hımm
güselmiş yeniler
ama ben yokum hala ya

Güneş Savaşçısı: güneş
Neo Queen-Serenity: Amara

Bölüm_19_

Aniya karanlık bir odada tutuluyordu. Sadece mahsen kapısındanın altından bir kaç ışık süzülüyordu. Korkmamaya çalışıyordu ama elinde değildi. Bir an geçmişini hatırladı... mutlu günlerini... kendisini kurtaracak kişiyi bekliyordu. Onun yakınlaştığını hissediyordu. Ama bu yeterli değildi. Birden mahsenin kapısı açıldı ve muhafızlar Aniya yaşlarındaki küçük bir elementisi mahsene atıp gittiler. Aniya hemen ayağa kalktı. Gözlerini kıstı ve:
-Sen kimsin ve burda ne işin var?!
....:
-Ben Güneş... kaçırıldım..
Aniya:
-O zaman başımıza aynı şey gelmiş...
Güneş:
-Ben ben korkuyorum dedi ve ağlamaya başladı.
Aniya:
-Sakin ol lütfen. Ben Aniya... burdan çıkacağız söz veriyorum...
Güneş:
-Saol Aniya ama beni neden kaçırdılar?
Aniya:
-Galiba bize birkaç deney yapıcaklar... gücümden yararlanmak istediklerine eminim dedi ve Güneş’in yanına oturup beklemeye başladı. Çünkü bu demir mahsenin içinde yapabilceği hiç birşey yoktu...

O sırada...

Laya:
-Yume anlamıyorum... Neden bana yardım ediyorsun?
Yume:
-Bilmiyorum sanki içimden bir ses bunu yapmamı söylüyor...
Laya:
-Anlıyorum dedi ve o da aynı sesi duyduğunu fark etti. İçinde bir sıcaklık, bir değişiklik vardı sanki. Bu daha çok bir kaç anı gibiydi. Laya’nın birden gözleri kapandı... içindeki ses iyice gürleşti. Laya birden geçmişine döndü. Küçük bir kızın sesi ona ‘oynalayalım mı? Hem abicik de oynasın hadi hadi lütfen’ dedi. Ses birden soluklaşıp yok oldu ve Yume’nin sesine dönüştü...
....:
-Laya,, Laya beni duyuyor musun? Laya....
Laya:
-Av başım dedi ve ayağa kalktı..
Yume:
-Bayıldın ve attan aşağıya düştün... çok korktum iyi misin? Dedi ve Laya’yı ayağa kaldırdı.
Laya:
-tamam tekrar yola çıkalım dedi ve ayağa kalktı.
Yume:
-Ama geldik!!
Laya:
-Olamaz dedi ve karşısındaki kocaman şatoyu izledi.
Yume:
-Tamam.. hadi gidelim...
Laya:
-Dur öyle pat diye dalınmaz.!
Yume:
-Sakin ol Laya dedi ve ellerini oynattı kapıdaki iki askerin altındaki toprak parçası oynayınca iki askerde hava uçtu.
Laya:
-Tamam.... gidelim...
Yume:
-Sevindim dedi. Büyük metal kapıdan içeri girdiler. Şato çok normal görünüyordu... hep tahmin edilen gibi uzun, az pencereli ve lacivert. Laya hemen iç kapıdaki muhafızları keskin buz parçalarıyla duvara yapıştırdı. Şatonun kapısını da birkaç buz parçasıyla kırdı. Sonra kamufulaj için bütün suyu su buharına çevirdi. Ortalık gözükmüyordu. Tabi Laya için değil. Yume’nin bileğinden tutup saraya sızdı. Birkaç muhafız önlerinde küçük bir elementistin bileğinden tutuyordu. Yume hemen muhafızları etkisizleştirdi. Laya küçük elementistin yanına geldi. Ve eliyle ağzındaki ipleri çözdü. Serbest kalan kız hemen Laya’nın arkasından yaklaşan askeri havalandırdı. Asker tekrar yere düştüğünde bayılmıştı.
...:
-Teşekkür ederim... ama siz kimsiniz?
Laya:
-Buna vakit yok gitmeliyiz dedi ve küçük hava elementistinin elinden tutup koştu... su buharı yüzünden askerlerin çoğuyla savaşmak zorunda kalmadılar. Ama fark eden askerler ateşler fırlatıyordu.
Laya:
-Yine mi ateş elementistleri! Dedi. Yukarı çıktıkça askerlerin sayısı artıyordu. Laya birkaç mahsen kapısı açtı. Ama içlerinde Aniya yoktu. Yine de bir sürü elementist ve deney hayvanı kurtardı. Bu şato kime aitti ve şatonun sahibinin planı neydi? Laya Aniya’yı hala bulamamıştı. Sonunda tek bir kapı kalmıştı. Laya içinden Aniya’nın çıkacağına emindi ama kapıyı açtığında mahsen boştu...

