Bu bölümü sizler için özel yaptım.Bu bölümü Selene değil Hikaru anlatacak bilinmeyenleri.Size küçük bir sürpriz.Umarım beğenirsiniz.

________11.Bölüm__________
///Hikaru'nun Ölümü\\\
Selene bahçeye arkadaşı Hinayla çıktı.Ben ise kurulun isteğini yapıp kütüphaneye gittim.Orada bin yıl öncesine ait kayıtlara bakıyordum kurul üyesi Noa ile.Ne kadar arasakta istediklerimizi bulamadık.Noa bir kaç kitap alıp kendi odasına gitti.Ben kütüphanede biraz daha kaldım.Bende Noa gibi bir kaç kitap alıp ayrılacaktım ki yere düşen bir sayfa dikkatimi çekti.O sayfayıda alıp odama çıktım.Çalışma masama oturduğumda kitapları bırakıp sayfayı elime aldım.Üzerinde yazılar vardı.Belki aradığımı bulduğumu umarak okumaya başladım.Okuduktan sonra sayfa parlamaya başladı.Bir süre sonra dahada parladı ve tüm odayı kapladı.Çok parlak olduğu için gözlerimi kapatmak zorunda kaldım.Gözlerimi açtığımda ışık yok olmuştu.Karşımda bir bebek vardı.Ayağa kalktı,bana doğru yürüdü ve biraz sonra öleceğimi söyledi.Çok şaşırdım çünkü bir bebek konuşuyor ve yürüyebiliyordu.Bebek yürüdükçe büyümeye başladı.Yanıma geldiğinde benden bile büyük olmuştu.20 yaşında gibi duruyordu.Şaşkınlığım katbekat artıyordu.Büyüdüğünde çok yakışıklıydı aslında ama pek belli etmedim.Kıyafeti ise bebek tulumundan siyah bir takıma dönüşmüştü.Kimsin sen diye sordum ilk başta.O ise bana Lord Dryas olduğunu söyledi.Benim yanıma geldiğinde bana sarıldı.Hala şaşkınlığım artıyordu böyle bir hareket yapacağını düşünmemiştim.Bana sarılmaya devam ediyordu bu sırada yüzüm kırmızıya dönmüştü.Utandığım çok belli oluyordu.Bana teşekkür etti.O sayfadaki satırları okuyarak onu tekrar canlandırmışım.Bana sarılmayı bıraktı bir süre sonra.Yüzümün halini görünce gülmeye başladı.Biraz kızsamda hala yüzümde kırmızılık duruyordu.Evet ona aşık oldum.Bunu ona söylemedim ama yüzüm beni ele veriyordu.Bunu görünce dahada gülmeye başladı.Bir anda durdu.Bir bana bir de yere bakıyordu.Endişelendim ilk başta.Sonra yavaşça önümde diz çöktü ve bana aşık olduğunu söyledi.Cevap vermeden onu kaldırıp,sarıldım.O da şaşırdı benim gibi.İkimizde bir süre böyle kaldık.Bir ara dengemi kaybedip yere düşüyordum ama beni tuttu.Sanırım onu bilmeden canlandırırken yoruldum.Beni kucağına aldı.Tepki vermedim zaten nasıl verebilirdim ki?Yatağıma yatırdıktan sonra yanıma yattı.Bana uyumam gerektiğini söyledi.Ben uyumak istemiyorum diyecekken bir anda dudağımda bir sıcaklık hissettim.Dudağı dudağımdaydı.Beni soluksuzca öpüyordu.Gözlerim yavaşça kapanmaya başladı.Büyü yaptığını hissediyordum.Gözlerim tam kapanacakken karnımda bir acı hissettim.Yatağım kanlarla kaplandı.O ise yanımdan kalktı ve bana sinsice gülümsüyordu.Karnıma baktığımda bir hançer saplanmıştı.Hançerin üzerinde yazılar vardı ama kanlar yazıları anlaşılmaz yapmıştı.Beni bir hançer öldüremezdi.Bir süre sonra büyü yaparak düzelmiştim ama onu başkasına zarar vermeden durdurmalıydım.Bu yüzden onu öldürmek zorunda kaldım ama ona zarar verdiğimde bende yara alıyordum.Onu canlandırdığım için olmalıydı.Ona tüm şiddetimle vuruyordum.En sonunda onu öldürdüm ama başka birisi canlandırırsa yine gelecekti bu yüzden telepatik bağlantıyla kurul üyelerine anlattım kendimi zorlayarak.Vücudumdan kanlar akıyordu yine.Aktıkça dahada acı çekiyordum.Bir çığlık attım dayanamayıp.Bu çığlıktan sonra gözlerimi kapatmak zorunda kaldım.Kendime geldiğimde kurul üyeleri durumumu kontrol ediyorlardı.Ama iyileşemeyeceğimi onlar da biliyordu.Boşuna uğraşıyorlardı.Sonra Seleneyi farkettim.Hıçkıra hıçkıra ağlıyordu.Bu durum gözlerimden yaşlar akmasını önleyemedi.:Seleneye güçlü olmasını ,bu dünyada olmasada yanında olacağımı,yanında olamasamda her zaman onu izleyeceğimi söyledim.Arkadaşı olduğum için mutlu olduğumu söyleyecektim ama tamamlayamadım çünkü ruhum bedenimden ayrılıyordu.Bu olurken bana acı veriyordu.Ölümü acı bir şekilde benimsiyordum.Ölmeden son bir kez gözlerimi açmaya çalıştım ona son olarak sadece onu yanlız bıraktığım için affetmesini söyledim.Bir süre sonra hareket edemedim.Nefesim kesildi.Sonsuz uykulara böylece yatmış oldum.