Evett yepyeni bir hikayeyle karşınızdayız Yepyeni bir Naturela & Aquamarin yapımı Tadını çıkarın kehkehkeh

Wow süper

Beğenmene sevindim.Eğer yetiştirebilirsem birazdan yeni bölümü koyacağım

Yetiştir Natu-chan Azıcık bile olsa yolla XD

yaa annenin aquamarin e yazdığı mektup çok duygulu bence

Yavaşça gözleri aralandı Naturela’nın. Ellerinin bağlı olduğunu anlaması çok sürmedi. Bileklerinde hissettiği acı tüm vücuduna yayılmıştı. Hemen yanında kendisine gelen Aquamarin’i gördü. Onunda kısa sürede ellerinin arkadan bağlı olduğunu anlayacağı kesindi. Odasına göz gezdirdi. Odasından çok içindeki yabancılara. Sol kaşının hafif kanadığını hissetti. Odaya girdiğinde üzerine çullanan domuz kadar herifle baş ederken, öbür adamın yumruğu isabet etmişti. “Muhtemelen bir yüzük” diye düşündü içinden. Bu adamlar kimdi bilmiyordu ama tek istediği kaşının açılmasına neden olan adamı yere serip ağzını burnunu kırmaktı. Normalde kavgacı biri olmasa da kendisine veya ikizine zarar verilmesine dayanamazdı. Diğer adamın konuşması Naturela’nın dikkatini bu olaydan uzaklaştırmıştı.


1.85 boylarında, yaşlı ve sevimsizdi. Bembeyaz saçlarını geriye taramıştı. Belki de tepesindeki kelliği kapatmak istiyordu. Üzerine dar bir ceket giymişti. Yaşlanmayı durdurmayı planlar gibi bir hali vardı. Fakat Naturela anında adamın artık gençliğindeki kadar güçlü olmadığını anlamıştı. Çarkları kararmıştı. İnsanların bazılarının inanmadığı hissel bir olaydı bu. Ve Naturela bunu hissedebiliyordu. Adamın Naturela’ya bir kapanı anımsatan şekilsiz ağzı açıldı. “Üzgünüm sizi böyle bağlamak istemezdik ama önce bizi sakince dinlemeniz gerekiyor”. Ses tonunda belirli bir samimiyetsizlik vardı. “Biz sizin dostunuzuz” dedi ikizlerin bağlı olduğu sandalyelerin önünde durarak. “Ya tabi zaten biz dostlarımızı hep sandalyeye bağlar ve saldırırız” dedi alaycı bir şekilde Naturela. “Annenizin sizi eğitmiş olduğunu düşündük ki yanılmamışız” dedi adam. Gözlerinde bir anlık öfke belirmiş gibiydi. “Tabi ya” dedi birden Aquamarin sessizliğini bozarak. “Bugün sizi gördüğümde tanımıştım ama kim olduğunuzu çıkaramamıştım. Biz küçükken bir gün evimize gelmiştiniz. Annemle tartışmıştınız. Anneme sorduğumda patronumdu demişti. Ne iş yapıyorsunuz ki annemin patronusunuz? Yani annem eskiden ne iş yapıyordu?” Naturela şaşkınca bir adama birde Aqua’ya baktı. “Bugün sen uyurken kaza yapmıştık. İşte o adam” dedi Aqua Natu’nun merakını gidermek için. Naturela bir şey demedi ama anlamamış olduğu anlaşılıyordu. Adam Aqua’ya yaklaştı. “İyi bir hafızanız var küçük hanım. Evet, anneniz işleri bırakıp küçük mutlu ev hanımı olmadan önce benim emrimde çalışıyordu” sesinde belli bir aşağılama vardı. Naturela şaşkın bir şekilde “Annem öğretmen değil miydi?” dedi pat diye. Oda adamın tiz kahkahası ile doldu. “Öğretmen mi? Daha iyi bir yalan beklerdim.” dedi Natu’ya bakarak. Kızların yüzündeki anlamsız ifadeye baktı. “Ah demek en baştan alacağız ha?” dedi homurdanarak. Natu’nun çalışma masasının önündeki sandalyeye oturdu. “Sizin küçük anneniz bir öğretmen filan değildi. Hükümetin en iyi ajanıydı. Ama aptal bir görevde duygularını işine karıştırdı ve koruduğu kişiye âşık oldu. Eh görevleri bırakıp yeni bir kimlikle bu adamla evlendi ve siz oldunuz. Çok mutlu hayat sürdünüz vesaire. Sonunda annenizin izi bulundu. İlk önce babanız sonrada anneniz öldürüldü ve sıra sizde. Adamlar istediklerini annenize şantaj yaparaktan işkence yaparaktan alamadı. Ve sonunda ikisi de öldü. Şimdi bu istedikleri şey sizde. Eee hikâye bu kadar.” dedi geriye yaslanarak. Ses tonu en ufak duyudan yoksundu. Aquamarin ve Naturela ise şaşkındı. “Yani anne ve babamız öldürüldü mü?” diyebildi Naturela. Sesi titriyordu. Kalbinin sıkıştığını hissedebiliyordu. Aquamarin için ise farklı bir durum söz konusu değildi. Şimdi mektubu daha da net anlıyordu. “Naturela’yı ve kendini koru”. Bir gün bunun olacağını biliyor olmalıydı. Tüm o öğrettikleri her şey bunun için miydi? Adam bir el hareketi ile ipleri işaret etti. Adamlar yavaşça ipleri çözdüler. Elleri serbest kalmasına rağmen bir süre öyle kaldı Naturela. Aquamarin ise çoktan kalkıp camdan dışarı bakmaktaydı. “Peki, istedikleri ne?” dedi Aquamarin. Adam hoşnutsuz bir şekilde homurdanarak “Ah maalesef bunu bende tam olarak bilmiyorum.” dedi. Aslında bunu kimse tam olarak bilmiyordu.

