yok cnm ne demek sayende baya para kazandım XD.şaka tabii.ee yeni bölüm ne zmn gelcek?

yeni bölüm hazır ama bir iki düzeltme yapmalıyım sadece ^^ yarın koyarım...

ssabırsızlıkla bekliyor olacağım^^

Öğreti 4: Sonu bilinmeyen yolda yürümeye başlamak mı? Şüphe, korku ve karamsarlık içinde hiç başlamamak mı?
Uzaktan sıradan bir duvar gibi az çok seçebildiği surların önündelerdi şimdi.Palomita baktıkça daha da yükseliyordu sanki surlar.Fakat garip olan bir şey vardı.Palomita şüpheyle Zainin’e döndü:
-Kapı…nerde?
Evet surlardan içeriye girmeyi sağlayacak bir kapı yoktu.Sadece dağ gibi yükselen surlar vardı.Zainin de o duvardan farksız gibi görünen bir tavırla kıza döndü…
-Hoşgeldiniz tabelası da ister miydin?
Sinirini yutan kız bir sabır daha sordu sorusunu:-O halde içeri nasıl gireceğiz?ben sizin efsununuzu bilmiyorum!
-Bu surları efsun yaratmış olabilir ama içeri girmek için efsun gerekmez...ve Zainin aniden duvarın içinden geçivermişti.Palomita arkasından bakakalmıştı.Duvara dokunuyordu az önce Zainin geçmişti ama resmen duvardı bu…nasıl olabilirdi?”Gitmek istediğin yeri düşün!” diye sesi geldi Zainin’in duvarın ardından.”İstersen eve bile gidebilirsin!”İşte Palomita bir seçimle daha karşı karşıyaydı.Bu sınavlardan sorgulamalardan sıkılmaya başlamıştı artık.Eve dönmeyecekti bunda kararlıydı.Onu bekleyen kimse yoktu.Ama gideceği yeri nasıl düşünecekti?Geriye birkaç adım attı ve ileri gözleri kapalı yürürken düşündü “Saraya girmek istiyorum!” bunu söylemesiyle duvara kafasını çarpıp yere düşmesi bir oldu.Acıyla kapaklandığı yere oturdu ve başına götürdü elini.Bir parça kan geldi eline…yine de bu onu korkutsa da hırslandırmıştı da.Hızla ayağa kalktı ve nereye gitmesi gerektiğini düşündü.Bir kez daha bu sefer koşarak düşündü…
…ve başarmıştı tam Zainin’in yanındaydı.
-Demek geçtin…
-E…evet…
-Ne düşündün?
-Seni ilgilendirmez.
-Ne!?, sinirle kıza döndü.
-Unuttun mu?Her şey benim seçimim ve şimdi sana bunu söylememeyi seçiyorum!, hızla etrafına bakındı, bir şehirde ya da sarayın bahçesinde olacağımı sanıyordum.Oysa…sanırım…sarayın içindeyiz.
-Duvar seni gitmen gereken yere geçirir.Gittiğin yeri sadece düşüncelerin değil duygularında belirler.,bir yandan da genç kızın ona lafı yapıştırmış olmasını sindirmeye çalışıyordu, yani kötü duygularla burayı düşünsen beklide zindanda olurdun ya da korkuyla düşünsen evinde olurdun.Bu yüzden gelebilmene şaşırdım.Doğru düşünce ve doğru duyguları hiçbir şey bilmeden denkleştirdin.
-Doğru düşünce ve doğru duygular…,Kızıl gözlü savaşçıya baktı.Kıza sinirle bakıyordu hala.Onun burada olmasından kesinlikle rahatsızdı. Hayatın kurtarmış olsa da kıza karşı iyi şeyler hissetmiyordu.Gerçekten öyle miydi?Dikkatini kızın alnındaki yara çekti Zainin’in ve kıza doğru eğilip hafifçe üfledi…Gelen hava serin bir meltemdi sanki biraz sonra alnındaki yara geçmişti ve eser kalmamıştı.Palomita şüpheyle yüzüne baktı bir kez daha.Neler düşünüyordu bu adam?, Seçimler keşke hep bu duvardan geçmek gibi olabilseydi, diye mırıldandı sonunda hüzünle.
Sözlerini duymadı ya da duymazlıktan gelmişti ve eliyle önüne gelen gümüş saçlarını geri çektirtti:-Hadi.Geç kalıyoruz.Beni izle ve bir adın geride dur.
Kız Zainin sözlerine uydu ve yürürken etrafı incelemeye başladı.Her taraf bembeyaz mermerlerdendi.Tüm oymalar desenler her yer…Kar beyaz mermerdendi her şey hem de her şey…çiçekler, aynalar –ki ayna değillerdi o halleriyle- normalde yastık gibi görünen koltukların üstündeki kareler…
