyrun, buyrun.içeri geçin.hehe.

Aybüke-geldik işte.
Murat-hoşgeldiniz.
Beril-e, bizi tanıştırmayacak mısın?
Çağrı-tabii ki de.bu Uğur, bu da Yunus.Uğur, Yunus bunlar da Aybüke, Beril, Ayça, Duygu, Büşra, Zeynep, Beren ve Gözde.
Zeynep-yoklama mı yapıyosun kardeşim?

Çağrı-eyy, çok komik

Büşra-tanıştığımıza memnun olduk.
Duygu-e buraya sadece kuru kuru tanışmaya mı geldik?

Mertcan-yoo.konuşuruz dimi?
Emre-e, nerde çalışıyorsunuz?
Uğur-ben Galatasaray’ın gençler takımında oynuyorum.
Yunus-ben de bir gözlemevinde.
Oski-oo, bir futbolcumuz, bir de astronomumuz oldu.aslında futbolu sevmem ama.
Uğur-nasıl ya?futbol sevilmez mi kardeşim?
Oski-zevkler ve renkler tartışılmaz

Çağrı-ya abi, siz bizim yanımıza yerleşsenize?tabii diğerleri için bi sorun olmazsa?
Murat-bana uyar valla.
Mertcan-olur olur.
Çağrı-e peki siz ne dersiniz Yunus?
Yunus-diğerleri kabul ederse, neden olmasın?
Uğur-evet.hem grup dağılmamış olur.

Duygu-yani şimdi buraya yerleşiyosunuz ha?
Yunus-evet

Beren-tabi bizde yardım ederiz.
Aybüke-evet evet.taşınırken haber verin.
Gözde-hem siz o telaşta yemekte yapamazsınız.
Büşra-biz getiririz.hehe

Beril-neyse biz artık kalkalım.
Zeynep-geç oldu valla.
Böylece herkes yerine yurduna döndü

(5. bölüm sonu)


6. Bölüm
Sabahın köründe zır zır öten bi telefonla uyandılar.
Zeynep-alooo!
Çağrı-ah merhaba Zeynep.bu saatte rahatsız ettiğim için özür dilerim ama-
Zeynep-hadi Çağrı.sabah sabah roman yazma.kısa kes.sadede gel.hala uykum var ve bu konuşmadan sonra tekrar uyumayı düşünüyorum.
Çağrı-tamam tamam -.-‘ neyse.Uğur’la Yunus bugün taşınmaya karar verdi.hani demiştiniz ya bize haber verin diye.
Zeynep-tamam, hatırladım, teşekkürler görüşmek üzeree!!
Ve telefonu kapadı.
Beril-ee, n’oldu?
Zeynep-ya Uğur’la Yunus bugün taşınıyomuşta, ondan aramış.
Duygu-ha iyi o zaman.
Hepsi-NEEE?!!bugün mü taşınıyolarmış?
Beren-e ne duruyoruz.hazırlanalım.
Hemen hazırlanıp gittiler.
Gözde-e, nerdeler?
Oski-eşyaları toplayıp gelecekler.
Emre-birazdan da gelirler zaten.
Emre’nin bunu söylemesinin ardından kapı çalındı.gelenler beklenen misafirler Uğur ve Yunus’tu.
Yunus-beraberimizde sürüyle eşya getirdik.
Birden yol kenarındaki kamyonu gösterdi.
Hepsi-o.O
Çağrı-yahu Uğur bu kadar eşya nereye sığacak abi?
Uğur-siz görünüşe bakmayın.fazla eşya yok içinde.
Çağrı-iyi tamam
Böylece taşınma başladı.evde büyük bir koşuşturma yaşanıyordu.
Duygu-Bereeen, yardım eder misin?Bu sandık gereğinden fazla ağırda
Beren-tamam canım.yettim gariii!!
Beril-bu kutuyu nereye koyayım?
Gözde-üzerinde “mutfak gereçleri” yazdığına göre mutfağa konulması gerekmez mi?
Beril-ahh, evet, tabi ya!
Büşra-Ayçaa!koşş!!Çabukk!!
Ayça-tamam tamam geldim.N’oldu?
Büşra-bana şurdaki havluyu uzatır mısın?yoksa yemek yanacakta.
Koşuşturma içinde, saat 9’a doğru işler bitti.her biri bir koltuk yada minderin üzerine serildi.
Mertcan-off.çok yorucu bi gündü.
Murat-neyseki bitti.aa, bu arada kedicik nerde?
Oski-bilmem.pek ortalarda yoktu.bende aramadım.
Zeynep-burda burda.koltuğun arka tarafına sinmiş.
Aybüke-korkmuştur zavallı hayvancağız o kadar çok kişiyle.
Duygu-ya neyse işler bitti.biz kalkalım artık.
Uğur-siz bilirsiniz.bugün bayaa yoruldunuz.
Ve kızlar evlerine döndüler.hepsinin belleri ağrıyodu.hemen uyudular.
Ertesi sabah Emre hemen Büşra’yı aradı.
--zırr, zırr!
Büşra-efendim?
Emre-selam Büşra.ben Emre.hmm.acaba bugün müsait misin diyecektim?
Büşra-mmm.sanırım işim yok.n’oldu?
Emre-bir yerde buluşabilir miyiz?mesela “Emek Cafe”de.ne dersin?
Büşra-tamam olur.saat kaçta?
Emre-2’de.tamam?
Büşra-tamam.
Ve telefonu kapadı.kızlar kulaklarını odaya dikmişlerdi.
Büşra- -.-‘ bu yaptığınız çok ayıp.çıkın bakiim ordan
Zeynep-yaa n’oldu anlat çabukk >.<
Duygu-evett.çatlıcaz burda >.<
Büşra-ya Emre aradı.bugün beni ‘Emek Cafe’ ye çağırdı.
Beren-ayy, kızz.ne hoş değil mi? *.*
Ayça-acaba neden çağırıyo? ^.^’
Büşra-gidince öğrencem Ayça -.-“
Aybüke-dur önce elbise seçelim.en önemli unsurlardan biridir. *-*
Beril-hahaha.Aybüke göster ustalığını.
Büşra’nın odaya doluştular.
Duygu-a, müziksiz iş yapılmaz!
Hemen teybe ‘The Rasmus’ ın cd’sini koydu.ve Lauri’nin sesi gelir gelmez kendinden geçti.
Gözde-Duyguuu!!kendine gel kızım!
Beril-Lauri’sinin sesini duydu ya, tamam.ehehehehe
Beren-ondan hayır beklemeyin artık kardeşim.transa geçti o. =P
Aybüke-hmm.şu elbiseye ne dersiniz?
Ayça-puhahaha.Büşra bunla cafeye gittimi valla ne olur düşünmek bile istemiyorum.
Gözde-neden?
Ayça-yahu gündüz vaktine, hemde bi cafeye bu elbiseyle gidilir mi Allah aşkına?!
Aybüke-neden?nesi varmış seçtiğin kıyafetin?
Ayça-bakın gösteriyim nesi olduğunu:
-alev kırmızısı
-payetli
-arkası çapraz bi tuvalet.
Giyilir mi bu böyle bi yere?
Zeynep-kızlar.Ayça haklı valla
Büşra-evet ya.ben bi kot bi t-shirt.tamamım abi.
Aybüke-üff yaa >.<
Beril-kızım sen stilistsin, bunlar “şak-şuk hazır hanım”.
Bu arada şarkıda bitmek üzereydi.
Gözde-aha tamam.Lauri bitiyo bizim kız uyanır.
Şarkı bitti.
Duygu-ha, ne?!ne kaçırdım?
Zeynep-yok canım bişii.elbiseyi tartışıyolarda.
Büşra-abi işte şu bluz, şu kot.tamam bitti iştee.
Duygu-a evet çok güzel oldu bunlar ya.
Sonunda Büşra evden çıktı.
Duygu-ya abi, biraz önce ne oldu, ben niye hatırlamıyorum?
Beril-çünkü trans halindeydin.Lauri’nin sesi ile.
Duygu-ha tamam.demek trans halindeydim.
Duygu hariç herkes odadan çıktı.
Duygu-ne trans halindemiydim?kızlaar!!durun!nasıl transtaydım ya!!kızlaaar!!!
(6. bölüm sonu)
Sabahın köründe zır zır öten bi telefonla uyandılar.
Zeynep-alooo!
Çağrı-ah merhaba Zeynep.bu saatte rahatsız ettiğim için özür dilerim ama-
Zeynep-hadi Çağrı.sabah sabah roman yazma.kısa kes.sadede gel.hala uykum var ve bu konuşmadan sonra tekrar uyumayı düşünüyorum.
Çağrı-tamam tamam -.-‘ neyse.Uğur’la Yunus bugün taşınmaya karar verdi.hani demiştiniz ya bize haber verin diye.
Zeynep-tamam, hatırladım, teşekkürler görüşmek üzeree!!
Ve telefonu kapadı.
Beril-ee, n’oldu?
Zeynep-ya Uğur’la Yunus bugün taşınıyomuşta, ondan aramış.
Duygu-ha iyi o zaman.
Hepsi-NEEE?!!bugün mü taşınıyolarmış?
Beren-e ne duruyoruz.hazırlanalım.
Hemen hazırlanıp gittiler.
Gözde-e, nerdeler?
Oski-eşyaları toplayıp gelecekler.
Emre-birazdan da gelirler zaten.
Emre’nin bunu söylemesinin ardından kapı çalındı.gelenler beklenen misafirler Uğur ve Yunus’tu.
Yunus-beraberimizde sürüyle eşya getirdik.
Birden yol kenarındaki kamyonu gösterdi.
Hepsi-o.O
Çağrı-yahu Uğur bu kadar eşya nereye sığacak abi?
Uğur-siz görünüşe bakmayın.fazla eşya yok içinde.
Çağrı-iyi tamam

Böylece taşınma başladı.evde büyük bir koşuşturma yaşanıyordu.
Duygu-Bereeen, yardım eder misin?Bu sandık gereğinden fazla ağırda

Beren-tamam canım.yettim gariii!!

