melis özel bölüm yayınladı zaten onu okumadıysan oku yeni bölüm büyük ihtimal pazar hala eksikleri var çünkü

Okudum ztn onu hatta cok begendim..Hani devami ne zmn gelir diye yazdim onu..

haaaa... anladım arigato yeni bölüm daha elimde sadece karalama ama pazar çok geç galiba yarın saat 6 da girmeye çalışırım ama siz yorum yazmayınca ben okumadınız sanıorum veya beğenmediniz o yüzden bölüm elimde bile olsa geç giriorum

baya uğraştım yetiştirmek için ve sonunda zaferrr! umarım beğenirsiniz minna
12.BÖLÜM
Kendime geldiğimde her yanım ağrıyor diye üşündüm.etrafıma göz gerzdirdiğimde karanlık,taştan duvarları olan her yanı yosun ve ağ tutmuş bir zindandaydım.kıyafetlerim yırtılmıştı veheryanım kan lekeliydi.ellerime baktım kandan kıpkırmızı olmuştu.ama bu kan benim değil Rayne'indi.öldü mü acaba?gözlerimi kapatıp ona odaklanınca kalbim çatlıycak gibi oldu ve ağrılarım 2 kat arttı.buna rağmen ihinlerimiz arasındaki o tanıdık yolu geçerek kendimi karanlık bir yerde buldum.ortasında Rayne yüzünde büyük bir acıyla kıvranıyordu.kalp atışları ise gitgide azalıyordu.ona uzanmak,yakalamak için koştum ama daha ona ulaşamadan bağ koptu ve kendimi yine karanlık zindanımda buldum.karşımdaysa bana alaycı gözlerle bakan lotti vardı.onu görünce içimden nefret çığlıkları yükseldi ve benliğimi vampirlere has öldürme istediği kapladı
--beni öldürmek mi istiyorsun prenses!?senin için üzgünüm bu kadar güçsüz olmasan belki öldürebilirdin.Hahahahaha....üstelik güçsüzlüğünün bedelini sevdiğin adam ödedi
--senin gibi bir sürtük mü söylüyor bunu bana?!
--seni küçük...efendim Dünyaya döndüğünde görücez kim sürtük olucak.zaten yerini öğrendik bitek birinin bizim için kapıyı açması kaldı.o biri sen olduğun için dua et yoksa çoktan ölmüştün
bunları derken beni saçımdan tutup duvara yapıştırdı.o her yanımdan zincirlerle bağlı olduğuma minnettar olsun sonra boynumdaki soğukluğu hissettim.bu ben zihin bağını kullanırken yoktu.lanet olsun bu aptal tasma bir bağ bozucu olmalı
--neyse prenses sen bir süre susuz kal kendin isteyerek açıcaksın kapıyı zaten.sonuçta bir vampir uzun süre susuz kalamaz
suratımı çevirdim.sonra zindan kapısının kapanış sesi geldi.o gidince zihinlerimizi birleştirmeyi çok denedim ama her seferinde başıma şiddetli bir ağrı girdiğinden pes etmek zorunda kaldım.zihin bağı kuramadığıma göre mümkün olan en çabuk sürede burdan kurtulmalıydım.düşünerek saatler geçirdim hatta uykum geldi ama bir yol bulana kadar uyumamaya kararlıyım.ben düşünürken dışardan gürültüler gelmeye başladı.gürültülere dayanamayan gardiyanımın kaba sesi neler oluyor orda dedi ve ayak seslerinden anladığım kadarıyla gürültünün geldiği tarafa yöneldi.sonra kapı açıldı ve tahmin ettiğim gibi içeri biri girdi sarı saçları ve odangoları olan biri..... Usagi!
--Mia-chan iyi misin?
--Usagi rayne o nasıl?onu hissedemiyorum
-- ............
--usagi?!
--bunu burdan çıkınca konuşalım vaktimiz yok
elindeki anahtarlarla kelepçelerin hepsini ondan beklenmeyecek hız ve beceriklilikle açtı.sonra da beni kolumdan tutup koşmaya başladı.
--usagi bu kadar hızlı koşma bacaklarım acıyor
--sabret lütfen.burdan hemen çıkmalıyız Mamo-chan ve Minako-chan onları fazla oyalayamaz
ses çıkaramadım zaten tüm enerjimi koşmaya harcıyordum.saçma sapan yığınla koridordan geçtik.tam artık kurtuldum diye düşünürken önümüzde bir duvar belirdi
--harika çıkmaz sokak!
--sakin ol mia-chan bak!
elini duvardaki tuğlalardan birine koydu ve tuğlayı ittirdi.artık önümüzde tokyo uzanıyordu.nerede olduğumu o zaman anladım burası eski leydi juliet malikanesiydi.şehrin en az uğranan yeri ve şimdi önümüzde birde görünmezlik duvarı vardı.yani sıradan insanlar burda olan biteni göremiyor herşey onlara normal geliyordu.ben dışarı adımımı atar atmaz şanssızlık bu ya alarmlar çalmaya başladı.arkamı dönüp baktığımda mamoru ve venüsün bize doğru koştuğunu gördüm
