Harika olmuş ama rezalet seçeneğine tıklıyorum.

Maksat tek seçenek geleneğine son vermek.

teşekkürler derim css4

evet yeni bölüm geldi sıcak sıcak sizi bekliyor
doğru yazmadığım yer yaa hoşunuza giteyen yer varsa yazınız hatalarım var ise görmek isterim
nese yorumlarınızı bekliyoruz

çok güzel olmuş

yorum yok mu yahu
ağlıcam şimdik

uzun bir aradan sonra ilk defa foruma girdiğim için yorum geç kaldı ama yine çok güzel olmuş ellerine sağlık

edit:diğer hikayede gelirse çok mutlu olurum söyleyeyim de

harikaaaa!!!

tebrikler çok güzel bir yazı olmuş

süpersin bnce harika olmuş
[/url]

hepinize teşekkürler arkadaşlar
ilk koyduğum günler Gold'chanım hariç hiçbir yorum alamadığım için bu bölümden umutsuzdum kusura bakmayın
artık araya bir buçuk ay gibi bir zaman koyamıyacağım
çünkü Roses's Life en sonunda Edebiyat Öğretmenim isteğiyle Bültenimizde yayınlanacak
Diğer benim acemi olarka başladığım hikayem ise biticek inş
Bu bölüme çok çalışıcam istediğiniz bir bölüm çıkarabilmek istiyorum
ama her ne kadar bahane uydursamda yaptığım hiç hiç iyi değil o yüzden hepinizden ve en çok da Sailor Moon Sezon Galactia okuyucularından özür dilemek isterim
(içimden geldi )

süperr....

Eline sağlık güzel olmuş çok başarılısın.

