zaten her ayrılışları beni üzüyordu

Bu bölümde neredeyse gözlerim doluyordu ya
Mamoru'ya az mı kızmadım
Usagi'ye çok üzüldüm ya o bölümden beri tekrar barışana kadar az mı üzüldü

evet ya çok acıklı bir sahnedir hele o telefon kulubesinde usagi üzgünüm anne mamoruyu eve getiremicem demişti ya ben koptum orda neyse ki barıştılar ama usagiyi takdir ettim doğrusu mamorunun sevgisinden o kadar emin ki mamorunun o kötü sözlerine inanmadı vay bee

arkadaşlar ayh ben bu bölümüm izledim ayh gerçekten ağladım başşım ağrıdı resmen mamuruye tokat atıp aklının başına gelsin derdim

herkes gibi(usagide dahil)bende salya sümük ağlamıştım bu bölümde off off ne bölümdü ama

valla ben bu bölümde gözyaşıyla küçük bi göl yapmıştım masanın üzerinde
sanki usagi değil de ben memorudan ayrılıyormuşum gibi ya da usagiyle yer değiştirmiş gibi
sonra aynaya baktığımda tanıyamamıştım kendimi. gözler mor mor şişmiş burun kıpkırmızı, yanaklar ıslak..
hele usagi kalbindeki ayrılık acısı yüzünden ne dediğini bilmiyordu ve chibi-usayı kıskanmıştı ya ben orda bittim zaten

noluyo ya ben mamru sevmem ama şu an gözümden yazş akıyor

Ben de ağlamıştım o sahnede. ^^" Geçenlerde nostalji yapayım dedim; bazı bölümleri yeniden seyrettim. Yine ağladım, yine ağladım. ^^"

Yaaaaa!!!!!! bu bölümü Hatırlamak bile acı verici

çok kötü bi bölüm ya

ağlamak istiyorum yaa gene hatırladım bu bölümü
mini mini bi çocukken bile salya sümük ağlamıştım yanii gene ağladımm hüveee

çok güzel anlatmışsın canım valla çok acıklıydı bu bölüm ya

ya adi mamoru nie ağlatıosun boşu boşuna usagiyi T_T

evet bu sahneyi hatırlar gibiyim
uzun zamandır izleyemediğim için maalesef bazı yerleri çıkıo insanın aklından