çok güzel bence devam et merak ettim

....................BAŞLANGIÇ.................
Bir sene önceydi.Manon bir elin dokunuşuyla irkildi.Bu Miharu'ydu.
_Ne...ne oldu bir şey mi var?diye kekeledi.
_Kızım haberin yokmu?Chiaki varya...
Chiaki Manon'un sınıfından bir çocuktu.
_Evet ne olmuş ona?
_Manon,üst sınıftan bir kız çıkma teklif etmiş ona.
_Ne!Rezaletin alası...Peki Chiaki ne diyor bu işe?
_Ne diyecek Manon bizim dediğimizi diyor.
_..........
_Manon..
_Efendim.
_Sence bir kız kendinden küçük bir çocuğa aşık olabilir mi?
_Ne biçim soru bu?O-la-maaaaaaaz
Miharu yerinden kalktı kendini sımsıcak kalorifere yasladı.
_Büyük konuşmaya gelmez Manon...
............................
bir sene sonra...
Kapı gürültüyle açıldı.Birden içeri bir çocuk girdi heyecanla.
_Miharu'ya da bakın...Az değilmiş bu kız harbi...Küçük sınıftan bir çocukla ahbaplık kurmuş hemen..
Miharu nöbetçiydi ve yenilerden bir çocukla derin bir muhabbete dalmıştı.
Fakat Miharu aslında haberi veren çocuğa aşıktı tam üç yıl onu unutamamıştı.Çocuk kendisine aşık olduğunu biliyor zavallı kızı çok üzüyordu.Manon başını koyduğu sıradan doğruldu:
_Ne...Miharu mu...
diye kalakaldı.
Eve giderken rüzgar yüzüne yüzüne çarpıyordu şimdi..Mantosuna sarındı.
_Bu Miharu da ölçüsünü bilmiyor..dedi.
Eve varır varmaz msn ini açtı.
Hemen bir yazı geldi.
_Aşık oldum!
_Yamato yaydı hemen haha.Kim bu şanslı çocuk.
_Kazuma diye bir çocuk.Aslında benden bir yaş küçük ama okula geç yazıldığından daha küçük görünüyor.Manon!Gözleri öyle tatlı bir yeşildi ki..
_Ateş bacayı sarmış desene..
_Neyse canım anneme yardım edeceğim kapatıyorum.
_Hoşçakal canım.
Manon şimdi salata hazırlıyordu.Öyle derin düşünceler içindeydi ki..Parmağını kesiverdi aniden..
_Manon!Yine daldın..
_Yok birşey babaanne..
Yemek yediler Manon ödevlerini yapmaya koyuldu fakat bir türlü içinden ödev yapmak gelmiyordu.Müzik açtı yatağın içine girdi yorganına sarındı.Sanki o da sıcak bir kucak arıyordu.
_Miharu...zavallı Miharu...Onun yaşadığı evlerden ırak.Aman başıma gelmesin böyle birşey..Rezil olurum!
dedi ve rüyasız bir uykuya daldı...

ya bu kız çok korkuyo kendinden küçük birine aşık olmaktan ama sonunda olcak mı acaba
buda çok güzel merak ettim şimdi

çok güzel yhaa devam et sen buna

karakterler yaşanmakta...hala...
zaten karakterler biziz.Manon en yakın arkadaşım bense Miharu'yum.
not:her animede manga da mutlaka çalışkan bir kız oluyor olmazki!
Manon biraz eski görüşlü bir kız.Böyle kural dışı ilişkileri (benim için aşkın kuralı yok ama) hep eleştirir ama sen iyi yakaladın çünkü korkuyor!Daha önce yakınlaştığı tüm erkekler onun istediği gibi çıkmadı hüsranla sonuçlandı bütün erkeklerin başka aldatmaya meyilli olduğuna inanıyor hem erkeklere hem kendine güvensiz.
Kendine olan güvensizliğini ileriki günlerde bariz göreceksiniz zaten.

ay çok güzel evet çok güvensiz ama sonunda anlıycak oda birşeylei galiba
bide yani bu sonunçladı mı arkadaşın şimdi aşık mı yoksa daha hiç birşey belli değil mi

şu an değil bu daha başında
bu olayın başlangıcı bir sene önce geçen Ekim'di.Şimdi 1.bölüme başlayacağım.evet şu an deli gibi aşık.

