teşekkürler,sanırım bugün yazarım.(inşallah)

Kuzey Kutbun da Bilinmeyen Bir Yer

Kar fırtınasında görünen ilk şey bir tepedeki açık çukurdu. Kar yığınları,tepenin eteğinde birikmişti. Fırtına taze olduğu görülen ayak izlerini silmeye başlamıştı ve bu ayak izleri çukurdan başlayıp doğuya doğru gidiyordu. Birkaç kilometre ileri de buz mavisi renginde bir kadın görünüyordu. Biraz daha yaklaşan, onun tamamen buzdan yapıldığını görebilirdi. Güzel ve çıplak bir kadın idi ve soğuktan hiç etkilenmişe benzemiyordu yinede son derece zayıf bir görünümü vardı. Hastalık yüzünden bithap düşmüşe benziyordu. Her attığı adımda başı yere eğildi ve umutsuzluğa kapıldı."Bu gezegen... bu gezegen...bu gezegen..."

"sana acımasız mı davrandı?"

"Ha!?"Buz kadın umutla parlamış şaşkın gözleri ile kafasını kaldırdı. Sesin sahibine baktı ama bulamadı. Etrafına,gökyüzüne,her yere ama ne sesin sabini bulabildi ne de başka bir canlıyı.Ses merhametli ve büyüleyici idi. Kadifemsi ses, genç bir erkeğe aitti.Bir süre sonra gaipten ses duyduğunu düşünerek yeniden umutsuzluğa kapıldı. Ses içinden gelmişti. Evet, evet içinden gelmişti. İçindeki ses cevaplamıştı. Lakin nasıl bu gezegen ona acımasız davranmıştı?Üşümediği halde kolları ile kendini sararak,başı eğik üzgün bir yüz ile yürümeye başladı."Gücüm yok, bu gezegeni bilmiyorum ve yalnızım"Buz kadın daha önce olmadığı kadar duygusaldı. Kendini ergenliğe yeni girmiş bir genç kız gibi hissediyordu. Yeni doğmuş gibi taze idi duyguları. Geçmişi hakkında fazla birşey hatırlayamadığını anlayana dek neden burada olduğunu hiç düşünmedi. Bu gezegende ne işi vardı? Neden yalnızdı ve kimdi? "Kimim ben!"O sesi yeniden duymayı çok istiyordu ama artık gaipten duyduğundan emindi. Buraya nasıl gelmişti? "Ah evet! Pembe ve tatlı bir ışık vardı. Sonrasında ise dayanılmaz bir acı. Uzun sarı saçlı kız kimdi?... Ne demişlerdi? Ay Savaşçısı mı?"Buz kadın geçmişindeki sisleri aralamak için ne kadar uğraşırsa uğraşsın hatırladığı tek şey boşluk oldu.

_______________________________________________

Hikawa Jinja Tapınağı

"Bunca yıl boyunca sorunsuz ve mutlu bir şekilde yaşadıklarına inanamıyorum Artemis. Sanırım hepimiz sonunda mutlu ve özlemini çektiğimiz huzurlu hayata kavuştuk.... Aslında eski hareketli zamanları özlemiyor değilim ama Usaginin de herşeyden önce istediği şey buydu. O ve kızlar çok acı çektiler ve kendi normal hayatlarını hak ediyorlar. Aslında ne düşünüyorum biliyormusun Artemis?(muzip bir şekilde kuyruğunu Artemise sürterek)... eh eh eh eh artık ikimizde....? hı? !!!! ... ARTEMİSSSSSSSSSSSSS!"

"AHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHH!"Artemis yüzündeki acı ile havaya zıpladı. Yüzü kıpkırımızı olmuştu. Luna nın pati izleri ise yüzünde çarpı işareti oluşturuyordu. Ağlamanın eşiğine gelmiş Artemis Lunadan uzak durmaya çaba sarf ederek kendini acıdan ağlamamak için zor tutuyordu."Ne yapıyorsun sen! Kedi dediğin böylemi uyandırılır!"

"Ben saatlerdir konuşuyorum ve sen uyuya kalıyorsun öyle mi! HAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA!!!!!!!!!!"Artemis çıldırmış sevgilisinin kendisine atlamaya hazırlandığını fark edince korkudan iyice beyaz kesti. Tapınakta da şansına hiç kimse yoktu ki onu kurtaracak"Luna lütfennnnn!"