Beril-bu kutuyu nereye koyayım?
Gözde-üzerinde “mutfak gereçleri” yazdığına göre mutfağa konulması gerekmez mi?
Beril-ahh, evet, tabi ya!

Büşra-Ayçaa!koşş!!Çabukk!!
Ayça-tamam tamam geldim.N’oldu?
Büşra-bana şurdaki havluyu uzatır mısın?yoksa yemek yanacakta.
Koşuşturma içinde, saat 9’a doğru işler bitti.her biri bir koltuk yada minderin üzerine serildi.
Mertcan-off.çok yorucu bi gündü.
Murat-neyseki bitti.aa, bu arada kedicik nerde?
Oski-bilmem.pek ortalarda yoktu.bende aramadım.

Zeynep-burda burda.koltuğun arka tarafına sinmiş.
Aybüke-korkmuştur zavallı hayvancağız o kadar çok kişiyle.
Duygu-ya neyse işler bitti.biz kalkalım artık.
Uğur-siz bilirsiniz.bugün bayaa yoruldunuz.
Ve kızlar evlerine döndüler.hepsinin belleri ağrıyodu.hemen uyudular.
Ertesi sabah Emre hemen Büşra’yı aradı.
--zırr, zırr!
Büşra-efendim?
Emre-selam Büşra.ben Emre.hmm.acaba bugün müsait misin diyecektim?
Büşra-mmm.sanırım işim yok.n’oldu?
Emre-bir yerde buluşabilir miyiz?mesela “Emek Cafe”de.ne dersin?
Büşra-tamam olur.saat kaçta?
Emre-2’de.tamam?
Büşra-tamam.
Ve telefonu kapadı.kızlar kulaklarını odaya dikmişlerdi.
Büşra- -.-‘ bu yaptığınız çok ayıp.çıkın bakiim ordan

Zeynep-yaa n’oldu anlat çabukk >.<
Duygu-evett.çatlıcaz burda >.<
Büşra-ya Emre aradı.bugün beni ‘Emek Cafe’ ye çağırdı.
Beren-ayy, kızz.ne hoş değil mi? *.*
Ayça-acaba neden çağırıyo? ^.^’
Büşra-gidince öğrencem Ayça -.-“
Aybüke-dur önce elbise seçelim.en önemli unsurlardan biridir. *-*
Beril-hahaha.Aybüke göster ustalığını.
Büşra’nın odaya doluştular.
Duygu-a, müziksiz iş yapılmaz!
Hemen teybe ‘The Rasmus’ ın cd’sini koydu.ve Lauri’nin sesi gelir gelmez kendinden geçti.
Gözde-Duyguuu!!kendine gel kızım!
Beril-Lauri’sinin sesini duydu ya, tamam.ehehehehe

Beren-ondan hayır beklemeyin artık kardeşim.transa geçti o. =P
Aybüke-hmm.şu elbiseye ne dersiniz?
Ayça-puhahaha.Büşra bunla cafeye gittimi valla ne olur düşünmek bile istemiyorum.
Gözde-neden?

Ayça-yahu gündüz vaktine, hemde bi cafeye bu elbiseyle gidilir mi Allah aşkına?!
Aybüke-neden?nesi varmış seçtiğin kıyafetin?


Ayça-bakın gösteriyim nesi olduğunu:
-alev kırmızısı
-payetli
-arkası çapraz bi tuvalet.
Giyilir mi bu böyle bi yere?
Zeynep-kızlar.Ayça haklı valla

Büşra-evet ya.ben bi kot bi t-shirt.tamamım abi.
Aybüke-üff yaa >.<
Beril-kızım sen stilistsin, bunlar “şak-şuk hazır hanım”.
Bu arada şarkıda bitmek üzereydi.
Gözde-aha tamam.Lauri bitiyo bizim kız uyanır.
Şarkı bitti.
Duygu-ha, ne?!ne kaçırdım?
Zeynep-yok canım bişii.elbiseyi tartışıyolarda.
Büşra-abi işte şu bluz, şu kot.tamam bitti iştee.
Duygu-a evet çok güzel oldu bunlar ya.
Sonunda Büşra evden çıktı.
Duygu-ya abi, biraz önce ne oldu, ben niye hatırlamıyorum?
Beril-çünkü trans halindeydin.Lauri’nin sesi ile.
Duygu-ha tamam.demek trans halindeydim.
Duygu hariç herkes odadan çıktı.
Duygu-ne trans halindemiydim?kızlaar!!durun!nasıl transtaydım ya!!kızlaaar!!!
(6. bölüm sonu)

7. Bölüm
Büşra-neler oldu bi bilseniz?
Zeynep-n’oldu?!
Anlatsana hadii!!
Büşra-bakın şimdi.ben gittim cafeye.o çoktan gelmişti zaten.bu arada iyi ki Aybüke’nin tavsiye ettiği gibi bişey giymemişim. -.-“ çünkü o da aynı benim gibi t-shirt-kot ikilemesini uygulamıştı.
Beren-ya neyse!devam et sen!!!
Büşra-işte oturdum yanına.havadan sudan konuştuk önce.sonra “Büşra, “ dedi.”sana bir haberim var.uzun zamandır iş arıyordun ya.ben sanırım sana uygun bir iş buldum.elektrik tesisatı için gittiğim bir reklam ajansı eleman arıyormuş.bana bi tanıdığım olup olmadığını sordular.ben de seni önerdim.şirket kartını verdi.al.” dedi.ayy kızlar sonunda iş buldum!yaşasın!!
Duygu-amaan!bizde önemli bişey zannettik ha!
Büşra-e iş bulmam önemli değil mi?
Duygu-önemli de.ne bileyim.biz farklı hayaller kurmuştuk.
Büşra-hayatta herşey hayalden ibaret değildir Duygucum -.-“
Beril-neyse ya.görüşmeye ne zaman gideceksin?
Büşra-bilmem, yarın filan giderim herhalde.
Herkes bir kenara çekilmişti.Beren ile Zeynep televizyon seyrediyordu.büyük ihtimalle anime ile ilgili bir program vardı.Beril ile Aybüke satranç oynuyorlardı.Gözde’de onları seyrediyordu.Büşra firmalar için reklamlar düşünüyor, bulduklarını çok beğeniyor ve kendiyle gurur duyuyordu.Duygu ile Ayça “The Rasmus” dinleyerek, grup hakkında konuşuyorlardı.
Beril-hehheyyy!!!yendim iştee!!
Aybüke-üff, zaten çok sıkılmıştım.
Beril-ben çok büyük bir satranç ustasıyım.hahaha.
Aybüke-fazla uçma Beril -.-“
Beren-ya biraz sessiz olun >.<
Beril-tamam ya!
Gözde-kızlar ben acıktım.sofrayı hazırlayayım mı?
Beril-oluur.bu maçtan sonra bayaa acıktım.ama zafer benim
Gözde-sadece bi satranç maçıydı Beril -.-“
O sırada “Heartbreaker” çalmaya başlamıştı ve Duygu ile Ayça konuşmanın bayaa derinlerine inmişlerdi.
Ayça-“The Rasmus” bu sene tekrar Türkiye’ye gelirse senle gidelim mi?
Duygu-kızım zaten gelirlerse ben burda durmam kii!
Ayça-doğru ya.ama bu sefer kulislerini basarız.tamam mı?
Duygu-ayy, tamam.
Gözde-kızlaar!hadi yemeğee!!
Beren-geldiik!!
Yemeği yedikten sonra TV başına toplandılar.güzel bir film vardı.adı “İkiz Dragonlar” dı.film yeni başlamıştı ki telefon çaldı.arayan Beren’in sevgilisi Doğukan’dı.Beril onu telefona çağırdı.
Beren-alo Doğukan.n’oldu canım?hı, tamam.yarın.bye!
Zeynep-n’oldu yine ne diyo sevgilin?
Beren-yarın buluşmak istiyor.önemli bişey söyleyecekmiş.
Duygu-kız sakın bu nişan filan demesin?
Beren-bilmem.aman öyle olmasını da istemem.bu yaşta evlenip çoluk çocuğa mı karışacam be?
kalsın ben almayayım.ben flörtlerle mutluyum kardeşim.
Duygu-tamam sen bilirsin ya.
Sabah Beren çıktıktan sonra kızlar yine günlük hallerine döndüler.Zeynep’in aldığı “Memories” adlı animeyi seyrettiler.Beren eve döndüğünde ise yüzü sapsarıydı.
Ayça-n’oldu Berencim?çok solgun görünüyosun kuzum?
Beren-sormayın ya neler oldu.
Duygu-iyi tamam o zaman sormayız.
Zeynep-kızın durumunu görmüyor musun Duygu?hala şaka yapıyorsun.
Duygu-tamam ya.üstüme gelmeyin.
Gözde-n’oldu Beren?
Beren-Doğukan.onun tayini çıkmış.
Aybüke-neee?!!e, şimdi n’olcak peki?
Beren-durum belli.tek çözüm yolum var.
Zeynep-yani onunla mı gideceksin?
Beren-hayır.AYRILACAĞIZ!!
O an odaya yıldırım düşse o kadar şaşırırlardı.çünkü Beren ile Doğukan çok yakışan bir çiftti ve onlara evlenecekler gözüyle bakıyorlardı.
Duygu-n-ne?!ayrılacak mısınız?
Beren-evet öyle.
Beril-peki neden?!!
Beren-ÇÜNKÜ ÖYLE GEREKİYOR!!!
Ve o hızla odasının kapısını çarptı.tüm akşam boyunca da odasından çıkmadı.
Ertesi sabah Büşra erkenden uyandı ve yavaş adımlarla Beren’in odasına daldı.
Büşra-Bereeen!!kız uyansana.
Beren-hı?!n’oldu Büşra?, dedi gözlerini ovuşturarak.
Büşra-gel seninle konuşalım hadi.neden ayrılma kararı aldınız?
Beren-ya, onunla gidemezdim.düzenimi bozamaz ve sizlerden ayrılamazdım çünkü.”benimle gelmeyecek misin?” filan dedi.ama biraz önce söylediklerimi ona da söyledim.ve ayrıldık.
Büşra-peki sen doğru yaptığından emin misin?yani belki onunla çok mutlu olabilirdin.ya büyük bir mutluluğu kaçırdıysan?bunları da düşündün mü?
Beren-açıkçası düşünmeme gerek kalmadı.çünkü son günlerde hem ondan soğumaya başlamıştım hem de hafiften kavgalarımız başlamıştı.ayrıca evlenseydikte ilerde pek mutlu olamazdım.aşırı işkolik çünkü.
Büşra-hımm.anlıyorum.sen bilirsin.sana uygunsa zaten kim ne dese boş.haha
Beren-ya sen beni bırakta senin aşk hayatın nasıl?
Büşra-ya kızım ben işle o kadar meşgulüm ki hiç kimse bana yaklaşamıyor.
Büşra tiz ve kısa bi kahkaha attı.biraz sonra kızlarda uyanmışlardı zaten, kahvaltıya oturdular birlikte.
(7.bölüm sonu)
Büşra-neler oldu bi bilseniz?
Zeynep-n’oldu?!

