SAILOR MOON-LAST BATTLE (SON SAVAŞ)
8. Bölüm(Seiya İyileşiyor!/Yeni Bir Savaşçı)


Sakura ile Monoe sınıfa girdiklerinde cam kenarından boş bir sıraya geçtiler. Sakura çantasını bıraktıktan sonra dönüp arkasına baktı. Sınıf ona çok boş geliyordu. Seiya hastaneye gideli 3 gün olmuştu ve o hala okula gelmemişti. O sırada Yaten ve Taiki kapıdan içeri girdiler. Yanlarında yine Seiya yoktu. Yatenh Sakur'yı görür görmez kendini tutamadı ve bağırmaya başladı:

-Seni şapşal! Seiya senin gibi aptal bir kız için bunu yaptı! Ona da sana da inanmıyorum!

Sakura kulaklarına kadar kızararak sırayı öne itip ayağa kalktı. Yumruklarını sıktı ve Yaten'e baktı:

-Sen, sen, evet sen, ukala şey! Kardeşine bunu yapmasını ben söylememiştim! Gelip de bana bağırmaya hakkın yok senin!

O ana kadar suskun olan Taiki de söze karıştı:

-Eğer Seiya bu kadar aptalca bir şekilde davranmışsa bunun suçlusu o değil, sensindir tamam mı?

Sakura sıraların arasından geçerek Taiki'nin önüne kadar geldi. Yakasından kavradı ve oldukça sabırsız bir ses tonuyla bağırdı:

-Demek hepsi benim suçum ha! O zaman seninle kozlarımızı paylaşalım, -dedi ve ardından kısık bir sesle ekledi- Yapıcı Yıldız Savaşçısı(!)


-----

Okul çıkışında Sakura, Yaten ile Taiki'nin omuzlarına ellerini koydu ve:

-Evet, eşit şartlı bir bilek güreşi, işte böyle sözleşmiştik. Kaçmayacaksınız değil mi?

Yaten sırıtarak:

-Elbette kaçmayacağız. Yalnız elini çabuk tutsan iyi edersin, bazı işlerimiz var.


Bu konuşmalardan sonra okula yakın bir yerdeki masalardan birine oturdular. Sakura önce Yaten ile, sonra da Taiki ile bilek güreşi yapacaktı. Yaten ile ikisi ellerini uzattığında:

-Bol şans, dedi Sakura alaycı bir sesle.

-Buna senin daha çok ihtiyacın olacak, dedi Yaten de.


Sonra yarışa başladılar. Önce YAten kazanır gibi oldu ama sonra Sakura gülümsedi ve onun elini sola doğru zorlamaya başladı, sonunda da kazandı. Daha sonra Taiki ile de yarıştılar. Sakura zorlu bir rakipti ve yine o kazandı. Sonra Yaten ve Taiki hafif sinirli bir şekilde süpermarkete doğru ilerlediler...


-----

Kapı çaldığında Seiya yavaşça yatağından doğruldu ve kapıya yöneldi. Kapıyı açtığında karşısında utançtan kıpkırmızı olmuş Sakura ile karşılaştı. Sakura içeri girdiğinde doğruca Seiya'ya baktı ve ağzından şu sözcükelr döküldü:

-Benim yüzümden bu hale geldiğin için üzgünüm, gerçekten çok üzgünüm ama ben senin gibi bir savaşçı değilim. Bundna dolayı da seni kurtarmak için pek fazla bir şey yapamam.

Seiya tebessüm etti ve:

-Önemli değil. Zaten iyileşiyorum. Yarın okula da geleceğim. Bir şeyim kalmadı işte.

-Pekala öyleyse ben gideyim.

-Peki, güle güle.

Sakura kapıdan çıkıp gittiğinde Seiya tekrar yatağa uzandı ve uyumaya çalıştı.


-----

"Aaaaaaaahhh!!!!"

Seiya bu çığlıkla yerinden adeta fırladı. Hemen pencereden dışarıya baktı. Sakura'nın başı yine dertteydi. Hemen dönüştü ve oraya koştu.

Hinoe, Sakura'nın boynuna yapışmış, onu nefessiz bırakıyordu. çaresiz Sakura ie çırpınıyordu. Seiya hemen güçlerini kullandı. Ancak yorgun düştü ve yere yuvarlandı. Sakura:

-Dövüşçü, kendini topla hemen eve git!