-Sadece mermer…
-Kutsal Hanım buralardan gittiğinden beri onun olması gereken bu saray böyle…Sarayın adı onu gidişi nedeniyle “Soğuk Cennet” olarak değiştirildi…
-Kutsal Hanım…onun evi ise burası…bir parçası buradadır her halde.
Zainin döndü:-Sen de evinden uzaktasın ama orda bir parçan yok değil mi?
Palomita tekrar büründüğü sessizliğinden taht salonuna kadar çıkmadı.Oraya vardıklarında da gördüğü garip giysili, bazıları havalı bazıları yırtık pırtık elbiseli insanlar ve salonun inanılmaz devasa büyüklüğü nedeniyle hafif bir heyecan nidası bozmuştu sessizliğini sadece.Ona garip garip bakan gözler nedeniyle de hemen yine sessizliğine geri dönmüştü.Tam karşılarında uzun u şeklinde mermerden kenarları melek motifleriyle işli masada beş kişi onlara bakıyordu.Hemen önlerinde Lord Slithliam ve yanında ona benzer giyinmiş iki soğuk bakışlı adam duruyordu.Lord iğneleyici bakışları ve çarpık bir gülümsemeyle “Bu son şansın” diyordu sanki Palomita’ya.
-Sonunda konseyin huzuruna teşrif edebildiniz, dedi Slithliam gülümseyerek.
-İnsanı getirmek zorluk çıkardı, dedi hiç istifini bozmadan Zainin.İnsan lafını duyunca ardındaki minik kalabalıktan mırıltılar yükselmişti.Masada oturan yaşlı adam elindeki asayı yere şiddetle vurdu ve önlere döndü…
-Pusula…bir insanoğlu mu?
-Evet Konsül Bilgesi…
-Tüm seçimleri özgür iradesiyle mi yaptı?, kısık göz kapaklarının arasında zor gözüken gözlerinin bembeyaz olduğunu fark edince irkildi bir an Palomita yine de etraftaki sütunlar gibi bembeyaz kusursuz bir beyazlığa sahip saçları ve kısa sakallı adam sanki onun gözlerinin içine bakıyordu.Palomita bu duygudan kurtulmak için diğer konsül üyelerine baktı .Yaşlı adamla birlikte beş üye vardı masada.İkisi kadın ikisi erkek ve biri bir çocuktu.Hepsi aynı uzun cübbeyi giyiyordu.Üzerlerinde yüzü belirsiz bir kadın figürü vardı çemberin içinde.Hepsinin cübbelerinde mor şeritler olmakla birlikte her birinin kalan kumaşının rengi farklıydı.Yaşlı adamın gri, sağındaki genç sert bakışlı mavi saçlı kadının açık mavi, solundaki çocuğun açık sarı, sağ uçtaki kaslı adamın koyu yeşil ve sol uçtaki orta yaşlı kadının kızıldı…
-Evet Konsül Bilgesi…her bir seçimi kendisi hür bir şekilde yaptı…hatta…hatta sır bekçilerinin sınavından bile geçti…
-Sır bekçileri onu mu istedi ,diye hayretle baktı genç kadın.
-Evet Konsül Perisi…
-İyi birine benziyor ,diye bir yorumda bulundu çocuk.
-Kanaatinize erken varmayın Yitik Ruh, diye müdahale etti kaslı adam.,ben çok düşmanlar gördüm ruhlarının karanlığını ustalıkla gizleyebilen.
-Benim buradaki herkesten daha yaşlı olduğumu unutmayın Konsül savaşçısı, dedi çocuk sevimli ama tehtidkar sesiyle, ben sizden daha çok düşman gördüm.
-Sanırım biraz da küçük hanım konuşsa ve seçimini bildirse iyi olur, diye ortamı sakinleştirdi kızıl kıyafetli insanın içini ısıtan bakışlı kadın.
-Doğru dedi Bilge, Palomita isimli insan oğlu…başına gelenler bize çoktan iletildi…hatta şu an tüm zihinlerden hala iletiliyor seninle ilgili tüm bilgiler.Ama biz seçimlere inanırız.Ve seçimler dudaklarından dökülenlerle kesinleşir.Bu nedenle senin zihnindekilerin yanında dudaklarından dökülecek kelimelere de ihtiyacımız var.

süper *.*vlla daha ne diyebilirim ki bilmiyorum.

