çok hoş...devemını bekliyorum

Teşekkürler devamı da gelecek...

evet harika olmus devamını bekliyorumm.

Yıllar Sonra Bölüm 1.Cennetten bir ışık

Eve geldiğinde kafası hiç olmadığı kadar karışıktı.Hala onu düşünüyordu.Neden bilmiyordu,onu düşünmek için hiç bir sebebi yoktu.Aslında gözleri vardı.O gözler çok güzeldi.Onu alıp başka yerlere götürüyor,düzgün düşünmesini engelliyordu.
Ellerini hatırladı.Tam onun hakkında güzel hayallere dalıcakken telefonu çaldı.
''Tam da zamanı''diye düşündü.Tahmin ettiği gibi ailesiydi.Telefenu açtı ve ;
''Evet ?''dedi.Telefondaki annesiydi.Annesi;
''Ah! Sen ne hayırsız bir çocuksun. Neden bizi hiç aramıyorsun ? Yoksa kontürün mü bitti ?''dedi.
Kennosuke ise;
''Hayır , sadece şu aralar biraz fazla yoğunum ''dedi.Görünüşe göre bu annesini pek tatmin etmemişti.
''Bize ayıracak beş dakikan bile yok mu? Her neyse.Okul nasıl gidiyor? Kız arkadaşın var mı ? Evliliği düşünüyor musunuz ?'' diye sordu.Ne! O daha sadece ondokuz yaşında, ünüversiteye giden bir gençti.Evliliği nasıl düşünebilirdi! Ayrıca evlilik için bir kıza ihtiyacı vardı, o da onda yoktu.Aslında biri var-
''Kennosuke seninle konuştuğumun umarım farkındasındır.Bana cevap vermeyeck misin ? Evlenmek istediğin biri var mı?.''
Annesinin müthiş saçma sorusuyla ya da sorularımı demeliydi - Düşüncelerinden sıyrıldı ve sert bir şekilde anesinin müthiş saçma sorusunu cevapladı;
''Ah! Anne lütfen şu saçma sorularından vazgeçer misin? Tabi ki ız arkadaşım yok , ve onunla evlenmeyi düşünmüyorum! Bu gibi konulardan hoşlanmadığımı hatta hiç ilgilenmediğimi biliyorsun!''dedi.
''Of sadece sormuştum, oğlumun güzel bir kızla evlenip torunumun olmasını sence hak etmiyor muyum ?
'' Pekala hak ediyorsun ancak unutma ki ben daha sadece 19 yaşında üniversiteye giden bir gencim, ve evleneceğim zaman söz veriyorum ilk senin haberin olacak''dedi.Sanırım bu sözle annesi tatmin olmuştu.Bu iyiydi.
''Tabi ki de ilk benim haberim olacak, neyse kendine dikkat et, babanda ben de sen seviyoruz.Hoşçakal''diyerek telefonu kapattı ve rahat bir nefes aldı.Cep telefonunu masaya koydu ve gidip sıcak bir banyo yaptı.Banyo yapmaya bayılıyordu.Ne zaman banyo yapsa ruhunu saf ve temizlenmiş hissediyordu.
Üstünü giydi saçlarını kuruttu ve yatağa uzanıp düşünmeye başladı.
Neredeyse 2.5 senedir yalnız yaşıyordu.Üniversiteye İngilterede gitmek istediğini söylemişti ve ailesi de bunu onun için kabul etmişti.Ayrılmak zor olmuştu ancak okuması için ailesi buna göz yummuştu. En zorlarından bir tanesi de arkadaşlarını bırakıp gitmekti.Evet orda ondan hoşlanan bir kız vardı bunu ona itiraf etmişti. O gün aklına geldi;
Bir yaz günüydü.Okuldaki tüm arkadaşları onun gideceğini biliyor ve bu duruma çok üzülüyorlardı.Zaten üzülmek ellerinde değildi.Birbirlerini tam beş senedir tanıyorlardı.Ve iste o gün kız onun yanına gelip ;
''Senden hoşlanıyorum''demişti.Kennosuke buna çok şaşırmıştı ve hiçbirşey söyliyememişti.Kız çok güzeldi.Kahverengi saçları vardı.Gözleri ise yeşildi ancak insan onun gözlerine baktığında doğayı görür gibi olurdu hep.İşte kız ona söylemişti.Onunla asla irtibatını kesip yada ona kötü davranıp,küçük düşüremezdi.Bu olmazdı , o çok hassastı.Kennosuke ona baktı ve;
''Misa -chan, bunun için çok mutluyum sen benim en iyi dostumsun, ancak ben sana karşı aynı duyguları beslemiyorum.İsterdim inan çok isterdim ancak ...''devamını getirememişti.Çünkü dudakları kızınkilerle buluşmuştu.Kız onu öpmüştü!Bu çok garipti oda öpmek istedi ancak yapamazdı, yapmazdı yoksa kız ümitlenir ve daha sonra da hayl kırıklığına uğrardı.Onu yavaşça kendinden uzaklaştırdı.İncitmeyi onu incitmeyi hiç istemiyordu.Kıza baktı ve şaşırdı gözlerinde yaş vardı.Daha önce hiç akmamış onun için hiç akmamış olan göz yaşları ona sarıldı ve ''üzgünüm'' dedi.Gerçekten üzgündü ve gitti.Arkasına dönüp bakmak istemişti ancak yapamazdı onun yerine gözünden akan bir damla yaşı sildi.Neden ağlıyordu ki! Gideceği için mi? Yoksa ona acımış mıydı? Bu olmazdı...

