4 saattir yazıyorsun öylemi heralde uzun bölüm olacak her neyse sabırsızlıkla bekliyorum

işte size yeni bölümü sunuyorum
beni bekleyen sonsuz sabırlı arkadaşlarıma teşekkür ediyorummmm (valla en son 7 sayfa olmuştu)


Bölüm 11 (211)
Değişimler…
Koruyucu Işıklar Parıldamaya Başlıyor

Yağmur yağıyordu o gün.Maria belki nefes almak için yada iyice bu konudan sıkıldığından dolayı tapınaktan dışarı çıkmak isteyecekti.Ama bu isteği kabul edilmeyecekti bu biliyordu. Belki kaçardı yapmadığı iş miydi? Kaitodan kaçtığı zamanları ne çabuk unutmuştu.Kaitooo napıyordur acaba (birden Kaitonun yaptıkları aklına geldi yüz ifadesi değişti.Kaşları inik gözleri hep ağlayacakmış gibi duran Maria birden sinirli yüz tipine girmişti .Bunu tapınakta olan herkes fark etmişti.Seiya meraklanıp sordu)
Seiya:
Maria iyi misin?
Maria:
Hayır sizce iyi olabilir miyim (sesi sert çıkmıştı ona bakan meraklı yüzleri görünce aniden sesi yumuşadı)Ben sadece bu konudan iyice sıkıldım….(gözleri dolar yere doğru bakar )… artık bu konu hakkında konuşmaya devam etmeyin nolur… (Ayağı kalkar ve dış kapıya yönelir)
Usagi:
Maria nereye gidiyorsun?
Maria(fısıldar gibi konuşmuştu)
Dışarı….biraz hava almak istiyorum
Yaten:
Bu yağmurlu havada
Maria:
Evet…. (der ve dışarı çıkar)
Seiya:
Maria diyerek kalkmaya yeltenir ama Mamoru onu bir eliyle durdurur.
Mamoru:
Bırak biraz nefes alsın
Seiya:
Ama…
Mamoru:
Bu onun için iyi olacak
Usagi:
Ben onun peşinden gideceğim onu anlıyorum
Haruka:
Bu iyi olur Usagi
Mamoru:
Usako bekle bende geliyim
Seiya(bozulmuş gibi):
Bir dakika bana izin vermediniz ama…
Michiru:
Aması Usagi ve Mamoru onu sakinleştirebilir
Seiya:
Bende yapabilirim
Ami:
Emin misin?
Seiya(kızarmış bir halde )
Bilmem
Usagi:
Biz gidiyoruz diyerek dışarı çıkar.
Yürümeye başlarlarUsagi kafasında bir çok soru işaretleri olmasına karşın Mariayı seviyordu.İlk baştan beri masumdu bunu çok iyi biliyordu ama nasıl? Sanki ona karşı bir sempatisi vardı.Ve bu sempati onunla tanıştığından beri vardı.Aslında güzelliğinin yanında çok şeker bir kızdı belki bu yüzden olabilirdi ama bu hiç normal bir sempati değildi.Mamoru onu bu düşüncelerden kurtaracak sözü söylüyordu.
Mamoru:
Usa-ko ne düşünüyorsun?
Usagi:
Aa… şey Mamo-chan Maria hakkındaki hissettiklerimi sorgulayordum.Şey…(Mamoru onun sözünü kesmiştir)
Mamoru:
Ona bu kadar çook iyi davrandığını mı sorguluyorsun
Usagi:
Evet….Şeyy
Mamoru:
Usa-ko ilk başlarda bende sorgulayordum ama bence Maria bunu hakkediyor.
Usagi:
Mamo-chan….
Mamoru:
Onun şimdi bir arkadaşa ihtiyacı var.
Usagi(gülümser)
Evet….diyerek Mamorunun koluna girer.Mamoru şemsiyeyi Usaginin elinden alır…