"KES SESİNİ! 10 YIL GEÇTİ VE SEN HALA BANA EVLENME BİLE TEKLİF ETMEDİN! ADAM DEDİĞİN BİRAZ BARİ SEVGİLİSİNİ DİNLER!!!!!!!!!!"

"AHAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA HAYIRRRR"Artemis arkasında bir toz bulutu bırakarak kaçmaya başladı. Luna buna daha da öfkelenip hızla peşinden koştu ve Artemisi tapınağın etrafından defalarca daire çizmesine neden oldu. Artemis yorgunluktan ithap düşmüş bir şekilde Lunaya yakalanıyordu ki bir çift küçük l onu kucakladı."Artemis yine Lunadan kaçıyor ahahaahhaa"10 yaşındaki bir erkeğe ait olan bu ses arkadan gelen Lunayı görünce kaşlarını çattı.

"Eminim yine hak etmiştir"dedi başka bir ses. Bu 10 yaşlarında bir kızdı.Siyah Odango saçları vardı ve yaşına rağmen daha olgun duruyordu aynı kızıl saçlı oğlan gibi. Kız Lunayı kucaklayıp erkeklere tehtitkar bir bakış attı."Siz oğlanların tek işi biz kızların sinirini bozmak"

"Hadi oradan be odango kafalı!"


"Bana bak !"

"Hey çocuklar!"

"BÜYÜKBABA!!"

"Ehehehe ne yapıyorsunuz bakalım burada? Rei ablanız gelmeden gelin buraya.Hadi içeri girin ödevlerinizi yapmadan ne oyun ne kavga ama yemek her zaman! ahahaha"Yaşlı kel adam küçük bir çocuk gibi sevinçle havalarda zıpladı. Bu adamı görenler Usagi ile bir akrabalığı olduğunu düşünebilirdi...

iyi artık bişeyler olcak gibi bu arada çocuklar nerden çıktı onlar ne olcak merak ettim bak şimdi neyse yeni bölümlerde anlaşılır nasıl olsa bekliyor olucam

güç ün kaynağını okur isen çocukların nereden çıktığını bilir isin

başladım aslında ona ama bu aralar biraz hastayım ateşim 39 u geçince yatağa bağlama tehtidi yüzünden bilgisayar başından kalkıyorum mecburen (tehtit kısmı tamamen doğru oturunca hiç kalkmadığım için başından ) bu yüzden yine kaldırılıyorum zorla

çok güzel gidiyor merakım bir kat daha arttı

Aaa kızıl saçlı Kızıl Hançer siyah odango da Kara Kalp di mi Büyümüşler ama iyi fikir yaf bu hikayeye onları katmak. Evren Savaşçısı da Ahva'yı almıştı onlardan ne haber xP

geçmiş olsun canım

eheh evet onlar valla onlardan haber yok onlar mutlu mesut yaşıyorlar işte ehehehe

teşekkürler beğenmenize sevindim,biliyorum biraz yavaş ve sıkar gibi oluyor hareket olmadığından ama bu film sezonu hali ile filmlerde olduğu gibi başlangıç biraz sıkıcımsı geçecek

demekki gücün kaynağını okumak şart ben de başlayayım bari

bu hikaye bitince de ahva ve akriha nın geçmişini..vs anlatacağım savaşçıları ve endymionu seçici ay krallığı ile ilişkisi serenity ile olan ilişkii kardeşi..vs yok oluş diye eheheh sonra yazarmıyım bilmiyorum bakarız artık konu kalmıyor aslında sonra ya neyse eheheh

ben hikayemi bitirdim Yenisine başlayacağım.