Büşra-bakın şimdi.ben gittim cafeye.o çoktan gelmişti zaten.bu arada iyi ki Aybüke’nin tavsiye ettiği gibi bişey giymemişim. -.-“ çünkü o da aynı benim gibi t-shirt-kot ikilemesini uygulamıştı.
Beren-ya neyse!devam et sen!!!
Büşra-işte oturdum yanına.havadan sudan konuştuk önce.sonra “Büşra, “ dedi.”sana bir haberim var.uzun zamandır iş arıyordun ya.ben sanırım sana uygun bir iş buldum.elektrik tesisatı için gittiğim bir reklam ajansı eleman arıyormuş.bana bi tanıdığım olup olmadığını sordular.ben de seni önerdim.şirket kartını verdi.al.” dedi.ayy kızlar sonunda iş buldum!yaşasın!!
Duygu-amaan!bizde önemli bişey zannettik ha!
Büşra-e iş bulmam önemli değil mi?
Duygu-önemli de.ne bileyim.biz farklı hayaller kurmuştuk.
Büşra-hayatta herşey hayalden ibaret değildir Duygucum -.-“
Beril-neyse ya.görüşmeye ne zaman gideceksin?
Büşra-bilmem, yarın filan giderim herhalde.
Herkes bir kenara çekilmişti.Beren ile Zeynep televizyon seyrediyordu.büyük ihtimalle anime ile ilgili bir program vardı.Beril ile Aybüke satranç oynuyorlardı.Gözde’de onları seyrediyordu.Büşra firmalar için reklamlar düşünüyor, bulduklarını çok beğeniyor ve kendiyle gurur duyuyordu.Duygu ile Ayça “The Rasmus” dinleyerek, grup hakkında konuşuyorlardı.
Beril-hehheyyy!!!yendim iştee!!
Aybüke-üff, zaten çok sıkılmıştım.
Beril-ben çok büyük bir satranç ustasıyım.hahaha.
Aybüke-fazla uçma Beril -.-“
Beren-ya biraz sessiz olun >.<
Beril-tamam ya!
Gözde-kızlar ben acıktım.sofrayı hazırlayayım mı?
Beril-oluur.bu maçtan sonra bayaa acıktım.ama zafer benim

Gözde-sadece bi satranç maçıydı Beril -.-“
O sırada “Heartbreaker” çalmaya başlamıştı ve Duygu ile Ayça konuşmanın bayaa derinlerine inmişlerdi.
Ayça-“The Rasmus” bu sene tekrar Türkiye’ye gelirse senle gidelim mi?
Duygu-kızım zaten gelirlerse ben burda durmam kii!
Ayça-doğru ya.ama bu sefer kulislerini basarız.tamam mı?

Duygu-ayy, tamam.

Gözde-kızlaar!hadi yemeğee!!
Beren-geldiik!!
Yemeği yedikten sonra TV başına toplandılar.güzel bir film vardı.adı “İkiz Dragonlar” dı.film yeni başlamıştı ki telefon çaldı.arayan Beren’in sevgilisi Doğukan’dı.Beril onu telefona çağırdı.
Beren-alo Doğukan.n’oldu canım?hı, tamam.yarın.bye!
Zeynep-n’oldu yine ne diyo sevgilin?

Beren-yarın buluşmak istiyor.önemli bişey söyleyecekmiş.

Duygu-kız sakın bu nişan filan demesin?
Beren-bilmem.aman öyle olmasını da istemem.bu yaşta evlenip çoluk çocuğa mı karışacam be?

Duygu-tamam sen bilirsin ya.

Sabah Beren çıktıktan sonra kızlar yine günlük hallerine döndüler.Zeynep’in aldığı “Memories” adlı animeyi seyrettiler.Beren eve döndüğünde ise yüzü sapsarıydı.
Ayça-n’oldu Berencim?çok solgun görünüyosun kuzum?
Beren-sormayın ya neler oldu.
Duygu-iyi tamam o zaman sormayız.

Zeynep-kızın durumunu görmüyor musun Duygu?hala şaka yapıyorsun.
Duygu-tamam ya.üstüme gelmeyin.
Gözde-n’oldu Beren?
Beren-Doğukan.onun tayini çıkmış.
Aybüke-neee?!!e, şimdi n’olcak peki?
Beren-durum belli.tek çözüm yolum var.
Zeynep-yani onunla mı gideceksin?
Beren-hayır.AYRILACAĞIZ!!
O an odaya yıldırım düşse o kadar şaşırırlardı.çünkü Beren ile Doğukan çok yakışan bir çiftti ve onlara evlenecekler gözüyle bakıyorlardı.
Duygu-n-ne?!ayrılacak mısınız?
Beren-evet öyle.
Beril-peki neden?!!
Beren-ÇÜNKÜ ÖYLE GEREKİYOR!!!
Ve o hızla odasının kapısını çarptı.tüm akşam boyunca da odasından çıkmadı.
Ertesi sabah Büşra erkenden uyandı ve yavaş adımlarla Beren’in odasına daldı.
Büşra-Bereeen!!kız uyansana.
Beren-hı?!n’oldu Büşra?, dedi gözlerini ovuşturarak.
Büşra-gel seninle konuşalım hadi.neden ayrılma kararı aldınız?
Beren-ya, onunla gidemezdim.düzenimi bozamaz ve sizlerden ayrılamazdım çünkü.”benimle gelmeyecek misin?” filan dedi.ama biraz önce söylediklerimi ona da söyledim.ve ayrıldık.
Büşra-peki sen doğru yaptığından emin misin?yani belki onunla çok mutlu olabilirdin.ya büyük bir mutluluğu kaçırdıysan?bunları da düşündün mü?
Beren-açıkçası düşünmeme gerek kalmadı.çünkü son günlerde hem ondan soğumaya başlamıştım hem de hafiften kavgalarımız başlamıştı.ayrıca evlenseydikte ilerde pek mutlu olamazdım.aşırı işkolik çünkü.
Büşra-hımm.anlıyorum.sen bilirsin.sana uygunsa zaten kim ne dese boş.haha

Beren-ya sen beni bırakta senin aşk hayatın nasıl?
Büşra-ya kızım ben işle o kadar meşgulüm ki hiç kimse bana yaklaşamıyor.