Maria uzun zamandan beri bu geziye yada kaçamağa çıkmaya istiyordu.Nefes almak onun için iyi olacaktı ama aklından sürekli Kaito geçiyordu.Acaba onu merek mı ediyordu .Elbetteki hayır niye etsinki Kaito ona yalan söylememiş miydi?O kötüler için çalışan bir insan değil miydi?Aslında kafasını karıştıran yaşadıklarının hepsi bir yalan olmasıydı.Yo buna inanamam diyordu kendine.Ama doğruysa… birden bir anısını hatırladı Kaitoyla…
Yine böyle oturuyordu ve yine yağmur yağıyordu.Bu sefer şaçları ıslanmış bir şekilde direkten karşıya bakıyrodu.Gözleri kenarları ıslaktı ama bu yağmurdan dolayı olmamıştı.Bakışları boştu.Düşünebileceği hiçbir bir şey yoktu.Neden?Daha sonra kara bulutlara baktı.Gözlerinden onunla inat eden göz yaşları yağmur sularıyla çimenlerin üstüne iniyordu.Daha sonra bulutları kapatan bir şemsiye geldi.Ve bir parfüm kokusunu duyumsadı, kokunun daha çok olduğu yere dikti gözlerini…Karşısında onun belki de en çok görmek istediği kişi vardı:Kaito…Yeşil gözlerini onu açık mavi gözlerine dikmişti.suratında o sıcak gülümsemesi vardı.Maria birden içinin sımsıcak olduğunu hisseti dışarıdaki rüzgar ve yağmura inat…Bunu acaba Kaitonun sıcak gülümsemesi mi yapmıştı bilmiyordu ama o bakışlarının hiç bitmemesini istemişti.En sonunda (beklide kurtarıcısı diyebilirdi) Kaito konuştu:
Burada napıyorsun ufaklık?
Maria:
(yine önündeki çimenlere bakarak)Hiççç…
Kaito:
Burada hiç mi yapıyorsun ilginç bir oyun bende bu oyunu oynayabilir miyim?
Maria:
(Kaito onu güldürmeyi başarmış birden Kaitonun istediği zaman komik olabileceğini hatırladı .)Şaçmala Kaitoooo….ben çocuk değilim…oyun oynayacak
Kaito:
Bunu biliyorum ufaklık…Maria(Maria şimdi Kaitonun ciddi olacağını biliyordu ona Maria dediği zaman hep ciddi konuşurdu)sorunun ne?
Maria:
Dedim ya hiç…sadece oturup düşünüyorum
Kaito Mairanın önüne geçer eğilir ve bir eliyle hafifçe Marianın yüzünü kaldırır.Artık o yeşil gözler Marianın gözlerine bakıyordu.Maria bir anda gözlerini kaçırmak istedi çünkü sanki o yeşil gözler içini okuyordu.
Kaito:
Ufaklık sorununu benimle paylaşacak kadar bana güvenmiyor musun?
Maria:
Elbetteki sana güveniyorum….ama…ama (gözleri yaşlarla dolmuştur )
Kaito bunu görür Mariayı ayağa kaldırır.Mariayı kollarının içinde hapseder.Maria ağlayarak sözünü tamamlamaya çalışıyordur.
Maria:
Ben…. Geçmişini bilmeyen… za..za..zavallı bir kişiyim
Kaito:
Böyle deme Maria
Maria: (ağlaması durmuş Kaitonun sımsıcak kollarından kurtulmuştu.Ama gözleri hala aynı yere bakıyordu Kaitonun gözlerine)
Maria:
Kaito ben ne zaman geçmişimi öğrenicem….(arkasını döner)Böyle kendimi sahipsiz ve yalnız hissediyorum
Kaito:
(hüzünle ) Maria…. (gülümser )ne yalnızlığı ben senin hep yanındayım unuttun mu?
Maria:
Gerçekten mi?
Kaito:
Şuana kadar yanındaydım ve şuandan itibaren yanında olucam
Maria ona bakar ve gözleri dolmuştur
Kaito söz ver bana
Kaito:
Söz benim biricik ufaklığım
Maria o anda hapşrur.Kaito gülmeye başlar:
Of ufaklık aferin sana yani hasta olmayı başardın.
Maria(ters ters bakar):
Allah Allah sen bakmak zorunda değilsin
Kaito:
Hadi bakalım eve
Maria:
Yaaaa burada kalalım
Kaito:
EVE yoksa gıdıklamaya başlarım….
Maria:
İyi beeee