Palomita etrafındaki insanlara baktı.Herkes onun hakkında bir şeyler düşünüyordu.Duymasa da sanki biri uğultu kafasını ağrıttı.Ve karşısında duranlar o düşünceleri hatta kendi düşünlerini de duyabiliyordu belki de…Her şeyi tek tek düşündü Palomita…Lordun ona sunabileceklerini , Zainin’in günahkar oluşun ve her ikisinin de ona karşı olan değişken tavırlarını.Sonra yüreğinden o sesi duydu sanki ona sakinleşmesini ve bu seçiminde duvardan geçmekten farksız olduğunu mırıldanıyordu.Sadece tekrar kararlılıkla ayağa kalkmalı ve koşmalıydı…içindeki ses tekrar sönüp gitmeden “Sonu bilinmeyen yolda yürümeye başlamak mı? Şüphe, korku ve karamsarlık içinde hiç başlamamak mı?” dedi ve tekrar sesi çıkmadı.
-Sen Pusulasın, kızıl giysili kadının sesiyle dikkatini topladı kız, eğer öyle olmasaydın sana seçme hakkı verilmezdi.buraya kabul edilen halklar dışında olan halklardan dır insan oğlu ve onlar buraya gelirse tabi oldukları kişi tarafında ne olacakları belirlenir bir köle mi yoksa Lithyasis mi olacağına…gerçi yine tabi olacağın kişi bunu belirleyecek ama en azından kime tabi olacağını sen seçebileceksin.Kimin yolundan gitmek istiyorsun Pusula?
Palomita Lithyasis kelimesini ikinci defadır duyuyordu ama ne olduğu hakkında hiçbir fikri yoktu beklide köle gibi farklı bir şeydi…Sonuçta burada normalde olması istenmeyen biriydi.Uzun bir sessizliğin sonunda kararlı bakışlarını konsüle çevirdi.
-Sa-sayın konsül…burada istenmediğim açık.En başından beri bana hep geri dönüş seçeneği sunuldu, Zanin’e baktı, ya da farklı yollarla buraya gelme seçenekleri, Lord Slithliam’a bakıyordu şimdi de, ama…ben dönüş seçeneklerini hep reddettim çünkü dönecek bir evim olmadığını kabul ediyorum.Ki sanırım ki artık böyle bir seçeneğim de yok, konsüldekiler başlarıyla onayladı, seçimimi belirledim.Doğru mu yanlış mı bilmiyorum ama seçimimin sorumluluklarını kabulleniyorum.Hiçbirinize karşı hiçbir art niyetim yok.Sadece yüreğimde duyduğum sesin sahibini bulmak istiyorum.Bunu siz istediğiniz için değil o benden istediği ve ben de istediğim için yapacağım.,salondan ve bazı konsül üyelerinden sinirli mırıltılar yükseldi, seçimlerimi de buna göre yapmam gerekmiyor muydu?,Bu sefer konsüldekiler birbirine baktı bazıları kızın saf bakışlarına güldü, bazısı bıkkın şekilde ardına yaslandı.
-Yani…Kutsal Hanımı arayacaksın…peki kiminle?, diye tekrarladı konsül üyesi genç kadın.,Çünkü Lord Slithliam ve Zainin ile aynı zamanlarda muhatap oldun ve ikisi de senin pusula oluşunu aynı zamanda tespit etti.Dolayısıyla sen pusula olduğun için bunu direk Lord Slithliam’a bırakmak yerine seçimine sunduk.
-Sağolun efendim.Zainin bana bir günahkar olduğunu söyledi, ortalık bu sözlerle tekrar gerildi, neden olduğunu ve neden Kutsal Hanımı bulmak istediğini bilmiyorum ama bildiğim tek şey onun yolundan gitmeyi seçtiğim, Lord Slithliam bir tepki vermemişti ama adamlarının gözleri fal taşı gibi açılmıştı, Lord belki bana mükemmel bir koruma sağlayabilir ama başımdaki minik bir yarayı bana kızgın olmasına rağmen iyi niyetle iyileştireceğini sanmıyorum.Benim beni koruyacak bir çelik bir kafese ihtiyacım yok, köle bile olacaksam kafesin dışında beni yanında tutan biriyle olmayı tercih ederim ki yüreğimdeki sesin de benimle hem fikir olduğunu sanıyorum.
Özellikle son cümlesinden sonra Lord Slitliamın elini yumruk yaptığını gördü.Ortam hiç olmadığı kadar gerilmişti ama yüzündeki ifade değişmemişti.
-Yani Zainin kölesi olacaksın…,diye nokta koymayı düşünüyordu Konsül Savaşçısı ama Zainin selam vererek ondan izin istedi.
-Sayın Konsül üyeleri…ben bir kölem olmasını istemiyorum.
Ortalık tekrar sessizleşti bir anlık rahatlamanın ardından.
-O halde ne olacak?Çoktan seni seçti…, dedi Konsül Perisi.
-Lithyasis…, diyerek gülümsedi Yitik Ruh diye isimlendirilen çocuk.Zainin de başıyla onayladı.
-Onun Lithyasis olarak benim yolumda gitmesini istiyorum.,Salon tekrar mırıltılarla dolmuştu.Lord Slithliam da izin alarak müdahale etti…
-İnsanoğulları çok nadiren Lithyasis becerisine sahiptir sayın konsül.İnsanoğlu bencildir, nankördür ve güce karşı zaafı vardır.Zaten bu yüzden istenmeyen halklardandır.O bir Pusula bundan ötesine layık değildir.