Kennosuke anılarından sıyrıldı.Çünkü uyuya kalmıştı bu garipti....

***************************************


''Hayır!'' diye bağırdı.Ailesi onunla Kennoske ile konuşmaması için tartışıyordu.Hanabi ise ağlayarak karşı çıkıyordu.Ailesi onun Kennosukeye kötü davranması için ısrar ediyor,Hanabi ise itiraz ediyordu.
Onların her biri Melekti.Ancak Cehennem Melekleriydi.Buraya kötülük için gelmişlerdi.Ancak Hanabi dünyayı çok sevmişti,özelliklede Kennosukeyi.Aslında gerçek adı Hanabi değil Ellie'ydi.Bu Ateşle Kutsanmış ya da yerine göre Ateşten doğmuş anlamına geliyordu.O cehennem meleğinin kızıydı.Anneside melekti ancak bir Cehennem Meleği değildi.Annesi bir Deniz Meleğiydi, dolayısıyla abisi olan Hadeste Deniz Meleğiydi.Bu yüzden Ellieden nefret ediyor ve onun güçlerine sahip olmak istiyordu.Melekler olmalarına rağmen onlar kralliyet ailelerindendi.Bu da ona daha fazla sorumluluk yüklüyordu.Tam 17 yaşındaydı.Ve bu Cehennem Krallığında kutsal bir yaştı.Çünkü , bir Cehennem Meleği 17 yaşına bastığı gün güçleri eline geçecek ve en çok hangi güçte usta olduğu bilinecekti.Ellienin güçleri ise daha önce kimsede olmamış olan güçlerdi.Onun güçleri Ateşin en derin ırmaklarından gelen Ateş Tanrıçasının güçleriydi.Efsaneye göre bu güce her kim sahipse 20 yaşına geldiğinde Kraliçe olma onuruna erişecekti.Ancak evlenmeside gerekliydi.Ve o bunu şu anda hiç düşünmüyordu.Ve evet onun bu güçleri babası olan Zeustan bile daha güçlüydü.Babası bir Cehennem Kralıydı ancak onun güçleri ateşten değil Şimşek Tanrıçasından geliyordu.Her bir gücün sahibinin bir Tanrıçaya ait olmasının sebebiyse Eskiden hiç Tanrı olmamasıydı.Her Tanrıça başka biriyle evlenirdi.Bu yüzden ana güçler hep Tanrıçlardaydı.Ve annesi o da bir Deniz tanrıçasıydı.Bir başka değişle Deniz meleğiydi.

