16.bölüm: Sürgün Edilen Aşk

Zaman prens için akmayı durdurdu. Tüm anıları tazeydi. Serenity beyazlar içerisindeydi. Elleri saçlarını çözüyordu. Nefesini kulaklarında hissediyordu. Bedeni titriyordu. Prensesi yanında gözlerini ona dikmiş korkusuzca bekliyordu. Ay prensesinin ölümsüzün beklediği bu muydu? Kader tanrıçaların tanrıçasını sonuna mı hazırlıyordu. Teninin kokusu ve ona ilk dokunuşu onun olduğunu söylediği o an; Endymion biliyordu dünya aya adanmıştı. Aydınlanması ona bağlıydı. Endymion kendisini sonsuzluğa adamıştı sonsuzluğun çarpıntısında yeniden nefes almıştı. İki kalbin bir oluşu artık yanlarına ikinci bir kalbi getiriyordu.

Duyduklarını artık algılayabiliyordu. Her şey doğruydu Serenity Endymion'un nefesini kalbinde canını karnında taşıyordu.

Endymion: beni ona götür…
Persephone: bu imkansız Endymion…bunu benden isteme…
Endymion: beni ona götür…artık ondan ve benden daha da önemli birisi var…ben baba olacağım
Persephone: Serenity şu an kızların yanında…asla seni oraya sokamam bırak odayı o kata dahi çıkamayız…bir şekilde onunla konuşacağına söz veriyorum ama şimdi bu imkansız…
Kunzite: ne demek imkansız…prensesiniz Terra varisini taşıyor!
Persephone: Yüce Tanrıça gümüş kristal’in gelecek sahibini taşıyor…dolayısı ile şu an onun huzuru her şeyden önemli, bir an önce bu durumu kabullenmelisin Kunzite!
Endymion: peki…Persephone o nasıl?
Persephone: İki Kristal’I birden taşımak onu oldukça yıpratıyor, ama sanırım sen buraya geldiğinden beri; yani fiziksel olarak ona daha yakınsın…bud a onu biraz rahatlattı…açıkcası bizde ona nasıl yardım edebiliriz bilemiyoruz Endymion….bu olay en son yüzlerce asır önce Tanrıça Selene döneminde yaşanmıştı….
Endymion: senden tek arzum…ona iyi bakın, yeniden kalbine ulaşana kadar…tanrıçama iyi bakın

…

Serenity:Persephone….hissediyorum bir şeyler karıştırıyor!
Rei: sakin olur musun artık!
Serenity: o öğrenirse ne yapacağım ben!
Minako: Serenity…elinde sonunda öğrenicek…hem bunu başka türlü açıklayamayız herhalde Morpheus’un sana bir varies armağan ettiğini falan söylemeyi düşünmüyorsun herkese…
Makoto: hem bir madalyon yüzünden-
Serenity: siz kimin tarafındasınız….!
Ami: biz karnında taşıdığın o bebeğin tarafındayız Serenity…altın kristal’in seni tüketmesini bitirmeye çalışıyoruz…hem seni hem de her şeyden habersiz olan halkını düşünüyoruz…
Serenity: endymion…bir baba olabilir mi, benim kalbimi yok etmişken bir başka kalbi koruyabilir mi?
Rei: bunu öğrenmenin tek yolu var…
Serenity: olmaz.
Rei: şu galaksideki en inatçı Tanrıçasın Dolunay Surat!
…
Hades: artık sevgili abime bir ziyaret gerçekleştirmenin vakti geldi…hem fani Beryl’in de sevgili prensinin baba olacağını öğrenmesi lazım…onun kıskançlığı bize yeni güçleri armağan edicektir…
Chronos: Hades…sen ve ben
Hades: herkes gerçek gücü öğrenicek!
…

‘Sessizdi Tanrının Kızı
Söylemişti Tanrıça’nın Sırrını
Ürkekti Tanrının Kızı
Bilmeden taşıdıklarını’
(Kehanetler Kitabı-Tanrının Kızı)

…

Serenity ağlıyordu….ama mutsuzluk değildi kalbini kaplayan bir huzurdu…öyle bir huzur ki kimsenin bilmesini istemiyordu…artık yükleri yoktu omuzlarında, kalbinde…artık sırlar yoktu zihninde…

