kehkehkeh gözde ablaylan aşık atılmaaaz u.u

Yorumlar:

1_anam başa döndük, gene Nötr Cafe gene Silvia (çalışan adam var mıydı orda ) gene yarım kalmış yazılar, bu kızın kaderinde mi yazılı bunlar

2_ o Alano'ya gıcık oldum desem sahipli len o kız, ezerim seni

3_daha zor bi isim bulamadın mı sun-chan, ben bu ismi ezberleyene kadar kitap yarılanır scintella, güzel ama (okunuşunu sindrella ya benzetmek )

Sorular:

1_ bu Silvia'da var kesin bişiler, öğrencek miyiz yakın zamanda?
2_ Floa nerde? geri döndüler mi evlerine, dündü iseler olanları nasıl açıkladılar?
3_ bikaç bölüm durgun koyup sonra kaptırıp mı gitçen? yoksa ikametgah tan dolayı mı böyle oldu (gerçi hemen de aksiyon başlasaydı o kadar güzzel olmayabilirdi )

YE-Nİ BÖ-LÜM ŞAK ŞAK ŞAK YE-Nİ BÖ-LÜM ŞAK ŞAK ŞAK

Ne yaptım ki ben ?



Yorum 1 için: Var tabi başka çalışan hatta önceki kitapta Palomita yı neşelendirme için koro olaraktan sloganlarını söylettirmişti.

Yorum 2 için: Çok çapkın bir tip olduğu belli zaten XD

Yorum 3 için: En uygun bu isim gibiydi ya napıyım XD

soru 1 için: Bir kısmını birdahaki bölümde öğreneceksiniz.

soru 2 için: O da bir dahaki bölümde ^^

soru 3 için: İkisinin ortası bir seyir de başlayacak.Biraz dünya ile ilgili ve başka şeylerle ilgili bilgi vermem gerek^^

sen böyle güzel yazıyorsun sonra benim okurlar yazılarımı beyenmiyor...

tabi tabi beğenmiyorlar o.O yine de teşekkür ederim^^

kötü bişeymi dedim yoksa

hayır onu demek istemedim ... belki de "öte yandan teşekkür ederim" desem daha doğru olurdu^^

rica ederim başarılarının devamını dilemiycem zaten başarı müptelası olmuşsun gözün doysun

kıskanma kıskanma

ayrıca bi de benim durumumu düşün, siz iki usta kapışıyonuz, ben daha çırak yazdıklarımı Señorita Zainin(adamın soyadını bilmiyom, ondan adını söyledim, Zainin'e hakaret etmiyom yani) gibi yırtmaya başlıycam yakında

LAHİT SUALİ I: Tercih mi kader mi yaşadığımız hayat?

Kapılar açıldığından bu yana pek gelen giden olmamıştı. Dünya iki yıl içinde çok değişmişti. Scintella dünyanın bu hale nasıl geldiğine akıl erdiremiyordu. Görünürde her şey aynıydı ama gerçek bambaşkaydı. O sıradan ilerlemeye çalışan hayatın ikinci bir yüzü de vardı artık efsunlu bir yüzü… Buraya geleli üç ay olmuştu. İlk geldiğinde kendini sudan çıkmış balık gibi hissetmişti. Ailesinin yanına gitmeyi düşünmüş ilk anda ama eve doğru ilerlerken bir camekandan kendine bakmıştı. Önceki halinden eser yoktu. Kendine benzeyen bir yabancıydı artık. Saçları kahverengi değil alev ve kan kırmızı karışımıydı. Vücudu yirmi yaşındaki bir kızınki kadar dinç ama bir o kadar da olgun duruyordu. Gözleri ise işin en ilginç kısmı olsa gerekti.Belki de tüm değişimi en iyi gözleri anlatıyordu. Kızıl olmasının ötesinde ruhundaki değişimi de yansıtıyordu çünkü artık.İşte bu halini görünce vazgeçti ve biraz kendine zaman tanımaya karar verdi. İlk olarak yuva olarak gördüğü başka bir yere Nötr kafeye gitmek böylece aklına gelmişti. Ordakilere kendini farklı tanıtmıştı. Gerçi Silvia uzun süre hiç konuşmadı sadece dinlemişti onu. Sonunda sadece “işe alındın” demişti. Böylece evi olarak gördüğü yerde bir yabancı gibi hem yaşamaya hem de silvia ile kalmaya başlamıştı.