Annesi Ellie'ye;
''Hemen odana git , yoksa seni cezalandırırım.Bir insanoğlu için bize karşı çıkmamalısın.Sen yakında yirmi yaşına basıcaksın artık olgunlaşmış olman gerekli''dedi.Ellie tam itiraz edicekti ki babasının bakışları altında annesinin emrine boyun eydi ve koşarak uzaklaştı.Hızla odasına girdi ve kapıyı kilitledi.Ailesinden nefret ediyordu hiçbir zaman onu anlamamışlar, sadece emir vermişler ve onun boyun eğmesini izlemişlerdi.Bu sadece Kennosuke konusun da böyle değildi , her zaman böyleydi.Onun hiç hakkı yoktu.Ancak abisi Olan Hadese herşey serbestti ve babası yakında onun kral olacağını söylüyordu.Bu berbat ve mide bulandırıcıydı.Kardeşini seven hiçbir abi böyle yapmazdı ancak Hades ne zaman biri kardeşini azarlasa katıla katıla gülüyordu.Ondan gerçekten nefret ediyordu.Yatağa uzandı ve gözlerini kapatıp özgürlük hayalleri kurmaya başladı ve birkaç dakika sonra o da uykuya daldı...

Devamı yakında gelicek umarım bu bölümde hoşunuza gider...

Ooo maşallah hates ten girip zeus tan çıkmışız bakıyorum ilginç...

Biraz fantastik olsun istedim yunan mitolojisi çok ilgimi çekiyor da

ii olmuş. devamını da okusak tam süper olcak.bekliorum

Yürüyordu ... Bu Garipti çünkü uyuyor olmasi gerekiyordu.Ama bir isik vardi ve çok güzeldi. Bunu da nereden biliyordu. Ortada isik falan yoktu....

Ama sanki bu bir aniydi ve bu aniyi daha önce yasamisti.Ah evet iste simdi görüyordu,isik bir kapinin ardindan günes gibi parliyordu.
Kapiyi yavasca araladi.Icinde cok garip bir heycan vardi.Nedenini o da bilmiyordu.Belki de meraktandi.Yavasca bir adim atti. En basta göremedi , isik cok parlakti sanki günes yeryüzüne inmis gibiydi.Elini alnina dogru tuttu ancak bir yarari yoktu.Bir kaç kere gözlerini kirpistirdi.Ah sanki simdi daha iyi görüyordu...

Yavasça yürümeye basladi.Sanki Cennetten Bir Isikti bu.Acaba cennette miydi?
Ileriride bir bahce vardi , sadece beyaz güllerle kapliydi.Hayatinda ilk defa bu kadar gülü bir arada görüyordu.Sanki hepsi onu yanina cagiriyor gibiydi.Güllere dogru elini uzatti, tam birine dokunacakti ki bir el onu durdurdu.Öylece duruyordu.Arkasina dönüp bakmali mi yoksa bakmamali mi ? Bunu kesinlikle bilmiyordu.Aslinda bu hiçte zor bir soru degildi. Öyle degil mi? Birden bu aniyi daha önce hic yasamadigini farketti.
Yavasça arkasina döndü.Karsilastigi kisinin surat ifadesi gercekten de gericiydi. Kadin ona cok ciddi bir sekilde bakiyordu.Sanki zaman durmustu.Yavasça ayaga kalkti ve oldugu yerde döndü.Kadinin yüzüne bakti.Ah bu bir kadin degil , bu bir kizdi...
Ve oldukça güzeldi.Dur biraz sanki bu kizi daha önceden görmüstü.Kizin sözleriyle düsüncelerinden siyrildi.
“Burada ne yapiyorsun? Bu güllere dokunamazssin.Bunlar Cehennem Kralinin gülleri.
Eger bir tanesi koparsa basin çok büyük belaya girer, duydun mu beni!”

