Bugün okudum ve baya hızlı olduğunu söyleyebilirim.İstediğim bir kaç şey yapman beni çok mutlu etti teşekürler.Biraz dönüşme teknikleri pek anlaşılmıyor kediye dönüşme dışında.Karakterler biraz karışıyor olaylar esnasında ki bazı yerlerde anlaşılmama oranı yüksekti.Neden hızlı yazdın ki?Keşke önce düzenleseydin en azından biraz yavaşlamalısın.Olaylar ışık hızında gerçekleşiyor.Bölüm uzunluğu gayet iyiydi.Keşke her zaman böyle olsa. Devamını bekliyorum.

hizli yazmamin nedeni laptop bozuktu ve o an masaustundeydim babam gelicekken yazdigim icin az bi sorun oldu isik hizinda gelismesi ve anlasilmamasi buna bagli hep ama zamanim oldukca ve laptop duzelince yavas yavas gelisir sorun degil.

Flood için gomen.

Fanfic 1 ay kadar hareketsiz , susuz ve sessiz kalacak mecburen.Bu bilgisayarın geleceği yok sanırım , garantiden gelene kadar böyle olacak maalesef~
İyi forumlar.

bilgisayar geldiğinde toplu bölümlerde gelir inşallah

Evet aynı anda.bir kaç bolum gelir diye düşünüyorum..

yenı okuma sansım oldu , gomen.. Bolumler karmasık geldı bana bıraz..ama uzuncana yazmanda ıyı olmus bence..pc n bıran once tamırdn gelır umarım..yenı bolumlerı beklıyoruz..

bir an çok sevindim nedense

dans edip şarkı söyleyesim geeeeelldiiii...

Ehe,her ne kadar geç olsada,ne farkeder ki -.- Önemli olması benim hala devam edebilmem.YEEEY :3 Her ne kadar önemsiz bir fanfice dönsede sevenlerimiz var hala canım.Neyse efendim ben yeni bölümü karşınıza sunayım.4,5 ay geçme bölümüne hoşgeldiniz...

12.BÖLÜM : YENİ YERLER,YENİ KİŞİLER,YENİ BİR HAYAT ( ÖZEL BÖLÜM ) -- FİNALLERE BÖLÜMLER KALA --

Sahilde kaybolmak gibisi var mı ki ... Aslında kaybolmak değil de,denizde boğulmak falan mı denir ona.Bilemedim.Yüzmeyi bilmiyordum,davranıyor gibi davranmak bana yakışmıyordu ama yapacağım bir şey yoktu.Eğer bu hayat burada biterse... Dayanamam,nefesimi tutamıyorum.Gözlerim kapalı olabilirdi ama bunu hissediyordum,gözlerim yavaş yavaş kapanıyordu.Şuan etrafımda kimse yoktu,bunu anlayabiliyordum.Yardım edenim olmayacaktı,burada ölüp kalacağım,kimse benim olmayan varlığımı farketmeyecektir... Bundan eminim.O uzun sarı saçlarımın dalgalanması,hayatımın yıldız gibi önümden kayması,aşağı doğru uzanan gövdem,kapalı gözlerim,nefes alamayan vücudum.Hala nasıl yaşıyordum ? Bende bilmiyorum,bu hayat mucizelerle dolu.Hiç bir şey normal değil.Neden normal bir hayatım olmadı ki ? Kim bu insanlar,hayatıma giren olaylar,insanlar,gülümsemeler.Hayatımın bir parçasıymış gibi.Onlardan koparsam ölecekmişim gibi hissediyorum...