1.BÖLÜM
Bir Ekim sabahı.Manon o kadar rahat kızdı ki geç kalmak artık onun alışkanlığıydı.Aman kızacaklar bana diye endişesi olmazdı.
Sakin sakin yürüyordu dünkü düşüncelerini Ekim yağmuru temizlemişti sanki.
Sonunda geç kalanlar sırasına girdi yine.Bu sırada tuhaf birşey oldu.
Yeni gelenlerden bir çocuk kendisini görünce şeytan görmüş gibi bir tavır aldı ve Manon'dan uzak durmaya çalıştı.
Manon bu duruma bir anlam verememişti.O sırada "sinek"lakaplı müdür yardımcısı çocuğa bağırdı:
_Oğlum alık alık durmasana orada gir sıraya Allah'ım ne aptallar var ya..
Manon keyifli keyifli güldü çocuğun haline.İçine bir ferahlık girmişti sanki.Aman deli diyecekler şimdi kendi kendine gülüyor diye..Sustu hemen...Acaba bu çocuk kimdi?Nereden çıkmıştı aniden karşısına....
Bir hafta sonra.
O hafta Miharu kankası ve Manon buluşacaktı.Ama Manon yine geç kalmıştı vaktinde gelmemişti.Soğukta beklemekten iyice sinirlenen Miharu da telefonu yüzüne kapatmıştı.
O yüzden Pazartesi günü kavga etmişlerdi.Hakaretler uçuşuyordu havada aslında konu çok basitti ama dallanıp budaklanıvermişti işte...Manon:
_Terbiyesiz!
diye bağırdı Miharu'ya.
Miharu da evden aldığı talimata rağmen kendine engel olamadı ve o da:
_Şerefsiz!
diye karşılık verdi.Tam o sırada hoca girdi rezaletin daniskası!
Miharu'nun sinirleri çok bozuktu.Bütün gün ağladı.Manon içinse bu kendini güçsüz göstermekten başka birşey değildi bu.
Tevekkeli Manon,tek başına oturan Sachiko'nun yanına yerleşti.
Miharu kendini çok yanlız hissediyordu.Ama pişman değildi."Terbiyesiz"denilmeyi hakedecek birşey yaptığına inanmıyordu.
Bir anda bir patırtı oldu.Amanin!
Sınıfın en dalgacı çocukları Kazuma'yı getiriyorlardı.İki kişi ayağından bir kişi de omuzlarından tutmuş halde...
Miharu çıldırmıştı.Gitsinler diye avazı çıktığı kadar bağırıyordu ama onu takan yoktu zaten amaçları Miharu'nun bağırmasıydı.Grubun lideri de Miharu'nun eskiden aşık olduğu Yamato'ydu.
Manon seyrediyordu bu durumu tuhaf bir his hiçbirşey yapmak gelmiyordu içinden.Miharu'ya öfkeliydi ama buna rağmen Miharu'nun rezil haline gülemiyordu.Bu sırada başını çevirdi ve ne görsün!
Bir hafta önce kendisinden kaçan çocuk!Ellerini Miharu'nun sırasına dayamış olanları keyifle izliyordu.Manon hemen kitaplarına eğildi...

2.BÖLÜM-
Yatak açılmış fakat içinde yatan yok.Dışarıdan gelen gecenin rüzgarı sanki ensesine değil de yüreğine çarpıyor.
Manon'un annesi babası babannesi kardeşi hepsi yatmış bir uyumayan gözü kırpılmayan kendisi.
Şimdi Miharu yatağında nasıl bir huzurla uyuyordur.Sachiko sokaklarda geziniyordur.
Hiçbirşekilde onu düşünmemeye çalışıyor.Fakat neden bunun için çaba sarfediyor?
Kazuma'nın sınıfından alelade bir çocuk.Fakat gizemli ve onu çeken bir tarafı var.
evet.gizemli ve onu çeken bir tarafı var.Bir ay kadar her onu okulda gördükçe düşündü düşündü.Ulaştığı tek sonuç buydu.
Bir ay sonra...
_Ekim sabahından bir Aralık akşamına kadar...
ne çok şeyler geçmişti değil mi Manon?
_Hm..evet Miharu..
Miharu sustu.Manon'la barışmanın huzuru içindeydi.
_Miharu?
_Evet.
_Hani bizimkiler Kazuma'yı sınıfa getirmişlerdi.
_Ee?
_Orada senin sırana dayanan bir çocuk vardı.
_Hatırlamıyorum senin nereden aklına geldi bu?
_....
_Manon?
_Yok birşey.
O sırada başka bir kız:
_MERHABALAAAAAAAAAAAAAAR!diye bağırarak havayı bozdu.
Manon/Miharu:Sachiko?
_Bence Miharu Manon o çocuğa aşık?
_Neeeeeeeeee?
_Bir saniye,dedi Miharu.Ben bu çocuğu tanımıyorum.
_Ben kala kala o fıçıya mı kaldım?diye carcar ediyordu Manon
Sachiko:
_Konuyu saptırma Manon,dedi.
Manon sinirliydi.Bir anda Miharu yana doğru hafifçe eğildi ve Manon'a fısıldadı.
_Bu mu?Arkana bak.
Manon arkaya döndü ve kapıda kendisine bakan o çocuğu gördü öyle kaldı.
_Manon öyle bönbön bakacağına birşeyler söyle.
Manon yine birşey söylemedi.
Sachiko,Miharu'ya göz kırptı.Yerlerine oturdular.Oturdukları zaman Manon'un kısılmış gibi sesi:
_Evet.Bu o. dedi.

