Elementix Sayfaya git: 1, 2, Sonraki |
Yazar
Mesaj
1.Bölüm
12 yaşında küçük bir kızdı.Geceleri yıldızlara bakarak düşler kurardı.Birden bir yıldız kaydı.Tüm benliğini vererek içtenliği ve gülücüğüyle "keşke tüm hayallerim gerçek olsa",dedi.Zengin hayal gücünün sınırsızlığını bilmiyordu ki.,
İstanbul'da yaşıyordu.Hayallerinden hiç eksik etmediği bir mektup arkadaşı vardı Eskişehir'de.Kahverengi,uzun saçları vardı.Masmavi gözleriyle kendini sert göstermeye çalışması başarısızlıkla sonuçlanıyordu.Yatmaya gitti.Rüyasında pek çok şey göreceğini umuyordu.
O sırada mektup arkadaşı Ayşe de boş değildi.Resim çiziyordu.Dışarda kayan yıldızı görmüştü ama o karakteri Melodie'nin resmini çiziyordu.Yıldızın penceresine yaklaştığını farketmiyordu bile.Ancak yıldız penceresine çarptı.Pek ufak sayılmazdı.Yine de hiçbirşeye zarar gelmemişti.Yalnız Ayşenur bayılmıştı.Ayıldığında ise sarı bir baloncuğun içinde pembe-mavi bir boşlukta sürükleniyordu.İleride bir ışık vardı.Zayıftı ama belli oluyordu.Çok geçmeden bir ses geldi.
"Sen misin"
"Kim kim mi? Adım Ayşenur ve seni istesem böcek gibi ezerim!Kimsin ve ben neden burdayım?
"Demek sensin.Yalnız küçük bir değişme olacak"
"Ne!?Ne olacak!?
"Lakabın neydi"
"Ruff!Rufftv veya rufftv135!Dostlarım bana hep öyle derler.
"Sinirlenme.Seni buraya heyecan için getirdim.Küçük bir kızın hayallerinde rol oynayacaksın."
"Ne!Kimmiş o kız?"
"Tanıyorsun,hayalperest,resim çizmeyi seven,yüzünü bile görmediğin biri"
"Ne?Yüzünü görmediysem nasıl...Yoksa..."
O sırada başka bir baloncuk da yaklaşıyordu.İçinde o küçük kız vardı.Kurtulmak için tepiniyordu.Ama kurtulamıyordu.Ayşenur...hayır...bundan böyle onu Ruff olarak tanıyın.Ruff gözlerine inanamıyordu.Bu küçük mektup arkadaşı Deno idi.O küçük ışık ikisini de sardı.O ses yine duyuldu:
"Buraya paralel bir gezegen olduğunu duymuş muydunuz?Adı Neo ve tehlikede.Reubulex adı verilen bir düşmanınmız var.O da benim gibi ışık formunda.Yanlız tehlikeli biri.Benim adım Elementix."
Bu konuşmadan sonra Elementix ortadan kayboldu ve ikili kendilerini buzdan bir alanda buldular.
12 yaşında küçük bir kızdı.Geceleri yıldızlara bakarak düşler kurardı.Birden bir yıldız kaydı.Tüm benliğini vererek içtenliği ve gülücüğüyle "keşke tüm hayallerim gerçek olsa",dedi.Zengin hayal gücünün sınırsızlığını bilmiyordu ki.,
İstanbul'da yaşıyordu.Hayallerinden hiç eksik etmediği bir mektup arkadaşı vardı Eskişehir'de.Kahverengi,uzun saçları vardı.Masmavi gözleriyle kendini sert göstermeye çalışması başarısızlıkla sonuçlanıyordu.Yatmaya gitti.Rüyasında pek çok şey göreceğini umuyordu.
O sırada mektup arkadaşı Ayşe de boş değildi.Resim çiziyordu.Dışarda kayan yıldızı görmüştü ama o karakteri Melodie'nin resmini çiziyordu.Yıldızın penceresine yaklaştığını farketmiyordu bile.Ancak yıldız penceresine çarptı.Pek ufak sayılmazdı.Yine de hiçbirşeye zarar gelmemişti.Yalnız Ayşenur bayılmıştı.Ayıldığında ise sarı bir baloncuğun içinde pembe-mavi bir boşlukta sürükleniyordu.İleride bir ışık vardı.Zayıftı ama belli oluyordu.Çok geçmeden bir ses geldi.
"Sen misin"
"Kim kim mi? Adım Ayşenur ve seni istesem böcek gibi ezerim!Kimsin ve ben neden burdayım?
"Demek sensin.Yalnız küçük bir değişme olacak"
"Ne!?Ne olacak!?
"Lakabın neydi"
"Ruff!Rufftv veya rufftv135!Dostlarım bana hep öyle derler.
"Sinirlenme.Seni buraya heyecan için getirdim.Küçük bir kızın hayallerinde rol oynayacaksın."
"Ne!Kimmiş o kız?"
"Tanıyorsun,hayalperest,resim çizmeyi seven,yüzünü bile görmediğin biri"
"Ne?Yüzünü görmediysem nasıl...Yoksa..."
O sırada başka bir baloncuk da yaklaşıyordu.İçinde o küçük kız vardı.Kurtulmak için tepiniyordu.Ama kurtulamıyordu.Ayşenur...hayır...bundan böyle onu Ruff olarak tanıyın.Ruff gözlerine inanamıyordu.Bu küçük mektup arkadaşı Deno idi.O küçük ışık ikisini de sardı.O ses yine duyuldu:
"Buraya paralel bir gezegen olduğunu duymuş muydunuz?Adı Neo ve tehlikede.Reubulex adı verilen bir düşmanınmız var.O da benim gibi ışık formunda.Yanlız tehlikeli biri.Benim adım Elementix."
Bu konuşmadan sonra Elementix ortadan kayboldu ve ikili kendilerini buzdan bir alanda buldular.