O zaman ne kadar mutluydu Maria.Kaito ile kız beğenirlerdi.Bir keresinde Kaito kız getirmişti de Maria onu terslemişti aslında kıskanmıştı.Ne güzeldi o günler….Keşke keşke Kaito burada olsaydı…Hep Kaitonun yanında olacağını düşünüyordu.Ama yine yalnızdı bu sefer ona kim eşlik edecekti.O anladı gerçekten de Maria Kaitoyu özlüyordu birden kendinden nefret etti ve yaşamdan da .Haksızlıktı bu…..Neden ben?Kaitodan nefret etmesi gerekirken üstüne birde özlüyordu.Ya Seiya….Onu iyice ihmal etmişti Kaito yüzünden.Belkide o yanında olsaydı ne güzel olurdu ama onu terslemişti.Of bu günlerde Seiyaya ne kadar kötü davranıyordu.Bir karar alması gerekiyordu ya Kaito ya daSeiya.Kaitoyu artık unutmalıydı.Çünkü o artık geçmişte kalan bir anıydı sadece…Hüzünlü bakışlarını yukarıya çevirdi.Kara bulutlara baktı.Yine yalnızdı.O sırada bir ses geldi.
Usagi:
Mariaaaa
Yola baktığında Usaginin ona doğru yürüdüğünü gördü.Yüzündeki hüzün yerini gülümsemeye bırakmıştı.Evet o yalnız değildi.Onun Usagi gibi arkadaşları vardı.İhtiyacı yoktu Kaitoya…
Maria:
Usagi?Siz nereden çıktınız?
Yanına gelen Usagi ve Mamoru Mariaya kızgın bir şekilde baktılar
Usagi:
Nerdesin Maria çoook merak ettik
Mamoru:
Gitmediğimiz yer kalmadı
Maria Usaginin Mamorunun altında ezilmiş bir durumda:
Şey hava almak istedim niye kızdınız bu kadar?
Usagi ve Mamoru gülmeye başlarlar Bundan bir şey anlamayan Maria bozulmuş gibi baktı Bunu gören Usagi Marianın koluna girdi.Mamoru şefkatle Mariaya bakar ve:
Senin kadar şeker bir kıza niye kızalım
Usagi:
Evet canım sen asla yalnız olmayacaksın bizden söz
Maria:
Nereden anladın düşüncelerimi
Usagi (gülümseyerek):
Ben anlarım hadi gidelim tapınağa seni Seiya çok merak etti
Maria(gözleri açılmışt ı):
Hadi ya…şey..beni merak etti ha…(kızarır )
Usagi:
Evet…hem de nasıl
Yağmur birden kesilmişti.Ve bu kez eve yürüyen Maria ve Kaito değildi.Bu sefer Usagi Maria ve Mamoruydu.Maria yukarıdaki kara bulutlara bir kez daha baktı.Artık seçimi yapmıştı.Kaito anıydı kalbinde olan ve o anıyı kalbinin en karanlık bir köşesine gömmenin vakti gelmişti.Seiyadı yanında olmasını en çok istediği.Ve bu kez de yalnız değildi şimdi ona değer veren bir sürü arkadaşı vardı.Kalbinin birden sımsıcak olduğunu hissetti.Gözleri dolmuştu ama bu kez mutluluktan.Usagi Marianın ağladığını fark etti ve durdu.
Usagi(Marianın kolundan çıkmıştı):
İyi misin Maria
Maria:
Evet hiç olmadığım kadar..
Usagi:
Ama ağlıyorsun
Maria birden kendini tutamadı ve Usaginin boynuna atladı hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladı.
Maria:
Usagiii beni asla yalnız bırakmayın nolur…..
Usagi:
Merak etme… (kendinin de ağladığını fark etmişti)asla yalnız bırakmıyacağız(ve oda Mariaya sarılır)…

En sonunda uzun yürüyüşten sonra tapınağa gelmişlerdir.Tapınakta herkes Mariayı bekliyordur en çook da Seiya ama belli etmek istemiyordur.Mariayı gören herkes onlara koşmaya başlar.Mariayı soru yağmuruna tutarlar.Maria aradan kaçar.Sonra meraklı kızlara dönerek gülümser:
Ben eve gidiyorum sorularınızı başka zaman cevaplarım canlarım hadi bye
Usagi(Seiyanın yanına varır):
Hadi onu eve sen götür
Seiya(şaşkın bakışlar ve kızarmalar sonrası )
Neden ben?
Usagi:
Mariaaaaa diye seslenir
Maria:
Efendim Usagi (yanlarına gelir)
Usagi:
Seiya seni eve bırakacakmış
Seiya:
NE ALAKAAA
Maria:
Çok sevinirim Seiya
En sonunda Marianın sözünden sonra Seiya Mariayı eve bırakmak için ikna olur.Tapınaktan çıkarken arkalarından bakan yüz ifadelerini tahmin etse de Maria Seiyanın koluna girer.Artık onun yanında olmasını isteyecektir ve birde özür.Nasıl diyeceğini bilmiyordu ah keşke Seiyanın kafasından geçenleri okuyabliseydim daha iyi olurdu geçirdi içinden