-Buna sen karar veremezsin, dedi keskin bir ses tonuyla kızıllar içindeki kadın.Lord yutkunarak
-Elbette ancak…insanoğlunun zaafları hakkında uyarmak istedim sadece.Ayrıca bir insanoğlunun Lithyasis olarak konsüle önerilmesi için o insan oğlunun beş öğretiyi bilerek konsül önüne çıkması mecburidir ve topraklarımıza henüz ayak basmış ve daha birkaç saat önce efsunla tanışan bu insan oğlu efsun öğretilerinden bihaberdir.
-Lord Slithliam neden benim seçimlerime mani olmak istiyor?, diye atıldı Zainin.
-Sakin olun, diye ortaya bulmaya çalışıyordu Konsül Bilgesi
Slithliam’ın yanındaki adamlar onun kadar sakin değildi:-Sen bir günahkarsın kanın umurumuzda değil!, diye haykırıyorlardı.Tüm salon farklı fikirdekilerin tartışmalarıyla karışmıştı.O sırada Palomita hiç hissetmediği bir korkuyla birlikte yükselen bir cesaret duygusu hissetti.
-“ Doğumuna ya da ölümüne karar veremezsin ama yaşam tarzını sen seçersin.” Diye bağırdı tüm gürültüyü bastırmak istercesine…sesi çok çıkmasa da salon aniden sessizleşmişti.Konsül bilgesi şaşkınlıkla kıza döndü.
-Ne dedin sen?
-“ Doğumuna ya da ölümüne karar veremezsin ama yaşam tarzını sen seçersin.” Diye tekrar etti çekinerek kız.Sonra herkesin ona dikkatle baktığını görünce sözlerine devem etti,” Giz incecik bir perdedir, onu görmeyi imkansız kılan bizim her gerçek saydığımız yanılsamalar tuğla tuğla ördüğümüz duvardır.”, şaşkınlık bir kat daha artmıştı,” : Özgürlüğün seçtiğin yollarla kısıtlıdır lakin bazen yollar seni seçer.” Dedi Palomita titreyen sesini kontrol etmeye çalışarak…sonra uzun bir sessizlik oldu…
-Peki ya dördüncü öğreti?, dedi alayla Lord Slithliamın adamlarından bir aynı anda Lord ona hırsla döndü ve adam korku ile geriye çekildi.Kız bir süre daha düşündü…
-Sanırım yok, dedi genç kız mavi saçlarını geriye attırtarak.
Palomita tüm konsül üyelerinin gözlerinin içine tek tek baktı ve gülümseyerek Zainin’e döndü:- “Sonunu bilmeyen yolda yürümeye başlamak mı? Şüphe, korku ve karamsarlık içinde hiç başlamamak mı?”
Sıra beşinci öğretiye gelmişti.Dördüncü öğretiyi yüreğinde duyduğu sese güvenerek söylemiş ve doğru bir adım atmıştı ama beşinci bir öğreti bilmiyordu .Çekinerek onu merakla bekleyen konsüle çevirdi bakılarını.”Üzgünüm Zainin, biliyorum beni hiç burada istemedin ama yine de seni Lord Slithliam a ve konsüle karşı mahcup etmek istemezdim.” Diye düşünüyordu ki aklından geçenleri konsülün duyabildiğini hatırladı.Korkarak onlara döndü.Hepsini ortak sıcak bir gülümsemeyle ile kıza bakarken buldu.Konsül perisi ve Konsül savaşçınsın bakışları şüpheli olsa da kızın düşündüklerinden etkilenmiş gibilerdi.
-Oldukça düşünceli bir insanoğlusun, diyerek sessizliği bozdu ne düşündüğü pekte anlaşılmayan çocuk görünümlü konsül üyesi.
-Ki bu çok nadirdir, diyerek sözlerini tamamladı konsül savaşçısı.
-Beşinci öğretiyi bilmediğini öğrendik, dedi mavi saçlı güzel konsül perisi.
-ama bu kadar öğretiyi bilmen bile bizi oldukça şaşırttı üstelik aklından geçen son düşüncelerden utanmamalı aksine gurur duymalısın., dedi kızıl cübbeli konsül üyesi
-Çünkü sana beşinci öğretiyi düşünecek süreyi verme karar vermemizi sağlayan tam da bu dürüst düşünceler.derken ayağa kalktı konsül bilgesi ve ondan beklenmeyecek gür bir sesle, İLAN EDİYORUM İNSAN OĞLUNUN BEŞİNCİ ÖĞRETİYİ BİLMEK İÇİN TAM BİR GÜN BATIMI VERİYORUZ!!!Yani, dedi yaşlı beyaz gözlü adam camdan dışarı da gün batımını gösterdi, yarın bu vakitte her şey bitmiş olacak.Bu arada,sesini onların duyabileceği kadar alçaltmıştı, Zainin…bana kalırsa onun düşüncelerine daha fazla dinlemelisin…Senin kadar ön yargılı değil…
Şimdi salon şaşkınlık mırıltılarıyla yankılanıyordu.Lord Slithliam referans yaparak hızla taht salonundan ayrıldı.Palomita onun geçerken tehditkar bakışlarından aldı gözlerini ve Zainin kararlı yüzüne baktı.Zainin de bakışlarını ona çevirdi ve Palomita’nın hiç ummadığı bir şey oldu Zainin yüzündeki merak ifadesinin yanında bir içten tebessüm dokunup geçti:
-Sanırım sen tüm şüphe, karamsarlık ve korkularını bir kenara atarak sonunu bilmediğin yolda yürümeye başladın bile Lithyasis…
Elinde olmadan Palomita da gülümsedi sonra bira an durdu:- Lithyasis ne demek?