YENİ BÖLÜM GELDİ YORUM İSTİYORUM HAAAA
Bölüm 3
Düşlerden Farlı Gerçekler
Büyük salonda gözleri kamaştıracak bir kalabalık vardı.Grup oluşturmuş ellerinde şaraplar eşlik eden insanların dedikoduları, konuşmaları ve kahkahaları piyanoya eşlik eden keman ve çelloların oluşturduğu müziğin gölgesinde kalıyordu.Salondaki süslemeleri bu büyük odayı saraya döndürmüştü.
Duvarlardaki demire çiçek açmış sarmaşıklarla sarılmış tavana asılmış sarımsı yıldızların Şamlardaki mumların ışıklarını yansıtıyorlardı.Pencereler özel olarak getirilmiş güllerle süslenmişti bunun yanında papatyalar, laleler, orkideler, lavantalar ve begonyalar demet demet her masada duruyorlardı.
Kraliyet ailesine yakışır olan salona laydler madamlar matmazellerin her renk ve çoğu parlak taşlarla süslenmiş elbiseleri ile renk katıyorlardı.Elbiseleri onları güzellik tanrıçası gibi göstermiş insan her ne yöne baksa gözleri kamaşıyordu bir kez daha.Her yerde yalan gülümsemeleriyle duruşlarıyla duruyorlardı.Yüzlerinde sahte bir maske her kadının, her erkeğin…
Salonda hava gerçekten boğucu diye düşündü Lily merdivenin başından salonu izlerken.Gözleri sürekli Tony sandığı çocuğa gidiyordu.Ayıramıyordu gözlerini belki umutla…Onun bakışlarına kendi üzerinde hissediyordu.Bu da tatlı yüzünde kızarıklığa sebep oluyor gittikçe kızarıyordu.Genç adam onu ara sıra kaçamak bakışlarla izliyordu.Bir arada yanındaki geç adam da Lily’e baktı ve sırıttı. Lily bu sırıtmayı görmemişti çünkü bütün dikkati salon ve diğer genç adam arasında bölünmüştü. Sonunda Tony sandığı genç ona bakmaya son verdi.Lily ancak o zaman inmeye karar verdi.Ama yinede kaçmak istiyordu. Acaba aşağı inip kaçmanın bir fırsatını bulabilir miyim? Ama o şeytan cadı her yerde beni arayacaktır. Ya da hiç gelmesem? Oda rezil olmama sebebe olur kahretsin!
Eğer Madam Wells bu lafı duysaydı hemen düzeltmesini yoksa pedere gitmesini isterdi.Lily de her zaman özür diler ve masum bakışlarıyla onu göndermemesini yalvarırdı.
Derin bir nefes aldı ve aynı hızda geri verdi.Ona hala şaşalı gelen elbisesini tutup merdivenlere doğru adımını attı.Her basamak inişinde topuk ayakkabının ve ahşap yerin sayesinde önce bütün kulaklar sonra bütün gözler ona dikiliyor ve ağızlar bir karış açık olarak izleniyordu. Lady ve madamların bazısının ağzından kelimeleri duyabiliyordu. Tanrım diyorlardı. Erkekler ise ona fal taşı kadar açık olan gözleriyle bakıyor ve salondan şaşkınlık duygusunun belli olduğu sesler geliyordu.Lily içinden kahkahalara boğulmak geldi.Ama içindeki o nedir bilinmez asillik duygusu onu durdurmuştu.
Babası merdivenlerin sonunda ona sırtını dönmüş başka bir adamlar konuşuyordu.Konuştuğu adamın bakışları kendisine çevrildiğinde babası döndü ve ilk önce şaşkınlık içinde ona baktı ve sonra o tatlı ve şefkat dolu gülümsemesiyle onu bekliyordu. Arkasındaki Madam Julia ilk önce onu tanımıyormuş gibi baktı ama babasının mırıldandığı kelimeyi duyunca Lily hiddetle baktı. Lily babasının ne mırıldandığı merak etti hem çok ama şimdi oyun zamanı gelmişti oynayacaktı zorunlu olduğu için.