--kızlar hareketlenin çabuk hadi usako!
tekrar koşmaya başladık.koşunun sonunda vardığımız yer mamorunun eviydi
--usagi Rayne nerde!
--Mamo-chanın odasında ama girmeden önce haaaaaaa gitmiş bile peşinden gidiyorum
--usako bence yalnız kalmak isteyebilir
--onları biraz yalnız bırakalım tamam mı usagi-chan
odaya vardığımda yatakta zar zor nefes alır,ağır yaralı ve makinelere bağlı halde buldum onu yanına gidip yatağın yanına çömeldim ve elini tutup başımı göğsüne yasladım.soğuktu
--lütfen ölme sana ihtiyacım var
sonra nasıl oldu bilmiyorum kendimi alnımı onun alnına dayamış vaziyette buldum ve alnımda hilal bulunan kısım yanıyordu.sonra tüm vücudum ısındı enerjinin benden bu derece taşması beni biraz ürkütsede Rayne in ısınmaya başladığını fark etmem beni sakinleştirdi.vücudu normal ısısına dönerken yaralarıda iyileşiyordu.göz kapakları açıldı ,şaşkın gözlerle gözlerime baktı.ben bu seferde ağlıyordum ama bu sefer mutluluktandı gözyaşlarımı elleriyle sildi ve bana gülümsedi
--neden kendini önüme attın aptal
--sana birşey olmasına izin verir miyim sandın.ben senin için birden fazla sıfatı temsil ettiğimden sana karşı sadece bir korumadan daha fazla sorumluluğum var
--bir daha böyle birşey yapmayacağına söz ver
--olmaz
--Rayne!
--ama senin için mümkün olduğunca ölüme meydan okuycağıma söz verebilirim çünkü yaralıyken beni hayata bağlayan sendin ve benden o kadar kolay kurtulmana izin vermem
ardından yüzümü ellei arasına aldı ve dudaklarını dudaklarıma bastırdı.ellei boynumdak bağ bozucuyu tuttu ve parçalara ayırdı
--affedildim mi?
-- .......
--sessizliğini evet sayıyorum
yataktan kalkmaya çalıştı ama doğrulmak kadar kolay olmadığından başaramadı.onun kalkmasına yardım ettikten sonra bana yürüyebileceğini söylediğinde fazla ikaz etmedim beraber oturma odasına girdiğimizde yüzlerindeki şaşkınlık yüzünden kahkahalara boğuldum.sonra Rayne in bana dik dik baktığını farkkettim
--Mia biraz konuşalım mı ?
yutkundum ve onu mamorunun odasına kadar takip ettim.kapıyı kapattı sonra bana dönüp
--neden yine beslenmedin?!!
--şeyy... sen yaralanınca beni yakaladılar ve orda yiyecek birşey yoktu olsada yemezdim zaten aç hissetmiyorum
--berbat bir yalancısın kanım bana lazım olmasa seni biraz beslerdim ama bir düşünelimm tamam Vera yı ara ve biraz kan stoğu getirmesini söyle
--tamam birazdan ararım
--hemen!
-- hai hai
telefonumu elime aldım ,veranın numarasını tuşladım ve odadan çıktım
--baş belasının tekisin mia
birkaç saat sonra vera ellerinde 2 tane ağzına kadar dolu poşetlerle kapıya geldi.
--getirdim denka buyrun
--arigato vera. krallıkta durumlar nasıl?
--pek iyi değil efendim.3 lord hala ablanızla kukla gibi oynuyor.hime-denka onlara direnmeye çalışsada direnemiyor
--lanet olsun buradaki işim biter bitmez onlarla ilgilenicem.neyse ablama dikkat et Vera
--emredersiniz.izninizle
ardından kayboldu.Rayne veranın geldiğini fark etmişti.büyük ihtimak konuşmamımızı da biliyordu istese anında zihnimden öğrenirdi zaten ruh eşinin olmasının kötü yanları işte bir şeyi zihninde görmesine izin verme hemen birşeyler çevirdiğini anlıyorlar. Rayne benimle mutfağa geldi ve kan torbalarından birini alıp içmeye başladı.bir yandanda benim içip içmediğimi kontrol ediyordu.kendisi her zaman ki gibi benden önce bitirdi ve ben bitirince bana dönüp
--biraz dinlendikten sonra abyss e dönmeliyiz biliyorsun
--evet?
--plansız gidemeyiz bir planımız olmalı.güçleniyorlar mia
--peki bunları söylediğine göre planın ne?
--------------------------------------------------------------------------------------------------
Not:yağmur-chan senin fikrini bekleyemedim gomen akşam bikaç kişiye sordum onların cevaplarına göre yazdım nasipse seninkiler bir dahaki bölüme

