Ne kadar güzel. Ölmek için harika bir an...

-YIELDA! YIELDA!

Fieldy, Yielda'yı sarsıp duruyordu. Parlamalar son bulmuştu ve çoğu kişi yerdeydi. Jeny zar zor ayağa kalkarak Yielda'nın yanına gelmişti.

-Yielda! İyi misin?

Umarım gerçekten de Xynda gitmiştir. Yielda'ya inanmıyorum. Jeny bunları düşünürken Yielda'ya keskin bir bakış atıyordu. Yüzü her ne kadar masum görünürse görünsün siyah saçlarının her an dalgalanıp fırtınalar yaratabileceği biliyordu. Xynda'nın gömüldüğü bu beden gücü içinde tutmak için fazla zayıftı. Esmer tenli, siyah saçlı ve henüz 12 yaşlarında bile olmayan bu kız Xynda'yı içinde daha fazla tutamazdı.

-FIELDY!

Fieldy arkasını döndüğünde Elena'nın topallayarak oraya geldiğini görmüştü. Onu iyi görmek Fieldy'yi az da olsa mutlu etmişti. Yüzüne küçük bir gülümseme yerleşmişti. Ama bu uzun sürmedi. Yerde olan eli sıcak bir sıvıyla temas ettiğinde korkuyla Yielda'ya bakmıştı. Bacakları yara içindeydi ve kanıyordu. Fark ettiğinde hemen Jeanne'ye dönmüştü.

-Jeanne! Yielda yaralı!

Jeanne kesikler içinde olmasına rağmen Fieldy'nin çağrısına cevap verip yanına gelmişti. Eğilip nazikçe Yielda'nın bacaklarına dokumuştu. Ilık kanı hissettiği an geri çekmişti. Ne yapacağını düşünüp dururken aklına arkadaşı Odis gelmişti. Onun da bir yeteneği vardı. Ve iyileştirme konusunda yardım edebilirdi. Clare tarafından saldırıya uğradıklarında onları kurtaran da aslında Odis olmuştu. Jeanne cebinden telefonunu çıkarıp hızla numarayı çevirmişti. 15 saniye kadar bekledikten sonra telefondan bir erkek sesi gelmeye başlamıştı.

-Jeanne?
-Odis! Neredesin?
-Neden soruyorsun?
-Sadece cevap ver! Neredesin?
-Gabriella'dayım.
-Ah tanrım! Orası çok uzak. Sana hemen ihtiyacımız var.
-Eğer aşırı önemli bir şeyse bu akşam orada olabilirim.
-Evet önemli! Ama eğer 30 dakika içinde burada olmazsan başımız derde girecek!
-Ophanim'de misin?
-Hayır. Cherubim'e geldik. Fieldy'nin arkadaşları ile ilgili bir sorun vardı. Onun için gelmiştik ama işler pek yolunda gitmedi. Şu an hepimiz yaralıyız.
-Ciddi olamazsın. Hemen yola çıkıyorum. En yakın uçak seferine bilet alıp gelirim. Ben gelene kadar yaralarınızı kapalı tutun. Alkol veya herhangi bir şey kullanın. Sakın hastaneye gitmeyin. Herhangi birine olanları anlatmayın.
-Odis! Burada ölmek üzere olan birileri var! Ve onların içinde ben de varım!
-Jeanne başka ne yapmamı bekliyorsun?
-Tamam haklısın ama hastaneye gitmezsek Yielda, Lara ve ben ölümle burun buruna saatler yaşayacağız. Gösterinin pek uzun süreceğini de sanmıyorum. Büyük ihtimalle bir kaç saat içinde diğer tarafa ulaşırız. Senin fikrin ne Odis?

Odis çaresiz bir şekilde düşünüyordu. Aynı şekilde Jeanne de öyleydi. Ve birden Jeanne'nin aklında beyninde şimşekler çakmıştı. Kazandığı ışınlanma yeteneğini hatırlamıştı. Eğer gücü yeterse onu tekrar kullanabilirdi.

-Odis! Şu an tam olarak neredesin!
-Pardon?
-Tam olarak nerede olduğu söyle!
-Gabriella'da olduğumu biliyorsun. Kendi evimdeyim. Neden sordun?

Jeanne telefonu Odis'in yüzüne kapamıştı.

-TELEPORTATION! SPLASH!

Bir flaş patlaması ve etrafa saçılan ışık demetleri sorasında Jeanne kaybolmuştu. Fieldy en başından beri onu izliyordu. Jeanne'nin ne yaptığını bilen tek kişi olmasına rağmen en çok endişelenen de oydu. Ve ikinci bir flaş ile Jeanne geri dönmüştü. Yanında kahverengi saçlı biri daha vardı. Jeanne ile eşit boydaydı ve erkekti. Yüz ifadesi biraz şaşkın biraz da ciddiydi. Yer değiştirmenin şokunu atlatınca hemen gözüyle çevreyi taramaya başlamıştı. Gözü Yielda'ya çarpınca hemen onun yanına yürümeye başlamıştı.

-Vitakinesis!

Yeşil ve pembe ışıklar saçan gözleri kapanıp açıldığında parlaklıkları sönmüştü. Odis hemen Yielda'ya doğru eğilip tedaviye başlamıştı.

-Cure!

Renksiz bir sıvı Odis'in parmak uçlarından aşağıya doğru dökülmeye başlamıştı. Sıvı Yielda'nın tüm vücudunu kaplayınca akıntı kesilmişti.

-Yarına kadar iyileşmesi lazım. En fazla 3 gün dinlenir. Akşam on ikiye kadar eve götürmeyin. Birinin evinde dinlensin. Yaraları iyileşince götürün en azından şüphelenmezler.
-Ah, tamam.

Fieldy, Elena ile beraber Kaiser'i almaya gidiyorlardı. Elena'nın anlattığına göre Kaiser bayıltılmış olduğu için Elena, Kaiser'i eve bırakmak zorunda kalmış.

-Kaiser! İyi misin?
-Lanet olasıca kediyi parçalayıp kemiklerinden çorba yapacak kadar iyiyim Fieldy.
-Harika.

Jeanne, Helios ve diğerlerini Fieldy ile tanıştırmıştı. Odis, Eos, Helios, Lara, Jeny, Tin, Fieldy, Elena ve Kaiser aynı anda birbirleriyle tanışmıştı.

-Odis değil mi?

Odis ağzı açık bir şekilde Fieldy'ye bakıyordu. Bir kaç saniye içinde kendine gelip konuşmaya başlamıştı.

-E... evet
-Ben Fieldy. Tanıştığıma memnun oldum.
-A... a... a... şey ben de.

Çok iyi muhabbet ediyorsun...

-Şey ben... gitmeliyim. Görüşürüz!

Koşarak Jeanne'nin yanına gitmişti. Kulağına bir şeyler fısıldıyordu. Konuşması bittiğinde Jeanne tekrar yeteneğini kullanarak gitmişti. Geri geldiğinde Helios ve diğerleri yoktu.

-Nereye gittiler?
-Hiç bir fikrim yok.
-Ah, her neyse. Bugün nerede kalacağım? Işınlanacak enerjim kalmadı.
-Bizde kal!
-Olur.
-Ciddisin değil mi?
-Evet.
-AMAN TANRIM! JEANNE EVİMDE KALIYOR!
-Şşt insanları rahatsız etmemelisin.
-Tanrı aşkına saat daha dört.
-Ve ben açım.

Jeanne ve Fieldy gülüşerek evin yolunu tutmuşlardı. Pallas onları sessizce takip ediyorlardı. Etrafa huzur yayılmıştı. Geçici bir huzur...