Kennosuke ürkmüstü.Neden simdi ona bagiriyordu ki! Nerden bilebilirdi!En azindan bir tabela filan asabilirlerdi degil mi?! Kizi bastan asagiya süzdü.Üzerinde siyahli ve gümüs renkli bir elbise vardi.Yerlere kadar iniyordu.Omuzlari acikti ve Elbisenin askilari bileklerine dogru kanat seklinde uzuyordu.Bileklerinde ise bitiyordu.Elbisede büyük bir gül sembolü vardi.Büyük olasilikla güllerle ilgileniyordu.Elinde cok uzun bir kilic vardi. Oldukça keskin görünüyordu.Kennosuke bir adim geriledi.Kizin yüzünde alayci bir ifade belirdi.
“Ne oldu yoksa korktun mu minik kedicik? Merak etme seni kesicek degilim , bu kiliç güllere zarar vermeye çalisanlar için.Aslinda seni öldürmeliyim ancak kötü bir çocuga benzemiyorsun bu yüzden seni bagisliyorum” dedi ve gülmeye basladi oldukça egleniyor gibi gözüküyordu.Bu Kennosukeyi kizdirmisti.Ona dogru bir adim atti ve ;
“ Neden güldügünü bana da söyle , ben de güleyim!”dedi.Kizin kahkasi birden kesili verdi Kennosukeye simdi gerçektende kötü bakiyordu.Dudaklarinin ucu yavasça yukari dogru kivrildi ve ona;
“Beni sakin azarlamaya çalisma hatta aklina bile getirmeye cüret etme , göründügümden cok daha güçlüyüm inan bana ve beni en son azarlayan kisi simdi suradaki ölü topraklarin altinda onu öldürdüm”dedi ve siritmaya basladi.Sanki bundan zevk aliyormus gibi bir hali vardi.Kennosuke onun kilicina bakti. Ve gözlerine gözleri kirmiziydi kan gibilerdi.Ve çok parlaklardi.Aslinda müthislerdi.Ve belkide digerleride o gözlere bakarak ölmüslerdi... Aman Tanrim ! Neler düsünüyordu böyle...
Hemen oradan uzaklasmaliydi. Kiz ona dogru egildi ve ;
“Demek farkettin bu inanailmaz daha önce kimse farketmemisti ve her birini teker teker yok ettim.”dedi.Kennosuke kaslarini çatti ve sesini sakin tutmaya çalisarak ;
“Neyi farkettim ?”dedi.
Kiz ona;
“Simdi de aptal numarasina mi basladin ? Benim gözlerime bakan çogu kisi aklini kaybetti ve bana onlari öldürmem için yalvardilar.Garip degil mi? En basta ben de sasirmistim ancak artik normal geliyor. Daha önce buradan çikan kimse olmadi.Ama sen zeki bir çocuksun hadi git buradan.”dedi ve yüzüne sevkatli bir gülümseme yerlesti.Kennosuke çok sasirmisti.Kizin gözleri kirmizidan bal rengine döndü simsiyah saclariyla oldukça uyumlulardi.Elini kaldirdi ve yavasça kizin saçlarina degdirdi.Ne yapiyordu.! Kiz çok sasirmisti bir adim geriledi.
“Git buradan , sen buraya laik degilsin. Sen bir insansin ve burada olmamalisin.Güller bizi izliyor ayrica senin bana dokunmaya hiçbir hakkin yok git buradan hemen simdi!”dedi.Kennosuke basini salladi ve ;
“Geri gelecegim”dedi.Sonrada kosarak uzaklasti.Kapidan geçtigi anda hersey bitti.Yatagindaydi.Demek hepsi bir rüyaydi.Yavasça dogruldu.Saatine bakti , saat gecenin 1`iydi bu kötüydü.Cünkü tekrar uyumak istemiyordu.Rüyayi düsünmeye basladi , hayatinda gördügü en garip rüyaydi.Disari cikmaya karar verdi. Belki biraz geçti ama hava almaya ihtiyaci vardi.Üzerine bir mont aldi ve disari çikti.