O sırada...

Kojito:
-Mira ben teşekkür ederim ama Aniya ve Laya’yı merak ediyorum...
Mira:
-Anlıyorum Kojito ama senin yaraların çok ağır.... keşke su elementisti olsaydım... belki o zaman sana yardım edebilirdim....
Kojito:
-Zaten şuan da çok yardımcı oluyorsun Mira...
Mira:
-Teşekkürler ama benöyle düşünmüyorum... dedi ama çalılıkların arkasından gelen sesle irkildi... Çalıların arkasındaki kim yada neydi?

Şatodan çıkmaya çalışan üç elementist....
Laya:
-Olamaz.... Aniya nerde!
Yume:
-Neden burda değildi?!
...:
-Aniya da kim? Ve siz kimsiniz?!
Laya:
-Aniya aradığımız küçük elementist... sen onu hiç gördün mü? Şey o yeşil gözlü ve kızıl saçlı bir kız... Bu arada ben Laya.
Yume:
-Ben de Yume..
...:
-Tamam... Laya ben Amara.... söylediğiniz kızı hiç görmedim... bende kaçırıldım ve ne yapacağımı bilemedim... siz beni kurtardınız...
Laya:
-Peki Aniya nerde?!
Yume:
-Belkide hiç burda olmamıştır... belkide bazen hisslerimiz yanılabilir...
Amara:
-Ben teşekkür ederim...
Yume:
-Hadi Laya burdan çıkmalıyız dedi ve Laya ile Amara’nın elinden tuttup koştu... Çıkışa ulaştıklarında yine karşılarına ateş elementistleri çıktı. Yume onları bir harekkette bayılttı ve kendini dışarı attı.
Yume:
-İyi misiniz kızlar?
Laya(başı eğikti):
-Onu bulamadık... ve asla bulamıycağız dedi ve göğüsünden çıkan bir ışıltıyla havaya yükseldi.


........................................................Devam Edecek.........................................................

Çok güzeldi yeni bölüm

Güzel olmuş yeni bölüm de ben ne elementistiyim acaba **?

hmm.... çok yorum yoktu biraz beklettim.... buyrun


Bölüm_20_

Gezegeni sabahları aydınlatan yıldız batıyordu... herkes yorgun bir günün sonucunda dinlenmek için eve çekilmişti. Umutsuz ormanda ise Mira ve Kojito kendilerine yaklaşan şeyi bekliyorlardı.
Kojito:
-O çalılıkların arkasındaki ne?
Mira:
-Bilmiyorum ama Laya’ya söz verdim! Seni koruyacağım dedi ve önlerine çıkacak yaratığı bekledi. Tam tahmin ettikleri gibi çalıların arkasından çok yırtıcı ve aç bir hayvan olan kat, çıktı.
Kojito:
-Harika dedi ve ısındıkları ateşi katinin önüne yönlendirdi. Kati bağırarak geriye adım attı. Ama hala vazgeçmişe benzemiyordu. Çünkü arkasından başka katiler geldi.
Mira:
-Olamaz şimdi ne yapacağız?! Demesiyle birlikte Kojito’nun ayağa kalkması bir oldu.
Kojito:
-Sen sadece ateşimi artıracak oksijeni sağla bana yeter!
Mira:
-Tamam dedi ve Kojito’nun her yere ateş fırlatmasını bekledi.
Kojito:
-Şimdi! Dedi ve oksijenle çoğalmış ateş bütün katilerin önünde yanmaya başladı. Kojito’nun acısı çok artmıştı.
Mira:
-Gidelim burdan!
Kojito:
-Tamam dedi ve atına gitmeye başladı ama acısı yüzünden ayakta duramıyordu. Mira hemen arkasına geçip ona destek verdi ve Kojito’nun altındaki hava kütlesini oynatarak Kojito’yu atına bindirdi.
Mira:
-İyi misin? Dedi ve Kojito’ya baktı.
Kojito:
-Evet! Hadi gidelim...!
Mira:
-Tamam dedi ve atına atladı. İki elementist böylece katilerden kurtuldu... Çok ilerde hafif bir ışık kütlesi belirdi.
Mira:
-O da neydi öyle?
Kojito:
-Bilmiyorum! Dedi ama sanki oralarda bir yerlerde Laya’nın varlığını hissetmişti...

