5. ve 6. bölümleri birazdan okuyacağım. Yalnız yazdığın şey çok hoşuma gitti. Bana küçüklüğümden bir anıyı hatırlattın Risa gibi olmasa da yine de rezil olmuştum.

Bölüm 7- Gariplikler

Aiba'yla konuştuktan sonra sokağın karşısına geçecektim;Naomi 1-2 dakikadır biz farketmesek de bizi izliyordu,ona olanları anlatmalıyım
--O zaman yarın görüşürüz Aiba
--Görüşürüz Risa-chan
Tam karşıya geçecektim,tam sokağın ortasındayken bir arrabanın hızla bana doğru geldiğini farkettim,bana çarpabilirdi.
Naomi-- RİSA! Hemen çekil oradan!

Naomi'yi duyuyor fakat hareket edemiyordum.Sanki yere biri beni yapıştırmış gibi...elimi bile hareket ettiremiyordum.Gözlerimi yumdum ''elveda dünya Aiba,seninle tahtalı köyde hesaplaşırız artık '' diye geçirdim içimden.O sırada hızla birinin üstüme kapandığını hissetim.Gözlerimi açtım;benim yaşlarımda biri benden biraz uzakta ve bacağı kanıyordu! O an sanki dizlerim boşaldı,kendime gelmem birkaç saniyemi aldı.Hemen yanına koştum ve elime telefonuma gitti;ambulansın numarasını çevirmeye başladım,bir taraftan da konuşuyordum;
--İyi misiniz? şimdi hastaneyi arıyorum...Niye böyle bir şeyi yaptınız ki?
--Ah...iyi sayılırım...Eğer siz de benim yerimde olsaydınız...
--Fakat siz beni tanımıyorsunuz bile?!
--Emin misiniz?
Bir düşünmeye başladım,bu aralar etrafımdaki insanlara hiç dikkat etmemiştim doğrusu...Boş boş Naomi'ye baktım;titriyordu ve ''umarım bir şeyleri yoktur'' diye mırıldanıyordu,ardından Aiba'ya baktım;şok olmuş bir yüz ifadesiyle o da bana bakıyordu.O sırada ambulans da geldi.Arabanın sahibi ise çoktan gitmişti Acilen amulans arabasına kaldırdılar,benim ise kafam hem karışmıştı hem de ona benim yüzümden bir şey olmasını istemiyordum...

DEVAMI GELECEK

NOT: Çooook özürdilerim arkadaşlar,çok kısa oldu fakat misafirlerimiz var ve bunu bile ancak yazabildim

Çok heyecanladım şimdi en kısa sürede bekliyorum yeni bölümü

güzel yazıyorsun devamını da en kısa sürede bekliorum ellerine sağlık

Bölüm 8-Düşünceler

Eve geldim,sessizce odama çıktım ve kendimi yatağın üzerine attım.Bu olaydan sonra tüm mutluluğum gitmiş yerini endişe almıştı.Hemşireyi bir gelişme olursa beni arasınlar diye tembihlemiştim.İntikam planımı bile hazırlayacak durumda değildim.Yavaşça mp3'ümün kulaklıklarını taktım,herhangi bir şarkıyı seçtim ve son ses dinlemeye başladım,düşüncelerimden sıyrılmak istiyordum,olmuyordu.Hala merak ediyordum,o kimdi? Neden beni kurtarmıştı? Hepsi başıma Aiba yüzünden mi gelmişti yoksa ben mi suçlayacak birini arıyordum? Yoksa bu olayların tek suçlusu içimdeki intikam duygusu muydu? Başım ağrımaya başlamıştı.O sırada telefon çaldı,sanırım telefonuun çalışına ilk defa bu kadar seviniyorum.

--Alo? Bayan Risa?
-Evet benim
--Hastamızın durumu gayet iyi gidiyor,yarın taburcu olabilir,onun için aramıştım.Hatta ziyaretçi bile alabilecek durumda.
-Teşekkür ederim.

Telefonu kapadım,işte şimdi içimde bir sevinç duygusu vardı.Azıcık rahatlamış bir şekilde dşarı çıktım,madem hastamız ziyaretçi alabiecek durumda,o zaman sorularımı da cevaplayabilirdi... Kapıdan çıkar çıkmaz Aiba ile karşılaştım.Hiç işim yokmuş gibi bir de onunla uğraş...

--Selam Risa!
-Selam...
--Bu gün işin yoksa sinemaya gidelim mi?
-Kalsın...
--Moralin bozuk?
-Hı hı...
--İstersen lunaparka gidelim
-Beni rahat bırakır mısın_

Hızlı adımlarla otobüs durağına doğru yürümeye başladım.Aslında bu gün bir filmin galası vardı oraya gitsek ben de Aiba'nın altına raptiye kolsam koltuğa oturduğunda bir çığlık atsa,herkese rezil olsa...Olmaz,hem çok hafif hem de çocukça kaçardı,bir de onunla uğraşacak vaktim yok...Otobüse atladım,dolu olduğu için ayakta gidiyordum,kulaklıklarımı taktım,alacağım cevapları merak ediyordum doğrusu...

DEVAMI GELECEK...

Kısa bir bölüm olduğu için özür dilerim

kısa ama güzeldi her iki bölümde
özür dilerim diğer bölümü görmemişim
ama diğer bölümleri merak etmeye başladım bile
şu aiba ne salak insan bir düşünür kız dehşet bir olay yaşamış bari bu günlük dalga geçme git işine ya
ve ve ve oo çocuk kim
genelde filmlerde gizli hayran veya gizli aşıklar olurdu yada bu çocuk risanın küçüklük arkadaşı mı
söylediklerimi unut ve sadece yeni bölüm please

Güzel bir bölüm olmuş.O çocuğu bende merak ettim doğrusu.Gizli aşkı ya da çocukluk arkadaşı olacağını sanmıyorum çünkü öyle olsaydı sizli bizli konuşmazdı senli benli konuşurdu.Risayı kurtarması gerek olduğunu söylüyordu bu demektir ki mecburiyetten bana koruması gibi geldi.Belkide ailesi tutmuştur.Tanıdığını soruyor.Bu da küçükken ya da unuttuğu özel biri olduğu anlamı çıkıyor.Şimdilik tahminlerim bu kadar cevabı yeni bölümde göreceğiz artık.En kısa sürede bekliyorum.Tabi sınavların varsa ya da başka acil durum içlerin varsa gecikebilirsin.Böyle bir durum olursa bize haber ver lütfen

ben bunu nasıl görmemişim
aslında başlığı gördüm ama senin güzel bir hikayenin olduğunu bilmiyordum
neyse yeni bölüm ve aibaya dalacak yardımcılar bekliyorum

devamını yazar mısın lütfen

@chibi ami; gomen,ama bu aralar yeni bölümü yazabileceğimi pek sanmıyorum,günlerim bu aralar hep hastanelerde geçiyor ^^' ama emin ol ki fırsat bulduğum anda yeni bölümü yazacağım :3

hayırdır noldu

harbi ne oldu

Cok guzel olmus elerine saglik.Daha once gormediyim icin gomen.YENI BOLUM .Bu arada gecmis olsun...

Teşekkürler arkadaslar^^' bu yazmadığım sürede bir sürü olay oldu ilk ben zehirlendim gecen ay sonra göz doktorlarından çıkamadık kardesime her doktor değişik bir şey söyledi :S sonra sınavlar da üstüne gelince (hocam ne bu ya her hafta sınav! Öhm...neyse sakinim u.u ) bölümü yazmaya zaman kalmadı ^^' gomen ^^ en kısa zamanda yeni bölüm gelecek...