ya bide okuyanlar yorum yazsın artık zihnimde bende mi yorumsuz bölüm yazmasam düşüncesi oluşuyor

İste budur.Ben okuyorum hep cok ta begeniyorum..Yogun duygularla ve buyuk bi cabayla yaziyosun..Tabikide her zmn okurum..Cok hosuma gitti.cok guzel..Devamini merakla bekliyorum...

arigato melis-chan

valla bn beğendim kim demiş vampirler aşık olamaz diye.. burada kanlı sahnelerin çoğalacak mı ?(gelçi bnm için sorun olmaz bn helsinlk'i bile şey seretmiş biriyim oda böyle vampirli bir animeydi ama orda zombi kurbanlar vardı.)eline saglık

Ezgi-sama savaş sahneleri artcak ama kanli sahnelere dwha karar vermedim

Bnce azıcık olsun madem vapirlerimiz var azıcık kanlı manlı olsun sonuçta burda rtük gibi buzlama mı var
[/i]

olcak o zaman okuyucuya saygı ezgi-sama

Şimdilik sadece 10. bölüme kadar okuyabildim ama söz daha sonra da okumaya devam edeceğim.
İtiraf etmeliyim ki fanficin iyiye gidiyo. Kurgu süper olmuş, bölümleri uzatmana sevindim.
Bu arada bir vampir için 7 yaş hiçbi şey derken neyi kast ettin?
Yoksa vampirler daha mı uzun yaşıyolar ne?

bazı hikayeler sonsuz alıyor ama benim düşünceme göre bu saçma o yüzden ortalama 5000-7000 arası bişi aldım alice-chii girmene ve beğenmene sevindim*-*

