chopincim dikkatli okursan ne demek istediğimi anlarsın bak şimdide çok sinirlendimmmm

Ay sen neye darıldın bir anlasam...

Sana okuyucu olarak kıymet vermiyoruz mu zannettin...öyle ise eğer çok üzülürüm, hepiniz bizim için ayrı ayrı çok değerlisiniz.

chopincim senden bahsehmiyorum sen muhteşem yazarlardan birisin her okuyucuna aynı davranıyor seni hakkında muhteşem şeyler söylediklerinde yanaklarım kıpkırmızı ve çok şeker oluyorsun bu şekilde seni görmeksekte böyle göründüğünü en azından hissettiğini anlıyorum. Ama gülsüm benim kalbimi kırdı.O yorumda beni üzen iki durum var düşündükçe sinirleniyorum neyse sakin olmalıyım.O yorumu bir kez daha okumalısınn benim durumumu anlaman için chopincim

Yani şimdi gülsüme kızıp darılırsan, bana da kızıp darılmış olursun...Biz ortak iki yazar ve arkadaşız çünkü...Ben hala boşuna sinirlendiğini düşünüyorum prensesbenim, defalarca okudum yorumu ters bir şey yok...sadece birazcık daha dikkatli oku demiş...bu kötü bir şey değil, sadece sana hikayeyi daha iyi takip edebilmen için öneride bulunmuş, sonuçta burada her şeyi yazı ile anlatmak zorunda olduğumuzdan belki üslubu nedeni ile sinirlenmiş olabilirsin ama inan gülsüm kötü bir şey söylememiş...

Chopincim hala göremiyormusun orda beni inciten şeyleri.Şimdi daha iyiyim ama hala kızgınım.Sana anlatayım ilkini o yoruma tekrar bak bunu okuyunca o yorumda beni küçük düşürdü hiç bu kadar aşağılanmamıştım benim kızdığım nokta ise olmadığım bir şeyiolmuş gibi göstermek yani orda olmadığım bir karakteri beni küçük düşürecek şekilde ima etti.2. sebebi çokta önemsemiyorum ama orda yorum yazanlara teşekür etmiş adlarıyla ama benim adım yok.Aslında şimdi düşündümde beni okuyucu olarak önemsemedi buda benim yorum yazıp yazmamam onun için önemli değil hatta umursamıyor bile tamam yaşım biraz küçük olabilir ama formdaki birçok yazarla ve anahbeth ile aynı yaştayım.Bu birşey değiştirmez öyle değil mi ?tamam yakın arkadaşlar olmayabiliriz ama beni farkına varmaması hayalet yerine koyması beni kızdırdı bunlarada birşey demiyorum ama küçük düşürmesine tahammül edemem. hayatımda öfkeme hakim olamam ama beni huzursuz oluyororum aslında yediremiyorum desem daha iyi olur.

Sevgili Prensesbenim;
kusura bakmayın foruma ancak giriyorum öncelikle konuya açıklık getireyim. Mesajımda herkese ayrı ayrı cevap yazdım. Farkettiysen diğerlerine sadece teşekkür ettim. Sanayda upuzun açıklayıcı bir paragraf yazdım. Anlaşılmayan yerleri açıklamaya çalıştım. Sana daha fazla dikkat ederiz deyip kesip attırmam daha anlayışlı geliyorsa bunu da yaparım ama sahte bir davranış olur. O mesajı senin cevabına ithafen yazmış bulunmaktayım. Şayet mesajımda kendini küçük hissettiren şeyler okuduysan ki aslında yok yazmış olduğun cevabın daha kırıcı olduğunu belirtirim. Dikkatli olmadığımız vs vs gibi sözler bende bunun aksi olduğunu yazdım. Yanlış anlamalara lüzum yok. Sana okuyucu olarak değer vermeseydim oturup sana bölümleri açıklama gereği hissetmezdim. Ayrıca sadece senin söylediğinin aksine bizim dikkatsizliğimiz olmadığını senin dikkatinden kaçan noktaların olduğunu belirttim. Chopin'i Michiru olarak görüyorsan beni de Haruka olarak gör. Biraz açıksözlü olabilir ama tamamen iyi niyetli:)