Yolda yürümeye basladi.Evinin yolu arbalar icin bir yer degildi.Sadece yayalar icindi ve gecenin bu saatinde oldukça sessizdi.
Düsünmeye basladi , rüya çok garipti ve o kiz oldukça korkunç bir görünüsü vardi.Gözleri kirmiziydi ancak daha sonra harika bir bal rengine dönüsmüstü.Ve ona dokununca bir an erimisti sanki sonra kizgin bir kaplan gibi ona bagirmisti.Onu kovmustu.Bu rüyayi neden görmüstü ki? Ve evet geçn sefer de Rüyasinda Hanabiyi görmüstü ertesi günde inanilmaz bir biçimde siniflarina gelmisti.Acaba rüyasinda gördügü kizin adi neydi? Ah bir sey hakkinda çok fazla düsünüyordu alt tarafi saçma bir rüyaydi.Yürümeye devam etti birden bir çiglikla oldugu yerde siçradi.Ciglik yanindaki ara sokaktan gelmisti. Biri tekrar bir ciglik atti sonra da;
“Biri yardim etsin , birakin beni”diye sesler birbirini takip etti....
Kennosuke hç düsünmeden sokaga kostu ve iki adamin bir kadini sikistirmis olduklari ni gördü biri agzini kapatmis bagarmasini engelliyor biri de bogazina bicak dayamis cantasini almaya calisiyordu.Kennosuke yavasca yaklasti ve sertçe ;
“Birakin kizi”dedi.Tabi ki de beklenecegi gibi ikiside ona deliymis gibi baktilar.Sonra biri siritti ve;
“Oh yoksa bizi döver misin hmmm “tipki filmlerdeki gibi degil mi? Diye düsündü Kennosuke ve bir kasi havaya kalkti.Kennosuke gülerek;
“Ben öyle birsey söylemdim sadece kizi birakmanizi rica ediyorum hepsi bu “ dedi.Ne diyordu dövülmek mi istiyordu.Adamlardan biri ona dogru yaklasti yoksa cocuk mu demeliydi.En fazla 17 yasinda filandi.Gerçi kendisi sadece 19 yasindaydi.Cocuk ona ;
“Birakmazssak ne olucak “dedi.Ah yine mi onlara onlari dövmeyecegini zaten söylemisti.Kennosukenin aklina harika bir fikir geldi.
“Ben polisim”dedi.Cocuk Yavasça geri çekildi.Ne kadar da safti yoksa aptal mi demeliydi! Kennosuke güldü .Eger bu kadar saf olmasalardi mutlaka kimligini görmek isterlerdi.Cocuklar cantayi ona firlattilar , Kennosuke parayi almis olabileceklei için ikisini de duvara yapistirdi üstlerini taradi ve sasirtici bir sekilde para Ya da ona benzer birsey almamislardi.Kennosuke;
“Sizi tutklatmaliyim böylece bu pis islere bir daha bulasamazssiniz “dedi.Ccuklarin gözleri korkuyla büydü belliki henüz yeniydiler.Onlara ;
“Hemen bayandan özür dileyin yoksa basiniz büyük bir belaya girer!”dedi.Sonra da basini kadina dogru çevirdi ,sanki basindan kaynar sular akiyordu.Kalbi inanilmaz derecede hizli atiyordu.Bu nasil olurdu nasil....



Yazilar için kusura bakmayin ben de her harf yok yani klavye türkçe degil ,neyse umarim begenirsiniz....

Arkadaslar bir süre Fanfic`ime devam edemeyecegim cünkü bu aralar cok yogunum ama daha sonra mutlaka devam edicem ...

Bu da neydi simdi böyle , onun burda ne isi vardi! Ona bakti gerçekten o olabilir miydi ? Eger oysa burada ne isi vardi.Cocuklara bakti ve ;

„Toz olun burdan“diye bagirdi.Cocuklar arkalarina bakmadan kostular.
Kennosuke hemen kiza döndü ve;

„Sen iyi misin ? Herhangi bir yerinde yara filan var mi ?“dedi.Kiza bakiyordu.Kiz ona;

„Ah evet iyiyim“dedi ve birden Kennosukenin boynuna atladi ;

„Seni o kadar özledim ki annenlere yerini sordum ve onlar bana burda oldugunu söylediler yani hala“dedi.