Babasına aynı duygulara sahip olan gülümsemesini gösterdi.Babasını görmüştü ve yüzü aydınlanıvermişti.Babasını çok seviyordu ve gülümsemesi..Belki de babasının bu kadar sevmesinin nedeni o insana delip geçen mavi bakışları ve tatlı gülümsemeseydi.Babası her zamankinde daha yakışıklı gibi görünüyordu.Burada adamlardan daha yakışıklı daha dinçti bu gün. Keşke her gün böyle olabilseydi diye iç çekti Lily. Babasının uzattığı elinin zarifçe tuttu.Babasının o büyüleyen gözlerine gülümsedi.
-Ah tanrım ne kadar güzelsin Lily.O kadar beklediğime değmiş canım kızım.Lily babasının losyon kokan tıraşlı yanağından hafifçe öptü.
-Özür dilerim babacım bir dahakine daha erken gelmeye çalışacağım
İçinden ‘bu adamı bekletmeye dayanamam ki’ diye yakındı.Babasının ona kızmadığına hiç şaşırmamıştı zaten onun yerine bu işi yapan vardı elbet; Madam Julia. Kadın ona vahşi gülümsemesiyle gülümsedi.Şu anda güzel çekici ve şirin gözüküyordu.Ama o yapmacık bakışlarının altında sinsi düşünceleriyle şeytani ruhu bu kadar güzel değildi.Lily her zaman ki nezaketiyle ona selam verdi ama karşı taraftan bir şey gelmedi.Gelmeyecekti de bunu gayet iyi biliyordu.Kadın yumuşak görünen ama volkanı saklayan ses kulaklarına hızla geldi.
-Nerede kaldınız Lady Lilian
-Bir daha olmayacak dedi usulca
Şu anda iğneli bir sözü batırsa yüzünün ortasına ne iyi olurdu.Ama babası o olmasaydı elbet ne yapacağını bilirdi.
Lily ve Madam Julia Damien’in kollarına girdiler.Damien bundan hiç rahatsızlık duymuyor gibi görünüyordu.Sonuçta salonun en dikkat çeken kadınları yanındaydı.Yaşlılığını hiç belli olmuyordu.Kırışıklıkları yok denecek kadar az kır saçları yoktu.Geçmişten tek farkı olgunlaşmasıydı.Gözleri artık heyecanla değil bilgelikle bakıyordu etrafa.
Lily’nin kolunu daha sıkı tuttu sanki kaybetmek istemiyormuş gibiydi.Aklı bir an geçmişe kaydı ve Lily 3 yaş doğum günü partisine…Claudine nasıl da süslemişti etrafı.İnsan içeri girince peri masalında sanıyordu kendini.Ve içeride zaten bir peri vardı.Yeşil gözleriyle betimlenen güzel yüzü ve melek gibi gülümsemesiyle sizi bekliyordu.
Bir anda Damien kalbine bir ağırlık çöktü.Eski günleri ve kraliçe meleğini geri istiyordu.Saf aşkını ve huzuru…Geri istemek suç muydu ya da bencilik miydi?
Büyük odada herkesin gözleri bu üçlüye çevrilmişti.Damien kendine gelmişti.Eski arkadaşının yanına götürüyordu eşini ve prensesini…
Lily’nin gözleri sanki bir şey arıyormuş gibi salonda geziniyordu.Gözleri bir kişiyi arıyordu ama bulamıyordu.Lily derin düşüncelerine dalmışken gözleri umutsuzdu.Lily kendine geldikten sonra kalbindeki bu umutsuzluğu anlayamamıştı.Daha sonra gözlerinin aradığı kişi hatırlayıverdi birden.Yanakları al al olmuş gözlerindeki küçük bir utangaçlığın izleri vardı.
Babası durdu ve Madam Julia referans yaptı.Lily bakışlarını yerden karşıya çevirdi.Karşısında bir çift duruyordu.Hemen referansını kusursuzca yaptı ve gülümsedi.
Karşısındaki adam babası kadar da olmasa uzun boyluydu.Güçlü bir adama benziyordu aynı zamanda yakışıklıydı da.Ama babası kadar değildi.Babasına bakınca insan tüm düşünceleri karışıverirdi.Onun koyu insanın ruhunu delip geçen mavi gözleri çok fazla bakamazdınız.İnsanın adeta büyülerdi her davranışıyla….