Neyse gülsümcüm biran tartışma gereği hissettim yada sinirli yada huzursuz bir anıma denk geldin heralde belkide yanlış değerlendirdim ama şimdi öyle hissetmiyorum haberin olsun.Ayrıca özel ilgi istediğimide nerden çıkardın ki orasını anlamadığm ama lütfen çok rica ediyorum açıklarken ne diyeceğimi unuttum neyse ayrıca bunları belirtmediniz için haliyle birleştiremedim o yüzden burda benim dikkatsizliğim olmuyor neyse yeni bölümü bekliyorum.

bence ıkı yazarımızda gayet açıklayıcı ve guzel bölümler yazıyorlar .zaten tüm açıklamalarıda onlara bırakırsak işin esrarı kaçar biraz bızım çözümlememiz gereken yerlerde olmalı.birleştirmemiz gerekende çok zor şeyler yazmıyorlar bence herşey anlaşılır .iki yazarımızada çok tesekür ederim her konuda anlayışlılar ve harika fanficler yazıyorlar. yeni bölümleri merakla bekliyorum herzaman .şuanda beklediğim gibi çok bekletmeyın lutfen .tesekurler

Bölüm 6: Prenses, Prens...Varis?

-Neredeyim ben?
Mamoru düşüncelerinden sıyrıldı...
-Usako...Usako...senin için o kadar çok endişelendim ki...
Usagi boş gözlerle etrafına bakıyordu, neler olmuştu daha yeni kavrıyordu...kalbinin paslı duygularından birine, kıskançlığa yenilmişti...şimdi ise pişmanlık denizinde dalgalar arasında hayatta kalmaya uğraşıyordu.
-Mamo-chan ben özür dilerim...seni onunla-
Mamoru Usagi’nin acısını derinde hissediyordu...O acıyı dindirmenin, yerine sevgiyi getirmenin yolu açıktı...Mamoru Usagi’nin dudaklarına eğildi, asırların iki aşığı bir kez daha nefeslerine emanet ettiler birbirlerini.
Kızlar sessizce olan biteni izliyordu, kimse ağzından kelimelerin dökülmesine izin vermiyordu-vermek istemiyordu. Şimdi Mamoru ve Usagi’yi başbaşa bırakma vaktiydi...Kızlar yavaşça evden ayrıldılar, ardlarında ne bir ses ne de bir iz bırakarak...
Mamoru bir anda gerçekliğe geri döndü, baba olacağı düşüncesi ile yeni yeni yüzleşiyordu...
-Usako...
Ellerini usulca Usagi’nin karnına götürdü, içindeki kalp atışlarını hissetmek istedi...çocukluğundan bu yana yalnız geçen hayatını doldurucak...onu aile yapacak çocuğuna dokunmak istedi...Masumaneydi isteği...ama hayat onlara hiç bir zaman masum davranmamıştı, Gelecek ise belirsizliğin kirliliği ile onlara göz kırpıyordu.
-Öğrenmişsin, ama-
-Kızlar söyledi-Usagi, neden bana-
-Sana süpriz yapacaktım, ama eve gelince-sonra o kadın, bilemiyorum bana ne oldu, gözlerimin önünde persephone’nin bizlere emanet ettiği anılar canlandı...Endymion sen ve Beryl’i gördüm bir anda-
-Serenity, sen bana bende sana aidim...sadece sana
-Endymion
Gece bile iki aşığı huzura erdiriyordu, sessizlik bir kez daha Dünya’yı sarıyordu.
...
O gecenin üstünden günler geçti, Usagi yeni bir düşmanla karşılaşmanın şokunu ancak atlatıyordu. Kalbinde korku, ruhunda ise sıkıntı hakimdi. Mamoru ve o artık sadece dünya’yı değil...şimdi bir de bebeklerini korumakla yükümlülerdi.
Kızlar durumu değerlendirdikten sonra, uzun zaman öncesinde kalan iki dostun yeniden aralarına katılmasının zamanı olduğuna karar verdiler...