Fakat Dövüşçü'nün değil eve gidecek, cevap verecek hali yoktu. Sakura çırpınıyor. Hinoe ise kahkahalarla gülüyordu.

-Anla bakalım pislik velet, neymiş acı çekmek!

Sakura ağlıyor, çırpınıyor ama bir türlü kurtulamıyordu. Gittikçe daha çok bağrıyor ama sokaktan tek bir insan bile geçmiyordu. Gezegen savaşçıları gelmişlerdi ancak bariyeri kırıp da içeri giremiyorlardı. GÜneş savaşçısı:

-Dayan Sakura! Geliyoruz birazdan, dedi ve endişeyle Merkür'e döndü:

-Merkür, hadi bu bariyerin zayıf bir noktasını bul da içeri girelim.

-Elimden geleni yapıyorum Güneş.

O sırada Ay Savaşçısı bariyere yapışmıştı ve içeri girmeye çalışıyordu:

-Hadi be kırılsanaaaaa!!! Çekil yolumuzdan, diye bağırıp ağlıyordu. Gözlerinden boşanan yaşlar yere düşerken sanki zaman duruyordu. Mars bağırdı:

-Ay, kendini yorma boşuna yapamayız bir şey! İstersen sana göstereyim! Alevin öfkesi!

Mars bunları sçöyledi ama bariyerde tek bir çizik bile oluşmadı. Diğer bir yandan Sakura hala çırpınıyordu. Bu olanları gördükçe de kurtulma umudu yitmiş gibi kızalra bakıyordu. Gözlerinden süzülen yaşlar, savaşçıların isimlerini sayıyordu. H,noe kahkahalarla gülüyor, ama kimse bir şey yapamıyordu. O sıra Yapıcı ve İyileştirici Yıldız Savaşçıalrı geldi. Bağırmaya başladılar:

-Ahmak kız! İki dakika yalnız kalamıyorsun, seni ahmak!

Sakura bağrıyordu, ağlıyordu ve kendini yırtıyordu. Hinoe kendini kaybetmiş, Seiya'ya olan hislerni unutmuş gibi her ikisine birden saldırıyordu. Dövüşçü'yü da yerden kaldırıp bir kenara fırlattı. Sakura bu sefer kalp kristalinin dışarı çıkacağı bir şekilde bağırdı:

-DÖVÜŞÇÜÜÜÜÜÜÜÜÜÜÜÜÜÜÜÜÜÜÜÜÜÜÜÜÜÜÜÜÜÜÜÜÜÜÜÜ!

O sırada inanılmaz bir olay oldu ve Sakura oldukça sakin bir şekilde: "Nemesis'in Kozmik Gücü, Harekete Geç!" dedi.

Elbiseleri değişti ve bir savaşçıya dönüştü. Hinoe onu elinden bırakıp bağırdı:

-Lanet olası, bu da gezegren savaşçısıymış!

Ardından Sakura -yani artık Nemesis Savaşçısı- ellerini havaya kaldırarak: "Işıldayan Kar Fırtınası!" diye bağırdığı anda Hinoe büyük bir kar hortumunun içinde kayboldu. Nemesis ağlamaklı bir şekilde:


-Çıkma karşımıza, git burdan! diye bağırdı ve Hinoe ortadan kayboldu.


-----



(Coddy Şatosu)

-Hinoe, duyduklarım doğru mu?

Hinoe eli ayağına dolaşmış bir şekilde iki işaret parmağını birbirine vuruyor ve sürekli odanın farklı yerlerine bakar bir halde iken:

-Emm, şey, emm yani aslında, evet.

Lord Coddy:

-Fakat senin bu insan özelliği taşıyan duyguların, gezegen savaşçılarını yok edip, evreni ele geçirme planımızı tehlikeye atıyor. Ayrıca dünyalılarda ne buluyorsun ki?

Hinoe'nin yanakları hafifçe kızardı ve çenesinin sağ tarafını sağ avucunun içie aldı. Gözleri parlayarak:

-Ahh, bilmem ki...

Lord Coddy öksürerek kendini toparladı ve o korkunç gülümsemesiyle Hinoe'ye baktı:

-Korkarım, ikinci bir şansın olmayacak. Görevimi tehlikeye sokan her şeyi rahatlıkla feda edebilirim. Şimdi, hoşçakal Hİnoe...