Adam Lily’e bakıp şaşkınca gülümsedi.Daha yakışıklıydı sanki şimdi. Büyülenmiş koyu kahverengi gözleri aynı renk ve hiç kır bulunmayan saçları gülümsemesiyle uyum oluşturuyorlardı.Hafif sakalları ışığın yansımasıyla kendine belli etmişti.
Yanındaki kadın ise simsiyah gözleri ve açık kahverengi gözleri yüzüne değişik bir hava katmıştı.Kırışıklıklarını kapatmak için sanki biraz fazla makyaj yapmış gibiydi.Gülümsemesi içten değildi sanki Lily’den rahatsız olmuş gibiydi.Lily bunu anlayamamıştı.
Adamın güçlü ama yumuşak sesi kulaklarına geldi:
-Annene çok benzemişsin Lily
Lily bir anda şaşkına dönmüştü.Bu adam annesini tanıyor muydu?Delirmiş miydi yoksa bu adam ona Lily mi demişti?Gülümsemesi biraz solmuş şaşkınlığını gizlemeye çalışıyordu.Ailesinde ona Lily diyen çok insan vardı.Acaba daha önce tanıyor muydu annesini?
Babasının etkileyici sesi kulaklarına gelmişti.Bu ses ile kendini toparladı ve ipucu kapmak için konuşmalarını dinlemeye başladı.
-Evet Richard dostum, Claudine sanki buradaymış gibi…Madam Susan siz de bu gün göz kamaştırıyorsunuz.
-Teşekkürler Damien ama kızın yanında sanki sönük gibi kalıyoruz
Kadın Lily’e bakarak gülümsedi.Sanki gülümsemesinde zoraki bir şey vardı anlayamadığı…
-Teşekkürler efendim…
Richard Madam Julia baktı ve ona gülümsemesiyle karışık sinirli halde baktı:
-Madam Julia’yı unutmayalım gençliğiyle o da göz kamaştırıyor.
-Siz de öyle Bay Asriel…10 yıl sonra bile gençsiniz hala
10 yıl mı?Gözlerini şaşkınlıktan yerinden çıkacaktı.Bu bilgiler Lily için baya yeniydi ve şaşırtıcıydı.Eğer cadı Richard’ı tanıyorsa annesi de tanıyordu.
Damien kızındaki şaşkınlık ifadelerini gülümsemesi tutarak izliyordu.Bu gün o kadar güzeldi ki…En sonunda olanları kızına anlatma gereği duymuştu:
-Lilian Richard yani Bay Asriel benim ve Claudine’nin eski ve yakın dostu…Tony’i hatırlıyor musun?
Lily heyecanlanmıştı.Başını hafifçe salladı.Bu sefer Richard konuşmaya başladı:
-İşte o benim oğlum.10 yıl önce 6 yaşındaydın nasıl hatırlayabiliyorsun?
-Her gün o günü rüyam olarak görüyorum efendim belki de o yüzden.
Etraf biraz sessizleşmişti.Richard sanki bu soruyu sorduğuna pişman olmuş gibi bakışlarıyla salonu tarıyordu.En sonunda bakışlarını önce Lily sonra Damien’e çevirip eski günlerden bahsetmeye başladı.
Bir an Richard Lilian’a döndü ve meraklı bir şekilde ona:
-Kaç yaşındasın Lily?
Lily Richard denen adamı dikkatle izliyor ve şaşırıyordu ama her geçen dakika daha yakışıklı oluyordu.Sanki büyü gibi…
-Ah şey 16 yaşındayım artık
Gülümseyerek cevap vermişti.Daha sonra babasının güçlü sesi kulağına geldi.
-Richard hatırlıyor musun benim 18 inci yaş günümü
-Hatırlamaz olur muyum? Daha yeni gelmiştin ama tüm genç kızlar etrafındaydı
-Öyle mi?
Lily bir anda şaşırmıştı.Yani babası daha önce kızların çok beğendiği erkeklerden miydi?
-Bilmiyor muydun Lily?
-Yapma Richard kızımın önünde beni rezil etme
Bu arada bu üçlü gülüp konuşurken iki kadın onlardan uzaklaşmıştı.Birisi anlatılan bu geçmişte bulunmamış diğeri ise bu anlatılan geçmişte kıskanç nişanlısı tarafından bir hayalet gibi davranılan bir genç kızdı.