öyle olmuş ahaha onuda bekliyorum bakalım karakterlerini gördüm ilk ikisi serenity zaten ama:)

Hayır biri Kraliçe Serenity diğeri Prenses Serenity

doğru

______________________________________

"İkinizin bunca yıl sonra hala çocuk gibi kavga ettiğine inanmıyorum. Olgunlaşın artık ama. Artık yetişkiniz ve yetişkiin gibi davranmak zorundayız"Rei yorgun bir şekilde oturup eline senshiler ile ilgili bir kitap alıp okumaya başladı. Bu sıralar büyük babası bu konuda çok ısrarcı idi. Sürekli kendisinin daha da geliştirmesini istemişti.Luna ve Artemis yarım saattir azarlanmanın verdiği utançla başını eğmişlerdi."Sanırım haklısın Rei."Luna başını sallayarak Artemisi onayladığını belli etti."Şey artık daha olgun olup böyle saçma çocuksu kavgalar etmeyelim"

"Ben etmiyorum zaten"

"Öyle mi!"

"Lunaaa!"

"Tamam tamam sustum ama Rei söylesene senc...Rei?"Rei elinde ki kitaba gözleri devrik,ağzından sular akar bir şekilde bakıyordu. Luna kızın bu halini görünce garipsedi. Elindeki kitabın ne kitabı olduğunu anlayınca daha da ilginç hal almıştı olay. Yavaş ve gizlice kızın arkasına dolanıp kitabın içine baktı. Luna bir anda çarpılmış gibi oldu. Gözleri yarım kapanıp, ağzı yamuldu.Yaramazlık yapmış bir çocuğu yakalamış bir tavır takındı"Reiii?"

"Ne?... Haa! Ahhhhhhhhhhhh Lunaa!!!! Arkamdan gizlicemi yaklaştın ayıp amaaaa!"

"Ne? ne var Luna? Neye bakıyor!"Rei utanmış bir şekilde güldü. Luna hızla patisi ile kitaba vurup düşürdü. Artemis düşen kitaba bakınca Luna gibi oldu."Rei? Olgunlaşmak mı demiştin?"Rei iyice utanıp hızla odadan kaçtı"İşim var ahahahaha"İki kedi odadan kaçan savaşçıya bakıp yeniden yerdeki kitaba baktı. Kitabın arasında, yeni çıkmış bir çizgi romanın 10.sayısı vardı.

________________________________

Kuzey Kutbun da Bilinmeyen Bir Yer

Kar Fırtınası artık dinmişti. Gören kar değilde pamuk yağmış olduğunu düşünmesine nedne olacak kadar beyaz,yumuşak ve pürüzsüz bir görüntüye sahipti. Hava soğuk olmasa buna inanılabilirdi de. Bu karların arasında pastanın üstündeki süs bebek gibi duran Buz Kadın yere çömelmiş,yürümekten yorulmuş görünüyordu. Daha hüzünlü,yalnız bir hali vardı."Hıhh, ne yapacağım ben şimdi?"gözlerinden buz taneleri akmaya başladı.Kadın, eline düşen buzdan gözyaşlarına ilgi ile baktı, bir an herşeyi unutarak."Güzeller değil mi?"Kadın bir anda irkilere yerinden kalktı. Buz taneleri karın üzerine düştüğünde yeni bulutların arasındna kurtulmuş güneşin ışığı ile kristal-elmas gibi parlıyordu."Aynı değerli bir mücevher gibi."Uzun boylu, upuzun siyah saçları olan çok yakışıklı bir erkek duruyordu karşısında. Asaletle yürüyp yerdeki buzdan gözyaşlarını alıp inceledi sonra hafif sıcak bir gülümseme yayıldı yüzüne adamın. Beyaz ve genç yüzü, buz mavisi gözleri ile karşı konulamaz bir çekiciliği vardı. Açık uzun siyah saçları ona vahşi bir hava veriyor ve çekiciliğini daha da arttırıyordu. Onu gören karanık bir havası olduğunu anlayabbilirdi ama bu büyüsüne kapılmayı engellemezdi. Kalın düzgün kaşları merakla kalktı ve kadının şaşkınlığı karşısında inci gibi beyaz düzgün dişleri gülümsemenin ardından göründü. Sanki bir istridye kabuğunu açmış gibiydi."Üzülme buzların hanımı...kraliçem. Yalnız değilsin ve inan bana bundan sonrada olmayacaksın.Bu göz yaşlarına neden olanlarda bedelini ödeyecek."Genç adamın gülümsemesi daha da genişledi ama bu sefer gözlerinde hiddet vardı. Buz kadın bu karşılığa sıcak ve umut dolu bir gülümseme ile karşılık verdi.