Verdiği kararı doğru bulduğunu orda geçirdiği üç ayda açıkça anladı. Çünkü dünyada inanılmaz bir efsun hissediyordu. Bunu beklemiyordu ama bazı müşteriler sanki efsun enerjisi ile çevrelenmiş gibiydi. Elbette bu hiçbir zaman hislerin ötesine geçmemişti. Kimse de bununla ilgili tek kelime etmiyordu. Ta ki bir gece gelen sarhoş bir müşterinin çıkardığı olaya kadar.

Kafeyi kapamak üzerlerdi. Son anda hiç kimse kalmamışken şişman ve her halinden sarhoş olduğu belli çirkin bir adam gelmişti.İçki isteyip duruyordu sağa sola yalpalarken. Bayan garsonlara da oldukça sulanmıştı. Alano onu çıkarmaya çalıştığında ise sarhoş adam kendinden beklenmeyen gürlükte bir ses ile “Bu dünyanın yeni efendilerine saygı göstermeyi öğreneceksiniz!” diye bağırmıştı.Ve olanlar o anda olmuştu. Adam elini havaya kaldırdığında bakır rengi bir ışık parlamıştı elinde. O da çaresiz adamı engelleyecekti. Ama ondan önce başkası davranmış ve adamı bayıltıp bir başka yere kolaylıkla def etmişti efsunu ile. O gün dünyanın yeni bir yüzü olduğunu öğrenmişti . Sonunda hislerden fazlası vardı elinde ama kimseye soramıyordu. Sorduğunda “sen burada değil miydin tüm bunlar olurken?” tarzı sorularla karşılaşacağından korkuyordu. Aslında buraya geldiğinden beri tüm yaptığı kaçmaktı. Kendine kızıyordu ama normal bir hayat istiyordu.

Bir gün daha geçerken bu düşünceler içinde kendine güldü. Buradan aşırı derecede normal hatta monoton bir hayatı olduğu için gitmişti. Şimdi ise normal bir hayat istiyordu.
Kapıdan orta okul üniformalı pembe saçlı bir kız girdi suratı asık ve hatta yara bere içinde. Bu kız için de istiyordu aslında o normal hayatı ama anlaşılan bu hiç de kolay olmayacaktı çünkü dünya artık normal değildi.

“Ne oldu sana Floa?” diye bir koşu kapıya gitti.”Saçının kızıl boyası nasıl aktı?”
Floa sinirli ama yine de mahcup bir şekilde kıpırdandı “Okuldaki embesiller bana oyun oynadılar… üstüme su gibi bir sıvı döktüler…ve o her ne ise saçımın boyasını da beraberinde götürdü. Bir süredir benim normal olmadığımı aralarında konuşuyorlardı zaten. Adımdan tut gizem dolu geçmişime kadar hiçbir şey onlara normal gelmiyordu.” Ve o güçlü kız kendinden beklenmeyen bir şey yaptı. Hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladı “Herkes bana ucubeymişim gibi baktı! Ben…ben hep yalnız mı olacağım? Ben…ben hiçbir yerde huzurlu yaşayamayacak mıyım?”

“Şşşşş…” derken kıza sıkıca sarıldı genç kız ve onu arka tarafa götürdüğünde konuşmaya başladı usulca “Öncelikle şunu açıklığa kavuşturalım sen ucube falan değilsin. “

“Biliyorum! Sadece saçım ve duruşum farklı…lanet olsun bari benim de gücüm falan olsaydı da dediklerinin bir anlamı olsaydı!”