Susan eskileri hatırlamak istemediyse de geçmiş gözünün önünde canlanmıştı.Geçmiş…Onun kıskandığı tek kadın….Geçmişin saklı sayfalarında nişanlısı ve Damien güzeller güzeli Claudine ile konuşurdu.Kendisi hep bu üçlünün ne hakkında konuştuklarını bilmezdi.Dışlanırdı hep.Claundinenin her hareketine iki genç adam büyülenmiş gibi bakardı.Diğer erkeklerde öyle bakardı –şehrin tüm genç adamları- ama bu iki genç adam kadar cesaretleri yoktu.Aynı o zamandaki genç kızlar gibi…Sanki o üçlü ulaşılamayacak kadar yükseklerdeydiler.Susan bu yüzden hep Claudineden nefret etmişti ve şu Lilian denilen genç kızdan da nefret ediyordu.Çünkü yıllar sonra aynı duyguları yaşamak onun için işkence gibiydi.Gerçekten Claudine’ye çok benziyordu.Ama gözleri hariç gözlerini Damienin büyülü gözlerini almıştı.Susan içinde yanıp kül oluyordu.İki oğlu eğer bu kadına aşık olursa ne olacaktı.Belki Tony’i uzak tutabilirdi ama Brain onu nasıl uzak tutacaktı?...Şimdilik bilmiyordu ama bu şeytan kızdan iki oğlunu da koruyacaktı.
İki adam geçmişi canlandırmayı sürdürüyor Lily onları şaşırarak ve zevkle dinliyordu.Annesinin isminin geçmesini umuyordu ama konu hiçbir zaman oraya gelmiyordu.Sanki yasak konuymuş gibiydi.Bir an kalbine bir ağırlık çökmüştü.İki adamı dinlemeye devam ediyor daha az merakla ve daha az heyecanla…
Richard ona döndü ve gözleri biraz kısılmış sanki bu konu üzerinde düşünüyordu.
-Lily kalbini fetheden birisi var mı?
Lily şaşırmıştı bu konunun buraya gelmesi…
-Ah hayır…
-Demek Daimen bu güzeller güzeli kızı saklamış
-Yapma Richard kızım istemiyorsa onu zorla evlendiremezdim
-Elbette ki evlendiremezdin eğer öyle bir şey olsaydı çok üzülürdüm….
-Niye efendim?
-Oğullarımdan biriyle evlenmeni isterdim de o yüzden.Değil Damien?
-Bilmem bu benim biricik kızıma bağlı
-Oğullarınız mı? kaç tane?
Lily’nin yüz ifadesi değişmiş korkmuş gibiydi.Bu ifadesini gören iki adam kahkahalara boğuldu .O sırada oraya iki genç adam yaklaştı. Richard onları görünce biraz azarlamak için gülmesini bastırmak zorunda kaldı.
-Hoş geldiniz beyler.Biraz daha bekleseydiniz.
Lily şimdi iki genç adamı gayet iyi görüyordu.Onları aynı boyda sanmıştı ama Tony sandığı çocuk diğerinden daha kısaydı.İkisi de çok yakışıklıydı ve Lily onlara bakmaktan kendini alamıyordu.
Tony sandığı kişi kahverengi saçlı ve -gayet iyi gördüğünü açıklayan- gri gözlüydü.Kahverengi saçları hafifçe dikmişti.Yüzü pürüzsüzdü.Somurtuyordu bakışları Richard’a yanındaki Susa denilen kadına gidip geliyordu.Lily’den gözlerini kaçırıyor gibiydi.Lily de Tony’i umursamadan yüzünü uzun boylu genç adama çevirdi.
O da Lily’e bakıyordu.Lily bir an kızardı.Bir adım geri attı.Genç adam bunu görünce gülümsedi.
O da aynı Tony gibi kahverengi saçlıydı ve saçlarını dikmişti.Yüzünde hafif sakal ve bıyık vardı.Eğer mumdan gelen ışık onun yüzüne vurmasaydı Lily fark edemezdi. Gözleri merak saklı kahverengiydi.Gülüyordu , çarpık gülüşü yüzüne çok yakışıyordu.Bakışları şaşkındı.Sanki gördüğüne inanamıyordu.Bir süre sonra bu şaşkınlık geçti ve onun yerini sevecen ve büyülenmiş bakışlar aldı. Kısa ama Lily’e uzun gelen bakışmalarında sonra Richard sert bir şekilde konuştu.