O sırada Coddy elindeki bardağı bıraktı ve bardak yere düşerek kırıldı. Sonra bu kırık, zemini çatlattı. Hinoe'ye ulaştığında ise gittikçe büyüdü ve onu içeri çeken bir el dışarıya uzandı. Hinoe çığlıklar içerisinde:

-Bana ikinci bir şans daha verin Lord'um, emin olun en iyisini ben yapacağım. Yeter ki beni yeraltı mahzenine atmayın, dedi. Fakat Lord buna aldırmayarak kapalı ve huzurlu gözlerini açtı. Sonra ayağıyla tahtının zeminine tıklattı. İşte o anda yarık, Hinoe'nin çığlıkları arasındsa kapandı ortalık sessizliğe boğuldu. Lord Coddy, o ürperti veren sesiyle:

-Baweii, kendine yeni bir partner ister misin, dedi. Baweii'nin gülümsemesi sol tarafına yayıldı. Daha sonra kendinden emin bir tavırla:

-Ben tüm bunalrı halledebilirim, ancak ufak tefek işlerimi yapması için birini daha verebilirsiniz Lord'um.

Lord Coddy, parmaklarıyla tahtının köşesine ritim tuttu ve o sırada karanlıklardan bir kapı açıldı. İçeriye uzun, mavi saçlı, bayağı uzun boylu, eteğinde boydan boya yırtmacı olan biri girdi. Sağ eliyle bir tuşa bastığı an kapı kapandı ve konuşmaya başladı:

-Beni mi emrettiniz Lord'um?

-Evet, Sarafara. Bundan böyle Baweii'ye sen eşlik edeceksin.

-Benim için bir zevktir, efendim.

Baweii ve Sarafara birbirlerinden hoşlanmadıklarını belli etmek istercesine birbirleriyle bakıştılar. Sonra ikisi de ayrı kapıalrdan dışarı çıktı.

Savaşçı Adı:Sailor Nemesis (Nemesis Savaşçısı)




Adı: Sakura İneoh

Uğur Taşı: Ametist

Doğum Günü: 13 Mayıs

Yaşı:16

Kan Grubu: AB Rh Pozitif

Hobileri:Roman Yazmak, Tartışmak, Takı Seçimi

İlgi Alanları: Gizemli Şeyler

En İyi Yaptığı Şey: Tartışmak

En Korktuğu Şey: Yalnızlık

İdeali: Avukat Olmak

Sevdiği Renk: Siyah ve Koyu Pembe

Sevdiği Yemek: Sushi, Dondurma

Sevdiği Ders: Drama, Felsefe

Sevdiği Hayvan: Köpek

Sevmediği Yemek: Mantar, erişte

Sevmediği Ders: Kimya, Aritmatik

Sevdiği Spor Dalı: Futbol

En Kötü Alışkanlığı: Fazla sinirli olması

Okulu: Juban Lisesi

Lakapları:Nemesis-Chan, Nemesis Prensesi, Tartışmalar Efendisi, Güzellik Kraliçesi





Gücü:Kar Kristalleri ve Buz. Ayrıca Ruh Kontrol Etme Yeteneği Vardır. Tabii Bunun Büyük Bir De Bedeli Vardır... Eğer Kullanırsa Yıllarca Uzun Bir Uykuya Mahkum Edilecektir.

Saldırıları: Shine Snow Storm(Işıldayan Kar Fırtınası), Ice Field Beauty (Buzul Güzeli), Ice Drink Of Winter(Kışın Buz İçeceği)

Dönüşmek İçin Söylediği Sözler:Nemesis Cosmic Power Make Up!, Nemesis Eternal Make Up!

Gezegeni:Nemesis (10. Gezegen)

Elementi: Su





Karakter Dizaynı: Hotaru_Usagi

Ortaya Çıkışı: Sailor Moon 6. Sezonda Animede ve Mangada Orataya Çıkar

Arkadaşlar bundan sonra USagi'nin yaptığı gibi başta bölümü özetleyeceğim.


SAILOR MOON-LAST BATTLE (SON SAVAŞ)
9. Bölüm(Gerçekler Gün Yüzüne Çıkarsa.../Yeni Savaşçıların Gizemi)

"Neeee, bunların hepsi inanılmaz! Dünya tersine mi döndü? Korkma Naru, korkmayın kızlar... Biz her zaman sizin yanınızdayız!"


