Ah! Tanrim , Tanrim.... Krali kesinlikle küçümsemisti.Hayir, aslinda küçümsememisti. Sadece yemek masasinda gerçekten delinin teki oldugunu düsünmüstü.Taaki kiral ona kendini açana kadar... Ne de nazik konusmustu... Ancak , Ellie hiçbir zaman böyle bir kralin hayalini kurmamisti.Biraz erken konustugunu biliyordu , ama onu sevebilecegini sanmiyordu.Tipki Kennosukeyi sevemeyecegi gibi... Kennosuke'den hoslandigini düsünmüstü, ancak yanilmisti.Kalbi onun için bir duygu beslemiyordu , arkadasliktan baska...
Ellie yavasça yatagina oturdu.Kendini krala karsi suçlu hissediyordu...
Bir ay sonra...
Ellie cam önündeki koltuga oturmus , bos bakislarla disariyi seyrediyordu.Gözleri yari kapaliydi.Uzun zamandir hissetmedigi birsey hissediyordu.Umut. Belki aptalcaydi , ama kralin ona asik olmamasini umut ediyordu.Peki ya annesi ve babasi ? Krala asik olacagindan o kadar eminlerdi ki ! Onlari hayal kirikligina ugratmayi hiç istemiyordu.Öte yandan kendisi de mulu bir yasam sürmek istiyordu.
Bunu hak etmiyor muydu ?
Kitaplarda okudugunda her prenses mutluydu...
Peki o neden mutlu degildi ? Oysaki gerçek askini bulmayi ne kadar çok isterdi.Tabi eger gerçek ask diye birsey varsa...
Odasindan disari çikip koridorda ilerlemeye basladi.Kütüphanenin kapisi neden açikti ? Belki de babasi yine birkaç hesap yapiyordu. Kütüphanenin kapisina biraz daha yaklasti. Basini yavasça içeri uzatti . Aman Tanrim! Kral peter annesi ve babasina birseyler söylüyordu. Onlarda tekrar ediyorlardi.Bu bir saka miydi ?
Ellie daha iyi duyabilmek için biraz daha yaklasti.
"Tekrar edin! Ellie Kral Peter çok iyi bir es olacak bu yüzden onunla evlenmen gerektigini düsünüyoruz.Onunla haftaya evlenmelisin!
Annesi ve babasi ayni sekilde tekrar ettiler. Ellie gerçekten sasirmisti.Kral Peterîn gücü babasina nasil yetebiliyordu?! Oysaki Ellie babasinin çok güçlü bir kral oldugunu düsünürdü hep...
Tam krala sihir yapacakti ki güçlerini hala çok iyi kullanamadigini fark etti ve durdu.
Belki burdan hemen gitmeli ve kendine bir egitmen bulmaliydi. Ama nasil ? Hayir! Bunu kesinlikle yapmasi gerekiyordu.Yavasça odasina çikti ve birkaç esyasini toplayip hizla disari çikti. Nöbetçiler be oldugunu anlamamislardi ancak Ellie'nin geçmesine izin verdiler.
Demek herkesi büyülemisti.Ah onu kirdigi için neden üzülmüstü ki?! Zaten su son bir aydir ailesinde yeterince gariplik vardi.Abisi ona çok iyi davraniyordu , öyleyse bunun imkansiz oldugunu düsündügünde hiç te yanilmamisti.Ailesini kurtaracakti ... Dünyanin öbür ucuna gitmesi gerekse bile! ...

