Hım... Gayet başarılı bir giriş olmuş. Karekter tanımlası çok hoş. Resimler çok şeker.
Alice karekteri çok hoşuma gitti. Hayal kurmayı sevmemesi haricinde, bana uyan biçok yanı var.. xDxD (bkz. giyinmek süslenmek makyaj yapmak )
Hadi bakalım güzel bi iş çıkacak gibi. Ellerine hayal gücüne sağlık canım ^_^
Dewam, dewam...

Sağolun İşte Birinci Bölüm

Annem hep şöyle der:
Hayal Kurmak Gerçek Dünyadan Kaçmaktan Başka Birşey Değildir.
Zaten Hayal Kurmak Büyüyüce İşe Yaramaz Zeki Aklını Böyle Boş İşler İçin Harcama!
Sende Büyünce Bir Leydi Olacaksın Hayal Kurmak Yerine Birazcık Dans Öğretmeninden Ders Alsan Şu Anda
o Yarışmadan 1.lik ödülünü almış odanda duruyor olacaktı!


Benimde Cevabım Hep Aynıdır:
Hayal Kurmak Madem o Kadar Kötü Neden Benim Yaşındaken
Hayali Arkadaşların Ve Hayali Dünyan oluyor?
Bu Haksızlık!
Burada Hiç Arkadaşımda yok. Tek Yaptığım DERS DERS DERS!
Neden Daha Fazlasını Bana Layık Göremiyorsun?!!



Annem Artık Sinirlenmiştir:
Benim Yaptığım o Salaklığı Yapmanı İstemiyorumda ondan şu ana kadar hayal kurmak hiç işime yaramadı!
Bu konu açılınca bana söylemediğin şeyi bırakmıyorsun!
Daha Fazlası mı?!
Daha Ne İstiyorsun! Yediğin Önünde Yemekdiğin Arkada!
Çabuk Odana Küçük Hanım Bu Evde Bir daha Bu Konu Açılmayacak!


Hep Aynı Şey Evde Sıkılmazmışım Gibi Sonra da Odama Kitleniyorum!
Annem Benden Ne istiyor?
Aslında odamı biraz incelemek güzel olur okuldan fırsatım olmuyor tabii.
Hmm Annem Günlüğümü Nereye Koydu Acaba?
Buldum! aa 1 dakika 1 dakika bu kapıda nerde çıktı daha önce hiç görmemiştim...
Acaba Bir Yere Açılıyor mu?




Acaba Nasıl Acabilirim? Duvar Kağıtları Küçük Kapıyı kapatmış ayrıca Anahtarı Nerde?
Annem Hep Anahtarları Benim Çekmeceme koyar Belki Oradadır...?


Hmmm



Buldum!



O Anda Annem Kapıyı Açtı:
Hadi Yemeğe Clarie.

-Az Sonra Gelirim Anne.

Annem Kötü Bakışlarıyla bana mesajı zaten veriyordu...

O bakışlar Yüzünden Bütün Tadım Kaçmıştı Ve İstemsizce Mutfağa Doğru Yöneliyordum..

Yemeği Bitrdikten Sonra Annem Hemen Beni Yatağa Yatırdı çünkü yarın 6:30'dan 8 e kadar okulum vardı...
-İyi Geceler Canım ..
Annem Ne Kadar Sinirli olursa olsun1 saatten fazla kalamazdı.
-İyigeceler Anneciğim
annen kapıyı kapattı böylece bir kaç dakika ortalığı sessizlik hakim aldı..
bir kaç dakika sonra ise harip sesler işitmeye baladım
şeyy sanırım bu ses kapıdan geliyordu...
peki bi sesi kim veya ne çıkarıyordu???
Anlamış Değildim Ayağa Kaltım Ve Sesin Olduğu Yere Yöneldim.
O sesi Yaklaştıkça Başım Dönüyordu..
Anlamsızdı.. Çok Çok Anlamsız..
Sesinden Nerden Geldiğini Anlayınca Şoktaydım Ve Yarı Uykuluydum
Birden Zorla Anahtarı Almam Gerektirdiğini Düşündüm...
Odamın Işığını Açtım Ve Anahtarı Çekmecemde Aramaya Başladım.
Bulduğum zamansa Büyük Bir Rahatlama Hissettim Ama.. Kapı Duvar Kağıdı İle Kaplanmış Nası Açıcam?
Evimizin Duvar Kağırları İnce Belki Anahtarla Yırtabilirim.
Ama Ya Annem Kızarsa...
Off Kızarsa Kızsın Benim Odam Değil mi Sonuçta..
Hmm İyi Güzel yırttımda ..
Off İçime Kut Düştü Neyse Neyse Şunu Bir An Önce Açmak İstiyorum.
Şu Seste Kesilmedi Başımı Ağrıttı
Aaa inanamıyorum Bu Da Ne?





Hmm Beni Nereye Götürür Acaba?
Girsem mi ki? ama Yarın Oklum var.
Amaaan Be Okulu Asmak İsteyen Bendim Neden Şimdi Kendi Kendime Naz Yapıyorum?
Aaa Bu Arada Ses Kesildi Yeni Fark Ediyorum
Hmm İçeri Gireyim Bakalım...
Bu Şeyler Çok İpeksi Hemen Yıtıla bİlirler Sanki..
Acele Etmeliyim Yırtılırsa O Anda O Köprü Gibi Şeyde Olmak İstemem
Off Bu Kapıda Amma Küçükmüş
Neyse..
Ama.. Nerdeyin ben?
Etrafı İncelemek İstiyorum...
Ohh Sonunda Bir Canli Hemde İnsan Sanırım...

O Anda Adam Arkasını Döner Ve Clarie'yi Görür.
-Ahh Merhaba Alice Ne Oldu Bizi Unuttun Sanmıştık!
-Hmm Sen Annemi Nerden Tanıyorsun?
-Ne Yani Sen Alice Değil Misin?
-Hayır Ben Onun Kızı Clarie , Clarie Ross
-Seni Buraya Anne Mi Gönederdi?

Clarie Başını Hayır Dercesine Salladı.
O Anda Şapkacı Endeşeli Gözlerle Bakıyordu Kapıdan Sesler Geliyordu..
Şapkacı Aceleyle Claie'yi Sandelye Oturmaya Çalıştı O aNDA Bir Ordu Kapıyı Kırdı.
Şapkacı Aceleyle Eski Bi Saat Çıkardı Ve Clarie'nin Gözünün Önünde Sağa Sola Sallamaya Başdı.
Ve Şu Sözleri Söyledi Parmaklarımı Şıklattığım An Hiç Birşey Hatırlamayacaksın...
Bunlar Şapakacının Son Sözleri OLdu Çünkü Askerle Onu Koludan Tutup Götürdü.....

Son

NOT: Resimler Karolin'in gizli Dünyasından Alıntıdır...

Güzel Ama Biraz Kısa Olmuş Devamını Bekliyorum

Teşşekür Ederim Bu Dediğini Dikkate Alıcam

çok güzeldi Paylaşım için teşekkürler

Teşşekürler Yarın 2. bölümü Yazacağım

Çok güzel olmuş ve resimler ayrı bir hava katmış.Yeni bölümü sabırsızlıkla bekliyorum.

Yaren'ciğim okudum ve çok hoşuma gitti bence bunun devamını getirmelisin valla seninle gurur duyuyorum bu hikayenin devamını kesinlikle getir bende bunun devamını heyecanla okumak istiyorum