Büşra tiz ve kısa bi kahkaha attı.biraz sonra kızlarda uyanmışlardı zaten, kahvaltıya oturdular birlikte.
(7.bölüm sonu)

8. Bölüm
Diğer evde kahvaltı daha başlamamıştı.Uğur ile Mertcan odalarındaydılar.
Uğur-ee, bugün ne yapalım?
Mertcan-bilmem.bizim kızları toparlayıp bir yerlere gidelim mi?
Uğur-olabilir.ama önce ev sakinlerinin fikirlerini almalıyız.hem yeni gelenler yorgunsa bir şey yapmayabilirler.
Mertcan-yeni gelenler??
Uğur-ya Uğur’la Yunus var ya.
Mertcan-ha evet evet.bir evde 2 Uğur zor olacak.hahaha
Evdekiler yavaş yavaş hızlanıyordu.hala kalkmayan bir Uğur kalmıştı.
Çağrı-n’oldu?niye uyanmadı hala bu mahlukat?
Yunus-ya gece çok geç yattı nedense.
Artık kahvaltı sofrası hazırdı.
Oski-HERKES SOFRAYA!!!
Sonra eline bir tas su aldı.birden Uğur’la Yunus’un odasına daldı.ve gülerek elindeki suyu Uğur’un yüzüne döktü.
Murat-hımm, çok klasik bir yöntem Oski.
Murat kapıda duruyordu.ve onları seyrediyordu.
Uğur-ahh, n’oluyo n’oluyo??!!!, diyerek can havliyle yataktan sıçradı Uğur.
Oski-ama gördüğün gibi hala işe yarıyor
Uğur-Oski, bunu sen yaptın değil mi?
Oski-başka kim olabilir ki??
Ve Uğur Oski’yi kovalamaya başladı.Oski ise kaçıyordu.
Emre-Oski, Uğur çocuklaşmayın.
Uğur-ama her tarafımı ıslattı
Oski-eğer bu saate kadar uyanmazsan ıslatırım tabe.ehehe
Uğur-üff, seninle uğraşamıcam.
Oski-of ya.ne güzel eğleniyordum be
Kahvaltıya oturdular.
Çağrı-e Yunus kardeşinden n’aber?ne iş yapıyo?
Yunus-boş gezenin boş kalfası.
Çağrı-yaa
kaç yaşında şu an?
Yunus-26’ya gireli 3 ay oldu nerdeyse.
Çağrı-hmm.anlıyorum.
Emre kahvaltısını bitirmişti.sofradan kalktı ve telefona yöneldi.kızların numarasını çevirdi.
--zırr!zırr!!
Beren-biri baksın şu telefonaa!
Duygu-bi kerede bir şeyi kendin yapsan.
Beren-ama bak ben sevgilimden ayrılıyorum.
Duygu-aman tamam yaa
Telefona gidebildi sonunda.
Duygu-buyrun ben Duygu?
Emre-selam Duygu.ben Emre.acaba Büşra evde mi?
Duygu-(telefonun ahizesini eliyle kapayarak kızlara seslendi)Emre arıyoo!!
Duygu-ehem.evet burda.çağırayım.Büşraaa!
Büşra-geldim geldim.
Duygu telefonu Büşra’ya verir.
Büşra-alo?
Emre-ah, merhaba Büşra.şeyy.hmm.acaba bugün müsait misin diye soracaktım da?
Büşra-mmm, evet.müsaidim.n’oldu Emre?
Emre-acaba bugün Tunalı’da buluşabilir miyiz?saat 15.00’da.
Büşra-oluuur.
Emre-tamam o zaman.görüşürüz.
Büşra-görüşürüz.
Kızlar Büşra’ya kapıdan soran gözlerle baktılar.
Büşra-beni bugün Tunalı’da buluşmaya çağırdı.rahatladınız mı?
Zeynep-oo, bu buluşmalar sıklaştı.bakalım altından ne çıkacak.*-*
Beril-evet kızz.ne iş?
Büşra-öff sizde >.<’
Aybüke-e, bu sefer cafeye değil Tunalı’ya gidiyorsun.oralar accıkta olsa lükstür.bari bu sefer biraz özen.
Gözde-valla kabul et Büşra, Aybüke bu sefer haklı.hem dediğini yapmazsan dilinden kurtulamazsın.
Büşra-aman tamam ya bu sefer kendimi tamamen sana bırakıyorum.
Aybüke-ha şöyle.biraz söz dinle kızım
Beren-ohoo, bunların işi uzun sürer şimdi.
Odada bir tek Büşra ile Aybüke kaldı.diğerleri oturma odasına geçtiler.çünkü Aybüke şaheserinin(!) sürpriz olmasını istiyordu.
Ayça-ee, kız senin aşk hayatından ne haber?
Duygu-valla benim bir tanecik aşkım var biliyorsunuz.
Beril-kim?
Zeynep-hehe.kim olabilir ki.elbette-
Hep bir ağızdan-LAURİ YLÖNEN.ehehe.
Duygu-evet o *.*
Gözde-kızım tamam aşık ol, ama birileriyle de çık yaws.
Duygu-benim aşkım Lauri *.*
Gözde-yahu ben ne diyorum bu kız ne diyo yaa.
Beren-kızım onun aşktan bir şey gördüğümü var ya.
Aybüke, Büşra’yı tamamlamıştı(!).ve odaya getirdi.
Aybüke-ta-ta-ta-taa!!
Hepsi- x.x
Büşra-nasıl olmuşum kızlar?lütfen iyi bir şeyler söyleyin.
Zeynep-çok güzelll.
Beren-evet Büşra.korkmana hiç gerek yok.her şeyinle çok tatlı biri olmuşsun.
Büşra-gerçekten mi?
Beren-evet
Büşra’nın üstünde toz pembesi saten bir bluz, altında bulut mavisi denilen renkte capri pantolon vardı.onda da hafif simlerle hoş ışıltılar verilmişti.ayakkabıları ise siyah spor ayakkabılardı.saçı ise dağınık bir şekilde topuz yapılmıştı.ve bu abiye-spor imajına çok güzel yakışıyordu.makyajı pembe tonlarında hafif bir şekilde yapılmıştı.
Beril-kızım süpersin ya.
Duygu-ya Aybüke biz de ağır bir tarz yapıcan sandık haa.
Aybüke-
Büşra-kızım saat 14.20 olmuş.ben çıkıyorum.anca yetişirim.
Aybüke-tamam.
Zeynep-iyi eğlen haa
Büşra- -.-“
O çıktıktan sonra kızlar kendi hallerinde eğlendiler.Duygu yine cd-çalara “The Rasmus” cd’si koydu.Gözde pasta yaptı.ve o hevesle konuşmaya daldılar.
Büşra geldiğinde şok geçirmiş gibiydi.
Büşra-kızlar neler oldu bir bilseniz.anlattıklarıma inanamayacaksınız.
(8.bölüm sonu)
Diğer evde kahvaltı daha başlamamıştı.Uğur ile Mertcan odalarındaydılar.
Uğur-ee, bugün ne yapalım?
Mertcan-bilmem.bizim kızları toparlayıp bir yerlere gidelim mi?
Uğur-olabilir.ama önce ev sakinlerinin fikirlerini almalıyız.hem yeni gelenler yorgunsa bir şey yapmayabilirler.
Mertcan-yeni gelenler??
Uğur-ya Uğur’la Yunus var ya.
Mertcan-ha evet evet.bir evde 2 Uğur zor olacak.hahaha

Evdekiler yavaş yavaş hızlanıyordu.hala kalkmayan bir Uğur kalmıştı.
Çağrı-n’oldu?niye uyanmadı hala bu mahlukat?

Yunus-ya gece çok geç yattı nedense.
Artık kahvaltı sofrası hazırdı.
Oski-HERKES SOFRAYA!!!
Sonra eline bir tas su aldı.birden Uğur’la Yunus’un odasına daldı.ve gülerek elindeki suyu Uğur’un yüzüne döktü.
Murat-hımm, çok klasik bir yöntem Oski.
Murat kapıda duruyordu.ve onları seyrediyordu.
Uğur-ahh, n’oluyo n’oluyo??!!!, diyerek can havliyle yataktan sıçradı Uğur.
Oski-ama gördüğün gibi hala işe yarıyor

Uğur-Oski, bunu sen yaptın değil mi?
Oski-başka kim olabilir ki??

Ve Uğur Oski’yi kovalamaya başladı.Oski ise kaçıyordu.
Emre-Oski, Uğur çocuklaşmayın.
Uğur-ama her tarafımı ıslattı

Oski-eğer bu saate kadar uyanmazsan ıslatırım tabe.ehehe

Uğur-üff, seninle uğraşamıcam.
Oski-of ya.ne güzel eğleniyordum be

Kahvaltıya oturdular.
Çağrı-e Yunus kardeşinden n’aber?ne iş yapıyo?
Yunus-boş gezenin boş kalfası.
Çağrı-yaa


Yunus-26’ya gireli 3 ay oldu nerdeyse.
Çağrı-hmm.anlıyorum.
Emre kahvaltısını bitirmişti.sofradan kalktı ve telefona yöneldi.kızların numarasını çevirdi.
--zırr!zırr!!
Beren-biri baksın şu telefonaa!
Duygu-bi kerede bir şeyi kendin yapsan.
Beren-ama bak ben sevgilimden ayrılıyorum.