hmm güzel olmuş Reubulex e bayıldım bakalım ne kadan sadist biri hıhıhıhıhıhı 


wowwwwwwwwww harika devamm



VENÜS FORUM SENİ ÇOK SEVİYORUMMMMMM
http://1.bp.blogspot.com/_2s6meg-yAco/SpmsKjALtxI/AAAAAAAAAHY/wfd66C3M654/s320/sailor_saturn_imza1.png
http://1.bp.blogspot.com/_2s6meg-yAco/SpmsKjALtxI/AAAAAAAAAHY/wfd66C3M654/s320/sailor_saturn_imza1.png

2. Bölüm
Üşüyorlardı...Buzdan yapılma bir kar küresinin içinde gibilerdi.Biraz ışık birazda ısı istiyorlardı.Deno ayağa kalktı:
- "Bu kadar yeter!Neo dediğiniz yer bu mu yani?!"diye bağırdı.Çığa benzer bir top üzerlerine yuvarlanmak üzereydi.Deno bağırıp çağırmaya devam ederken Ruff ellerini kar topuna doğru uzattı.İsteksizce ve beklemediği bir anda ağzından bir söz çıktı."Ateş Kalkanı Koru Bizi!".O bunu hiç beklemiyordu.Elindeki ateşten kalkana baktı.Az önce donarken şimdi yanıyordu!Ancak bütün buzları eritip sıra bir ormana gelince işler değişti.Göz açıp kapayıncaya kadar gelmişlerdi ve ormanı hızla yakan bir ateş vardı.Kontrol etmek nafileydi.Deno son bir umut elinden çıkıcak bişeyler için ellerini ateşe doğru uzattı.Fazla beklemedi,o da "Su Hortumu Ateş Sönsün" diye bağırdığında ateşin işi bitmişti.
Bu garip güçler de nereden çıkmıştı böyle!?Neden biri ateş diğeri su püskürtmüştü!?Bu soruların bir cevabı var mıydı!?Ne olursa olsun Elix'i bularak bu soruların cevaplarını almalılardı...
"Hey!Burada sizin biraz başınızı çevirmenizi bekliyoruz"
"M...Melodie,ve...Minamy"
"Tanıştığımıza sevindim hadi ama buraya gelin artık"
"Ne oldu!?Nereye gidiyoruz!?Ben neden ünlemle soru işaretini aynı anda kullanmaktan hala bıkmadım!?Ne gülüyosun!?"
"Dışarıda yaşayamazsınız.Sizi yeni yaşam alanlarınıza götürüyoruz."
Bunları söylediklerinde ikili gerçekten kendi karakterlerini karşılarında gördüklerini anladılar.Melodie hınzır ve dalgacı biriydi.Minamy deli ama dost canlısıydı.Karakterlerinin peşlerine takılmalarıyla yolları ayrıldı.Melodie Ruff'ı Fireleide adında bir yere götürür.Burası ateşle kaplıdır ve Ruff korkmaya başlamıştır.Melodie konuşur:
"Buradan sonrası benim için çok aydınlık.Ben karanlık elementinin güçlerine sahibim.Ama hiç korkma.Ateş sana zarar vermez.Sen burada uyuyacaksın."
"Höüy!?!?!?!?!?!?!?"
Deno ise gerçekten şaşkındı.Yol çok uzundu.Ayakları ağrımıştı.Minamy"Dur!" dediğinde önlerinde bir deniz vardı.
"Üzgünün,ıslanırsam ışığın kırılması yüzünden ışık alamam.Sen ilerle.Boğulmayacaksın.Ben ışık elementinden güç alıyorum.Sen ise su elementisin.Senin yaşam alanın burası"
"Iııı...Bennn..."