Birden birisi ellerimden tuttu,şu ana kadar yaşamam mucizeydi.Tutan kişi muhtelemen Me--- Bir dakika,kimdi bu adam? Battığımı nasıl farketti ? Demiştim,neden normal bir hayatım yok ki ?! Herkes bir anda ortaya çıkıyordu.Öksürmekten kendimi alamadım bayılıverdim.Aklımda tek bir şey vardı.Kimdi bu çocuk,Mert neredeydi ? Her şeyi düşündüm,kafam karıştı biraz.Bu hayat normal bir hayat değildi kendimi ölecek gibi hissediyordum,ama nasıl olduysa kendimi toparlamayı becerdim.Gözlerimi yavaş yavaş açtım etraf güzel gözüküyordu şuan görebiliğim kadarıyla tabii ki... Ev mi bilmiyordum ama burası serin bir yerdi,hastane gibi,kokusu olan bir yer.Hani hastaneler ferahtır ya böyle...Ne saçmalıyorum ben ya.Hastanede olma olasılığım yüzde sıfır zaten... Böyle rahat bir hastane falan yok,yada ben görmedim.*içsesler*Üstümdeki kıyafetlerin değiştiğini anladım.Bu yerde kız falan olsa gerek herhalde böyle giysiler varsa,yoksa da herhalde bikinimle gezerdim.Zaten o soğukta denize girmek benim suçumdu.Neler başarıyorum ya,tebrikler bana.Birden telefon zırlamaya başladı,kimin telefonuysa titreşime almış...En azından ben baygınken falan uyandırmamışta işler kötüye gitmemiş*Yavaşça telefonu alır* böyle şeylere bakmak hobim değil ama...
Bir saniye bir saniye,Bu benim telefonum be... HA ! Aman hiçte umrum da değil mert mesaj yazmış gerçi.
MESAJ : Beni meraklandırdığının farkındasın değil mi.Geri dön lütfen,özlüyorum seni...
Her şeyi unuttum tabii ki ne salağım be,beni bekleyen arkadaşlarım,kedim ve mertim var... Ama görünüşe bakılırsa hmm,oda güzel yerdeee,burda bir çerçeve var.*Çerçeve kırıktır ve içinde 1 kız 1 erkek fotoğrafı vardır.*Kırık olması bir şeyi ifade ediyor mu ki acaba... Gerçi kız bana çok benziyor sarı saçlı hihi.Ama düşününce bunların sırası değil.Araştırma zamanı...*Bahar odadan çıkacağı anda karşısına çocuk çıkar sonuç çarpışmadır* *HAHAHAH YENİ AŞKLAR ÇARPIŞMAYLA BAŞLAR,YADA BEN ÖYLE UMUYORUM GHJKLŞ*
B - Pardon çok özür dilerim...
X - Sorun değil,böyle özür dileyen birisi olduğunu düşünürsek iyi birisin sanırım.
B -*mırıldanarak* Bende bilmiyorum ...
X - Ha..? bir şey mi dedin
B - Yok bir şey.Neyse ben gideyim o zaman,merak edilmişimdir sanırım.
X - Dur bir saniye seni bir yerden hatırlıyorum gibisi ...
B - Seni ben hiç hatırlamıyorum,sen beni nerden hatırlayasın ki ?
*Aslında yalan söylüyordum evet,bu çocuğu bende tanıyordum,hiç değişmemişsin zavallı... Neden böyle bir zamanda karşıma çıkıyor ben bile anlamıyorum.O zamanlar benim en yakın arkadaşımdın evet ama o o zamandı.Her şey beni görmesiyle başlamıştı,ondan nefret edeceğimi düşünüyordum ama o diğerlerinden farklıydı,farklı bir insan biçimiydi sanki.Benim gibi insan türüne tek uyabilecek insan... Benim tipime uygun tek bir kaç kişi vardı,bunlarda zamanında beni arkada bıraktılar.Her şey o zaman benim katil olmamla başlamıştı.Bu zamanlardan nefret ediyorum.NEFRET,sadece nefret *Yazar burada Elfen Liede vuruyor maalesef...* İnsanlar beni sadece tipimle yargılıyordu,kim takar,ne zaman bir insanın eflatun saçı olması ilgi çekildi.İnsanlık budur sadece.Yargılıdırlar,ön yargı...Ergenler vardır,bazıda bir kaç kişi,saçını maviye boyarlar,turkuaz,pembe,sarı.Herhangi bir renk,onlar beğenilirde biz neden...Beni bu durumdan kurtaran kişiydi o.Onla görüşmek istemiyorum,hayır,aynı duyguları yaşayamam...O zaman 5 yaşındaydım,yıllar önce açılan bir konuya yeni şeyler eklemeye hiç gerek yok*
Tam gidiyordum ki elimden sıkıca tutup
X - Benden yalan saklaman imkansız "Yume"
Burayı vurgulayarak söylediğine inanamam.Elimi ondan kurtarıp kapıya doğru gittim.Koştum koştum,git git bitmeyen koridorlar,her yerde kapılar kafam karışıktı.Duvarda bir tablo asılıydı,en az 5 dk koşmuştum buraya o kadar kolay ulaşamaz,sonuçta rüzgar kadar hızlıyım.Kapıda az ilerde... Yume yazan bir tabloyu kim taşır ki dokunayım dedim de arkadaki fotoğraf... Adeta etkiledi beni,internette popüler bir çift olarak çıkmış olan adımız,bunu kanıtlıyor demek ki ... Mert bana ilk dediğinde inanmamıştım gerçi ama burdan çıkmak en iyisi.Telefonumu unutmadım değil,çabucak çıkmalıydım burdan...Çıktığım yer gayet tanıdıktı... Ah,tabii ki.Burası benim en sevdiğim restoran.En iyisi arkasına gidip merti arayayım,hazır şarjım yarısındayken...
Öh,aranıyor oley.
B - MEEEERT
M - Şey.. bu kadar bekleteceğini düşünmezdim
B - Ağlıyor musun sen o.o
M - Yok be canım.
B - Neyse bu arada,en sevdiğim restoranı buldum ben,mümkünse oraya gelir misin rica etsem...
M - Tabii,kedicik seni özlemiş bu arada.
B - Ah yağmur ah,şey biraz hızlı olsanız.
M - Tamam canım,kapatıyorum şimdi hemen geliyorum.
B - Görüşürüüz.
*Gecenin bir yarısı olmuş,ben neredeyim ya... Aslında bizim oradan taşınmamız gerekiyor sanırsam.Neyse bu konuyu onlarla sonra görüşürüm*
Tamı tamına 3 dakika sonra-
Mert artist tipiyle oradaydı işte... *Bu adamı anlatmayı özledim be*