...Nemesis olduğu yerde yere çöktü. Dönüşümü geri alındığında ise karşılarında tekrar Sakura vardı. Hinoe gittiği için bariyer de kalkmıştı ve kızların hepsi -o olaya sadece Monoe, Usagi, Rei, Sesuko ve Ami gelmişti, e tabi bir de Yaten ile Taiki- dönüşümlerini geri alıp onun yanına geldiler. Yaten ile Taiki ise Seiya'nın yanına. O hala baygın yatıyordu ve durumu pek de iç açıcı değildi. Monoe:

-Sakura, iyi misin?

-Pek sayılmaz... Emm, peki şey O iyi mi?

-"O" kim? Hinoe mi? Niye onu soruyorsun ki, dedi Usagi şaşkın şaşkın. Rei onun omzuna bir dirsek attı ve söze başladı:

-Sen aptal Usagi'nin kusuruna bakma, Seiya'nın durumu pek iyi değil ama şimdi hallederiz, dedi ve Usagi'ye küçümsercesine bir bakış attı. Usagi her zamanki gibi elini başının arkasına koymuş, o meşhur kahkahasını atıyordu. Sesuko:

-Evet biz hallederiz Sakura, dedi. Sakura cevap verdi:

-Hayır, halledemezsiniz, dedi ve tekrar dönüşmeye kalktı ancak sadece tekrar yere yığıldı. Ami:

-Hayır, hayır, bu halde dönüşemezsin Sakura.

Sakura neredeyse ağlamaklı bir şekilde:

-Hayır yapmak zorundayım yoksa benim yüzümden ölecek!

Sonra zar zor ayağa kalkıp: "Nemesis'in Kozmik Gücü Harekete Geç!" dedi. Daha sonra dönüştüğünde Seiya'nın yanına gitti ve Yaten ile Taiki'nin şaşkın bakışları arasında şu sözleri söyledi: "Kışın Buz İçeceği!" [(Türkçe'ye çevirince biraz saçma oluyor ama işte naparsınız xD)]. Sanki Seiya'yı bir el havaya doğru kaldırıyordu. Seiya döne döne gökyüzüne yükseldi ve birden parlamaya başladı. Yoğun bir ışık... Sonrasında ise Seiya eski sağlıklı haliyle karşılarındaydı. Hala Nemesis Savaşçısı formunda olan Sakura, Seiya'ya gülümsedi ve dönüşümünü aldı. Yaten, Sakura'ya:

-Sanırım sana fazla haksızlık ettik Sakura... Bir ateşkes imzalamaya var mısın?

-Bu bir barış antlaşması olsa?..

-Tamamdır dedi ve Sakura'nın elin sıkmaya geldi. Monoe onları tebessüm ederek izliyorduç Usagi ise her zamanki gibi kahkahalar atıyordu:

-Hahahaa! Bu iş de tamamdır!

Ami:

-Ama lütfen şimdi gidelim, Minako ve Makoto saatlerdir bizi kafede bekliyorlar.

Usagi:

-İyi be Ami, şu mutlu anı bozacak mısın yani?

Rei, Usagi'nin kafasına vurdu ve:

-Şapşal, tabii ki de onlara veda edeceğiz!

Usagi:

-Rei yeter ama bana kötü davranmaaaa!!

Monoe ve Ami şaşkınlıkla onlara bakıyorlardı. Kaç yaşına gelseler de asla değişmeyeceklerdi.


-----

Naru ile Minako ve Makoto karşılaşıp birlikte kafeye geçmişlerdi. Minako arkasına yaslanıp bir of çekti:

-Bunlar da niye geç kalıyorsa? 1 saattir bekliyoruz yani! Ayıp değil mi ama?

Makoto:

-Belki işleri çıkmıştır Minako.

Luna:

-Onlarla birlikte olsaydım eminim onlara ne kadar geciktiklerini açıklardım.

Artemis:

-Gittikçe Mina'ya benzemeye başlıyorsun Luna!

Luna:

-Ne dedin senn!!!

Minako:

-Hey, hey Luna sen bana benzemekten kaçınıyor musun yani, o zaman sen...

Naru:

-Hey tamam! Bu kadarı yeter ama! Kavga etmesenize ya!

Makoto:

-Bence boşver, bunu engelleyemezsin.

O sırada diğer kızlar da gelmişlerdi. Aralarında Sakura ve Monoe'de vardı. Minako:

-Eeeeee!!! Nerede kaldınız siz ya!!

Usagi:

-Bir durursan açıklayacağım Minakoo!!