Denizin mavisi ve evrenin hırçın sarısı bir kez daha el ele yürüyecekti.
-Yeni bir düşman olduğundan emin misiniz?
-Evet Haruka en azından Usagi öyle olduğuna emin. Hem birkaç kişilik grubun parkta baygın halde bulunduğunu haberlerde dinledim. Düşmanımız beklediğimiz gibi yine harekete geçti.
-Bunu bekliyorduk öyle değil mi kızlar?
-Evet Michiru. Büyük savaşı uzun zaman öncesinden haber aldık. Prensesimiz hamile bu gümüş ve altın kristalin gücünün birleşmesi demek. Biliyorsunuz bu düşmanlarımızı etkileyecek. Persephone’nin geçmişi önümüze sermesi tanrılarında uyanmasına sebep oldu. Kraliçe Selenity’nin kehanetinin gerçekleşme zamanı geldi.
-Dikkatli olmalıyız kızlar. Her şeyden önemlisi varisimizi prens ve prensesi korumalıyız. Sürekli iletişim halinde olacağız. Düşman bir kere başladıysa yeniden ve yeniden saldıracak demektir.
-Haklısınız amacımız belli. Dünyayı ve prensesimizi tüm kötülüklere karşı korumak.
-Ne pahasına olursa olsun. Her zaman.
Michiru ve Haruka kızlarla görüşmek için cafe’ye gitmişlerdi. Önemli bir konu hakkında konuşacaklarını biliyorlardı ama duydukları durumun ne denli ciddi olduğunun göstergesiydi. Yeniden savaşacaklarını bilmek yeterince büyük bir sorumluluktu o zamanın gelmiş olduğunu anlamak ise tahammülsüzlüğü beraberinde getiriyordu. Herkes değer verdikleri her şeyi koruyacaklarına dair söz vermişti ama kimse bunun ne denli zor olacağından ve yine ne gibi kayıplar vereceklerinden söz etmemişti. Yeniden bir savaşın içinde bulunmak tekrar ölümle yüzleşmek demekti. Hepsi kaderlerini ve görevlerini en başından kabul etmişlerdi ama yine de her defasında olduğu gibi içten içe bu son olsun artık diye dilediler. Şimdiyse derin düşüncelere dalmış bir halde yatakta uzanmışlardı. Sessizliği bozan Michiru oldu.
-Ne düşünüyorsun Haruka?
-Hiçbir şey. Sadece biliyorsun zamanı geldi.
-Farkındayım uzun zamandır buna hazırlanıyoruz.
-Bize yazılan bu kaderin sorumluluğunu sonuna kadar taşıyacağımıza yemin ettik. Prenses ve evren ne pahasına olursa olsun korunacak ama bu sefer düşmanlarımız sende biliyorsun oldukça zorlayıcı.
-Korkuyor musun Haruka?
-Sadece bilmiyorum. Bilmemek beni çileden çıkarıyor. Biliyorsun bu hepsinden büyük… Hatırlıyor musun Persephone’nin sözünü iyiliğin iyiliğe karşı savaşı… Bunun ne kadar zor olacağını bilmiyoruz ve o çok iyi niyetli. Kötülerin karşısında bile iyiliğini kaybetmedi. İyiliğin karşısında edineceği tutumu bilmiyoruz ve o bebek tüm gücünü etkiliyor tıpkı geçmişte olduğu gibi.
-Her şeyin üstesinden gelecek. Bu güce sahip. İçinde taşıdığı kalp tüm evreni aydınlatmaya yetecek. Korunmaya ihtiyaç duyduğu gibi hepimiz onun ışığının korunması altındayız biliyorsun. O küçük inci her şeyin üstesinden gelecek.
-Sen ne hissediyorsun Michiru? Aynan bu konuda sana ne söylüyor?