harika olmuş,devamını merakla bekliyorum
ve cidden;Lithyasis ne demek?

yay!OKuyanlar *.* bir dahaki bölümde öğreneceksiniz ne dmeek oldunu aslında hazır ama bugün iki kere koydum yarına bırakayım dedim:P

ben biliyorum sanki bu Lithyasis'i.ya da en azından şüphelerim var... her zamanki gibi süperdi *.*

Ay tek kelimeyle muhteşem ..Cidden yayın evine gitsene sen sun-chan *-* ünlü olursun valla *-* Yeni böl. bekliyorum *-*

onun menajeri olucam

*.* keşke olsa da gerisin kolay ^^

Öğreti 5:Ey karanlık içindeki ruh uzaklardaki yıldızlara bahşederken kendini içindeki yıldızı söndürme.Tüm yıldızlar çoktan yok oldu beklide ama o sen yaşattığın sürecek sana yol gösterecek olandır.

Gerçek olamayacak kadar güzel bir sofradaydı.Yine bembeyaz mermerden ihtişamlı uzun bir masadalardı ama üzerinde sayamayacağı kadar çeşitte yiyecekler vardı.Palomita’nın ailesi iyi durumda olsa bile hiç böylesine bir sofrada oturmamıştı.Bu sofrada yemekler dışında hayatında uzun süreden beri yaşamadığı bir şeyi daha yaşıyordu.Tek başına değildi bu sofrada.Konsül üyeleri karşısında yükselen bir masada oturmayınca daha ılımlı görünüyorlardı sanki.Üstelik Zainin bile rahat bir nefes almış gibiydi.Onu en çok rahatsız eden ise Lord Slithliamdı .Salondan çıktıktan sonra onu bu masada görmeyi beklemiyordu.Lord iki adamının yanı sıra yanında başka birini daha getirmişti.Koyu kırmızı yırtık pırtık elbiselerin içinde on-onbeş yaşlarında bir oğlandı bu.