Duygu-aman tamam yaa

Telefona gidebildi sonunda.
Duygu-buyrun ben Duygu?
Emre-selam Duygu.ben Emre.acaba Büşra evde mi?
Duygu-(telefonun ahizesini eliyle kapayarak kızlara seslendi)Emre arıyoo!!
Duygu-ehem.evet burda.çağırayım.Büşraaa!
Büşra-geldim geldim.
Duygu telefonu Büşra’ya verir.
Büşra-alo?
Emre-ah, merhaba Büşra.şeyy.hmm.acaba bugün müsait misin diye soracaktım da?
Büşra-mmm, evet.müsaidim.n’oldu Emre?
Emre-acaba bugün Tunalı’da buluşabilir miyiz?saat 15.00’da.
Büşra-oluuur.
Emre-tamam o zaman.görüşürüz.
Büşra-görüşürüz.
Kızlar Büşra’ya kapıdan soran gözlerle baktılar.
Büşra-beni bugün Tunalı’da buluşmaya çağırdı.rahatladınız mı?
Zeynep-oo, bu buluşmalar sıklaştı.bakalım altından ne çıkacak.*-*
Beril-evet kızz.ne iş?
Büşra-öff sizde >.<’
Aybüke-e, bu sefer cafeye değil Tunalı’ya gidiyorsun.oralar accıkta olsa lükstür.bari bu sefer biraz özen.
Gözde-valla kabul et Büşra, Aybüke bu sefer haklı.hem dediğini yapmazsan dilinden kurtulamazsın.
Büşra-aman tamam ya bu sefer kendimi tamamen sana bırakıyorum.
Aybüke-ha şöyle.biraz söz dinle kızım

Beren-ohoo, bunların işi uzun sürer şimdi.
Odada bir tek Büşra ile Aybüke kaldı.diğerleri oturma odasına geçtiler.çünkü Aybüke şaheserinin(!) sürpriz olmasını istiyordu.
Ayça-ee, kız senin aşk hayatından ne haber?
Duygu-valla benim bir tanecik aşkım var biliyorsunuz.
Beril-kim?

Zeynep-hehe.kim olabilir ki.elbette-
Hep bir ağızdan-LAURİ YLÖNEN.ehehe.
Duygu-evet o *.*
Gözde-kızım tamam aşık ol, ama birileriyle de çık yaws.
Duygu-benim aşkım Lauri *.*
Gözde-yahu ben ne diyorum bu kız ne diyo yaa.
Beren-kızım onun aşktan bir şey gördüğümü var ya.
Aybüke, Büşra’yı tamamlamıştı(!).ve odaya getirdi.
Aybüke-ta-ta-ta-taa!!
Hepsi- x.x
Büşra-nasıl olmuşum kızlar?lütfen iyi bir şeyler söyleyin.
Zeynep-çok güzelll.
Beren-evet Büşra.korkmana hiç gerek yok.her şeyinle çok tatlı biri olmuşsun.
Büşra-gerçekten mi?

Beren-evet

Büşra’nın üstünde toz pembesi saten bir bluz, altında bulut mavisi denilen renkte capri pantolon vardı.onda da hafif simlerle hoş ışıltılar verilmişti.ayakkabıları ise siyah spor ayakkabılardı.saçı ise dağınık bir şekilde topuz yapılmıştı.ve bu abiye-spor imajına çok güzel yakışıyordu.makyajı pembe tonlarında hafif bir şekilde yapılmıştı.
Beril-kızım süpersin ya.
Duygu-ya Aybüke biz de ağır bir tarz yapıcan sandık haa.
Aybüke-

Büşra-kızım saat 14.20 olmuş.ben çıkıyorum.anca yetişirim.
Aybüke-tamam.
Zeynep-iyi eğlen haa

Büşra- -.-“
O çıktıktan sonra kızlar kendi hallerinde eğlendiler.Duygu yine cd-çalara “The Rasmus” cd’si koydu.Gözde pasta yaptı.ve o hevesle konuşmaya daldılar.
Büşra geldiğinde şok geçirmiş gibiydi.
Büşra-kızlar neler oldu bir bilseniz.anlattıklarıma inanamayacaksınız.
(8.bölüm sonu)

9. Bölüm
Zeynep-neler oldu??!çabuk anlattt >.<
Büşra ordaki bir koltuğa oturdu ve başladı anlatmaya.
Büşra-Tunalı’ya gittim.dolmuş durağında beni bekliyordu.birlikte bir restorana gittik.bunun sebebini de bilmiyorum.yemek bittikten sonra, “sana söylemek istediğim önemli bir şey var Büşra.” Dedi.ben dinliyordum.”uzun zamandır sana karşı bir şeyler hissediyorum.ve bu hislerimin karşılığı var mı bunu öğrenmek istiyorum.”
Zeynep-yaa, bu kadar ani söylenir mi bu yaa?
Beren-ama bir de onun içinde olduğu durumu düşün.daha kötü bir şekilde olmadığı için şanslı.
Büşra-haklısın öyle.o da bunları zar zor söylüyordu.e, kolay mı birine onu sevdiğini söylemek?
Duygu-peki, sen bu durum karşısında ne yaptın?açık açık benimle çıkar mısın diyor çocuk.
Büşra-düşünmek için zaman istedim ondan.
Beril-ne kadar bir zaman?
Büşra-1 hafta kadar.
Duygu-ohh, bee.sen 1 ay filan istersin demiştim ama iyi çıktın
Büşra-peki ya ben şimdi ne yapıcam?ne karar vericem?
Aybüke-içine nasıl sinerse.tabii duygularını da sorgulaman gerek.
Büşra-bilmiyorum bilmiyorum.ne karar vericem yaa.
Ayça odasına süzülmüştü.cep telefonunu eline aldı ve bir mesaj yazdı.
“nasılsın Murat?beni sorarsan ben iyiyim.ne yapıyorsun?k.i.b. bye!”
ve gönderdi.sonra hızla odasına geçti.kızlar hala durumu tartışıyorlardı.
Ayça-ee, karar verdin mi?
Büşra-sanırım...evet.
Hepsi-Neee??!!
Zeynep-kız daha biraz önce bilmiyorum diyodun.
Beren-evet.nasıl oldu da bu kadar çabuk karar değiştirdin?
Büşra-
Duygu-yani şimdi kabul edeceksin ha?!
Büşra-evet.
Gözde-iyi sen bilirsin valla
Kızlar koltuklara kuruldular.hala Büşra’nın kararının şokundaydılar.
Beril ise çok sessizdi.ve başka şeyler düşünüyordu.birden arkadaşlarına aylardır düşündüğü şeyi açıklama ihtiyacı duydu.
Beril-arkadaşlar, ben İngiltere’ye gitmeyi düşünüyorum.
Aybüke-aa, ne iyi.bize de ordan bir şeyler getirisin artık XD
Beril-hayır, yanlış anladınız.ben oraya gidip yerleşmeyi ve bir daha bu ülkeye geri dönmemeyi düşünüyorum.
Hepsi-NEEEEE?!!!!!
Gözde-bunu bize nasıl yaparsın?!
Zeynep-yaa, neden böyle düşünüyorsun yaa?!bizim ülkenin suyu mu çıktı?!
Beren-ya da bizden mi sıkıldın?! XD
Beril-ya kızlar istemiyorum burda yaşamayı.sanki burda durdukça herkese ihanet ediyormuşum gibi geliyor.
Duygu-herkes dediğin kimler?
Beril-sizler, erkekler takımı.
Zeynep-peki neden böyle düşünüyorsun?
Beril-bilmiyorum yaa.sanki artık sizlerle birliktelik ruhuna sahip değilim.kopuyorum sizden gibi geliyor.
Aybüke-nasıl olursa olsun bizden ayrılmayacaksın değil mi?
Beril-gideceğim.hatta...
Duygu-hatta ne?
Beril-hatta iki gün sonrasına bilet aldım.
Büşra-aman Tanrım!!!
Beril-ya yapmayın kızlar ya!
Zeynep-oraya gidecek, bizleri ve buradaki her şeyi unutacaksın demi? >.<
Beril-YA YAPMA ZEYNEP ŞÖYLE!
Aybüke-bizden bu kadar kolay mı kopacaksın?yıllardan beri beraberiz.tam 13 yıl oldu.ve bunca yıl sonra sen gideceksin haa?
Beril-evet...
Gözde-bu kararı iyi düşündüğünden emin misin?sakın öylece aldığın bir karar olmasın?
Beril-hayır değil.aylardır düşünüyordum.ama sonunda kararımı verdim.
Beren-demek aylardır haa?...
Duygu-eh sen kararını vermişsin artık.biz ne desek boş
Gözde-ya neyse ben yatıyorum.bu kadar duygusal yoğunluk bana yeterde artar bile.
Böylece herkes odalarına dağıldı.
Ayça odasında oturmuştu.birden gözü telefona takıldı.yeni mesaj vardı.ilkten şaşırdı.ama sonra Murat’a mesaj attığını hatırladı.mesaj şöyledi:
“ben iyiyim.senin de iyi olmana sevindim
valla evde böyle kös kös oturmuş vaziyette kediciklerimi seviyorum.
“
Ve hemen cevap yazdı:
“iyi olmana sevindim.Luna ile Artemis’e selamlarımı ilet XD bizim cephede önemli şeyler oldu.yarın sizde anlatırım.bye!”
Mesajı gönderdikten sonra eline bir kitap aldı.birkaç sayfa okuduktan sonra uyudu.
(9.bölüm sonu)
Zeynep-neler oldu??!çabuk anlattt >.<
Büşra ordaki bir koltuğa oturdu ve başladı anlatmaya.
Büşra-Tunalı’ya gittim.dolmuş durağında beni bekliyordu.birlikte bir restorana gittik.bunun sebebini de bilmiyorum.yemek bittikten sonra, “sana söylemek istediğim önemli bir şey var Büşra.” Dedi.ben dinliyordum.”uzun zamandır sana karşı bir şeyler hissediyorum.ve bu hislerimin karşılığı var mı bunu öğrenmek istiyorum.”
Zeynep-yaa, bu kadar ani söylenir mi bu yaa?
Beren-ama bir de onun içinde olduğu durumu düşün.daha kötü bir şekilde olmadığı için şanslı.
Büşra-haklısın öyle.o da bunları zar zor söylüyordu.e, kolay mı birine onu sevdiğini söylemek?
Duygu-peki, sen bu durum karşısında ne yaptın?açık açık benimle çıkar mısın diyor çocuk.
Büşra-düşünmek için zaman istedim ondan.
Beril-ne kadar bir zaman?
Büşra-1 hafta kadar.
Duygu-ohh, bee.sen 1 ay filan istersin demiştim ama iyi çıktın