-Hiçbir şey. Sonsuz belirsizlik karşısında imkanlar ayna da birbirine çarpıyor. Görebildiğim sonsuz devinim derin sessizlik hepsi bu; ama korkmuyorum kalbimin heyecanla atmasını sağlayan sebebim ve yeniden çarpmasına sevindiğim gerçeğim yanımda. Sen var olduğun sürece Haruka tüm iyiliği ve kötülüğü evreni ve sonsuzluğu insanların kelimelere yüklediği tüm anlamları anlamsızlığa tercih ederim. Cehennem Haruka Hypnos’un yüce sığınağı seninle olduğum sürece tüm evrenden daha mutlu gelir bana. Bu gezegenler ve savaşlar içerisinde kurtarılacak sen olmayınca savaşmaya değmiyor.
-Seni seviyorum Michiru. Derin bir sevgiyle ve senin varlığın benim için en değerli hazine. Seni ölene dek koruyacağım ne pahasına olursa olsun.
-Bu kadar duygusallık yeter ne dersin biraz masaj fena olmaz. Haksız mıyım Haruka?
-Pekala bunu siz istediniz Bayan Michiru.
Haruka tüm kuvveti ile Michiru’nun boynunu omuzlarını ve belini ovmaya başlamıştı. Teni onun ellerinde ince belli bir kum saati gibiydi. Saçları sürekli olarak aşağıya akıyordu ve zaman onun o narin bedeninde anlamını kaybediyordu. Sonunu bilmemek yine de başlangıcını bilmenin verdiği hazla ihmal edilebilirdi. Michiru ise tüm ihmalkarlığın en büyük mükafatı idi.
Kutup noktasında ise yine soğuk rüzgarlar esiyordu.
Haruka Tenou yeniden yarışacak.
İnsanlar onu izlemek için sabırsızlanıyor.
Derin bir nefesi içine çekti karanlık bu onu uzun zaman önce yenen adamdı. Kendisini hezimete uğratan insan. Sarışın kızı ilk gördüğü yerde kendisine mağlubiyeti yaşadan iğrenç yaratık. Ölmeliydi ve durum bu kadar basitti. Emir buyurdu düşmüş tanrının şaşkın kölesine.
-Git ve al. Canını ve nefesini tüm enerjisini. Sana güveniyorum.
Ceres enerjinin bedeninde yayacağı hissi düşündü. Usulca tısladı. Gazetedeki resme avına odaklanmış bir hayvan misali baktı. Tüm karı birbirine katarak avının kokusunun peşine takıldı.
Haruka uzun zamandır yarışıyordu. Artık yarışlar onda stres yaratmıyordu. Sonucu biliyordu. O yenilmezdi. Yine de hızın verdiği heyecan ve çığlıklar. Adını haykıran kızlar. Benzin kokusu, lastik sesi ve dev gürültü… Bitiş çizgisinde salınan mavi saçlar ve sonrasında gelen kutlama. Her yarış aynı heyecanı taşıyordu onun için. Arkadaşları onun için yeniden oradaydılar. Yeniden onun galibiyetine sevinecekler yeniden birlikte eğleneceklerdi. Lastiklerini kontrol etti. Kaskını takmak için odasına doğru yürüdü. Tam o esnada üzerine doğru esen soğuk rüzgar ile ürperdi. Sonrasında gördüğü ise bir çift göz oldu.
-Soğuk öyle değil mi?
-Sen de kimsin?
-Ah bedeninden ruhunu aldığımda, ruhunu cehenneme yolladığımda meraklanma vücudunu tatlı bir soğuk saracak ve uyuşukluk tabii. Benimse beynimdeki damarlarıma kadar zonklama vücudumu saracak. Enerjin kalbimde atacak. Buna ihtiyacım var. Söyledikleri kadar cesur musun o halde sessiz ol.
-Sana teslim olacağımı mı sanıyorsun?
Koştu. Arkasına bakmadan uzun adımlarla koştu. Boş bir oda bulmalıydı. Piste çıkmak hem tehlikeli hem dikkat çekiciydi. Kızlar haklıydı düşman burada yanı başlarındaydı ve hedefi kendisiydi. Tarih tekerrürden ibaretti yeniden kendisini kovalayan bir düşman ve kaçan kendisi. Yüzünü bir gülümseme kapladı ve bağırdı.