sanırım biraz beklettim üzgünüm minna beğeniceğinizi umarak ta-daa yeni bölüm
13.BÖLÜM
--planı yeterince iyi anladınız mı?
--bence gayet başarılı olabilecek bir plan Rayne hemde bilimselliğede bağlamışsın.nesin sen bilim adamı felan mı?
--aynen
--ne?!bu yaşta aa... pardon yaşını unutmuşum
--sorun değil mamoru ama bil diye söylüyorum vampir dünyasında oldukça fazla patentim var yapay kan tabletleride buna dahil.
Rayne bunu dediğinde usagi ve minakonun ağızları açık kaldı.aslında plan bana göre oldukça basitti gerçi Rayne in zekasını inkar edemem.o ve ben dışında vampirlerden kimse üniversiteyi 17 yaşında bitirmedi hoş okuyanda pek yok ama okuyanlar içinde kıyaslıyorum.yinede daha çok düşünse daha müthiş bir planlanda bulabilirdi
--tamam herkes hazırsa gidelim artık planını anlamayan kalmadı Rayne
--mia-chan kızıcaksın biliyorum ama senin mesleğin var mı?tamam prensessin de....
--yapma usagi-chan o sadece gerizekalı şımarık bir prenses
--gerizekalı... genetik bilimciler ne zamandır gerizekalı
--ge..genetik bilimci ahahaha ben gerizekalı mı dedim süper zeka diycektim
--kızlar herşeyi çok iyi anladınız galiba ama hatırlatıyım abysste hataya yer yok
mamoru yine doğru noktaya değinmişti.abysste bir hata bile ölümümüz olabilir.zaten bu yolculukla ilgili içimde öncekilerden daha kötü bir his var ya da gitmemek için bilinçaltım uyduruyor bunu.aslında her gece yattığımda abyssteki o adamla ilgili kabuslar görüyorum.ne yazık ki hala kim olduğunu hatırlayamadım.ne kadar isterdim hatırlamayı o zaman onu yenme şansın artardı.korku kalbimi yavaş yavaş yerken Rayne'in eli belimi kavradı.kulağıma eğildi ve fısıldayarak
--merak etme birşey olmayacak bana güven
bu sözler içimi güvendelik hissiyle doldurdu.onayladım ve diğerleriyle birlikte dışarı çıktık.eski müzeye doğru koşmaya başladık.karanlıkta neredeyse hiç ses çıkarmadan ve görünmeden sonunda müzenin kapısına ulaştık.ay olmayınca müze kapıı gözüme güzelden çok korkutucu göründü yutkundum ve kapıyı açtım ve birlikte karanlığa daldık.Abysse ulaşan geçidin daha ortasına gelmeden plandan ötürü güçlerimizi aktive ettik
--MOON NEO POWER MAKE UP!
--MOON ENTARNELL MAKE UP!
--VENUS CRISTALL POWER MAKE UP!
dönüşmemizle birlikte geçit dalgalanmaya başladı ve en sonunda bizi abyssten ve kendi zamanımızdan çok uzak bir yerde bıraktı.kendime geldiğimde boyum oldukça kısaydı.gözlerimi kırpıştırdım ve etrafa bakındım.siyah sanki içinde yıldızlar varmış gibi belli noktaları parlayan duvarlardan oluşmuş meşalelerle aydınlatılmış bir taht odasındaydım.odanın en sonundaki taht gümüş renkliydi ve üstüne okuyamadığım yazılar kazılıydı yanıma baktığımdaysa yanımda annem,queen,8 yaşındaki serenity,15 yaşındaki oscar ve 14 yaşında olan Venüs vardı.ben--bende 12 yaşında felandım.ama bunları nerden biliyorum.biz zamanda geri mi gittik ya asla dönemezsek!vücudumda beni dinlemiyor burda sadece izleyici konumundayım mamoru yani endymion nerde?
--bu da ne demek Kronos sen pluton kralısın Dünyayı yok edemezsin
--nasıl ettiğimi izle ve öğren Lucretia.kraliyet ailesinin gözü önünde gezegeni yok edicem sonrada onları öldürüp tüm gezegenlere boyun eğdiricem ve sen(annemin çenesini tek eliyle kavradı)kraliçem olucaksın
annem onu ittirip elinden kurtuldu
--bu olmıycak.hem dünyayı yıkablmen için gereken güç kraliyet ailelerinde mühürlü insanları yendin ama daha vampirler,phoenixler,tengular ve dokuz kuyruklular var hepsini yenmen nerdeyse imkansız.ayrıca öz kızın bile sana karşı
--kim takar onu gerekirse onuda öldürürüm
Kronos...... ama bu adam benim abysste gördüğüm...ne o pluton kralı mıydı yani?!bunu nasıl hatırlamam lanet olsun
--tamam madem beni desteklemiyceksin Lucretia o zaman geber!
elinde simsiyah bir kılıç belirdi ve kılıcını anneme doğrulttu sonra gözleri bana kaydı ve kılıcını bana savurdu.neyseki Oscar bu hamleyi yapacağını anlamıştı ve kılıcı tam zamanında durdurdu.bense annemin arkasına saklandım
--senden iyi gardiyan olmuş velet.hatta 2-3 yıl sonra gardiyanların lideri bile olabilirdin
ama yaşamın bugün sona eriyor
kılıcını başının üstüne kaldırdı ve haykırdı
--ZAMAN KIRILMASI!