O sırada..

Güneş:
-Aniya merak etme Laya dediğin kişi gelicektir...
Aniya:
-Hayır gelmiycek! Beni tamamen unuttular! Kojito da öyle dedi ve o da göğüsünde yanan bir ışıkla havalandı...
Güneş:
-Aniya! Aniya! Ne oluyor?!

Laya da aynı şeyleri yaşıyordu. İki elementistte hiç yapmaması gereken bir şeyi yapmışlardı... Umutlarını kaybetmek..!

Yume:
-Neler oluyor?
Amara:
-Bilmiyorum! Laya bizi duyuyor musun?! Dedi ama boşunaydı. Laya da Aniya gibi havada asılı duruyordu. Gözleri kapalıydı. Ve kolları iki yana açıktı. Laya hiç kimseyi duyamıyordu... sadece anılarındaki sesleri... o küçük kızın seslerini.... kuşların ötüşünü.... Laya sanki geleceğini hatırlıyordu... ama bu nasıl olabilirdi ki? Hatırlamak geçmişteki birşeyi tekrar hissetmektir... ve gelecek hatırlanamaz... çünkü daha yaşanmamıştır...

O sırada aynı şeyleri Aniya da yaşıyordu. Ama Aniya hiç şaşırmadı çünkü o bunların hepsini biliyordu. Aniya birden aşırı parlamaya başladı ve mahsenin demir duvarları eridi. Güneş neler olduğunu anlayamadan Aniya’ya bakıyordu. Aniya sanki bütün bu mahseni biliyormuşçasına Güneş’e elini uzattı. Ama Aniya kendinde değildi. Bunları yapan o değildi. Güneş Aniya’ya elini verdi. Aniya bir anda Güneş’i de havaya kaldırdı. Artık Güneş de şöyle böyle uçuyordu.
Erimiş mahsen kapısının önüne birkaç asker geldi. Aniya yine kendi kontrolü dışında elini uzattı ve bütün askerler duvara yapıştı. Aniya sonunda tavanda da kocaman bir delik açtı. İşte Güneş o zaman yer altında olduklarını anladı. Aniya toprağı delerek yukarı çıktı ve Güneş ile birlikte Laya’nın yanına uçtu. Laya’da aynı şekilde havada asılı duruyor ve hala anılarını görüyordu. Aniya Güneş’i yavaşça yere yani Yume ve Amara’nın yanına bıraktı. Güneş hafif bir iniş yaptı. Sonra Laya ve Aniya karşılıklı olarak birbirini bekledi. Birden ışık o kadar parladı ki ortalık seçilmez oldu. Ama bu kısa sürdü. Aniden ikisininde ışığı söndü ve ikiside yere düştüler.
Laya- Aniya:
-Ahh!
Yume, Amara ve Güneş yanlarına geldi.
Yume:
-Kızlar siz iyi misiniz?
Laya:
-Av başım çok ağrıyor...
Aniya(kızlara arkasını dönmüştü ve yanan şatoya bakıyordu):
-Şato... bunu siz mi yaptınız?
Güneş de aynı şekilde şatoya bakıyordu. Şato resmen çökmüştü. Mahvolmuştu.
Yume:
-Bu nasıl oldu?
Aniya:
-Bu benim için mi beni kurtarmak için? Dedi. Laya şaşırmış Aniya’nın yanına geldi ve elini onun omzuna koydu.
Laya:
-Aniya... ben ben seninle ilgili birkaç şey hatırlıyorum... ama sanki... hatırlamak değil bu gelecekten biryerler görüyorum sanki...
Aniya:
-Sen sen benim için mi bu kadar savaştın!? –Hala şatoya bakıyordu-
Laya:
-Şey... senin için endişelendim... Demek seni yer altında saklıyorlardı...
Aniya (gözlerinden yaş gelmişti):
-Ben... ben çok korktum... dedi ve Laya’ya sarıldı. Laya ilk şaşırdı ama sonra o da Aniya’ya sarıldı...
Laya:
-Tamam canım şimdi geçti... dedi ama hala başı çok karmaşıktı...
Aniya(bir süre sarıldıktan sonra ayrıldı):
-Teşekkür..... teşekkür ederim...
Laya:
-Ooo bitanem.... sen ne zaman istersen..
Aniya:
-Koji nerde? Dedi hala ağlamaklı olduğu için Laya çok abartmadan konuşmaya çalıştı...
Laya:
-Imm... kendini çok yormuş... yaraları artmıştı. Gelmesine izin vermedim...
Aniya:
-....
Güneş:
-Ben Güneş.... dedi ve güldü. Herkes kendini tanıttı.
Aniya kendisine oturacak bir köşe bulmuştu... ama Kojito’yu çok merak ediyordu. Cesur olması gerekiyordu...