-Beyler nerelerdeydiniz?
Uzun boylu genç adam gözlerini devirdi:
-Sonuçta bu bir balo babacım sürekli sizin yakınınızda kalamayız değil mi?
Damien araya karıştı:
-Yapma Richard onlar genç bizim gibi yaşlılarla takılmak istemeyeceklerdir.
-Doğru diyorsun.Beyefendilerinin kendilerini takdim etme istekleri yok bu iş yine bana kaldı.Bu Brain(uzun boylu genç adamı gösteriyordu) ve Bu da Tony
-Antony
Diye düzeltti Tony.
Damien ilk önce yılların verdiği bir şaşkınlıkla onlara bakakalmışlardı.Bu çocuklar on sene önce hiç böyle değildiler eh tabi doğaldı bu.İkise yakışıklı genç adam olmuştu.Bu iki genç adamdan biri Lily’nin kalbini çalacaktı.Bunu biliyordu.
-Bey iyi akşamlar.Ben Damien Carborn bu eşim Julia ve bu da biricik kızım Lilian
-Tanıştığımıza memnun olduk efendim
Lily referans yaptı ve iki genç adamın direk gözlerine baktı.İkisi de kendi isminde sonra şaşkındılar aynı Lily onların isimlerinden sonra duyduğu şaşkınlık gibi.Bu üç genç on yıl önce farklı kişilerdi.V şimdi bu üç kişi büyümüş ve hepsini bir hayali vardı.Artık farklı kişilerdi.
-Tanıştığa memnun oldum Lady Lilian
-Ah lütfen sadece Lily.Bende memnun oldum Bay Brain
Tony o sırada Lily’i inceliyordu.Bu kız annesinin bahsettiği kızdı.Annesi ondan uzak durmasını söylemişti ama bu güzellikten nasıl uzak kalabilirdi.Şimdilik dedi içinde.”Şimdilik ilgisiz kalacağım”
Lily hayal kırıklığına uğramıştı.Tony’nin onlardan bu kadar uzak kalmasına ya da davranması onu sinir ediyordu.Sanki kendisi tehlikeydi.
Onun aksine Brain sıcak ve hoşgörülüydü.Tam bir genç kızın hayalindeki gibi.-Ancak Lily o kızlardan biri değildi.-Birazdan dans müziği başlayacak ve dans etmek zorunda kalacaktı.Bundan nefret ediyordu ancak dans edecekti o zaman eşini Brain’in eşi olmasını istiyordu.En azından kısa bir süre için…
Müzik kesilmiş bütün gözler eşlerine bakıyordu.Piyanistin piyanonun tuşlarına zarifçe dokunmasıyla dan müziği başlamıştı.Ardından çellonun ve kemanların sesleri gelmeye başladı.
Liyi piyonaya odaklanmıştı.Müziğin kusursuzluğu kulaklarını esir almıştı.Bir an eline bir el değdiğini hissetti.Biraz önce aptal gibi dururken şimdi dans ediyordu.Bu elin sahibinin babası olduğunu düşünüyordu.Bakışlarını bilinmez kişinin gözlerine çevirdi.Gördüğü kişi yüzünden yanakları al al olmuştu.Karşısında onu bakışlarıyla izleyen Brain’dı.Brain kulağına eğildi ve o güçlü ama yumuşak sesi Lily’nin kulaklarındaydı:
-Özür dilerim Lady’im.Sizi şaşırtmak istememiştim.
-Oh hayır..Beni şaşırtmadınız.Sadece bir şey düşünüyordum.
-Bu kadar güzel bir lady’nin aklında olan düşünceyi öğrenebilir miyim?
-Ne yazık ki..
-Ah ne kadar kötü.Bu arada kimsenin sizi dansa kaldırmadığını görüyorum
-Hımmm galiba defalarca reddettiğimden dolayı kimse cesaret edemiyor.
-Buna çok sevindim.
Bir süre dans ettiler.Brain o kadar büyülenmişti ki o ne derse yapabilirdi.Zarif eli küçük burnu dolgun dudakları tatlı ve sıcacık gülümsemesi ve her şeyi bilen insanı okuyan açık mavi gözleri…Her şeyiyle büyüleniyordu. Hayatında onun kadar güzel bir lady görmemişti.Gözleri onun haricinde hiçbir şeyi görmüyordu.Aşka inanmıyordu ama bu güzel kraliçe onun kalbine aşk tohumları atmıştı.Ve şimdi hızlıca büyüyorlardı.