Kararliydi.... Öylede olmaliydi.... Herseyini geride birakmisti.... Kral ailesini kendi kontrolü altina almisti.... Saraydan kaçali ne kadar olmustu ? Bir hafta mi ?.... Bunu basarmasi gerekiyordu.... Baska sansi var miydi zaten ? Ama bunu nasil basaracakti ? Nasil olacakti bu ? Egitimini yarida kesmesi gerekmisti.... Simdi kimden ögrenecekti ?
Yürümeye devam etti. Garip bir ormandaydi , o kadar yoldan sonra... Eger kendisini egitebilecek birini bulsaydi o kadar güzel olurd-
"Hey sen!"
Duydugu ses karsisinda irkildi ve yavasça arkasini döndü.Kendini sanki görünmez bir duvara çarpmis gibi hissetti.Acaba karsisinda bir melek mi duruyordu ? Dur bi dakika neler söylüyordu. Ama ah karsisindaki bir melek olabilecek kadar mükemmel biriydi. Boyu 1.80 lerdeydi. Gözleri simsiyahti ve saçlarida beline kadar geliyordu ama degisik bir biçimde toplanmisti. Üzerinde açik renkli bir blüz ve koyu renkli bir pantalon vardi. Sirtinda uzunca bir yay ve bir sürü ok vardi. Ellie kulaklarina bakti ve o anda onun bir Elf oldugunu anladi. Genellikle hiç bir Elf sevimli olmazdi ve ziyaretçileri pek sevmezlerdi. Mükemmel okçulardi , kesinlikle üstlerine yoktu.Ayni zamanda alninin tam ortasinda ve gözlerinin bitisinde garip isaretler vardi. Daha çok sarmasiklarin içine geçmis oklari andiriyorlardi , ve mükemmel durduklarini söylememek haksizlik olurdu. Pekala bu kadar yeterdi , bir kasini kaldirdi ve konusmaya basladi....
"Evet ? Bir sorun mu var ?"
"Evet , bir sorun var , benim ormanimdasin ve senin bir Elf oldugunu sanmiyorum. Umarim ormanimda bulunman için iyi bir sebebin vardir." kaslarini çatmis ve oldukça sert görünüyordu.
"Ah suna bak, birileri bugün solundan kalkmis olmali.Evet burda bulunmak için iyi bir sebebim var , buradan geçmem gerekiyor. Simdi hosçakal."
Hesap vermesi gerektigini hatirlamiyordu, ayrica hesap vermesi gerekmiyordu hatirlamasina gerek yoktu. Tekrar yürürmeye basladi ayni anda Elf'in sinirli bir iç çekis sesini duydu.Görünüse bakilirsa ormani korumaya çalisiyordu. Ama bu kadar kaba olmasina gerek yoktu.
"Bu ormanim da bulunmaniz için yeterli bir sebeb degil bayan. Bana iyi bir sebeb sunmaniz gerekiyor su anda Elflerin kutsal ormaninda bulunuyorsunuz!"
"Elflein kutsal ormaninda bulundugumu bende biliyorum ancak aradigim seyi bulabilmek için buraya bakmam sart."
Elf bir kasini kaldirdi oldukça inatçi gözüküyordu sanki tatmin oluncaya kadar konusacakmis gibi bir hali vardi.
"Aradiginiz sey her neyse yardimci olabilirim , bu ormani çok iyi biliyorum." Elf kendinden bir hayli emin görünüyordu Ellie ona güvenmek istemiyordu ancak söylemekten bir zarar gelmezdi Elfin homurdanmasina aldirmadan konusmaya basladi.
" Kendime bir egitmen ariyorum ve bu egitmenin burada olabilcegini düsünüyorum. Aradigim kisinin kim yada ne oldugu hakkinda hiçbir fikrim yok ancak her ne olursa olsun onu bulmam gerekiyor. Aradigim kisi beni güçlerimde ustalastirabilecek biri olmali ... "
Elf dikkatlice Ellie'nin yüzüne bakti. Sanki onu taniyor olabilir miydi ? Belkide sadece öyle geliyordu.
"Acaba gücünüzün ne oldugunu sorsam bayan ?"
Ellie biraz kararsiz görünüyordu sinirli bir nefes aldi ve söyleyiverdi.
"Ben Kutsal Ates'in Tanriçasi Ellie'yim. Zeus'un kizi Tanriça Ellie".
Elf'in yüzünde belirgin bir saskinlik olustu.Sanki duyduklarina inanamiyormus gibi bir hali vardi.Ellie onun önünde egilecegini düsünmüstü ancak yanildigini geçte olsa farketti çünkü Elf sinirli bir sekilde ona dogru geliyordu.... Hemde çok sinirli bir sekilde. Ellie yavasça geriledi ancak birkaç saniye sonra bir agaca dayandigini fark etti. Neden bu kadar sinirlenmisti ki ? Kendi halki ve Elflerin irki arasinda bir savas oldugunu duymustu ama bu çok uzun zaman önceydi ve savasi baslatanlar Elflerdi. En azindan Ellie öyle biliyordu...
Elf sinirli bir sekilde Ellie'nin bogazini kavradi , sanirim ne kadar saktiginin farkinda olmaliydi. Ellie'nin elleri refleks olarak Elf'in ellerini kavradi.Bir tanriça olabilirdi ama henüz tanriçaligi bahsedilmeden ölümsüz degildi ta ki güçlerinde ustalasip babasi tarafindan kutsanana kadar....
Elf o kadar sinirliydi ki bu Ellie'yi korkutuyordu. Korkudan daha fazla panik yapmis ve çirpinmaya baslamisti ama bosunaydi onun güçleri Elfin gücünün yarisi kadar bile degildi.
"Senin ailen yüzünden benim ailemin yarisi yok oldu! Bunlarin sebebi siz ve sizin kibirinizden baska birsey degil! Eger siz bize savas açmasaydiniz bunlarin hiçbiri olmazdi ! Simdi ben seni öldürmeden ormanimda defol ! DEFOL!!!"
Ellie o kadar korkmustu ki bir çiglik atti ve geriledi ardindan tökezledi ve buna aldirmadan kaçti... kaçti .....
Umarim begenirsiniz ^^

Iste yeni bölüm geldi ... Kimse okumuyor ama olsun ben yinede yaziyorum

Ne kadar kaçtigi kimin umrundaydi ki ?! Sadece kaçmasi gerektigini biliyordu. Arkasinda degildi... Onun pesinde degildi ... Ama yagmur onu takip ediyordu... Üsmüstü... Saçlari islanmisti... Daha fazla kosucak gücü kalmamisti... Yavasladi , nefes nefese kalmisti. Önüne düsen birkaç saç tutamini geriye atti. Elini yavasça kalbinin üzerine götürdü. O kadar hizli atiyordu ki!
Etrafina bakinirken magraya benzer bir yer gördü. Hizla oraya yürümeye basladi. Magra'nin girisi bayagi bir ufakti bu yüzden egilip , emeklemek zorunda kaldi.Taslar bacaklarina batiyordu.
Su anda Tanriçaliginin ne önemi vardi ki! Hiçbirsey yolunda gitmiyordu. Bilmedigi bir ormanda kaybolmus ne yapacagini sasirmisti. Elinin tersiyle göz yasini sildi.
Lanet olsun yüzüne çamur bulasmisti!
Emekliyerek ilerlemeye devam etti. Sanki ileride bir isik vardi. Emeklemeye devam etti.Yol artik genisliyordu. Içinde garip bir his vardi. Yavasça kalkti , elini duvara koyarak yürümeye basladi. Isik gittikçe büyüyor ve parlaklasiyordu.
Magranin sonuna gelmisti... Duraksadi... Acaba yolun sonunda ne vardi ? Bu isigin ilerisindeki sey ona yardimci olacak miydi ? Baska bir sansi yoktu , denemeliydi. Eger simdi birakirsa kendi korkakliginin esiri olacakti... Eger o da pes ederse ailesini kim kurtaracakti ?
Elini duvardan çekti ve yürümeye basladi.Isigin parlakligindan dolayi ince kaslari çatildi.
Aman Tanrim ! Burasida neresiydi böyle ?! Belkide farketmeden Tanriça Artemis'in ormanina gelmisti... Cevresine saskinlikla bakmaya basladi..
Doga burda o kadar farkliydi ki ! Ve yagmurda yoktu.Agaçlarin rengi daha önce hiç görmedigi kadar canli ve bir o kadar parlakti... Etraftaki koku bir Tanriçayi bile büyüleyebilecek kadar yogun ve mükemmeldi... Ciçekler sanki tatli bir melodiyi mirildaniyor gibiydiler...
Ellie yavasça büyüleyici agaçlardan birinin gövdesine dokundu. Agaç o anda tepki verdi ve daha da parlamaya basladi. Yapraklari genisledi ve ayni sekilde tüm bitkiler tepki verdiler. Ciçekler büyüleyici sesleriyle Tanriçaya sesleniyorlardi.