-Ah kimin umurunda! Seni lanet olası gününü göreceksin! Yaratıcı gezegenim Uranüs bana gücünü ver!
Önce parlayan ışık Ceres’in gözlerini kamaştırdı. Olan bitene anlam veremedi. Neyse ki avına çok yaklaşmıştı ama farketmediği şey avının karşılık vermeye hazır olduğuydu. Sonrasında gördüğü ise kendisine doğru gelen dev bir depremdi. Sarsıldı ve gülümsedi. Kendisine karşı gelen bir düşman daha çok heyecan ve daha çok can çekişme yüksek enerji demekti. Ağzının sulandığını hissediyordu. Yine de avıyla ufak bir oyun oynayabilirdi. Avının kendisine bir bıçakla saldırmaya çalıştığını gördü. Uzaklaştı ama bıçağın eteğine gelmesine engel olamadı. Geriledi tam o esnada arkasında anlamamış gözlerle bakan kızı gördü. Tek hamlesi ile onu esir aldı.
-Pekala dahi çocuk. Eğer uslu bir kız olmazsan bu zavallı kızla da işimi görebilirim. Görevin insanları korumak sanıyorum öyle değil mi?
-Michiru!
-Hadi ama şimdi uslu biri ol ve teslim ol.
Çaresizlik…Yeniden yeniden ve yeniden! Her seferinde aynı kişi üzerinde oynanan oyun. Kaçıp Michiru’nun yem olmasını izlemeyecekti. Ceres ise öfkelendi. Tek bir hamle ile mavi saçlı kızın tüm gücünü emdi ve yorgun bedeni kenara doğru itti. Bir leş gibi… Haruka öfkelendi.
-Eğer tatlım canını önüme sunmazsan onun ölümünü izlersin. Son bir hamlem daha var bitmedi biliyorsun.
Haruka tüm gücünü topladı pes etmeyecekti.
Durdu düşündü. Tüm gücü ile yeniden saldırdı.
Ceres ise şaşkındı yeniden bir saldırı beklemiyordu. Bu denli güçlü ve hırslı kafasını karıştıran bir saldırı oldu bu. Düşündü devam ettiği takdirde elinde bulunan gücü harcayabilirdi. Buna değmezdi. O aptalın icabına sonra da bakabilirdi ya da kimbilir bu enerjide oldukça iyiydi. Tekrar vücudunu saran o enerjiye adapte oldu ve ortadan kayboldu.
Haruka ise bu aptal kadının karşısında şok olmuş gözlerle Michiru’nun yanına doğru koştu. Mavi saçlarını okşadı. Şanslıydı ki hala nefes alıyordu. Yine de hiç olmadığı kadar korkmuştu. Yanağından usulca öptü. Tam bu esnada kızlar koşarak olay yerine gelmişti.
-Kızlar geç kaldınız. Oldukça
-Haruka, Michiru iyi misiniz?
-Michiru iyi değil ona bakın. Ami?
-O iyi olacak Haruka merak etme sadece biraz dinlenmesi gerek.
Yeniden düşmanın hedefi olmak ve aynı duyguları yaşamak Haruka içinde oluşan duyguyu hissetti. Onun ölümünü birlikte dahi olsa izlemeyecekti. İyilik veya kötülük onun canını acıtan her can son bulacaktı. Eğer adalet varsa her şey eskisi gibi olacaktı. Sonrasında oluşan derin sessizlik düşmanın kararlılığının en büyük kanıtıydı.
...
Masal yeniden hayat buluyordu...
Zaman bütün asiliği ile akıyordu...
Prenses’in Düşü bir kez daha uçurumun kenarında araf ile hayat arasındaydı...
Her şey belirsiz olabilirdi...
Her şey can yakabilirdi...
Ama belki de ne en iyinin, ne de düşman sıfatını taşıyanın aklına gelmeyecek tek bir şey vardı...
Kötülerin dibinde yer etmiş bir kehanetin yeniden can bulması...