Lilian izin isteyerek ayrıldı ve aşağı inen merdivenlere doğru ilerledi.Brain onu takip edecekti ancak önündeki dans edenler yüzünden kaçırmıştı onu.Bir anda hayata küstü ve hiçbir şey onu mutlu etmeyecekti öyle hissediyordu.aklında sadece o kalmıştı.Ve bir sihir gibiydi.Sanki sihir bozulmuştu ve artık o kötü bir dünya da tek başınaydı.
Eve babasıyla gitmedi.Yürümeye başladı.Yıldızların aydınlattığı karanlık gecede yürüyordu.Rüzgarın şarkısı kulağına geliyordu.Doğa sessiz uykusundaydı.At gidebilirdi.Ama yürümek kafasını toplamasına yardımcı olacaktı.Normalde 20 dakikalık at biniş mesafesindeydi evi yani toprakları. Yürüyerek tahminince 1 saatte varacaktı.Topraklar..diye iç geçirdi.Yakında babasının topraklarına sahip olacaktı.Ne rezaletti ama toprak ve asker onun sevemeyeceği konular…Belki Tony’e bırakabilir Fransa’ya gidebilirdi.Ama Lilian…Onsuz ne yapacaktı.Tony bu konularda özellikle savaş konusunda tam anlamıyla ilgisizdi.-kendisinden bile çok-İç geçirdi.Tony’nin kendisinden zayıf olduğunu biliyordu.Annesinin etkisi altındaydı zavallı çocuk.O kadın ona zehrini aktarırken Tony avanak avanak izlemiş geçmişe dair her şeyi unutmuştu.O şeytan kadın Lily diye sayıklayan çocuğa onu unuturmuş hatta ondan nefret ettirmişti.
Burnuna akşam sefalarının kokusu geliyordu.Yavaşça havayı ciğerlerine alıp bıraktı.Lilian’ı düşünüyordu aynı zamanda da Tony’i.Bir sonra aşık olacaktı Tony Lilian’a.O zaman ne yapacaktı?Her şey Lilian’a bağlıydı…
Eve gelmişti yani büyük malikaneye.Sessizce içeri gelip odasına çıkarken Tony tarafından izlendiğini hissetti.Ne sürpriz ama değil mi?
Tony soğuk bakışlarıyla onu süzdü ve sert bir şekilde konuşmaya başladı:
-Nerelerdeydn?
Brain kızgın bakışlarıyla onu süzdü.Kim oluyordu da ona hesap soruyordu?Şu anda yüzüne sert bir yumruk hiç de kötü olmazdı.
-Seni ilgilendirmez
-Öyle mi?Annemin nasıl merak ettiğini düşünmedin mi?
-Ah hayır.O kadın beni ilgilendirmiyor.Çekil yolumun üstünden!
Sesinin bu kadar sert çıkmasına şaşırmıştı aynı Tony gibi.
-Senin derdin be ne
Diye hırladı Tony…
-Derdim yolumun üstünden çekilmemen.
Tonyt sert bir hareketle yoldan çekildi ve hızlıca yürümeye başladı Brain’a zıt yönde.Sonra bir an durdu:
-Lilian o…O …
-Merak ediyorsan iyi bir kız
-O senin düşüncen
-Senin kafandakilerin hiçbiri senin düşüncen değil ama sen körü körüne bunlara tutunuyorsun.
-Bu seni ilgilendirmez aynı senin geç gelmemesinin beni ilgilendirmemesi gibi
-Şükürler olsun bir konuda anlaşabilmişsiz.
Yürüdü ama odasına değil yukarıya….Bir kaç gün önce keşfettiği odayı.Uykusu yoktu yukarıya çıkıp oturabilirdi sessiz ve huzurlu.tony yine ona hesap sormadı kendi düşüncelerine dalmıştı
“Bir gözleri açılacak ve gerçeği görecek buna eminim Tony ve bu o melek gibi kız sayesinde olacak” diye iç geçirdi….
****

çok güzel yazmışsın yeni bölümü şu sailor moon un yeni bölümünü beklediğimiz gibi sailor moon un bekliyoruz

teşekkürler cnm
başka yorum yok mu ya o kadar yeni bölüm istenmişti(tabi diğerinden ama )
bir okuyun yanında bir yorum yapın
ühhüüüü ağlayacağım