........................................................Devam Edecek.........................................................

daha önce bakamamıştım, birkaç bölümü tekrar tekrar okudum. Harika bir yeteneğin var macera fanfic'leri konusunda Yine harika bir bölümdü yeni bölümü 50000 gözle bekliyorum

qerçekten başarılı,seçtiğin anlatım tarzı sana ait ve üslubunu beğendim cidden..

Sonunda okumadığım tüm bölümleri okudum ve şok oldum cane mükemmel yazmıssın aklına fikrine eline koluna sağlık xD
şimdi hikayeyle ilgili genel b yorum yapıyım ettooo..

Kojito kendini fazla yoruyor.
Mira çok fazla ilgileniyo kojitoyla nedeni layay söz vermiş olması olsada gıcık oldum ona xD xD;
Aniyadan çıkan güç nedir öyle yaa
Bücür çenebaz bi kızdan çıkan büyük güç hmm
peki layanın GELECEĞİ ! hatırlamasına ne demeli geleceği görmüyo birde hatırlıyo oyksa gelecektenmi geldi bunlar xD xD
(chibiusa mod)
Peki neden Aniya ile ilgili hatıraları var diğerleriyle değilde Aniya ile ilgili ?
Ayrıca şu Yume denen kızdaki ses ve Layadan gelen aynı ses bnlar ilişkileri ne..
Çok ilginç olmus hikayenin dewamı cane yeni bölümü bekliyorum


pww gözlerim ağrıyo o.O xD
çok güzeldii....
Kojito - Laya 4 ever
ama biz nerdeyiz ya rüya ile Senaya ne halt ediyo
Bizide getir hikayeye yhaf özeldim kendimi xD

