Gizlice ağlıyorum, sessiz sedasız...
Gözyaşlarım olmasa,
Yüreğim kan ağlıyor, yokluğuna...
Bayram gelip gitti,
Uğramadı ikimize...
Sesini duymak bile haram oldu...
Sesine bile aşığım,
Bırak aslını...
Gözlerini, güzelliklerini görmek bile haram oldu...
Seni sen yapan her şeye aşığım...
Her şeyine aşığım...
Yetmedi sana aşkım !
Yetemedim...
Hadi yaşayamazdık,
Neden bu özlem?
Bu kadar mı kıymetsizim?
El ele tutuşup gezemezdik,
Elinden tutup gezemezdim seninle Botanik parkında,
Ankara'yı izlerken sen,
Gözlerinde olurdum ben...
Romantizmin gözüne vurup,
Bir akşam yemeğinde paylaşamazdık zamanı,
Asaletini, zarafetini izlerdim ben...
Sevişemezdik güneşi kovalarcasına,
Bir dişiye değil,
Aşka, aşkla dokunuşu anlatamazdım tenine...
Peki neden bu özlem?
Hadi yok ol, kaybol ortadan...
Botanik parkına adım atar mıyım ?
Akşam yemeğimi yerim sen diye başkasıyla ?
Sevişir miyim, beğenip, isteyip bir başkasıyla ?
Bildiğin aşklarla idam etmeye kalktın beni...
Bir gün çıkar iki güldürür seni biri,
Olur benden daha kıymetli...
Bir gün çıkar biri, bilmezsin aklındakileri,
Etrafında örümcek ağları örülür,
Olur benden daha kıymetli...
Işık kadar saftım ben...
İsteseydin tadardın 7 rengimi de...
Rengarenk yaşardık hayatı...
Bir gün gizemli bir örümcek çıkar ortaya,
Takılır kalırsın ağına...
Ben ışığım...
Sana ihtiyacım yok...
Ben seni sensiz de yaşarım...
Kimse bilmeyecek renklerimi...
Sen bile belki...
Ucuz olmak lazımmış...
Fiyatım yok benim !!!
Ederim, senlilik değil...
Kimse bilmeyecek renklerimi...
Sen bile belki...

Bunca zaman bana anlatmaya çalıştığını
kendimi bulduğumda anladım.
Herkesin mutlu olmak için başka bir yolu varmış
Kendi yolumu çizdiğimde anladım..
Bir tek yaşanarak öğrenilirmiş hayat okuyarak dinleyerek değil..
Bildiklerini bana neden anlatmadığını anladım.
Yüreğinde aşk olmadan geçen her gün kayıpmış
Aşk peşinden neden yalınayak koştuğunu anladım..
Acı doruğa ulaştığında gözyaşı gelmezmiş gözlerden
Neden hiç ağlamadığını anladım..
Ağlayanı güldürebilmek ağlayanla ağlamaktan daha değerliymiş
Gözyaşımı kahkahaya çevirdiğinde anladım..
Bir insanı herhangi biri kırabilir
ama bir tek en çok sevdiği acıtabilirmiş
Çok acıttığında anladım..
Fakathakkedermiş sevilen onun için dökülen her damla gözyaşını
Gözyaşlarıyla birlikte sevinçler terk ettiğinde anladım..
Yalan söylememek değil gerçeği gizlememekmiş marifet
Yüreğini elime koyduğunda anladım..
''Sana ihtiyacım var gel ! '' diyebilmekmiş güçlü olmak
Sana ''git'' dediğimde anladım..
Biri sana ''git'' dediğinde '
'kalmak istiyorum'' diyebilmekmiş sevmek
Git dediklerinde gittiğimde anladım..
Sana sevgim şımarık bir çocukmuş
her düştüğünde zırıl zırıl ağlayan
Büyüyüp bana sımsıkı sarıldığında anladım..
Özür dilemek değil '
'affet beni'' diye haykırmak istemekmiş pişman olmak
Gerçekten pişman olduğumda anladım..
Ve gurur kaybedenlerin acizlerin maskesiymiş
Sevgi dolu yüreklerin gururu olmazmış
Yüreğimde sevgi bulduğumda anladım..
Ölürcesine isteyen
beklemez
sadece umut edermiş bir gün affedilmeyi
Beni affetmeni ölürcesine istediğimde anladım..
Sevgi emekmiş
Emek ise vazgeçmeyecek kadar
ama özgür bırakacak kadar
sevmekmiş...

- CAN YÜCEL