Merhaba chopinetto önce sana teşekür etmeliyim önceki fanficlerin ve şimdiki için. yeni bölümlerini bekliyorum en kısa zamanda sevgili okuyucularını bekletmek istemezsin değil mi?

bu arada LadyinDeath'a katılıyorum bıraktığın işi tamamlamalısın.
Gerçektende mamoru iyice kabalaşmaya başladı (neden kabalaşıyor hiç anlamıyorum acaba onu unutmak için mi yoksa yoksa büyü felan mı yaptılar ? böyle bişey olamaz değil mi? lütfen söyleyin bana )neyse sanırım onu unutmaya çalışıyor ya da unuttuğu bir anı yüzünden böyle istemsiz bir şekilde davranıyor (unuttuğu anı derken son bölümde geçen son geceden bahsediyorum )seiyayı burdayi yerinden oldukça memnunum (hiç olmadığım kadar)şimdi dikkatli baktımda usagi ile mamoru o gece sonunda birlikte olmuşlar sonra ama mamoru bir densizlik edip usağiyi bir şekilde uzaklara gitmesine sebeb olmuş bunun için usagiye kötü davranıyor sanırım

açıkcası o gece beraber oldular mı...olmadılar mı daha bilmiyoruz...sadece o gecenin sabahında usagi'nin mamoru'nun evinden ayrıldığını biliyoruz ama o evin içinde neler yaşandı bilmiyoruz

En kısa sürede ekleyeceğim bir bölüm Beğendiğine çok sevindim, Prenses'in Düşü, Persephone'nin Rüyası ve Geçmiş'in Hediyesi öykülerini okursan sevinirim

nasıl reklamdır Chop bu yoksa bu ffyi bizi kandırıp diğer fflerin reklamını yapmak için mi yazdın kullanıyor musun bizi elif kınadım seni:P
not: chop çoook yakın arkadaşm ona takılmalarımı ciddiye almayın
yeni bölüm gelene kadar sana gelsin halil sezaiden isyeaaaıınnnnn daha da uzatırdım da sayfanın şaftı kaymasın
yeni bölüm isteriz! yeni bölüm isteriz!

Lady bak kaşınma kaşırım yoksa fena olur...

chopinetto aslında önceki fanficlerini okudum ve cok beğendim şimdik fanficin yeni bölümlerini bekliyoruz (merak ediyorum yeni bölümde neler olacak?)

lutfen cok bekletmeyın ya çok merak ediyorum yenı bölümü

yenı bölüm gelsın artık ya çatlıycam en heycanlı yerınde ara verdınız .

çook haklısınız ya...
ama hem fikir hem de zaman sıkıntısı çekiyorum...o nedenle ne zaman yeni bölüm gelir bilemiyorum

Bölüm 4: Geçmiş ve Gerçekler


Serena bir başka uykusuz gecenin sabahına gözlerini açtı...saate baktı...6:00, Yavaşça doğruldu yatakta, derin bir nefes aldı...bir başka gün daha başlıyordu...Onu görmek zorunda olacağı, geçmişi tarafından kovalanacağı bir başka 24 saat...Seiya’nın odasına gitti, evet hala uyuyordu...Onu uyandırmamaya karar verdi, yeniden sözcüklere teslim olmak istemiyordu...Odasına yöneldi yeniden; üzerine bir pantalon ve bluz geçirdi...uyku ona gelmezse o zaman o bir şekilde ona gidecekti...

Otelden ayrıldı...tokyo’nun soğuk kaldırımlarında kendini bulmayı umut ederek...

...


Mamoru Chiba...evini gece boyunca arşınlamıştı...Her ne kadar kendine itiraf etmek istemese de o geri geldiğinden beri uyuyamıyordu, aklı, ruhu hep ondaydı...
Sayamadığı kadar fazla kahve içmişti...şimdi ise duvarlar onu usulca boğmaktaydı...
Ne olduğunu anlayamadan kendini dışarıda buldu...

...

Serena parktaki banka yer etti...
Neden geri dönmüştü...Madem geri dönmüştü...neden hala onu düşünüyordu...Kendine defalaca verdiği sözü tutmaktan aciz miydi gerçekten?

Mamoru: Usagi...

Serena ses ile irkildi...

Serena: Mamoru...
Mamoru: seni de mi uyku tutmadı?
Serena: ben şey...benim adım Usagi değil, artık
Mamoru: peki sen nasıl istersen...

Serena gitmek için ayağa kalktı fakat elinde bir başkasının ellerini hissetti...

Mamoru: lütfen...gitme... konuşalım...lütfen Serena
Serena: Mamoru...konuşacak ne var ki?
Mamoru: ben senden hiç özür dileyemedim...
Serena: özür dilemen neyi değiştiricek ki? 10 yılı geri çevirebilir misin? O geceyi hiç yaşanmamış yapabilir misin? Benşmle alay ettiğin günleri silebilir misin?
Mamoru: O gece, o gece diye bağırmayı bırak artık! Hiç bir şey olmadı ki o gece!
Serena: senin için o öpüşme hiç bir şey olabilirdi ama benim için öyle değildi...sabaha kadar konuştuğum o adam...hayaller kurduğum o adam...ertesi gün karşıma en yakın arkadaşımla dikildi..
Mamoru:Usagi...büyü artık
Serena: BENİM ADIM USAGİ DEĞİL! SERENA!