ee duygulu birinin elinden çıkınca duygulu oluyor tabi

Bizde bilmiyoruz öyle bakmayın şaka şaka natu-chan akşam 20,00 gibi msn de oluver hikayenin ayrntılarını konuşalım XD

Bilemiyorum Aqua-chan.O saatler abim var.Ama izin alabilirsem gelirim

çok güzel gidiyo ya devamını sabırsızlıkla bekliyorum bence.... diye başlayan bir yorum yapacaktım ama şimdi hiç bir fikim yok. belki aquamarin ve naturela da ajan olur yada savaşırlar yada bi anda savaşçıya dönerler arkadaşları olur fln...bi sürü şey olabilir şimdiden çok meraklandım. devamını bekliyorum...

Devamını yazıyorummm *O*

**************
Naturela hızlıca sandalyeden kalktı ve adama doğru hareket etti ama koca goriller yolunu kesti.Naturela buna rağmen hararetli bir şekilde devam etti
--Ne demek bende tam olarak bilmiyorum?Biraz açık ol!!!!
Beyaz saçlı adam sessizce sırıttı
--Bu kadar sinirli olmamalısınız.Hatırladığım kadarıyla sinirini kontrol edemeyen kişi diğer ikiz olacaktı..
Adam bunları söylerken gözlerini kapatmıştı.Açtığında ise tam bir şok geçirircesine gözlerini kocaman kocaman açmıştı.Aquamarin ilk önce yumruğuyla birinci gorili yere yığmıştı.Üzerine saldıran ikinci ve üçüncü adamı bir şekilde şaşırtarak atlatmıştı ve onlarda dengelerini bulamayıp duvara toslamışlardı.Ve son adamda Aqua'ya doğru bir hamle yaptığında Aqua onu kıvrak bir hareketle atlatıp kendinden beklenmeyecek bir sertlikle uçan tekmeyi boynuna,tam şah damarının olduğu yere yapıştırmıştı.
Uzun siyah saçlarını geriye doğru attı ve ellerini silkeledi
--Ah burada sinirini kontrol edemeyen birimi varmış hiç haberim yoktu...
Daha sonra yüzünde hiçbir ifade olmadan admaa yaklaştı.Şimdi Naturela nın tam yanında duruyordu.İkiside aynı pozisyondaydı ve adama öfkeyle bakıyorlardı
--Anlatmaya devam et yoksa şu gorillerden çıkaramadığım hıncımı senden çıkarırım...
O sırada Aqua cebinden çıkardığı beyaz bir mendille Naturela'nın kaşını sildi
--Kızkardeşime dokunan hiçkimse elimden kurtulamaz..
Adamın şaşkın bakışları birdenbire keskinleşti.İkizler ne olduğunu anlayamadan adam kahkaha atmaya başlamıştı.Adam nihayet sustu ve açıklamaya başladı
--Gördüğüm kadarıyla böyle ufak adamlardan kendinizi koruyabiliyorsunuz ama emin olunki peşinizdekiler çok daha acımasız olacaktır
--Peşimizdekiler diyip duruyorsun peki söyle onlar kim,neden peşimizdeler ve ailemize tam olarak ne yaptılar?
