BELKİ DE
HİÇ DOKUNMADİ ELLERİN ELİME
DUDAKLARİN DUDAKLARİMA
AMA BAKINCA GÖZLRİNE
GÖZLERİNDE KAYB OLMAYİ
DİLEDİM TANRİDAN
SEN KALBİME BİR
UMUT BİRAKARAK
KENDİNDEN
GİTDİN......
ŞİMDİ BİRAKDİGİN O
UMUT....
BÜYÜYOR KALBİMİN
DERİNİKLERİNDE......VE
O BÜYÜDÜKCE KALBİME SIMİYOR......
ŞİMDİ NE YAPMALİYİM ASKİM......
SENDEN KALAN TEK UMUDUMU.
SÖKÜP ATMALIYIMMI KALBİMDEN....
SAHİ......YAPA BİLİRMİYİM BUNU......
KEŞKE......KEŞKE......
GİTMESEYDİN BİRAKİPDA....
KALBİMDE KENDİNDEN.....
KÜÇÜCÜK UMUT.....
KEŞKİ......KEŞKİ....KÜÇÜCÜK
UMUDU BÜYÜTMESEYDİM
KALBİMDE........
ŞİMDİ SÖYLE AŞKİM .....
SENDEN KALAN TEK UMUT .....
SIYMYOR KALBİME......
ARTİK SUSKUNLUGUMA SARIPDA
ONU SAKLIYAMIYORUM
KALBİMDE......
ARTİK NE YAPMALIYIM ......
BİLMİYORUM .......
ŞİMDİ SEN SÖYLE ASKIM....
NE YAPMALİYİM.............


şarkı ile aklıma gelenleri yazdım umarim beyenirsiniz..........

bu arada Yagmur sen cok güzel şiir yaziyorsun......cok duygulu

saniyede karalama bu kadar olur şairlik gecemde değilim en iyi şiirimde değil bu. ama saol seninkilerde biraz sona kalan tek umut için gibi

nese ben seiya ve mamoru arasındaki usagiden yazayım bi tanede:

kalbim....
sıcacık sevgiyle doluyor.
her gün dahada büyüyor.
içimdeki sevgi.
kalbim....
kime ait?
bilmiyorum....
sadece yaşıyorum bilmeden kalbimi,
benliğimi kasıp kavuran yangından beni kurtaran
rüzgarı mı sevmeliyim suyu mu?
yoksa ben kalbimi kapatmalımıyım ikisinede?
aydaki tanrıça,sana sesleniyorum,
ne olur göster bana doğruyu kutsal ışığınla
ve aydınlat kalbimi sıcacık ışığınla.


bu güzel oldu kabul ediyorum ama önceki pekte güzel değildi

sana bakdım bir de kendime...ne kadar da farkliyız...sen hayellerde dolaşırken ben soyuk kaldırımlarda dolaşdım...sen gözlerime bakınca sevgi gördün bense gözlerinin rengini....sen kanatlara sahip olup uçmak isterken ben sadece yürümek istedim düşmeden....
bunları sayarsam şimdi bitmez.....en hep derdin ya bu aşk tek taraflı....şimdi dinle kalbimi....
sen hayellerde dolaşırken ben sen kaybolmayasın diye dolaşdım üşüsem de soyuk kaldırımlarda....
sen gözlerime bakınca sevgi gördüyünde ben gözlerini unutmamak için gözlerinin rengini ezberletdim öz bebeklerime.....
sen kanatlara sahip olmak isterken ben sessiz yürümeyi kalbullendim...olurda kanatların bedenini taşıyamaz düşersin diye....yürümek istedim düşmeden.....
kalbim suskundu hayallerinin karşısında....sen suskunluguma sardıgım sevgimi duymadın....şimdi yoksun ama yine de söylemek istedim sen dudaklarınla haykirirken sevdiyini ben kalbimle haykirdim aşkımı.......

aklıma geldi birden şir olmasa da yazmak istedim......

seni ilk gördüyümde yüreyim bana hiç fisildamadı aşk sözvüyünü
seni hep yanimda oldun seni hep gördüm
ve yüreyim yine fisildamadı aşkı
şimdi sen yoksun yanim boş
sen varken seni görmeyen gözlerim
şmdi seni her an her saniye arıyor
dönüp sordum kendime neden şimdi....
neden sen yokken ariyor gözlerim...
o an gözlerim susdu....tüm vücudum
ona kulak verdi...sen yanimdayken
susdugu sen yokken o sözcüyü aşkı
fisildayan kalbime.....


aklıma gelince öyle karaliyorum ama yazdiklarimı şir olarak diyil kisa duygulu cümleler olarak yazdigimdan qafiyeye dikkat etmiorum.....umarim beyenirsiniz

içimdek boşluk...
deyisdim ...hem de cok...bunu cok istemisdim..eski halimi terk etmeyi...mutluyummu evet simdi mutluyum ama.......
bilemiyorum...zaman-zaman mutluluk içinde sanki mutsuzligumu basdirmaya çalışdıgımı düşünüyorum...nedenimi...bilmiyorum ki...sadece mutlulugum içinde mutsuzllugumu hiss ediyorum...yenilerim coookk....onları ben kazandım ama...o kaçmak istediyim eskilerimi özlüyorum şimdi...hem de nedenini bilmeden.......

ilk yokatı sen atdın biliyormusun...hala yüzümde acısını hissediyorum..
bu tokatla gercekeler aydınlandı gözümde..oysa nasıl kapılmışdım hayatın işıltısına...şimdi çoğu arkadasım bana yaşlandın sanki diyorlar ...biliormusun nedenini ...bilmezsin tabi yaşadıklarım beni olgunlaşdırdı....amma ben yaşamak stemedim ki bunları..olgunlaşmağı, mantığı ben hiç istemedim ki..ben mutluydum...taki sen gelene kadar...gelisin nasıl oldu hiç anlamadım ama gidişin hala aklımda derdim ama...Allah kahretsin ki, kalbimde ..aklımda olsa neyse de mantığım onu yok ederdi...ama kalbimde işte..ordan söküp atmağa mantığəm bile gücsüz...oysa en büyük gücüm mantığımdı benim ...aklımda bir soru peki ya şimdi.....

aklıma bir seyler geldi yazayım dedim

SEİYAYA

benim canım seiyam
küçüktüm anlamazdım
hep seni beklerdim
birgün gelirsin diye


mavi gözlerine derin derin bakmak
iç çekmek
gerçek olduğuna inanmak isterdim
seni severdim


biliyormusun seni hiç görmeyeceğim belki
sesini hiç duymayacağım
nefes aldığını bilmeyeceğim
yaşıyorsun biliyorum

dünya senin için kötü
biliyorum ama vazgeçemiyorum
saçma geliyor belki gerçek olmayan bir şeye inanmak
ben sana öyle inandım seiyam

her doğum günümde beklerdim seni
acı çekiyordum belki
seni seviyordum biliyordum ya
sen yaşıyordun benim için

herzaman için
seni sevmem için
seni seviyorum saçma olsada
neyapayım elimde değil ......