Minako hemen yelkenleri suya indirdi:

-Peki tamam anlat o zaman.

Usagi herşeyi hararetli bir şekilde anlatmaya başladı. Herşeyi abartarak anlatıyordu. Bir an Sakura Rei'ye:

-Çok geniş bir hayal gücü var, dedi.

Rei biraz utanmıştı:

-Hehe, alışırsın yakında.

Usagi böyle böyle herşeyi anlattı. Naru:

-Vay be! Neyse benim eve gitmem lazım. Sonra görüşürüzzz! diyerek kafeden ayrıldı. Yolda giderken Mamoru ile karşılaştı:

-Mamoru biraz bekler misin?

-Elbette Naru, ne oldu?

-Sana uzun zamandır bir şey sormak istiyorum, ama bir türlü soramadım...

-Sor öyleyse.

Naru'nun gözleri doldu. "Ben geçen gün annemi telefonda konuşurken duydum..." diyerek anlatmaya başladı. Mamoru kendisiyle ilgili bölümü duyunca çok şaşırdı:

-Ama, a bu olamaz!

-Ben de bilmiyorum, yardım et hadi araştıralım!!!

-Pekala, benimle gel!

Mamoru, Naru ile birlikte Juban Hastanesi'ne gitti ve Dna testi yaptırdı.

-Mamoru, bundan emin misin? Yani eğer kardeşsek bu seni şoka sokar mı?

-Beni bilmem ama seni gerçekten sokabilir.

Bekledikleri an bir türlü gelmiyordu. Yarım saat geçmişti ama ne gelen vardı ne de giden. Naru sinirli sinirli ayağa kalkıp:

-Ya nerede bunlar? diye bağırdı. O sırada laboratuvarın kapısından bir hemşire çıktı. Elindeki kağıtları Mamoru'ya uzattı ve:

-Sonuçlarınız bunlar efendim. dedi.

Mamoru elindeki kağıda baktıkça yüü değişiyordu, sonunda çok şaşkın bir hale gelmişti. Elindeki kağıdı, Naru'ya uzattı ve:

-İnanamıyorum, doğruymuş Naru, doğruymuş!

Naru elleri titreyerek bakıyordu kağıda. Bu çok ilginçti. Gerçekten çok, çok ilginçti. Bu hayatının dönüm noktasıydı. İnanamıyordu. Mamoru:

-Peki o zaman sen n'için ay krallığında değildin?

-Ben size söyleyeyim, onlar diğerlerinden çok farklı.

Sesin geldiği yöne baktıklarında alnında ay işareti olan, minik, sevimli, sarı bir kedi gördüler. Naru:

-Neee! Ama konuşan bir kedi, üstelik alnında ay işareti var!

Kedi öksürdü:

-İzin verirseniz kendimi tanıtayım. Ben Misa. Ay krallığında görevli kedilerden biriydim.

-Nasıl yani?

-İzin verirseniz anlatacağım küçük hanım. Veya, siz beni arkadaşlarınızın yanına götürün, orada halledelim.

Mamoru işin şokundaydı. Hemen telefonu aldı ve Usagi'yi aradı:

-Çabuk Hikawa Tağınağı'na gelin Usako. Biz de geliyoruz.

-Siz kimsiniz? Niye gidiyoruz?

-Gelince anlatırım çabuk olun.

Böylece, kediyi de alıp hızla tapınağa gittiler.

-----

Luna:

-Ne yani? Konuşan ve Ay Krallığından olan bir kedi daha mı?

Makoto, Minako, Rei, Usagi, Ami, Sesuko, Monoe ve Sakura aynı ağızdan:

-Çok garip!!!

Kedi konuşmaya başladı:

-Ben Misa ve eskiden Ay Krallığındaki görevli kedilerdendim. Ancak Luna ve Artemis'ten farkım Krallıkta yaşamıyor olmamdı. Kraliçe Serenity bana; Dünya, Güneş, Galaksi ve Nemesis Savaşçılarını korumam görevini verdi ve Güneş sistemi'nin 11. gezegeni Nemesis'te bu savaşçıları uykuya yatırmamı söyledi. Ben de denileni yaptım. Ayrıca kendim de uyudum. Uyandığımızda dört savaşçı bu dünyada, ben ise galaksinin derinliklerindeydim. Birden Kraliçe Serenity geldi ve:"Seni Dünya'ya yollamalıyım. orada ben yokum, ben çoktan bu galaksiye veda ettim, fakat orada kızım ve diğer savaşçılar olacak." dedi. Sonra beni bu dünyaya yolladı. Ben sizden birkaç yıl sonra gelmiştim ve ilk defa dün bu dünyadaydım. Sizlere gerçek kimliklerinizi tam olarak hatırlatmak için görevlendirildim.