Bahar öyle bir sevinçle mertin boynun atladı - Seni çoook özledim,telefonda her şey olmuyor maalesef.
M - Di mi
B - Bu yüz ifadesiii...
MMM - Dalga gecmiyorsunuz degil mi benle ...
Z - Ne zamandan beri cıkmaya baslıyorsunuz be o.o
R - Ne beklenir ki yahu.
H - Çok uykum var ..
B - Eve gidince uyursun.
H - O evden taşındık biz.
B - Aha tamda onu düşünüyordum.
Z - Ne güzeeeeel.Bu arada sahile yakın,deniz manzaralı,deniz ve toprak kokulu pahalı,bahçeli,ve büyük bir ev aldık.
B - Nerede bu yer.
Z - Buradan uzak bir tanem.
B - OLEYĞ
M - Ben eve gidiyorum görüşürüz.
B - Bizide please -.-
M - Tamam.
Herkes arabaya biner ki bu araba yenidir artık rahat rahat sığıyorlardı. Ne güzel bir şeydi bu yahu,kocaman aile gibilerdi şimdiyse tamamıyla küçücük insanlar gibi oldular... Yeni eve gelince biraz sanki hmm,fazla büyük olmak gibi...
Yepyeni eşyalar ve baharın özel kitaplığı.Onuda unutmamışlardı ki tabii,ne güzeldi...
Bahar yepyeni yatağında ne mutluydu... İlk günü etrafı tanımaktı,aslında az çok tanıyordu buraları,nede olsa popüler birisiydi.Herkes ona saygı gösteriyordu.Her şey güzeldi onun için,taa ki Batuhanı görene kadar höh.*Batuhan X oluyor* Daha yakın davranmak daha iyidir sanırsam.
B2 *ikinci b. yani batuhan olmak* - İkinci görüşmemiz kötü olmayacak değil mi.
B - Yoo,dün ki olanlar için özür dilerim.
B2 - Sorun değil,asıl ben özür dilerim
B - Neyse ben gidiyorum o zaman,pek sevmedim burayı
*Aslında yalan söylüyordum,böyle güzel bir neşe dolu,havası güzel bir ortamı sevmemek suçtur sanırsam... En iyisi eve gitmek ve başka şeyler yapmak.*

Evde herkes mutlu mesut film izliyordu,tek sorun Baharın gelip ben izlemeyeceğim deyip odasında Amnesia oynamasıydı.Çığlıklarla film mi izlenir,yoo yoo sadece küçük bir şakaydı.Aslında korkunç şeyleri çok sevmesine rağmen hiç korkmaz,nedense işte.Son zamanlarda zaten diğerleri işlerini yapıyorlardı,nasıl olduysa.
Bir anda Baharın odasına Yağmur geldi,baharın omzuna atlayıp izledi oyunu,her ne olduysa oda korkmuyordu voa.Her neyse asıl olay Baharın yeni arkadaşlar edinmesi idi.Zaten böyle güzel bir ortamda arkadaş bulmak kolay olacaktır,Batuhan'a rastlamazsa tabii ki... Bahar bir kaç dakika oynadıktan sonra Yağmurla dışarı çıktı azıcık.Yağmur da arkadaş edinmeyi severdi,bu yüzden iyi anlaşıyorlardı Bahar ile.Baharın gözüne çarpan birisi vardı,ilk önce onla tanışmayı seçti.
X- Merhaba
B- Sana da merhaba.Şey tanışabilirmiyiz ? *Elini uzatarak*
R- Tabii,ben Rümeysa.Siz ?
B- Bende Bahar.Tanıştığıma memnun oldum.
R- Bende,sorun olmazsa şuan meşgulüm başka bir ara konuşsak ?
B- Sorun değil
R- İyi o zaman,iyi akşamlar.
Baharda Yağmurla eve döner.
Yağmurlu,şimşekli ve sisli bir akşamdı o gün,neyse ki ev sıcak bir yer ki soğuk bir şey olmadı.Rose ve Hayal bir yerde satranç oynuyor.Zeynep ise laptobuyla ilgileniyor,Yağmur yemek yemekle meşgul,SSS kendince tabletinden film izliyordu.MM ise tavanın dibinde kitap okuyordu,uçmanın yararları işte.Baharla Mert televizyonda oyun oynuyorlardı zaten.Öh,herkes bir şeyle meşgul idi.Taa ki,camdan birisi girene kadar.HA Neler oluyordu öyle...
BÖLÜM SONU