Persephone: ağlama…ne olur ağlama
Serenity: ben şimdi ne yapacağım…ben…
Persephone: sakin ol…Serenity bak görüceksin her şey düzelicek…hem Endy-
Serenity: söyleme onun adını, yakma bird aha canımı perse…ruhumdaki yaraları saramadım ben daha…hele kalbimin parçaları onlar hala dağınık…ben bir prensesim, dik durmalıyım…tanrıçayım emir vermeliyim ama bir anne olarak şu an ne yapmalıyım bilmiyorum…
Ami: yüreğin sana doğru yolu göstericek…kızgınlıkları unut prenses…sadece geleceği düşün
Serenity: düşlerimi kaybeden bir prenses…geleceğe sahip olabilir mi? kalbini korkulara bürümüş bir tanrıça koruyan olabilir mi? Ya ben…Serenity cesaretden yoksun bıraktığım ruhumu aşka verebilir miyim?

Karar günü geldi. Ay ve dünya birbirine zıt iki kavram birbirini tamamlayan iki güç ve birbirinden oluşan bilinmeyen için son söz söylenecekti. Zeus başkanlık edeceği bu toplantıya özenle hazırlandı. Başkanlık edeceği bu özel toplantı onun gücünün kanıtıydı. Tanrılar ve tanrıçalar onun huzurunda toplanacaktı ve bu onun ölümsüzlüğünün ne denli kutsal bir güç olduğunun en büyük kanıtıydı.

Kardeşi Hades dahi bu toplantıda yerini alacaktı. Güçlünün gücünü sunacağı an kötülüğün karşısında iyiliğin yüceleceği o gün gelip çatmıştı. Zeus en uygun yerin hükümdarlık alanı olan gökyüzü olduğu kanısına varmıştı. Gökyüzünde toplantı için her ayrıntı düşünülmüştü. Tanrı ve tanrıçalar için ayrılmış özel bölüm, Terralılara tahsis edilmiş uzak bir alan ve kendisinin başkanlık edeceği yüce divan.

An gelip toplantı başlayacağında tüm tanrı ve tanrıçalar orada bulunuyordu.

Terra ailesi ve generaller başka bir girişten salona alındılar. Kraliçe Gaia hüzünlü gözleri ile çevresini saran bu güçlü topluluğa bakınıyordu. Bir üzüntü belki bir acıma Terra'yı düze çıkaracak bir merhamet belki de tek kurtuluş yolu buydu.

Kral Darius gururluydu eşinin yanında en önde geleceğini bekliyordu. Karar ne olursa olsun onun görevi Terra ve halkı için en iyisini tahsis etmekti ve bunu sonuna kadar yerine getirecekti.

Endymion'un beklediği an gelmişti. Gökyüzünde dört ışık parladı önce sonra hızlı bir çember bulutlara kondu. Savaşçılar prenseslerini korumaya almış emirleri bekliyordu.

Serenity huzursuzluğunda huzuru arıyordu. Çevresine bakınmak istiyor ama gururu buna engel oluyordu. O tanrıça Selene'nin asil soyuydu ona düşen gururunu düze çıkarmak ona düşen elinden geldiğince güçlü olmaktı. Burada bulunuş sebepleri aşk değil bir gezegenin belirlenecek kaderiydi.

Ama o an Endymion'u gördüğü o an her şey durdu. Zaman yeniden anlamını yitirdi artık konuşacak bir şey yoktu ihanet ikisinin arasında sessiz kalmış büyük bir gürültüydü prenses prensin gözlerinde o geceki bakışları gördü Tanrıça ölümlünün gözlerinde merhameti yeniden gördü. İhanet ise aralarından usulca gitmenin yolunu aramakla meşguldü.