Luna:

-Öyleyse aramıza hoşgeldin, dedi.

Kızlar da hep birlikte:

-Hoşgeldin! dediler.



-----------------------------------

Umarım beğenmişsinizdir =) Yarın da bölüm eklemeyi düşünüyorum.

Kimse bişi yazmamış dünden beri neyse yeni bölümmm:


SAILOR MOON-LAST BATTLE (SON SAVAŞ)
10. Bölüm(Dış Gezegenlerin Sorunu/Tatlilde Karmaşa [1])


"Onlar tatilde eğleniyordu ve sen burnunu işin içine kattın! Hey, niye bizi de eğlenceye çağırmadılar ki sanki? Kutsal ay adına onlar seni cezalandıracak! Değil mi?"


(Coddy Şatosu)

Baweii:

-Lordum, benim bir planım var.

Coddy:

-Evet, dinliyorum.

Baweii:

-Bu savaşçılar birlik olduğu sürece onları yenemeyiz, onları teker teker vurmalıyız.

Sarafara:

-Lordum, bu planı sadece Baweii kurmadı. Ben de fikir verdim.

Coddy:

-Öyle mi, iyi analştığınıza çok sevindim.

Baweii dişlerini göstererek Sarafara'ya baktı.

Coddy:

-Hadi gidin, size güveniyorum...

-----

Michiru:

-Haruka, onları rahatsız etmeyeceğimizden emin misin?

Haruka:

-Emin olabilirsin, sonuçta biz de onların bir parçasıyız.

Michiru:

-Pekala o zaman.

Michiru bunları söyledi ve geriye yaslandı. Şu anda onların yanına çok yaklaşmışlardı. Güneş batıyor, sahil kızıl bir havaya bürünüyordu. Hotaru ve Setsuna eğitim tatiline çıkmışlardı ve Haruka ile Michiru da onların yanına ziyarete gidiyorlardı. Haruka:

-Baksana Michiru, otel göründü.

Gerçekten de önlerinde ulu bir dağ gibi yükselen otel vardı. Pembe renkliydi ve akşam olduğundan birçok odanın ışığı yanıktı.

Güvenlik Görevlisi:

-Efendim burada konaklamaya mı geldiniz?

Haruka:

-Evet, aslında arkadaşlarımızı ziyarete gidiyoruz.

Görevli:

-Adlarını alabilir miyim?

Michiru:

-Elbette, Setsuna Meioh ve Hotaru Tomoe.

Görevli:

-Bir saniye bekleyin efendim.

Michiru:

-Birkaç gün kumsal ve deniz iyi gelecek, Haruka.

Haruka:

-Ben de öyle düşünüyorum.

Görevli:

-Evet geçebilirsiniz efendim.

Haruka ve Michiru otelin girişinden geçtiğinde sağlarında fıskiyeli bir havuz ışıldıyor, sollarında ise golf sahası duruyordu. Tam karşılarında ise otel bütün ihtişamıyla yükseliyordu.

Giriş kapısından geçip büyük antreye geldiklerinde görevliden kızların oda numarısını öğrendiler. Asansöre bindiklerinde bir tek ikisi vardı. 21. katta durduklarında karşılarında uzun bir koridor vardı. Biraz ilerlediler ve sağa döndüler. 1674 numaralı odanın önünde durup kapıyı tıklattılar. İçeriden koşma sesleri geliyordu. Az sonra kapı açıldı. Karşılarında Hotaru vardı:

-Anne, baba! Hoşgeldiniz! Setsuna gelsene!

Setsuna:

-Haruka, Michiru, hoşgeldiniz!

Michiru:

-Biz oturmaya gelmedik, şöyle bir uğramıştık, dedi ve güldü. Kızların hepsi güldüler.

Haruka:

-Size fazlalık etmezsek kalacağız.

Hotaru:

-Olur mu öyle şey, tabi kalın. Biz de yemeğe gidiyorduk hadi bavulları verin de hep beraber inelim.

Michiru:

-Pekala...

-----

Kızlar yemeğe indiklerinde her çeşit şey vardı.