Büşra-peki ya ben şimdi ne yapıcam?ne karar vericem?
Aybüke-içine nasıl sinerse.tabii duygularını da sorgulaman gerek.
Büşra-bilmiyorum bilmiyorum.ne karar vericem yaa.
Ayça odasına süzülmüştü.cep telefonunu eline aldı ve bir mesaj yazdı.
“nasılsın Murat?beni sorarsan ben iyiyim.ne yapıyorsun?k.i.b. bye!”
ve gönderdi.sonra hızla odasına geçti.kızlar hala durumu tartışıyorlardı.
Ayça-ee, karar verdin mi?
Büşra-sanırım...evet.
Hepsi-Neee??!!
Zeynep-kız daha biraz önce bilmiyorum diyodun.
Beren-evet.nasıl oldu da bu kadar çabuk karar değiştirdin?
Büşra-

Duygu-yani şimdi kabul edeceksin ha?!
Büşra-evet.
Gözde-iyi sen bilirsin valla

Kızlar koltuklara kuruldular.hala Büşra’nın kararının şokundaydılar.
Beril ise çok sessizdi.ve başka şeyler düşünüyordu.birden arkadaşlarına aylardır düşündüğü şeyi açıklama ihtiyacı duydu.
Beril-arkadaşlar, ben İngiltere’ye gitmeyi düşünüyorum.
Aybüke-aa, ne iyi.bize de ordan bir şeyler getirisin artık XD
Beril-hayır, yanlış anladınız.ben oraya gidip yerleşmeyi ve bir daha bu ülkeye geri dönmemeyi düşünüyorum.
Hepsi-NEEEEE?!!!!!
Gözde-bunu bize nasıl yaparsın?!
Zeynep-yaa, neden böyle düşünüyorsun yaa?!bizim ülkenin suyu mu çıktı?!
Beren-ya da bizden mi sıkıldın?! XD
Beril-ya kızlar istemiyorum burda yaşamayı.sanki burda durdukça herkese ihanet ediyormuşum gibi geliyor.
Duygu-herkes dediğin kimler?
Beril-sizler, erkekler takımı.
Zeynep-peki neden böyle düşünüyorsun?
Beril-bilmiyorum yaa.sanki artık sizlerle birliktelik ruhuna sahip değilim.kopuyorum sizden gibi geliyor.
Aybüke-nasıl olursa olsun bizden ayrılmayacaksın değil mi?
Beril-gideceğim.hatta...
Duygu-hatta ne?
Beril-hatta iki gün sonrasına bilet aldım.
Büşra-aman Tanrım!!!
Beril-ya yapmayın kızlar ya!
Zeynep-oraya gidecek, bizleri ve buradaki her şeyi unutacaksın demi? >.<
Beril-YA YAPMA ZEYNEP ŞÖYLE!
Aybüke-bizden bu kadar kolay mı kopacaksın?yıllardan beri beraberiz.tam 13 yıl oldu.ve bunca yıl sonra sen gideceksin haa?
Beril-evet...
Gözde-bu kararı iyi düşündüğünden emin misin?sakın öylece aldığın bir karar olmasın?
Beril-hayır değil.aylardır düşünüyordum.ama sonunda kararımı verdim.
Beren-demek aylardır haa?...
Duygu-eh sen kararını vermişsin artık.biz ne desek boş

Gözde-ya neyse ben yatıyorum.bu kadar duygusal yoğunluk bana yeterde artar bile.
Böylece herkes odalarına dağıldı.
Ayça odasında oturmuştu.birden gözü telefona takıldı.yeni mesaj vardı.ilkten şaşırdı.ama sonra Murat’a mesaj attığını hatırladı.mesaj şöyledi:
“ben iyiyim.senin de iyi olmana sevindim


Ve hemen cevap yazdı:
“iyi olmana sevindim.Luna ile Artemis’e selamlarımı ilet XD bizim cephede önemli şeyler oldu.yarın sizde anlatırım.bye!”
Mesajı gönderdikten sonra eline bir kitap aldı.birkaç sayfa okuduktan sonra uyudu.
(9.bölüm sonu)

10. Bölüm
Sabah erkenden erkeklerin evine gittiler.hepsi de uyanıktı.
Aybüke-ımm.Uğur’la Yunus nerde?
Mertcan-ayrıldılar.
Duygu-ayrıldılar mı?ama neden?
Mertcan-anlaşamadık.zaten onlarda çok dikkafalıydılar.özellikle Uğur.ve eşyalarını toparlayıp dün akşam gittiler.
Ayça yavaşça Murat’ın yanına gitti.
Ayça-dün akşam bundan bahsetmemiştin.
Murat omuz silkti.
Murat-gerek duymadım.nasıl olsa öğrenecektin işte.
Ayça-mmm.iyi
Aybüke-nereye gittiklerini biliyor musunuz pekii?
Çağrı-yaa söylemediler.bir hışım çıkıp gittiler işte.
Uğur-neyse.ee, siz ne diye geldiniz sabah sabah?
Duygu-gelmemiz sizi rahatsız mı ediyor?
Oski-hey hey hey, kavgaya başlamayınnn.
Zeynep-sebebî ziyaretimizin nedeni önemli bi mevzu XD hatta iki mevzu.
Büşra Zeynep’e kaş göz işaretiyle “yapma” diyordu ama Zeynep oralı bile olmadı.
Murat-bu iki haberi de öğrenebilir miyiz?
Zeynep-elbette
ama kötü haberi, haberin sahibi açıklasın.
Beril-öf Zeynep yaa.
Zeynep-napalım kızım.madem böyle bir karar verdin, o zaman kendin açıkla.
Uğur-eh artık birisi neler olduğunu açıklayabilir mi?
Beril-yarın İngiltere’ye uçuyorum.
Oski-e, bunun neresi kötü?eğlenirsin işte XD
Duygu-*kızgın bir tavırla, eliyle Beril’i gösterdi* yanlış anladın Oski.Beril akıllısı oraya gidip yerleşecek ve bir daha asla dönmeyecekmiş.
Mertcan-neee??!!!
Aybüke-evet, duydunuz işte.Beril tam 13 yıl sonra bizden ayrılmayı düşünüyormuş.
Emre-peki neden?
Zeynep-arkadaşımız, artık birliktelik ruhunu taşımadığını iddia ediyor.
Çağrı-peki akıllı arkadaşımız ne zaman gitmeyi plânlıyor?
Beren-yarın.
Mertcan-neee?!!!yarın mı?!!
Murat-biraz erken değil mi?
Duygu-anlamıyor ki! >.<
Uğur-eh, 1 günde ne yapmayı düşünüyorsun Beril?
Beril-*omuz silker* hallederim heralde.
Murat-“heralde”, kesin bir şey söyleyemiyorsun.böylesine hayatındaki önemli bir olayı, sağlam temellere oturtmadan gitmeyi plânlıyorsun.
Beril-ne derseniz deyin, ne kadar vazgeçirmeye çalışırsanız çalışın yine de vazgeçmeyeceğim.ve yarın gideceğim.
Oski-eh gidebilirsin zaten.burada bile, seni tutan yok.
Beril-madem öyle düşünüyorsun Oski, tamam giderim.
Gözde-ya Beril yapma!!bari sen yapma!
Beril-istenmediğim yerde durmam.
Gözde-ya öyle demek istemedi Oski.değil mi Oski?
Oski-*kollarını kavuşturur ve arkasını döner*nasıl istiyorsa öyle anlasın.
Beril kapıyı çarpar ve gider.diğerleri salondadırlar.bir süre öylece dururlar.sonra aralarından biri uyanır.
Uğur-ee, peki iyi haber ne?
Zeynep-*golf misali*sölim mi?
Duygu-ben sööliim, ben sööliim.
Oski-e söyleyin artık.
Duygu-söölüom.Büşra ile Emre çıkıyorlarrr!!
Erkekler-NEEE??!!
Zeynep-süper bi haber dimi?
Mertcan-*dirseğiyle Emre’yi dürter*vaayy oğlum ne iş?bize hiç bahsetmedin bundan.aşk olsun yane.
Emre-*biraz boğuk bir sesle*hiç birşey belli değildi ki.
Murat-neyse yaa.bu arkadaşlarımız için güzel bir haber.kutlamamız gerek.
Beren-darısı senin başına XD
Zeynep-ne?Murat mı? XD o hele bi kızların arkadaştan başka bir ley olabileceğini kavrasın, ondan sonra söyle XD
Murat-neden?ben kızlara arkadaştan başka bir şekilde davranmam mı?
Duygu-öyle gözüküyor
Murat-*alınmış bir tavırla*pekii, ben şimdiye kadar hiçbir kızla çıkmadım mı?
Zeynep-*düşünür*ımm.çıktın.ama en son, yaklaşık 13 yıl önceydi.
Murat-*şaşırır*o kadar oldu mu bea? :S
Duygu-tabi ya.sen ne sandın?!
Gözde-rahat bırakın çocuğu yaa.
Aybüke-onun çocukluğumu kalmış?yaşıtlarının okula giden çocukları var.
Çağrı-öf ya.kapatın şu konuşmayı.
Oski-n’oldu?beğenmedin mi?
Emre-yahu kaç yaşındasınız, hâlâ çocuk gibi davranıyorsunuz.
Aybüke-e bizim ruhumuz çocuk XD
Mertcan-sahi ya.mesela Duygu, sen bu yıl kaç yaşına gireceksin?
Duygu-valla şu an 25’im.bu yıl 26’ya giricem.
Oski-artık tarih oluyoruz be.
Ayça-ne tarihi be.daha 25-30’larımızdayız.
Oski-e daha ne?çoktan yitip gitmişiz biz yaws.
Aybüke-cık cık cık.
Ve herkes evine döndü.Beril eşyalarını toplamış ve gitmişti.bir de not vardı:
“hepinize çok teşekkür ederim.hepiniz benim kardeşimsiniz.ve öyle kalacaksınız.herkesi çok özleyeceğim.kendinize iyi bakın.sevgilerimle...
Beril”
Ayça-gitmiş.
Zeynep-belki de böylesinin daha iyi olacağını düşünmüştür.yapacak bir şeyimiz yok.
Sonra da hepsi uyudu...
(10. bölüm sonu)
Sabah erkenden erkeklerin evine gittiler.hepsi de uyanıktı.
Aybüke-ımm.Uğur’la Yunus nerde?
Mertcan-ayrıldılar.
Duygu-ayrıldılar mı?ama neden?
Mertcan-anlaşamadık.zaten onlarda çok dikkafalıydılar.özellikle Uğur.ve eşyalarını toparlayıp dün akşam gittiler.
Ayça yavaşça Murat’ın yanına gitti.
Ayça-dün akşam bundan bahsetmemiştin.
Murat omuz silkti.
Murat-gerek duymadım.nasıl olsa öğrenecektin işte.
Ayça-mmm.iyi

