gelsin o zaman xD

Sen, herhalde kendi ellerimin arasında can vereceksin, heee? Ne dersin? Lan. Baksana sen ablana Gazabımı gösterttirme bana şimdi. Ça - buk devam et de bu hikayenin sonunu görelim laaa

Valla onu bunu bilmem yani. Devam edilip de bitirilirse amenna. Her şekilde varlığımı hissettiririm. Hele ki bazı kişilerce benim sessiz ve uzaktan da olsa takip ettiğimi bilenler vardır. Bilemiyorum yani -_-



NOT:

Irma: Ana. Tan Abla... Şey...

TanGel: Sana demedim mi? Senin Azrailin olurum diye. Ha ha geldim ve sana işkencelerden işkence beğendireceğim. Çabuk yaz. Devam et. Yoksa...

Irma'nın içi tir tir titrer ama dıştan sadece gözlerinde bir titreklik vardı. Çünkü içten içe biliyordu ki elleri titrerse yazamaz, yazamazsa da Tan ablasının o büyük işkence tarzlarına maruz kalacaktı. O yüzden kaskatı şeklinde PC başına dönüp artık o kadar hızlı ve çevik şekilde yazıyordu ki hikayeyi bitirir ve bitmiş vaziyette ilk Tan ablasının okumasını sağlar.

TanGel: Afferin sana. Ohhhh be

Irma:

Ablası, Irma'ya öyle sarılır ve güven verir ki bir an hemen kaybolur. Irma bayılacağı sırada ablasının o kucaklayışı korku değil sevgi ve minnet borcu hisleri ile PC başına hikayesine bakakalır. Gülümser ama gözlerinden birer damla yaş akar...

Devamı gelecek mi? Hahahhaha

Koskoca yabancıyı harcadı sanada acımaz söyleyeyim