kılıcını bize savurduğunda yer sallandı serenity korkudan donmuştu Venüsse cesur davranıp kendini kraliça ve onun önüne atmıştı.tam bu son derken etrafa ay ışığı doldu ardındanda ışığın etrafını yarasalar sardı.kronosun saldırısı ise yok oldu.ışık ve yarasalar kaybolduğunda onların durduğu yerde iki adam belirdi.birinin bembeyaz teni,kıpkırmızı gözleri, gümüşi hafif dalgalı saçları ve laciverdimsi bir zırhı vardı.diğerinin serenityninki gibi sarı düz saçları zümrüt yeşili gözleri ve gümüş rengi zırhı vardı.kral artemis ve babam diye geçirdim içimden.babam bize döndü
--iyi misiniz?
--baba tam zamanında geldin
--babalar hep dakiktir yue
--tek başınıza mı savaşıcaksınız mikhail?
--hayır hayatım bir bölük asker bizi takip ediyor birazdan burada olurlar
sonra kronosa döndü
--vampirler kralı ve ay kralı beni sizi aramaktan kurtardınız
hepsini elinde kılıçları belirdi.annem beni yakaladı ve gitmek için hareketlendi ama artık çok geçti.onların güçlerinin oluşturduğu enerji nedeniyle yere kapaklandık.ben kafamı bir yere vurdum ve sıcak kanı hissettim,kokusunuda gayet net alıyordum.kalkıcakken bu kez ikinci bir darbe geldi ve bilincimi kaybettim.kalktığımda gördüğüm ve kokusunu aldığım tek şey kandı.odanın her yanı kana bulanmıştı.ay ve pluton ordusunun askerlerinin cesetleri her yanda.bu kadar zorlu mu bu kronos?!anneme ve diğerlerine baktım Oscar hariç hepsi iyi sayılırdı ama o ağır yaralanmıştı ve göğsü zorla inip kalkıyordu.bilinçsizce savaşın 2 kişi tarafından sürdürüldüğü yöne doğru yürürken yerde kral artemisin kafası vücudundan ayrılmış ve etrafı kanlarla kaplı bedeniyle karşılaştım.queen onu iyileştirir ya da dünya da farklı bir zamana yollar diye düşünürken tüm yaşam enerjisinin bittiğini farkettim yani geri gelmiycekti.dudağımı ıssırdım ve babamı aramaya başladım hiçbir yerde değildi.demekki savaşı sürdüren kişilerden biri oydu.sanırım biraz fazla düşüncelere daldım çünkü savaş alanına kafamı çevirdiğimde kronos babamı kılıcıyla karnından şişlemişti.babam yere düştü ve ağzından kanla beraber şu kelimeler çıktı
--ben mikhail abyss kapısının bu dünyadaki bekçisi seni oraya ölene dek zincirliyorum
kronosun altında yapışkan sıvılarla kaplı bir geçit oluştu ve el yak ve kolları zincirlerle bağlandı geçidde kaybolmadan önce dediği son sözler daha bitmediydi.sonra babam bana dönüp
--üz....üzgünüm yue beni böyle görmeni istemezdim fazla vaktim yok Oscarı buraya getir
ağzımı açıp gelemez diyuecektim ki
--biliyorum yue getir onu hala kurtarılabilir
itaat edip sürükleyerek Oscar'ı getirdim.babam kanının bir kısmını ona verince vücudu sarsılmaya başladı.bir süre sonrada rahatladı
--yue o uyandığında senin gibi safkan olucak.ay kanı vampir kanına uyum sağlar.gücünü bir süre kontrol edemeyebilir cebimde...cebimde bileklik şeklinde bir mühür var uyandığında ona tak.senin içinse üzgünüm artık 2 krallığı yönetmek zorundasın.ordakilerin seni kullanmasına izin verme güçlü bir prenses ve kraliçe ol Oscar sana yardım eder.bir şey...bir şey daha annene onu sevdiğimi söyle
boynundan çıkardığı siyah anahtarı boynuma taktı ve ardından eli yere düştü
--Ba..baba!
gözyaşlarım durmadı omzumda nazik bir el hissettiğimde yanımda annemi gördüm
--dediğini yap yue söz veriyorum baban ölmeyecek
babamın kanlı cebinden mührü çıkardım benim boynumdakine benziyordu üstüne bir tür yazı işlenmişti tek farkı benimkinde birde kırmızı bir gül olmasıydı.ben mührü incelerken annem benimkini çıkarmıştı
--artık buna ihtiyacın olmayacak yue.şimdi geri çekil
geriye doğru birkaç adım attım ve annemin babamı dünya da farklı bir geleceğe yollamasını izledim.queen ve serenity ise kralın başında ağlıyordu venüsse hem ağlıyor hem de onları teselli etmeye çalışıyordu.annem gelip başımı okşadı.ve göz yaşlarını bana göstermemeye çalışarak
--en azından hayatta olucak tatlım
evet hayatta olucaktı.ama bu adil değil artık onu göremiycektim.annem diz çöktüğü yerden kalktı ve
--dünyalıları kurtarmalıyız
annemin gidişini izlerken bu ana geldiğim zaman ki gibi bir şey beni çekti ve göz açıp kapayana kadar abyssteydik.tekrar kendi zamanımıza dönmemiz bir yana artık rakibimizi tanıdığımızdan o kadar kolay yenilmiycez.skoru 1-1 yapmanın zamanı geldi
--------------------------------------------------------------------------------------------------
minna neden pluton kralı kronos diye düşündüyseniz hem plutonu biraz olaya katmak için hemde adamın adı kronos olduğundan kronos zamanın efendisi ya işte ondan neyse başka sorunuz olursa cevaplarım