Naturela oldukça sinirlendmişti.Aqua onun gözlerinin kızarmaya başladığıonı görebiliyordu.Bu Natu nun özel gücüydü...Bir çeşit 7.his..Önceden hissedebiliyordu oalcak olan şeyleri ve gözleride buna göre renk değiştiriyordu.Tıpkı Aqua'nın rüyalarında gelecekten haberler alması gibi..
--Konuş..
dedi Aqua sinirli bir şekilde..Adam ise anlatmaya başladı
--Pekala dinleyin o kulaklarınızı açıpta beni.Anneniz emekli olduktan sonra bile en iyi ajanımdı.O,bu dünyanın kaderini değiştirebilecek güce sahip olan bir şeyin anahtarını taşıyordu.O şeyin adı Amarinanna.Kimse onun tam olarak ne olduğunu bilmiyor.Ancak sadece birkaç kişi onun değerini biliyor.Bunu şimdilik anlayamayacaksınız...Her neyse..Anneniz öldükten sonra size birşey bırakmış olmalı..Bir anahtar yada ne bileyim herhangi birşey..
O sırada Aqua'da Naturela'da aynı anda boyunlarındaki yarım kolyeyi tuttular...Bu kolye,6 köşeli bir yıldızın iki yarısıydı..6 köşesi Naturela'da,ortası ise Aqua'da duruyordu.Adam sinsice gülümsedi
--Demek anahtar orada...Ve ikizlere doğru ilerlemeye başladı..Tam ikisininde boynuna atacakken ellerini iki kolunada yakaladı kızlar..
--Onları asla alamazsın çünkü sana hala güvenmiyoruz.Dikkatini çektiyse seni ve gorillerini hala affetmedik..
Adam gülümsedi
--Haklısınız ama bana güvenmeyi yakında öğrenceksiniz..Şimdilik normal hayatlarınıza devam edin..Sizi izleyip koruyacak bir adamımızı görevlendireceğiz...İşinin en iyisini..Ama merak etmeyin..Sizi asla rahatsız etmeyecek..Hoşçakalın..
dedi ve büyük salonun kapısından hızlıca çıktı..Naturela arkasını ödndüğünde Aqua'nın yere yıktığı gorilleri ortada göremeyince telaşlandı..Etrafa baktı ve aşırı dereceden heyecan yaptı..Ancak Aqua her zamanki soğuklu ile
--Geç oldu..Yarın okulumuz var..Hadi şimdilik iyi geceler...
dedi ve büyük merdivenleri ağır adımlarla çıktı...Naturela ise şaşkınca arkasından bakakaldı...

okumutum önceden amma yorum yapmyı unutmuşum nese önemli değil gene ikizlerimizin züpper hikayelerinden biri ile karşınızdayız aaaaaah ahhhhhhmuhabir olduğum günler özledim vallla ***geçmiş gözünün önene gelir*** ***birden uyanır kendine gelir*** nese nese gene süper devamnı beklioz haaa bide şey dikkaimi çekti




yav bzlerde var 5 his onda var 7 his aşmış bunlar kendilerini yav XD

öhöm hemen açıklama yapayım 6. his aquamarin in gücü gelecekten haberler alma 7.his ise olacakları hissetme kehkehkeh muhabirimiz hoşgeldin tekrar