Zeus: Sevgili Terra Kraliyeti, Genareller, Ay Kraliyeti ve kudretli Olympos Kurulu; bugün burada uzun zamandır ertelediğimiz bir başlangıcı yaşamak için bulunuyoruz, Yer Altı Dünyası tarafından ele geçirilen Terra’nın kurul ve galaksi karşısındaki konumunu ve…kaderini belirlemek üzere toplandık. Öncelikle; takdis töreni Terra’da yapılmış olan yüce Ay Tanrıçası Serenity…seni dinlemek istiyorum…
Serenity: be-beni mi!
Zeus: evet…Terra senin için çok değerli…değil mi?
Serenity: e-evet…
Zeus: sence Terra nerede durmalı…

Serenity derin bir nefes aldı…

Serenity: Terra benim için bir çocukluk hayali idi her zaman, masalları ile uyuduğum, düşlerimi armağan ettiğim mavi gezegen…o gezegen öylesine huzur vericiydi ki mutluluğumun ve geleceğim orada olduğuna hep inandım. Şimdi ise hayallerim kaçak kabuslar tarafından birer birer yok ediliyor…Ben biz Olympos Kurulu’nun bu durum karşısında Terra’yı yalnız bırakmaması gerektiğine inanıyorum…
Poseidon: ah naif Tanrıçam…Terra barbarların ve yasaklıların mekanıdır…sizing gibi yüce bir güzelliğe layık olamaz lütfen mantıklı düşünün….

Prens sessizce Serenity’i izliyordu….kaderleri belki o kadar da karanlık değildi…

Zeus: serenity, bu durum senin güvenliğin için de çok önemli…
Serenity: Terra halkı hepimizden daha çok zarar görüyor bencilce düşünmemeliyiz…
Hades: ah yüce tanrıçam…kimse sizin kadar bencil olamaz emin olun…
Zeus:Hades!
Hades: güzeller güzeli Serenity…gümüş kristalin sahibi…seçilmiş kişi…kudretli tanrıça…övgüleriniz öylesine boşa ki
Endymion:Tanrıça ile düzgün konuşun…
Hades: aha…sevgili prens de burada…prens ve prenses…
Serenity: Hades…lütfen
Hades: şimdi yakarıcak mısın Serenity…yoksa beni de Chronos gibi susturacak mısın…ah güzeller güzeli Serenity…sen öylesine bir yalansın ki

Persephone’nin kalbine bir bıçak saplandı…ihanetin bıçağı…bu gördüğü babası mıydı…ona çocukluğunu veren babası…yer altında ona hayaller kurduran adam…

Persephone: baba hiç sırası değil!
Hades: önce kızımı aldın serenity…sonra bir tanrı’nın gururunu çaldın ama sakladığın sırlar artık daha fazla saklanmayacaklar
Kraliçe Selenity: benim kızım sır saklamaz!
Hades: senin kızın…sırları saklamakla kalmadı…sır dolu bir geleceğin taşıyıcısı oldu…

Serenity’nin yüzü soldu…kalbi atmıyordu sanki…

Hades: prens endymion, bakışlarınız karardı….söyleyiniz…o gece de prensese bu gözlerle mi sahip oldunuz…ya sen serenity…kudretli tanrıça bir faniye armağan ettiğin ruhun tatmin oldu mu o gece, aşk ve tutku buluştu mu?

Zeus: sen neden bahsediyorsun….
Serenity: Hades sus…
Hades: söylesene…o güzel ellerin hala taşıyabiliyor mu kudretini…kristalini yoksa taşıdığın kalp atışları boğuyor mu seni…
Hades serenity’e doğru yürümeye başladı…
Endymion yerinden kalktı…ama yapabileceği hiç bir şey yoktu…

Hades ellerini Serenity’e uzattı

Hades: savunabilir misin kendini yoksa o gecenin armağanı engelleri mi seni…güzeller güzeli serenity?
Serenity: ben-

Hades serenity’nin ruhuna ulaştı…gümüş kristali çağırdı…

Hades: söylesene kudretli tanrıça neden savunmuyorsun kendini…nefessiz misin yoksa…hayatından dakikaları çalan o küçük sır mı tüketiyor seni
Endymion: bırak onu yoksa-
Hades: yoksa ne yaparsın ey fani…ölümlü!

Persephone kendini babası ile yerde burdu…Serenity ise gözlerini karanlığa armağan etti…

Persephone: baba lütfen…yapma…bırak onu…baba…hayır Hades…sen bu değilsin!

Endymion: Serenity…aç gözlerini…lütfen…serenity…

‘emir verdi tanrı…
kırdı sırları,zamanı…
yer altına hükmedendi adı
rol çalan bir kalbe sahipti…
kırdı sırları tanrı…
ardında bir kaç şaşkın göz bıraktı’
(Kehanetler Kitabı-Gerçek)