Üşüyorlardı...Buzdan yapılma bir kar küresinin içinde gibilerdi.Biraz ışık birazda ısı istiyorlardı.Deno ayağa kalktı:
- "Bu kadar yeter!Neo dediğiniz yer bu mu yani?!"diye bağırdı.Çığa benzer bir top üzerlerine yuvarlanmak üzereydi.Deno bağırıp çağırmaya devam ederken Ruff ellerini kar topuna doğru uzattı.İsteksizce ve beklemediği bir anda ağzından bir söz çıktı."Ateş Kalkanı Koru Bizi!".O bunu hiç beklemiyordu.Elindeki ateşten kalkana baktı.Az önce donarken şimdi yanıyordu!Ancak bütün buzları eritip sıra bir ormana gelince işler değişti.Göz açıp kapayıncaya kadar gelmişlerdi ve ormanı hızla yakan bir ateş vardı.Kontrol etmek nafileydi.Deno son bir umut elinden çıkıcak bişeyler için ellerini ateşe doğru uzattı.Fazla beklemedi,o da "Su Hortumu Ateş Sönsün" diye bağırdığında ateşin işi bitmişti.
Bu garip güçler de nereden çıkmıştı böyle!?Neden biri ateş diğeri su püskürtmüştü!?Bu soruların bir cevabı var mıydı!?Ne olursa olsun Elix'i bularak bu soruların cevaplarını almalılardı...
"Hey!Burada sizin biraz başınızı çevirmenizi bekliyoruz"
"M...Melodie,ve...Minamy"
"Tanıştığımıza sevindim hadi ama buraya gelin artık"
"Ne oldu!?Nereye gidiyoruz!?Ben neden ünlemle soru işaretini aynı anda kullanmaktan hala bıkmadım!?Ne gülüyosun!?"
"Dışarıda yaşayamazsınız.Sizi yeni yaşam alanlarınıza götürüyoruz."
Bunları söylediklerinde ikili gerçekten kendi karakterlerini karşılarında gördüklerini anladılar.Melodie hınzır ve dalgacı biriydi.Minamy deli ama dost canlısıydı.Karakterlerinin peşlerine takılmalarıyla yolları ayrıldı.Melodie Ruff'ı Fireleide adında bir yere götürür.Burası ateşle kaplıdır ve Ruff korkmaya başlamıştır.Melodie konuşur:
"Buradan sonrası benim için çok aydınlık.Ben karanlık elementinin güçlerine sahibim.Ama hiç korkma.Ateş sana zarar vermez.Sen burada uyuyacaksın."
"Höüy!?!?!?!?!?!?!?"
Deno ise gerçekten şaşkındı.Yol çok uzundu.Ayakları ağrımıştı.Minamy"Dur!" dediğinde önlerinde bir deniz vardı.
"Üzgünün,ıslanırsam ışığın kırılması yüzünden ışık alamam.Sen ilerle.Boğulmayacaksın.Ben ışık elementinden güç alıyorum.Sen ise su elementisin.Senin yaşam alanın burası"
"Iııı...Bennn..."



tahta tabi zoruna mı gitti
çok güzeldi devmaını merak ediyorum ama sanki arada bir kopuluk olmuş gibi
çok güzeldi devmaını merak ediyorum ama sanki arada bir kopuluk olmuş gibi


aslında benimki 8.ateş,su,ışık,karanlık,toprak,rüzgar,doğa,şimşek
karakterlerin resimlerini kendim çiziyorum koyarım buraya
karakterlerin resimlerini kendim çiziyorum koyarım buraya