Aybüke-nereye gittiklerini biliyor musunuz pekii?
Çağrı-yaa söylemediler.bir hışım çıkıp gittiler işte.
Uğur-neyse.ee, siz ne diye geldiniz sabah sabah?
Duygu-gelmemiz sizi rahatsız mı ediyor?

Oski-hey hey hey, kavgaya başlamayınnn.
Zeynep-sebebî ziyaretimizin nedeni önemli bi mevzu XD hatta iki mevzu.
Büşra Zeynep’e kaş göz işaretiyle “yapma” diyordu ama Zeynep oralı bile olmadı.
Murat-bu iki haberi de öğrenebilir miyiz?

Zeynep-elbette

Beril-öf Zeynep yaa.
Zeynep-napalım kızım.madem böyle bir karar verdin, o zaman kendin açıkla.
Uğur-eh artık birisi neler olduğunu açıklayabilir mi?
Beril-yarın İngiltere’ye uçuyorum.
Oski-e, bunun neresi kötü?eğlenirsin işte XD
Duygu-*kızgın bir tavırla, eliyle Beril’i gösterdi* yanlış anladın Oski.Beril akıllısı oraya gidip yerleşecek ve bir daha asla dönmeyecekmiş.
Mertcan-neee??!!!
Aybüke-evet, duydunuz işte.Beril tam 13 yıl sonra bizden ayrılmayı düşünüyormuş.
Emre-peki neden?
Zeynep-arkadaşımız, artık birliktelik ruhunu taşımadığını iddia ediyor.
Çağrı-peki akıllı arkadaşımız ne zaman gitmeyi plânlıyor?
Beren-yarın.
Mertcan-neee?!!!yarın mı?!!
Murat-biraz erken değil mi?
Duygu-anlamıyor ki! >.<
Uğur-eh, 1 günde ne yapmayı düşünüyorsun Beril?
Beril-*omuz silker* hallederim heralde.
Murat-“heralde”, kesin bir şey söyleyemiyorsun.böylesine hayatındaki önemli bir olayı, sağlam temellere oturtmadan gitmeyi plânlıyorsun.
Beril-ne derseniz deyin, ne kadar vazgeçirmeye çalışırsanız çalışın yine de vazgeçmeyeceğim.ve yarın gideceğim.
Oski-eh gidebilirsin zaten.burada bile, seni tutan yok.
Beril-madem öyle düşünüyorsun Oski, tamam giderim.
Gözde-ya Beril yapma!!bari sen yapma!
Beril-istenmediğim yerde durmam.
Gözde-ya öyle demek istemedi Oski.değil mi Oski?
Oski-*kollarını kavuşturur ve arkasını döner*nasıl istiyorsa öyle anlasın.
Beril kapıyı çarpar ve gider.diğerleri salondadırlar.bir süre öylece dururlar.sonra aralarından biri uyanır.
Uğur-ee, peki iyi haber ne?
Zeynep-*golf misali*sölim mi?
Duygu-ben sööliim, ben sööliim.
Oski-e söyleyin artık.
Duygu-söölüom.Büşra ile Emre çıkıyorlarrr!!
Erkekler-NEEE??!!
Zeynep-süper bi haber dimi?
Mertcan-*dirseğiyle Emre’yi dürter*vaayy oğlum ne iş?bize hiç bahsetmedin bundan.aşk olsun yane.
Emre-*biraz boğuk bir sesle*hiç birşey belli değildi ki.
Murat-neyse yaa.bu arkadaşlarımız için güzel bir haber.kutlamamız gerek.
Beren-darısı senin başına XD
Zeynep-ne?Murat mı? XD o hele bi kızların arkadaştan başka bir ley olabileceğini kavrasın, ondan sonra söyle XD
Murat-neden?ben kızlara arkadaştan başka bir şekilde davranmam mı?
Duygu-öyle gözüküyor

Murat-*alınmış bir tavırla*pekii, ben şimdiye kadar hiçbir kızla çıkmadım mı?
Zeynep-*düşünür*ımm.çıktın.ama en son, yaklaşık 13 yıl önceydi.
Murat-*şaşırır*o kadar oldu mu bea? :S
Duygu-tabi ya.sen ne sandın?!
Gözde-rahat bırakın çocuğu yaa.
Aybüke-onun çocukluğumu kalmış?yaşıtlarının okula giden çocukları var.
Çağrı-öf ya.kapatın şu konuşmayı.
Oski-n’oldu?beğenmedin mi?
Emre-yahu kaç yaşındasınız, hâlâ çocuk gibi davranıyorsunuz.
Aybüke-e bizim ruhumuz çocuk XD
Mertcan-sahi ya.mesela Duygu, sen bu yıl kaç yaşına gireceksin?

Duygu-valla şu an 25’im.bu yıl 26’ya giricem.
Oski-artık tarih oluyoruz be.
Ayça-ne tarihi be.daha 25-30’larımızdayız.

Oski-e daha ne?çoktan yitip gitmişiz biz yaws.
Aybüke-cık cık cık.
Ve herkes evine döndü.Beril eşyalarını toplamış ve gitmişti.bir de not vardı:
“hepinize çok teşekkür ederim.hepiniz benim kardeşimsiniz.ve öyle kalacaksınız.herkesi çok özleyeceğim.kendinize iyi bakın.sevgilerimle...
Beril”
Ayça-gitmiş.
Zeynep-belki de böylesinin daha iyi olacağını düşünmüştür.yapacak bir şeyimiz yok.
Sonra da hepsi uyudu...
(10. bölüm sonu)