Bölüm_21_

Birgün daha bitmişti... herkes çok yorulmuştu... Aniya ise birşey saklıyor gibiydi. Kimsenin yanına yaklaşmadı. Laya onu fark eder etmez yanına gitti.
Laya:
-Aniya iyi misin?
Aniya:
-Evet dedi ilgisiz bir şekilde.
Laya:
-Peki... Neden yanımıza gelmiyorsun?
Aniya:
-Canım istemiyor...
Laya(kolunu Aniya’nın arkasına attı):
-Pekela... Bende seninle oturucağım...
Aniya:
-....
Laya:
-Bak yıldızlara ne çok yıldız var. Hepsi birbirinden farklı öyle değil mi?
Aniya:
-....
Laya:
-Çünkü hepsi bir fark yaratıyor. Hepsi farklı şekilde muhteşem.
Aniya:
-Peki neden küçük yıldızlar daha az parlıyor?
Laya:
-Çünkü onlar daha kendilerine inanmadılar... Sende kendine inanmalısın Aniya dedi.
Aniya:
-Ama ben çok güçsüzüm... Baksana kaçırılıyorum bile.
Laya:
-Ama canım sen daha parlamak için kendine inanmadın...
Aniya:
-....
Laya:
-Gel dedi ve Aniya’yı kucağına yatırdı. Sonrada yıldızları seyretti.
Aniya:
-Abla... ben parlayan bir yıldız olmak istiyorum dedi. Laya çok şaşırmıştı. Bu ona ilk kez abla denilişiydi. Kendini huzurlu hissetti. Tam konuşacaktı ki Aniya’nın kucağında uyuya kaldığını gördü.
Laya:
-İyi rüyalar... dedi ve Aniya’nın yanına uzandı. Sabah olduğunda Laya yemyeşil çimlerin üzerinden kalktı ve gözlerini açtı. Aniya çoktan ıslık çalmış ve atını bulmuştu. Diğer elementistlerde yavaş yavaş uyandı. Laya Aniya’nın yanına gitti.
Laya:
-Sen ne zaman kalktın?!
Aniya:
-Boşver sen Kojito’yu bulmaya gidiyorum ben!
Laya:
-Bekle bu işi birlikte yapmalıyız...
Aniya:
-Benim yardıma ihtiyacım yok. Dedi ve atına yöneldi ama Laya onu kolundan tutarak durdurdu.
Laya:
-Bir daha kaçırılmak ister misin?!
Aniya:
-.... tamam sadece 30 saniyeniz var!
Laya diğer kızların yanına gitti ve hazırlanmalarını söyledi. Herkes aceleyle eşyalarını topladı ve atına bindi. Güneş de Yume’nin arkasına oturdu.
Amara:
-Tamam hazır mıyız?!
Yume:
-Ben hazırım...
Güneş:
-Bende dedi ve gülümsedi.
Laya:
-Hadi gidelim... dedi ve önlerine dört nala atılan Aniya’nın peşinden gittiler. Laya Aniya’nın yanına yaklaşmak için atını hızlandırdı.
Laya:
-Dün bize neden böyle olduğunu biliyor musun? Bilmiyorsan neden merak etmiyorsun!
Aniya:
-....
Laya:
-Biliyorsun değil mi?!
Aniya:
-Beni rahat bırak! Dedi ve atını hızlandırıp ilerledi.
Laya( arkasına döndü ve diğerlerine baktı):
-Kızlar hadi. Aniya bizi beklemiyor... Hızlanalım... yine başına birşey gelicek!
Amara, Güneş ve Yume anladıkları anlamında başlarını salladı ve atlarıı hızlandırdı.
Amara:
-Tamam. Ben ülkeme dönüyorum. Kurtardığınız için teşekkürler dedi ve yol ayrımında sağa doğru gitti.
Güneş:
-Güle güle...
Laya:
-Hoşçakal ve önemli değil.
Yume:
-Görüşürüz dedi ve diğerlerini takip etti. Aniya sadece atını koşturuyordu nereye gittiğini bile bilmiyordu. Sanki sinirliydi. Laya Aniya’ya arkadan seslendi.
Laya:
-Aniya yanış yöne gidiyorsun. Kojito ve Mira umutsuz Vadi’de.
Aniya hiç birşey demeden Laya’ların arkasından gitti.
Yume:
-Laya ben ...ben ... Lütfen gülme ama daha önce tanışmışmıydık. İçimde sana karşı bir duygu bir his var...
Laya(atının eğerlerini sallayarak):
-Hım...Aslında galiba bende de o çeşit bir duygu var.... dedi ama Umutsuz Vadi’nin girişine varmışlarıdı. Laya hemen Kojito’yu bıraktığı yere sürdü atını. Geldiğindeyse hemen indi atından. Çok şaşırmıştı.
Laya:
-Burda olmalıydılar... ama burda terk edilmiş bir kamp var....Kojito nerde?!
...:
-Belki inanırsan burda olur...
Laya:
-Kojito!!
Kojito:
-Laya Aniya sizi gördüğüme o kadar sevindim ki. Dedi ve Laya’ya sarıldı. İkisininde yanakları kızardı.Kojiyo sonra da Aniya’nın önüne eğilip Aniya’nın omuzlarına kollarını attı.
Aniya:
-Koji..
Kojito:
-İyi olmana sevindim. Dedi ve ayağa kalktı.
Yume:
-Selam ben Yume dedi.
Kojito:
-Memnun oldum ben Kojito.
Mira:
-Bende Mira. Dedi ve Yume’nin elini sıktı. Herkes sevinmişe benziyordu. Laya Kojito’nun bileğinden tutup bir ağacın önüne götürdü.
Laya:
-Şimdi bir açıklama bekliyorum!
Kojito:
-Ne konuda?!
Laya:
-Nasıl parlayıp havalanmam konusunda! Ve ayrıca Aniya’ya da aynısı oldu! Lütfen cevap ver!
Kojito:
-Bunu tam olarak nasıl açıklayacağımı bilmiyorum Laya ama...
Laya:
-Ama ne?
Kojito:
-Siz yapmamanız gereken birşeyi yaptınız demek bu.
Laya:
-O neymiş?!
Kojito:
-Umutlarınızı yani inançlarınızı kaybettiniz. Bu kesinlikle yapmamanız gereken birşey! Ölebilirdiniz. Ne kadar korktum...
Laya:
-Umudumuzu kaybetmekle ölmenin ne alakası var!
Kojito:
-Koruyucu Prensesler için çok anlamı var!
Laya:
-Peki o sesler neydi! Küçük bir kız bana ‘abla abla benimle oynar mısın?’ diyordu...
Kojito:
-Gerçekten bunu hatırladın mı?