Yeni bölüm yazıyorum O.o
*****************
--Naturela bugün Jaguar'ı ben alıyorum sen Mini cooper'ı al
--Kahvaltı etmeyecekmisin?
Aqua sadece döndü ve baktı..Daha sonra yürümesine devam etti
--Öğle vakti bizim kafede görüşürüz zannedersem sende o sırada boşsun..
dedi ve kapıyı açan hizmetçiye kafasıyla iyi günler dileyip dışarıya çıktı.
Naturela üzgünce kahvesini karıştırdı.Aqua,hiçbirşey olmamış gibi davranıyordu ama daha geçen gece neredeyse öldürüleceklerini sanmışlardı.Üstelik birde annelerinin bir cinayete kurban gittiğini ve kendilerine neredeyse devlet sırrı sayılabilecek değerde bir sır bırakmıştı.
Boynundaki kolyeyi tuttu.Daha sonrada yerden çantasını alıp bahçeye çıktı.Bugün uzun bir gün olacaktı.
Aqua,trafikte hiç zorlanmadan ilerliyordu.Yüzü ifadesizdi her zamanki gibi.Soğuk olmalıydı..İnsanlara acı vermemeliydi.Her neyse. Araba kullanmayı seviyordu bu nedenle bazı sabahlar okula giderken şöförlerini reddediyordu.
Aquamarin,oldukça cazibeli ve güzel bir kızdı.Gülümsemezdi kolay kolay ama gülümseyince adeta bir tanrıçaya benzerdi.Neredeyse sevgili olan bütün kızlar nefret ederdi ondan çünkü sevgililerinin gözünde ikinci planda olduklarını hissederlerdi.
Her zaman sadece karşıya bakarak yürürdü Aqua.Sağ sol veya arkası umrunda değildi sadece geleceği...Yaptığı hatalar veya kazandığı başarılar anlamsızdı onun için..Sadece yapacağı hatalar ve kazanacağı başarılar..Tatmin olmaz bir ego...
Bütün akademide onu tanımayan yoktu...Mükemmel öğrenci..100'lük öğrenci..Geleceğin en iyi biliminsanı...Ama Aquamarin bunlarla ilgilenmiyordu.Hele ona sulanan erkeklerin sonu gerçekten çok kötü oluyordu..Aqua neredeyse feminist bir insan bile sayılabilirdi.Kendisine sulanan erkeklerden bıkmıştı ve artık bütün erkeklerin kendinden uzak durmasını istiyordu.Bir yandanda onlara acı çektirmek hoşuna gidiyordu.Bu nedenle her zaman bakımlı olmaya özen gösterirdi..Upuzun siyah saçlarını her gün tarardı.Asla makyaj yapmazdı belki bazen ruj o kadar...Masmavi gözleri zaten yeteri kadar etkileyici idi..
--Hey prenses bugün nasılsınız..
Aqua kafasını kendisiyle konuşan çocuğa çevirdi.Bu çocuk okulun futbol takımının kaptanıydı.Zack..Oldukça yakışıklıydı ve bütün kızlarda ona hastaydı.Herkes bu ikilinin birbrilerine mükemmel derecede yakıştığını düşünüyordu.Çocuk yakışıklı ve nazikti.Her zaman ve her daim.Kendini beğenmişlik yapmaktan nefret ederdi.Aqua sessiz ve nazikti..Mükemmel ikili..
Ama gelin görünki Aqua çocuga karşı hiçbir his beslemiyordu.Çocuğun duygularından bihaberdi tabiki..
Nazikçe kafasını salladı ve karşılık verdi Aqua
--Teşekkürler Zack...Zannedersem oldukça iyiyim...
****************************
Çıkmak zorundayım naturelayı eve gelince anlatacağım O.o