3.Bölüm
Normal geçen bir geceden sonra ikili orman bölgesinde buluştular.Birbirlerine geceyi nasıl geçirdiklerini anlatırken yine o tanıdık sesi duydular.Bu Elementix'ti.
"Geceniz nasıl geçti?" diye sordu.Hiç üşümediler(veya yanmadılar)sayılmazdı ama yine de "fena değil" diye karşılık verdiler.Neden sonra Deno acıktığını farketti.Ancak elementix söylemesine kalmadan bunu hissetmişti.O su ve ateş elementinin tılsımlarını taşıyordu bir zamanlar.
"Kızlar,size bir sır versem onu en iyi şekilde saklar mısınız?" diye sordu.2 ağızdan "EVET!" cevabı çıkınca Elix(=Elementix) anlatmaya başladı:
-Sanırım bu bir bedende yaşadığım günlerdeydi.Pembe ipeksi saçlarım vardı.Reu'nun saçları ise siyahtı.Hatırlamam garip.
8 tılsım sahibi vardı.Bunlardan 6'sı garip bir şekilde ölmüştü.Kalan 2'si Neo'nun en değerli hazinesini saklıyorlardı bu maddi bir şey değildi!Beni onların koruyuculuğuna atamışlardı.Birden garip bir ayak sesi duydum ve karşımda Reubulex belirdi.Ellerinde bolca kan vardı.Bana ben uyurken tılsımları öldürdüğünü söyledi.Neo artık bir çekirdek gezegenden ibaretti çevresinde dönen 8 element gezegeni yok olmuştu.Ayağa kalktım.Buna izin veremezdim!Bir şeyler yapılmalıydı.Ellerimi öne doğru uzattım.İşin iyi tarafı tılsımlar parelel gezegende hayat buldu.Kötü tarafı ise...
Elix burada duraksadı.Söylemeli miydi?O iki kızın ve hayallerindeki 3'er karakterin tılsıma sahip olduğunu biliyordu.Amaa...
Normal geçen bir geceden sonra ikili orman bölgesinde buluştular.Birbirlerine geceyi nasıl geçirdiklerini anlatırken yine o tanıdık sesi duydular.Bu Elementix'ti.
"Geceniz nasıl geçti?" diye sordu.Hiç üşümediler(veya yanmadılar)sayılmazdı ama yine de "fena değil" diye karşılık verdiler.Neden sonra Deno acıktığını farketti.Ancak elementix söylemesine kalmadan bunu hissetmişti.O su ve ateş elementinin tılsımlarını taşıyordu bir zamanlar.
"Kızlar,size bir sır versem onu en iyi şekilde saklar mısınız?" diye sordu.2 ağızdan "EVET!" cevabı çıkınca Elix(=Elementix) anlatmaya başladı:
-Sanırım bu bir bedende yaşadığım günlerdeydi.Pembe ipeksi saçlarım vardı.Reu'nun saçları ise siyahtı.Hatırlamam garip.
8 tılsım sahibi vardı.Bunlardan 6'sı garip bir şekilde ölmüştü.Kalan 2'si Neo'nun en değerli hazinesini saklıyorlardı bu maddi bir şey değildi!Beni onların koruyuculuğuna atamışlardı.Birden garip bir ayak sesi duydum ve karşımda Reubulex belirdi.Ellerinde bolca kan vardı.Bana ben uyurken tılsımları öldürdüğünü söyledi.Neo artık bir çekirdek gezegenden ibaretti çevresinde dönen 8 element gezegeni yok olmuştu.Ayağa kalktım.Buna izin veremezdim!Bir şeyler yapılmalıydı.Ellerimi öne doğru uzattım.İşin iyi tarafı tılsımlar parelel gezegende hayat buldu.Kötü tarafı ise...
Elix burada duraksadı.Söylemeli miydi?O iki kızın ve hayallerindeki 3'er karakterin tılsıma sahip olduğunu biliyordu.Amaa...


yok bitmedi bi yorum gelse yazıcam da floooooooood istemiyorum neyse heyecan katmaya çalıştım 3. bölüm artık 2 satırdan sonra "zil çalar deno kaçar" şeklinde bitmiyo en azından


1. sayfa (Toplam 2 sayfa) [ 21 mesaj ] |
Bu forumda yeni başlıklar açamazsınız Bu forumdaki başlıklara cevap veremezsiniz Bu forumdaki mesajlarınızı değiştiremezsiniz Bu forumdaki mesajlarınızı silemezsiniz Bu forumdaki anketlerde oy kullanamazsınız |