Aslında Seiyanın kafasında o kadar soru işareti vardı ki….ama onun için en önemli konu Kaito ve Maria arasındaki ilişkiydi.Bir bakıma kıskanıyordu.Maria neden Kaito için bu kadar üzülmüştü?Ya Kaitonun Mariaya olan şu özel ilgisi?Ve cep telefonuna gelen mesajı dinleyip sadece Kaitoyu görmeye giden Marianın bu davranışına ne demeli?Normalde soğuk ve onu sürekli tersleyen Maria bu gün ne oldu da bu gün sanki ona sevgili davranıyordu….
En sonunda bu düşünceleri ve uzun sesizliği bozan Maria oldu:
Seiya…
Seiya:
Efendim?
Maria:
Senden özür dilemek istiyorum
Seiya:
Ne için?
Maria durur ve Seiyanın gözlerini içine bakar.Seiya Marianın bu davranışına anlam veremez.Maria devam eder:
Kaito…yüzünden sana soğuk davrandım…ama.. beni anlamalısın hayatımın bir bölümünü yani kendimi bildim bileli hep onunla yaşadım…Ama onun…(gözleri dolar )nasıl bu kadar kötü olduğunu öğrendiğimde inanmak istemedim …Sanki inancağım zaman kendimi yalanlar içinde boğulacak gibi hissettim…Aslında….boğulmuşum bile …sana çok kötü davrandım biliyorum…Beni affeder misin?
Seiya(şaşkınlığın içinde):
Seni affetmeme gerek yok çünkü seni anlıyorum aslında ben özür dilerim senin bu zor zamanlarda yanında olamadım…Aslında kendini yalnız hissetceğini düşünemedim bile…
Maria:
Seiya teşekkür ederim der ve Seiyanın yanağına bir öpücük kondurur.
Seiya:
Maria…seni seviyorum
Maria:
Seiya…ben de…
Seiya Mariayı öper.Maria bu öpücüğün hiç bitmemesini diler.Ama her mutlu şeyinbir sonu vardır.Seiya onu öpemeyi bırakır.Maria tekrar Seiyanın koluna girer ve ona yaslanır.Yürümeye başlarlar.Artık Marianın kafasında Kaito yoktur ona ihtiyacı olmayacaktır çünkü onun zaten onu seven bir sürü arkadaşı ve bir sevgilisi vardır.

Tapınakta Seiyanın koluna giren Mariayı gördükten sonra herkes aşk perisi olmuştur.Maria ve Seiya gittikten Tapınağın içinde bir ışık belirir.Işığın içinde bir kadın gelir.Herkesin meraklı bakışları ardında kadının yüzü ortaya çıkar.
Bütün Tapınaktakiler:
Kraliçe Galactia!!!!!
Kraliçe Galactia:
Merhaba güneş sistemi koruyucuları….(kimsenin soru sormasına izin vermeden)Galaksinin Işığı en sonunda ortaya çıktı ve üzgünümki siz benim kızımı gördünüz…Neyse konumuz bu değil.Siz 9 koruyucu ışığa sahipsiniz.
Ami:
Oda ne demek?
Kraliçe Galactia:
Aslında bende bir koruyucuydum.diğer koruyucular kaosun peşinden gittiler en sonunda efendimiz öldü.Siz 9 koruyucu ışağa sahip olan Sailorlar yeni ayda Galaksinin taşıyıcısını korumaya başlıcaksın.Ne yazık ki şuanda kornmasız Galacsuva eğer ona saldırırsa….
Usagi:
Ama BU GÜN YENİ AY VARRRRRRR
Kraliçe Galactia:
O yüzden hızlı olun
Taiki:
Ben Seiyayı arıyorum Mariayı buraya getirsin
Rei:
Peki nerde yapıcaz
Kraliçe Galactia:
Bu arada bu töreni gerçekleştirdikten sonra Maria baygın olucakk bu da korunmasız olacak anlamına geliryor.
Makoto:
Yani onu koruyacağız
Kraliçe Galactia:
Dikkat edin Galacsuva bu yüzden bütün gücünü buraya kullanacaktır
Haruka:
Kahretsin