"Tanriça , gel ve bize katil... Gel ve bizimle bir ol.Bahar Tanriçasinin baharini bizlere tasi ... Gel ve bizimle dans et... Doga seni kucaklamak için bekliyor..."

Ellie kendisini çiçeklerin sesleriyle büyülenmis hissediyordu.O kadar huzurluydu ki hep burada kalabilirdi.Yavasça suya dogru yürüdü... Parlak kahverengi saçlarini yanina aldi , narin ellerinden birini soguk suyun içine birakti. Su da ayni sekilde karsilik verdi. Hafifçe parladi ve dalgalandi. Tanriça hafifçe gülümsedi ve ayaga kalkti. Kirlenmis elbisesinin eteklerini hafifçe yukari kaldirdi ve suyun üstünde durmaya dileyerek suyun üstüne çikti. Ayaklarinin altindaki su soguktu. Bu iyi hissettiriyordu. Gözlerini kapatti dudaklarinda masum bir gülücükle dönüp dans etmeye basladi. Sanki tüm doga ona eslik ediyordu. Saçlari etrafinda minik su damlaciklariyla dönüyor ve onu bütünlüyordu. Kahkasina engel olamadi. Az önceki korkusundan sonra simdi bu çok iyi gelmisti...

Acaba nereye kaçmisti ? Evet o anda gerçekten çok sinirlenmisti ancak aklinda onu korkutup kaçirmak yoktu. Tamam belki korkmasini istemisti ancak kaçiracak kadar degil...
Ellerinden birini hafif dagilmis saçlari arasinda gezdirdi.Daha önce hiç o kadar güzel bir Tanriça görmemisti. Kutsal Ates Tanriçasinin güzel oldugunu duymustu ancak bu kadarini tahmin etmemisti. Onu korkutup kaçirmak yerine evi olan dogayi göstermek isterdi. Ama onun o bencil babasi Zeus ve biricik oglu Hades irkindan bir sürü insan kat etmisti. Gerçi o bunu biliyor gibi gözükmüyordu. Ama gine de Zeusun kiziydi.Ve bir Tanriçaydi... Hemde inanilmaz bir Tanriça...
Dur biraz , sanki bir kahka duymustu... Durup biraz bekledi ... Ses gelmedi ve tam yoluna devam edecekti ki ayni büyüleyici kahkayi bir daha duydu. Kutsal Su ormanindan geliyordu. Yönünü degistirip Kutsal Su ormanina yürümeye basladi. Acaba kimdi ? Burdan geçen birini görmemisti.. Belkide magradan gelmisti ... Tabi her kimse ....
Birden olusan yogun isik karsisinda gözlerini kisti.Gözleri yavasça isiga alisiyordu. Hala tam net göremiyordu ancak sanki suyun üzerinde dönen birsey vardi. Agaçlar ne zamandan beri suyun üzerinde dönüyordu ? Dur biraz bu bir agaç degil , az önce gördügü Tanriçanin ta kendisiydi. Ve sanki suyla bir bütünmüs gibi dans ediyordu. Önce aklina bir yere saklanip onu dansi bitinceye kadar izlemek geldi ama ondan özür dilemeliydi....

Suyun onunla bütünlestigini hissediyordu. Yoruldugunu hissetti ve iki kere yavasça etrafinda dönerek dansini bitirdi.
Sak. Sak. Sak.
"Mükemmeldin Tanriça , beni büyüledin". Tanriça hizla arkasini döndü ve kaslarini çatti , yine mi o gicik Elf'ti.Tek kasini kaldirdi ve alayci bir tavirla;
"Madem seni o kadar büyüledim öyleyse beni kovmamaliydin"dedi.
Ah o yüz ifadesiyle ne de büyüleyici gözüküyordu.
"Beni affedin Tanriça , ancak ailemin ölmesine sebeb olan birinin kizina baska nasil davranmam gerektigini bilmiyorum. Siz ne yapmami isterdiniz ?"
Tanriçanin ince kaslari hafifçe yukari kalkti;
"Oh! Babamin öyle birsey yaptigina inanmak çok zor bayim".
Ah , Aman Tanrim , simdi oldugu yerde alev alacak ve patlayacakti. Cok az kalmisti... Cok , çok az...
"Emin olun Tanriçam yapti... Sizi Temin ederim".
"Hmmm ... Henüz yeni tanidigim biri tarafindan temin edilmek oldukça garip...".
"Bakin bayan size ne diyecegim... Siz burdan gidin hem ben rahat edeyim , hem de siz. Nasil fikir ? Böylecelikle etrafta alevler ve zehirli oklar uçusmamis olur."
Tanriça kahkasina engel olamadi , ancak bu çok kisa sürdü ve yerini ciddiyet aldi.
"Üzgünüm ancak aradigimi bulana kadar hiçbir yere gitmiyorum".
" Pekala eger aradigin seyde sana yardimci olursam ve sende hedefine ulasirsan gidecek misin ?"...
Tanriçanin gözleri sinsilikle parladi ve ;
"Evet isimi bitirir bitirmez buradan gidecegim..."
"Anlastik öyleyse , ben sana aradigin seyi bulmana yardimci olacagim ve sende isin biterbitmez buradan gideceksin."
"Anlastik".....
Umarim begenirsiniz ^^

bence gayet güzel yazıyorsun ama bişeyleri kopuk bırakmışsın sanki ama ilk denemen olduğunu söylemişsin onun için ilk için gayet iyiydi ... bence ... devam edersen okuyacagıma emın olabılırsın

İnanamiyorumm sonunda yazan biriii ahahahaha beğenmene çok sevindim ve evet ilk Fanficim yanlışlarımı düzeltmeye çalışıyorum umarım yakında düzeltebilirim

"Iste yeni bir gün daha " diye düsündü Ellie.Pek iyi uyuyamamisti. Sabaha kadar garip kabuslar görmüs ve tekrar uyumaya korkmustu.
Rüyasinda kralla yada gerçekte her ne ise onunla karsi karsiya geliyordu. Onu yenmeye çalisiyordu ancak tek basina yeterince güçlü degildi ama sonra biri yardimina geliyordu. Kim oldugu hakkinda hiçbir fikri yoktu , ancak bir sekilde ruhu ve kalbi onu taniyordu...
Garip bir titremeyle irkildi rüyasinda kalbi onu öylesine çok istemisti ki .... yaninda olmasindan o kadar mutluydu ki , kral onu yaraladiginda bir güç patlamasi gibi her yeri her seyi yok etmisti... Rüyasinda yok ettigi masum canlilari düsününce korkuyla titredi.

