Yıkım Uygarlığı Sayfaya git: Önceki, 1, 2, 3, 4, Sonraki |
|
Yazar
Mesaj




Eric topu fileden şokmuştu.Tüm tirübün ayaktaydı ve alkışlıyordu.Basket takımına gireli daha 2 ay olmuştu ama çok başarılıydı.Yakında takım kaptanı bile olabilirdi.Hayatından çok memnundu.Bu okula gelmeyi başlarda istememişti.Ama şimdi bu okulu çok sevmiş.Şu ana kadar babasının işi yüzünden hep taşınmışlar ve sürekli okul değiştirmişti.O yüzden gittiği yerlerde fazla arkadaşlık kurmazdı.O zaman ayrılması daha zor oluyordu.Bunu biliyordu çünkü bunu yaşamıştı .Bundan sonrada kendine söz vermişti.Bir daha asla diye.Şimdi kendini omuzlarda taşınırken uyarmaya başladı."Yapma gine bu hataya düşme nasıl olsa burdanda taşınacaksınız.O yüzden bu alkışlara ,bu sevgi seslerine ,seni omzunda taşıyan bu insanlara alışma.Bunu bir daha yapma.Özelliklede ona...Özelliklede şu an gözlerinin içine bakan ve sana gülen kıza bağlanma."diyordu.Ama ne yazar.Çoktan bağlanmıştı.Bunu kendiside biliyordu.O kızı okula geldiği ilk gün görmüştü.Görmekle kalmamış ona çarpmıştı.Sonra eğilip kızın kitaplarını toplamış ama tam kıza verirken kıpkırmızı olmuştu.Ondan sonra ne zaman kızı görse kızarıyordu.İlklerde bunun nedeninin ilk gün ona çarpması olduğunu sanmıştı ama değildi.Bunu yavaş yavaş anlıyordu.Ama bunun olmaması içinde sürekli dua ediyordu.Nede olsa burdanda gitcekti.
----------------------------------------------------------------------------
Maç bitmişti.Büyük alkışlardan ve sevgi gösterilerinden zor kaçmış ve soyunma odasına girmişti.Ne kadar mutlu olsada bir yanı eksikti.Çünkü babası yoktu.Geleceğini ummuştu.Sonuçta bu ilk Eyalet kupası turnuvasıydı ve okullarının final maçıydı.Sonra kendine kızdı.Nasıl inanmıştı ki.Sonuçta herzaman ki gibi sözünü tutmamıştı.Büyük ihtimalle işine kendini kaptırmıştı.Eve gidince babası ona (her zaman ki gibi) "üzgünüm işlerim vardı ama söz bir daha kine geleceğim"derdi . Ama hiç bir zaman bir daha ki olmamıştı.Hatırladığı kadarıyla bu acıyı ilk kez okula başladığı sene hissetmişti.Tiyatro gösterileri vardı ve herkesin tüm ailesi ordaydı.Babasıda gelceğine söz vermişti.Ama sahneye çıktığında babası yoktu.Ve ilk kez kalbinde bir boşluk hissetmişti.Rolü bitip sahneden indiğinde bile belki gelir umuduyla perdenin arkasından tüm oyun boyunca beklemişti.Ama gelmemişti.Şimdi olduğu gibi...Bu düşüncelerden sıyrılmaya çalıştı.Artık bu şeye üzülmeyecekti.Nerdeyse 12 yaşına gircekti ve okulda herkes tarafından seviliyordu.Bu çok sevindirici birşeydi onun için . Sonra üzerini değiştirdi ve eve gitmek için yola koyuldu.Tüm o kalabalık dağılmıştı.Sessiz bir öğleden sonraydı.Yolda yürürken önüne çıkan bitmiş kola şisesine vurdu.Kola şişesi bir çift ayağın önünde durdu. Eric başını kaldırdı ve sessiz öğleden sonra Eric in çığlığı ile çalkalandı.Ve artık Eric in olduğu yerde yere yığılmış çantası vardı.
----------------------------------------------------------------------------
Maç bitmişti.Büyük alkışlardan ve sevgi gösterilerinden zor kaçmış ve soyunma odasına girmişti.Ne kadar mutlu olsada bir yanı eksikti.Çünkü babası yoktu.Geleceğini ummuştu.Sonuçta bu ilk Eyalet kupası turnuvasıydı ve okullarının final maçıydı.Sonra kendine kızdı.Nasıl inanmıştı ki.Sonuçta herzaman ki gibi sözünü tutmamıştı.Büyük ihtimalle işine kendini kaptırmıştı.Eve gidince babası ona (her zaman ki gibi) "üzgünüm işlerim vardı ama söz bir daha kine geleceğim"derdi . Ama hiç bir zaman bir daha ki olmamıştı.Hatırladığı kadarıyla bu acıyı ilk kez okula başladığı sene hissetmişti.Tiyatro gösterileri vardı ve herkesin tüm ailesi ordaydı.Babasıda gelceğine söz vermişti.Ama sahneye çıktığında babası yoktu.Ve ilk kez kalbinde bir boşluk hissetmişti.Rolü bitip sahneden indiğinde bile belki gelir umuduyla perdenin arkasından tüm oyun boyunca beklemişti.Ama gelmemişti.Şimdi olduğu gibi...Bu düşüncelerden sıyrılmaya çalıştı.Artık bu şeye üzülmeyecekti.Nerdeyse 12 yaşına gircekti ve okulda herkes tarafından seviliyordu.Bu çok sevindirici birşeydi onun için . Sonra üzerini değiştirdi ve eve gitmek için yola koyuldu.Tüm o kalabalık dağılmıştı.Sessiz bir öğleden sonraydı.Yolda yürürken önüne çıkan bitmiş kola şisesine vurdu.Kola şişesi bir çift ayağın önünde durdu. Eric başını kaldırdı ve sessiz öğleden sonra Eric in çığlığı ile çalkalandı.Ve artık Eric in olduğu yerde yere yığılmış çantası vardı.
Ryuzaki L . You're the only one that I love for real...

Bu bölümde çok güzeldi cnm ^^ yazık çocuğa yha babası hem her şeyine gelmior hemde her zman taşınıorlar acıorum çocuğa cık cık cık olur mu öle şey^^ sende ne hayal gübü war walla mşl. nazar değmesin süper gidiorsun ^^
Lacrimis struit insidias cum femina plorat. 🌙










2. sayfa (Toplam 4 sayfa) [ 60 mesaj ] |
Bu forumda yeni başlıklar açamazsınız Bu forumdaki başlıklara cevap veremezsiniz Bu forumdaki mesajlarınızı değiştiremezsiniz Bu forumdaki mesajlarınızı silemezsiniz Bu forumdaki anketlerde oy kullanamazsınız |