Setsuna:

-Hadi oturalım.

Bir masa seçip oturdular. Birçok yiyecek yiyip odalarına çıktılar.


-----

Hotaru sabah uyandığında Setsuna hala uyuyordu. Michiru ile Haruka'nın tarafına baktı. Haruka uyuyordu, ancak Michiru yatağında doğrulmuş kitap okuyordu. Hotaru kitabın adına dikkat ettiğinde "Yıkımın Öncüsü" yazdığını gördü. "Benim durumumda olsaydı o kitaba bakmazdı bile." diye düşündü. Michiru onu gördüğünde:

-Hotaru, günaydın.

Hotaru:

-Sana da...

Michiru yatağından kalktı ve kitabını yanı başındaki masaya bıraktı. Sonra pencereye gidip dışarıya baktı. Hotaru'ya gülümsedi ve:

-Bak, herkes dışarıda. Sabah güneşini kaçırmak istemem. Diğerleri hala uyuyor. Denize benimle gelmek ister misin?

Hotaru'nun yanakları kızardı ve:

-Elbette!

-----

Michiru ile Hotaru denize doğru koşuyorlardı. Biraz derinlere gelince Michiru keskin bir dalış yaptı. Hotaru "O çok güzel yüzüyor." diye düşündü. Ardından o da kendisini suya bıraktı. Onlar eğlenirken Haruka uyanmıştı ve yatağında döndüğünde Michiru'yu görememişti. Kalkıp pencereye yöneldi. Arkasından bir ses duydu:

-Onlar çoktan gitmiş.

Haruka arkasını dönüp cevap verdi:

-Evet, haklısın Setsuna. Biz de gidelim mi?

Setsuna:

-Tabii ki.

-----

İkisi plaja ulaştıklarında Haruka:

-Sen girebilirsin, ben güneşleneceğim.

Setsuna:

-Aslında ben ce girmeyi düşünmüyordum.

Hotaru ile Michiru da biraz sonra denizden çıktılar. Hotaru onları görünce el salladı. Daha sonra ikisi de onların yanındaki şezlonglara gittiler.Biraz güneşlenip odalarına çıktılar.


-----

Gece Michiru'yu biri yatağından itti ve o da yere düştü. Sonra dönüp:

-Haruka, bu hiç de hoş değil, diyecekti ancak karşısında; yarısı timsah, yarısı insan olan bir canavar gördü. Çığlık attı. Bu çığlığa Hotaru, Setsuna ve Haruka da uyandılar. Setsuna ve Hotaru:

-Michiru!

Haruka hemen dönüşmeye çalıştı ama dönüşemedi. Neler olduğunu anlayamadan canavar Michiru'yu alıp camdan kaçtı. Haruka duvarları tekmeledi. Setsuna ve Hotaru ise hiçbirşey yapamamanın verdiği şaşkınlıkla şoktalardı. Haruka:

-Gidelim!

Geceliklerinin üzerine sabahlıklarını giydiler ve otelin asansörüne dopru gittiler. Asansör o katta görünüyordu. Kapıyı açtıklarında ne görsünler! Asansör kabini yok! Haruka:

-Hadi kablolara tırmanıyoruz.

Setsuna:

-Ancak bu çok tehlikeli.

Hotaru:

-Ama merdivenlerde vakit kaybedemeyiz!

Haruka hemen kablolardan birine atladı. Hotaru elini uzattı ve onu da çekti. Setsuna da atladı. Yukarı doğru tırmandılar. Çatıya geldiklerinde kapıyı açtılar. Michiru karşılarında çarmıha gerilmiş bir halde bekliyordu. Canavar ise bir kazanın içinde bir şeyler karıştırıyordu. Onları görünce hemen kazanı kaptı ve Michiru'nun yanına gitti. Saçından bir tel kopardı ve kazanın içine attı. O sırada Sarafara ile Baweii geldi. Haruka:

-Bunlar bizimle sorunları olan canavarlar. Juban'da bizi rahat bırakmıyorlardı. Hotaru:

-İnanmıyorum, yoksa kimliklerimizi mi buldular?!

Sarafara:

-İyi iş çıkardın canavar Sooa.

Baweii:

-Saf kalpli insanlardan aldığımız genetik bilgilerle kendi büyük savaşçımızı yapacağız.

Haruka o tarafa doğru bir teneke attı:

-Hey daha değil, gelsene!...

........devam edecek...