Dünkü anlasmalarindan sonra Elfle - ee sey pardon Shinchi - birlikte Ellie'ye göre yepyeni olan bir yere yani Shinchi'nin köyüne gitmislerdi. Her yerde Elfler vardi.Kimse onun kim oldugunu bilmediginden kendisine nazik ve yardimsever bir sekilde yaklasiyorlardi ... peki ya bilselerdi ?
Aslinda halklarindan çogu kisinin sirf kendi babasinin bencilliginden öldugunu bilselerdi... gine kendisine böyle nazik ve yardimsever davranirlar miydi ?
Kesinlikle davranmazlardi.
Kendisine bu kadar iyi davrandiklarini görünce insanlardan gözlerini kaçirmadan edememisti. Kim oldugunu bilmiyorlardi bile.
Içini bir korku kaplamisti... onca insani kandirmak .... onlarla birlikte gülmek o kadar zordu ki. Ama onlar onu çoktan aralarina kabul etmisler onunla gülmüs çadirlarini ve yiyeceklerini paylasmislardi.
Ellie bir kayanin üstüne oturdu ve ellerini dizleri'nin üstüne koydu. Acaba Shinchi'den yardim istemekten vazgeçmeli miydi ? Sirf kendi çikari yüzünden zarar görmesi anlamsiz olurdu. Ellerini sertçe saçlarinin arasindan geçirdi. Kendisini kötü hissediyordu.
Içini geçirerek yanindaki berrak suya bakti.Kendi yansimasi ona dogru olani yaptigini ve vazgeçmemesini söylüyordu. Uzun bir süre Kendi yansimasina bakti. O bir Tanriçaydi ama kararsiz bir Tanriça...
Sonra onu gördü. Arkasindaydi. Yavasça dogruldu. Eteklerini temizledi ve ona döndü.
"Ne düsünüyorsun ? Kararsiz görünüyorsun."
Bu bir soru degildi , ancak Ellie cevap vermesi gerektigini hissetti. Dudaklarini konusmak için araladi ama sonra durdu. Ne söyleyecekti ki ? Insanlarini öldürdügüm için üzgünüm ve acaba beni egitecek birini bulmaktan vazmigeçsem diye düsünüyordum mu diyecekti ? Ah hadi ama , bunu ona kesinlikle söylemezdi. Istemediginden degildi ama gururu buna bir sekilde karsi çikiyordu. Ah su lanet olasi gururu....
Shinchi bir kasini kaldirip ona bakmaya basladi.
"Konusmayacak misin ?".
"Ben - ... Ben - ah lanet olasi! Ben sadece diyecektim ki , acaba bana köyünü gezdirir misin ? Yani uzun bir süre burada kalicagima göre etrafi tanimam gerektigini düsündüm ve pfff sana bunu soracaktim."
Aslinda niyeti tam olarak bunu sormak degildi ama bundan da bir zarar gelmezdi en azindan biraz düsünecek vakti olurdu...

"Seni gezdirmemi mi istiyorsun ? Pekala nerden baslamak istersin ?"

Ellie hafifçe gülümsedi ve dudagini isirdi.

"Rehber sensin öyle degil mi ?

"Rehber benim. Bak bu hosuma gitti iste. Öyleyse sana ilk önce Sarki Söyleyen
Agaçlari göstermeme ne dersin ? "

"Sarki Söyleyen Agaçlar mi ? Pekala hadi gidelim.

Yol boyunca ikiside pek konusmamislardi ve bu da Ellie'ye biraz düsünme firsati vermisti. Egitimin zorlu geçecegi kesindi , kesinlikle iyi odaklanmali ve güçlenebildigi kadar güçlenmeliydi. Bos vakit geçirmeye zamani olacaga benzemiyordu ancak etrafi gezmekten bir zarar gelmezdi.
Güçlenmesi için biraz zamana ihtiyaci olacakti ve o da geri dönecege zamani kadar tek ustasi oldugu konu olan 'Zamani Durdurma' sihrini kullanmis ve Kral'i ailesini ve tüm sarayi büyülemisti. Taki kendisi geri dönünceye kadar bu sihir devam edecekti.
"Iste geldik".
Ellie Shinchi'nin sesiyle düsüncelerinden siyrildi ve anlamini bilmedigi bir heyecan ve saskinlikla donup kaldi.
"A- ama b-bu çok güzel-" sözlerine daha fazla devam edemedi. Her yer o kadar güzeldi ki .
Ormana menekse'nin açik bir rengi hakimdi. Agaçlar parildiyordu. Cimenler yesil degil gümüsi bir renkteydi. Oldukça uzunlardi ve bir o kadar da parlak . Agaçlar renk degistiriyorlardi. Sanki duygularini belli eden renkleri vardi. Mor ve yesil arasinda degisiyorlardi. Etrafta daha önce hiç görmedigi çiçek türleri vardi. En çok altin rengindeki Orkideler hosuna gitmisti. Ama dikkatini çeken ilk seylerden bir tanesi gökyüzündeki renkti. Gökyüzü burda disaridaki gibi mavi degil mor ve seftali renginin birlesiminden olusmus olan bir renge sahipti. Gökyüzünden yerlere parildayan tanecikler düsüyordu. Her biri yere dokunur dokunmaz yer isildiyor ve tanecikler kayboluyordu. Ellie gülümsemeden edemedi.
Dikkatini çeken diger bir sey ise seslerdi. Etrafta büyüleyici bir ses vardi. Ses Shinchi'nin de dedigi gibi agaçlardan geliyordu. Ellie yavasça parildayan agaca yaklasti ve elini gövdesine koyup agaca kulagini dayadi. Yavasça gözlerini kapatti ve dinlemeye basladi. En basta ne dediklerini anlayamadi ancak daha iyi odaklaninca onunla konustuklarini anladi.