Yeni ay çıkmıştır.Bütün Sailorlar Marianın etrafında daire oluşturmuşlardır.Maria her ne kadar itiraz etsede Usagi Rei ve Minako onu susturmayı başarmıştı.
Hotaru en önce başlamıştı:
Saturnün Işığı ortaya çık
Bir anda o kadar güçlü bir ışık ortaya çıkmıştı.Her taraf mor ışıkla aydınlanıyordu.
Setsuna:
Plutonun Işığı
Michiru:
Neptünün ışığı
Haruka:
Uranusün Işığı
Minako:
Venusün Işığı
Makoto:
Jupiterin Işığı
Rei:
Marsın Işığı
Ami:
Merkürün Işığı
Usagi:
Ayın Işığı ortaya çık!!!!
O anda gökyüzü rengarenk olmuştu.O kadar güzeldi ki bir kavanozun içindeki rengarenk çiçekler gibiydi.
Hepsi birlikte:
Galaksinin efendisi izin ver bize yeni prensesi koruyalım içimizdeki ışıkla!!!!
Gökyüzündeki gökkuşağı Marianın bedeninde yoğunlaştı ve büyük bir ışık patlaması oldu.Patlamanın ardından havada duran Marianın etrafında bembeyaz ışık sarar.Bir süre daha ışık parlar ve daha sonra yavaş yavaş yokolur.Maria daha sonra baygın bir halde yavaş bir şekilde yere iner.Herkes Marianın başına toplanır.
Kraliçe Galactia:
Artık ona kimse el süremez hadi onu eve götürün
Karanlıktan iki erkek yaklaşır birisi:
DUR BAKALIM HİÇ BİR YERE GİTMİYORSUNUZ
İki erkeğin yüzü gözükür.Birisi Lord Unknown diğeri Kaito idi.
Kaito:
Lütfen Mariayı bize verin
Seiya:
EVET SİZE VERELİMDE YÜCE KRALİÇENİZE GÖTÜRÜN ASLAAAAA!!!!!!
Lord Unknow:
Ben bunlarla ilgilenirim sen…
İki kız daha gelir:
Selam biz geldik
Kaito:
Nakai Sakai burada ne işiniz var
Nakai:
Galacsuva efendimiz bizi buraya gönderdi
Kaito:
Kahretsin (fısıldamıştı)
Lord Unknown:
Dediğimizi yapalım sonra bu durum ile ilgileniriz.
Kaito:
Pekala
Haruka:
Usagi siz Mariayı koruyun
Sakai:
Peki seni kim koruyacak der ve bir enerji topu gönderir.
Michiru:
HARUKAAAA diye bağırır.
Sakai:
Ne kadar güçsüzsün seni bir vuruşla etkisiz bıraktım
Haruka:
Sence…. World Shaking!!!!
Sakai:
NEEEE (saldırıdan zor kurtulur)Göreceksin der