Kennosuke oldukça sasirmisti. Ne yani sadece onun icin mi gelmisti buraya ? Ah size söylemeyi unuttum degil mi? Bu kiz Kennosukenin arkadasi hani ondan hoslanan.
Kennosuke onu yavasça kendinden uzaklastirdi.Ona bakti. Cok büyümüstü ve evet boyu uzamisti, hem de cok.Yavasça nefesini üfledi , nefesinin etkisiyle önündeki saçlari hafifçe havalandi.Ona bakti ve ;

„Kalicak bir yerin var mi ? Ya da otele filan yer ayirttin mi ?“diye sordu Kennosuke.Bunu bilmesi gerekiyordu.O bir kizdi bekar bir erkegin evinde genç bir kizin kalmasi söz konusu olmazdi.Zaten öyle birsey olursa kesinlikle ingilizlilerin gözünden kaçmazdi.Bayan Eloisenin gözleri hep Kennosukenin üzerindeydi.Aslinda simdi düsününce siniflarina yeni japon bir kizin gelmesi oldukça ilginçti ve kiz harika ingilizce biliyordu tikpi Kennosuke gibi.Ahh simdi bunlarin sirasimiydi!
Misaya bakti.Ah neden gelmistiki sanki ona onu sevmedigini kibar bir bicimde belirtmisti zaten.Gözlerini kapatti ve icinden küfretmeye basladi.Tabi ki simdi bunun da sirasi degildi.Az önceki sorusunun cevabini alamamisti demekki kalicak yeri yoktu.

„Misa – chan eger kalicak bir yerin yoksa burada kalman imkansiz yani benimle.Bu mümkün degil .Seni istemedigimi düsünmeni istemem ancak bir otelde ya da eger burda yakinin varsa onun evinde kalman kesinlikle sart.Ben bekar bir erkegim benimle kalman dogru olmaz.Benim icin sorun degil ancak seni incite bilirler“dedi.

Sözü biter bitmez söylediklerine pisman oldu çünkü , kizin gözleri dolmustu.Ah lanet olsun onu kirmayi kesinlikle istememisti.Omuzlarindan tutup onu sarsmamak için kendini zorladi.Ozaman kesinlikle aglardi.Tekrar derin bir nefes aldi ve Misanin ona bakmasini sagladi.

„Bak olay gelip gelmemenle ilgili degil , sen genç bir kizssin ve ben de bekar bir erkegim sadece ben bunu uygun görmüyorum.Ah bak ne diyecegim sen otelde kal ve ben her okuldan sonra seninle bulusmaya geliyim ne dersin?“dedi.Fikrine kesinlikle bayilmisti ne kadar da akilliydi. Ama yüzündeki mutluluk ifadesi kisa süre içinde söndü çünkü Misanin yüz ifadesi hiç de mutlu gözükmüyordu.Sorun neydi ?

„Ahh hadi ama sorun ne ?“dedi bu ses tonu sabrinin tükendigini gösteriyordu.Misa ona bakti ve oda derin bir nefes verdi.

„Sey aslinda sorun seninle kalip kalmamam degil aslinda hiçbir sorun yok ben buraya sadece bir günlük geldim yarin aksam yine dönecegim ve ben bir günden bir sey olmaz diye düsündüm.Ama senin için sorun olacaksa sorun degil.Ben hemen otelden-“Kennosuke onun sözünü kesti.Demek bir günlüktü sanirim sorun olmazdi.Ah artik eve gitmek istiyordu.

„Pekala öyleyse ben de kal ve yarinda yola çikarsin anlastik mi?“ dedi.Yarin gerçekten de büyük bir gün olacakti ...

cok guzldi. umarim biran once devami gelir.

gelicek ama her sali günü çünkü bir fanfice daha basladim ...