"Tanriça... gel ... ve dans et bizimle .... tipki bir zamanlar diger Tanriçalarin dans ettigi gibi .... tipki diger Tanriçalarin sevgilerini sunduklari gibi, sende bizlerle dans et ..... Istedigine ulasacaksin Tanriça yeter ki iste...

Ellie saskinlikla gözlerini açti ve geri çekildi.
"Onlarla dans etmemi istiyorlar."
"Öyleyse dans et, seni çagiriyolar ". Shinchi yavasça gülümsedi.
"Ama agaçlar dans edemezler ki."
"Belki onlar degil ama içindeki ruhlar dans edebilirler."
"Ruhlar mi ?"
"Bak."
Ellie yavasça etrafina bakti ve gözleri saskinlikla büyüdü. Agaçlarin etrafindan ve içinden yüzlercesinin çiktigini gördü. Coktan dans etmeye baslamislardi bile , ve simdi agaçlar konusmak yerine bir sarki mirildaniyorlardi.

Ellie elinde olmadan yürümeye basladi.Müzik onu etkilemisti ve küçük ruhlarla dans etmek için inanilmaz bir istek duyuyordu.
Ortaya dogru yürüdü ve yavasça etrafinda döndü.Ruhlar ona onaylarcasina baktilar ve Ellie kendisini Müzigin ritmine birakti. Bazen yavasça dönüyor bazen uzun bacaklarindan birini öne dogru atip ileriye dogru siçriyor ruhlarin ona yol göstermesine izin veriyordu.

.................................

Etkilenmisti .... kabul etmeliydi. Onu dans ederken görmüstü ancak bu kadar yakindan ve coskuyla dans ettigini görmemisti. Vücudu dans ederken arada bir hafifçe kasiliyor ve gevsiyordu. Oldukça mutlu gözüküyordu. Onu mutlu görmek inatçi halinden çok daha hosuna gitmisti.
Inatçiyken oldukça çekici göründügünü kabul etmeliydi. Onunla tartistiginda ince kaslari çatiliyor ve gözleri parlamaya basliyordu. Olmasi gerektigi gibi bir tanriçanin güzelligine sahipti. Mavi gözleri , upuzun kahverengiye çalan saçlari ve zarif vücuduyla kendisine bakanlari büyülüyordu. Tipki olmasi gerektigi gibiydi....

Ilk tanistiklari gün onu istemeden korkutmustu. Büyük olaslikla sarayindan çikmasini hiç izin verilmemisti ve o da saraydakiler ve ailesi disinda pek kimseyle tanismamisti. Ailesi ona gözü gibi bakiyor olmaliydi. Ve elbetteki uymasi gereken kurallar vardi... Burada ki gibi özgür oldugunu hiç sanmiyordu.
Belki de ailesi onun kiminle evlenecegine bile karisirdi ... Daha önce birkaç kisiden buna benzer seyler duymus ve kendisine garip gelmisti , ama bu Ellie için geçerli olmayabilirdi; çünkü kendisi kesinlikle istemedigi birseye boyun eyecek birine benzemiyordu. Ama bunu ona sormadan bilemezdi. Bir gün bunu ona sormayi aklinda bir yere not aldi. Onu tanimak istiyordu .... garipti birkaç gün önce onun kendini begenmisin teki oldugunu düsünürken simdi onu tanimak istiyordu...
Kendi kendine güldü ... Bu kiz kesinlikle kendisine asik olacak birine benzemiyordu , büyük olasilikla sayisiz hayrani vardi ve o elbetteki birini saçecekti ama o kisinin kendisi olmadigini biliyordu. O tanriçaya göre biri degildi , Tanriça daha iyilerine layikti. Ama simdi bunlari düsünmeyecekti onun yerine tanriçanin güzel dansini seyredecekti .... Böylesi onu kalbinin acimasindan kurtarirdi.... Bir süreligine ....

Arkadaşlar gecikme için kusura bakmayın sınavlarım vardı yazamandım :S
Gülümsedi .... Bu onun ilk günüydü. Önceki gün onu öylesine çok gezdirmişti ki , ikisi de yorgun düşüp erkenden yatmışlardı. Orion Köyü'nün yerli halkı Ellie'yi çok sevmişti. Sanki kendisi farklı mıydı ki ? Bir ölümsüze aşık olmuştu .... Ve bunu o ölümsüzün bilmemesi gerekiyordu.

'' Shinchi ? Seninle konuşmalıyım... şu yeni kız hakkında.''
Shinchi yavaşça arkasını döndü. Köyün bilgesi onunla yeni kız hakkın da konuşmak mı istiyordu ?
Shinchi bir kaşını kaldırdı ve Köyün Bilgesine bakmaya başladı. Adı Medusaydı. Oldukça yaşlıydı ve insanlar ona güveniyordu. Dedikleri hiçbir zaman yanlış çıkmamıştı. Bir şekilde her zaman gerçekleşmişti. Ve kendisi de ona güvenenler arasındaydı.
Shinchi ailesini küçük bir çocukken Olmpuslular ve Elfler arasında geçen savaşta kaybetmişti ve kendisine bu yaşlı bilge kadın bakmıştı. Ona tüm hayatını borçluydu.