‘Zamanın efendisi idi sıfatı...
Gözleri kara, yüreği ise kapılar ardında...
En dibindeydi evrenin...
İsmi olmayan bir yerde yeniden doğmayı beklerdi...
Bir prenses’in kabusu...
Tanrı’nın kızının ise celladı...
İleri zamanda tanrı uyanığında...
Korkunun adı yeniden o olucaktı...
Chronos...’
(Kehanetler Kitabı)

Chronos gelirse Hadeste gelir onu özledim

yıne cok guzel bır bolumdu cok tesekur ederım yenı bolumu heyecanla beklıyorum.

Ben her ff geç kaldığımdan buna da geç kaldım o yüzden toplu yorum yapıcam öncelikle şuan soracağım sorular için çok çok özür dilerim ama kaafamda soru işareti kallsın istemiyorum

1-Şimdi 5.bölümün sonunda Mamoru resim çerçevesine bakıp Chibi-Usa diyor ya hani önceki ff Serenity ve Endymion'un çocukları Darien 'di.Önce o doğduğuna göre niye Chibi-Usa dedi ? kesin ben yanlış anlamışımdır ama yinede kafam karıştı sorim dedim
2-Niye hep benim zavallı prensesim kıskanıyor Mamoru'yu,Mamoru kıskansın banane işte banane Aslında cevabını biliyorum çünkü Serenity Beryl hatırladı ama yinede Mamoru'nun kıskanacağı kara yağız bir delikanlı bulsanız süper olur Mamoru onu kıskanır maço mamoru'yu görürüz biraz =))Kıskançlıkan çatlasın görsün nasıl bir acı Yalnız ben Mamoru'yu çok seviyorum her ne kadar ona acı çektirmek hoşuma gitsede öyle
3-Usagi'nin dönüşememesinin sebebi varisimiz onu güçsüz bırakması mı?
4-Bir daha dönüşemeyecek mi?
yoksa şöyle mi olacak Usagi doğum yapcak geçmiş tekrarlanmaya başlayacak ve asıl savaş olucak sonra darien ve endymion ölümünü göze alamayıp büyük bir güçle mi gelecek.Yada varis onları kurtarıcak mı?Yoksa Yüce Selene diyip durduğumuz arkadaş gelip serenity'e yardım mı edicek.Yuhh ya resmen yazdım
5-Ve beni derbeder eden o kısım usagi onları gördü yazmışsınız Mamoru ve o yaratık varya onu.Ben orayı okuyunca ellerim titremeye başladı.Burda ne küfürler ediyorum Mamoru'ya
6-Yüce Selene'yi de görmek istiyorum onada yer verseniz süper olur hazır geçmişe gitmişken
7-Bu Chronos'un Serenity'Le tam olarak derdi nedir ben hala kavrayamadım o olayı
8-Zeus'la konuşan kim ceres kim ya" -Uzun zaman oldu sevgilim çok uzun zaman ve yeniden seninleyim. " diyo kime diyor buuuuu Benim kafa bir milyon
9- Bayan Kato mudur her ne halttır onu Mamoru'nun etrafında görmek istemiyorum.Hattta onun yanında bir dişi görmek istemiyorum Usagi dışında tabii
Ama çok güzeldi yaa ben okulumu felan bitirip işimi elime alınca sizi yönetmen yapcam kendimde yapımcı olcam bu hikayeyi herkes görücek.Harry Potter yanında halt edicek gerçi o film bizimki dizi olur sanırım yada siz nasıl isterseniz o olsun ya da o Naoko'yu blup çizdirsek mi. Beynim sulandı hahaahah süper ya anneme anlatıyorum hikayeyi anne keşke gerçek olsa dimi diyorum "sen yine o hikayeyi okuyosun dimi yakında gerçekle hayali ayıramıcaksın" diyor bana Okurken sıkılabilirsiniz hatta ohaa bu ne okumuyom lan da diyebilirsiniz yani ben olsam derim duyduğuma göre yeni bölüm yarın geliyomuş doğru mu

Yine muhteşem bir bölümdü.Chronos geliyor mu?usagi hamileyken hemde geçmiş yine kendini tekrarlıyor güzel bir geleceğin oluşacağını bilmek rahatlatıyor tüm olumsuzluklara rağmen sanırımım bu sefer usagi, bebeğini kaybetmiycek değil mi ?yine usagi acı çekmeyecek değil mi?neyse yeni bölümü bekliyorum.

Sorulara bak anaaaaam
Ağzım bir karış açık okudum ikinizin de yorumlarını...
Elacım, soruların hepsinin cevabı zamanla geleceği için hiçbirini cevaplayamıyorum şimdi Okudukça çözülecek her şey.... (Artık nolur diğer hikayeme de bir yorum yap çatlayacağım acaba ne düşünüyor diye düşünmekten)

Prensesbenim...çok teşekkürler tatlı yorumun için