“Gücün olsa bile bu seni ucube yapmazdı. Ama gücünün olmaması da seni değersiz ya da yeteneksiz yapmaz. Sen bildiğim tüm kızlardan hatta birçok erkekten daha güçlüsün. Aslında nasıl oldu da seni sıkıştırabildiler?”

“Çünkü ne kadar bana ucube deseler de üst sınıflardan gerçek bir ucube var…zaten herkese bende bir sorun olduğunu söyleyen de o…her nasılsa gizlice bir şeyler yapabiliyor. Ben de tam bilemiyorum ama o etrafta olunca güçsüzleşiyor gibiyim.”

“Bir ara buna göz atsam iyi olacak” dedi düşünceli bir şekilde bir yanda kızın saçlarını annesiymiş gibi okşarken.Kız da bu arada sakinleşmişti.

“Bu işleri daha da karıştırır…Neden okumak zorundayım? Burada seninle olsam?”

“Bir diğer konu…” dedi tebessümle “Sen yalnız değilsin. Ben senin ailenim ve her ailede olduğu gibi senin eğitim almanı sağlamaya çalışıyorum.”

“Savaş ve efsun eğitimi verebilirsin” dedi sesini alçaltarak Floa.

“Normal bir eğitim…” dedi hüzünle “yeni başlangıcı bu yüzden yaptık hatırladın mı?”

“Bu normal değil Sa-“ durakladı, başını eğdi ve sesini kontrol altına almaya çalıştı “Sana adınla hitap edilemezken ne kadar rahatsın?”

“Biliyorsun ki söyleyeceğin isim de benim alıştığım bir isim değil…ve ilk adımı zaten adam gibi söyleyen de pek olmazdı.”

Bu sefer sanki Floa ona teselli vermek istiyor gibi sarılmıştı “Bu kadar yalnızlık…senin için bile çok ağır… Buraya gelirken en azından onu reddetmeseydin…”

“Bu konuyu tekrar tekrar açma Floa. O kendi yoluna gitti ve artık bu gezegende onu bekleyen bir pusulayı bulma görevi olmadığına göre bu dünyaya geçiş de belli kurallara iyice bağlanmış olmalı. Muhtemelen Slithliam işi daha da sıkıya almıştır.”

“İyi de bu garip güçlerin burada ne işi var o halde?” dedi başını sallayarak küçük kız.

“Bilmiyorum…ama öğreneceğim.” Durup kızı biraz geri itti ve gözlerini gözlerine kenetledi “Şimdi odamıza git ve dinlen.Yarın hafta sonu bu yüzden düşünmek için vaktimiz olacak.Şimdi biraz rahatla.Tamam mı?”

Floa çaresizce başıyla onayladı ve üçüncü kattaki odalarına çıktı.O esnada Silvia geldi “Ufaklığın nesi varmış?”

“Ergenlik…” diye geçiştirmeye çalıştı aslında yalan söylediğini belli ederek ve Silvia’nın yanından geçip gitti.

*

Son müşteri ve diğer çalışanlar da gidince. Geride sadece Silvia ve Scintella kalmıştı. Silvia durup karanlığı bozan dışarıdan gelen ışıkların ötesinden bile parlayan yeşil gözlerini Scintella üzerinde sabitlemişti.

“Ben artık yatsam iyi olur.” Dedi alelacele ama ordan konu açılmadan gitme çabası Silvia’nın cümlesi ile bölünmüştü.

“Daha ne kadar kaçacaksın? Palomita…”

Palomita…Bu ismi duymayalı yüzyıllar geçmiş gibiydi.Keşfettiği yeni ruhun adına alışamadığını düşünürken gerçek adının bu kadar yabancı geleceğini düşünmemişti.Bir o kadar da yaralayıcı…Gözleri buğulanırken Silvia’ya döndü “Daha uzun süre olacağını ummuştum.”dedi sesi titreyerek.