Iste arkadaslar bugün sali ve yeni bir bölüm daha ^^
Yillar Sonra Bölüm 2 : Gizemli Biri

Ertesi gün her ikisi içinde zor geçecekti.Buna süphe yoktu.Misa - chan`in gelmesiyle hersey basindan sonuna tümüyle degismisti.Belki hersey yolunda gözüküyor olabilirdi , ama kesinlikle öyle degildi.
Aslinda bunun pekte Misa - chanla alakasi yoktu.Daha çok Kennosukenin duygulariyla ilgiliydi.Öyleki Misa - chan`in hala kendisinden hoslandigini biliyordu.Bunu Gözlerinden anliyordu.Ona baktigi zaman gözleri yumusuyor ve nefes alisi hizlaniyordu.Mutlaka heycanlaniyordu.Bu belki de normaldi , hoslandigin biri yaninda olunca isler degisiyordu.Belki özgüvenini kaybediyordun ve elin ayagina dolaniyordu.Belki kalbin normalden daha da hizli atiyordu ve saçma sapan seyler söylüyordun.Bunlarin hiçbiri Kennosukeye olmamisti.Belki küçükken hoslandigi kiza karsi olmustu ama bunu ona asla söylememisti.O gün aklina geldi yavasça gözlerini kapatti...

Günlerden saliydi; yine onu görmüstü.Kesinlikle çok güzeldi.Sari saçlari ve yesil gözleri vardi.Uzun zamandir ondan hoslaniyordu ancak asla itiraf etme cesaretini kendinde bulamamisti. Bahçede yürürken onunla karsilasmisti.Herkes etrafina toplanmisti ve o da kalabaligin yanina gitmisti.Genellikle kizlar vardi ve bazilari agliyordu.Kizin adi Sakuraydi.Oldukça üzgün görünüyordu.Kennosukenin içi acimisti.Sevdigin bir insani böylesine üzgün görmek çok kalp kiriciydi.Kennosuke kizin yanina yaklasti ve :

„Sakura sorun ne ? Neden hepiniz böylesine üzgünsünüz ? „dedi.Sakura ona bakti gözlerinde üzüntü kivilcimlari oynasiyordu.Uzun bir süre Kennosukeye bakti.Bu bakista neydi böyle ? Kennosuke onu sarsip sorunun ne oldugunu sormayi istiyordu , ama bunu yapamazdi.Tek yapabildigi biraz daha yaklasmak oldu.Kiz ona bakti o da yavasça yaklasti gözünden bir damla yas süzüldü , basini yavasça yana çevirdi basi egikti ancak agladigi gözüküyordu.Iste o anda Kennosuke kendini tutamadi ve onu sarsmayi basladi.
„Söylesene sorun ne!? Lütfen...“dedi.Bu rica etmekten daha çok yalvarmak gibiydi.Kiz ona bakti ve;
„Ben gidiyorum... Ailem tasiniyor ve bana nedenini söylemiyor! Bende onlarla gitmek zorundayim Ingiltereye tasiniyoruz! Ne yapacagimi bilmiyorum , tek bildigim sizleri birakmak istemedigim.Ve seni de...“
Bu öyle bir cümleydi ki için de öyle çok duygu ve anlam yüklüydü ki Kennosuke agarligini tasiyamayip yere çöktü.Evet bu saçmaydi ama baskalarina göre öyleydi.Sevdigin bir insandan vazgeçmek olanaksizdi...

Bir hafta sonra gitmisti... Kennosuke onu ugurlamaya gitmis ancak bunu hiç istememisti... Kendini kesinlikle zor tutmustu , hatta o kadar kirilmisti ki Sakura ona bu haberi verir vermez direk oradan uzaklasmisti.Sakura onun onu sevdigini asla bilemezdi.Birbirlerini tam dört senedir taniyorlardi ve bu umutsuz ask onu ilk gördügünden beri devam ediyordu...

Kennosuke yataginda uzanmis bunlari düsünüyordu o zamanlar 16 yasindaydi.Dört senedir onu hiç görmemisti.Ama artik önemli de degildi.Artik ona karsi ayni duygulari hissetmiyordu.Nedenini bilmiyordu sadece öyleydi iste...

Umarim bu bölümü de begenirsiniz nyah nyah ^^

Harika yazıyorsun gizemim
Devamını bekliyorum
şey ya bu arada hanabi vardı ona noldu?