'' Olur konuşalım'' dedı.
Medusa ona oturmasını işaret etti ve Shinchi itaat ederek oturdu. Medusa ne zaman bir konuda endişeli olsa asasını elinde çevirirdi. Ve şu anda endişeli gözüküyordu.
''Sorun nedir endişeli gözüküyorsun ? Ruhlar bir şey mi söylediler ? '' Shinchi garip bir şekilde meraklanmıştı. Acaba ne olmuştu ?
Medusa boğazını temizledi ve Shinchi'nin gözlerinin içine bakarak konuşmaya başladı.
'' Burada bulunmasının nedeni ailesi. Biri tarafından eğitilmeye ihtiyacı var . Kutsal Mavi Ateş'in Tanrıçası.Bu asırlar önce tek bir Tanrıçaya aitti. O da tanrıça Aria'ydı. Ancak şimdi çok uzaklarda ve ondan başka Mavi Ateşin Gücüne sahip olan biri yok. Ailesi bir büyücü tarafından tehlike altında bunun nasıl olduğu hakkında hiçbir fikrim yok , ancak Büyücü oldukça kurnaz ve kızın ailesini etkisi altına alabilecek kadar da kendisine güvendirmiş gibi gözüküyor. Kızın Tanrıçaya ulaşması mümkün . Tanrıça soyundan geldiğine göre Tanrı ve Tanrıçalarla bağlantı da kurabiliyor olmalı. Bağlantı kurabilirse , onu bulursunuz ve böylecelikle güçlerinde ustalaşabilir ancak , seninde bildiğin üzere Tanrıça Aria bunu karşılıksız yapmayacaktır , sizden mutlaka bir karşılık bekleyecek ve istediğini alacaktır. Buna hazırlıklı olun. Ne isteyeceğini bilemezssiniz. Şimdi git ve kızı dediklerimden haberdar et , eminim buna sevinecektir.Ve senden istediğim ona yardımcı olman ,bir Tanrıçaya yardımcı olmak herkesin başına gelebilecek bişey değildir değerini bil!''
Yaşlı kadın yavaşça çadırdan çıktı ve Shinchi'yi arkasında şaşkın bir şekilde bıraktı. Shinchi yaşlı kadının getirdiği habere oldukça sevinmişti ancak üzülmüştü de. Ellie amacına ulaşınca evine geri dönecek ve Shinchi büyük olasılıkla onu bir daha asla göremeyecekti. Ama şimdi bunları düşünmeyecekti , önünde daha uzun bir zaman vardı ve o bu zamanı Ellie ile geçirecekti. Şimdi gidip onu haberdar etmeli ve bağlantı kurmasına yardımcı olmaya çalışmalıydı.
Shinchi çadırdan çıktı ve aynı anda biriyle çarpıştı. Tam bağıracaktı ki karşısındakinin Ellie'den başkası olmadığını gördü. Bir anda tüm siniri uçup gitmişti. Gülümsedi ve çarpışmanın etkisiyle yere düşen Ellie'ye elini uzattı. Ellie Shinchi'nin elini tuttu ve ayağa kalktı sonra da birbirlerine bakıp gülmeye başladılar. Kahkalarını kesen ilk şey Shinchi'nin meraklı sesiydi.
''Birin mi arıyorsun ?''
''Ah, evet seni arıyordum. Yaşlı bayan seni bulmam gerektiğini söyledi. Dediğine göre önemliymiş.''
Ellie'nin yüzünde meraklı bir ifade oluşmuştu ve ince kaşları havaya kalkmıştı.Yüz ifadesi Shinchi'yi tekrar gülümsetmişti.
''Evet sana güzel haberlerim var.'' Gülümseyerek , '' Yaşlı bayan '' bunu dalga geçerek söylemişti. ''bana seni kimin eğitebileceği hakkında bilgi verdi. Ancak kendisi ne yazıkki oldukça uzakta yaşıyor ve senin onunla bir şekilde iletişime geçmen gerekiyor. Bunu nasıl yapman gerektiğini eminim en iyi sen biliyorsundur. Her neyse gel de seni konsantre olabileceğin bir yere götüreyim.''
''Bekle biraz , beni eğitecek olan kim ?''
Shinchi bunu bilerek söylememişti. Ellie'nin yüzünde ki meraklı ifade hoşuna gidiyordu.
''Gerçekten bilmek istiyor musun ? ''
'' Evet , elbette bilmek istiyorum .''
'' Tanrıça Aria diye biri ''
Shinchi o kadar çok eğleniyordu ki Ellie'nin yüzünde ki dehşet ifadesini fark edememişti. Ancak daha da dikkatli bakınca birşeylerin ters gittiğini anlamamak mümkün değildi.
'' Hey , sorun nedir ?''
'' Ah! O-o kadın oldukça korkunç biri .... Daha önce bizi ziyarete gelmişti , ve öyle disiplinci ki ! Ah , neden ? Başka birş olamaz mıydı ki sanki ?! O kadın çatlağın teki !
'' Ben senin yerinde olsam eğitim alacağın kişi hakkında böyle konuşmazdım , küçük hanım. Tehliklei olabilir.
Ellie bir kaşını kaldırdı ve Shinchi ye 'görünce anlarsın' ifadesiyle bakmaya başladı.Shinchi Ellie'nin ifadesini o kadar gerçekçi bulmuştu ki kahka atmaya başladı.Ellie ise gülerek Shinchi'nin koluna hafifçe vurdu.
''Pekala hadi gel , seni konsantre olabileceğin bir yere görüreyim ve sen de Bayan Disiplinle iletişim kurmayı dene...''