Bu olaylar olurken Usagi ve diğerlerini etkisiz hale getirir Lord Unknown.O sırada Kaito Marianın yanına gelir.Tam kucağına alacakken Maria uyanır.Maria karşısında Usaginin mavi gözlerini veya Seiyanın simsiyah gözlerini beklerken karşısında yeşil gözleri görür.İlk başta kimin bu yeşil gözler diye düşünür.
Kaito:
Mariaa…
bu sesi duyduktan sonra başından kaynar sular dökülür.İki eliyle Kaitoyu itirir.Kaito geri gider.
Maria:
DOKUNMA BANA ASLA!!!
Kaito:
Maria ben sade..
Maria:
KAPA ÇENENİ (Usagi ve arkadaşlarını görür ve onu etkisiz hale getirmeye çalışabilecek üç kişiyi.gözleri dolar)ONLARA NAPTINIZ…. (Usaginin yanına koşar)Usagi iyi misin?
Usagi:
Maria uyandın m(ayağa kalkar zorlukla)kaç buradan!!! biz bunlarla ilgileniriz
Maria(Kaitoya dönerek):
SENDEN NEFRET EDİYORUM!!! (Kaitonun yüzü birden tokat yemiş gibi olmuştur bu söz onun yüzüne yüzüne tokat gibi çarpmıştır ).
Nakai:
Kusura bakma canım ama senin zırvalarını dinleyecek durumda değilim
Sakai:
Evet eğer kolay yolla gelmiyorsan….
Nakai bir enerji topunu Usaginin üzerine gönderir.
Maria:
HAYIR BUNA İZİN VERMİYECEĞİM
O anda Usaginin ve diğerlerinin çevresine tatlı bir ışık yayılır
Rei:
HAYIR GÜCÜNÜ KULLANMA ZAYIFSIN ŞUANNN
Daha sonra tatlı ışık bir kalkan oluşturur.Daha sonra kalkan kalmasına rağmen tatlı ışık hızla yokolur Maria bayılır ve yere düşer. düşmeden önce Kaito onu tutmuştur.Usagi onu engellemeye çalışır ancak kalkan yüzünden yaklaşamaz bile Kaitoya Maria onların gelmemesi için yapmıştı bu kalkanı…
Lord Unknown:
Kaito iyi işti hadi gidelim
Usagi:
HAYIR (kalkana vurarak bir yanda da ağlıyordur.)MARİAA AA
Bu sırada gökyüzünde bir delik oluşur.Bir anda Kaito ve diğerleri yükselmeye başlamışlardır.
Seiya:
MARİAAAA BIRAK ONUUU HAYIRRR
Haruka:
KAHRETSİN
Kaito ve arkadaşları yükselirken Marianın bileğindeki bileklik düşer çimenlerin üzerine. Kaito ve diğerleri delikten geçerken kalkanda yok olmaya başlar.
Maria böyle olacağını biliyordu.Evet içinde olan Galaksinin Işığı vardı ama ona göre bu önemsizdi tek düşündüğü arkadaşlarıydı.Ama şuan onlar ağlıyordu ve arkasından ona sesleniyordu.Üzgündü Maria ama bu yapması gerekiyordu. Arkasında bir çok şey bırakmıştı aslında:
Göz yaşları, feryatlar, hüzün, aşk, yakın dostlar ve eski bir bileklik…

Bölümün Sonu…
edit:yahu yine hüzünlü bitti üff be ama napalım elimden bu kadar geldi
yorumlarınızı bekliyorum birde hangi sahneyi beğenmediyseniz lütfen söyleyin

yazık mariaya her zamanki gibi süpersinnnnnn

kız harika olmuş yine ellerine sağlık cnm süpperrsinn

sağolunnnn canım ablam aysavaşçısı ve canımın içi bitanem gold_heart

siz destek verdiğiniz sürece hikaye bitmicek vallaaaa

bitmesin zaten ben her zaman okurum sen yaz yeter

süperdi baıldım müthişş ellerine sağlık

çok güzel bi bölümdü ellerine sağlık harikaydı sen harikasın ama sonu hüzünlü bitti yahu neyse yeni bölümü dört gözle bekliyoruz süpersin

her zamanki gibi süperdi yeni bölümü sabırsızlıkla bekliyorum bak çok bekletme yoksa karışmam

arkadaşlar yeni bölümü bir iki gün içinde yayınlıcam ona göre
bu gün size kafanızda Maria hakkında bir şey oluşması için bu resmi koyuyorum
baştan söyleyim bu resmi bakarak çizdim başka resimden.Napıyım aklımda Mariaya göre tek o resim vardı biraz değişiklikler yaparak yeniden çizdim
bide ağızda hafif kayma var artı tonlamalarda bir kaç yanlış kusura bakmayın bu mariayı ilk çizişim ama daha önce bir çok kez çizim yaptım inş onları koyarım bir günnn




yorumlarınızı bekliyorummm iyide olsa kötü de olsa lütfen yazın

güzel çizmişsin ellerine sağlık

çok güzel olmuş ben kopya yaparak çizsem bu kadar yapamazdım heralde

çokk şeker olmuş ellerine sağlık

harika çizmişsin jeanne*m bayıldım *Q*