.......................................................Devam Edecek.........................................................





ÖHÖM yorumlar lütfen geç kaldı özür dilerim oynadığım bir oyundan başımı alamadım.... Sena sana da gözlerin ağrıya ağrıya okuduğun için teşekkür ederim

serenity_endymon ve <3 e de teşekkürler

ya ben ne elementistiyim anlamadım hala bu arada güzel olmuş

şimdi öğrenirsin ^^
Bölüm_22_ 

Gün batımını yeşil çimlerin üzerinden seyretmek her ne kadar da rahatlatıcı olsa da Laya gerçekten son gğnlerde neler olduğunu bilmeden meraklanıyordu. Ne kadar soru vardı aklında. Yume 'nin yanında neden kendini acayip hissediyordu? Aniya'ya ve kendisine aynı anda olan şey tam olarak neydi? Hatıralarında ya da geleceğinden gördüğü şeyler... O kız kimdi? O sesler peki? Ya da o his? Soruların yanıtları Kojito'da olmalıydı. Sonuçta o bir gardiyandı...
Laya:
-Tamam Kojito! Şimdi bana herşeyi teker teker anlatıcaksın!
Kojito:
-Sizin yani Koruyucu Prenseslerin birden çok özelliği var. Ama senin yaşadıkların ve Aniya'nın yaşadıkları farklı Laya...
Laya:
-Fark derken?...
Aniya:
-Sözünü kesme! ( Laya tam karşılık verecekken Kojito devam etti)
Kojito:
-Evet siz ikiniz diğer Koruyuculardan da farklısınız... Siz geçmişte ve gelecekte anıları olanlarsınız... Siz hep öyle oldunuz. Ve olacakasınız.
Laya:
-Benim gördüklerim...
Kojito:
-Senin gördüklerin?!
Laya:
-Ben bana abla diyen bir kız duyuyorum... Bana 'Abla benimle oynar mısın?' diyor.... Ama çok tanıdık bunları düşündükçe de başım ağrıyor dedi ve başını tutarak yere eğdi.
Kojito:
-Neyden bahsettiğini bilmiyorum bu bir hayal olabilir?!
Laya:
-Ama sanki hayalden ötesi hissediyorum.
Aniya:
-Sen delirmişsin...!
Kojito:
-ANİYA!
Aniya:
-Ne! Söylediklerine hiçbir anlam veremeden ona inanıyorsun. Bence o bir Koruyucu değil. Ben öyleyim....!
Kojito:
-Hayal aynası asla yalan söylemez Aniya! Yeter artık sürekli başını belaya sokuyorsun! Ya susup bizimle gelirsin ya da kaybolursun!
Laya:
-Kaybolmak?!
Kojito:
-...
Aniya:
-Eğer bir Koruyucu Prensesin dışında biri bu meseleyi öğrenirse gardiyanlar öğrenen kişiyi yok etmelidir. Eğer gardiyan ölürse bu iş diğer gardiyana kalır.
Kojito:
-Ve eğer bir Koruyucu bu bilgileri öğrenip sorumluluktan vazgeçerse doğuş nedeni olmaz yok olur.
Laya:
-Bunu bana daha önce söylemedin! Ve ben öğrenmiştim! Eğer teklifini kabul etmeseydim ben toz olucaktım!
Aniya:
-İyi tamam Ben sadece arkanızdan geliceğim ! Dediği an Laya kalkmış ve ordan uzaklaşmıştı. Kojito ise Aniya'ya sinirlenip başka yöne doğru gitmişti. Aniya içinden acı acı ağlamaya başladı. Laya bu sefer geçekten hayatının eskisi gibi olamıycağını anladı. İlerdeki içi gözükebilen bir gölün içine atladı ve birden parlayıp suyla bütünleşti. Bu onu biraz olsun rahhatlatmıştı. Acaba delirmiş miydi? Kojito ise hala yürüyordu. Sonunda bir ağacın yanına geldi ve kolunu yasladı. Ağaç birden alev aldı. Kpjito kırmızı bir ışıkla parladı ve ateşin içinde ellerini iki yana uzatıp sadece bekledi. Aniya'nın göz yaşı toprağa temas ettiği anda Aniya'nın çevresindeki bütün toprak parçaları havalandı ve Aniya'nın üstünde bir tabaka oldu Aniya da parladı. Yume, Güneş ve Mira kamp ateşinin yanında sesizce oturuyordu. Birden parlayan elementistlerinin ışığını gördüler.
Mira:
-Tamam bu gerçekten acayip!
Yume:
-Neler oluyor?!
Güneş:
-Bilmiyorum?!
Mira:
-Ben göle gidiyorum!
Güneş:
-Bende orman yangınana belki ateşi püsküterek söndürebilirim?!
Yume:
-Bende şu toprak kütlesine gidiyorum! Dedi Mira, Güneş ve Yume sırasıyla göle, yanan ağaca ve nedensiz ( tabiki onlara göre ) havalanan toprak kütlesine koştu. Laya suyun içinde suya Laya resmen suyun içinde yok olmuştu su seviyesi yükselmiş havaya bir kütle halinde çıkmıştı.