Az sonra bir Irmağın kenarına gelmişlerdi. Bulundukları ortam oldukça huzurlu ve kuş sesleriyle doluydu. Ellie bulunduğu yerin konsantre olmak için mükkemmel bir yer olduğunu düşündü ve yavaşça yere oturdu. Shinchi ne yapması gerektiğine karar veremiyerek ayakta kalmayı tercih etmişti. Ellie çimenleri üstünde topuklarının üstüne oturdu ve ellerini ileriye doğru uzatıp alnını çimenlerin üstüne koydu. Bir süre öyle bekledi ve ardından derin bir nefes aldı ve çimenlere üfleyerek başını yavaşça kaldırdı. Hava da birkaç damla su oluştu ve çimenlerin renkleri değişmeye , Ellie'nin etrafında mavi bir ışık oluşmaya başladı. Çok geçmeden ırmaktan su damlacıkları yukarı çıktı ve bir kadın yüzünü ortaya çıkardılar. Ellie yavaşça gözlerini açtı ve karşısındaki kadına baktı.
Kadın büyüleyici gözüküyordu. Sarı saçları ve çikolata kahvesi gözleri vardı. Kadının yüz hatları sert olmasına rağmen gözleri yumuşak bakıyordu. Yüz hatları onu oldukça otoriter gösteriyordu. Kadının ince kaşları yavaşça havaya kalktı ve konuşmaya başladı.
''Seni bir daha görebileceğimi ummuyordum , Zeus'un kızı Kutsal Ateş'in Tanrıçası. Görüşmeyeli uzun zaman oldu ve son görüşmemizde benden bıkmış gibi bir halin vardı. Seni bana getiren sebeb nedir ?''
Kadın son iki cümlesini kıkırdayarak söylemişti. Sanki kendisi de bazen bezdirici olduğunu kabul ediyormuş gibiydi.
''Ellie başını yavaşça eğdi ve konuşmaya başladı.
'' Tanrıça , ailem tehlike altında ve ben de artık kendi gücüme erişebilme yaşıma geldiğimi düşünüyorum ve senden bana gücümü kontrol edebilmem için yardımcı olmanı ve beni eğitmeni istiyorum. Benden ne istersen vermeye hazırım. İsteğin nedir Tanrıça ?''
Tanrıça hafifçe kaşlarını çattı.
''Öncelikle ailenin tehlike altında olmasının beni şaşırttığını söylemeliyim. Zeus oldukça güçlü biri ve bu kadar çabuk yenilmesi ya da herne olduysa beni şaşırttı. Sanırım güvendiği biri tarafından tuzağa düşürülmüş olmalı ve görünüşe göre ona o kadar çok güvenmiş ki gardını düşürmüş.''
Ellie duydukları karşısında dişlerini birbirlerine sıkıca kenetlemişti.Babasının oyuna gelmesi onu hem utandırmış hem de sinirlendirmişti.
''Sinirine hakim olmayı öğrenmek , ilk işin olsun çocuğum.Kin seni yoldan saptırır ve zaferine engel olur. Anladığım kadarıyla aileni kurtarmak için güçlerinde ustalaşmak , ardından evine dönmek istiyorsun. Pekala istediğini yapıp seni eğiteceğim ancak bu çok uzun sürebilir ya da çok kısa da sürebilir bu sana bağlı. Ve istediğim şeye gelince ; senden istediğim şey benim adıma bir Tapınak yaptırman ve bunu seni eğittiğim için yaptırdığını söylemen. Bu hoşuma gider doğrusu. Senin için zor olacağını sanmıyorum , isteğim budur.''
Ellie Tanrıçanın bu kolay isteğini duyunca şaşırmıştı. Tanrıça Aria kurnazlığı ve çıkarcılığı ile tanınırdı ama kendisine oldukça kolay bir şart sunmuş ve Ellie'yi rahatlatmıştı. Ancak Ellie Tanrıça'nın kendisinden istediği Tapınağı bir şekilde kullanacağını ve adını herkese duyuracağından emindi ama öyleyse neden dağlık bir alana yerleşmişti ki ? Kendisi de bir Tanrıça olduğu gibi Kutsal Mavi Ateşten başka güçleri de vardı. Bir Tapınak yaptırmak ne kadar zor olabilirdi ki ? Ellie Tanrıça'nın isteğini sorgulamamaya karar verdi ve cevap bekleyen Tanrıçaya döndü.
''İsteğiniz bneim için bir emirdir , Tanrıça . Eğitimim biter bitmez sizin için en yetenekli mimarlarımı göndereceğim ve size duyduğum minnettarlığın bir göstergesi olarak bir Tapınak yaptıracağım.''
Tanrıça memnun gözüküyordu.
''Pekala , Zeus'un Yüce Kızı , seni bekliyor olacağım. Gecikmeden gel. Yol uzun sürecektir bu yüzden yanına yol arkadaşı ve ihtiyaçlarını karşılayacak şeyler al. Yolu kaybetmemen için bir büyü yapacağım böylecelikle nereye gitmen gerektiğini bileceksin.Şimdilik hoşçakal.''
Tanrıçanın yansıması kaybolur kaybolmaz Ellie tuttuğunu fark etmediği nefesini dışarı üfledi. Yavaşça ayağa kalktı ve Shinchi'ye döndü.Shinchi gülümsedi.
''Eee ? Ne zaman yola çıkmak istersiniz , Tanrıça Hazretleri ?''
Ellie kararlılıkla cevap verdi.
'' Bu akşam yola çıkmalıyız ... Önümüzde uzun bir yol var...
Umarım beğenirsiniz ^^