Bakışlarını yerden bir an olsun kaldırmıyordu.Sadece arada yemeklere göz gezdiriyor gibiydi.

-O neden oturmuyor?, sessizce Zainin’e sormuştu.

-O bir köle.Efendisi yedikten sonra ancak yiyebilir tabi izin verilirse.

-Ama…oldukça aç görünüyor.Bu haksızlık…,derken acıyan gözlerini çocuktan kaçırdı ve Zainin’e döndü ama bu seferde Zainin’in ona acıyarak baktığını gördü.Eğer Lord Slithliamı seçmiş olsaydı şu an giydiği kızıl elbiseyi değil o koyu kırmızı paramparça şeyi giyiyor olacak bu sofraya aynı o çocuk gibi bakıyor olacaktı.Ya da Zainin onu köle yapmayı seçseydi.Gerçi geleceğini hala bilmiyordu ama o çocuktan daha iyi bir durumdan olduğu kesindi.

-Pekala pusula eğer olabilirsen Lithyasisliği gerçekleştirebileceğine inanıyor musun?, dedi Konsül Perisi.

-Ben…Lithyasisin ne olduğunu bilmiyorum efendim…

-Hah!Şuna bakın hele …Hak etmediği halde ona bir sürü şans veriliyor ama ne olduğunu merak bile etmemiş., diye aşağıladı Lordun adamlarından biri.Konsül savaşçısı da gülümseyerek onayladı.

-Açıklayacaktım ki buraya teşrif etmemiz istendi efendim, diyerek araya girdi Zainin, Benim hatam.

Kızıl Kıyafetli Konsül üyesi gülümsedi:-Ortada hatalı yok.Öğrencine karşı bu kadar korumacı olma Zainin.

-Öğrenci mi?,şaşkınlıkla Zainin’e döndü sonra tekrar kızıl kıyafetli konsül üyesine döndü.Kadın Bilge ile onaylarcasına bakıştı ve açıklamaya başladı:

-Lithyasis’in dünya dilinde açılımı Kızıl Büyücü demektir.Kızıl Büycüler bu diyarlarda çok azdır çünkü ancak burada istenmeyen halklardan yetişenler Kızıl Büyücü olarak kabul edilirler.Onlara ayrı böyle bir alan verilmiştir diğer halklardan ayırt edilmeleri için.Ama kızıl büyücülüğün diğer büyücülerden tek farkı sınıf farklarıdır.Eğitim ve gelişimleri açısından altın,gümüş ve tüm diğer büyücüleri aşabilen kızıl büyücüler olmuştur.Bir kızıl büyücü olmanın tek yolu ise gümüş ya da altın efsun ustalarından birinin o kişiyi öğrenciliğe kabul ederek eğitmesidir.Ama gördüğün gibi istenmeyen halklardan olması nedeniyle bu çok nadir olur.Bu yüzden o halklardan geleceklerin beş öğretiyi bilmesi gerekir ustasını ikna etmesi için.Bu da uzun araştırma ve deneyimler gerektirir aslında.

-Bizi şaşırtan da bu ya,diyerek araya girdi Yitik Ruh, senin bu öğretileri bildiğini bile bilmeden Zainin seni bize Lithyasis adayı yani onun öğrencisi olman için sundu.Neden sana bu kadar güvendiğini merak ettik açıkçası.Ki onun herkese karşı önyargılı olduğunu biliriz.

-Ben…,dedi Zainin, köle istemiyorum ve onda bu yeteneğin olduğuna beni inandıracak davranışlarda bulundu.Sadece öğretileri cümle cümle bilmiyor diye ona bu hakkı tanımamak –düşündü ve köle çocuğa baktı- “haksızlık” olurdu.

Palomita, Zainin’in farklı bir yönünü daha görmüştü.Şaşkınlıkla ona baktı.Ne yapmıştı?Onun efsunu ya da öğretileri hakkında hiçbir şey bilmiyordu.Ne yapmıştı da onda bu yeteneği görmüştü.Yine de içinde bir güven duygusu filizlenmişti.Giysilerine baktı .Demek bunlar Kızıl büyücü elbiseleri idi…demek en başında beri Zaini’ni takip edeceği bir şekilde belliydi.