Mira (gölün kenarına varmıştı):
-Neler oluyor? Dedi ve İçinde bir kızın hatlarını gördü. Bu Laya'ydı! Ama su olmuştu sanki içinde ellerini çaprazlamış duruyordu.
-Laya sen misin? Beni duyabiliyor musun?! Laya! Dedi ama Laya'nın gözleri hala kapalıydı. Havada duran su kütlesinin içinde o da havada duruyordu. Hiç hareket etmeden.

O sırada...

Güneş (yanan ağacın 3-4 metre yakınına gelmişti):
-Hey bu nasıl oldu orman yangını kendi kendine olmaz?! Dedi. Ateşin içinde aynı Mira'nın gördüğü gibi Kojito vardı. Kojito gözleri kapalı ateşin içinde duruyordu.
Güneş:
-Kojito! Na yapıyorsun! Dedi ve ateşi kontrol ederek söndürmeye çalıştı ama olmuyordu.

Aynı esnada...

Yume( havalanan toprak kütlelerinin önünde duruyordu ):
-Ne oluyor! Dedi ve aynen Laya ve Kojito'ya olan gibi Aniya'nın da toprağın içinde belirsizleştiğini gördü.
- Aniya?!


Bilinmeyen gezegende...

...:
-Efendim... Plan haarika gidiyor...
...:
-Kaçmayı başardılar dimi?
...:
-Aynen öyle..
..:
-Harika! Dedi ve çok kalın sesiyle bir kahkaha attı.
..:
-Şimdi ne yapalım efendim?!
..:
-Bizim yapmamız geereken Bir şey yok gerisini 'o' halleder.
..:
-Elbette efendim...
..:
-Haha! Tuzağımıza düştüler! Dedi ve oda boyunca yürüyüp başka bir odaya girdi.
...:
-Plan harika gidiyor!
..:
-Tamam en git ben seni çağıracağım zaman geldiğinde... Artık hakimiyet bizim olucak!


......................................................................Devam Edecek.....................................................................

Aniya iyice şımardı !
Layaya çok kötü davranıyor !
doğal olrak kojitonunda canını sıkıyor !
Layanın su ktlesi ,Kojitonun alev topu, Aniyanın toprağı bunlar ne anlama geliyor
plalar bumu baska gezegen neresi
bu kart sesli adamlar kim !
anam iyice ilginçleşmeye basladı hikaye cane yeni bölümü bekliyorum biran önce
süper bi bölümdü eline sağlık

hikayen çok hoşuma gitti sana özel mesaj atıcaktım ama yeterince mesajım yokmuş o yüzden atamadım bende hikayede olmak isterim bide bi önerim var hani 4 çeşit elementis var ya işte mesela başka bir çeşit elementis çok uzun zaman önce yok olmuş olsa yani karanlık elementisi olsa gibi (sanırım saçmalıyorum boş ver benim dediklerimi hikaye mükemmel)

yeni bölüm ne zaman???hevesle bekliyorum bağımlısı oldum