11. Bölüm
Zeynep-Beril şimdiye İngiltere’ye varmıştır.
Bu ses, sabah kahvaltısındaki evin sessizliğini bozmuştu.
Büşra-umarım mutludur.
Aybüke-bizden kurtulduğuna seviniyordur.
Beren-neyse ne.artık gitti.yapabileceğimiz hiçbir şey kalmadı.
Gözde-keşke gitmeseydi
Duygu-bu onun kendi seçimi.o bizden ayrılmayı seçti.ve gitti.
Kahvaltı sofrasını birlikte topladılar.herkes üzgündü.birden kapı çalındı.ayça gidip kapıyı açtı.kapıdaki hoş ve genç bir bayandı.
Ayça-buyrun.
Bayan-şeyy, ben Ayça Hanım’a bakmıştım.
Ayça-Ayça benim, buyrun.
Bayan-*tiz bir sesle çığlık atar* AYÇAAA! *boynuna sarılır*
Ayça-*şaşkın bir ifadeyle* n’oluyo yaws?
Bayan-*muzip bir şekilde gülümser* beni tanımadın değil mi?
Ayça-yoo
Bayan-o zaman beni içeri buyur ette, kendimi tanıtayım.
Ayça-geç
İçeri girerler.tüm kızlar şaşkın bir hâlde yeni gelen bayana bakmaktadırlar.
Zeynep-ee, Ayça.bu bayan kim?
Ayça-
Bilmem *\ ^^ /*
Bayan-artık kendimi tanıtmanın zamanı geldi.beeen...
Hepsi-eeee?
Bayan-Utenaaaa.
Ayça-*sevinç ile çığlık atar* neee?!!!
Diğerleri-
Ayça-bizi nasıl buldun?!!
Utena-ben bulurum
Ayça-pekii, neden Ankara’dasın?
Utena-e tayinim buraya çıktı.ben de arayıp tarayıp seni buldummm.
Ayça-süper yaa.
Beren-ımm.arkadaşını biz tanımıyoruz galiba Ayça.
Ayça-nasıl tanımazsınız?12 yıl önce bir ara bizimleydi.tabii bir kaybolup, bir çıkıp duruyordu.
Utena-ee, burda ne yapıyorsunuz Ayçacım?
Ayça-e burda yaşayıp, burda çalışıyoruz -.-“
Utena-öhöm.neyse.aradan onca yıl geçince adlarınızı unuttum
Ayça-e tekrar tanıştırmak gerek yani.bak şimdi bu-
Zeynep-sakın ha yoklama yapma!!
Aybüke-ehuehuehu.görende hayati mesele sanır haa
Zeynep-ya ama yoklama yapar gibi tanıştırmalara gıcık oluyorum >.<
Ayça-tamam tamam.bak şimdi Ute.bu Zeynep.anime çizerimizdir.ehehehe.bu Beren.2. anime çizerimizdir.Aybüke, küçük tavşancık
Duygu, Lauri manyağı.Gözde, aramızdaki tek akıllı XD Büşra, sakin biri.öyle pek deliliği yoktur
e beni zaten tanıyorsun
Utena-ben de Ute.ben de anime çizeriyimdir XD ayrıca çok katı ve sinirliyimdir.haberiniz ola
Gözde-aslında bir de Berilimiz vardı.ama dün İngiltere’ye gitti
Utena-e bende dönünce tanışırım
Aybüke-bir daha dönmeyecek
Utena-neden?
Beren-çünkü akıllı arkadaşımız beraberlik ruhunu kaybettiğini düşünüyor.bu yüzden de İngiltere’ye gitti.bir daha dönemeycekmiş.
Utena-yaa
üzüldüm.
Ayça-neyse.ee, sen nerde oturuyorsun?
Utena-burda.Bahçelievler’de
ayy neyse geç olmuş.ben sonra tekrar gelirim.
Ayça-tamam.geldiğin içi n teşekkür ederim
Utena-hoşçakalııın!!
Ute gittikten sonra kızlar sofraya otururlar.Gözde, Beril’in gidişinin üzüntüsünü atmak için her zamankinden farklı bir yemek önermişti.kızlar da bu öneriyi mutlulukla kabul ettiler.böylece sofralarında nefis bir kebap duruyordu..kızlar resmen saldırdılar
Zeynep-umb umb.Utena tatlı birine benziyor.
Ayça-evet
çok tatlıdır
ama kızdı mı da fena yapar
kızgınken yanında olursanız sinirini sizden çıkarır.ehuehuehu
Akşam herkes yatağında yeni arkadaşlarını düşünüyordu.acaba onunla nasıl anlaşacaklardı?
Duygu-Utena’yı arasana.kahvaltı yapmamışsa gelsin.
Ayça-oke
Telefona gider.numarayı çevirir.ve bekler.
Utena-buyrun ben Ute.
Ayça-selam Ute-kun.bizim kızlar seni kahvaltıya bekliyorlar.gelebilir misin?
Utena-tabii
nasıl olsa daha kahvaltımı yapmamıştım
Ayça-güzel.bekliyoruz.
Kızların yanında döndüğünde yüzünde koca bir gülümseme vardır.
Zeynep-anlaşıldı geliyor.
Ayça-nerden bildin? XD
Zeynep-yüzündeki aptal sırıtıştan. XD
Ayça-ne?aptal sırıtış mı?
*yüzünü yoklar*
Beren-aman Ayça.dalga geçiyor senle anlamadın mı?
Ayça- >.<”
-zırr!!zırrr!!!
Büşra-ya biri kapıya bakmayacak mı?
Ayça-ben bakarıııım!!
Utena gelmiştir.elindeki bir demet buketi Ayça’ya uzatır.ve içeri girerler.
Ayça-Ute geldi.
Duygu-elindeki de ne?
Ayça- *blush* Ute-kun almış.
Hepsi- o.O”
Ayça- *blush* hâlâ değişmediğin belli Ute *blush*
(11. bölüm sonu)
Zeynep-Beril şimdiye İngiltere’ye varmıştır.
Bu ses, sabah kahvaltısındaki evin sessizliğini bozmuştu.
Büşra-umarım mutludur.
Aybüke-bizden kurtulduğuna seviniyordur.
Beren-neyse ne.artık gitti.yapabileceğimiz hiçbir şey kalmadı.
Gözde-keşke gitmeseydi

Duygu-bu onun kendi seçimi.o bizden ayrılmayı seçti.ve gitti.
Kahvaltı sofrasını birlikte topladılar.herkes üzgündü.birden kapı çalındı.ayça gidip kapıyı açtı.kapıdaki hoş ve genç bir bayandı.
Ayça-buyrun.
Bayan-şeyy, ben Ayça Hanım’a bakmıştım.
Ayça-Ayça benim, buyrun.
Bayan-*tiz bir sesle çığlık atar* AYÇAAA! *boynuna sarılır*
Ayça-*şaşkın bir ifadeyle* n’oluyo yaws?

Bayan-*muzip bir şekilde gülümser* beni tanımadın değil mi?

Ayça-yoo

Bayan-o zaman beni içeri buyur ette, kendimi tanıtayım.
Ayça-geç


İçeri girerler.tüm kızlar şaşkın bir hâlde yeni gelen bayana bakmaktadırlar.
Zeynep-ee, Ayça.bu bayan kim?
Ayça-


Bayan-artık kendimi tanıtmanın zamanı geldi.beeen...
Hepsi-eeee?
Bayan-Utenaaaa.
Ayça-*sevinç ile çığlık atar* neee?!!!
Diğerleri-




Ayça-bizi nasıl buldun?!!
Utena-ben bulurum

Ayça-pekii, neden Ankara’dasın?
Utena-e tayinim buraya çıktı.ben de arayıp tarayıp seni buldummm.

Ayça-süper yaa.
Beren-ımm.arkadaşını biz tanımıyoruz galiba Ayça.
Ayça-nasıl tanımazsınız?12 yıl önce bir ara bizimleydi.tabii bir kaybolup, bir çıkıp duruyordu.
Utena-ee, burda ne yapıyorsunuz Ayçacım?

Ayça-e burda yaşayıp, burda çalışıyoruz -.-“
Utena-öhöm.neyse.aradan onca yıl geçince adlarınızı unuttum

Ayça-e tekrar tanıştırmak gerek yani.bak şimdi bu-
Zeynep-sakın ha yoklama yapma!!
Aybüke-ehuehuehu.görende hayati mesele sanır haa

Zeynep-ya ama yoklama yapar gibi tanıştırmalara gıcık oluyorum >.<
Ayça-tamam tamam.bak şimdi Ute.bu Zeynep.anime çizerimizdir.ehehehe.bu Beren.2. anime çizerimizdir.Aybüke, küçük tavşancık



Utena-ben de Ute.ben de anime çizeriyimdir XD ayrıca çok katı ve sinirliyimdir.haberiniz ola

Gözde-aslında bir de Berilimiz vardı.ama dün İngiltere’ye gitti

Utena-e bende dönünce tanışırım

Aybüke-bir daha dönmeyecek

Utena-neden?

Beren-çünkü akıllı arkadaşımız beraberlik ruhunu kaybettiğini düşünüyor.bu yüzden de İngiltere’ye gitti.bir daha dönemeycekmiş.
Utena-yaa

Ayça-neyse.ee, sen nerde oturuyorsun?
Utena-burda.Bahçelievler’de

Ayça-tamam.geldiğin içi n teşekkür ederim

Utena-hoşçakalııın!!
Ute gittikten sonra kızlar sofraya otururlar.Gözde, Beril’in gidişinin üzüntüsünü atmak için her zamankinden farklı bir yemek önermişti.kızlar da bu öneriyi mutlulukla kabul ettiler.böylece sofralarında nefis bir kebap duruyordu..kızlar resmen saldırdılar

Zeynep-umb umb.Utena tatlı birine benziyor.
Ayça-evet




Akşam herkes yatağında yeni arkadaşlarını düşünüyordu.acaba onunla nasıl anlaşacaklardı?
Duygu-Utena’yı arasana.kahvaltı yapmamışsa gelsin.
Ayça-oke

Telefona gider.numarayı çevirir.ve bekler.
Utena-buyrun ben Ute.
Ayça-selam Ute-kun.bizim kızlar seni kahvaltıya bekliyorlar.gelebilir misin?
Utena-tabii


Ayça-güzel.bekliyoruz.
Kızların yanında döndüğünde yüzünde koca bir gülümseme vardır.
Zeynep-anlaşıldı geliyor.
Ayça-nerden bildin? XD
Zeynep-yüzündeki aptal sırıtıştan. XD
Ayça-ne?aptal sırıtış mı?



Beren-aman Ayça.dalga geçiyor senle anlamadın mı?
Ayça- >.<”
-zırr!!zırrr!!!
Büşra-ya biri kapıya bakmayacak mı?
Ayça-ben bakarıııım!!
Utena gelmiştir.elindeki bir demet buketi Ayça’ya uzatır.ve içeri girerler.
Ayça-Ute geldi.
Duygu-elindeki de ne?

Ayça- *blush* Ute-kun almış.
Hepsi- o.O”
Ayça- *blush* hâlâ değişmediğin belli Ute *blush*
(11. bölüm sonu)

1. sayfa (Toplam 3 sayfa) [ 31 mesaj ] |
Bu forumda yeni başlıklar açamazsınız Bu forumdaki başlıklara cevap veremezsiniz Bu forumdaki mesajlarınızı değiştiremezsiniz Bu forumdaki mesajlarınızı silemezsiniz Bu forumdaki anketlerde oy kullanamazsınız |