böyle rüyalara denecek laf yok ama gerçekten ölmüş gibi hissetmeni anlayabiliyorum 3 sene boyunca aynı rüyayı gördüm asla unutmam sürekli bir uçurumdan düşüyorum ama sürekli tam düşerken uyanıyorum kurtulmaya çalıştığımda bir işe yaramıyor bir şey engelliyor beni yani bataklık durumu çırpındıkça batıyorum uyandığımda da aynen senin gibi hissediyordum nihayet çok şükür şimdi geçti zaten uzun süredir kabus da görmüyorum

Böyle rüyaların da tam tersi çıkarmış o__O Yani daha uzun uzun yaşayacağız sanırım *-*

Rüyalarında dolu dolu yaşadığını gören arkadaşlar... xD xD

öyle deme hep beraber uzun uzun yaşayalım değil mi

bi keresinde rüyamda anbulardan kaçıyordum; en sonunda yakaladıklarında da beni öldürmekten vazgeçip tavşanımı öldürüyorlardı; biri kılıçla kafasını kesti yavrucumun

asdf xD ANBU mu xD Konoha'ya falan mı saldırdın tavşanınla beraber de kovaladılar seni *-*

hahaha yok konoha deul gizli sis in anbuları XD nasıl naruto izlemekse işte XD

En son gördüğüm ve gerçekleşen rüyamı anlatıyorum.Hala -18 varsa çok geç olmadan spoileri terketsin.Mesuliyet kabul etmem

Yİne Dikimevi ankaray durağında metro bekliyordum.Ne hikmetse benden başka kimse yoktu ama ben bunu yadırgamıyordum.Metro gelmek bilmiyordu.Birden babaannem ve dedemi gördüm.Benden uzakta metro bekliyorlardı.Halbuki onlar 4 yıl önce bu hayata veda etmişlerdi.Yine yadırgamadım ama onların yanına da gitmiyordum.Tek odağım metro idi.Nihayet metro gelmişti ama binmedim,kapıları açılmadı.Ve son durak olmasına rağmen ters istikamette yol aldı.Metro önümden çekilir çekilmez raylar yerine önümde koskoca bir uçurum duruyordu.Tam düştüm düşüyorum derken birden Babaannem ve dedemden bana doğru uzanan ışıl ışıl parlayan (ne olduğunu hala bilmediğim) zincire benzeyen bir şey beni sardı ve o uçurumdan düşmemi engelledi.Daha sonra yine metro geldi binmedim,yine aynı uçurum ve yine aynı zincir.Ben ne olduğunu anlamaya çalışırken yanlarında 3.bir şahıs belirdi.Bir kadın kim olduğunu bilmiyordum,yüzü tanıdık gelmiyordu.Ama sanki çok önceden tanıyormuş gibi o kadına babaannem ve dedem orada iyiyler mi diye sordum.Kadın bana gülümsemekle yetindi.Ve birden kendimi başka bir yerde buldum aynı kadın 2 dağ ve arasında bir kapı.BU defa rüyanın içinde değil olayları dışarıdan seyrediyordum.Az önce metro istasyonunda gördüğüm kadının bu sefer önünde bir tabut ve içinde hem yatar hem oturur pozisyonda bir kız duruyordu.O kızın kuzenim olduğunu biliyordum saçları yüzü değişikti ama kuzenimdi.Kadın kuzenime Yüzleşmeye hazır mısın diye sorduğunda kadının melek olduğunu hissettim.2 kere daha tekrarladı bu sorusunu(kuzenim kadına cevap verdi ama ne dediğini hatırlamıyorum)

Rüya burda biter.Gerçek yaşama döndüğümüzde ;
aradan 1 hafta geçer ve gecenin bir yarısı halamlardan telefon gelir.Kuzenim hastaneye kaldırılmıştır.(Doğalgaz zehirlenmesi yüzünden).Doktor eğer 1 2 dakika daha geç kalınsaymış kuzenimi çoktan kaybetmiş olacaklarını söylemiş.