“İlk gördüğüm anda sen olduğunu anlamıştım.”

“Biliyorum.”

“Ama öyle farklıydın ki…çok daha fazlası olduğunu biliyordum.Bana anlatacağını ummuştum.”

“Anlatacaktım. Bu yüzden buraya geldim.”

“Ama anlatmadın. Bu oyunu benim bitirmem gerekti.”

“Yine de tek sır saklayan ben değilmişim” derken imalı bir gülümseme geçmişti yüzünden “O sarhoş adam gelmese efsun kullanabildiğinin kim bilir ne zaman farkına varacaktım? Aslında belki de Zainin bunun için bariz bir işaretti ama…beni ararken her şeyi yapmış olabileceğini düşündüm .Yani sana sırandanmış gibi yaklaşmıştı belki de…bilemiyorum…”

“Belki de normal olmasını istediğin yeni hayatında başka bir efsuncu istemedin?” bu sefer iğneleme sırası Silvia’daydı.”Aniden ortadan yok olma sebebin…Zainindi.Sen…pusulaydın.”

“Evet.” Dedi genç kız başını sallayarak “Slithliam ile aynı anda beni buldular.Kafede onu görmemden üç ay önce sahte bir trafik kazasında.”

Silvianın gecenin karanlığında parlayan zümrüt yeşili gözleri yumuşadı ve elini kızıl gözlerin sahibine uzattı “Anlat bana…Palomita’mı benden alan hikayeyi anlat.”

Karanlığın içinde uzun uzun konuştular. Daha çok Silvia dinleyen taraftı.Sıradan bir kız olan Palomita’nın yok oluş hikayesi bittiğinde Silvia hem şaşkın hem de tüm bunları bir şekilde biliyormuş gibiydi.Düşünceli ve hüzünlü bir şekilde karşısındaki tanıdık yabancıya baktı ve fısıldadı “Saena…” kızıl gözlerin hüznünün altında devam etti “demek sen kadim ruhlardan birini içinde barındırıyordun küçüğüm. Özel olduğunu biliyordum ama bu kadarı…senin için çok fazla…İlk geldiğinde anlatmalıydın.Sana burada olanları açıklamak için bu kadar beklemezdim. Dünyayı ve geride bıraktıklarının başına gelenleri…”
Scentella bakışlarını denize bakan camekana çevirdi.Yansıması önceden bu camdan yansıyan kıza ait değildi yine de sanki camda onu görür gibi oldu. Geçmişine ait o kız ona bir soru fısıldıyordu. Scentella acı ile yüzünü buruşturdu ve Silvia’nın yeşil gözlerine baktı “Hatırlıyor musun? Bana yine burada umutsuzca otururken ne demiştin? Ben o dediğin cümleyi asla unutamam…çünkü o benim ilk öğretimdi…ilk ve en çok sorguladığım öğreti…”

Silvia bakışlarını kaçırdı “Evet, hatırlıyorum. Doğumuna ya da ölümüne sen karar veremezsin ama yaşam tarzını sen seçersin…”

Scentella göz ucuyla camdaki yansımasına baktığında Palomitanın da Silvia’nın yansımasına aynı cümleleri söylediğini görebiliyordu “ O öğreti ‘Benim hayatımı anlatıyor’ demiştin. Bana da bunu öğütlemiştin. Şimdi benim hayatıma bak…Olanları ben mi seçtim? – Silvia sessizdi- Ben sana bir öğreti söylemeyeceğim ama bir soru soracağım Silvia… Tercih mi kader mi yaşadığımız hayat? Bana bunun cevabını verebilir misin sana tüm olanları anlattıktan sonra?”
Silvia her zaman oturdukları masaya oturmuş bakışlarını yere eğmişti “Cevapsız bir soru bu…Benim sana diyebileceğim şey burada olanlar. Sana olanları anlatmak…”

sun-chaaaan, bu nasıl bi yazıştır yaa okumadım yaşadım resmen

1- biliyorudum! Silvia kesinlikle sıradan bi insan değil. bakalım neler olcak neler anlatçak

2- ben dedim dimi Floa bile Zainin'in onlarla gelmesi gerektiğini gördü diye ah Palomita ahh...