-İşte şimdi gerçektan Lithyasis olmak istiyorum!, diye sevinçten sesini biraz yükselterek konuştu ve utanması bir oldu.

Lord Slithliam hariç diğer üyelerin yüzünde bir tebessüm belirdi.Palomita da gülümsedi .Aynı anda kızın cebindeki kan kırmızı taş önceden olduğu gibi parlayarak masanın ortasına yükseldi.Masadakiler şaşkınlıkla izliyordu.Taş konsül üyelerinin, genç kızın ve en sonunda Zainin’in etrafında birer tur attıktan sonra Zainin’in ellerine düştü.

-Taş onayımızı istedi …ama…nasıl olur?, dedi Konsül Perisi şaşkınlıkla, bu kız efsunu bilmiyor ki nasıl onay isteyecek efsunu taşı ister?

Zainin başını iki yana sallayarak kıza baktı:-İşte bu tip şeylerden bahsediyorum, dedi.

-Bunun yanında başka şeylerde olduğun sanıyorum Zainin.Senin gibi usta bir gümüş efsuncu sadece sihre bakmaz…

-Elbette…ama…bu konuyu konsül üyeleri ile özel olarak görüşmeyi tercih ederim.

-Tıpkı Pusulanın toplantıda aklında geçirdikleri gibi, diye gülümsedi kızıl giysili konsül üyesi, bence uyumlu bir hoca ve öğrenci olacaksınız.

Zainin ve Palomita birbirlerine baktılar.

-Ne düşündün sen?,diye sert bir ses tonu ile sordu.

-Ben de bunu özel görüşürüm…,dedi kız kollarını kavuşturarak.Aynı anda konsül üyeleri gülüşmeye başladılar.Köle çocuk da kendi tutamadı ve güldü ama bunun bedeli ağır olmuştu onun için.Lord Slithliam bir bakışı ile onu acıyla iki büklüm etmişti.Çocuğun karnına kramp girmiş gibiydi.Yeterince acı çektiğine kanaat getirince efsunu kesti Lord ve ciddiyetle kıza döndü.

-Köle tabi olduğu kişiye bu şekilde davranamaz!

Kız Lordun buz gibi bakışlarına karşısında hiçbir şey diyememişti.Bu adamın gerçekten karanlık bir tarafı vardı.Pişmanlıkla başını öne eğdi.Gerçekten bir an rahatlığından dolayı çok ileri gitmişti.O bunları düşünürken Zainin:

-Unuttunuz sanırım o köle değil! Ve asla olmayacak!

-Ama hala öğrencin de değil!Beşinci öğretiyi bilmiyor!

Yitik ruh gülümsedi ve sevimli yüzünde sinsi bir ifade ile arkasına yaslandı:-O halde…bir iddiaya ne dersiniz?-tüm masa ona dönmüştü- Altın efsun ustası ile Gümüş efsun ustası arasında bir iddia…Eğer insanoğlu öğretiyi bulursa Zainin’in öğrencisi olacak ama eğer bulamazsa o zaman Slithliam’ın kölesi olacak…

Zainin kendini tutamayarak sinirle:-İmkansız Pusula çoktan seçimini yaptı bilemese bile …

-Bilemezse onu eve göndereceğimizi düşünmedin herhalde Zainin?,Yitik ruh bu karşı çıkışa sinirlenmiş gibiydi,bunu kız bile biliyor.İstersen şansını zorlama gümüş efsun ustası, diyerek ağzını açmasıyla susturdu gülümseyerek.

-Ben varım!Büyük bir zevkle diyerek kıza baktı Lord.Palomita ise kendini tutmaya çalışan Zainin’in koluna dokundu ve kendini zorlayarak gülümsedi “Öğretiyi bulucam…” ve Zainin’in elindeki kan kırmızısı taş bir an tekrar parlayıp soldu.

Kızıl cübbeli konsül üyesi : -Belki de madalyonunu ve öğrencinin taşını tören için hazırlasan iyi edersin.Bana kalırsa yarın bizi Lithyasis töreni bekliyor.

-Belki de bir köle daha…, diye ekledi Yitik ruh.

wuuuu yine estirmişsin yani.fırtına gibi bi solukta başlamasıyla bitmesi bir oldu.teklifim hala geçerli