süpermiş bnce yazmaay dewam et cnm ^^

3.BÖLÜM
Sachiko ne yapacağına karar verdi vereli böyle gergin gergin dolanıyordu.Sonunda 9-C sınıfının önünde durdu.Bir kız onu tanıdı ve muhabbete başladılar.
O sırada Manon'un garip hisler beslediği çocuk önlerinden geçti ve asıl muhabbet başladı.
_Bu çocuk sizin sınıftan mı?
_Evet canım ne yapacaksın?..
_Ee..şey çıktığı varmı?
Kız ağzındaki sakısı şişirip patlattı ve:
_Yok canım...Ama bu kattan hoşlandığı varmış bize söylemiyor canım...
_Şeeeeey
_Buyur canım.
_Msn'ini alabilirmiyim?
_Tabii Sachiko...
_Hmm adı Makoto galiba.
_Evet canım.
_Neyse zil çaldı ben kaçar...
_Hoşcakal canım iyi dersler..
Sachiko erkeksi bir kızdı.Öyleki arkadan bakıldığında serseri bir erkeğe benzerdi gerek yürüyüşü gerek tavrıyla....
Sachiko içinden:
_Kız amma da canım diyor yaa kızın canını bir yakarsam...
A!Manon orada MANON MANOOOOOON!
_Buyur canım?
_MANOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOON!
Miharu:
Sachiko:Kızlar çocuğun msn adresini aldım..
Miharu:Süpersinnnnn yaa..
Sachiko: eh tabii kızım Manon'un yapamadığını ben yaptım.Manon!Çocuk bu kattan bir kızdan hoşlanıyormuş.
Miharu:Yok birde erkekten mi hoşlanacaktı?
Manon/Sachiko:Ööö iğrenc bir espri.
Miharu:
Sachiko:Tamam ela gözlüm ağlama yaa amma da sulugözlü Manon bu yaa sen bunu nasıl çekiyon..
Manon:Ağlama canım yaa
Miharu:Kimse beni sevmiyooooooooooor ühühühhühühüh
...........................
Manon çıkışta bir tuhaf hisle ürperdi arkasına baktı.
Makoto Kazuma'ya:
_Gönül bu abi heryere konar...
O sırada Manon'u gördüler ve transit geçtiler.
Manon düşüncelere dalmıştı:
_Miharu okul dışında güzel bir kızdı yeşile çalan gözleriyle..
Ama kendisinin kirpiği bile yoktu..
Gülümsedi..
Doktor doktor dolaşmış kimse nedenini bulamamıştı.Ama ne zaman köye gitse gür gür kirpikleri çıkardı...
Sonunda eve vardı.Yemeğini yedi ve babası gelmeden yapması gereken tekşey Makoto'yu eklemek ve onunla konuşmaktı.
Ekledi ve çocuk kabul etti:şöyle bir cevap geldi:
_Sen kimsin?
Şimdi Manon ne diyecekti?

çok değişik şimdi ynalış anlamadıysam manon sendin we de gene yanlış anlamdıysam senin kirpiklerin mi yok o.O

hayır canım ben Miharu'yum..Manon benim yakın arkadaşım evet kirpikleri yok strese bağlıymış galiba..

güzel bir konu merak ettim Manon ne diycek