3- o floa'nın okulundaki ucubeyi bi yakalarsam var ya

4-dünyaya neler oldu yaa, neyseki Silvia sonraki bölümde anlatıyo

5- lahit suali (lahit mezar taşı demek değil miydi yaa ) hakkaten adına yakışır sorular gelcek heralde

YEN-Nİ BÖ-LÜM ŞAK ŞAK ŞAK YE-Nİ BÖ-LÜM ŞAK ŞAK ŞAK

Gözde Ablaaa geri döndü!!!! Yaşassııınn
Öncelikle bölümler MÜ-KEM-MEL olmuşlar. Her 2'side.
Başında beri anlamıştım o Silvia normal değildi.Yokssa nasıl söyliycek bir öğreti daha 1. kitabın ilk bölümlerindeyken.*bilmişşekildekafasınısallayansmile* Ama Silvia kesinlikle bundan çok fazlası.Onunla ilgilide çıkıcak bişeyler.
Gelilim Floamıza.yazık ama ona yaa niye kötü davranıyolar ona Ayrıca hissettim ben o Floaya saldıran çocukta var bişi yoksa kimse sıkamaz onun canını
Şu İspanyol garsona gelelim. *kaşlarınıimalıimalıkaldıransmile* Sevdim ben bu çocuğu
ve Zainin... Zavallı, öylece bırakılmış Saenaya aşık(ki o da bunu bilmiiyo bencee ) yakışıklı, dıştan sert ama içten o kadarda sert olmayan gümüş efsuncum benim.. Ona ne olucak yaa eminin kesişçek yolları ama hemen kesişsin bir liam-poli olayı yaşayalım (Hani liam ölmek üzereyken poli onu ötü ve cennet alevini paylaştılar yaa o tarz bişi olsun yani sadece ölüm kısmı ama paylaşmasınlar güç müç falan.ve zainin ölmesin.)Mutlu olsun bu ikiside

@Tsukino-Usagi: Yine bol enerjili bir yorumdu^^ Evet haklısın her ana bölüm bir lahit ve her alt bölümler lahit suali şeklinde ama bunun bir nedeni var...anlayacaksınız^^

@~Athena~: Sen de karakterlere baya yakınlaşmış haldesin maşallah^^ Güzel ama böyle yorumları seviyorum^^ Silvia'nın daha sadece efsun yapabildiğini öğrendik...başka şeyler var mı? Göreceğiz^^ Floa'ya hakkanten yazık (sanki ben yazmadım o.O - olsun kendim yazmış ağzımdan konuşsam bir şeyler kaçabilir ağzımdan diye böyle konuşmak en iyisi) İspanyolumuzu seven çıktı XD Şirin bir yaratık gibi gözüküyor değil mi XD veee...esas konu Zainin...herkes bir aşk kokusu alıyor ve bunu bekliyor anlaşılan XD öte yandan direk zainin e karşı boş olmayanları da görüyorum XD Bakalım Zainin nasıl ortaya çıkacak?

Birkaç bölümün giriş olması doğal ama gördüğünüz üzere boş girişler değil buralarda da olaylar var...dikkat etmenizi öneririm^^ Yeni bölümü yarın koyacağım bir aksilik olmazsa^^ Eee diğer okurlar nerde? Yoksa devam ettiğimizi bilmiyorlar mı? Bilenler bilmeyenlere söylesin^^

oleyyyy kadim söylevvv u.u kendi pc mde değilim o yüzden okuyamadım daha yeni bölümleri kotam gelsin ilk iş olarak fragmanı izleyip bölümleri okucam *-*

sabırsızlıkla yorumunu bekliyorum *.*