yarın okuycam yatmam lazım ama güzel bişiy benziyo

Yeni Bölüm geldi

Akşam olduğunda yola çıkmışlardı. Her ikisi de yanlarına pek birşey almamıştı , çoğunlukla yiyecek ve yolda gerekli olabilecek şeylerdi. Neredeyse iki saattir yoldalardı. Yolculuk zor değildi , ancak hava kararmıştı ve ay'ın ışığı onlara yeterince aydınlık sağlamıyordu. Tanrıça Aria'nın yaşadığı yer oldukça uzaktı. Ellie çabucak oraya gidebilirdi , ancak Shinchi gelmekte ısrar etmişti ve Ellie arkadaşını kırmamaya niyetliydi. Sonuçta kendisinin iyiliğini istiyordu.
Yürürken aynı zaman da Shinchiye bir bakış attı. Dikkatlice önüne bakıyordu ve ciddi gözüküyordu. Yüz ifadesi Ellie de birden gülme isteği uyandırmıştı. hızlıca dudağını ısırdı ve o da önüne bakmaya başladı.Yavaşça gülümsedi. Gece oldukça sakindi. Sadece ateş böceklerinin vızıltısı ve ışıkları vardı. Ateş böceklerinin vızıltısı geceye dinlendirici bir his katıyor ve Ellie'nin kendisini mutlu hissetmesine neden oluyordu.
Ellie yürümeye devam ediyordu ki , önünden hızlıca birşey geçti. Bu Ellie'nin birden durup ufak bir çığlık atmasına neden olmuştu.
''Shinchi ? Sende gördün mü ?''
''Evet. Ben gidip bir bakacağım sen burada bekle''.
''Hayır ! Ben de gelmek istiyorum''.
Ellie tam tekrar itiraz edecekti ki Shinchi 'nin yüzünde ki ifade durmasına neden oldu. Sinirlice iç geçirdi ve onaylarcasına başını salladı.
Shinchi yavaşça yürümeye başladı. Önlerinden geçen şeyde neydi öyle ?! Biraz daha yürüdükten sonra çalılıkların arasından hışırtılar gelmeye başlamıştı. Shinchi yavaşça durakladı ve okunu yayına takıp beklemeye başladı.
Bir adım attı ve bekledi. Sesler artmaya başlamıştı... Hışırtılar çoğaldı ve...
Aman Tanrım!! Bu da neydi böyle ?! Shinchi tek kaşını kaldırdı gözlerini kıstı ve yavaşça yere doğru eğildi.
''Sen de nesin böyle ?!''
Karşısına çıkan şey ufak ve gözleri pörtlek bi canavardan başkası değildi.
Canavar öncelikle Shinchiye baktı sonradan ellerini birbirine kenetledi ve ip ince sesiyle konuşmaya başladı.
Konuşurken sürekli etrafına bakınıyordu.
'' Eee ben , ben buradan çok uzakta yaşayan biriyim . Sizi arıyordum ve - ve sonra biri tarafından tekmeyle buraya fırlatıldım. Ve işte şimdi buradayım''.
Canavar durdu ve tekrar etrafına bakmaya başladı.
''Ve şimdi de buaradayım da ne demek ? Önceden neredeydin ? ''
'' Sizi Tanrıça Aria'ya götürmek için buradayım. Eğer yürürseniz sanırım oraya bir ayda varabilirsiniz , tabi kaybolmazssanız. Ve ben de sizi kısa yoldan götürmek için buradayım.''
Shinchi bir kaşını kaldırdı ve canavarı iki parmağıyla tutup;
''Peki sana neden güveneyim ? ''
Canavar Shinchiye baktı... baktı...
''Haaayııır!!! Hayııııırrrr!!! Beni bırakkkk!!!! ''
Canavar öyle bir bağırmaya başlamıştı ki Shinchi şaşkınlıkla onu elinden düşürmüştü.
''Böylesi daha iyi. Bana güvenmek zorundasınız çünkü başka yolunuz yok. Al da oku bunu , Tanrıçadan geliyor.''
Shinchi canavarın uzattığı kağıdı alıp okumaya başladı.
Kağıtta canavarın Tanrıça tarafından gönderildiği ve kolundaki mühre bakıp Tanrıçanın bir hizmetkarı olduğunu anlayabilecekleri yazıyordu.
Shinchi ayağa kalktı ve canavara ;
''Benimle gel , seni Ellie'nin yanına götüreceğim. Eminim o mührü tanıyordur.''
Canavar başını salladı ve yürümeye başladılar. Shinchi Ellie'nin canavarı görünce nasıl bir tepki vereceğini merak ediyordu.
Az sonra Ellie'nin bulunduğu yere gelmişlerdi.Ellie sinir küpüne dönüşmüş gibi gözüküyordu. Shinchiyi gördüğünde tam bağıracaktı ki , Shinchi'nin yüzündeki sakinlik ifadesi ve susmasını işaret eden eli , durmasına neden olmuştu.Ellie sabırsızca tek kaşını kaldırdı ve beklemeye başladı. Az sonra yerde ufak bir canavar belirdi. Yürüyüşü bir Pengueni andırıyordu ve heycanlanmış gibi ellerini birbirine kenetlemişti.
'' Ah! Corin! Senin burada ne işin var ?''
Shinchi bir yaratığa birde Ellie'ye bakıyordu. Corin mi ? O da kimdi?
''Corin mi ''?
Ellie Shinchi'ye bakıp;
''Evet, Tanrıça'nın habercisi. Corin neden gerçek formunda değilsin ? Buralarda bu şekilde dolaşman tehlikeli!''
Küçük canavar birden değişmeye başlamıştı. Yavaşça büyüyüp insan şeklini aldı.
Shinchi şaşkınlığını gizleyememişti. Bu bir cavar değil , bir erkek çocuğuydu!
Corin yavaşça başını kaşıdı ve ;
''Beni Tanrıça yolladı. Sizi kısa yoldan götüreceğim. Hadi beni takip edin konuşacak çok vaktimiz yok.''
Ellie ve Shinchi onaylarcasına başlarını salladılar ve yürümeye başladılar. Hava şimdi iyice kararmıştı , ancak ay eskisinden daha fazla aydınlatıyordu. Birkaç dakika sonra ışıldayan bir kapının önüne gelmişlerdi. Corin Yüzünü Ellie'ye ve Shinchiye dönerek;
''Bu kapıdan geçince direk Tanrıçanın diyarında olacağız , ve eğitimin bitene kadar buradan çıkamazssın. Buna rağmen gelmek istiyor musun ?''
Ellie cevabını biliyordu. Buraya gelmişti çünkü , kendisini geliştirmeliydi. Ailesi'nin yardımına ihtiyacı vardı.
''Evet. Kararım kesindir , eğitimim bitinceye kadar geri dönmeyeceğim.''
Corin başını salladı ve Shinchiye döndü;
''Sen de geleceksen Tanrıça'nın eğitimi bitene kadar diyardan gidemezssin. Buna rağmen kapıdan geçecek misin?''
Shinchi kararlılıkla;
''Tanrıçaya bir söz verdim .Eğitimi bitene kadar onun yanında olmak ve onu korumak benim görevim. Eğitimi bitene kadar diyardan gitmeyeceğim.
Corin başını salladı ve Tanrıça Arianın diyarına açılan kapıyı açarak;
''Öyleyse , Tanrıça Aria'nın Diyarı ve Mavi Ateşin doğduğu yere hoş geldiniz'' .....
Umarım beğenirsiniz ^^