Serena koşar adımlarla parktan ayrıldı...Mamoru hiç değişmemişti...

...

Seiya: Serena...neredeydin!
Serena: bana bana bir reklam şirketi bulmamı söylemiştin ya...
Seiya: hayır hayır o düşündüğünü hemen aklından çıkar delirdin mi!
Serena: evet delirdim! Ben ne yaşadıysam o da aynısını yaşayacak tamam mı! Artık umrumda değil...bu bu eylemsizliğe katlanamıyorum...yeniden Usagi olmak küçük bir kız gbi ağlamak istiyorum ama ama olmuyor...!
Seiya: bir otur Serena...onunla çalışmak seni daha iyi yapmayacak...bunu biliyorsun...sakinleş lütfen...
Serena: bana büyü artık dedi...ben de büyüdüğümü ona göstereceğim...
...

Motoki: Sen gerizekalının tekisin bunu biliyorsun değil mi?
Mamoru: onun yanında kendimi kontrol edemiyorum, motoki...ona yabancıyım artık
Motoki: sen onu hiç bir zaman tanıyamadın ki Mamoru...

...

Serena önünde duran kağıtlara uzun baktı...bir şekilde sabah olanları...yıllardır ondan çalınanları unutturur diye umut etti...
Yine kırılmıştı kalbi...
Oysa artık o çok güçlüydü...değil mi?
Belki de sadece kendini kandırıyordu...Belki de bir yerlere gizlediği Usagi hiç yok olmamıştı, sadece o öyle olmasını istemişti...öyle düşünmek istemişti...ama şimdi kendi şeytanı onu yok ediyordu...

Aptal Usagi...hala büyümedin mi?
Neden biraz daha Rei gibi olamıyorsun!

Sesler peşini bırakmıyordu...hiç bir zaman bırakmamışlardı...ta ki yaslanıcak bir omuz...Seiya’yı bulana kadar...
-Serena...Serena!

Serena: Minako...burada ne arıyorsun! Ben şey dalmışım...
Minako: Ah seiya biraz moralinin bozuk olduğunu söyledi bende seni neşelendirecek mükemmel bir gün hazırladım
Serena: Mina...ben...yapmam gereken çok-
Minako: Ami bile işten izin aldı...Makoto da yine senin en sevdiklerini yapıcak...işini bırakabilirsin...aynı eski günlerdeki gibi olucak!

Eski bu denli yakın mıydı?
Eskiye kavuşmak gerçekten kolay mıydı?
Affetmek mi daha zordu yoksa Eski’yi silmek mi?

...

Şehrin bir başka ucunda ise Motoki en son tahmin edeceği kişi ile beraberdi...

Motoki: ne olursa olsun, onların bir şekilde beraber mutlu olabileceklerine inanıyorum...sen de inan...sen Usagi’nin ben de diğerinin inadını kırabilirsem...
-Onu üzerse...ya yeniden
Motoki: mamoru salaktır ama bu kadar da değil...lütfen güven azıcık...
-eğer dediğin gibi olmazsa...
Motoki: Olucak

üfffffff çok güzel olmuş ellerine sağlık
usagi o gece o gece diyince bende bir şey oldu sanmıştım demek hiçbişey olmamış orda hönk diyip kaldım
acaba motakini konuştuğu kimdi? seiya mi? yok olmaz bence peki rei ? bende baya soru birikti yeni bölümü sabırsızlıkla bekliyorum

Elif sana inanmıyorum Mamoru'yu bu kadar ruhsuz, kalpsiz birisi nasıl yaparsın.Resmen Mamoru'dan soğumaya başladım.Bu da senin ne kadar inandırıcı ve güzel yazdığının kanıtı Motoki'Nin konuştuğu kişi bence Rei en son tahmin edeceği kişi olduğuna göre.Zaten Rei'e karşı bir önyargım vardı şimdi acayip gıcık oldum Ellerine sağlık lütfen yeni bölümü de yaz meraklar, sorular kafamda birikti seni bekliyorlar...

Bence motoki seiya ile konuşuyor çünkü seiya serenanın en yakın olan kişi çünkü aralarındaki meseleyi seiya biliyor birde motoki .Ayrıca inat kırmaktan bahsediyorlar serenanın inadını seiyadan başka kimse kıramaz ne(değil mi?).Birde akla gelebilecek en son kişi dediğin için anahbeth gibi insanın kafası karışıyor.Sadece o cümleye göre yorum yaparsak rei aklımıza gelir ama o kısıma bakarsak ben seiya olduğunu düşünüyorum

Bence motoki seiya ile konuşuyor çünkü seiya serenanın en yakın olan kişi çünkü aralarındaki meseleyi seiya biliyor birde motoki .Ayrıca inat kırmaktan bahsediyorlar serenanın inadını seiyadan başka kimse kıramaz ne(değil mi?).Birde akla gelebilecek en son kişi dediğin için anahbeth gibi insanın kafası karışıyor.Sadece o cümleye göre yorum yaparsak rei aklımıza gelir ama o kısıma bakarsak ben seiya olduğunu düşünüyorum